ЭМОМАЛӢ РАҲМОН : МАН БА ШУМО СУЛҲ МЕОВАРАМ!

Тоҷикистони азизам, бо ту умре ифтихор дорам. Оре бо тамоми ҳастӣ, бо тамоми вуҷудам туро чун гавҳараки чашм эҳтиёт хоҳам кард. Ба ту ончунон эҳтиром хоҳам гузошт, ки мехоҳам нусратат волотар аз имрӯз ва мақомат густурдатар, умрат ҷовидону бахтат ҳамеша бегазанд бод.

Тоҷикистон! Мазраи зебову биҳиштосо ва сарзамини камзамину кӯҳсориам, ба хотири гиромидошти номи ҷовидоният ҳамеша омодаам, то зарраи хоки поки туро ҳифз намоям, зеро ман бо номи ту, бо ҳастии ту хешро сарфарозу хушиқбол меҳисобам. Ман хуб медонам, ки барои имрӯзу фардои дурахшон доштанат миллионҳо ҷасурмардони диёрамон дар роҳи ба Истиқлолияту озодӣ бароварданат талошҳо ва ҳатто садҳо ҷонбозиҳо намудаанд.

Ман ба хотири гиромидошти номи он ватандӯстону шуҷоатмандон доимо талош хоҳам варзид, то марзу буми туро аз чашми бадбинону кӯрдилон ҳимоят кунам.

Ватани азизам, Тоҷикистон! Ҳар қадаре, ки андар ситоиши ту васф мекунам, эҳсоси худогоҳӣ менамоям ва ҳамон қадар ҳисси ватандӯстӣ дар ниҳодам меафзояд. Бале, ту хонаи уммеду ормонҳои садсолаи ҳар як шаҳрванди миллати тоҷик ҳастӣ. Ҳамеша пойдору ҷовидон бош! Ман бо ифтихор иброз менамоям, ки барои баланд бардоштани эҳсоси ватандӯстиям, бешубҳа роҳнамоиҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон саҳми ниҳоят босазо доранд, зеро хуб дар хотир дорам, наворҳои рафти Иҷлосияи 16-ми Шурои олиро, ки Сарвари давлат зимни баромаду суханронии хеш ҳанӯз аз минбари ин Иҷлосияи сарнавиштсоз барои миллату мардуми тоҷик ақидаҳои ватандӯстонаву сулҳпарастонаро тарғиб намуданд.

Мехоҳам як нуқтаи муҳими баромади Пешвои миллатро мехоҳам қайд намоям, ки дар баробари ба забон овардани ин ҷумлаи тақдирсозу ваҳдатофар, ки: “Ман ба Шумо сулҳ меоварам” – ро вирди забон намуданд, ҳисси ватандӯстии тамоми мардуми тоҷик афзуд ва то кунун ҳар боре, ки ман аз таърихи ин иҷлосия ба ёд меорам ва ё китоби Пешвои миллатро мутолиа мекунам беихтиёр дар ниҳодам уммед аз фардои дурахшон шӯълавар мегардад.