Ҷунбиши мардумии ИРТ бо роҳбарии Шарофиддин Гадоев гурӯҳеро бо номи “Ҳомиёни ватан” ташкил намудаанд, ки ин бевосита таҳти фишори Кабирӣ роҳандозӣ гардидааст. Вагарна аз вазъияти имрӯза маълум аст, ки ТЭТ ҲНИ (Паймони миллии Тоҷикистон) аз пеш бештар ба фазои солим барои тарғибот ниёз дорад. Ин масъалаи айнан ба  ҳуҷуми мусаллаҳонаи  гурўҳи  ба ном “сарсупурдаҳо” дар асл ватанфурўши Ҳоҷӣ Ҳалим Назарзодаро шабоҳат дорад. Зеро дар  паи ин воқеа дасти наҳзатиён буд. Муълум аст, ки мақсаду мароми ҲНИ низ ба даст овардани ҳокимият буда,  онҳо зимнан ба ин тайёрӣ дида истодаанд.

Мо ҳеҷ гоҳ барои ин нохалафон майдонро холӣ нахоҳем гузошт, зеро мо аз дасти чунин “ҳимоятгарон” ранҷ дидаву озурдаҳол гардидаем. Дар ҳамин ради вазифаи ҷоноҷони ҳар кадоми аз шаҳрвандони баору номуси миллат онаст, ки ҷавонон бояд ҳушёрии сиёсиро аз даст надиҳанд. Ин масъалаи шомилшавии ҷавонон ба чунини гурӯҳҳо муаммои доғи рӯз буда, он бевосита ба мавқеъ ва мақоми насли калонсол, ба зиёиён, омўзгорон ва фаъолони маҳаллаҳо низ вобастагии қавӣ дорад. Дар охир бо боварии том гуфта метавонам, ки дар оянда низ ҷомеаи киишвари мо, мардуми шуҷову меҳандӯстимо, ки аз душвориҳои таъриху солҳои душвори навадум гузашта барои осоиштагӣ, ваҳдату ягонагӣ дар кишвар ҷасорату мардонагӣ нишон медиҳад ва ба рағми бадхоҳону носипосон оштинопазирона мубориза хоҳанд.