Иҷлосияи ХVI Шўрои Олӣ, ки дар шаҳри Хуҷанди бостонӣ баргузор шуда буд, ба бунёди Артиши миллии ҶТ асос гузошт. 26 сол муқаддам Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон таъсис ёфт. Таъсиси Артиши Милли кишвар дар сиёсати Тоҷикистон дигаргуниро ворид сохт. Саҳм ва хизмати Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар хосатан дар солҳои вазнини 1993-1997 басо назаррас аст. Бахшида ба ин ҷашни давлатӣ - 26-солагии таъсисёбии Артиши миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар толори ДПДТТ чорабинии фарҳангӣ доир гашт. Чорабиниро устоди донишкада Файзиева Ш. бо шеъри тараннуми Ватан кушода гуфта эълон кард. Директори донишкада, номзади илмҳои техникӣ Саидӣ Дилафрӯз ҳозиринро бо Иди Артиши Миллӣ табрик намуда, ба онҳо бурдборию комёбиҳоро таманно намуд. Аз зумра, зимни суханронии хеш қайд намуд, ки Артиши миллӣ яке аз сохторҳои асосии амнияти кишвар мебошад. Давоми даврони истиқлолият Қувваҳои Мусаллаҳ мустаҳкам гардида, имрӯз қувваи бузурги ҳифзи кишварро ташкил медиҳад. Маҳз абармардони шуҷоъву далер ва хизмати шарафмандонаи онҳост, ки имрӯз амнияти мамлакат пурра таъмин гардида, ба сохтори пурқудрат мубаддал гаштааст.
Дар чорабинӣ намояндагони Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон ширкат варзиданд. Ибодуллозода А. сардори Раёсати илм ва инноватсияи ВМИҶТ, Зокиров А. сардори Раёсати идоракунии сифати таҳсилоти ДМТ ва Мирзозода Н. ҷомеаи мардони донишкадаро аз номи Вазорати маориф ва илм табрику таҳниятҳо намуданд. Барои фаъолияти пурсамар, саҳми бузург дар таълиму тарбияи ҷавонон, дастовардҳои назаррас аз ҷониби Раёсати донишкада ба устодон Ифтихорнома ва туҳфаҳои хотиравӣ – либос бо рамзи донишкада супорида шуд. Қайд карда шуд, ки дар се моҳи охир 6 нафар устодони донишкада рисолаи номзадии худро ҳимоя карданд, ки аз онҳо 2 нафар соҳибони унвони докторӣ мебошанд. Ба Аминҷонова М., Қосимов А., Тошхӯҷаева С., Соҳибназаров М. барои унвони номзади илмӣ ва Ғаниев И., Ӯрунова барои ҳимояи рисолаи докторӣ туҳфаҳои хотиравӣ супорида шуд.
Қисмати дуввум барномаи фарҳангиро фаро гирифт. Бонувони донишкада баҳри табрики муҳофизони Ватан бо шеъру сурудҳо, наворҳои ҷолиби видеоӣ, рақсу саҳнаҳо, ки худ омода намуданд, ҳунарнамоӣ карданд. Барномаи фарҳангӣ дар сатҳи хеле баланд гузаронида шуда, писанди ҳамагон гардид. Чорабинӣ бо рақсу суруд ҳусни анҷом ёфт.
