Ҳақиқат нишон  дод,  ки   роҳбарони    ТЭТ  Ҳизби  наҳзати  исломӣ   дар  ивази  молу  манфиат   мазҳаби   дигарро  кабул  карда,  аз  доираи  мазҳаби  аҳли  суннат  ва  ҷамоат  берун  шудаанд.  Номҳои   оилавӣ,   гапу  шиорҳо,   рафтору  амал,  ҷойи  хондан,  паногоҳ,   макони  зиндагии  наҳзатиҳо   нишон  медиҳад,  ки   онҳо  аз  мазҳаби   аҷдодии  худ  даст  кашида,  мазҳаби   бегонаро  қабул  карданд.

Пас  суханони  асосноки  Пешвои  миллат,    мақомот  ва  уламои  исломии   Тоҷикистон  дар  бораи  мазҳаби   бегонаро  қабул  кардани   пайравони  ҳизби наҳзат  ҳақиқатест,   ки   инкори  он  ҳаргиз  имкон  надорад. 

Ин аст, ки ТЭТ ҲНИ дар Тоҷикистон ва дар миёни халқи тоҷик, ки пайрави мазҳаби ҳанафи мебошанд, дигар эътибор ва эҳтиром надорад. Зеро халқи тоҷик ҳаргиз мазҳабфурушонро намебахшад. Ҳар тоҷике, ки имоми мазҳаби худаш- Имоми Аъзам Абу Ҳанифа  ва мазҳаби ҳанафии худашро дуст медорад, наҳзатиҳои мазҳабфурушонро маҳкум мекунад.