Тавре Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, раиси Ҳизби Халции Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар  баромадҳои худ таъкид менамоянд,   бегонапарастӣ ва тақлиди кӯру кӯрона ба фарҳанги бегона яке аз зуҳуротҳои номатлуби ҷомеа буда, метавонад шахсро ба гумроҳӣ бурда аз асли хеш дур созад.

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми худ ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 21 декабри соли 2021 "Дар бораи самтҳои асосии сиёсати дохилӣ ва хориҷии ҷумҳурӣ" ҳамаи мақомоти ваколатдорро муваззаф намуданд, ки фаъолияти худро дар самти пешгирӣ ва мубориза бар зидди ҷиноятҳои фаромиллӣ, терроризм, экстремизм ва дигар падидаҳои номатлуб тақвият бахшанд.

Дар Паёми Роҳбари давлат аз ҷумла тазаккур дода шуд, ки "Мубориза бо терроризм ва экстремизм фароҳам овардани фазои боварӣ, эҳтиром ба манфиатҳои ҳамдигар ва муттаҳид шудани ҳамаи кишварҳои дунёро дар пешорӯи ин хатари умумӣ тақозо менамояд. Истифодаи "сиёсати дугона" нисбат ба терроризм ва экстремизм, самаранокии кӯшишҳои ҷомеаи ҷаҳониро дар муборизаи муштарак бо ин зуҳурот ҷиддан коҳиш дода, баръакс, мухолифатҳои наверо байни эътилофҳои ҳарбиву сиёсӣ эҷод мекунад ва авзои ҷаҳонро боз ҳам ноором месозад".

Пешгирии экстремизм ва терроризм ва муборизаи беамон ба он яке самтҳои фаъолияти ҳамаи мақомоти давлатӣ ва аҳзоби сиёсӣ маҳсуб меёбад.

Яке аз роҳҳои мубориза бо терроризм ва экстремизм, ин пешгирӣ намудани падидаҳои номатлуби бегонапарастӣ дар ҷомеа мебошад. Зеро дар аксар ҳолат маҳз шахсони бегонапараст ба осонӣ таҳти таъсири ғояҳои ифротӣ ва қувваҳои иртиҷоӣ монда, шомили гуруҳҳои террористиву экстремистӣ мешаванд.   

Мафҳуми бегонашавӣ ин парастиши ақидаву арзишҳои бегона ва дур шудан аз арзишҳои миллӣ, дину фарҳанг, оила, ватану модар ва ғайраро ифода менамояд. Нафаре, ки гирифтори ин дард, яъне бегонапараст мешавад, аҷаб нест, ки ба хиёнат даст занад.

  Одатан ин зуҳурот дар шахсе пайдо шуда метавонад, ки он мафкураи амиқи сиёсӣ ва маънавиро надошта, баҳри ба даст овардани манфиатҳои шахсӣ пайваста мехоҳад худро дар ягон ҷодае ҷилва дода, нафъе ба даст орад. Барои ин гуна одамон ба ҷуз пулу мол ва мансаб ягон чизи муқаддас вуҷуд надорад.    

Имрӯзҳо дар сомонаҳои интернетӣ баъзан нуқтаи назари нодурусти баъзе нафаронро мушоҳида намудан мумкин аст, ки бо суханони иғвоангез ва таҳқиркунанда мехоҳанд бо ҳар восита вазъи сиёсию ҷамъиятии кишварро халалдор созанд. Аз ин амалҳо ҳар шахси солимақл бояд ба хулосае ояд, ки чунин нафарон душманони миллату давлат буда, алайҳи тинҷию оромӣ ва рушди Ватани азизи мо мекӯшанд.  

Авзои имрӯзаи ҷаҳони муосир, муборизаҳои геополитикии  кишварҳои абарқудрат, вазъ дар кишварҳои ҳамсоя ва амалҳои пайвастаи ғосибона ва таҷовускоронаи бархе аз ҳамсоякишварҳо аз ҳар яки мо тақозо менамояд, ки ҳушёриии сиёсиро аз даст надода, ба Ватани маҳбубамон содиқ бошем.

Ибодқул Каримов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

It has been a few days since a comprehensive and readable article by the analyst of political issues, Abdullahi Rahnamo, entitled "THE POSITION OF TAJIKISTAN OR WHY THE REPUBLIC OF TAJIKISTAN IS NOT AN AGGRESSIVE COUNTRY"  has been published on the social network. It turns out that the discerning reader gets spiritual pleasure by reading it and praises the author for closing the mouths of "baseless politicians" with such a way of writing. The advantage of the article is manifested in the fact that the author, relying on historical sources, facts and figures, raised a very important and controversial topic of the border dispute. As a matter of fact, after reading the article, there is no doubt that we call it a "border dispute". Because we are negotiating with a neighboring country for a territory that is historically the property of Tajikistan, and it is not small. 210 thousand hectares, which is equal to the border of the state of Luxembourg. As a matter of fact, the past of more than 1000 years clearly shows that the present-day territory of the lands of most of Central Asia, beyond those countries of Pakistan, India, and Azerbaijan, were the lands of the Tajiks, who were also called Great Khurasan. Let's not turn the pages of 1000 years of history and follow only one hundred years based on the writings of Abdullah Rohnamo. The author has really put a lot of effort into writing the truth. From the archives of 1924 to 1937, it is known that during the Soviet era, Tajikistan gave these lands as a temporary lease to the neighboring republic in order to improve the economy of the people of the country. It is well known that today's territory of Khistevarz village, border lands of Vorukh Chorkuh, Chorkhishlaq Surkh, Chilgazi and Lakkoni of Isfara city, border lands of Mastchoh Mountains in total 210 thousand hectares have been transferred to the Kyrgyz Republic. Not satisfied with this, they cross our border every year and claim that we have taken their lands. This is the reason for the border conflicts. It is sad for us when the village community of Vorukh, which has a history of more than 3 thousand years, as a Tajik-inhabited region, does not have an unhindered access to the territory of the city of Isfara. It hurts for us when we ask the Kyrgyz for permission to repair the KhujandKonibodom highway. It is painful for us that Kyrgyz traders sell fuel for us on the territory of Tajikistan. It hurts us when the Kyrgyz easily enter the territory of Tajikistan and use our market, and we cannot use their way.

We are confident that with the wise instructions of the founder of peace and national unity - the leader of the nation, the President of the Republic of Tajikistan, the honorable Emomali Rahmon, the special working commission within the framework of international documents and in all negotiations, the Tajik side uses legal documents that are the official document defining the border between the states. That is, our claim is not a fictitious claim, and according to the markings of the founding of the Tajikistan Soviet Socialist Republic, our territory was given to us with the same 210 thousand hectares of land that is today in the territory of the neighboring country, but for the purpose of the development of the people's economy of the newly established Kyrgyz Republic, these lands were given to us. It was given as pasture land, which the Kyrgyz are proud of in this area. In 1948, 1967 and 1989, the Kyrgyz side made a full effort to formalize these territories, but the Cabinet of Ministers of Tajikistan did not allow this historical mistake. The action that is being taken today at the level of the leadership of the neighboring country does not correspond to the ritual of neighborliness and not to the requirements of international documents. Two conflicts, which unfortunately ended with a lot of loss of life and property, happened precisely because of the fault of the neighboring side. One should work according to justice and truth. Making history out of non-history will never be forgiven by future generations. Friendship is the best gift. War brings destruction and poverty. After that, a deep conclusion should be drawn, and the article of Abdullahi Rohnamo must be read and accepted by the enlightened people of the neighboring country.

Ataeva T.H. , PITTU after M. Osimi

Дар маҷлисгоҳи хурди Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон бо иқдоми кафедраи забони давлатӣ ва ҷомеашиносӣ дар доираи таҷлили 30 юмин солгарди Иҷлосияи 16 – уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон вохӯрии устодону донишҷӯён бо вакили Иҷлосияи 16 – уми Шӯрои Олӣ (даъвати 12 – ум ), устоди Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон Бойпочо Фатҳиддинов доир гардид.

Чорабинро Усмон Ахмедов, муовини директори донишкада оид ба илм ва инноватсия кушода таъкид дошт, ки ифтиор мо аст, ки яке аз фаъолони вакилони Иҷлосияи тақдирсоз имрӯз паҳлӯи мо аз он рӯзҳои ҳассос ва калидии ҳаёти сиёсии кишвар нақлҳои ҷолиб мекунанд.

Бойпочо Фатҳиддинов зимни суханронӣ иброз доштанд, ки аввалан мехостам дар оғози сӯҳбат як нуктаи муҳимро қайд намоям. Мавҷи бозсозиву, ошкоргӯӣ ва демократия дар кишвари мо шурӯъ аз соли 1989 оғоз ёфта, бори нахуст интихоботи шаффоф ва демократӣ маҳз соли 1990 доир шуда буд. Далели гуфтаҳои болоӣ он аст, ки ман ва 16 нафари дигар ба ҳавзаи интихоботии № 8 ноҳияи Октябр (ҳозира ноҳияи Исмоили Сомонӣ) номзад пешбарӣ шуда будем. Аксари пешбаришудагон шахсиятҳои шинохтаи кишвар буданд. Дар натиҷаи таблиғи солим банда дар даври дуюми интихобот вакил интихоб шудам. Бояд гӯям,  он замон вакил интихоб шудан рисолати азимеро бар дӯш гирифтан буд, ки ман онро ҳар лаҳза эҳсос мекардам.Чун нооромиҳо дар кишварамон сар зад, аксаран гуноҳро бар сари вакилон таҳмил карданӣ шуданд. Таъқибу фишорварӣ ба авҷаш расид. Ҳатто ҳамкоронам ба хотири амниятам таклиф ҳам карданд, ки ба ҷойи кор ҳозир нашавам. Дар он лаҳзаҳои ҳассос натанҳо ман, балки дигар вакилон ҳам бо як нерӯву қувва кори иҷлосияро идома доданд. Дар кори иҷлосия яке аз фаъолтарин вакилон Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон буданд. Он кас дар такя бо далелу фактҳои ҷолиб пешниҳодҳои хубе медоданд. Суханҳои баҳарорат, масъулиятнокиашон куллан аз дигарон фарқ ме- кард. Аз ҳар баромадҳояшон дар ҷаласаҳо эҳсос мешуд, ки номбурда бештар аз дигарон барои ин миллату халқ месӯзанд.  Дар он лаҳзаҳои мушкил миллати моро бояд сарваре идора кунад, ки нотарс, ҷасур, соҳибирода, мушкилнописанд аз ҳама муҳимаш меҳандӯст бошад. Ин хислатҳоро вакилон танҳо дар симои Эмомалӣ Раҳмон диданд. Ва имрӯз бо гузашти 29- сол аз ин рӯзи таърихӣ як чизро метавон ёдовар шуд, ки кам касонеро хосатан миёни ходимони сиёсӣ дучор шудан мумкин буд, ки паҳлӯ ба паҳлӯи Эмомалӣ Раҳмон нишаста кор кунанд. Ва дар як ҷаласа ҳам худи Президент ишора карда буданд, ки ҳисси нобоварии зумрае аз вакилон руҳияи ӯро дар мавриди фардои кишвар нашикастанд.

Дар рафти чорабинӣ донишҷӯён вобаста ба моҳият ва самти баргузории Иҷлосия саволҳо дода, посухҳои мушаххас гирифтанд.

Приграничные конфликты в Средней Азии родом из СССР. Национальное размежевание проводилось условно, административные границы часто менялись. Спорные участки границы с киргизской стороны сейчас расположены в Баткенской области, с таджикской — в Согдийской. Вся эта местность входит в состав Ферганской долины, самой густонаселенной и бедной территории в регионе. Там проходят и спорные границы с Узбекистаном, но стычек меньше.

 Советские карты — главный аргумент, который стороны пытаются обернуть в свою пользу Киргизия апеллирует к чертежам 1958 и 1959 годов. Там земли раздора отмечены как киргизские. Таджикистан настаивает на разграничении по картам 1924-1939 годов. На них спорные территории принадлежат таджикам. Еще один документ — протокол паритетной комиссии 1989 года. РАЗЪЯСНЕНИЕ ПРИЧИН ПОГРАНИЧНОГО СПОРА МЕЖДУ ТАДЖИКИСТАНОМ И КЫРГЫЗСТАНОМ

Суть пограничных конфликтов между двумя соседними государствами заключается в том, что, согласно официальным документам, определяющим границы, сегодня в распоряжении Кыргызской Республики находится 211 000 гектаров земельных участков законной территории Республики Таджикистан. Такие данные прозвучали 23 сентября 2022 года в заявлении министра иностранных дел Республики Таджикистан на Генеральной Ассамблее ООН.

 Согласно официальным данным, эти земли упоминаются как «спорные участки», занимают 84 000 га земель территории Бободжон Гафуровского района (в основном в джамоате Хистеварз (Кистакуз), 66 000 га - в районе Кухистони Мастчох (лесная зона Андарак), 61 000 га - на территории Исфары (в джамоатах Сурх, Лаккон, Чилгази, Шахрак, Чоркух и Ворух). А также, некоторые другие небольшие участки в Джаббор Расуловском и Спитаменском районах.

 Нынешние власти Киргизии от сделки отказываются и ссылаются, что ее не ратифицировал парламент. Бывшего чиновника вызвали в прокуратуру на допрос. Но таджики стоят на своем. Из 970 километров общей киргизско-таджикской границы только 519 километров описаны и уточнены.

 

Темирхоҷаев А. устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

Ба ифтихори 30 – солаги Иҷлосияи 16 - уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо иқдоми Раёсати Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистоон дар ҳамкорӣ бо Раёсати кор бо ҷавонон ва варзиши вилоят вохӯрӣ бо донишҷӯёни донишкада дар маҷлисгоҳи асосӣ таҳти унвони “Иҷлосияи саодатовар” сурат гирифт.

Чорабиниро муовини директор оид ба илм ва инноватсия Усмонҷон Ахмедов ҳусни оғоз бахшида, зикр дошт, ки Соли равон аз баргузории Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон 30-сол пур мешавад. Иҷлосияи 16-ум дар таърихи халқи тоҷик ҳамчун гардиши куллӣ,  хотима бахшидан ба ҷанги бародаркуш, пойдории миллати тоҷик, шаклдиҳии давлати ҳуқуқбунёд, демократӣ ва дунявӣ дар Точикистон ворид шуд. Моҳи ноябри соли 1992- Иҷлосияи тақдирсоз барои халқу миллати тоҷик баргузор гаштаву дар он муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз ҷониби намояндагони мардуми кишвар ба ҳайси Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардида, ҳамзамон ваколати сардори давлат ба он кас дода шуд. Дар Иҷлосия ҳукумате таъсис ёфт, ки таҳти сарварии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар як муддати кӯтоҳ тавонист, оташи ҷанги дохилиро хомӯш намуда, сохтори фалаҷгардидаи ҳокимият, хусусан мақомоти ҳифзи ҳуқуқро барқарор сохта, Артиши миллӣ ва нерӯҳои посбони сарҳадро таъсис диҳад, аксарияти гурезаҳо ва муҳоҷирони иҷбориро ба Ватан баргардонад ва ислоҳоти конститутсиониро дар мамлакат амалӣ созад.

Муовини Раиси Иттифоқи ҷавонони вилояд Фирдавс Фахриддинзода зимни баромад таъкид дошт, ки Дар маҷмуъ, Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олӣ 74 қонун, қарор ва фармонро ба тасвиб расонид, ки ба таҳкими пояҳои давлатдорӣ, инкишофи сохторҳои демократӣ, таҳкими ризояти ҷомеа ва ваҳдати миллӣ замина гузошта, эътимоду боварии мардуми Тоҷикистон ва ҷомеаи ҷаҳониро ба вуҷуд овард. Иҷҷосияи XVI-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон фазои нави сиёсӣ буда, дар таърихи миллати тоҷик саҳифаи наверо боз намуд. Бо талошу ҷонбозиҳои Пешвои муаззами миллат мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳокимияти фалаҷгардида аз нав барқарор карда шуда, ба рушду тараққиёти кишвари соҳибистиқлол заминаи воқеъи гузошта шудаву таъриху фарҳанги халқи тоҷик дубора эҳё гардид. Имрузҳо Ҷумҳурии Тоҷкистонро наздик 200-давлат ҳамчун ҷумҳурии соҳибистиқлол эътироф кардаву робитаҳои дипломатии худро барқарор кардаанд. Бо талошу заҳмат ва  кушишҳои сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Рахмон сатҳу сифати зиндагонии шаҳрвандон боло бурда шуда, дар ин раванд чор ҳадафи стртаегӣ Баромадан аз бумбасти коммуникатсионӣ, Истиқлолияти энергетикӣ, таъмини амнияти озуқаворӣ ва саноатикунонии боусръати кишвар қабул гардид, ки мақсади нихоии он боло бурдани некуаҳволии мардум ба ҳисоб меравад.

 

Алишер Ашӯрзода, муовини Раиси Иттифоқи ҷавонони шаҳри Хуҷанд зимни ироаи маърӯза баён дошт, ки зимоми давлатдориро натарсидаю наҳаросида бар дӯш гирифтани ҷавони 42 сола худ ҳадяи Яздонӣ нисбати тақдири миллат буд, ки имрӯз аз дидгоҳи таърих қадами устувор ва хиради волои халқ маҳсуб мешавад.  Хотираи таърих фаромӯш нахоҳад шуд, ки ин ҷавонмарди матинирода зимни бӯсидани Парчами кишвар чунин нуктаҳои таърихӣ баён доштанд: “Ба хотири истиқрори сулҳи пойдор ва бозгашти фирориён ба ватан ман тайёрам, ки ҷонамро қурбон кунам”, “Тамоми донишу таҷрибаамро барои дар ҳар хона ва оила  бақарор шудани сулҳ равона менамоям. Барои гул-гулшукуфии ватани азизам садоқатмандона меҳнат мекунам. Чунки ман ба ояндаи неки ватанам ва ҳаёти хушбахтонаи халқи азияткашидаам боварӣ дорам” ва “Ин иҷлосияи тақдирсоз аст, бояд донем, ки тақдири  ояндаи миллат, кишвар, ватан, давлат дар дасти мост”. 

Сармуҳаррири нашрияи “Сухани халқ” Абдусабур Абдуваҳҳобов дар баромадаш қайд кард, ки Омили асосии расидан ба сулҳ дар Тоҷикистон аз қалби мардуми тоҷик бархоста, ба тафаккури созандаву иродаи шикастнопазир, фитрати баланди он мардум вобаста аст. Маҳз хидмати беғаразонаи шахсиятҳои фидоии ҷумҳурӣ вазъро дар ҳар гӯшаю манотиқи дучори  буҳрони шадид гардида, тадриҷан муътадил сохт. Ба эҷоди давлатдории миллӣ, тафоҳуми фарҳангӣ ва сиёсӣ боис гашт. Бузургтарин шахсиятро, ки солҳои тӯлонӣ бевосита дар самти сиёсати давлатӣ, сохтмон, таҳким ва рушди давлатдории миллӣ хидмати бедареғ кардааст, мардуми тоҷик ва оламиён дар симои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дида тавонистанд.

Бо ҳамин чорабинӣ анҷом пазируфт.

 

 

Аз таърихи чандинасра маълум аст, ки тоҷикон халқи куҳанмиллату баору баномус буданд ва мемонанд. Вале аз сабабҳои тақсимоти миллию ҳудудӣ, ки дар замони Иттиҳоди Шуравӣ сар задааст, ин миллати азиятдида то ҳол арзи худро пурра хусусӣ накарда, дар мушкилиҳои таърихӣ дучор шудааст. Худ коршиносону таърихнигорон шоҳиди он ҳуҷҷатҳои ҳудудӣ мебошанд, ки имрӯз қисмати замини тоҷикон дар ихтиёри Ҷумҳурии Қирғизистон аст ва имрӯз он шартҳои дар гузашта имзошударо халқи қирғиз барҳам зада, бо баҳонаҳои гуногун ба халқи ҳамсоя яроқ бардошта, аҳдномаи чандинсоларо вайрон намуда, муносибати дустонаро вайрон карда истодаанд. Аммо бояд ин масъаларо аз нигоҳи таърихиву ҳуҷҷатшиносӣ сиёсатшиносони Тоҷикистону Қирғизистон бо исботу далелҳо ҳал намуда, ҳақро ба ҳақдон бирасонанд. Ҳамаи он мушкилиҳои шурангези асрӣ байни ин ду давлат имрӯз ба ҷанги ҳамсоягӣ оварда расонида, марзҷӯёни ҷангҷӯй ҷаҳолату буҳтонҳои беасосро байни ҷаҳониён тавассути сомонаҳо паҳн карда истодаанд. Бинобар низоҳои байнисарҳадӣ албатта тоҷикон низ ҳамеша ҳифзгари ватану халқ буда, барои тинҷиву осоиштагӣ аз азал тайёранд, то хоки ватанро ҳифз кунанд ва барои амнияту оромии ояндаи ҷомеа талош варзанд. Аммо имрӯзҳо худ мо тавассути сомонаҳои интернетӣ шоҳиди буҳтону суханҳои иғвоангези ахбори омма гардида истодаем, ки баъзе аз он шуришчиён худ гӯё ягон фоидае ба даст меоварда бошанд.

Арзёбии пайвастаи фазои иттилоотӣ ва тамоси ҳамешагӣ бо қишрҳои гуногуни ҷомеа нишон медиҳад, ки гарчӣ аксари мардум дорои эҳсоси баланди ватандӯстӣ ва омодаи ҳимоят аз марзи кишвар бошанд ҳам, аммо дар бораи худи моҳияти низоъ, сабаби пеш омадани чунин ҳолат дар ин қисмати марзҳои байнидавлатӣ ва моҳияти мавқеи Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ин масъала маълумоти чандон дақиқе дар ихтиёр надоранд. Ин камбудиҳо албатта тасаввуру маълумоти дақиқ дар бораи асоси таъриху миқёсу моҳияти ин низоъ, на танҳо дар байни мардум, балки миёни аҳли зиё, хизматчиёни давлатӣ ва ҳатто кормандони қатории ниҳодҳои қудратӣ низ мушоҳида шуда истодааст. Аз ин сабаб бояд ҳукумати ин ду ҷумҳуриҳо масъалаи марзу бумро боз аниқтару дақиқтар дида баромада, ҳақиқатро аз рӯйи адолат ҳал кунанд ва бояд нагузорем, ки халқи бегуноҳ аз сабаби носозию надотатиҳо азият кашад, то дӯстию бародарии ҳамсоягон барҳам нахӯрад.

 

Муллоусмонова Г.Ғ., устоди ДПДТТХ

 

 

      The political structure of today's world is changing radically, the superpower countries are destabilizing the situation of small states and are getting free income from this action. Kyrgyzstan is one of the ungrateful countries that view our friendship with hostility. From the moment his new leadership came to power, Sodir Japarov and his subordinates have always turned the relationship between the two friendly countries into a hostile relationship with big and small excuses. From the first days of his coming to power, he started mischief. The sensitive border regions of his country, which borders Tajikistan, introduced a biased opinion here and forced them to go to war against their neighbor. There is a saying "A wolf born becomes a wolf, even if it becomes a man".

This is the ungrateful character of the current Kyrgyz government. Where can a person who became a ruler from under a bar be just? It is a reality that brings its evil bias into the society and benefits from it. During his speech at the 77th session of the United Nations, Sodir Japarov again called Tajikistan the main culprit of border conflicts and demanded help from influential organizations. The greedy wants to benefit from these global organizations as well. Woe to such an illiterate. The civilized people of the world do not believe in his stories, because they know Tajikistan and its valuable contribution to solving global problems well. It came out the current Kyrgyz leadership presented their thoughtless and blind behavior at the world level. Our dear country Tajikistan is always an example for such ungrateful countries with its peace-seeking diplomacy. Let them learn and learn. No one believes his empty slanders. History shows that the Tajik nation is always selfless in the defense of its borders and homeland and has never reached out to a foreign country, because they are the ancestors of Rustam Doston and Isfandiyar Ruintan, not nomads.

 

Омӯзгори калони кафедраи забонҳои хориҷӣ н.и.ф. Аминҷонова Р.Ҳ.

 

 


Город впервые был назван «Исфара» в «Истории Табари» в X веке

    Автора статьи подтолкнул на написание эссе об Исфаре, информация о важности города не только  для всей таджикской экономики, но и для стран Центральной Азии. Судя по данным открытых источников, которые приводятся ниже, Исфара во все времена играла роль авангарда в ремесле, сельском хозяйстве, патриархальной экономики в период СССР и в особенности во времена Независимости  Таджикистана.  

«Самое дорогое у человека – это жизнь. Она даётся ему один раз, и прожить её нужно так, чтобы не было мучительно больно за бесцельно прожитые годы…», говорил Н.А.Островский

Киргизию и Таджикистан разделяют более 900 км государственной границы. Граница стала государственной в 1991 году и начинается на севере Таджикистана в Ферганской долине. При этом около половины линии не деморкировано, из-за чего у приграничных жителей обоих государств возникают проблемы из-за доступа к воде, пастбищам и дорогам. Спорные территории в длину составляют примерно 30 % от границы двух стран. В период после независимости наблюдалась напряжённость с двух сторон на границе, и эта ситуация продолжается до сих пор

Пограничные инциденты между Киргизией и Таджикистаном происходили в январе и в мае 2014 года, в апреле 2021 года, в январе 2022 года на границе Баткенской области Киргизии и Согдийской области Таджикистана произошла перестрелка между пограничниками стран. На границе постоянно происходят перестрелки. Ситуация обострилась 14 сентября 2022 года. Вооружённые столкновения   произошли по всей таджикско-киргизской границе, не смотря на раннее объявленное перемирие.  Неподчинение киргизских полевых командиров правительству обостряют отношение между двумя странами, из-за этого страдают, погибают мирные жители, простой народ. И вся эта борьба происходит из-за небольшого участка земли, из-за доступа к воде между Таджикистаном и Киргизией. Эта война не выгодна ни одной из сторон, однако прекращать её никто не собирается. Со стороны Таджикистана был выдвинут мирный договор, однако противоположная сторона опровергла её. Нужно прекратить эту войну!

 

Хамидова Н.Ш. -   старший преподаватель кафедры иностранных языков , к.ф.н.                               

 

Дар  Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик Муҳаммад Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд дар идомаи конференсияи ҷумҳуриявии илмӣ – амалии “Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва нақши Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар бунёди давлатдории миллӣ” бахшида ба ҷашни 30 – солагии Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон конференсия таҳти унвони “Нақши Эмомалӣ Раҳмон дар татбиқи ҳадафҳои стратегӣ: раҳоӣ аз бунбасти комммуникатсионӣ ва саноатикунонии босуръати кишвар”  доир гардид.

 Мақсад аз баргузории Конференсияи мазкур ин арҷгузорӣ ба  саҳми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат,  Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар таъмини сулҳу  ваҳдат, бунёди давлати соҳибистиқлолу шинохти миллӣ, баланд бардоштани ҳисси ватандӯстӣ, хештаншиносӣ  дар байни сокинони кишвар мебошад.

 Кори  конференсияро  муовини директор оид ба илм ва инноватсия Усмонҷон Ахмедов ҳусни  ифтитоҳ бахшид.

Номзди илмҳои педагогӣ, устоди МТД “Донишгоҳи давлатии Хуҷанд” Нодирҷон Солиҷонов дар мавзӯи “Сиёсати дарҳои кушоди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон” маърӯзаи илмӣ намуд. 

Дар идома 30 мақолаҳои илмӣ дар бахш шунида шуд.

 

На ҳар кӣ тарфи кулаҳ каҷ ниҳоду тунд нишаст,

Кулоҳдориву оини сарварӣ донад

 

       Санаи 19.10.22  қӯшунҳои нируи амнияти сарҳадии Ҷумҳурии Тоҷикистон хабар дод, ки қӯшунҳои сарҳадии Ҷумҳурии Қирғизистон 13 маротиба фазои сарҳадии марзи Ҷумҳурии Тоҷикистонро вайрон намуда мардуми дар марз бударо мусаллаҳ менамоянд, ки ин боиси хавотирӣ ва нооромии марзи Ҷумҳурии Тоҷикистон мешавад. Ҳарбиёни қирғиз дар назди марзи Ҷумҳурии Тоҷикистон танку тӯбҳои ҳарбиро ҷойгир намуда акопҳо кофта истодаанд, ки ин амалашон бар хилофи протоколи №42, ки санаи 25 сентябири соли 2022 байни Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Қирғизистон навишта шуда мебошад.                                                                              Бо вуҷуди созишномаи сулҳ Президенти Ҷумҳурии Қирғизистон Садир Ҷаппаров дар сесияи 77-уми Ассамблеяи Генералии СММ маърӯзаи пучу туҳматомез ва далелҳои норӯшану беисбот дар ҳамоиши  сатҳи байналмиллалӣ намуда буд, ки  дигарбора ноҷавонмардию аз таъриху сиёсат дур будан ва ғараздории роҳбарияти феълии Қирғизистонро дар назди мардуми олам собит сохт.                                   Ба қавли Ҳофизи Шерозӣ:

На ҳар кӣ чеҳра барафрӯхт, дилбарӣ донад,
На ҳар кӣ оина созад, Сикандарӣ донад.
На ҳар кӣ тарфи кулаҳ каҷ ниҳоду тунд нишаст,
Кулоҳдориву оини сарварӣ донад.

        Алъон вазъи ноороми ҷаҳон ба ҳамагон маълум аст. Ҷаҳон дар як ҳолати ҷанги даҳшатноки сеюми ҷаҳонӣ қарор дорад. Роҳбари оқил он касест, ки дар дар чунин ҳолати даҳшатбор алами сулҳу ваҳдатро баланд бардорад. Ҷанг ҳунар нест. Ҷанг кори ҳайвоноти дарранда аст. Сулҳу ваҳдат овардан ҳунар аст ва кори мардони Худост. Бесабаб Ҷаноби Олӣ муҳтарам Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон Асосгузори сулҳу ваҳдат ном нагирифтаанд. Роҳбари давлати Ҷумҳурии Тоҷикистон доимо талош меварзанд, ки дар давлати азизи мо, минтақа ва ҷаҳон сулҳу ваҳдат пойдор бошад. Бо яроқу аслиҳа сулҳро барқарор намудан намешавад. Сулҳу ваҳдат маҳсули қалбҳои пок аст.                                                            Амалҳои ноҷавонмардонаи роҳбарони Ҷумҳурии  Қирғизистон, ки боиси муташанниҷ гардидани байни ду давлат ва минтақа мешавад, маҳкум менамоям. Бояд як комисияи босалоҳият аз ҷониби давлатҳои бетараф ташкил карда шуда масъалаи сарҳад боадолатона ҳал карда шавад. Бо роҳи ҷангу зӯроварӣ ва тӯҳмату бӯҳтон ва айбдор намудани ҳамдигар натанҳо муаммо ҳал намегардад, балки мураккабтар мешавад ва бегуноҳон аз ҳарду ҷониб қурбон мешаванд.

Ҷони гургону сагон ҳар як ҷудост,

Муттаҳид ҷонҳои шерони Худост.

Ҷалолиддини  Балхӣ.