Омӯзиши забонҳои русӣ ва англисӣ дар муассисаҳои таълимӣ бо тарзу воситаҳои техникӣ ба роҳ монда шуда, омӯзгорону устодон вобаста ба тақозои замон мекӯшанд, то шогирдонашон ин забонҳоро ба таври мукаммал ва ҳамаҷониба аз худ намоянд. Тавре ки маълум аст, Ҳукумати Ҷумхурӣ низ дар иртибот ба беҳтар роҳандозӣ намудани таълими забонҳои русӣ ва англисӣ дар чанд марҳилаи барномаҳои махсуси давлатиро қабул ва тасдиқ кардааст. Омӯзиши забонҳои хориҷӣ, бахусус, русӣ ва англисӣ ба таври ҳамешагӣ дар меҳвари таваҷҷуҳи Пешвои миллат, Президенти мамлакат, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қарор дошта ,Сарвари давлат дар ҳар як суханрониашон вобаста ба беҳтар гардидани сатҳи таълиму тарбия, дар дараҷаи созгор ба замони муосир аз худ кардани забонҳои русӣ ва англисӣ ба таври   махсус таъкид менамоянд.

Вобаста ба дастуру ҳидоятҳои Роҳбари давлаи ҷиҳати самаранок омӯзонидани забони русӣ ва англисӣ бо иқдоми кафедраи забонҳои хориҷии Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд ҳафтаи омӯзиши забонҳои хориҷӣ баргузор гардид. Мақсад аз гузаронидани ин хафта, дар донишҷӯён бедор намудани шавқу ҳавас ба омӯзиши забонҳои ҳориҷӣ  буд. Барои шавқовар ва рангин гузаронидани ин хафта мо - омӯзгорон гузаронидани ҳар гуна озмуну  викторинаҳоро ба нақша гирифтем. Донишҷӯёнро бо дастовардҳои  илмӣ,  китобҳои дарсии устодони кафедра мусаллаҳ намудем. Инчунин толори факултетро бо газетаҳои деворӣ, ки аз тарафи донишҷӯён омода карда, оро дода шуд. Газетаҳои девории мазкур бо забонҳои русӣ ва англисӣ буда, онҳо бахшида ба мавзуъҳои: “Лексика ва фразеология” Тоҷикистон-Ватани ман, Англия, кроссвордҳо, зарбулмасалҳо, Нишон ва парчами Тоҷикистон ва ғайра буданд.  Ҳамчунин мизҳо бо ҳар гуна    таомҳои миллии русиву аврупоӣ ба намоиш гузошта шуд.

 Дар давоми ҳафта тибқи нақша озмунҳою викторинаҳо гузаронида шуд. Дар маросими кушодашавии ҳафта муовини директори  донишкада  оид ба илм ва инноватсия Ахмедов У.Ҳ., мудири шуъбаи таълими  Исломов И.И., декани факултет Раупов К.С. ҷонишинҳои декан ва инчунин  омӯзгорон низ иштирок намуданд. Дар баромади худ Ахмедов У.Ҳ. қайд гардид, ки бо шарофати Истиқлолияти давлатӣ Тоҷикистонро тамоми давлатҳои дунё ҳамчун ҷумҳурии комилҳуқуқ, соҳибихтиёр, дорои фарҳанги воло, давлати пешрафта шинохта, онро эътироф карданд. Маҳз забону фарҳанги мост, ки ҷаҳониён миллати моро ба хубӣ шинохтанд. Аз ин рӯ рисолати ҳар як ҷавони бонангу ор он аст, ки ду ё се забон хориҷиро аз бар намояд.  

Донишҷӯёни гуруҳи 1.25.01.07 ра бо  барномаи адабӣ-мусиқӣ, бахшида ба санаҳои таърихӣ – ҷашни Наврӯзи байналмилалӣ ва Рӯзи Модар бо забонҳои хориҷӣ шеърҳо қироат намуданд. Сипас меҳмонон, роҳбарияти донишкада аз тамошои дастовардҳои омӯзгорон, корҳои эҷодии донишҷӯён шинос шуда,  таомҳои миллии русҳо ва англисҳои пешкаш гардидаро чашиданд. Дар озмунҳои” Шеърхони беҳтарин” “Диктанти беҳтарин”, викторинаи  “Ҳаёт ва эҷодиёти шоирону нависандагони рус” ва “Ҳаёт ва эҷодиёти  нависандаи англис В.Шекспир” наздикии 100 нафар

      Хафтаи забонҳои русӣ ва англисӣ хеле хотирмон гузашта, дар дили хамаи иштирокчиён ва ҳамаи ҳозирин нақши муҳаббат ба забономӯзии забонҳои хориҷӣ ва адабиёти рус ва англис ҷой гирифт. Омӯзгорони кафедраи забонҳо тасмим гирифтанд, ки дар оянда чунин чорабиниҳо ҳар сол гузаронида шуда,  сафи иштирокчиён зиёд шаванд.

 

Ахмедова Нусратхон, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Дар таърихи санаи 28-уми январи соли 2023 паёми Пешвои Миллат ба Маҷлиси миллӣ ва вакилони Маҷлиси намояндагон ироа гардид, ки аз ҷумла он ба ҷавонон, ки ояндаи миллатанд аҳамияти басо бузург дошт. Бо фараҳманди гуфтан мумкин аст, ки ҳар як Паёми Пешвои Миллат  зиндагии мардумро боз ҳам хубтар мегардонад. Таҳлилҳо нишон медиҳанд, ки сол то сол шарту шароити ҷавонон дар самти илмомӯзӣ зинаи баландро ишғол карда истодааст. Дар ин раванд қайд гардид, ки ҳалли масъалаҳои иҷтимоӣ, яъне соҳаҳои илму маориф ҳамеша дар меҳвари сиёсати давлату Ҳукумати мамлакат қарор дорад. Тоҷикистон тибқи таҳлилҳои ЮНЕСКО ва Бонки Ҷаҳонӣ ба гурӯҳи кишварҳое дохил шудааст, ки ҳаҷми маблағгузории онҳо ба соҳаи маориф аз ҳисоби буҷети давлат зиёд мебошад. Дар ин раддабандӣ мамлакати мо аз 183 кишвари таҳти омӯзиш қарордошта ҷойи 21-умро ишғол менамояд.  Ҳамчунин қайд гардид, ки дар  авзои зудтағйирёбандаи ҷаҳони имрӯза низоми маорифи муназзам, мустаҳкам ва дар айни замон ҷавобгӯ ба талаботи рӯзафзуни ҷомеаро тақозо менамояд. Дар чунин шароит омода кардани кадрҳои баландихтисоси омӯзгорӣ, боз ҳам баланд бардоштани сифати таълим, эътибори ҷиддӣ додан ба омӯзиши забонҳои хориҷӣ дар тамоми зинаҳои таҳсилот, илмҳои дақиқ, риёзӣ ва табиӣ вазифаи муҳимтарини роҳбарону масъулини соҳа ва аҳли маориф мебошад.

                   Ҷаноби Олӣ масъулони Вазорати маориф ва илмро вазифадор карданд, ки дар тамоми зинаҳои таҳсилот – аз муассисаҳои томактабӣ сар карда, то гимназияву литсейҳо ва зинаҳои дигари таҳсилот ба таври ҳатмӣ омӯхтани забонҳои хориҷӣ, махсусан, забонҳои русиву англисӣ ва технологияҳои иттилоотиро ташкил карда, назорати қатъии сифати таълимро дар ин самт ба роҳ монад.

         Таҳсили ҷавонондухтарон дар муассисаҳои таҳсилоти олии касбӣ ва илмии кишварҳои хориҷӣ яке аз ибтикороти муҳимми Ҳукумати мамлакат дар самти рушди илму маориф маҳсуб меёбад.

Имрӯз занону бонувони тоҷик ба хотири рушди ҳамаи соҳаҳои ҳаёти ҷомеа ва давлат, аз ҷумла дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ ва мақомоти ҳифзи ҳуқуқ содиқона хизмат карда истодаанд.

Ҳоло дар муассисаҳои таҳсилоти ибтидоиву миёна ва олии касбӣ, аз ҷумла дар хориҷи кишвар ҳазорҳо нафар духтарони боистеъдоди мо ба таҳсил фаро гирифта шудаанд.

Аз 41 ҳазору 232 нафар донишҷӯёни тоҷик, ки ҳоло дар давлатҳои хориҷӣ таҳсил мекунанд, беш аз 11 ҳазор нафарашон духтарон мебошанд. Танҳо дар даҳ соли охир 11 ҳазор нафар духтарон муассисаҳои таҳсилоти олии касбиро бо квотаи президентӣ хатм кардаанд. Аз 3 ҳазору 300 нафар ҷавононе, ки соли ҷорӣ танҳо тавассути Маркази барномаҳои байналмилалии назди Вазорати маориф ва илм ба хориҷи кишвар барои таҳсил рафтаанд, 30 фоизашон духтарон мебошанд.

Умуман, дар замони соҳибистиқлолӣ беш аз 256 ҳазор нафар духтарон муассисаҳои таҳсилоти олиро хатм кардаанд, яъне соҳиби маълумоти олӣ гардидаанд. Тибқи маълумоти оморӣ соли 1989-ум ҳамагӣ 66 ҳазор нафар занону бонувон соҳиби маълумоти олӣ буданд.

      Дар Паём махсусан ба соҳаи маориф таваҷҷўҳи хоса зоҳир карда шуд ва аз тарафи Сарвари мамлакат дастур дода шуд, ки аз 1 июли соли 2024 маоши кормандони соҳаи маориф, стипендияи донишчўён 40% баланд бардошта шавад.

Сарвари давлат қайд намуданд, ки “Мо тасмим гирифтаем, ки соли 2025 агрегати сеюми неругоҳи барқи обии «Роғун»-ро ба истифода диҳем. Бо ин мақсад дар соли 2023 аз ҳисоби буҷети давлатӣ беш аз 5 миллиард сомонӣ равона гардида, ҳоло дар ин иншооти муҳимми аср 15 ҳазор нафар мутахассисону коргарон ва 3,5 ҳазор техникаи сохтмонӣ фаъолият доранд.

       Бо амалисозии тадбирҳои зикршуда соли 2032 истеҳсоли барқ дар кишвар пурра аз ҳисоби манбаъҳои барқароршаванда, яъне 100 фоиз бо «энергияи сабз» таъмин гардида (ҳоло 98 фоиз), дар ин замина аз рӯйи меъёрҳои байналмилалӣ то соли 2037 партови газҳои гулхонаӣ то ҳадди ниҳоӣ коҳиш дода мешавад.

Ҳоло кишвари мо аз рӯйи фоизи истеҳсоли барқ аз манбаъҳои барқароршаванда дар ҷаҳон дар ҷойи 6-ум қарор дорад”.

Мо ҷавонон хамчун табакаи аз хама фаъоли чомеа барои сулху субот ва вахдати милли дар хаети сиёсиву ичтимоии кишварамон боз хам фаъолона хизмат менамоем.

Шаҳбоз Дадобоев, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

 

 

Дар давоми солҳои соҳибистиқлолӣ ҷумҳурии мо дар самти бунёдкориву созандагӣ роҳи ба садсолаҳо баробарро тай намуд ва дар пешрафту ободонии мамлакат ҳазорон нафар фарзандони асили миллат, аз ҷумла бонувони ҷавонони ватандӯст саҳми шоиста гузоштанд ва гузошта меоянд, ки боиси нороҳатию норозигии як гурӯҳ душманону бадхоҳони гурезаи миллат гардидааст.

Имрӯз  онҳо  дар хориҷи кишвар истода, бо ташкили созмонҳои динӣ ҳама неруҳои ифротиро сарҷамъ сохтаанд. Аслиҳаи асосии муборизаи ин нохалофон паҳни иттилооти бардурӯғ, сиёҳ кардани давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон  ва дар дили мардум коштани тухми маҳалгароиву бадбинии якдигар аст. Мутаассифона, миёни ин нафарон ҷавонони гумроҳи зиёде низ ҳастанд, ки бинобар холӣ мондани фазои сиёсӣ, сатҳи пасти дониш, мафкураи начандон васеъ майл ба чунин қувваҳо намудаанд.

Ҳодисаи дар кишварҳои Эрон, Афғонистон ва Русия рух дода бори дигар собит намуд, ки танҳо ҳушёриву зиракӣ, баланд бардоштани маърифати ҳуқуқӣ, касбомӯзӣ, сидқан дӯст доштани Ватан метавонад, сади роҳи ифротгароиву террористӣ мегардад. Боиси афсӯс, ки бо айби ҷавонони гумроҳ ва манқуртшуда имрӯз ҷомеаи ҷаҳонӣ фарҳангу тамаддуни қадимаи тоҷику тоҷикияти моро зери шубҳа мегузоранд. Ҷавоне ки ба роҳи бад рафт, миллаташро фурухт, волидонашро эҳтиром накард, ин камбудии мост, ки барояш шароити созгор муҳайё накардем.

Ба ифротӣ шудани чунин ҷавонон пеш аз ҳама мо – аҳли ҷомеа, хоса фаъолон гунаҳкорем. Барои он, ки худамон бо дасти худ фарзандонро ба ҷои илму дониш андӯхтан, забон ёд гирифтан назди мулло мебарем, то олим нашавад ҳам, одам шавад. Аммо хатои маҳз мекунем.

Бояд таъкид намуд, ки дар самти гирифтор шудан ба доми фиреби душманону бадхоҳон ва шомилшавӣ ба ҳизбу ҳаркатҳои ифротгаро насли наврасу ҷавон қишри осебпазир ба ҳисоб мераванд. Пурқувват гардидани хатарҳои замони муосир водор месозад, ки робитаи оила, мактаб ва ҷомеаи шаҳрвандӣ беш аз пеш тақвият дода шавад. Татбиқи амалии қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд” низ маҳз ба туфайли ҳамингуна ҳамкории густурда имконпазир аст. Ҷалби ҳар чи бештари наврасону ҷавонон ва бонувон ба омӯхтани касбу ҳунар, эҳёи ҳунарҳои миллӣ, оммавигардонии варзиш, таъсиси ҷойҳои нави кор шиддати гаравидан ба ҳаракатҳои иртиҷоиро паст мегардонад.

Омили дигари ташвиш ин ҳаҷравӣ аст, ки ба пойгаи давидан шабоҳат дорад. Тавре Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Презеденти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар мулоқот бо ҷомеаи фаъол ва ходимони дин таъкид доштанд: “Дар даврони то соҳибистиқлол шудани кишвар аз 5 миллион аҳолии Тоҷикистон ҳамагӣ 29 нафар маросими ҳаҷро анҷом дода буд.

Аммо дар замони соҳибистиқлолӣ, бо вуҷуди он, ки мо дар натиҷаи ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ ба мушкилоти сахту сангини иқтисодӣ рӯ ба рӯ гардидем ва таъсири манфии онро то имрӯз дар ҳаёти худ эҳсос мекунем, раванди ба ҳаҷ рафтани шаҳрвандон тамоюли зиёдшавӣ касб намуд.

Танҳо соли 2023-юм 63 ҳазор нафар шаҳрвандони кишвар маросими ҳаҷ ва умраро адо кардаанд ва маблағи ба ҳисоби миёна харҷнамудаи онҳо ба беш аз 1 миллиарду 200 миллион сомонӣ баробар шудааст”.

Албатта ҳаҷ кардан аз амали неки ҳар фарди мусалмон аст. Аммо худнамоишӣ намуда, рӯзгорро саришта накарда, банди қарздор шуданро Худованд хуш надорад. Бар замми ин, пас аз аз маносики ҳаҷ ҳоҷиошиву додани ҳар гуна армуғонҳо, ташкили шабншиниҳои ҳоҷиён нишонаи ҷоҳилият ва таассубу хурофотпарастӣ маҳсуб мешавад. Бояд ба ин амал нукта гузошт.

Тоҳирҷон Тоҳиров, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Дар шароити ташаккул ва равнақи муносибатҳои бозорӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар мактабҳои олӣ ҷиҳати зарурияти такмили ихтисоси мутахассисони соҳаи иқтисодӣ ва мубодилаи афкор бо олимони пуртаҷрибаи замони муосир ба миён меояд. 

Аз ин хотир, чун ҳама сола дар китобхонаи хусусии ба номи Шайх Муҳаммадсултон Маъсумии Хуҷандӣ, ки бунёдгузораш профессори Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд Абдушукур Абдураҳимович Назаров мебошад, бо иштироки устодони кафедраи иқтисодӣ- муҳандисӣ ва менеҷменти ДПДТТ ба номи академик М.С. Осимӣ ва олимони тоҷик аз хориҷи кишвар – докторони илмҳои иқтисодӣ, профессори Донишгоҳи давлатии идораи шаҳри Москва - Ӯрунов А.А., профессори Донишгоҳи технологии Россия - Хусаинов М.К., н.и.ф.м, дотсенти донишкадаи муаммои бозори Академияи илмҳои Федератсияи Россия – Зоидов Қ.Х. ва якчанд олимони ДДҲБСТ мизи мудаввар доир мавзӯйи “Дурнамо ва тараққиёти иқтисодиёти Ҷумҳурии Тоҷикистон» баргузор гардид.

Дар ҷараёни мулоқот ва музокироти ҳайатҳо доираи васеи масъалаҳои муҳиму афзалиятноки иқтисодиёти кишварро мавриди баррасӣ қарор гирифт.

Дар суханронии Ӯрунов А.А., таъкид шуд, ки бо талош ва корбариҳои Асосгузори  сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон вазъи иҷтисодиву иҷтимоии мамлакат сол то сол беҳтар гардида, тибқи маълумоти Маҷмӯаи Омори солонаи Ҷумҳурии Тоҷикистон барои соли 2023, ки дар он нишондиҳандаҳои асосии иҷтимоиву иқтисодӣ инъикос карда шудаанд, чунин хулосаҳо кардан мумкин аст, ки иқтисодиёти кишвар сол аз сол рушд ёфта истодааст. Индексҳои нишондиҳандаҳои Маҷмӯаи маҳсулоти дохилӣ ба ҳисоби фоиз нисбат ба соли гузашта ба 108% зиёд шуда, сатҳи бекорӣ нисбат ба солҳои пеш, аз 10% паст мебошад, ки ин боиси таваҷҷӯҳи хос мебошад. Шумораи аҳолии аз ҷиҳати иқтисодӣ фаъол 2,5 млн ро ташкил дода, сатҳи таваррум ва маблағдиҳӣ 10% баланд мебошанд. Инчунин дар асоси таҳлили нишондиҳандаҳои солҳои 2022-2023 рушди ҳамаи намудҳои фаъолияти иқтисодӣ ба назар мерасад. 

Аз ҷониби Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, ҳамасола барои ҷалби бештари соҳибкорон ва мусоидтар гардидани муҳити сармоягузорӣ тадбирҳои зиёди судманд амалӣ мешаванд. Мавсуф барои боз ҳам пешрав гардидани вазъи иқтисодӣ таклиф ба миён гузошт, ки  институтҳои иқтисодӣ ва ҳам иҷтимоӣ вобаста ба талаботи навъи иқтисодӣ инноватсионӣ корбарӣ намоянд.

Дар идома, арбоби шоистаи илм ва техника, д.и.и., профессор Назаров А.А. вобаста ба масъалаҳои иқтисодӣ ибрози ақида намуда, зикр сохт, ки дар шароити ташаккул ва равнақи муносибатҳои бозорӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар мактабҳои олӣ зарурияти таҷдиди куллии барномаи таёйркунӣ ва такмили ихтисоси мутаассисиони соҳаи иқтисод ба миён меояд. Асосҳои назариявию амалии ба замони ҳозира созгор ҷиҳати таълими иқтисодии донишҷӯён, бояд хусусяитҳои инкишофи иқтисоди ҷаҳонӣ ва ҳамчунин миллиро дар марҳилаи кунунӣ ба назари эътибор гирад. Махсусан дар ҳоле, ки саноатикунонии кишвар ҳадафи чоруми стратегии мамлакат эълон гардид.

Профессор Авезов А.А. зимни баромад таъкид дошт, ки дар замони низоми хоҷагидории бозаргонӣ ҳар як соҳа ва ширкату корхонаҳои он ба бозор мустақилона ворид мешавад ва ба шароити рақобати бозор танҳо онҳое тоб меоранд, ки барои фурӯши моли худ шароити муносибро фароҳам меоранд. Аз ин рӯ, ҳар як соҳаю корхонаро зарур аст, ки вобаста ба талаботи бозор роҳи худии тараққиёташро ҷӯяд. Ба таври дигар баён намоем, барои он, ки соҳаи алоҳидаю муассисаҳои он рушд ёбад, шаклу усулҳои нави истифодаи ҳамаи захираҳо, аз он ҷумоа сармоя, технологияҳои нави аз ҷиҳати иқтисодӣ самаранок ва ғайраро ҷустуҷӯ намояд. Вобаста ба ин, дар ширкату корхонаҳои муосири соҳаҳои гуногун доимо нав кардани номгӯйи маҳсулот зарур аст, бинобар ин яке аз вазифаҳои муҳими онҳо ин оқилона ташкил кардани корҳои илмӣ тадқиқотӣ ва озмоишию конструкторӣ, дуруст ба роҳ мондани фаъолияти навоварию сарсояггузорӣ мебошад”. 

Дар интиҳо, семинари илми байни аъзоёни он ва нишастагон мубодилаи афкор сурат гирифт.

Мансурова М.Ғ., омӯзгори калони кафедраи иқтисоди муҳандисӣ ва менеҷмент                 

 

Имрӯзҳо аксарияти мардумони рӯи олам, дину мазҳаби гуногунеро дар зиндагии худ парастиш ва паи он он то андозае чуқур рафтаанд, ки ба ҳар суханону амалҳои марбут ба дин зуд бовар мекуннанд. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳатто дар баромади худ бо намояндагони фаъоли ҷомеа ва ходимони дин борҳо таъкид намуданд, ки инқадар ҳурофотпарастӣ кардан маҳз дар замони муосир хатари калони терррористиву экстремистӣ дорад. Барои ҳамин махсусан ҷавоноро бояд таъкид кард, ки ба суханони ҳар гуна шахсиятҳо бовар накунанд. Зеро ифротгарону моҷароҷӯён маҳз дину мазҳабро воситаи амалигардонии ҳадафҳои нопоки хеш истифода менамоянд.

Мутаассифона имрӯзҳо бинобар сабаби афзудани ташкилотҳои терроритсиву экстремистӣ вазъи аксарияти кишварҳои ҷаҳон нотинҷ гаштааст. Ташкилкунандаи чунин нофаҳмиҳо миёни мардумони як қавму миллат, маҳз кори дасти ифротгарон аст. Зеро ҳадафаи асосии онҳо пеш аз ҳама вайрон кардани фазои конститутсионӣ дар мамлакатҳо ва баъдан бо роҳи фиребу фанд ғасб кардану ба сари қудрат омадан аст. Барои ҳамин Пешвои миллат ҳамеша моро барои зиракии сиёсиро аз даст надодан даъват ба амал меоваранд. Маҳз ба ҳамин хотир соатҳо сухан ронданд, ки мо дар гиромидошти дину мазҳаби поки Ислом устувор бошем ва ба ҳар гуна ақидаҳои сохтаву бофтаи мухолифон оид ба дин бовар накунем. Зеро онҳо маҳз ҳурофотпарастии моро дида, мехоҳанд, ки дар зеҳну шуури мо бо воситаи дин ҳар гуна ақидаҳои ғаразнокро ҷо созанд.

Мо бояд ба қадри чунин дилсӯзиву ғамхориҳои Сарвари давлат расида, пайраву сазовор ба бовариашон бошем. Зеро ягон сарвари давлат ба мисоли Пешвои муаззами миллати тоҷикон ба хотири мардум ин қадар андешаҳои дурбинона накардааст. Маҳз чунин ғамхориҳои падаронаи сарвари давлат аст, ки Истиқлолияти давлатиамон устувору сулҳу субот дар Тоҷикистон пойдор аст. Пас сазовор будан ба чунин шоистагӣ вазифаҳои зиёдеро дар назди фарзонафарзандон мегузорд, ки мо бояд рисолати шаҳрвандии худро дар назди халқу миллат фаромӯш накунем. Барои халқу Ватан хизмат кардану арзишҳои миллии онро гиромӣ доштанро вазифаи аввалини худ донем. Дар ҷомеа дар тарғиби ғояҳои миллӣ ва баланд бардоштани ҳисси ватандӯстии мардум саҳмгузор бошем. Ин аст саодати шаҳрвандӣ Тоҷикистон будану дар фазои ороми Истиқлолият зиндагонӣ намуданд. Шукрона аз ваҳдату ягонагӣ ва муқаддасотро пос доштан.

Хоса барои Тоҷикистон ва ояндаи дурахшони он танҳо имрӯзиён масъуланд. Мо бояд барои устувор мондани пояҳои давлатдории тоҷикон бо таҳким бахшидани сулҳу ваҳдат ва ҳимояи Истиқлолияти давлатӣ заминаи мусоидро гузошта бошем.

Олимов Насимҷон, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд  

Дар яке аз шабакаҳои телевизиони Русия гуфтугӯи мустақими  руҳониеро тариқи радио гӯш мекардам. Яке аз шунавандагони Раидо нуктаи назари олими диншиносро вобаста ба муҳоҷирони меҳнатии аз Осиёи миёна омадаро пурсида, ҳатто таҳқир ҳам кард, ки онҳо ба талаботи санитариву гигиенӣ риоя намекунанд, рафторашон қобили қабул нест. Он рӯҳонӣ дар ҷавоб гуфт, ки ин муҳоҷирон аз мардуми таҳҷоӣ, хосса русзабонҳое, ки дигар қавму миллатҳоро дида наметавонанд, даҳҳо маротиба беҳтаранд, зеро онҳо дил доранд, имон доранд, аз фардои падару модар, ватанашон андеша мекунанд. Агар онҳо дил намедоштанд, имон намедоштанд, ба хотири волидон, фарзандон ҳазорҳо фарсахҳоро тай карда, дар шароити тангно кор намекарданд. Шумо ягон мусулмонро дидаед, ки падару модарашро дар дами пирӣ танҳо гузоштааст? Дар хонаам чанде аз ҷавонони тоҷик кор карданд. Мани олими диншинос чӣ будани одамият, қадру манзалатро аз ин ҷавонон омӯхтам. Он касе, ки тоҷикро гумроҳ мегӯяд, худаш нодон аст. Агар ҷавонони одии тоҷик чунин донишу андешаронӣ дошта бошад, пас ин миллат бузург аст ва роҳнамои он низ шахси босавод аст. Ин суханони як падари руҳонии яке аз минтақаҳои Русияро шунида, ростӣ хеле мамнун шудаам, ки дар хориҷ низ миллати моро дар аслаш мешиносанд.

Имрӯз ин баҳогузорӣ хеле муҳим аст. Зеро ҳодисаи чанд рӯз пеш рухдода дар толори консертии “Крокус сити" - и шаҳри Маскав як андоза вазъи буду боши муҳоҷирони моро мушкилтар намуд. Ҳарчанд аз ҷониби тафтишгарон дақиқ ин ҳамлаи террористӣ таққиқ мешавад, аммо хулоса ин аст, ки ҷавонони ноогоҳи мо дар зиндагӣ роҳи дурустро интихоб накардаанд. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қариб дар ҳар баромади хеш аз фарҷоми шомил шудани ҷавонон ба гурӯҳҳои ифротгароӣ сухан мекунанд. Мӯҳтавои мулоқоти беш аз 5 соата бо фаъолони ҷомеа, ходимони дин маҳз ҳамин мавзӯро фарогир буд. Ба гуфтаи Пешвои миллат терорист ва ифротгаро Ватан, модар ва ахиран дил надорад. Ин нафарон манқуртони замони нав ҳастанд, ки натанҳо худро қурбони хоҷагони худ мекунанд, ҳамзамон наздикону пайвандони хешро сархам дар ҷомеа месозанд. Агар фаъолони ҷомеа бо дарки фаҳмиши дурбинона чунин ҷавононро ба роҳи дуруст ҳидоят мекарданд, шояд чунин амалҳо коҳиш ёбад. Аммо ҷои афсус аст, ки иддае аз насли бедил, бедин, фаротар аз ҳама бесавод боиси сар задани чунин ҳодисаҳо гардида истодааст. Магар бо куштани беш аз 143 нафар мурод ҳосил шуд. Чаро шахсони бегуноҳ боиси марги ин амалҳои ваҳшиёна гардиданд? Фикр мекунам ба таъбири гузаштагонамон “олами дигар бибояд сохт ва аз нав одаме.

Роҳи раҳоӣ аз ин варта танҳо дар омузиш, маърифати баланд, ҳиси ватандӯстӣ аст. Агар ҳар яки мо аз гузаштаи пурифтихори хеш огоҳ бошем, насиҳатҳои падаронаи Роҳбари давлатро ба инобат гирем, он имконияту шароитҳоеро, ки давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон бароямон муҳайё кардааст, самаранок истифода барем, пас он гоҳ мо тоҷики асил ҳастем . Имрӯз фурсате расида, ки ҷои тиру туфанг китоб ба даст гирем. Хонем, омӯзем бунёдкорӣ ва навоварӣ намоем. Хиште дар бунёди қасри боҳашамати истиқлол гузорем. Нагузорем, ки аҳли ҷомеа  ҷаҳонӣ бо тундӣ, нафрат ва надомат суи мо дида дӯзад.

Арзишмандтарин чизе, ки падар ба фарзанд медиҳад, тарбияи хуб аст, фарзандони худро эътироф кунед ва онҳоро тарбияи хуб диҳед,  фарзандон ва аҳли хонаводаи худро дар аз нигоҳи маънавӣ омӯзонед ва тарбияи некӯ диҳед.

Умедворем, ки ҳар нафари ҳушёр, огоҳ ва дилсӯзи миллат роҳи ростинро худ интихоб мекунад. Роҳи рост ин ҳамон роҳест, ки Пешвои миллат моро ба фардои дурахшон мебарад

Абдусабури АБДУВАҲҲОБ, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

 

Давлати Тоҷикистон худ як кишвари ҷавон аст, зеро пас аз ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ он пурра ҳам аз ҷиҳати рушд ва ҳам аз ҷиҳати маъруфият маҳз бо шарофати Асогузори сулҳу ваҳдати миллӣ -  Пешвои миллат, Президети кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳар рӯз гул – гул шукуфТ. Мо шукрона аз он дорем, ки дар чунин кишвари соҳибихтиёру ободу озод зиндагӣ мекунем.

Шукрона аз он дорем, ки зодагони даврони Истиқлолият ҳастему дар шароити муҳайё ҳам дар муҳити оила ва ҳам дар таҳсилу хониш фаро гирифтаем. Ҳоло расонаи гаштани хабарҳои аксарияти кишварҳои рӯи олам, ки барои ба даст овардани сулҳу субот талош доранд, моро дубора водор месозад, ки дар чунин Ватани  озод бояд бо шукргузорӣ зиндагӣ кард. Вагарна носипосиву беадолати дар ҷавоби чунин ғамхориҳо моро ба оқибати вазнин дучор месозад.

         Асогузори сулҳу ваҳдати миллӣ -  Пешвои миллат, Президети кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳамаи баромадҳои хеш такя ба мо, ҷавонон доранд. Мо аз ин хеле сарфарозем ва хизмат ба Ватанро қарзи муқаддаси шаҳрвандии хеш мепиндорем.  Тамоми дастуру супоришҳои давлату Ҳукумати кишваро оид ба дарси шуҷоатмандӣ ва ватандорӣ сармашқи кору пайкори худ қарор дода, барои фарзона фарзанди Ватан гаштан талош менамоем.

Ояндаи давлату миллат дар дасти имрӯзу фардоиён аст. Дарки ин асолат ва шинохти ҳуввияти миллӣ, ки бевосита дар баланд бардоштани ҳисии ватандӯстии мо ҷавонон замина мегузорад, моҳияти онро аз мактаби ватандории сарвари давлат омӯхта истодаем. Садоқат ба Ватан, ин садоқат бар шири поку сафеди Модар аст. Арҷ гузоштан ба халқу миллати тоҷдор, ин арҷгузори ба гузаштагонест, ки ба мо чунин озодиро муҳайё кардаанд. Арҷ гузоштан ба шуҷоатмандоне, ки ба хотири озодии мо ҷони хешро қурбонии майдони ҷанги бадхоҳон кардааст.

 Таърих ба мо маълум сохт, ки дар гузашта, миллати тоҷикро барои аз дасти бадбинону душманон наҷот додан чи гуна ҷонбозиҳо кардаанд гузаштагони қаҳрамони мо. Онҳо барои мо имрӯзиён дар замони нооромӣ талош карданд, то мо давлати соҳибистиқлол дошта бошем. Пас чаро мо маҳз дар замони Истиқлолияту озодӣ зиндагӣ намуда, онро барои ояндагон такмил надиҳем. Албатта чунин муносибат нисбат ба ояндагон ноҳақӣ хоҳад буд. Ба ҳамин хотир талош бояд, ки ояндагон низ моро чун тоҷики асилу ватандӯсту ватанпарвар ва дастпарвару пайравони Пешвои муаззами миллат шиносанду эътироф намоянд.

Олимов Насимҷон, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Дар суханронии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ -  Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо фаъолони ҷомеа ва ходимони дин, ки санаи 09 марти соли равон баргузор гардид, хеле бардошти маънавию динӣ гирифтем. Сарвари давлат он қадар бобати покии дини Ислом ва чӣ гуна арзиш доштани он суханронӣ намуданд, ки аминам ҳамон афроде, ки бар хости саводи динии хеш атрофиёнро ба худ ҷалб мекунад,  ангушти ҳайрат газидааст. Дар ҳақиқат ҳамаи суханони Пешвои миллат пур аз панду ҳикмат ва роҳнамо ба роҳи дурусти зиндагӣ буд. Хиради волои Сарвари давлат аст,  ки мо тоҷикон дар партавӣ ақидаҳои сулҳпарваронаи он кас ҷаҳони маънӣ мебардорем, саводи хешро комил менамоем.

Оид ба омӯзиши илму ҳунар ва дорои касбият будан он қадар насиҳатҳои падарона карданд, ки агар онро ҳар яки мо дар зиндагӣ сармашқи фаъолияти худ донем, шарафёби ҳама гуна дастовард хоҳем гашт. Пешвои миллат дуруст қайд карданд, ки ба ҷои хурофотпарастӣ бояд касб омӯхт, то зиндагӣ мунаввар аз меҳнати ҳалолу покии виҷдон гардад. Ман дуруст дарк намуданм, ки моҳияти суханони роҳбарияти ғамхори давлатамон маҳз зиндагии шоиста барои кулли мардум аст.

Нисбат ба дину оину мазҳаб ягон назари хилоферо ҳам пешниҳод накарданд, баръакс ҷонибдории хешро баён сохатанд, ки дар кишвар ҳама озод аст. Аммо ҳоло, ки гурӯҳҳои ифротиву ошӯбгар дар ҷомеа зиёд гардидааст, беҳтар аст  то зиракии сиёсӣ омӯзанду паи ҳурофот нараванд. Зеро мусаллам аст, ки имрӯз дину мазҳабҳоро ҳар кадоме аз ташкилотҳои террористиву экстремистӣ ба таври диду назари худ омӯзонида истодааст. Яъне, он чӣ, ки бар манфиати ташкилоти ифротист тарғиб менамоянд ва ҷавононро дар зиндагии мустақилонаи худ роҳгум мезанонанд.

Барои фирефтаву олудаи ақидаҳои нопоки чунин шахсиятҳо нашудан Сарвари давлат таъкид доштанд, ки саодати хешро бо дилу нияти пок дарёбем. Дини мубини Исломро эҳтиром намоем, зеро дар он беҳтарин хислатҳои инсонӣ, накӯкориву росткориву ростқавлӣ ниҳон аст. Худовандро бо дил шиносем, некиву эҳсонро дар дилу дидаҳо ҷо намоем ва саодати зиндагии хешро аз меҳнати ҳалолу поки худ сохта бошем. Маҳз ҳамон вақт ба нусрату зиё шарафёб хоҳем шуд, ки мо ҳамеша  ватани худро дӯст медоштем ва ба ояндагон низ чунин шиори ватандории хешро хоҳем омӯхт, то онҳо низ донанд, ки бадхоҳони миллат ҳамеша дар фикри зарба задани ин сарзамини биҳиштосо буданд ва ҳоло ҳам ҳадафашон чунин аст. Вале мо ҳеҷ гоҳ ба онҳо иҷоза нахоҳем дод, то гуфтаву амалкардҳои онҳо роҳандозӣ гардад.

Оқилҷонова Шаҳноза, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Мардуми Тоҷикситон бо хирадмандиву адолатпарастии хеш ҳамеша ҳақиқат меҷӯянду паи сулҳу субот ва ваҳдату ягонагӣ мераванд. Зеро ҳар он касе, ки ҳақиқат ҷуст, росткору Худотарс аст ва намехоҳад ба касе зарар расонида, бадӣ хоҳад. Таассуфовар он аст, ки миёни мо нафароне ҳам ёфт шуданд, ки ба кинаву адоват дода шуда, ба суханони бардурӯғи бадхоҳон бовар карда, нисбат ба халқу  Ватани хеш нафрату адоват пайдо кардаанд. Аниқтараш онҳоро ифротиёну ошӯбгарон бо воситаи дини Мубини ислом тариқи шабакаи иҷтимоӣ алайҳи ҳамватани худ таҳрик карда истодаанд. Ҳар амалеро анҷом ҳаст, барои ҳамин бо боварии том метавон гуфт, ки ҳар нафаре дини покро мавриди амалҳои ноинсофона қарор медиҳад, оқибати вой хоҳад дошт, зеро мо ҳама мусалмонем ва нисбат ба дини поки Ислом арҷ мегузорему беҳтарин ахлоқи инсониро аз он меомӯзем. Ҳар нафаре, ки моҳияти онро нодурурст тарғиб кард, гуноҳ бар дӯши ӯст аммо дар зиндагӣ ҷони ҷавони аксарияти ҷавонони ноогоҳро қурбон мекунанд.

Ҳоло ташкилотҳои террористиву ифротгарои барои амалигардонии ҳадафҳои иртиҷоии худ маҳз Исломро восита карда истодааст. Ба ҷавононе, ки моҳияти пурраи динро дарк накардаанд ба “забону ҳадаф”-и худашон онҳоро ба доми худ кашида, на шаҳиди ҷиҳад балки ба ҷаҳолат роҳсипор карда истодаанд. Ягона ҳадафи душманон барбод додани сохтори конститутсионии Тоҷикистон аст, зеро Истиқлолияту озодии моро душманони халқ чашми дидан надоранд. Маҳз ба ҳамин хотир мехоҳанд ба қалби мо, яъне ҷавонон зарба зананд. Аз ин рӯ бештари ҳадафҳои онҳо ба макри хуш олуфта кардани ҷавонони миллат аст.

Ба нохолафону бадкорон рӯ оварда иброз медорам, ки ба Тоҷикону Тоҷикистониён бо чашму дилу нияти бад дида нанигаранд. Соли 2015 амали ваҳшиёна кардеду дидед, ки оқибат худ ба чоҳу кофтаатон ғалтидед. Беҳуда нагуфтаанд, ки “чоҳкан, зери чоҳ”. Бояд инро дарк намоед, ки ҳоло ҳамаи шумо тарафдор ва аъзои ташкилотҳои ифротӣ ҳастед ва созмони таъсисдодаатон риёкор буд ва минбаъд низ аз амалу кирдорҳои нопокатон чунон хоҳад монд. Барои ҳамин ба хотиири сафед кардани гуноҳҳои худ дар назди мардум аз дини поку беолоиши Ислом истифода накунед.

 

Оқилҷонова Шахноза, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

Ҷаҳон да ҳоли хеле муташшаниҷ қарор дорад. Мо шоҳиди содир шудани амалҳои мудҳиши террористӣ дар Осиёву Африқо ва Аврупову Амрико ва Русия гардида истодаем ва қариб рӯзе нест, ки сокинони ин ё он гӯшаи ҷаҳон қурбони ҷиноятҳои террористӣ нагарданд. Бо вуҷуди чунин вазъ, дар арсаи байналмилалӣ то ҳол таърифи ягонаи мафҳумҳои «терроризм» ва «террорист» вуҷуд надорад, ки ин ҳолат ба истифодаи меъёрҳои дугона ва духӯрагиву гуногунфаҳмиҳо мусоидат карда истодааст.

Мо бояд ҳамеша дар назар дошта бошем, ки терроризм ва террористро ба худӣ ва бегона, ашаддӣ ва ислоҳгаро ё хубу бад ҷудо кардан мумкин нест, баръакс, тавре ки ман борҳо таъкид намуда будам, террорист ватан, дин, мазҳаб ва миллат надорад.

Зуҳуроти терроризм ба суботу амнияти кураи замин хавфу хатари бениҳоят зиёд дорад.

Хатарҳои замони муосир, вазъият дар Ховари Миёна, бахусус, вазъи Афғонистони ҳамсоя моро водор месозанд, ки ба масъалаи таъмини амният диққати аввалиндараҷа диҳем. Хоса, дар қаламрави Афғонистон пайдо шудани террористони ба ном “Толибон” ва «Давлати исломӣ», ки баъзе шаҳрвандони кишварҳои аъзои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил низ ба он шомиланд, вазъро боз ҳам ноором намуда, боиси ташвиши давлатҳои ҳамсоя гардидааст. Тоҷикистон, ки бо Афғонистон сарҳади тӯлонӣ дорад, ба ин масъала бетафовут буда наметавонад. Вазъи имрӯзаи сарҳад бо Афғонистон низ моро водор менамояд, ки ба ин масъала таваҷҷуҳи бештар зоҳир намоем.

Пешвои муаззами миллат  муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар робита ба вазъи ҳасоси сиёсии ҷаҳонӣ дар мулоқот бо ҷомеаи фаъоли кишвар ва ходимони дин таъкид доштанд, ки дар замони бархурди тамаддунҳо ва муборизаҳои  геополитикӣ ҳифзи манфиатҳои миллӣ, муаррифи таъриху фарҳанги ниёгон  дар раванди таъмини ваҳдату суботи сиёсӣ нақши бориз мегузорад. Фаъолони ҷомеа ва ходимони дин, ки  тарғибгарони фаъоли сиёсати созандаи  давлату ҳукумат ва муаррифгарони таъриху фарҳанг  мебошанд, масъул гаштанд то ба мардум ҳарчи бештар дар мулоқот бошанд, руҳияи миллию хештаншиносии сокинонро баланд бардоранд, дастовардҳои шоистаи давлатдориро фаҳмонад. Ҳамчунин  таъкид гардид, ки истиқлолу ваҳдат неъмати бебаҳо буда, ҳифзи он бар души ҳар сокини мамлакат мебошад. Танзими расму оин, роҳ надодан ба унсурҳои бегонапарастӣ ба мардум фаҳмонидани роҳи дурусти диёнат, тарбияи фарзанд аз таъкидҳое буд, ки Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба аҳли толор   дастур доданд. 

Масъулияти бузурге, ки имрӯзӣ Сарвари давлат дар назди мо, аҳли маориф гузоштаанд, дар он аст, ки ин дастурҳоро сармашқи фаъолияти ҳамарӯза қарор дода,    бо баргузор намудани мулоқоту вохуриҳо бо донишҷӯён то муҳимияти масъаларо расонем.  Онҳоро ба он ҳидоят намоем, ки бештар аз ҳама худогоҳу хештаншинос бошанд, ба қадри ин сарзамин бирасанд.

Тоҳирҷон Тоҳиров, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Илму маориф  асоси тараққиёти давлату миллат мебошад, ки дуруст ба нақша гирифта, ба амал тадбиқ намудан дар ҳамаи зинаҳои таҳсилот дар самтҳои омода мутахассисони ҷавон ба талаботи замони муосир ҷавобгӯ нақши муассир мебозад.

Бо назардошти муҳимияти рушди соҳаи илму маориф Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  ба соҳаи илму маориф аҳамияти аввалиндара медиҳанд. Ҳамасола дар ҳамаи суханрониҳо ва  паёми худ наврасон ва ҷавононро ба омузиши илмҳои дақиқ, табиатшиносӣ, риёзӣ ва забонҳои хориҷӣ роҳнамоӣ менамоянд. Чуноне ки дар Паёми навбатии хеш  қайд намуданд:  «Рушди илму маориф калиди пешрафти ҳамаи соҳаҳо ва омили муҳимтарини таъмин намудани ояндаи босуботи давлат ва фардои босаодати ҷомеа ба ҳисоб меравад»

Дар ин асно ба Ҳукумати мамлакат, аз ҷумла вазоратҳои маориф ва илм, тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ, рушди иқтисод ва савдо, молия ва Академияи миллии илмҳо аз ҷониби Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон супориш дода шуд, ки ҷиҳати маблағгузорӣ, таҳкими сармояи инсонӣ ва истифодаи самаранокии он тадбирҳои муассирро ба роҳ монанд.

Дар давраи ҳозираи босуръати баланд инкишофёбандаи илму техника баҳри ҳамқадами замон будан ва мутахассисони ба талаботҳои замони муосир ҷавобгӯ омода намудан омузиш ва дар амал тадбиқ намудани фанҳо дақиқ хеле муҳим мебошад.  Дар ин васила аз ҷониби Асосгузори ссулҳу ваҳдати миллӣ соли 2020-2040-ро «Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф» эълон намуданд. Баҳри  ба амал тадбиқ намудани «Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф» дар солҳои 2020-2040 баҳри баланд бардоштани сатҳи дониши фанҳои дақиқ, табиатшиносӣ, риёзӣ, донишҳои техникӣ дар ҳамаи қишрҳо аҳолии Ҷумҳурӣ, тайи се соли охир озмуни Ҷумҳуриявии «Илм-фурӯғи маърифат»   аз руи 7 наминатсия баргузор карда шуда истодааст.

Илова бар ин, бо ибтикори бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ Озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» бо мақсади ташвиқи тамоми шаҳрвандон ба омӯзиши китобхонӣ доир карда шуда истодааст.

Қобили зикр аст, ки дар даврони истиқлолияти миллӣ таълиму тарбияи насли наврас, шароити кори омӯзгорон сол то сол беҳтар гардид. Зеро рушди ҳар як соҳаи давлат бидуни рушди соҳаи маориф, ки бештар ба фаъолияти содиќона ва пурсамари омўзгорон вобаста аст, имконнопазир аст. Аз ин рӯ, фаъолияти пурсамари омӯзгорон дар муассисаҳои таълимӣ ва макотиби олӣ, ҳамкории пайвастаи падару модарон ва омӯзгорон, инчунин иқтидори ҳукумати ҷумҳурӣ ҷиҳати баланд бардоштани сифати таълиму тарбия дар ҳама зинаҳои муассисаҳои таълимӣ ва тараққиёти ҳамаи соҳаҳои ҳаёти ҷамъият заминаи устувор мегузорад.

Ин ҳама сулҳу субот, истиқлолият ва шароити мусоиде, ки баҳри  тараққиёту инкишофи соҳаи илму маорифи Ватани маҳбубамон заминаи устувор гузошта истодааст, ки рушди илму маориф пояи мустаҳкам баҳри рушди энергетика саноатикунонии кишвар мегузарад.

Кудузова М.А., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд