Мардуми кишвари азизамон имрўз дар муҳити ором, осуда андармон буда, аз паи пеш бурдани рӯзгори худ қарор доранд, ки ин аст маънии зиндагӣ. Зиндагие, ки ба вазниниву бисёрмуаммо буданаш нигоҳ накарда ба оянда назари некро талқин месозад, зеро ҳамааш дар дасти худи одам ҳасту меҳнати ҳалол ва созанда ба ин назар қувваи бештарро медиҳад.
Меҳнати ҳалол, зиндагии осуда ва бо шукргузорӣ дар назари нафарони бадхоҳи миллат ҳамчун ҳолати ғайри муқаррари намудор аст. Зеро мардуме, ки сарҷамъ ва аз ақиби кору бори рўзмарраи худ ба корҳои аблаҳӣ ва фиреби нохалафон афтоданаш гумон ва номумкин. Ба ин хотир, ҳар роҳу воситаро истифода бурда ин мувозинатро мехоҳанд вайрон созанд.
Дар замир ва шуури миллии мо дини ислом мавқеъ ва манзалати хосаро доро аст. Садсолаҳо мардуми озодапарасту бо низоми тоҷик, якка параст ва пешакунандаи порсоӣ буд. Имрӯз ҳам шукри Худо аз сарвари кишвар оғоз кардо то шаҳрванди қаторӣ мо мусулмонем ва аз ин мефахрему ҳаракат месозем, ки унсурҳои ҳатмии онро вари вақт ба ҷо оварем.
Ин аст, ки дар саро сари кишвар давлату ҳукумат барои сабукӣ ва фароҳам овардани шароити мусоид барои мардуми ботақво масҷиду мадрасаҳои диниро кушода, шароитҳои беҳтаринро дар он ҷо муайё намудааст. Аз чӣ бошад, ки ин ҳалати воқеӣ ба назари «худо бехабару» «худо нотарсон» наменамояд. Ягон монеагии тоату ибодат, рузадорӣ, маросими ҳаҷ, закондиҳӣ ва дигар дар мамлакат нест ва созмонҳои расмии динӣ дар Тоҷикистон озод кори худро пеш мебаранд. Рўзҳои идӣ дар масҷидҳои ҷомеъ ҳазорҳо нафарон бо хоҳиши худ, барои адои намозу саҷда ҳозир мешаванд.
Якдигарро табриқ менамоянд, шукри худро бар васфи давлату ҳукумат баён менамоянд.
Мо мардуми озод ва мусулмон ҳастем, зеро Пешвои миллат қасами худро бо номи Худо шурў намуда, ҷумла Тоҷикистониёнро дар атрофи худ гирд оварда, як будани тақдири ҳамаи сокинони ватани азизамонро ва бо ҳамин васила кўшишу ҳаракати якҷояамонро баҳри ободии мамлакатамон баён сохтаанд.
Дини мубини ислом ягон нуктаи умумиро бо терроризм ва давлати ба ном исломӣ надорад. Барои ба Худо саҷда намудани банда ягон миёнарав, ташакилот, шахсони алоҳида лозим нестанд. Тоҷикистон шароити рушди дин ва диндориро аз бисёр давлатҳои хориҷа ва ҳатта давлатҳои ба ном исломӣ хубтар таъмин ва кафолат додааст.
Дар замони муосир экстремизми динӣ минтақа, давлатҳои гуногунро фаро гирифтааст. Бадбинӣ ва тоқатнопазирӣ нисбат ба динҳои дигар, ҳатто муқовимати дохилидинӣ хосияти асосии онро ташкил медиҳанд. Дар бисёр ҳолатҳо экстримизми динӣ хосияти сиёсӣ пайдо намуда бар зидди ҳокимият мубориза мебарад.
Яке аз шаклҳои иртиҷоии эътирози сиёсии ғайриқонуниро терроризм ташкил медиҳад.
Терроризм моҳиятан мақсадҳои зиддиинсонӣ дорад. Даҳшат овардан, тарсонидан дар тӯли асрҳо ба сифати воситаи муборизаи сиёсии нерӯҳои гуногуни иртиҷоӣ, вуҷуд доштанд.
Терроризм дорои ҳусусиятҳои дохилидавлатӣ буда, дар сиёсати ҷаҳонӣ чуқур реша давонидааст. На танҳо доираи кирдорҳои террорист васеъ мегардад, балки poҳy воситаҳои амалигардонии онҳо низ нав ме- шаванд. Имруз ҷанбаҳои бадахлоқӣ ва ғайриинсонии терроризм вусъат меёбанд. Беш аз пеш қурбони сиёсати доираҳои террористӣ занҳо, к=дакон, пиронсолон ва ҷавонон мегарданд. Созмонҳои террористц имрӯзҳо нақшаи бунёди империяҳои бузург ва аз байн бурдани низоми дунявиро дар қисматҳои бузурги олам доранд.
Нерӯи ҳарбӣ ва захираҳои молиявии ин созмонҳо бо суръат афзоиш ёфта, онҳо имкони муқовимат бо кишварҳои абарқудрат ва ҳатто бо паймонҳои ҳарбӣ -сиёсиро пайдо карда истодаанд. Омилҳои ин тағйирот аз нав тақсимшавии қудрат байни созмонҳои террористӣ объектҳои ҳуҷум интихоб намудани кишварҳои ҷангзадаи аз захираҳои табиӣ бой, истифодаи моҳирона аз тарзу усулҳои ҷанги иттилоотӣ ва албатта бозиҳои калони геополитикӣ маҳсуб меёбанд. Аз ҷумла, созмонҳои амалкунандаи террористии минтақа аз қабили «Ал-қоида», «Ҳизб-ут-таҳрир», «Ҳаракат-ат-толибон», «Ҳизби исломии Туркистон» ва ғайра дар ҷараёни мубориза бар зидди терроризм то андозае саркӯбшуда, солҳои охир сатҳи аввалро аз нигоҳи қудратӣ низомию молиявӣ ва вусъати нақшаҳои худ созмони нав бо номи«Давлати Исломӣ» (собиқ давлати Исломии Ироқу Шом) ва«Ҷабҳат-ун-Нусра», ишғол намудаанд.
Созмонҳои мазкур ҳамчун ташкилотҳои экстремистц ва террористӣ эътироф ва фаъолияти онҳо дар кишвари мо бо ҳалномаҳои Суди Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон манъ карда шудааст. Ин созмон соли 2006 дар натиҷаи муттаҳидшавии 11 гурӯҳи ифротгароии иисломӣ ташкил шуда, асосан дар худуди кишварҳои арабии Ироқ ва Сурия амал мекунанд.
Меҳвар ва ғояи сиёсати Давлати Исломиро идеологияи экстремистии «Салафия» ташкил дода, аҳолии шиамазҳаб, язидҳо, насрониён ва курдҳои сокини Ироқу Сурия мавриди террори шадиди ҷангиёни он қарор гирифтаанд. То имрӯз миқдори ҷангиёни «Давлати Исломӣ» аз рӯи маълумотҳои воситаҳои ахбори омма зиёда аз 100 ҳазор нафар буда, ин ҳайат аз шумори шаҳрвандони давлатҳои Арабистони Саудӣ, Ироқ, Қатар, Қувайт, Баҳрайн, Уммон, ИМА, Канада, Иттиҳоди Аврупо ва ғайра, иборат мебошанд.
«Давлати Исломӣ» нақшаи бунёди «ХилофатиИсломӣ» ва ба он ҳамроҳ намудани кишварҳои Шарқи Наздик, Африқои Шимолӣ, қисми Осиёи Марказӣ ва Аврупоро дорад.
Мо, мардуми Тоҷикистон имрўз мавқеи қатъии худро нисбати дини ислом ва нафароне, ки паси ин ном корҳои ифлоси худро пеш бурданианд, дошта метавонем муйро аз хамир ҷудо намоем.
Солиева М.Т., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Hits: 21
Дар паёми навбатии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оиди самтҳои асосии сиёсати дохилӣ ва хориҷии ҷумҳурӣ, ки санаи 28.12.2023 ба аъзои Маҷлиси миллӣ ва вакилони маҷлиси намояндагон ироа гардида буд, аҳамияти аввалииндараҷаро дорост.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зикр намуданд, ки солҳои охир рушди бомароми соҳаи энергетика ба раванди саноатикунонии босуръати кишвар заминаи мусоид фароҳам оварда истодааст.
Қайд карда шуд, ки дар замони соҳибистиқлолӣ аз ҷониби Ҳукумати мамлакат барои навсозӣ, яъне таъмиру таҷдиди низоми энергетикии кишвар 85,7 миллиард сомонӣ равона карда шудааст. Бо сиёсати хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат низоме, ки дар 75 соли замони гузашта муҳлати истифодаи аксари таҷҳизоти он қариб ки ба анҷом расида буд, таҷдиду навсозӣ карда шуд.
Дар даврони истиқлолият дастовардҳои муҳимтарини соҳаи энергетика мавриди истифода қарор гирифтани агрегати якум ва дуюми НБО “Роғун”, нерӯгоҳҳои барқи обии “Сангтӯда-1” (670 МВт), “Сангтӯда-2” (220 МВт), Маркази барқу гармидиҳии Душанбе - 2 (100 МВт), НБО “Помир-1” ва як қатор нерӯгоҳҳои барқи обии хурд (30 МВт) бо иқтидори умумии 1020 МВт, сохтмони зеристгоҳҳои барқии 500 кВ “Душанбе-500”, “Суғд-500”, дастгоҳи тақсимкунандаи пӯшидаи элегазии 500 кВ дар НБО-и “Норак”, хати интиқоли барқи 500 кВ “Ҷануб-Шимол” (ба масофаи 263,8 км), зеристгоҳҳои барқии 220 кВ “Лолазор”, “Хатлон”, “Айнӣ”, “Шаҳристон”, “Шаҳринав”, хатҳои интиқоли барқи 220 кВ “Лолазор-Хатлон” (53,3 км) “Тоҷикистон-Афғонистон” (116 км), “Хуҷанд–Айнӣ” (83,2 км), “Қайроққум-Ашт” (74 км) ва “Геран-Румӣ” (78 км) ба масофаи умумии 407,5 км ба ҳисоб мераванд.
Сохта шудани хати интиқоли барқи 500 кВ “Ҷануб-Шимол” барои интиқоли барқ аз ҷануби Тоҷикистон (вилояти Хатлон) ба вилояти Суғд аҳамияти калони иқтисодиро дорост. Бояд қайд, кард ки дар вилояти Суғд танҳо НБО-и НБО Қайроққум бо тавоноии 126 ҳазор кВт мавҷуд аст, ки дар фаслҳои тирамоҳу зимистон бо неруи барқ пурра таъмин карда наметавонист. Дар ин давра неруи барқ қисман аз давлати ҳамсоя Узбекистон харидорӣ карда мешуд ва баъзе корхонаҳои саноатӣ аз ҳисоби энергияи дизелӣ фаъолият мекарданд. Баъди бунёд шудани хати интиқоли неруи барқи баландшиддати 500 кВ “Ҷануб-Шимол” имконият фароҳам овард, ки ба вилояти Суғд дар давоми сол неруи барқ бе монеа интиқол дода шавад. Ташкилёбии ин хати баландшиддат барои ташкил ёфтани корхонаҳои саноатӣ заминаи устувор гузошт.
Дар замони имруза миқдори умумии корхонаҳои хурду бузурги саноатӣ танҳо дар ҳудуди вилояти Суғд то ба 110 адад расидааст ва соли 2023 ҳаҷми истеҳсоли маҳсулоти саноатӣ ба 26 млрд 51,9 млн сомонӣ баробар мебошад.
Ин ҳама пешравию ободкорӣ, сулҳу ваҳдати миллӣ, саноатикунонии босуръати кишвар расидан ба истиқлолияти энергетикии кишвар аз сиёсати хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон гувоҳӣ медиҳад.
Кудузова М.А., ассистенти кафедраи математикаи олӣ ва физика
- Hits: 15
Терроризм чун руйдоди хафноку мушкилпешгӯикунандаи замони муосир ба ҷомеаи инсонӣ дар баробари фишору ҳамлаҳои психологӣ, инчунин ҳисороти моддию маьнавиро дар пай дошта хушунат нобоварию бадбиниро миёни кишварҳо ва гурӯҳҳои иҷтимоию миллӣ тавлид менамояд. Он падидаи номатлубест, ки баьзан ба он либоси сиёсӣ пӯшнида, дар натиҷа гурӯҳҳои ҷудогона ҳуқуқ ва қонуниятҳои давлатро зери шубҳа мегузоранд ва онҳо барои ба ҳадафхои шуми худ расидан аз терор истифода кардани мешаванд.
Дар чанд соли охир терроризм чун проблема дар ҷаҳони муосир доман паҳн намуда, он сол то сол мутташаккилонаю бераҳмона гардида дар амалисозии ин падидаи нангин хатто аз техникаву технологияи муосир истифода мебаранд.
Дараҷаи хатаре, ки терроризм ба ҷомеьаи муосир дорад, далелҳои раднопазир бозгӯи он аст ва кишварҳои абарқудрат бар зидди терроризм қонунҳо қабул менамояд ва ягон мулоқоти сарони кишварҳо бе муҳокимаи ин мушкилот намегузарад. Аз ҷумла Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ин масир истисно нест ва ҳар сокини кишвари мо терроризмро бо ҳар шакле, ки зуҳур нанамояд, ҳамаҷониба маҳкум менамоянд.
Месазад, ки мо омӯзгорон дар соатҳои тарбиявӣ соатҳои алоҳидаро ба ин мавзӯи доғи рӯз ҷудо намуда, донишҷӯёнро бо моҳияти терроризм ва хатари он ба ҷомеаро ошно созем. Муҳимтар аз ҳама, донишҷӯён донанд, ки аз рӯи ин амалҳои хатарнок ва номатлуб ҳамарӯза дар ҷаҳон садҳо нафар одамон ҷони ширини худро аз даст медиҳанд. Шогирдони мо боз ҳам бидонанд, ки террористон ватан, дину оин ва мазҳаб надошта, ҳадафи онҳо танҳо даҳшатфиканӣ ва бо ин роҳ ба максади шуми худ расидан мебошад. Аксари террористон аз номи дини мубини ислом ин амалҳоро инҷом медиҳанд, ки ин ба исломи ноб ҳеҷ рабте надорад. Дини ислом терроризмро маҳкум месозад ва террористон динро чун сипар истифода кардани мешаванд.
Бояд хотирнишон кард, ки доир намудани соатҳои тарбиявӣ дар мактабу донишкадаҳо ҳанӯз нокифо мебошад. Гузаронидани семинару конфронсҳо дар ин мавзӯъ бо доираи васеи донишҷӯён ва падару модарон хеле боаҳмият аст. Бигузор семинару конфронсҳоро олимону коршиносони соҳа ва кормандони ҳифзи ҳуқуқ доир намоянд. Мо дар таълимгоҳҳо барои гузаронидани чунин чорабиниҳои муҳим тамоми шароитҳо дорем. Чуноне мегӯянд «муште аз хирвор» мо як намуди дарси соати тарбиявиро дар мавзӯи фавқ ба таваҷҷӯҳи омӯзгорон пешниҳод менамоем, ки дар он мавриди истифода қарор гирад, боиси истиқболи гарм аст.
Исмоилова С.К.
устоди ДПДТТ ба номи ак. М.С. Осимӣ
- Hits: 547
Маълум аст, ки дигаргуниҳои сиёсӣ, иҷтимоӣ-иктисодӣ ва мадание, ки дар чамъияти имрӯзаи мо ба амал меоянд, дар минтақаҳои алоҳидаи ҷаҳон проблемаҳои муайянеро ба миён оварда, ба рӯзгори қисми зиёди аҳолии ин мавзеҳо таъсир мегузоранд.
Маълум аст, ки ин дигаргунихо дар зери таъсири маҷмуи омилу таҳдидхо ба амал меоянд. Дар баробари ин падидаҳое чун терроризму ифротгароӣ, ки бар зӯроварӣ, тарсу ҳарос ва эҳсоси динии мардум асос ёфтаанд, ба заъиф гардонидани сохторҳои давлатӣ ва пояҳои сохти давлатдорӣ нигаронида шудаанд, ба як таҳдиди глобалӣ ба низоми ҷаҳонии муосир табдил ёфтаанд.
Системаи иттилоотӣ аз тариқи шабакаҳои гуногун ва албатта, далелҳо гувоҳӣ медиҳанд, ки ҳамарӯза дар кишварҳои ҷаҳон ҳамлаҳои террористӣ рух медиҳанд, ки қурбониёни он асосан шаҳрвандони осоишта, бахусус занону кӯдакон ҳастанд, на талафоти бузурги иқтисодии онҳо . Бале, терроризм ба суботу амнияти ҳар як минтақа ва тамоми сайёра хатари бузург дорад. Бояд гуфт, ки мушкили аслӣ дар он аст, ки ин гурӯҳҳои террористӣ мутаассифона бештари ҷавононро ба сафи худ ҷалб мекунанд, ки ҳанӯз аз сиёсати муосир ва асосҳои ислом фаҳмиши кам доранд, вале эҳсоси максимализм ва эътиқод аз ҳад зиёд инкишофёфта доранд. дониш ва кувваи онхо. Бахши қобили мулоҳизаи аҳолии Тоҷикистонро ҷавонон ташкил медиҳанд, ки дар баъзе мавридҳо барои кор ба кишварҳои дигар мераванд ва бо мушкил рӯбарӯ мешаванд, ба осонӣ ба шабакаҳои созмонҳои террористӣ ё раҳбарони онҳо меафтанд. Бо баҳонаҳои гуногун, бо роҳи фиреб, махсусан аз тариқи сомонаҳои интернетӣ ва шабакаҳои гуногуни иҷтимоӣ онҳоро ба марокизи бесуботӣ даъват намуда, онҳоро ҳамчун ҷонибдорони мубориза барои «корҳои одилона» истифода мебаранд. ва пок кардани сарзамин аз мардуми гуё кофири Ислом. Ба фикри мо, имруз бояд хар як падару модар, мураббия, муаллим алохида бачагон ва талабагон таълим диханд. Охир, як вактхо китоби Садриддин Айнй дар бораи тарбияи фарзандон дар Алифбо буд. Мутаассифона, Алифбо ҳоло ба кӯдакон чӣ гуна эҳтиром ва эҳтиром кардани падару модар ва аъзои ҷомеаро намеомӯзад.Моён чунин мешуморем, ки пеш аз хама волидайн бояд фарзанд тарбия кунанд, баъд мураббиёни муассисахои томактабй, муаллимони мактабхо, инчунин муаллимони мактабхои олй. Оре, имруз муаллим бояд на танхо ба чавонон таълим дихад ва ба онхо илму маърифат омӯзад, балки як кисми вакти онхоро дар машгулиятхо ба корхои тарбиявй гузаронад. Дар ин шароит мо метавонем халли масъалаи тарбияро то андозае пурзур кунем.
Назаров А.А, профессори кафедраи иқтисоди муҳандисӣ ва менеҷменти ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Hits: 16
Дар шароити имрӯза ҷаҳонишавӣ имконияти бузурги пешрафт ва дар айни замон таҳдидҳои ҷиддӣ ва ҷадидро ба ҳаёти инсоният ворид сохта истодааст. Давлатҳои абарқудрат ба хотири манфиатҳои иқтисодиву сиёсӣ давлатҳои аз лиҳози сиёси сустарро майдони ҳарбу зарб табдил дода, бар замми даромадҳои азими иқтисодӣ аз ҳисоби нафту газ ҳамчунин яроқу силоҳу худро ба таъбири халқӣ «ба пул зада истодаанд».
Набардҳое, ки имрӯз дар мамлакатҳои Сурия, Фаластин, Украина доир шуда истода шаҳодати гуфтаҳои болоиянд. Касе ҳақ будани худро исбот карда наметавонад. Аз як сӯ аҳолии осоишта аз ин ҷанги бемаънӣ хисроти калони моддиву маънавӣ мебинанд. Аз сӯи дигар ҷони ҳазорон-ҳазор размандагон, ки худ намедонанд бо кадом мақсад вориди ҷанг шудаанд, қурбони ин фирефтаю дасисаҳо гардида истодаанд. Барои инсоне, ки ақлу шуур дорад ин нобасомониҳо бояд дарси ибрат шавад. Ҳамонгуна, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ин росто қайд карда буданд : «..Ҷаҳонишавӣ чун дар ҳама ҷо барои асолат ва ҳуввияти миллӣ, арзишҳои волои ахлоқиву маънавӣ, симо ва сирати миллии мо хатари ҷиддӣ эҷод намуд. Ба ин сабаб талоши мунтазам ва қотеонаи мо барои ҳифзи онҳо самти афзалиятноки фаъолияти дохилӣ ва хориҷии давлати ҷавони Тоҷикистонро ташкил дод ва силсилаи чораҳои доманадорро тақозо намуд».
Ба ҷузъ он ки имрӯз аслиҳаи асосии абарқудратҳо ташкили ғояҳои носоз дар зеҳну шуури ҷавонони навроҳи зиндагист, ҳамзабон ин гурӯҳҳо бо истифода аз дину эҳсос ва мазҳаб мехоҳанд дар симои мусулмон мусулмони дигарро душман созанд.
Умуман чун нек назар созем дар саргаҳи сиёсати носози ҷаҳонӣ нафароне меиставнд, ки заифии қавму миллатҳоро ба хуюӣ андӯхтаанд. Медонанд, ки мардуми дини мубини исломро парастиш мекардаро танҳо бо иродаи шахсӣ ва эҳсоси худи онҳо иетавон шикат дод. Маҳз мазҳаб, фирқа, равияҳо ва ҷунбишҳои гуногун ба хотири саркӯб кардани аҳли мусулмон гардида истодааст. Яъне аз номи ислом бар зидди ислом. Ин сиёсати ҷангҷӯёна. Низоъбарангез, кинаву кудурати байни бародарҳо гардида истодааст.
Мардуми тоҷик бо сарварии Пешвои муаззами миллат ин гуна амалу кирдорҳои зиддинсониро ҳаргиз қабул намедорад, балки барои решакан кардани амалҳои ношоиста талош меварзад.
Таърихи талхи начандон дури Ватанамон моро водор месозад, ки сари ҳар гуфтору рафтори «исломиёни бунёдгаро» ва «хоҷагони» онҳо дуруст хулоса намоем. Пешгирии ҷараёну ҳаракатҳои ғайриқонунӣ кори дастҷамъона аст. Бояд дар мактабу коргоҳҳо ва оила моҳияти аслии мухолифони заифи мо, чеҳраи манфури иҷрокунандаҳои ин амалҳоро ба аҳли ҷомеа нишон диҳем. Он гоҳ мо қарзи худро дар назди Ватан адо ҳоҳем кард.
Абдусабур Абдуваҳҳобов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Hits: 433
Тибқи мактуби Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷиҳати баргузор намудани “Ҳафтаи илм” ва мувофиқи нақшаи тасдиқгардидаи чорабиниҳои ДПДТТХ ба номи академик М.С.Осимӣ бахшида ба “Рӯзи илми тоҷик” дар факултети муҳандисӣ – технологӣ мизи мудаввар баргузор гардид.
Чорабинии мазкур барои рушди касбияти донишҷӯёни курсҳои 1 – ум ва 2 - юм ва аз наздик шинос намудани онҳо бо ихтисоси интихобкардаашон мусоидат намуд. Дар мизи мудаввар коршиносон, мутахассисони варзидаи як қатор корхонаҳои пешқадами вилоят иштирок карданд. Зимни мулоқот онҳо аз роҳи тайнамуда, дилбасӣагӣ ба касб, шавқу завқи хондан, собиқаи корӣ мушкиливу пешравиҳо, омилҳо барои соҳибкасб шуданашон маълумот доданд.
Чунончи донишҷӯёни ихтисосҳои 1-740206 – Истеҳсол, нигоҳдорӣ ва коркарди маҳсулоти растанипарварӣ ва 1-570101- 01 - Экологияи саноат ва истифодаи оқилонаи захираҳои табиӣ бо кормандони Раёсати кумитаи бехатарии озуқаворӣ дар вилояти Суғд Бобоев Раҳимҷон, Оқилов Қурбон ва мутахассиси Сарраёсати ҳифзи муҳити зист Саидов Хуршед сӯҳбати гарму самимӣ оростанд. Аз тарафи мутахассисон барои ҳар ду ихтисос оид ба ташкили тарбияи самараноки экологӣ ва агротехнологии шаҳрвандон, ҳифзи муҳити зист, оқилона истифодабарии сарватҳои табиӣ маърӯза хонда шуд. Ба наслҳои оянда боқӣ гузоштани муҳити обод, зарркоркарди маҳсулоти кишоварзии тоза барои донишҷӯён баррасӣ гардид. Тарбияи экологӣ ва ҳифзи муҳити зист, пеш аз ҳама, ҳимояи насли ояндаи миллат дар дасти донишҷӯёни ҳозира – мутахассисони ояндаи соҳа мебошад.
Баъди баромад Саидов Хуршед – мутахасси сарраёсати ҳифзи муҳити зист ба китобхонаи факултети муҳандисӣ – технологӣ Китоби сурхи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва рӯзномаи Кумитаи ҳифзи муҳити зисти назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон “Инсон ва табиат” тақдим кард.
Чунин мулоқоти самаровар санаи 18 апрел бо намояндагони ширкатҳои бонуфузи саноати сабуки ҷумҳурӣ- ҶДММ “САТН” ва ҶДММ “Ҷавонӣ” доир гардид. Зимни вохӯрӣ Акмалов Акмалхон, барномасози истеҳсолоти ресандагӣ – бофандагии ҶДММ “САТН”, Гиясова Шоирахон мудири шуъбаи кадрҳои ҶДММ “САТН” ва Раҳматова Муҳаббатхон, сартехнологи истеҳсолоти бофандагӣ аз нозукиҳои касб, ояндаи дурахшон доштани соҳаи саноати сабук дар доираи татбиқи ҳадафи чоруми миллӣ – эълон гардидани саноатикунонии босуръати мамлакат ҳарф заданд.
Мутахассисон барои ихтисосҳои 1-500102 таркиб ва технологияи маҳсулоти дӯзандагӣ ва 1-500101 технологияи ришта матоъ, нассоҷӣ ва матои бетору пуд маърӯзаҳои хуро оид ба муҳиммияти касбҳои интихобшуда, зарурияти азхудкунии фаннҳои тахассусӣ, омӯзиши амиқи фаннҳо ва ривоҷ додани малакаи касбиро баррасӣ намуданд. Аз тарафи донишҷӯён саволҳо оид ба ташкили корхона, раванди коргузорӣ ва нозукиҳои дӯзандагиву бофандагӣ пурсон шуданд.
Чуноне, ки дониш ва маҳорат бояд бо илму амал мустаҳкам бошад ба ташаккулёбии малака, таҷрибаи шахсӣ, инкишоф ёфтани тахассуси донишҷӯён оварда мерасонад. Аз ин рӯ донишҷӯёни дар мизи мудаввар иштирок намуда аз ин чорабинӣ таассуроти амиқ бардоштанд.
Фарангис Маҳмудова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Hits: 14
Дар таърихи давлатдории навини тоҷикон яке аз санаи сарнавиштсоз Рӯзи Ваҳдати миллӣ маҳсуб меёбад, ки дар баробари истиқлолияти давлатӣ ҷойгоҳ ва мақоми махсус дорад. Шарҳи воқеии ин ду санаи таърихиро Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба таври зайл бозгӯ кардаанд:
«Яке аз музаффариятҳои бузурги даврони Истиқлолият ноил гаштан ба ваҳдати миллӣ мебошад. Маҳз ваҳдати миллӣ ба мо имкон дод, ки то имрӯз корҳои бузургеро ба анҷом расонем».
26 сол муқаддам дар саҳифаи таърихи миллати тоҷик низ ин падидаи софу беолоиш, ин натиҷаи заҳматҳои ватандӯстона ва дурандешонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Рӯзи ваҳдати миллӣ ба миён омад ва сокинони кишвар бо умед ба ояндаи нек маҷрои зиндагии хешро тағйир доданду комёбиву хушбахтиҳои навин рӯйи кор омаданд. Зеро дар ин марзу бум хандаи беиллат, оромишу нишот ва орзуҳо қариб ба арсаи нестӣ рафта буд.
Он лаҳзаҳои ҳассос дар ҳақиқат душвор буд, зеро ҷанге, ки бештар аз 150 ҳазор нафарро кушт, 1 миллион нафарро муҳоҷири иҷборӣ кард, 500 ҳазор нафар кӯдаконро бесарпаноҳу бекас кард ва хисоротҳои дигари равонӣ ва иҷтимоиву иқтисодӣ оварда буд.
Дар он рўзҳо эҳтимоли аз байн рафтани давлат, пароканда гардидани миллат ва нобуд шудани кишвар ба назар мерасид.
Хушбахтона, ба ин ҳама бедодгариҳо Ваҳдати миллӣ анҷом бахшид.
Баҳри ба даст омадани сулҳи тоҷикон бо азму иродаи қавӣ ҳамон инсоне, ки ин миллатро аз вартаи нобудӣ раҳонид, давлатро сохт ва фазои якдилии мардумро ҷовидон пайваст, бо сулҳ, ваҳдат ва бақои миллат. Ҳамон абармарде, ки вожаҳои истиқлолият, якдилӣ, ягонагӣ, ваҳдат, сулҳу оромӣ, суботи сиёсиро дар вуҷуди халқ ҷой намуд ва ҳисси эҳтиромашро боло гузошт, Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошанд, ки бо кору пайкори ибратомӯзи хеш дар қалбу ҷони мардум маъво гирифтаанд. Ва мо имрӯз боифтихор сарвари кишвар Эмомалӣ Раҳмонро “МЕЪМОРИ СУЛҲУ ВАҲДАТ“ меномем. Зеро бо иродаи бузурги ватандӯстона ва ҷавонмардона тавонистанд, ки бо қувваҳои даргир ва мусаллаҳ давоми 40 моҳ гуфтушунид анҷом диҳанд ва ин хидматҳо , дилу нияти пок ва муҳаббат ба Тоҷикистон натиҷаи дилхоҳ дод.
27-уми июни соли 1997 дар шаҳри Маскав Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризояти миллӣ дар Тоҷикистон ба имзо расид. Бо имзо гардидани ин Созишнома раванди рушди босуботи соҳаҳои мухталифи хоҷагии халқи кишвар, худшиносии миллӣ, маърифатпазирӣ, ободиву озодӣ ва амният дигарбора ба Ватани азиз баргашту Тоҷикистони азиз дар арсаи ҷаҳонӣ қомат афрохт. Ҳикмати ҷовидонаи ваҳдати миллии халқи тоҷик муъҷизаи асри 21 ба шумор рафта, ин муъҷиза бо бузургтарин бозёфти миллии халқи тоҷик ба гушу дили тамоми ҷаҳониён расидааст. Дар ҳақиқат Ваҳдат мафҳуми ҳастисози миллати тоҷик мебошад. Ваҳдат муҳимтарин омили хушбахтии кудакон, модарон ва мардуми тамоми дунё буда, онро на ҳама кас қодири офаридан дорадОнро мардони бузург фозилу бофарҳанг, оқилу ҷонфидо меофаранд, ки яке аз чунин мардон Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон аст, ки изҳор намудаанд: «Ваҳдат пояи миллат аст».
Муъҷиби хушнудист, ки руз аз руз мардуми кишвар аз неъматҳои истиқлолияти давлати азизамон баҳравар гардида, дар раванди ҳаёту зиндагӣ онро эҳсос намуда истодаанд. Маҳз арҷгузории мардуми матину меҳнатдусти ватан ба арзишҳо ва муқаддасоти миллӣ, расидан ба қадри истиқлолияти давлатӣ, сулҳу ваҳдат ва амнияту осудагии кишвар аст, ки имруз фарогирии занону ҷавонон дар сафи ҲХДТ бештар шуда истодааст. Имруз ин пайвандгарони миллат бо саҳмгузорӣ дар баргузории як зумра чорабиниҳои адабию фарҳангӣ ва сиёсии кишвар корҳои назарраси тарғиботию ташвиқотиро анҷом медиҳанд.
Вале бо вуҷуди ин имрӯзҳо дар шароити нави таърихӣ зуҳури равияву ҳаракатҳо ва ақидаҳои ифротӣ ҷомеаи ҷаҳонро ба ташвиш овардааст. Аз ин рӯ бояд мо фаъолони ҷомеа бо роҳи мусоидат дар тарғибу ташвиқ ва такягузорӣ ба арзишҳои таърихию фарҳангӣ мазмуну муҳтавои ифтихор аз давлату миллат, расидан ба қадри сулҳу ваҳдати миллӣ, ватандустиву меҳанпарастиро тавре ба дили мардум ва хосатан ҷавонон ҷо намоем, ки он ҳиссиёт ангезандаи эҳсоси олиро, яъне муҳаббатро дар қалби онҳо ҷуш занонад. То ки ба қадри соҳибватанӣ ва озодӣ, ва аз ҳама муҳимаш сулҳу суботи ҷомеа ва давлат бирасанд.
Дар баробари ин ҳама арзишҳо имруз ҳамчун зан, модар, Ваҳдати занону модарони тоҷикро орзу дорам. Зеро пирузии оила, авлод, наҷоду миллат ва давлат маҳз аз иттифоқиву якдилӣ ва ваҳдат сарчашма мегирад. Зеро бузургтарин дастовради инсоният ин сулҳу субот ва ҳамдигарфаҳмию ҳамзистии осоишта мебошад. Маҳз осоишу осудагӣ,якдиливу якдигарфаҳмӣ инсонҳоро ба хушбахтӣ мерасонад.
Пас бошад, ки ваҳдати тоҷикон ҷовидон чу офтоби дурахшон дар сари ҳар як тоҷику тоҷикистонӣ нурпошӣ кунаду сулҳу ваҳдат пояндаву побарҷо бимонад
Шаҳноза Рустамова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Hits: 1904
Омӯзиши забонҳои русӣ ва англисӣ дар муассисаҳои таълимӣ бо тарзу воситаҳои техникӣ ба роҳ монда шуда, омӯзгорону устодон вобаста ба тақозои замон мекӯшанд, то шогирдонашон ин забонҳоро ба таври мукаммал ва ҳамаҷониба аз худ намоянд. Тавре ки маълум аст, Ҳукумати Ҷумхурӣ низ дар иртибот ба беҳтар роҳандозӣ намудани таълими забонҳои русӣ ва англисӣ дар чанд марҳилаи барномаҳои махсуси давлатиро қабул ва тасдиқ кардааст. Омӯзиши забонҳои хориҷӣ, бахусус, русӣ ва англисӣ ба таври ҳамешагӣ дар меҳвари таваҷҷуҳи Пешвои миллат, Президенти мамлакат, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қарор дошта ,Сарвари давлат дар ҳар як суханрониашон вобаста ба беҳтар гардидани сатҳи таълиму тарбия, дар дараҷаи созгор ба замони муосир аз худ кардани забонҳои русӣ ва англисӣ ба таври махсус таъкид менамоянд.
Вобаста ба дастуру ҳидоятҳои Роҳбари давлаи ҷиҳати самаранок омӯзонидани забони русӣ ва англисӣ бо иқдоми кафедраи забонҳои хориҷии Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд ҳафтаи омӯзиши забонҳои хориҷӣ баргузор гардид. Мақсад аз гузаронидани ин хафта, дар донишҷӯён бедор намудани шавқу ҳавас ба омӯзиши забонҳои ҳориҷӣ буд. Барои шавқовар ва рангин гузаронидани ин хафта мо - омӯзгорон гузаронидани ҳар гуна озмуну викторинаҳоро ба нақша гирифтем. Донишҷӯёнро бо дастовардҳои илмӣ, китобҳои дарсии устодони кафедра мусаллаҳ намудем. Инчунин толори факултетро бо газетаҳои деворӣ, ки аз тарафи донишҷӯён омода карда, оро дода шуд. Газетаҳои девории мазкур бо забонҳои русӣ ва англисӣ буда, онҳо бахшида ба мавзуъҳои: “Лексика ва фразеология” Тоҷикистон-Ватани ман, Англия, кроссвордҳо, зарбулмасалҳо, Нишон ва парчами Тоҷикистон ва ғайра буданд. Ҳамчунин мизҳо бо ҳар гуна таомҳои миллии русиву аврупоӣ ба намоиш гузошта шуд.
Дар давоми ҳафта тибқи нақша озмунҳою викторинаҳо гузаронида шуд. Дар маросими кушодашавии ҳафта муовини директори донишкада оид ба илм ва инноватсия Ахмедов У.Ҳ., мудири шуъбаи таълими Исломов И.И., декани факултет Раупов К.С. ҷонишинҳои декан ва инчунин омӯзгорон низ иштирок намуданд. Дар баромади худ Ахмедов У.Ҳ. қайд гардид, ки бо шарофати Истиқлолияти давлатӣ Тоҷикистонро тамоми давлатҳои дунё ҳамчун ҷумҳурии комилҳуқуқ, соҳибихтиёр, дорои фарҳанги воло, давлати пешрафта шинохта, онро эътироф карданд. Маҳз забону фарҳанги мост, ки ҷаҳониён миллати моро ба хубӣ шинохтанд. Аз ин рӯ рисолати ҳар як ҷавони бонангу ор он аст, ки ду ё се забон хориҷиро аз бар намояд.
Донишҷӯёни гуруҳи 1.25.01.07 ра бо барномаи адабӣ-мусиқӣ, бахшида ба санаҳои таърихӣ – ҷашни Наврӯзи байналмилалӣ ва Рӯзи Модар бо забонҳои хориҷӣ шеърҳо қироат намуданд. Сипас меҳмонон, роҳбарияти донишкада аз тамошои дастовардҳои омӯзгорон, корҳои эҷодии донишҷӯён шинос шуда, таомҳои миллии русҳо ва англисҳои пешкаш гардидаро чашиданд. Дар озмунҳои” Шеърхони беҳтарин” “Диктанти беҳтарин”, викторинаи “Ҳаёт ва эҷодиёти шоирону нависандагони рус” ва “Ҳаёт ва эҷодиёти нависандаи англис В.Шекспир” наздикии 100 нафар
Хафтаи забонҳои русӣ ва англисӣ хеле хотирмон гузашта, дар дили хамаи иштирокчиён ва ҳамаи ҳозирин нақши муҳаббат ба забономӯзии забонҳои хориҷӣ ва адабиёти рус ва англис ҷой гирифт. Омӯзгорони кафедраи забонҳо тасмим гирифтанд, ки дар оянда чунин чорабиниҳо ҳар сол гузаронида шуда, сафи иштирокчиён зиёд шаванд.
Ахмедова Нусратхон, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Hits: 139
Тамоми мардуми Ҷумҳурии Тоҷикистони соҳибистиқлол талош доранд, ки дар устуворӣ ва таҳкими истиқлолияти давлатӣ ҳарчӣ бештар саҳм гузоранд. Аммо баъзе нохалафони чунин пешравӣ ва шукуфоии мамлакати азизамонро дида наметавонанд ва кӯшиш ба харҷ доранд, ки онҳо халалдор созанд.
Як қисмат шаҳрвандони кишвар дар хориҷа бо роҳбарии хоҷагони зархариди худ намехоҳанд Тоҷикистони биҳиштосо рӯй ба беҳбудӣ орад.
Ҳоло Тоҷикистон бо сарварии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ободу орому осуда шудааст, мардумаш рӯ ба ҳаёти осоишта оварданд. Чанд сол қабл ҳатто тассавур намекардем, ки дар давлати ҷангзадаи мо ин қадар роҳҳо, корхонаҳои бузурги саноатӣ, иншооти иҷтимоӣ, мактабҳо бунёд карда шаванд.
Имрӯз мо бояд дарк кунем, ки мубориза бо ин хиёнаткорони Ватан танҳо вазифаи мақомоти амният ва тартиботи ҳуқуқ нест ва бояд тамоми шаҳрвандон алайҳи ин иқдоми ноҷавонмардона садо баланд кунанд. Мо ин қувваҳоро бояд содда нагирем. Тори риштаи ин найрангбозон дар дасти хориҷиёне ҳастанд, ки оромии кишвари моро намехоҳанд. Бо маблағҳои калон ҷавононро дар роҳи хиёнаткорӣ равона сохта, кӯшиш медиҳанд, ки мардуми моро бар зидди худамон истифода баранд.
Биёед дасти ҳамдигар бигирему барои ҳифзи Ватан аз ин дасиссабозон устувор биистем. Ҳифзи марзу буми кишвар, сулҳу суббот ин ҳама давлату боигарии Тоҷикистон дар дасти ҷавонон буда, вазифаи онҳост нигоҳ доштани ин ҳама муқадасоти меҳан аст. Вагарна ин нохалафон аз хориҷа истода ба обрӯи мо латма мезананд ва майдонро холӣ дида, борони дуруғу тӯҳматро ба сари мо хоҳанд рехт.
- Hits: 552
Ватан-модар, зодгоҳ калимаҳои ҳаммаъное мебошанд, ки фикри моро иҳота кард баробари ватан гуфтан дар пеши назари мо хонаи умеду орзуҳо, ҷое, ки мо вақти худро сипарӣ мекунем, намудор мегардад. Ватан хазинаи илҳом, макони ишқу ифтихор аст ва бо ранг ва таровати худ ба чаман шабоҳат дорад.
Баҳри ҳифзи ватан ҳазорон нафар ҷони худро фидо кардаанд. Таърих гувоҳ аст, ки ҳазорон ҷавонмардон баҳри ватанамон ҳатто ҷонашонро фидо сохтанд. Ба монанди Спитамен, Муқаннаъ, Темурмалик.Спитамен бар зидди Искандари Мақдунӣ мубориза бурдааст ва ягона касе мебошад ки Искандар дар муҳориба бар зидди ӯ захмдор шудааст .Спитамен яке аз сарлашкари зирак буд, ки гурезҷангро истифода бурда, ба душман хеле зарбаҳои ҷонкоҳ задааст. Спитамен вақте, ки ба дасти душман меафтад намехоҳад ки ба душман сари худро паст кунад ва бинобар ин худашро ба ҳалокат мерасонад. Масалан қаҳрамони фидокор, ки ҷони худро барои ватан фидо кард, номаш дар қалби ҳар яки мо зинда мемонад. Ӯро ном Темурмалик аст. Вақте ки ҷасади ӯро меёбанд аз ҷайбаш як каф хок ва хатчае меёбанд. Дар хатча гуфта мешуд буд:"Эй он ки некхоҳи мардумон ва ватандӯст бошӣ, маро бо ин як каф хоки ватанам гӯрон, ки ёдгории ватани азизи ман аст."
Ватандӯстӣ муносибати ҳисси нисбат ба Ватан буда, дар хизмат кардан ба Ватан ва муҳофизат намудани он ифода меёбад. Нишонаҳои ватандӯстӣ дар ҷамъияти ибтидоӣ пайдо шудаанд. Бо мурури замон ҳисси дилбастагӣ ба замин ва забони худ бо дарки вазифаҳои шаҳрвандӣ дар назди ҷамъият пайваст гардид. Кӯшиши одамон барои инкишоф додани ҳаёти иктисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангии ватани худ, ҳифзи он аз истилогарони хориҷи нишонаи барҷастаи ватандӯсти аст. Дар шароити бавуҷудоии миллатҳо ва давлатҳои миллӣ, ватандӯстӣ қисми таркибии шуури ҷамъиятӣ, инъикоскунандаи инкишофи омилҳои умумимиллӣ он мегардад. Ватандӯстӣ дар ҳамаи давру замонҳо яке аз хислатҳои неки инсоният ба шумор меравад.
Педагоги машҳур Сухомлинский В.А. мазмуни мафҳуми «Ватан»-ро одилона ба мафҳумҳои «Инсон», «Маънои зиндагӣ», «Меҳнат», «Қарз», «Оила», «Забони модарӣ», «Муҳити табиат», «Садоқат» алоқаманд мекунад.
Бале, Ватан сарнавишту қисмати ҳар як инсон, модари мушфиқу меҳрубон аст. Агар модари аслӣ моро ба дунё оварда бошад, Ватан ба сарамон дасти навозишкорона гузошта, барои идомаи зиндагии рангин оғӯш кушодааст. Халқи тоҷик аз шумори он миллатҳоест, ки марзу буми худро хеле дӯст медорад ва барои ҳастии он ҷоннисорӣ мекунад.
Хулоса, ватан сарнавишту қисмати ҳар як инсон модари мушфиқу меҳрубон аст. Бояд ҳар яки мо ба ватанамон хизмат намоем ва қарзи фарзандиро адо намоем. Ватанро аз даврони бачаги бояд дӯст дошт. Чуноне ки шоир мефармояд:
Ватан сар мешавад аз гаҳвора,
Зи шири поку аз пистони модар.
Ватан сар мешавад аз он тавора,
Ки онро сохтааст дастони Модар.
Мадинахон Шарипова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Hits: 530
Рӯзҳои охир дар шабакаҳои иҷтимоӣ навору гузоришҳое паҳн карда мешавад, ки гӯиё ҳуқуқу манфиатҳои муҳоҷирин аз ҷониби Хадамотҳои қудратии Русия поймол карда мешавад. Аммо он нафароне, ки имрӯз дар Федератсияи Русия, хосса дар шаҳри Маскав қарор доранд. Иқрор шуданд, ки ягон хел муносибати ноодамона надоранд. Он амалҳое, ки мешавад, худи мо ба он гунаҳкорем. Зеро қонунҳои он давлатро сарфи назар мекунем. Кӯшиш мекунем, ки бо ҳар баҳона мусалмон будани худро зоҳиран намоиш диҳем. Яъне риши дароз мемонем. Дар кӯчаҳо ба намояндагони дигар мазҳаб ангушти надомат нишон медиҳем. Магар бо чунин амаламон ба мардуми таҳҷоӣ хуш меоем, не албатта. Барои ин моро мебояд, ки аввал забон омӯзем, баъд ҳунар он вақт дар ягон ҷо хору залил нахоҳем шуд.
- Hits: 567
