Диёри арҷманду саодатмандам, ту бароям неъмати бузургтарини олам файзи Истиқлолро додиву зиндагамро нусрат бахшидӣ. Ман ҳамеша ифтихор аз ту доштаму бо ному ту менозамқ меболам. Медонам, ки барои ба даст овардани арзишҳои милливу маънавии ту ҳазорон нафар сарсупурдагони миллат ҷонфидоиву ҷонбозиҳо кардаанд. Медонам, ки ту барои тамоми шаҳрвандони баору номусат арзиши беш аз ҳарвақта дорӣ. Ба хотире, ки ту муқаддасӣ, хоки покат муқаддас аст. Ту биҳиштосову дилрабоӣ, зебоманзару дилнишинӣ.

Бо шарофати Истиқлолият ва ваҳдату ягонагиат туро дар арсаҳои баландпояи ҷаҳонӣ шинохтанду туро ҳамчун давлати мутамаддин ва сулҳшиор донистанд. Зеро ташаббусҳое, ки аз  ҷониби Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти кишвар, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар созмонҳои байналмиллалӣ пешниҳод мешаванд, ки бо ин иқдомҳои наҷибонаи давлату Ҳукумат оламиён моро ҳамчун мардумони босаодту башардӯст шинохтаанд. Зеро дар ин баробар ба мушоҳида мерасад, ки давлати мо дар якчанд муаммоҳои глобалии рӯз, вабои аср пайдошавии ҳар гуна зуҳуроти номатлуби қарни нав, афзоиши ташкилотҳои террористиву ифротгароӣ дар ҷаҳони муосир масъалаҳои ҳалталабе аз ҷониби мо пешниҳод гардидааст. Албатта дар вазъияти ҷаҳони навин рӯз то рӯз паёмади ҷидиде тавлид гаштаву оламиёнро ба ташвиш овардааст. Дар ҳамин раванд мо мардуми ваҳдатсаро ин вазъро нодида нагирифта, баръакс тадбирҳоеро барои мубориза бар зидди чунин падидаҳои номатлуб андешида истодаем. Тоҷикистон яке аз он давлатҳое мебошад, ки имрӯз дар мубориза бо тероризму эсктремизм роҳеро интихоб намудааст, ки бояд онро решакан созад, то амнияти мардум таъмин карда шавад. Барномаҳое, ки вобаста ба ин муаммо дар миллати мо амал мекунад, онро ҳамаи созмонҳои умумиҷаҳонӣ пазируфта, дар вобастаги ба масъалаи рӯз яъне афзоиши ташкилотҳои тундраву ифротгаро дар як чанд мамолики олам пешниҳоди саивақти ва тадбири судманд арзёбӣ гардидааст.

 Мо сарфароз аз онем, ки дар Ватане зисту зиндагони менамоем, ки дар он фазои ободу озоди зиндагонӣ, Истиқлолият ҳукмрон аст. Мо ифтихор мекунем, ки миллати мо таҳти роҳнамоии Пешвои миллат ва дар пайравии дастури суполришҳои ин марди ҷасур барои хеш роҳу равишеро дар зиндаги пеша кард, ки шоистаи саодатмандию обрӯмандӣ бошад.

Худоё Тоҷикистонро нигоҳ дор,

Ту ин боғи гулафшонро нигоҳ дор.

Барои ман барои миллати ман,

Ҳамеша Тоҷикистонро нигоҳ дор.

Муаттара Раҳматова, устоди кафедраи забонҳои давлатӣ ва ҷомеашиносӣ

Создано: 19 апреля 2019

Просмотров: 2775

Мо, ҷавонони вилояти Суғд вобаста ба вазъияти кунунии ба амаломада дар Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон ва нашри ақидаҳои  муғризонаи гурӯҳҳои мухолиф нисбат ба шароит ва ҳолати  имрӯзаи ин пораи Тоҷикистон, ба тамоми мардуми шарифи он, аз ҷумла ҷавонони минтақа муроҷиат намуда, изҳор менамоем, ки имрӯз дар чунин шароити ҳассос ва сарнавиштсоз, набояд фирефтаи суханони гурӯҳҳои  ҷиноятӣ гардида, нисбат ба марзи аҷдодӣ ва сарзамини поки ниёгони хеш ҳар гуна амалҳои номатлубро раво бубинед.      

Имрӯз душманону хоинони миллат аз хориҷи кишвар истода тариқи шабакаҳои иҷтимоӣ ҳар гуна андешаҳоро паҳн намуда, тадбирҳои созандаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар мавриди ҷамъоварии силоҳ, пешгирӣ аз гардиши мошинҳои берақам, интиқоли маводи мухаддир ва дигар иқдомотро як навъ амалиёти давлат нисбати мардуми Бадахшон  маънидод мекунанд. Тамоми мардуми соҳибхиради Тоҷикистони азиз,  пеш аз ҳама сокинони бонангу номуси Бадахшон худ ба хубӣ дарк мекунанд, ки ҳаргиз чунин набудаву нахоҳад буд, зеро таҳлилҳои анҷомёфта нишон медиҳанд, ки давоми чанд соли охир чанд гурӯҳҳои ҷиноятпеша, на танҳо хилофи қонунҳои амалкунанда рафтор намуда истодааст, балки онҳо дар баробари бадном намудани мардум, боиси ранҷу озори  халқи шарифи Бадахшон гардида истодаанд.

Мо, ҷавонон аксаран аз он шукргузорӣ мекунем, ки имрӯз бо шарофати тантанаи сулҳу субот ва ваҳдати миллӣ дар кишвар ҷавонони тамоми шаҳру навоҳии мамлакат дар сафи артиши миллӣ дӯстона ва чун фарзандони як оила хидмати Модар-Ватанро сарбаландона адо менамоем. Ҳамасола шумораи зиёди ҷавонони вилояти Суғд дар канори ҷавонони дигар манотиқи Тоҷикистон чун Хатлону Зарафшон, Ҳисору водии Рашт, дар ҷузъу томҳои Артиши миллӣ дар вилояти Мухтори кӯҳистони Бадахшон хидмат мекунанд. Аммо мутассифона шумораи ҷавонони Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон дар сафи қувваҳои мусаллаҳ хеле кам мебошад. Асосан, ҷавонони шаҳру ноҳияҳои Ишкошим, Дарвоз ба хидмат сафарбар шудаанд, ки онҳо низ нисбати дигар шаҳру навоҳии кишвар ба маротиб кам ҳастанд. Аммо аз шаҳри Хоруғ ва ноҳияи Шуғнон ва Рӯшон  умуман ҷавонон дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ ба назар намерасанд.  Ҳол он ки аъзои гурӯҳҳои ҷиноятпеша чун Толиб, Боқир, Ёдгор ва дигарон ҳатто худро «пешво»-и мардум эълон намуда, барои тафриқаандозӣ ва мардумситезӣ  кӯшиш доранд. Ин гурӯҳҳо бо кадом асос даъвои «пешво»-ӣ мекунанд, ки нафаре аз хешовандонашон дар сафи қувваҳои мусаллаҳ барои ҳифзи марзу буми хеш хидмат намекунад. Мутаассифона, ин ҷавонон агарчӣ дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи Тоҷикистон ба хидмати Модар- Ватан намераванд, вале дар хидмати ин гурӯҳҳои ҷиноятпеша буда, ҳамчун ғулом супориши ин «пешвоёни мардумозор ва мардумбезор» -и хешро иҷро мекунанд.

 Ба мо маълум аст, ки яке аз аъзои ин гурӯҳи ҷиноятпеша – Алим Шерзамонов, ки ҳоло дар Аврупо ба сар бурда, ғуломвор ба хоҷагони хеш хидмат мекунад, дар асл бо сабаби аз бонкҳои давлатӣ қарздор будан, фирор кардааст ва шарм надошта, барои пӯшонидани ҷиноятҳо ва хиёнатҳои хеш даст ба бадном кардани давлат мезанад. Ҳатто тадбирҳои созанда ва талошҳои мақомоти давлатӣ барои таъмини оромиш ва ҳаёти осоишта дар Бадахшонро  муқобилият ба мардум унвон мекунад. Инсоф куҷост? Вақте солҳо ту ва ҳамроҳони нашъаҷаллоб ва ҷинояткоратон бар сари мардуми Бадахшон чӣ қадар бадбахтиҳо овардаву имрӯз аз кишвар фирор кардед, чаро бешармона мардумро ба муқобили давлат мехоҳед бархезонед. Мо боварии комил дорем, ки халқи Бадахшон ҳаргиз ба дасисаҳои Шумо дигар бовар нахоҳад кард, чун имрӯз аллакай мӯйро аз хамир ҷудо кардааст.

Бо истифода аз ин фурсати муносиб мо ҷавонони вилояти Суғд ба ҳамсолони худ муроҷиат менамоем, ки  дар ин фурсатҳои ҳассос ҳушёрии сиёсӣ ва зиракиро аз даст надода, баръакс барои дастгир ва ба ихтиёри давлат супоридани гурӯҳҳои ҷиноятӣ, пешгирӣ аз қочоқи маводи мухаддир, барқарор намудани тартиботи ҷамъиятӣ дар қаламрави вилоят якдилона ташаббус зоҳир намоед. Шумо, ҷавонони ватандӯсти вилояти Мухтори Куҳистони Бадахшон дар ин рӯзҳои барои ҳамаи мо ҳассос ва марҳилаи даъват ба артиши миллӣ имконият доред, ки бо раъйу иродати хеш ба сафи қувваҳои Мусаллаҳи Тоҷикистон пайваста, ҳамчун гурӯҳҳои ватандӯст, ватанпарвар дар самти ҷамъоварии пурраи силоҳ, пешгирии ҷинояткорӣ, таслими гурӯҳҳои мусаллаҳ ва ҷиноятпеша, нашъаҷаллоб, ки ҳамагӣ сабабгори чунин нооромиҳо дар минтақа гардиданд, саҳми назарраси хешро гузошта, оини ватандӯстӣ ва ватандории хешро дар назди халқу  Ватани азиз собит намоед.

                                                        ҶАВОНОНИ ВИЛОЯТИ СУҒД

Создано: 13 октября 2018

Просмотров: 2574

Дар давлатҳое, ки ҳизбу гурӯҳҳои исломӣ фаъолият мекунанд, гирдоби шадиди мухолифату парокандагӣ, адовату душманӣ вуҷуд дорад. Дар ҳоли ҳозир мухолифати байниҳамии равандҳои исломгаро зиёд шуда, эътироз бар зидди аъмоли ба амнияти ҳар миллату давлат таҳдиддошта рӯз ба рӯз афзун мегардад

Оромиву суботи ҷомеа, амният ва осудагии шаҳрвандон беҳтарин дастовардҳои  Тоҷикистони соҳибистиқлол маҳсуб ёфта пойдориаш ба ҳар як фарди бонангу ораш тавъам аст. Лек хело афсўсовар аст, вақте пайдо мешаванд шахсони алоҳидае, ки суботи  ҷомеаро бо амалҳои  худ  доғдор намуда  оқибати аъмоли  касеву  худро  намеандешанд.

Мутаасифона, дар тўли солҳову  қарнҳо зуҳуроти манфиатҷўи ва мансабталошии афроди  ҷоҳилу бехирад ва сангдилу  бераҳм, яъне ноҷавонмардонаю разилонаю ваҳшиёна куштани  одамону ғорату арзишҳои  илмию фарҳангии инсоният кам нагардида, баръакс шаклу намудҳои наву  разилонатаре  ба худ мегирад.

Дар оғози соҳибистиқлолии кишвар бо иғвову дасисаи баъзе аз душманони Тоҷикистон ба ҷанги шаҳрвандцӣ кашида шуд ва оқибатҳои ин ҷанги нангинро мо то ба ҳанӯз эҳсос менамоем. Хушбахтона мо имрӯз шукрона аз он мекунем, ки дар фазои сулҳу ваҳдат ва озодии афкору андеша зиндагӣ дорем. Ва ин албатта ифтихори мо аст, ки барои мо имрӯз шароити мусоид фароҳам оварда шудааст.  Мардум то ба имрӯз аз он нафароне, ки ба миллати мо чунин як зарбаи шадидеро интиҷор сохтанд, басо нафрат доранд ва пеши худ мақсад гузошта буданд, ки қувваи мухолифини давлатамонро бо фарҳанги бойи миллат ва иттиҳодии мардуми якдилу якзабони тоҷикон шикаст медиҳанд.

Ҷавонони гироми хоҳони онам ва ҳамчунон итминони комил дорам, ки ҳар кадоми аз Шумо  ворисони арзандаи мардони шуҷову ин миллати куҳанбунёд ва абарқудрати тоҷик мегардед, беҳтарин суннатҳои қадимаи кишавармонро ҳифз намуда пос медоред, баҳри ободии ин сарзамини ҳамешабаҳор заминаи мусоид фароҳам меоваред, ба хотире, ки давлат пояи устувор дошта бошад, Шумо бофарҳангу бомаданият мегардед. Ва ҳамчунон фарҳангу осори пурғановати қадимаи мо, ки аз гузаштагон ҳамчун чашмаи соф ва манъбаи одобу ахлоқ мерос мондааст азиз шуморида, онро чун гаҳвараки чашм нигоҳ медоред. Ба хотири шаъну шарафи хеш ва ба садоқату матонати хеш, вафодорӣ нисбати Модар – Ватан тамоми саъю кӯшиши хешро ба харҷ медиҳед. Зеро, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид ба таъкид изҳор медорад, ки дар атрофи ғояи Тоҷикистони озоду соҳибистиқлол- Ватани маҳбуби мо муттаҳид намудани тамоми гурўҳҳо ва қишрҳои ҷомеаи кишвар ҳадафи мо мебошад. Асос ҳамин Ваҳдат аст. Миллати тоҷикро худшиносию таҳаммулпазирӣ ба хушбахтию саодат овард.

Башиков И.Т. сармуаллими кафедраи А ва ИН

Создано: 05 апреля 2019

Просмотров: 2643

Аз таърихи давлатдории ҷаҳонӣ маълум аст, ки дар ҳама давру замонҳо шахсият ва гурӯҳҳое буданд, ки аз сохт ва умури давлатдорӣ норизоанд. Аммо онҳо бо кору амали худ камбудиҳоро ошкор намуда, роҳи ҳалли онро меҷустанд. Муҳимаш ба саодату эътимоди халқ ноил мегардиданд. Яъне, рақобати солимро ба  миён меоварданд. Дар кишвари мо низ то соли 2015 ҳашт ҳизби сиёсии баробарамалкунанда фаъолият дошт. Аммо ин ташкилотҳо бо усули корбарии худ яке аз дигаре фарқ дошт. Мусаллам аст, ки он ҳизбе маҳбубияти халқро бештар ба даст меовард, ки содиқона ба ҳалқ хизмат кунад. Ҳизби наҳзати исломӣ ҳарчанд ба гуфти худашон «куҳансолтарин» ҳизб баъди ҳизби коммунисти Тоҷикистон маҳсуб мешуд, давоми беш аз 23 соли фаълияти худ натавонистанд, боварию эътимоди мардумро ба даст орад. Аъзоёни соддалавҳи ин ҳизб ахиран дарк накарданд, ки мавҷудияти ин ҳизб барои соҳиб шудани курсии парлумонии Муҳиддин Кабирӣ ва нафари дигари калидии ин ташкилот буд. Агар чунин не, пас чаро дар интихоботи ахиран, ки ҳизб ба мағлубият дучор шуду Кабирӣ натавонист ба парлумон роҳ ёбад, норозигӣ зиёд шуд. Магар дар интихоботҳои пешин низ ҲНИ ғалаба кард? На, ин нафарон аъзои худро ғуломи хеш карда буданду халос. Агар Кабирӣ муҳаббати воқеӣ ба Ватан медошту дилсӯзи халқу миллат мебуд, ғами сарҷамъии миллат, ваҳдату суботро мехӯрд, на ин ки бар сари миллат бармехост. Ӯ ва Шӯрои олии ҳизб аз интихобот хулосаи даркорӣ мебаровард. Дар кучо камбудиҳо бошад, ислоҳ мекард. Воқеан  ҳизбе, ки Кабирӣ онро сарварӣ дошту онро чанд «фанат»- ҳо ҳимоят мекардд, то имрӯз чӣ коре ба нафъи ин миллат анҷом дод? Кадом аъзои ҳизби босаводи худро пуштибонӣ дошту кӯшиши дар парлумон мавқеъ ёфтанашро меварзид, ки мо ӯро бо боварии том ҷонибдор бошем? Нафареро метавонед чун аъзои ҲНИ ном баред, ки халқ ба фарҳангу илми ӯ қоил бошаду ояндаи ватанро ба ӯ бовар намояд? 

Маҳмудҷон Файзраҳмон, сухангӯи ҳизби экстремистиву террористии наҳзати ислом дар мусоҳибаи худ дар сомонаи «Паём.нет» роҳбари ҳизб ва худи ҳизбро  ба таъбири халқи “Мусичаи уволак”  пиндошта, гӯиё ҳар он амале, ки ҲНИ анҷом додааст, бар нафъи халқ анҷом додааст. Агар ин тавр мебуд, чаро нафаре аз накӯиву хайр ва эҳсонкории аъзоёни ҲНИ ҳарфе бар лаб намезанад. Агар ҲНИ воқеан ҳам дархӯри розу ниёзи мардум мебуд, пас чаро бо роҳандозии барномаи худ лоақл ба дарди дарманде дармон ва ҳоҷати нафари ниёзмандро мебаровард. Не, онҳо баръакс аз бар захми ҷароҳатҳо намак мепошиданд. Танҳо иғвову дасиса ва тӯҳмату бӯҳтонро дар ҳаққи давлат ҷоиз медонистанд. Онҳо тавассути нашрияи “Наҷот” миллатро наҷот намедоданд, балки худро аз халқ дур мекарданд. Бастаҳои нашрияро ройгон ба халқ тақсим мекарданду тухми нифоқро мекоштанд. Орзуи “рӯзи саодат”-ро мекарданд. 

Маҳмудҷон Файзраҳмон иддао дорад, ки аъзои ҳизб пайрави дигар равия нест. Хеле соддалавҳона гуфтааст. Агар наҳзатиён шиамазҳаб набошанд, ин ҳама маблағҳои ҳангуфт, ки дирӯзу имрӯзу шуморо таъмин мекунад аз куҷо? Аз куҷо Кабирӣ дар Олмон карру фар карда мегардад? Аз куҷо Алим Шерзамонову Темур Варқӣ маблағ ёфта зиндагӣ мекарданд. Ин нафарон аввал имон, баъд миллаташонро бар ивази дастмузд фурӯхтаанд.

Дар мавриди ҳизби экстремистиву террористи эътироф шудани ҲНИ-ро ҳамон тавре, Маҳмуди Файзраҳмон мегӯяд, ягон давлат эътироф накардааст, хатои маҳз аст. Зеро 3,3 миллиард  аҳолии замин, ки ба Созмони ҳамкории Шанхай шомиланд ҳанӯз санаи 29 январи соли 2016 ҳизби наҳзатро чун ҳизби террористиву экстремистӣ эътироф намуданд.

Пас, моро мебояд, ки ба халқ чеҳраи аслии ҳизб ва роҳбараш  Кабириро нишон диҳем. Барои сарҷамъии миллаи саъй варзем.  Яъне, чуноне ки мегӯянд аз сухан ба амал гузарем.

Абдусабури Абдуваҳҳоб,

устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 12 октября 2018

Просмотров: 2670

Ман ҳамчун  устоди донишкада  дар ҳамовозӣ бо дигар устодон ва ҷомеаи шаҳрвандии кишвар  фаъолияти ғайриқонунии ҳизби террористиву экстремистии ҲНИТ-ро хориҷ аз кишвар маҳкум намуда, гуфтанием, ки ягон қувва ва нерӯи марказгурез наметавонад, оромии ҷомеаи имрӯзаи кишварро халалдор созад. Зеро шаҳрвандони кишварамон, хосса ҷавонон дар партави сиёсати хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон осудаҳолона пайи таълиму тарбия ва ҳунаромӯзӣ буда, дар иҷрои ҳадафҳои стратегии кишвар саъй меварзанд.Дар кишвари мо озодии баёни фикр, тоату ибодат фароҳам буда, ба шарофати сиёсати ояндабинонаи роҳбари муаззами кишвар ҳама ҷурмҳои гурӯҳ ва нафарони сабабгори ҷанги шаҳрвандӣ бахшида шуд. Дар кишвар садҳо масҷиду муассисаҳои таълимии динӣ арзи вуҷуд карданд. Мардум, хоссатан насли ҷавон озодона ба масҷиду муассисаҳои таълимии динӣ мерафтанд. Китоби муқаддаси «Қуръон» бо ҳуруфоти криллӣ бо ҳидояти Сарвари давлат баргардонида шуд. Дар сатҳи ҷаҳонӣ бузургдошти алломаи дин Абӯҳанифа таҷлил карда шуд. Ва муҳимаш барои фаъолияти бомароми ҲНИТ, ки ҷанбаи динӣ дошт, давлат шароити хуб муҳайё намуд. Аммо ҳизби мазкур ин ҳама некиҳои давлатро нодида гирифт ва тайи солиёни дароз нақшаи табадуллоти давлатиро кашида, мафкураи ҷавононро нисбати дину дунявият дигар намуд. Дар натиҷа қариб буд, ки хатари ҷанги шаҳрвандӣ дубора рух диҳад. Аммо ба бахти миллати тоҷик ин ҳодиса ба вуқуъ напайваст. Зеро халқ заршинос аст. Ва сафедро аз сиёҳ фарқ карда метавонад.

Имрӯз ин ҳизб бо фирориёни худ бо сарвари Муҳиддин Кабирӣ мехоҳад бо ҳамдастии хоҷагони берунаи худ ба амнияти миллии мо халал ворид кунад. Тавре дар боло гуфтем вақте миллат сарҷамъ аст, сорбони он оқилу хирадманд ва муҳимтар аз ҳама ҷасуру бебок аст, моро ягон қувва ноором нахоҳад кард. Зеро мо як муштем.

Создано: 10 января 2019

Просмотров: 2621

Дӯстиву ҳамкории малакатҳо аз азал барои рушду такомул ёфтани ҳар ду ҷониб  заминаи мусоид мегузорад. Имрӯз халқу миллати тоҷикро бо шарофати сиёсати хирадмандонаи ва дурандешонаи Асосгузори сулҳу ваҳадати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тамоми кишварҳои рӯи олам бо наслу наҷоди ориёӣ будану соҳиби тамаддуни бойу ғанӣ буданашон мешиносанду сулҳу субот, амнияти миллӣ, ваҳдату ягонагӣ ва қабл аз ҳама истиқлолияти моро эътироф сохтаанд. Ин буд, ки таърихи 3 то 5 октябр Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо чанде аз намояндагони кумитаҳо ва вазирон ба кишвари афсонавии бо миллати тоҷик дӯсту бародар Ҷопон сафари корӣ анҷом доданд.

         Ёдовар бояд шуд, ки зимни ин сафар барои натиҷаи басамар ва сафари мақсаднок барои ҳамкории ҳамаҷониба ҳафт санади муҳим ба имзо расид, ки он метавонад дар ояндаи ду кишвар риштаи дӯстиро мустаҳкам намоянд ва робитаҳои ҳамкорӣ қавитар гардад.  Асосгузори сулҳу ваҳдати милли - Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва ҳамроҳонашро дар фурудгохҳи Ҷопон шахсан воломақоми Ҷопон бо намояндагии дипломатияхо хуш пазируфта, барои сарвари давлат ва намояндагон аз кишвари мо ба хотири эҳтиром меҳмондории боҳашамате оростанд. Аммо аз ин пешравию рушди миллати мо хуши ҷониби мухолифон наомадааст, ки ин кадар булбулвор сароидаанд. Чи тавре хоҳанд, росту дуруғ сухан гуфтаанд.

         Акнун кори ин нафарони хиёнаткору ватанфурӯш ҳамин, дигар зӯрашон ба корҳои дуруст ва ба андешахои дуруст расидагӣ намекунад, ки доим пайгири миллати мо гаштаанд. Бобати миллати тоҷик чиҳое гуфта истодаанд, худ намедонанд. Агар медонистанд чунин намегуфтанд, зеро худ шаҳрванди Тоҷикистонанд, нону обашро хурда аз ношукри по ба ин неъматхо зада истодаанд.

         Аз кай  боз ин нохалафон фикри буҷаву фонди Тоҷикистонро барои беҳбудии миллат меандешидагӣ шудаанд, ки идао намуда истодаанд. Гуиё сарвари давлат аз буҷети давлати сафар намуда, ба он зарар ворид сохтааст.

         Ин ҳама дастовардҳо дар масъалаи дӯстиву ҳамкории давлатҳо бо Тоҷикистон буд, ки дарвозаи тамоми мамолики рӯи олам барои тоҷику Тоҷикистониён боз аст, ҳам барои сайёҳон ва ҳам барои соҳибкорон. Натиҷаи чунин ҳамкорӣ байни ду кишварҳо буд, ки Тоҷикистон баъдии солҳои зиёд бо давлати Ӯзбекистон, ки аслашон як аст ба мувофиқа расида, ҳамаи сарҳадҳоро барои раводиди ҳар ду ҷониб кушоду озод қарор доданд.

         Шумо сиёҳдилони хиёнаткор бояд донед, ки хамаи ин агар барои як Сарвари давлат лозим мебуд, хеҷ гоҳ аз худпарастӣ ин корро намекунад, инро ҳамаи шумо хело хуб медонед. Агар ин худнамоӣ мебуд ва кишвари Ҷопон моро чун меросбарони аҷдодони номдор намешинохт, пас он вақт ин сафарро бенатиҷа номидан мумкин буд. Боиси сарфарозӣ фахри мост, ки ба тамоми олам тавассути расонахои ахбороти маълум гардид, ки Пешвои миллати тоҷиконро чи гуна пешвоз гирифтанд. Ин эҳтироми воло шуморо ба ғазаб овардааст, ки аз ҳасад ин суханонро гуфтаед. Хушбахтона, ба рағми ин душманон дар Ҷопон Пешвои миллат бо ҳамроҳонашон ҳафт санади муҳими ҳамкории Тоҷикистону Ҷопонро имзо намуданд.

         Бо итминони комил гуфта метавонам, ки ҳамаи ин пешравии Тоҷикистон ба ҷониби мухолифон зарбае зада истодааст, ки руҳи онҳоро ба ҳоли ҳалокатбор овардааст. Вагарна чаро ба буҷети давлатву робитаҳои Тоҷикистон бо дигар давлатҳо чашми ҳасуд дӯхтаанд. Дур нест он руз, ки натиҷаи ин санадҳо ба хамагон маълум мегардад ва бори дигар душманони миллатро аз ин гуфтаҳои пучу бемаънояш миёни омма шарманда месозад.

Усмонҷон Ахмедов,

номзади илмҳои иқтисодӣ,

устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 12 октября 2018

Просмотров: 2748

Мо аз саҳифаҳои таърих медонем, ки заволи пояи  давлатдорӣ маҳз аз хиёнаткориҳо ба вуқӯъ омадааст.  Ҷаҳолате, ки имрӯз ҷаҳони муосирро зери ниқоби терроризу экстремизм ва гуррӯҳҳои мафиатҷӯ фаро гирифтааст, дилхоҳ давлат кушиш менамояд, ки дар кишвари ӯ осоиштагию субот пойдор ва мардумаш тинҷу ором бошад.

Тамоми мардуми сайёра тавассути телевизиону шабакаҳои интернетӣ шоҳиди он гардидаанд, ки пеш аз ҷангу нобасомони сар задан Ироқу Сурия, Яману Либия дар кадом вазъият қарор доштанд ва ҳоло дар кадом ҳолат қарор доранд. Дар ин мулкҳои нозанин ягон ҷойи обод намодааст. Ҳазорҳо мардумонашон об дар бари рӯ гуреза шуда, ба гӯшаву канори дунё дар ҷустуҷӯи осудаҳолӣ мебошанд. Иштибоҳи ин давлатҳо аз он буд, ки дар як гӯшаи мамлакати онҳо нооромиҳо ба миён омад ва он домани васеъ паҳн кард, ки аз ин вазъият душманони давлату миллаташон истифода намуда, ба ин ҳол онҳоро имрӯз оварда расонданд.

Аз ин рӯ инсоният хуб дарк кардааст, ки ҷангу куштор, ғорату роҳзанӣ, силоҳу гардиши маводи мухаддир, ки аз ҷониби ашхоси алоҳида ва ё гурӯҳҳое роҳандозӣ мегарданд, ки ба ҷузъ аз худи онҳо ба касе манфиату хушбахтӣ наовардааст ва намеорад.

Вақтҳои охир дар ҳудуди ВМКБ риоя нагардидани талаботи қонунҳои амалкунандаи ҷумҳурӣ, даст задани қисмати муайяни ҷавонону наврасон ба ҷинояткориҳо, аз қабили нигоҳдории ғайриқонунии силоҳ, даст доштан дар гардиши ғайриқонунии маводи мухаддир ва дигар ҷиноятҳо аз мушкилоти асосӣ ба ҳисоб меравад. Имрӯзҳо роҳбарон ва аъзои гурӯҳҳои муташаккили ҷиноӣ ба тарбияи насли ҷавон таъсиргузор буда, онҳоро ба гумроҳӣ мебаранд. Маҳз бо тавсия ва дастгирии ин гурӯҳҳо ҷавонон даст ба амалҳои ғайриқонунӣ мезананд.

Бо назардошти ин зимни ташаббуси Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни мулоқот бо фаъолон ва роҳбарони ВМКБ аз 15 сентябри соли 2018 дар шаҳри Хоруғ Ситоди доимоамалкунандаи байниидоравии мақомоти таъминоти амният дар вилоят таъсис дода шуд, ки барои бартараф кардани мушкилотҳои ҷойдошта равона карда шудааст.

Ан ин нуқтаи назар метавон гуфт, ки ноором будани як гӯшаи Тоҷикистони азиз боиси ноором гардидани авзои сиёсии тамоми кишвар, зери суол рафтани сулҳу салоҳ ва якпорчагии он хоҳад гашт.

Дар давоми як моҳи фаъолият аз ҷониби аъзоёни гуруҳҳои муташаккили ҷиноятӣ ихтиёран ба Ситод байниидоравии мақомоти таъмини амният дар вилоят тақрибан 200 силоҳи оташфишон, аз ҷумла беш аз 70 автомати "Калашников", даҳҳо норинҷак, тақрибан як кило маводи тарканда ва ҳудуди 5 ҳазор лавозимоти дигари ҷангӣ супорида шуд.

Аммо бо камоли таассуф, бархе нафарони пайдо шуданд, ки моҳияти ин фаъолияти сохторҳои қудратиро, ки барои пешгирӣ ва ошкорсозии ҷиноятҳо сафабар шудааст, дуруст сарфаҳм нарафта, сару садоҳҳои бардуруғро дар шабакаҳои иҷтимоӣ паҳн карда, ҳатто ин иқдомро “лашкаркашӣ” унвон намуданд.

Ба он натиҷае, ки Ситод байниидоравии мақомоти таъмини амният дар вилоят дар муддафи фаъолияти як моҳаи худ ноил гашт, метавон дилпурона гуфт, ки ситоди мазкур танҳо бораи таъмини амнияти аҳолии осоишта дар ин минтақаи дурдастӣ мамлакат ташкил гардидааст, на чизе дигар.

Ҷинояткор шахсе мебошад, ки рафтори ӯ ба ҷамъият хафнок аст ба истилоҳи дигар ҷинояткор Ватану маҳал надорад ва чи дар вилояти Хатлон, Суғд, ВМКБ ва ё дилхоҳ гӯшаи дунё ҷойгир набошад, бо пайдо кардани имконият ҳатман, ки ба корҳои ношоиста даст мезанад. Дур намеравем шоҳиди он ҳастем, ки баъди хомӯш шудани ҷанги шаҳрвандӣ то қариби солҳои 2000-ум баъзе аз гурӯҳҳои ҷиноятпеша дар шаҳри Душанбе, Кӯлоб ва дигар шаҳру ноҳияҳои ҷумҳурӣ буданд, ки рӯирост ба тартиботи ҷамъиятӣ  ва осоиштагии мардум халалдор месохтанд, ки хушбахтона, бо устувор гардидани мавқеи давлату Ҳукумат ин мушкилотҳо бартараф гардиданд. Ҷиҳати таъмини волоияти қонун ва таъмини амнияту осоиштагӣ дар мамлакат он нафароне, ки ба амалҳои ҷинояткорона даст мезананд, дар доираи қонунҳои амалкунандаи Ҷумҳурии Тоҷикистон барои ҷинояти содирнамудаашон ҳатман ҷавоб хоҳанд гуфт. Дар ин миён наҳзатиҳои лаънатӣ низ кӯшиш доранд бо дахолати худ вазъро муташаниҷ кунанд ва ҳатто рӯирост аз ором шудани вазъ дар Бадахшон нигаронӣ кардаанд, ки ин дигарбора аз ғулому зархарид будани ҳамаи наҳзатиён шаҳодат медиҳад.

Бояд ёдовар шуд, ки ҳангоми сафари Пешвои миллат ба шаҳру ноҳияҳои вилоят Бадахшон дар соли ҷорӣ дар маҷмуъ 20 адад иншооти таъиноти гуногун бо маблағи зиёда аз 890 миллион сомонӣ аз манбаъҳои гуногуни маблағузорӣ мавриди баҳрабардорӣ қарор гирифтанд ва ё ташаббуси навбатии Пешвои муаззами миллат ҷиҳати таҷлили 28-уми Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар маркази вилоят шаҳри Хоруғ, ки боз як намунаи қадршиносии Сарвари давлат нисбати сокинони ин минтақаи баландкӯҳи Тоҷикистони соҳибистиқлол ба шумор меравад.

Ҳамчунин, ба хотири истиқболи арзанда аз 30 солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикстон дар вилоят бунёду азнавсозии 90 иншооти таъиноти гуногун бо маблағи зиёда аз 2 миллиард сомонӣ дар назар аст, ки дар ин росто барои истиқболи сазовор аз ин ҷашни таърихӣ ва рушду пешрафти шаҳру ноҳияҳои вилоят Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамзамон ба роҳбарияти мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳру ноҳияҳои Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон барои ислоҳи камбудиҳои ҷойдошта, вусъати корҳои созандагӣ, таъмини волоияти қонун, ҳифзи тартиботи ҷамъиятӣ дастуру супоришҳои мушаххас доданд, ки аз таваҷҷӯҳи хоси Пешвои муаззами миллат ба рушду ободонии ин гӯшаи дурдасти кишвари соҳибистиқлоламон гувоҳӣ медиҳад.

Дар охир гуфтаниам, ки моро беш аз пеш зарур аст ҳамчун соҳибватанони асил барои устувор нигоҳ доштани пояҳои давлатдорӣ ва ҳифзи ваҳдату субот дар ҷомеа атрофи сиёсати хирадммандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зичтар муттаҳид гардида, ҳаргиз фирефтаи таблиғу ақидаҳои бардуруғ нашавем ва бо нишон додани амалҳои созанда дилу дидаи ҷаҳониёнро тасхир созем.

Фарзонаи Эраҷ,

унвонҷӯи қафедраи барномерезӣ ва низомҳои иттилоотӣ

Создано: 09 ноября 2018

Просмотров: 2719

Ҷаҳони имрӯза пур аз ҳодисаю воқеаҳои сиёсӣ буда,  дар  раванди ҷаҳонишавӣ он тамоми халқу миллатҳоро фаро мегирад.  Экстремизм  ё ифротгароӣ яке аз падидаҳои  сиёсии  ҷаҳони муосир буда,  мубориза бар зидди он дар охири асри гузашта ба дараҷаи масоили умумибашарӣ табдил гашта буд. Ақидаҳои ифротӣ тавассути созмонҳои гуногун паҳн гашта, шаклҳои мухталиф дорад. Ифротгароӣ шакли фаъолияти сиёсиест, ки принсипи демократияи парламентиро рад карда,  ба мафкураю амалияи бетаҳаммулӣ, антисемитизм ва миллатгароии ашаддӣ асос меёбад. Мафҳуми экстремизм ин «экстремизм-амалест, барои ба таври зӯрӣ забт кардани ҳокимият, нигоҳ доштани он ва бо  роҳи зӯрӣ дигар кардани сохти конститутсионӣ, дахолати зӯроварон ба амнияти ҷомеа».

Тоҷикистон низ чун иштирокчии созмони Шанхай ин ковенсияро эътироф мекунад ва вазифадор аст, ки дар дохилу хориҷи мамлакат зидди ин зуҳуроти номатлуби чаҳони муосир мубориза барад. Аз ин чост, ки барои амнияти кишварро аз ҳар гуна хатару нопокихо эмин доштан барои манъи фаъолияти ТЭТ ХНИ карор намуд. Имруз тамоми ҷомеа ҷаҳонӣ воқиф аз онанд, ки ин ташкилот, чун ташкилоти терористиву экстремистӣ эътироф гардидааст.

Аз баёноти хизбиён маълум аст, ки рафтори ифротгароёна доранд. Чун дар боло иброз намудам, маънои тероризм ин бо воситаи зӯри ба даст овардани хокимият аст. Чунончи назҳатиҳо худро чун тахдидкунандагон ва ба ин васила нияти ба даст гирифтани мақомотро доранд. Худ қазоват намоед, ки навишти ин хама изҳорот роҳи таҳдид нест магар?  Вале бояд донанд, ки мо дигар аз чунин таҳдидҳо наметарсем.

Дар масъалаи ДОИШ бошад, чунин ибрози андеша мекунам, ки мақомот чизеро аз касе пинҳон намекунад, ягона ҳадафи давлату миллат ва Пешвои миллат он аст, ки ба амнияти кишвар хатаре набояд бошад. Дар хамлаи Данғара низ гуфтаниам, ки аввалку тамоман ба гуноҳатон иқрор  нашудед, пасон гуфтед, ки ин амалиёти махсуси ДОИШ аст. Дар натиҷаи таҳқиқоти мақомот маълум гашт, ки ин ҳама бозиву найрангҳои ТЭТ ҲНИ ва фармонҳои Кабирист. Тамоми мардум ба воситаи оинаи нилгун наворӣ  иқрор шудани нафароне, ки дар ин амалиёт даст доштанд, шоҳид гаштанд ва ба мисоли модари бечораву танхо мондаи он ду бародари дар доми фиреби наҳзатиҳо дармонда, ба онҳо лаънат хонданд.

Ягона чизе, ки баҳона намуда фаъолият доштед, ин барои дин буд, ки ин хам ғайрикунуни будааст, албатта касе намехохад, чунин ифротгароён миёни мардум сайр карда, боз ҷавонони зиёдеро гумроҳ созанд.

Ифротгароён барои ба мақсадҳои сиёсии худ ноил гаштан зери пардаи  динӣ амал мекунанд. Зеро бо ин роҳ мардумро ба воқеаҳои сиёсӣ ҷалб намудан осонтар аст. Чунки ақидаҳои ифротии ин созмонҳо на ба мустаҳкам кардани сохти конститутсионии Тоҷикистон,  балки бар зидди он равона шуда, вахдату якпорчагии онро зери хавф мегузорад.

Имрӯз аз тарафи ҳукумати ҷумҳурӣ чораҳо андешида шуда истодааст, ки пеши роҳи паҳншавии ин зуҳуроти номатлуб гирифта шавад.

         Давлати Тоҷикистон ба ҳайси як субъекти комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ дар арсаи байналмилалӣ аз минбари СММ борҳо баҳри пешгирию мубориза алайҳи созмонҳои ифротгароӣ бо таклифҳои мушаххас баромад кард.  Ин иқдоми давлатро мардуми тоҷик бо дарки масъулиятшиносӣ ва амри зарурати марҳилаи кунунӣ дастгирӣ мекунад. 

Абдуқаҳҳор Бӯриев,

номзади илмҳои математика,

устоди кафедраи математикаи ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 05 октября 2018

Просмотров: 2735

 Тожикистон азалдан турли миллатга мансуб, турли динларга эътиқод қилувчи халқлар тинч-тотув яшаган ўлка бўлиб келган. Аждодларимиз бошқа дин вакилларига доимо ҳурмат билан муносабатда бўлгани, Ватан тараққиёти йўлида елкадош бўлиб меҳнат қилгани тарихий манбаларда кўп қайд этилган.

Ҳеч шубҳасиз, юртимизда турли соҳаларда эришилаётган барча улкан ютуқларимизнинг замирида жамиятимизда ҳукм сураётган тинчлик ва осойишталик ҳисобланади.

Маълумки, бугун мусулмон оламида мураккаб ижтимоий-сиёсий жараёнлар кечмоқда. Яқин Шарқ ва бошқа ҳудудлардаги қатор мамлакатлар чуқур сиёсий танглик, ижтимоий ва иқтисодий беқарорлик ва қуролли тўқнашувларни бошидан кечирмоқда. Мазкур ҳудудларда гўёки ҳақиқий “исломий давлат” қуриш шиори остида очиқдан-очиқ зўравонлик, инсонийликка зид ваҳшийликларга асосланган амалларга қўл ураётган турли гуруҳ ва жамоалар урчиб кетди. Террорчилик ҳаракатлари нафақат беқарорлик ҳукм сураётган ҳудудларда, балки Франция, Германия, Бельгия каби Европа мамлакатларида, Россия синггари МҲД таркибидаги давлатларда рўй бермоқда.

Сўнгги йилларда ақидапараст оқимлар ёшлар ичидаги фаолиятини меҳнат мигрантларини таъсир доирасига олиш,  диний экстремистик мазмундаги материалларни электрон кўринишда тарқатиш, “Интернет” орқали тарғибот ўтказиш, яширин “ҳужралар” ташкил этиш каби усулларда амалга оширмоқда. Айниқса, Интернет тармоғида “Ироқ давлати”, “Жабат ал-Нусра” каби террористик ташкилотлар гўёки ислом равнақи йўлида курашаётган “мужоҳид биродарлар гуруҳи” экани ҳақидаги тарғибот-ташвиқот кенг кўламда олиб борилаётгани, бунинг оқибатида дунёнинг кўплаб мамлакатларидан мусулмон ёшлар “ҳижрат” қилиш ва “жиҳод”да иштирок этиб даъвосида Сурия ва Ироқ ҳудудига бориб, ушбу гуруҳ сафига бориб қўшилаётганининг гувоҳи бўлмоқдамиз.

Мутаассиб оқим аъзоларининг бош мақсадлари - “жиҳод”, “ҳижрат”, “шаҳидлик”, “кофир бўлиш” каби диний тушунчаларни сохта талқин қилиш орқали ёшларимизни оиласи ва яқинларининг таъсиридан чиқариш, ўқиш ёки ишидан ажратиб олиш ҳамда уларни қуролли тўқнашувлар кетаётган Сурия, Ироқ, Афғонистон ёки Покистон каби мамлакатларга жўнатиб, манқурт-жангари ёки “тирик бомба”га айлантиришдан иборат.

Диний экстремизм шахс, жамият ва давлатнинг ҳаётий муҳим манфааатларига таҳдид солмоқда. Жумладан, диний экстремистик ғоя ва ёт диний қарашларнинг жамиятдаги ижтимоий-маънавий муҳит ва тадрижий ривожланишга зарарли таъсири қуйидагиларда акс этмоқда:

- ДЭО аъзоси қонуний жазога тортилиши ёки “ҳижрат” даъвосида хорижий юртларга чиқиб кетиши оқибатида жамиятнинг бирламчи бўғини бўлган оилаларда парокандалик юзага келади, фарзандлар тарбиясиз, оилалар эса боқувчисиз қолади;

- жамиятда анъанавий қадриятларни авлоддан авлодга узатиш тизими ва тадрижий ривожланиш жараёни бузилади, мазкур жамиятда асрлар оша муҳим ўрин тутган миллий, маданий, тарихий қадриятлар аҳамиятини йўқотиши оқибатида маънавият пасаяди;

- экстремистик ва террористик ҳаракатлар содир этилиш орқали жамиятда “ёвузлик чегараси” пасайиб, одамлар қотиллик, қийноқ, босқинчилик, гаровга олиш, қулчилик каби жиноятларга кўникиб қолади. Айни чоғда, ушбу ёвузликлар жамиятнинг муайян қисмида ваҳима уйғотади, қочоқлар оқими пайдо бўлади;

- терроризм ва экстремизм, улар оқибатида келиб чиқадиган ижтимоий беқарорлик жамиятда криминал жиноятларнинг авж олишига хизмат қилади;

- давлат томонидан хавфсизлик чораларини кўриш учун бюджет маблағларини сарфлаши, шунингдек, террористик ҳаракат оқибатида кўрилаётган моддий зарар жамиятга иқтисодий жиҳатдан катта зарар етказади. Оқибатда ишсизлик ошади, ижтимоий муҳофазага йўналтирилган лойиҳалар бажарилмай қолади, аҳолининг турмуш даражаси пасаяди;

- мамлакатнинг тақдири иқтисодий донор ва қурол-аслаҳа сотувчи давлатларга боғлиқ бўлиб қолади.

Диний экстремизм ва терроризмга қарши курашнинг жаҳон тажрибаси шуни кўрсатадики, мазкур муаммони фақат ҳарбий куч ишлатиш билан тўла ҳал этиб бўлмайди. Уларни такрор ишлаб чиқариш тизими сақланиб қолар экан, қайд этилган таҳдидлар сақланиб қолади. Диний экстремизм ва терроризмни такрор ишлаб чиқариш тизимининг муҳим бўғинлари ақидапарастлик ва терроризм мафкураси, уларнинг илҳомчилари ва даъватчилари, мазкур мафкурани тарқатиш каналлари ва улар таъсирига тушаётган шахслар ҳисобланади.

Шу сабабли илмий асосланган, технологик жиҳатдан тартибга солинган, дунёда кечаётган ижтимоий-сиёсий жараёнларга мос (адекват) ахборот-мафкуравий курашни – аксилтарғибот ишларини тўғри ташкил этиш диний экстремизм мафкураси тарқалишининг олдини олишда муҳим аҳамият касб этади. Аксилтарғибот ишлари – мафкуравий курашнинг специфик кўриниши бўлиб, душман кучларнинг ахборот-қўпорувчилик ва психологик ҳужумини зарарсизлантиришга қаратилган сиёсий, ғоявий, ташвиқот ва ташкилий чора-тадбирлар мажмуи ҳисобланади.

Ҷӯраев Д.С, номзади илми техники,  устоди ДПДТТ

Создано: 16 октября 2018

Просмотров: 2603

 Имрӯз мо бо ифтихор метавонем, изҳор намоем, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон аъзои комилҳуқуқи Созмони байналмилалии савдо мебошад ва ба даҳҳо созмонҳои дигар шомил шуда, намегузорад, ки  дар кишвари азизи мо нобасомониҳо рух диҳанд.

Аз ин рӯ, вазифаи ҷонӣ ва қарзи шаҳрвандии ҳар як фарди бонангу номус, худогоҳу худшинос ва ватандӯсту ватанпараст дар марҳалаи кунунӣ, пеш аз ҳама таҳкими ваҳдати миллӣ, ҳифзи муқаддасоти Ватан ва пос доштани арзишҳои бузурги ватандорӣ, бахусус неъмати муқаддаси Истиқлолияти давлатӣ мебошад, ки ин ҳама дар ягонагиву сарҷамъӣ ва кору фаъолияти аҳлонаи мардуми тоҷик ифода мегардад.

Равшани Темуриёнро зарур аст, ки ба ҷои он ки бо дурӯягии беш як бор зодгоҳи азизам Тоҷикистон ва бори дигар ба олитарин арзишҳои он киноя зада, ки воқеият надорад, боре масъулияти хешро дар ватани азизаш ҳис намояд. Ва агар натавонад, боке нест нафароне фидокору ватандӯст дар миллати мо кам нестанд. Барои ҳамин таъкид мекардам, ки Кабириву Илҳом ва яки дигараш Шумо «ҷаноби Равшан», агар зӯратон ба накӯкори нарасад, пас ихтиёр мекардаед, ки ҷаҳолатро пеша кунед, вале бояд донед, ки оини мардигарӣ на дар ин амалҳои зишту паси пардагӣ ниҳон аст. Аз ҳамин лиҳоз бароятон тавсия медиҳам, ки дигар дилсӯзиву ғамхориҳоятонро ба худ ва хоҷагонатон кунед. Дидем, ки аз ин « фидокории» шумобаринҳо кишвар дар қарни гузашта чи ҳодисаҳои даҳшатборро паси сар намуд.

Разолату ҷаҳолати Шумо наҳзатиҳо таҳти фармону амри хоҷагонатон то ҷое омада расидааст, ки ҳатто омодаед, барои онҳое, ки аз худи Шумо силоҳи ҷангиро сохтаанд ҷоннисорӣ кунед. Мутаасифона, пеши чашмонатонро парда гирифтааст, ки имрӯз Шумо  фидоии он нафароне гаштаед, ки бо гуноҳи онҳо оилаатон, ҳаёти осудаатон аз даст рафтааст. Вале то ҳол чашматон инро намебинад ба ҷуз пулу моле, ки то ҳол ба ҷуз ваъда рӯяшро надидаед. Бовар кунед, шояд рӯзе ин ҳасрати ҳаваси Шумо ҳамроҳатон шармандагиву хиёнаткориро зери хок барад. Зеро бераҳмию разолати инсонии шумобарин нафарони ба ҷомеа хатарнок аз ҷаҳлу нодонӣ ва ғафлату манфиатҷӯии касон сарчашма гирифта, мутаассифона аксаран бо пирояи дину оин ва  тариқату мазоҳиб пардапӯш мегарданд. Аз ин ҷост, ки Ҳаким Фирдавсии бузург бо ишора ба ин иллати маҳкумпазири инсонӣ фармудааст:

Зиёни касон аз пайи суди хеш ,

Биҷӯянду дин андароваранд пеш.

Ин амали ноҷавонмардона, ки хилофи ҳамагуна  оину аҳком ва таомули исломиву инсонист танҳо ҳадафҳои террористиро бо худ дошта, халқҳои  оламро барои муборизаи беамон бар зидди моҷароҷӯёни террористӣ даъват менамояд.

Ба мардумон рӯ оварда таъкид менамоям, ки ҳушёрии сиёсиро аз даст надодани кулли мардуми тоҷик хосатан ҷавонон ба мавқеъ ва мақоми насли калонсол, ба зиёиён, омӯзгорон ва фаъолони маҳаллаҳо вобастагии қавӣ дорад. Итминони комил дорем, ки минбаъд ҳам ҷомеаи аз душвориҳои таъриху солҳои душвори навадум гузашта барои осудагӣ, сулҳу ваҳдат дар кишвар матонат нишон медиҳад ва ба рағми гурӯҳбозон оштинопазирона мубориза мебаранд.

Наим Рашидов, номзади илмҳои кишоварзӣ, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 02 октября 2018

Просмотров: 2754