Дар арафаи солгарди ҷашни Ваҳдати миллӣ ёд аз замони парокандави беҳокимиятии солҳои навадум кардан сабақи хубе хоҳад буд, барои онҳое, ки ба қадри сулҳу оромӣ намерасанд.

Воқеаҳои даҳшатовару хонумонсӯзи солхои 90-ум дар Ҷумҳурии  Тоҷикистон маҳз бо ташабуси ҳамон нафароне  ба миён омада буд, ки мехостан Исломро сиёсӣ гардонанд. Дар он солҳо як гурӯҳ шахсони мансабталош хостанд, ки Исломро истифода намуда,  ба мақсадҳои нопоки худ ноил  гарданд. Чи тавре, ки баъдан бархе аз ҷанговарони мухолифин коил шуда, иброз доштанд, ки аз хориҷа ба онхо яроқу аслиҳаи ҷангӣ, маблағ, хӯрокаву пӯшока ва ҳатто ҷанговарони хориҷӣ фиристода мешуданд. Ин кумакхо барои мухолифине, ки мехост хукумати конунии кишварро сарнагун созад аз куҷо меомаданд? Аз байн рафтани  Тоҷикистон хамчун давлат ба манфиати кӣ буд? Чаро он нафароне, ки худро дар ҳамон солҳо руҳониву мусалмони асил метарошидан мардумро даъват накарданд, ки майдонхоро тарк намоянд ва ба бе тартибихо роҳ надиҳанд? Чаро онҳо Тоҷикистонро ба вартаи нестӣ мебурданд?  Магар кирдорҳои даҳшатбори онвақтаи  онҳо аз рӯи мусалмонист? Онҳо Тоҷикистонро қариб  ба нестӣ оварда буданд. Хазинаҳои давлат талаву тороҷ, корхонаву муассисахо муфлису бекор, мардум саргардону гуруснаву мотамзада ва Точикистон дар алангаи оташ месӯхт. Кӣ Тоҷикистонро аз ин варта баровард? Кӣ ташабускори сулҳ шуд? Кӣ гурезагонро ба ватан баргардонд? Кӣ Точикистонро ба имрӯз расонид?

Маҳз сиёсати сулҳофарин ва  Ваҳдати милли Эмомалӣ Раҳмон ба Тоҷикистони ҷавони соҳибистиқлол имконият дод, ки  дар солҳои соҳибистиқлолӣ роҳеро тай намояд, ки он шояд  ба садсолаҳо  баробар бошад. Илми таърих собит месозад, ки ягон халқу миллат нест, ки  гирифтори ҷанги шаҳрвандӣ гашта, дар чунин муддати кўтоҳ аз он бурун омада, сиёсати сулҳофаринӣ ва бунёдкоронаро пеша карда бошад.   Барои исботи ин фикр ба мо дур рафтан зарур нест. Ҷанги хонумонсўзи Афғонистони ҳамсоя, вазъияти сиёсиву иҷтимоӣ дар Ироқ, ҳодисаҳои сиёсие, ки моҳҳои охир дар як қатор давлатҳои Арабу Африқо ва Украина ба вуқуъ пайвастанд, исботи фикри боло мебошанд.

      Мардуми  Суғдзамин бо ифтихор гуфта метавонанд, ки оғози сулҳу ваҳдати Тоҷикистон, махз дар ҳамин ҷой, аниқтараш аз қасри овозадори  Арбоб оғоз ёфтааст. Баъди интихоб шудани Эмомалӣ Раҳмон ба ҳайси Раиси Шўрои Олӣ яке аз иштирокчиёни кўҳансоли Иҷлосияи ХУI – ум ба назди ў омада чунин гуфт: «Писарам! Умеди тамоми Тоҷикистон ба Шумост! Шуморо мо дар давраи мушкилу сарнавиштсоз роҳбари мамлакат интихоб намудем. Дили  ҳамаи мо гувоҳ бар он аст, ки пои қадами шумо файзбор меояд». Ва дар ҷавоб роҳбари ҷавон  гуфт: «Падар, як роҳ моро ба мурод мерасонад. Ин сулҳу салоҳ аст». Ва дар муроҷиати аввалинаш ба мардум гуфт: «Ман ба Шумо сулҳ меорам!» ва ў ин сулҳро ба халқи худ эҳдо намуд. 

Ҳамин тариқ, сиёсати истиқлолхоҳона ва ноил гаштан  ба ваҳдати миллӣ, ки дар саргаҳи он пешвои тоҷикон, Президенти мамлакат Эмомали Раҳмон меистод, ҷомаи амал пӯшида, рӯз аз рӯз густариш меёбад.   Миллати тоҷик бо чунин сарвари хирадманди худ метавонад аз имтиҳону мушкилот ва ихтилофотҳои замони пурталотуми сиёсӣ сарбаландона берун ояд.

Наргис Ҳомидова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 15 июни 2023

Дида шуд: 198 маротиба

Сулҳу осоиштагӣ, фазои софу беғубор, хандаҳои беғаши кӯдакон, таҳсили бемамониаи наврасону ҷавонон, озодии кулл дар ҷомеа беҳтарин неъмат барои насли одамӣ маҳсуб меёбад. 

Танҳо ҳамдиливу муросо метавонад миллатро ба сӯи шукуфоӣ раҳнамун намояд.  

Ба андешаи Сарвари давлат Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон «Давлат ҳам мисли падару модар аст. Насли калонсоли имрӯз тамоми зиндагӣ ва фаъолияти худро дар талошу мубориза барои рафъи буҳрону мушкилот ва бунёдкориву созандагӣ гузаронида истодааст

Насли калонсоли имрӯз бо ҳамаи камбудиву мушкилоте, ки дошт, давлатро аз нестиву миллатро аз парокандагӣ наҷот дод, дар кишвар сулҳу суботи пойдор ва ваҳдати миллиро таъмин намуд ва пояҳои давлатдории миллиро устувор гардонид.

Акнун насли калонсол, яъне падару модарон фақат як орзу доранд, ки фардои Тоҷикистонро боз ҳам ободу пешрафта, марзу буми ин давлатро орому осуда ва ҳар фарди миллатро хушбахт бинанд. Шумо таҷрибаи дӯст доштани Ватан, обод намудани он ва ҳифзи манфиатҳои миллиро аз насли калонсол омӯзед.

Маҳз бо кӯшишҳои пайгиронаи Президенти кишвар Эмомалӣ Раҳмон миллати парешон сарҷамъ омад, мамлакат обод шуд, пеш рафт, гул-гул шукуфт ва имрӯз дар чеҳраи ҳар фарзанди тоҷик нишоту хурсандист, ваҳдату сулҳ падидор аст.

Аммо, мутаассифона, ҳанӯз ҳам дар ҷомеаи мо ҳастанд қувваҳое, ки пешрафти мамлакатамонро нодида мегиранд. Мехоҳанд бо ҳар баҳона камбудиҳои ҷузъии ҷомеаро бузург нишон дода, ҷомеаро ба гирдоби нобасомониҳо кашанд. Ин амалкардҳо дар ҳоле рух медиҳанд, ки зиёда аз сад давлати дунё мавриди ҳамлаҳои ғайриинсонии террористон ва ифротгароён қарор гирифтааст. Воқеият чунин аст, ки ҷуғрофияи нооромиҳо торафт доман паҳн намуда, таҳдиду хатарҳои глобалӣ имрӯз ба асосҳои бунёдии тартибу низоми ҷаҳонӣ ва усулҳои муносиботи байналмилалӣ таъсиргузор мебошанд.

Идомаи минбаъдаи ин ҳолат метавонад боиси амиқ гардидани таҳдиду хатарҳои сиёсиву иқтисодӣ, амниятӣ ва башариву фарҳангӣ дар минтақаҳои гуногуни олам гардад.

Тоҷикистони азизи мо дар арсаи байналмилалӣ бояд мақом ва мавқеи устувор дошта бошад. Аммо фаъолияти бархе аз гурӯҳҳову ҳизбҳои фаъолияташон мамнӯъ дар кишвар боиси коста гаштани обрӯи кишвар мегардад. Созмони “Паймони миллӣ” аз ҷумлаи чунин ҳизбу гурӯҳҳои ифротгаро ба ҳисоб рафта, имрӯзҳо дар арсаи сиёсиву байналмилалӣ на танҳо мақому манзалатии худро аз даст дод, балки пайваста ба номи халқу миллат ва давлати Тоҷикистон тӯҳмату бӯҳтонҳои беасос изҳор менамояд.

Мо ҷавононро талқин мекунем, ки танҳо илм омӯзанд ва роҳи ростинро пеша созанд.

Тоҳирҷон Тоҳиров, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 12 июни 2023

Дида шуд: 208 маротиба

Мо дар остонаи таҷлили 26 – умин солгарди Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ қарор дорем. Мусаллам аст, ки дар ин рӯзҳо ҷониби мухолифин, ки аҳду паймон шикаста, берун аз кишвар чун ҳомии “сулҳ” садо баланд мекунанд,  боз ҳам фаъолтар мешаванд.  Аммо яқин, ки вақте аҳд бастанд, ноҷавонмардона, нохалафона барои боз ҳам ноором кардани мамлакат кӯшиш ба харҷ доданд. Махсусан вақтҳои охир онҳо бо истифода аз шабакаҳои иҷтимоӣ бо барномаҳои дилхароши худ аз таги нохун чирк мекобанд.

Пешвои миллат  муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёмашон ба Маҷлиси Олӣ таъкид намуданд, ки хоинони миллат ва хоҷаҳои хориҷии онҳо то ҳанӯз аз нақшаҳои нопоки ғаразноки худ, ки ибтидои солҳои 90-ум доштаанд, даст накашидаанд. Онҳо то ба ҳол аз хориҷи кишвар бо тамоми роҳу воситаҳо кӯшиш карда истодаанд, ки ҷомеаи моро ноором сохта, фарҳангу мазҳаби бегонаро ба сари мардуми мо таҳмил кунанд. Мардуми шарифи Тоҷикистон, махсусан ҷавонони бонангу номуси кишвар инро набояд фаромўш кунанд ва бояд ҳамеша ҳушёру зирак бошанд.

Фаъолияти чунин равияҳои экстремистӣ, радикалӣ, хурофотпарастӣ яке аз омилҳои асосии хатарзо барои имрӯзу фардои Тоҷикистон ва дигар кишварҳои минтақа ба шумор меравад ва аз мо андешидани чораҳои мушаххасро талаб менамояд.

Мо мардуми тоҷик ҳеҷгоҳ бояд фаромӯш насозем, ки яке аз омилҳои асосии сар задани ҷанги шаҳрвандии солҳои 1992-1997 ва ба гурӯҳҳои мухталиф ҷудо шудани мардуми бетаҷриба, аз ҷумла ҷавонон маҳз ҳамин тарғиботи тундгароён, ташвиқотӣ яктарафа ва сиёсати бегонапарастии онҳо буд, ки Ватани моро ба вартаи шадиди сиёсӣ, иқтисодӣ ва маънавӣ гирифтор намуд. Аз ин рӯ  ҳар як фарди солимфикр, ба хусус ҷавононро лозим аст, ки дар асоси дастуру тавсияҳои ҳамешагии фарзанди фарзонаи миллат Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон пайваста ҳушёрию зиракии сиёсиро аз даст надода, худогоҳӣ, инсонпарварӣ, ватандӯстӣ ва  доштани ҳисси баланди миллиро пуштибонӣ намуда, фирефтаи сиёсати  ғаразноки бегонагон, бахусус роҳбарону аъзои Ташкилоти экстремистию  террористии собиқ «ҲНИ» ва дигар созмонҳои ба ин ташкилоти террористӣ монанд нашаванд.

Мо, устодони Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техники Тоҷикистон бо шукрона аз тинҷиву амонии кишвар барои баланд бардоштани сатҳи таълиму тарбия, эҳсоси худшиносии ҷавонон аз ҳар вақта дида саъй меварзад. Махсусан донишҷӯён дарк карда истодаанд, ки неъмате беҳтар аз сулҳу оромӣ нест. Ва ташаббусҳои созандаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баҳри боз ҳам хубтару беҳтар шудани шароити иҷтимоиву моддии ҷавонон равона гардидааст. Пас ҷавонро мебояд то шоиста таҳсил кунанду ба миллати хеш хизмат намоянд.

Наргис Ҳомидова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 15 июни 2023

Дида шуд: 202 маротиба

  Зуҳур ёфтани гурӯҳҳои ифротгарои имрӯз мардуми сулҳхоҳи дунё, аз ҷумла ҷомеаи моро ба ташвиш овардааст.

        Мутаассифона, ҳамарӯза шоҳиди нооромиҳо ва даргириҳои зиёде дар як қатор кишварҳои дунё ҳастем.

Дар ҷаҳони имрӯза зиддиятҳои динӣ, этникӣ ва иҷтимоӣ, ки асоси ҷоннокшавии терроризм гардидаанд, то рафт авҷ  гирифта истодааст. Дар сарҳадҳои Афғонистон ва Покистон базаҳои тайёркунии террористони байналхалқӣ, ки ба онҳо ташкилоти террористии "Ал-қоида", "Толибон" "Ҳаракати исломии Ӯзбекистон" якҷоя амал мекунанд, мавҷуданд. Онҳо аз паст будани маърифати исломии аҳолӣ ва аз муамоҳои иҷтимоии онҳо хеле моҳирона истифода бурда, ин табақаи ҷамъиятро бештар ба тарафи худ мекашанд.

        Экстремизм-зидди ҳукумати қонунӣ баромадани гурӯҳҳое мебошанд, ки мамлакатро ноором гардонида, мехоҳанд ба ҳокимият соҳиб шаванд. Аз рӯйи маълумотҳо ҳоло дар дунё қариб 500 гурӯҳҳои гуногуни самти диннӣ-экстремистӣ дошта амал намуда истодааст. Дар солҳои охир аз тарафи онҳо қариб 10ҳ. ҳаракати террористӣ, ки дар натиҷаи он ҳазорҳо одамон фавтидаанд, амалӣ шуда истодааст.

          Бо баробари ин пурзӯршавии фаъолияти ҳизбӣ динӣ ва экстремистии "Ҳизб-ут -таҳрир", ки фаъолияти зиддиконститутсионӣ дошта, бо роҳи осоишта мақсади барпо кардани "Хилофат"-и исломиро касб менамояд, мушоҳида мегардад. Чунин ҳизбу ҳаракатҳо аз муаммоҳои иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва каммаърифатии як қисми аҳолӣ хусусан ҷавонон хеле моҳирона истифода бурда, онҳоро ба сӯи худ мекашанд. Дар чунин вазъият ҷавононро ҳушёрии сиёсӣ, маърифатнокии баланд, худшиносии миллӣ лозим аст.

         Ҳизбу ҳаракатҳои ғайриқонунӣ : Салафия, Ансоруллоҳ, Ҳизб-ут-таҳрир, Ал-Қоида, Ҳаракати исломии Ӯзбекистон, Ваҳобиён ва ғайра мебошанд, ки мақсади онҳо барпо кардани давлати исломӣ мебошад.

         Салафиён ва Ваҳҳобиён ташкилотҳои диние мебошанд, ки аз тарафи ходими динии араб Муҳаммад ибни Абдулваҳҳоб таъсис карда шудаанд. Асосҳои назариявии ин таълимотро олими соҳаи дин Ибни Таймӣ дар асри XIV пешниҳод намудааст. Асоси ғоявии Салафияро муборизаи яроқнок бар зидди “кофирон” ташкил медиҳад.

        “Ҳизб-ут-таҳрир” фаъолияти зидди қонунӣ дошта, бо ҳар роҳ тавонистааст бисёр ҷавононро ба тарафи худ ҷалб намояд.Набояд Мо ҷавонон ба ин ҳизбу ҳаракатҳои ғайриқонунӣ шомил гардем ва нагузорем, ки ҳамсолони мо низ фирефтаи чунин ҳаракатҳои номатлуб гарданд.

        Имрӯзҳо дар Осиёи Миёна гурӯҳу ташкилотҳои гуногуни террористӣ ба монанди Ҳаракати исломии Ӯзбекистон, Ҳаракати исломии Туркистон ва ғайра, ки ба ташкилоти байналмиллалии террористии “Ал-Қоида” ҳамкорӣ доранд, бештар фаъол мебошанд. Чӣ хеле, ки аз гуфтаҳои дар боло зикр шуда маълум гашт ташкилоти террористии “Ал-Қоида” бо “Толибон”, “Ҳаракати исломии Ӯзбекистон” якҷоя амал мекунанд ва пешвоёни онҳо барои тайёр намудани ҷанговаронаш аз таълимоти Ибни Таймӣ истифода мебаранд. 

Аксарияти ҷавонони имрӯза бештар бо роҳи осон зиндагӣ карданро фикр мекунанд. Меҳнат кардан намехоҳанд, бо ҳар роҳе мехоҳанд соҳиби маблағи зиёд гарданд ва онро аз каммаърифатӣ, саводу дониш пасти динӣ доштан ва надоштани ягон касбу ҳунар ба ҳар гуна кору амалҳои нозарур даст мезананд. Шахсе, ки соҳибмаърифат аст метавонад мустақилона амал намуда, роҳи дурусти зиндагиро интихоб намояд. Инчунин барои ислоҳи камбудиҳои худ кӯшиш намуда, худро тарбия намояд.

         Бинобар ҳар яки мо  бояд дониши баланди илмӣ дошта бошем ва  аз паи касби интихобкардаи худ гашта, меҳнатдӯстиро пешаи худ гардонед. Чӣ хеле, ки президенти кишвар Э. Раҳмон дар баромади худ гуфтаанд:"Ҳамаи мо вазифадорем, ки бо шукронаи соҳибватаниву соҳибдавлатӣ ва сулҳу оромии кишвар, бо хотири фардои неку ободии Ватанамон ҳарчи бештар заҳмат кашида, Тоҷикистони маҳбубамонро боз ҳам ободу зебо гардонем." Дар ҳақиқат суханони Президенти кишвар дурустанд. Биёед ҳама барои ободу зебо гардонидани Ватани маҳбуби худ ва поку беолоиш нигоҳ доштани он кӯшиш ба харҷ диҳем.

Тоҳирҷон Тоҳиров, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 12 июни 2023

Дида шуд: 230 маротиба

Тамоми мардуми  Ҷумҳурии Тоҷикистони соҳибистиқлол талош доранд, ки дар устуворӣ ва таҳкими  истиқлолияти давлатӣ ҳарчӣ бештар  саҳм гузоранд.  Аммо баъзе нохалафони чунин пешравӣ  ва шукуфоии мамлакати азизамонро дида наметавонанд ва кӯшиш ба харҷ  доранд, ки онҳо халалдор  созанд.

Як қисмат шаҳрвандони кишвар дар хориҷа бо роҳбарии хоҷагони зархариди худ намехоҳанд Тоҷикистони  биҳиштосо рӯй ба беҳбудӣ орад. 

Ҳоло Тоҷикистон бо сарварии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  ободу орому осуда шудааст, мардумаш рӯ ба ҳаёти осоишта оварданд. Чанд сол қабл ҳатто тассавур намекардем, ки  дар давлати ҷангзадаи мо ин қадар роҳҳо, корхонаҳои бузурги саноатӣ, иншооти иҷтимоӣ, мактабҳо бунёд карда шаванд.

Имрӯз мо бояд дарк кунем, ки мубориза бо ин хиёнаткорони  Ватан танҳо вазифаи мақомоти амният ва тартиботи ҳуқуқ нест ва бояд тамоми шаҳрвандон алайҳи  ин иқдоми ноҷавонмардона садо баланд кунанд. Мо ин қувваҳоро бояд содда нагирем. Тори риштаи ин найрангбозон дар дасти хориҷиёне ҳастанд, ки оромии кишвари моро  намехоҳанд. Бо маблағҳои калон ҷавононро дар роҳи хиёнаткорӣ равона сохта, кӯшиш медиҳанд, ки  мардуми моро бар зидди худамон истифода баранд.

Биёед дасти ҳамдигар бигирему барои ҳифзи Ватан аз ин дасиссабозон устувор биистем. Ҳифзи марзу буми кишвар, сулҳу суббот ин ҳама давлату боигарии Тоҷикистон дар дасти ҷавонон буда, вазифаи онҳост нигоҳ доштани ин ҳама муқадасоти меҳан аст. Вагарна ин нохалафон аз хориҷа истода ба обрӯи мо латма мезананд ва майдонро холӣ дида, борони дуруғу тӯҳматро ба сари мо хоҳанд рехт.

Нашр шуд: 12 июни 2023

Дида шуд: 536 маротиба

Сухане чанд оид ба дастоварҳои кафедраи меъморӣ

Ҳанӯз соли 2004 бо ибтикори собиқ Раиси вилояти Суғд, Қосимов Қ.Р., дар филиали Хуҷандии ДТТ ба номи ак. М.С.Осимӣ таълими ихтисоси меъморӣ, бо ташкили кафедраи «Меъморӣ ва графикаи муҳандисӣ» оғоз гардидааст. Поягузори ин самт номзади меъморӣ, рӯҳашон шод бод Ҳакимов Ҳамид (1932-2011) вобаста мебошад.

Баъдан ихтисоси меъморӣ дар ҳайъати кафедраҳои сохтмон (2012-2016), дизайн ва меъморӣ (2016-2021) ва мустақил аз соли 2022 инҷониб амал карда истодааст. Тӯли солҳои фаъолияти худ кафедра дар тарбияи лоиҳакашони биноҳои шаҳрвандӣ ва муҳити шаҳрсозӣ саҳими бориз гузошта, беш аз 300 нафар меъморон-дастпарварони кафедра дар истеҳсолот бомуваффақият фаъолият намуда истодаанд.

Аз ҷумла, Бобоҷонов Шаҳриёр (сармеъмори ноҳияи Б.Ғафуров), Амонов Муқим (сармеъмори ноҳияи Мастчоҳ), Нодиров Феҳраст (сармеъмори шаҳри Бӯстон), Сангинов Мақсудҷон (мушовири раиси вилоят оид ба масъалаҳои сохтмон ва меъморӣ), Ҳикматов Абдураҳим (сармеъмори шаҳри Хуҷанд), Набиев Валиҷон (сармеъмори ноҳияи Ғончӣ), Раҳимова Дилноза (сармеъмори ноҳияи Шаҳристон), Бобоева Нодира (Директори ҶДММ «Бунёдгари Суғдзамин», Қозиев Муҳаммадносир-сармеъмори ҳамин муассиса, берун аз қаламрави вилоят Маҳмудов Мирзодаврон (сармеъмори ҶДММ «Сомон», ш. Душанбе), Ҳайдаров Умар (сармеъмори ҶС «Афшин», ш. Бохтар) ва даҳҳо нафари дигарро метавон ном бурд, ки дар муаллифӣ ва татбиқи лоиҳаҳои созандагию ободкории ҳар гӯшаи Ватан саҳми худро гузошта истодаанд.

Пас мо устодон чаро ифтихор аз дастпарварони худ накунем? Бо мақсади дар сатҳи байналмиллалӣ омода сохтани меъморони ба талаботи лоиҳакашии рақамӣ рақобатпазир бо донишгоҳҳо ва донишкадаҳои хориҷи кишвар (Самарқанд, Тошкент, Бишкек, Москва ва монанди онҳо) ва ҷумҳуриявӣ алоқаи зич дар тайёр намудани кадрҳои илмӣ-меъморӣ,  гузаронидани конфронсҳои илмӣ дар мавзӯҳои рузмарра ва ҳамҷоя навиштани монографияҳои илмӣ ҷараён дорад.

Бо мақсади дар сатҳи баланд гузаронидани машғулиятҳои назариявию амалии меъморӣ солҳои охир таҳия намудани адабиётҳои таълимӣ бо забони давлатӣ анъана гардидааст. Ин иқдом албатта дар сатҳу сифати савияи касбии хатмкунандагони ихтисоси меъморӣ хело мусоидат менамояд.

Юсуфов Ф.Ғ., устоди кафедраи меъморӣ,  аъзои Иттифоқи меъморони собиқ ИҶШС, Ҷумҳурии Тоҷтикистон

Нашр шуд: 12 июни 2023

Дида шуд: 571 маротиба

Барномаи ҷадиди “Минбари муҳоҷир”, ки ба “тоҷикбадбини” –и русҳо бахшида шудааст, аз ҷониби ровӣ Муҳаммадиқболи Садриддин комилан яктарафа баҳогузорӣ карда шудааст. Ба он хотир, ки дар кишвари Русия беш аз 2 миллион тоҷикон бо мақсади кор, хондан ё тариқи Русия ба дигар ҷо сафар кардан сукунат доранд. Агар русҳо тоҷикбадбин мебуданд, муҳоҷиринро намегузоштанд, ки кор кунад ва ё зиндагӣ кунанд. Ин носипосон аз паши фил месозанд.

Мо ҳеҷ гоҳ барои ин нохалафон майдонро холӣ нахоҳем гузошт, зеро мо аз дасти чунин “ҳимоятгарон” ранҷ дидаву озурдаҳол гардидаем. Дар ҳамин ради вазифаи ҷоноҷони ҳар кадоми аз шаҳрвандони баору номуси миллат онаст, ки ҷавонон бояд ҳушёрии сиёсиро аз даст надиҳанд. Ин масъалаи шомилшавии ҷавонон ба чунини гурӯҳҳо муаммои доғи рӯз буда, он бевосита ба мавқеъ ва мақоми насли калонсол, ба зиёиён, омўзгорон ва фаъолони маҳаллаҳо низ вобастагии қавӣ дорад. Дар охир бо боварии том гуфта метавонам, ки дар оянда низ ҷомеаи киишвари мо, мардуми шуҷову меҳандӯстимо, ки аз душвориҳои таъриху солҳои душвори навадум гузашта барои осоиштагӣ, ваҳдату ягонагӣ дар кишвар ҷасорату мардонагӣ нишон медиҳад ва ба рағми бадхоҳону носипосон оштинопазирона мубориза хоҳанд бурд.

Нашр шуд: 12 июни 2023

Дида шуд: 205 маротиба

 Ваҳдату ягонагӣ ва ҳамдилӣ  ба инкишофи ҳамаи бахшҳои хоҷагии халқ мусоидат менамояд, то бемайлон рушд намоянд. Хотима гузоштан ба ҷанги бемаънии бародаркӯш дар кишвар, ки солхои 1992-1997 ба вуқуъ пайваст ва бахшидани якдигар гурӯҳҳои ба ҳам сангар гирифта, баргардонидани гурезаҳои иҷборӣ ва оғоз намудани татбиқи аввалин стратегияҳои миллӣ, ки мардум ба он бештар эҳтиёҷ дошт, аз мақсадҳои мубрами Ваҳдати Миллӣ ба ҳисоб меравад.

Ваҳдати миллии мо миёни ихтилофҳои дохилию хориҷии кишварҳои чаҳон назир надорад. Муваффақ гардидан ба он низ барои Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон сахлу содда набуд. Ташкили даҳҳо гуфтушуниду ҳамоишҳо бо гурӯҳҳои мухолифин, ки аз ҷониби кишварҳои хавасманди хориҷӣ дастгирии моддию маънавӣ мешуданд, дар минтақаҳои мураккабу хатарзо (Афғонистон, Эрон, Русия, Қазоқистон) давоми солҳои 1993-1997 марҳила ба марҳила ниёзҳои ҷониби мухолифро тавонист ба ҳам наздик ва ниҳояти кор ба Оштии миллӣ оварда расонад.

Боиси хушнудист, ки ин марҳилаҳои пурпечутобро сабру шикебоӣ ва таҳаммулу гузаштҳо миёни ҳам муваффақ намуд. Имрӯз ин дастоварди муқаддас, ки калиди ҳамаи пешрафтҳои Ҷумҳурии азизамон-Тоҷикистон мебошад, дарсе гардид барои таваҷҷӯҳ ва омӯзиши кишварҳое, ки дар онҳо ихтилофҳои сиёсӣ чараён доранд.

Вазифаи мо, хар як сокини Ҷумҳурии Тоҷикистон имрӯз аз он иборат мебошад, ки ин гавҳари ноёб-Ваҳдати миллиро ҳифз намоем. Сиёсати пешгирифтаи Сарвари давлатамон, Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро ҳамаҷониба дастгирӣ намуда, дар пешрафти гулгулшукуфии Ватанамон, ки дар пешорӯи 35 - солагии Истиқлолияти давлатии худ қадамҳои устуворро мегузорад, дастгирӣ намоем.

Юсуфов Ф.Ғ., устоди кафедраи меъмории ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 12 июни 2023

Дида шуд: 211 маротиба

Рӯзҳои охир дар шабакаҳои иҷтимоӣ навору гузоришҳое паҳн карда мешавад, ки гӯиё ҳуқуқу манфиатҳои муҳоҷирин аз ҷониби Хадамотҳои қудратии Русия поймол карда мешавад. Аммо он нафароне, ки имрӯз дар Федератсияи  Русия, хосса дар шаҳри Маскав қарор доранд. Иқрор шуданд, ки ягон хел муносибати ноодамона надоранд. Он амалҳое, ки мешавад, худи мо ба он гунаҳкорем. Зеро қонунҳои он давлатро сарфи назар мекунем. Кӯшиш мекунем, ки бо ҳар баҳона мусалмон будани худро зоҳиран намоиш диҳем. Яъне риши дароз мемонем. Дар кӯчаҳо ба намояндагони дигар мазҳаб ангушти надомат нишон медиҳем. Магар бо чунин амаламон ба мардуми таҳҷоӣ хуш меоем,  не албатта. Барои ин моро мебояд, ки аввал забон омӯзем, баъд ҳунар он вақт дар ягон ҷо хору залил нахоҳем шуд.

Нашр шуд: 12 июни 2023

Дида шуд: 552 маротиба

Ватан меҳрат ба дил дар сина ҷо шуд ,

Ба гулзори чаманҳо  чу ғунча во шуд .

Ватан бурборию фирузии мост ,

Ватан хушнудию пирузии мост. 

        Ваҳдат ин  якдилӣ ва ягонагӣ буда яке аз омилҳои осоиш, пешрафти ҷомеа ба ҳисоб  меравад . Ин омил орзую омоли кулли халқҳои олам аст. Ваҳдати миллӣ ҳамчун омили муттаҳидсозандаи тамоми мардуми Тоҷикистон шароит фароҳам овард. Истиқрори сулҳу субот ва Ваҳдати миллӣ , дастоварди бузург дар таърихӣ мардуми Тоҷикистон  мебошад.

    Баъди гуфтушунидҳои тулонӣ 27-уми июни соли 1997 “Созишномаи  умумии истиқрори сулҳ “ дар шаҳри Маскав ба имзо расид, гарчанде ин ба осонӣ ба даст наомадааст. Ин сулҳ боварии даҳҳо ҳазор ҳамватанони бегуноҳ, занону кудакон пиронсолону ҷавонон ки маҷбур тарки Ватан карда буданд  бори дигар ба зиндаги и шарафманд умедвор сохт . Сулҳ ба даст омад ин натиҷаи заҳматҳои зиёди шабонарузии сулҳофарини миллати тоҷик ва иродаи неки фарзанди фарзонаи миллат Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад.

Беҳуда нагуфтаанд, ки :

 Аз ноумедиҳо басо умед аст ,

Поёни шаби сиёҳ сафед аст.

    Бинобар ин моро лозим аст , ки ин неъматҳои бебаҳо ва муққадас –ваҳдати миллиро пос нигоҳ дорем, ба қадри он расем ва ҷавонони ватандусту ватанпарварро тарбия намоем, ки дар оянда ин муқаддасотро ҳифзу эҳтиром  намоянд.

   Мо бояд ба қадри сулҳу суботи кишварамон бирасем  ва ҳамчунин дар ҳифзи истиқлолият саҳми муносибе гузошта, арзишҳои сулҳу ваҳдати миллиро ҳифз  намоем.

Мафтуна Қудузова

Нашр шуд: 12 июни 2023

Дида шуд: 333 маротиба