Ба ифтихори 30 – солаги Иҷлосияи 16 - уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо иқдоми Раёсати Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистоон дар ҳамкорӣ бо Раёсати кор бо ҷавонон ва варзиши вилоят вохӯрӣ бо донишҷӯёни донишкада дар маҷлисгоҳи асосӣ таҳти унвони “Иҷлосияи саодатовар” сурат гирифт.

Чорабиниро муовини директор оид ба илм ва инноватсия Усмонҷон Ахмедов ҳусни оғоз бахшида, зикр дошт, ки Соли равон аз баргузории Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон 30-сол пур мешавад. Иҷлосияи 16-ум дар таърихи халқи тоҷик ҳамчун гардиши куллӣ,  хотима бахшидан ба ҷанги бародаркуш, пойдории миллати тоҷик, шаклдиҳии давлати ҳуқуқбунёд, демократӣ ва дунявӣ дар Точикистон ворид шуд. Моҳи ноябри соли 1992- Иҷлосияи тақдирсоз барои халқу миллати тоҷик баргузор гаштаву дар он муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз ҷониби намояндагони мардуми кишвар ба ҳайси Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардида, ҳамзамон ваколати сардори давлат ба он кас дода шуд. Дар Иҷлосия ҳукумате таъсис ёфт, ки таҳти сарварии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар як муддати кӯтоҳ тавонист, оташи ҷанги дохилиро хомӯш намуда, сохтори фалаҷгардидаи ҳокимият, хусусан мақомоти ҳифзи ҳуқуқро барқарор сохта, Артиши миллӣ ва нерӯҳои посбони сарҳадро таъсис диҳад, аксарияти гурезаҳо ва муҳоҷирони иҷбориро ба Ватан баргардонад ва ислоҳоти конститутсиониро дар мамлакат амалӣ созад.

Муовини Раиси Иттифоқи ҷавонони вилояд Фирдавс Фахриддинзода зимни баромад таъкид дошт, ки Дар маҷмуъ, Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олӣ 74 қонун, қарор ва фармонро ба тасвиб расонид, ки ба таҳкими пояҳои давлатдорӣ, инкишофи сохторҳои демократӣ, таҳкими ризояти ҷомеа ва ваҳдати миллӣ замина гузошта, эътимоду боварии мардуми Тоҷикистон ва ҷомеаи ҷаҳониро ба вуҷуд овард. Иҷҷосияи XVI-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон фазои нави сиёсӣ буда, дар таърихи миллати тоҷик саҳифаи наверо боз намуд. Бо талошу ҷонбозиҳои Пешвои муаззами миллат мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳокимияти фалаҷгардида аз нав барқарор карда шуда, ба рушду тараққиёти кишвари соҳибистиқлол заминаи воқеъи гузошта шудаву таъриху фарҳанги халқи тоҷик дубора эҳё гардид. Имрузҳо Ҷумҳурии Тоҷкистонро наздик 200-давлат ҳамчун ҷумҳурии соҳибистиқлол эътироф кардаву робитаҳои дипломатии худро барқарор кардаанд. Бо талошу заҳмат ва  кушишҳои сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Рахмон сатҳу сифати зиндагонии шаҳрвандон боло бурда шуда, дар ин раванд чор ҳадафи стртаегӣ Баромадан аз бумбасти коммуникатсионӣ, Истиқлолияти энергетикӣ, таъмини амнияти озуқаворӣ ва саноатикунонии боусръати кишвар қабул гардид, ки мақсади нихоии он боло бурдани некуаҳволии мардум ба ҳисоб меравад.

 

Алишер Ашӯрзода, муовини Раиси Иттифоқи ҷавонони шаҳри Хуҷанд зимни ироаи маърӯза баён дошт, ки зимоми давлатдориро натарсидаю наҳаросида бар дӯш гирифтани ҷавони 42 сола худ ҳадяи Яздонӣ нисбати тақдири миллат буд, ки имрӯз аз дидгоҳи таърих қадами устувор ва хиради волои халқ маҳсуб мешавад.  Хотираи таърих фаромӯш нахоҳад шуд, ки ин ҷавонмарди матинирода зимни бӯсидани Парчами кишвар чунин нуктаҳои таърихӣ баён доштанд: “Ба хотири истиқрори сулҳи пойдор ва бозгашти фирориён ба ватан ман тайёрам, ки ҷонамро қурбон кунам”, “Тамоми донишу таҷрибаамро барои дар ҳар хона ва оила  бақарор шудани сулҳ равона менамоям. Барои гул-гулшукуфии ватани азизам садоқатмандона меҳнат мекунам. Чунки ман ба ояндаи неки ватанам ва ҳаёти хушбахтонаи халқи азияткашидаам боварӣ дорам” ва “Ин иҷлосияи тақдирсоз аст, бояд донем, ки тақдири  ояндаи миллат, кишвар, ватан, давлат дар дасти мост”. 

Сармуҳаррири нашрияи “Сухани халқ” Абдусабур Абдуваҳҳобов дар баромадаш қайд кард, ки Омили асосии расидан ба сулҳ дар Тоҷикистон аз қалби мардуми тоҷик бархоста, ба тафаккури созандаву иродаи шикастнопазир, фитрати баланди он мардум вобаста аст. Маҳз хидмати беғаразонаи шахсиятҳои фидоии ҷумҳурӣ вазъро дар ҳар гӯшаю манотиқи дучори  буҳрони шадид гардида, тадриҷан муътадил сохт. Ба эҷоди давлатдории миллӣ, тафоҳуми фарҳангӣ ва сиёсӣ боис гашт. Бузургтарин шахсиятро, ки солҳои тӯлонӣ бевосита дар самти сиёсати давлатӣ, сохтмон, таҳким ва рушди давлатдории миллӣ хидмати бедареғ кардааст, мардуми тоҷик ва оламиён дар симои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дида тавонистанд.

Бо ҳамин чорабинӣ анҷом пазируфт.

 

 

      The political structure of today's world is changing radically, the superpower countries are destabilizing the situation of small states and are getting free income from this action. Kyrgyzstan is one of the ungrateful countries that view our friendship with hostility. From the moment his new leadership came to power, Sodir Japarov and his subordinates have always turned the relationship between the two friendly countries into a hostile relationship with big and small excuses. From the first days of his coming to power, he started mischief. The sensitive border regions of his country, which borders Tajikistan, introduced a biased opinion here and forced them to go to war against their neighbor. There is a saying "A wolf born becomes a wolf, even if it becomes a man".

This is the ungrateful character of the current Kyrgyz government. Where can a person who became a ruler from under a bar be just? It is a reality that brings its evil bias into the society and benefits from it. During his speech at the 77th session of the United Nations, Sodir Japarov again called Tajikistan the main culprit of border conflicts and demanded help from influential organizations. The greedy wants to benefit from these global organizations as well. Woe to such an illiterate. The civilized people of the world do not believe in his stories, because they know Tajikistan and its valuable contribution to solving global problems well. It came out the current Kyrgyz leadership presented their thoughtless and blind behavior at the world level. Our dear country Tajikistan is always an example for such ungrateful countries with its peace-seeking diplomacy. Let them learn and learn. No one believes his empty slanders. History shows that the Tajik nation is always selfless in the defense of its borders and homeland and has never reached out to a foreign country, because they are the ancestors of Rustam Doston and Isfandiyar Ruintan, not nomads.

 

Омӯзгори калони кафедраи забонҳои хориҷӣ н.и.ф. Аминҷонова Р.Ҳ.

 

 


Яке аз самтҳои таркибии тарбияи миллӣ, ки дар консепсияи миллии тарбия муайян карда шудааст, тарбияи гуманистӣ мебошад.Мӯҳтавои ин мафҳумро дар шаҳрванд ба вуҷуд овардани эҳсоси дӯст доштан, эҳтиром кардан ва бо раҳму шафқат будан ташкил медиҳад. Тарбияи гуманистӣ аз ғояҳои синфият ва инсонбадбинӣ орӣ аст. Он ба шаҳрвандони кишвар имконият медиҳад, ки худро яке аз ҷузъҳои таркибии ҷомеа, миллат ва аҳли бештар  эҳсос кунанд.

Тарбияи гуманистӣ дар ду сатҳ ба амал бароварда мешавад.

А) Дар сатҳи эҳтироми ҳамсабақон, хешу табор, ҳамватанон, ки дар байни онҳо намояндагони халқу миллатҳои дигар ҳастанд:

Б) Муносибати хайрхоҳонадоштан нисбат ба халқҳои мамлатҳои дигари ҷаҳон.

Низоъ, ҷанг, муқобилияти зидди ҳамдигар ва амсоли ин инсониятро дар тӯли ҳазорсолаҳо ҳамроҳӣ мекард ва имрӯз ҳам ин зуҳурот аз ҷумлаи мушкилоти миллӣ, минтақавӣ ва умумибашарӣ мебошад.

Тарбияи ташхиси башардустон аввал дар оила оғоз ёфта, дар муассисаҳои таълими ва ҷойҳои ҷамъиятӣ идома меёбад.

Башардӯст будани инсон ва шаҳрванд дар муносибат ва волидон, хешу табор, ҳамдарсон, омӯзгорон,ёру дӯстон, ашхоси ношинос намояндагони халқу миллатҳои ғайр зуҳур меёбад.

Гуманизм, ки аз калимаи лотинии “ҳуманис” гирифта шудааст, одамиятро мефаҳмонад.  Маънои одамият васеъ буда, маҷмӯи ғояҳо, андешаҳо ва эътиқоди шахсро ифода менамояд.

Принсипи гуманистӣ муносибати фардии пардохтро дар назар дорад, ки он гариш ба сӯи насли наврас, эҳтироми шахсияти ӯ, боварӣ ва вай, нозирони арзишҳо, талабот ва рағбати ӯ мебошад, муҳайё намудани шароити мувофиқ барои инқишофи қобилияти ӯ, рӯ овардани мактаб ба фарҳанги миллӣ ва ҷаҳонӣ арзишҳои маънавии мардумро дар назар дорад.

Гуманизм ҷузъи асосии тафаккури нави педагогӣ буда, он моҳият ва хусусияти ин равандро тағир медиҳад.

Қоидаҳои асосии омӯзгорӣ ва раванди гуманистии педагогӣ масъалаҳои зеринро дарбар мегирад:

  • Қонунҳои омӯзгорӣ: дӯст доштани тарбиягиранда,фаҳмидани ӯ, нисбат ба тарбия гиранда некбин будан;
  • Принсипҳои роҳбарии омӯзгор; барои донишҷӯ шароити мусоид фароҳам овардан, эҳтироми шахсияти ӯ, таҳаммул дар ташаккули донишҷӯ;
  • Шахсият ба омӯзгор ба имконияти донишҷӯ бовар кардан; ба муносибати гуманистии донишҷӯ имконият доштан;
  • Такягоҳи донишҷӯ: рағбат ба камолот, рағбат ба озодӣ ва накӯкорӣ.
  • Сифатҳои шахсии омӯзгор- салоҳият, меҳрубонӣ, вафодорӣ.

Дар ҳалли таълиму тарбия ду усул вуҷуд дорад:

  • Фармонфармоӣ, ки омӯзгор масъалаҳоро худаш ҳал мекунад, шогирдонро маҷбур менамояд, ки амали барои ояндааш он зарурро анҷом диҳанд;
  • Гуманизм, ки муаллим бо толибилмон ҳамкорӣ мекунад, мекӯшад, ки бачаҳоро ба ҳалли масъалаҳои педагогӣ ҷалб намояд.

Муҳимтарин вазифа аз он иборат  аст, ки толибилмон дар давраи таҳсил қадру эътибори худро донанд, ба худ, ба дониши худ, ба қобилият ва имконияти худ боварӣ дошта бошад. Ва танҳо тавасутти некӣ ба ин мақсад метавон ноил гардид.

Гуманизм ба маънои умуминизоми таърихан тағйирёбандаи ақидаҳост, ки шахсияти инсон, ҳуқуқи ӯро баҳри озодӣ, саодат, инкишоф ва зуҳуроти қобилияти вай мешиносад, хайрхоҳӣ, баробарӣ, адолат, ростиву ҳақиқат ва одамиятро меъёри муносибатҳои байни одамон мешуморад.

Гуманизм одатан ҷаҳонбинист, ки принсипи асосии он муҳаббат ба одамон, эҳтироми шарафу эътибори инсон, ғамхорӣ ба мардум мебошад; ба маънои васеъ гуманизм ру овардан ба инсон, ба эҳтиёҷоту талаботи ӯст.

Дар гуманизм майлу рағбати шахсият, одатан ва ҷомеа ба саодат ва камолот инъикос меёбад.

Гуманизм ҳамчун консепсияи назарӣ, ҳуқуқи инсон ба озодию саодат, бемонеа инкишоф ёфтан ва зоҳир сохтани қобилият ва иқтидори эҷодиро меписандад.

Гуманизм дар муносибати байни оъзои ҷамъият имкониятҳои баробар, адолати иҷтимоӣ, фарҳанги баланди муошират ва одамиятро меъёри асосӣ меҳисобад.

 

Бани одам аъзои якдигаранд,
Ки дар офариниш зи як гавхаранд.
Чу узве ба дард оварад рузгор,
Дигар узвхоро намонад карор.
Ту, к-аз мехнати дигарон бегами,
Нашояд ки номат монанд одами!

Абу Мухаммад Муслих ад-Дин ибн Абд Аллах Саади Ширази (1210-1291)

Мадина Умарова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

 

 

 

«Самое дорогое у человека – это жизнь. Она даётся ему один раз, и прожить её нужно так, чтобы не было мучительно больно за бесцельно прожитые годы…», говорил Н.А.Островский

Киргизию и Таджикистан разделяют более 900 км государственной границы. Граница стала государственной в 1991 году и начинается на севере Таджикистана в Ферганской долине. При этом около половины линии не деморкировано, из-за чего у приграничных жителей обоих государств возникают проблемы из-за доступа к воде, пастбищам и дорогам. Спорные территории в длину составляют примерно 30 % от границы двух стран. В период после независимости наблюдалась напряжённость с двух сторон на границе, и эта ситуация продолжается до сих пор

Пограничные инциденты между Киргизией и Таджикистаном происходили в январе и в мае 2014 года, в апреле 2021 года, в январе 2022 года на границе Баткенской области Киргизии и Согдийской области Таджикистана произошла перестрелка между пограничниками стран. На границе постоянно происходят перестрелки. Ситуация обострилась 14 сентября 2022 года. Вооружённые столкновения   произошли по всей таджикско-киргизской границе, не смотря на раннее объявленное перемирие.  Неподчинение киргизских полевых командиров правительству обостряют отношение между двумя странами, из-за этого страдают, погибают мирные жители, простой народ. И вся эта борьба происходит из-за небольшого участка земли, из-за доступа к воде между Таджикистаном и Киргизией. Эта война не выгодна ни одной из сторон, однако прекращать её никто не собирается. Со стороны Таджикистана был выдвинут мирный договор, однако противоположная сторона опровергла её. Нужно прекратить эту войну!

 

Хамидова Н.Ш. -   старший преподаватель кафедры иностранных языков , к.ф.н.                               

 

Дар тӯли чанд сол инҷониб дар муассисаҳои таълимии Ҷумҳурии Тоҷикистон Амри Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон озмуни ҷумҳуриявии “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” баргузор гардида истодааст. Ҳадаф аз гузаронидани ин чорабиниҳо рушди завқи бадеӣ ва боло бардоштани маърифати толибилмон буда, минбаъд барои пеш бурдани ҳаёти иқтисодиву иҷтимоии кишвар мусоидат хоҳад кард.

Бо мақсади амалӣ намудани Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз санаи 3-юми феврали соли 2022 таҳти №АП-155 доир ба баргузор намудани озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” дар Донишкадаи полтехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М.С.Осимӣ аз санаи 11-уми апрел то 15-уми апрели соли ҷорӣ даври якуми озмун гузаронида шуд.  Даври аввали озмун дар факултетҳои донишкада байни донишҷӯён аз курси як то чор тариқи анкета-пурсишнома, ки дар он ҷадвали саволҳо аз миқдори китобҳои хондашуда ва байтҳои ҳифзкарда иборат буданд, гузаронида шуд. Аз байни иштирокчиён донишҷӯёни бисёр қироатнамуда ва ҳифзкарда интихоб шуда, дар даври дувум даъват шуданд. Дар даври дувуми озмун 25 нафар донишҷӯён аз 4 факултет иштирок намуда, 17 нафар баргузида шуданд, яъне онҳо ба даври севум роҳхат гирифтанд.

Қобили зикр аст, ки дар байни донишҷӯёни донишкада нафароне ҳастанд, ки бо эҷоди шеър машғул буда, бо шоирони муосир робита доранд ва малакаву истеъдоди худро сайқал дода истодаанд. Инҳо донишҷӯёнии соли дуюм, ихтисоси 2-700201 та Аминзода Абдусаттор ва Деҳқонов Амирҷон ва донишҷӯйи ихтисоси 2-440101 та Олимзода Хусрав мебошанд. Барои аз шеъру шоирӣ бохабар шудан ва инкишофи завқи бадеӣ донишҷӯёни номбаршуда ду сол боз аъзои маҳфили илмии “Фарҳангшиносон” мебошанд, ки роҳбарии онро омӯзгори кафедраи забони давлатӣ ва ҷомеашиносӣ Муллоусмонова Г.Ғ. ба зимма гирифтааст. Донишҷӯён бо устодони кафедраи забони давлатӣ ва ҷомеашиносӣ низ дар самти эҷодӣ пайваста дар алоқа мебошанд. Аксари  иштирокчиёни ин маҳфили номбурда дар озмун иштирок намуданд ва ҷойҳои сазоворро гирифтанд.

Даври донишкадавии озмун дар толори донишкада ботантана гузаронида шуд. Аз ҷониби мудири китобхона ва кормандон намоиши китобҳо ташкил гардид. Донишҷӯён бо китобҳои нави чопгардида шинос шуданд. Толор бо овезаю лавҳаҳои тарғиботӣ оро дода шуда буд. Сухани ифтитоҳиро муовини директор оид ба корҳои илм ва инноватсия Ахмедов У. иброз дошта, доир ба мақсад ва моҳияти озмун ҳарф зад ва таъкид карда гуфт, ки имсол низ бо Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳамаи муассисаҳо ва макотиби олӣ озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” гузаронида шуда истодааст. Дар донишкадаи мо низ озмун ҳар сол дар сатҳи баланд гузаронида мешавад. Инчунин ӯ ба иштирокчиёни озмун барору комёбӣ хоста, зимоми суханро ба мудири кафедраи забони давлатӣ ва ҷомеашиносӣ Ҷӯраева Д.Р. супорид. Мавсуф зикр намуд, ки хондани китоб, на балки нутқро инкишоф медиҳаду ба кас завқи бадеӣ мебахшад, инчунин ниҳоди инсониро пок месозад ва ба накукориву созандагӣ ҳидоят мекунад. Он касе ки пайваста китоб мехонад, тафаккураш низ рушд мекунад ва тавфиқ меёбад.

Бо шукрона аз ваҳдату оромии Тоҷикистон гузаронида шудани чунин чорабиниҳо боиси сарбаландии мост ва моён ҷавобан ба ин дилсӯзӣ ва иқдомоти наку бояд бештар омӯзем, сулҳу суботи кишварро таҳким бахшем, дар амал дониши хешро татбиқ намоем. Баъдан муовини директор оид ба корҳои илм ва инноватсия Ахмедов У. ҳамагонро бо ҳайати комиссия ошно намуд.

Раиси комиссияи озмун: Ҷӯраева Д.Р. – мудири кафедраи забони давлатӣ ва ҷомеашиносӣ.

 

Аъзоёни комиссия:

Мудири  кафедраи забонҳои хориҷӣ: Солиев З.Т.,  омӯзгорони кафедраи забони давлатӣ ва ҷомеашиносӣ:   н.и.ф. Раҳмонов З.А., н.и.п. Темирова Х.И.,  н.и.ф. Раҳматова М., Хоҷаева Н., Файзиева Ш.М. ва котиби озмун: ассистенти кафедра Муллоусмонова Г.Ғ.

Минбаъд иштирокчиёни озмун тариқи қуръапартоӣ ҷойи худро муайян намуда, бонавбат баромад карданд. Ҳайати комиссия тибқи талаботи озмун ба нутқу тарзи баён, хулосабарорӣ ва қироати китобҳои пешниҳодшуда хол гузоштанд. Дар даври сеюм 17 нафар беҳтаринҳо иштирок намуда, ҷойҳо чунин муқаррар гардиданд.

Ғолибони даври донишкадавии озмуни ҷумҳуриявии

“Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст”

 

Ному насаб

Курс, гурӯҳ

Баҳогузорӣ

Ҷойи ишғолнамуда

Адабиёти ҷаҳонӣ (назму наср)

 

1

Каримова Хушнуда

 

3_45.01.02ра

9 хол (120 асар, 400байт)

I

2

Маҳмудова Рисолатбону

2_40.01.02тб

 7 хол (170 асар, 300 байт)

II

3

Маҳмудова Зебунисо

1_40.01.02та

 6 хол (120 асар, 200 байт)

III

Адабиёти классикии форсу тоҷик (назму наср)

 

4

Бобоев Мӯҳсинҷон

4_44.01.01тб

8 хол (15 асар, 3000 байт)

I

5

Шокиров Пайрав

4_40.01.01та

7 хол (20 асар, 2000 байт)

II

6

Саидов Олимҷон

4_25.01.04тб

6 хол (40 асар, 100 байт)

III

Адабиёти муосири тоҷик  

 

7

Қурбонқулов Ҷаҳонгир

2_25.01.04та

7 хол (10 асар, 1500 байт)

I

8

Шарипов Дониш

4_43.01.03тб

6 хол (40 асар, 250 байт)

II

Эҷодиёти назму наср

 

9

Мавлонова Маърифат

Магистрант,

2-080101

8 хол (100 байт, 10 шеъри чопӣ, 3 монолог, 1 ҳикоя)

I

10

Аминзода Абдусаттор

 

2_70.02.01тб

 

8 хол (210 байт)

II

11

Деҳқонов Амиҷон

2_70.02.01тб

 

5 хол (150 байт)

III

 

На ҳар кӣ тарфи кулаҳ каҷ ниҳоду тунд нишаст,

Кулоҳдориву оини сарварӣ донад

 

       Санаи 19.10.22  қӯшунҳои нируи амнияти сарҳадии Ҷумҳурии Тоҷикистон хабар дод, ки қӯшунҳои сарҳадии Ҷумҳурии Қирғизистон 13 маротиба фазои сарҳадии марзи Ҷумҳурии Тоҷикистонро вайрон намуда мардуми дар марз бударо мусаллаҳ менамоянд, ки ин боиси хавотирӣ ва нооромии марзи Ҷумҳурии Тоҷикистон мешавад. Ҳарбиёни қирғиз дар назди марзи Ҷумҳурии Тоҷикистон танку тӯбҳои ҳарбиро ҷойгир намуда акопҳо кофта истодаанд, ки ин амалашон бар хилофи протоколи №42, ки санаи 25 сентябири соли 2022 байни Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Қирғизистон навишта шуда мебошад.                                                                              Бо вуҷуди созишномаи сулҳ Президенти Ҷумҳурии Қирғизистон Садир Ҷаппаров дар сесияи 77-уми Ассамблеяи Генералии СММ маърӯзаи пучу туҳматомез ва далелҳои норӯшану беисбот дар ҳамоиши  сатҳи байналмиллалӣ намуда буд, ки  дигарбора ноҷавонмардию аз таъриху сиёсат дур будан ва ғараздории роҳбарияти феълии Қирғизистонро дар назди мардуми олам собит сохт.                                   Ба қавли Ҳофизи Шерозӣ:

На ҳар кӣ чеҳра барафрӯхт, дилбарӣ донад,
На ҳар кӣ оина созад, Сикандарӣ донад.
На ҳар кӣ тарфи кулаҳ каҷ ниҳоду тунд нишаст,
Кулоҳдориву оини сарварӣ донад.

        Алъон вазъи ноороми ҷаҳон ба ҳамагон маълум аст. Ҷаҳон дар як ҳолати ҷанги даҳшатноки сеюми ҷаҳонӣ қарор дорад. Роҳбари оқил он касест, ки дар дар чунин ҳолати даҳшатбор алами сулҳу ваҳдатро баланд бардорад. Ҷанг ҳунар нест. Ҷанг кори ҳайвоноти дарранда аст. Сулҳу ваҳдат овардан ҳунар аст ва кори мардони Худост. Бесабаб Ҷаноби Олӣ муҳтарам Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон Асосгузори сулҳу ваҳдат ном нагирифтаанд. Роҳбари давлати Ҷумҳурии Тоҷикистон доимо талош меварзанд, ки дар давлати азизи мо, минтақа ва ҷаҳон сулҳу ваҳдат пойдор бошад. Бо яроқу аслиҳа сулҳро барқарор намудан намешавад. Сулҳу ваҳдат маҳсули қалбҳои пок аст.                                                            Амалҳои ноҷавонмардонаи роҳбарони Ҷумҳурии  Қирғизистон, ки боиси муташанниҷ гардидани байни ду давлат ва минтақа мешавад, маҳкум менамоям. Бояд як комисияи босалоҳият аз ҷониби давлатҳои бетараф ташкил карда шуда масъалаи сарҳад боадолатона ҳал карда шавад. Бо роҳи ҷангу зӯроварӣ ва тӯҳмату бӯҳтон ва айбдор намудани ҳамдигар натанҳо муаммо ҳал намегардад, балки мураккабтар мешавад ва бегуноҳон аз ҳарду ҷониб қурбон мешаванд.

Ҷони гургону сагон ҳар як ҷудост,

Муттаҳид ҷонҳои шерони Худост.

Ҷалолиддини  Балхӣ.


 

 
 
Ҷомеаи устодону донишҷўёни Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик Муҳаммад Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд бо риояи расму оина ва ифтихор аз ватандорӣ ҷашни умумиҷаҳонии Наврўзи байналмилалро бо шукуҳу шухрати хосса таҷлил намуданд.
Меҳмонони фахрии донишкада нахуст аз раставу хаймаҳои факултетҳо боздид намуда, бо эҷодиёт ва ҳунари устодон ва донишҷўён огоҳӣ пайдо намуданд. Таъкид шуд, ки дар ин боргоҳи маърифат дар баробари илмомўзӣ, тарбияи мутахасисони баландихтисос, ҳамзамон барои азхудкунии касбу ҳунари миллию аҷдодӣ эътибори хосса зоҳир крада мешавад. Донишҷўён маҳсули эҷод ва ҳунари хешро дар маҳфилу коргоҳҳои Парки технологӣ тақвият мебахшанд.
 
Дар маросими расмии чорабинии наврўзии донишкада Тоҷибой Султонзода, мудири шуъбаи рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеаи дастгоҳи Раиси вилояти Суғд иштирок намуда, ба самъи устодон ва донишҷўён Паёми табрикотии Раиси вилояти Суғд Раҷаббой Аҳмадзодаро расонд, ки дар он аз ҷумла гуфта мешавад: «Боиси ифтихор аст, ки бо талошҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷашни Наврӯз дар даврони соҳибистиқлолии кишвари азизамон – Тоҷикистон бо шукӯҳу нусрати хос дубора эҳё гардида, ба ҷашни ҷаҳонӣ табдил ёфт. Ҳикмати Наврӯз аз донишу хирад, меҳру муҳаббат, сулҳу субот ва шодиву нишот иборат буда, дар тӯли ҳазорсолаҳо барои мардуми мо ҳамчун омили ҳастисозу муттаҳидкунанда хизмат кардааст. Зеро ин ҷашн ба қалби хурду бузург суруру шодӣ мебахшад, тамоми афроди ҷомеаро сарҷамъ месозад ва кулли мардумро ба дӯстиву самимият ва меҳру муҳаббати инсонӣ нисбат ба ҳамдигар фаро мехонад”.
Воқеан ҳам, ҷавҳари таърихиву фарҳангии ҷашни Наврӯзро саодату пирӯзии аҳли башар ташкил дода, дар тӯли қарнҳои зиёд инсонҳоро ба ҳамдигарфаҳмиву ҳамзистии осоишта, накӯкориву созандагӣ, дӯст доштану эҳтиёт кардани табиат ва неъматҳои он ҳидоят менамояд. Аз ҳамин лиҳоз, ин падидаи асили фарҳанги миллӣ дар ягон давру замон куҳнашавиро напазируфта, ҳамқадаму ҳамқисмати мардуми мо боқӣ мондааст.
 
Дилафрўз Саидӣ, директори донишкада зимни ироаи номаи табрикотии хеш изҳор дошт, ки воқеан ҳам Наврӯз ба сифати ҷашни асосии тоҷикон, чун оғози соли нав қайд карда шуда, моро ба олами рангини табиати сабзоғӯш мебарад. Барои ҳар яки мо шукуҳу ҷалоли ин ҷашн дар он ҳосил мешавад, ки пас аз сардиҳои фасли зимистон рӯ ба гармӣ меорем. Модарону хоҳарони мо ҷиҳози хонаҳоро офтобӣ мекунанд. Аёдати шахсони бемор, яккаву танҳо, ятимону барҷомондагон аз одатҳои деринаи мардуми мо дар рӯзҳои наврӯзӣ маҳсуб мешавад. Донишкада солҳои сол сарпарасти мактаб парваришгоҳи кӯдакони имконияташон маҳдуди деҳаи Хистеварз буда, дар ҳар ҷашну маросимҳо ба ин муассиса кӯмак мекунад. Мо аз иқдомҳои пайвастаи устодону донишҷӯёни факултетҳои информатика ва энергетика истиқбол менамоем. Зеро онҳо ташаббус нишон дода, барои дидорбинии муассисаҳои иҷтимоӣ, хонаи пиронсолон бо дастовез мераванд.
Наим Маликисломӣ, раиси кумиҷроияи ҲХДТ дар шаҳри Хуҷанд низ ҷомеаи донишкадаро бо наврўзи байналмилал табрику таҳният намуд.
Сипас ба як қатор ғолибони озмунҳои наврўзӣ диплом ва туҳфаҳои хотиравӣ тақдим карда шуд.
Барномаи фарҳангии саршор аз муҳаббати ватандорӣ бо таронаҳои наврўзӣ аз ҷониби муҳассилини донишкада ва устодони санъат табъи ҳозиринро болида намуд.
 

Ин навбат қаҳрамони саҳифаи “Созандагони Ватан”-и нашрияи мо  ҷавони ватандӯсту меҳанпараст, яке аз мутахассисони пешсафи Суғдзамин  Исфандиёр Рофиев аст. Гуфтан ба маврид аст, ки маҷмӯи муносибатҳои ҷамъиятӣ дар ҳаёти ҷомеа пеш аз ҳама  инъикоси равшан ва воқеии худро дар фаъолияти ҷавонони кишвар пайдо мекунад. Зеро ҷавонон қувваи таъсиргузори ҷомеа маҳсуб меёбанд.  Дар ҳама давру замон ҷавонони тоҷик парчамбардори давлату миллати хеш буда, чун нерӯи ояндасоз дар фазои сиёсии кишвар мавқеи сазовор доранд.

Дар радифи чунин ҷавонони парчамбардору меҳанпараст метавон Исфандиёр Рофиев ном бурд.  Мавсуф  16 феврали соли 1999 дар ноҳияи Деваштич дар оилаи коргар ба дунё омадааст. Хатмкардаи мактаби №53-и “Истиқлол”-и шаҳраки Деваштич мебошад. Идомаи таҳсилашро дар Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М.Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд дохил шуда, онро бо тахассуси муҳандис-механик аз рӯи ихтисоси “Хизматрасонии автомобилӣ” хатм кардааст. Аз рӯи барномаи ERASMUS+    ба Ҷумҳурии Латвия ҳамчун донишҷӯи мобилӣ ба мӯҳлати 5 моҳ сафар кардааст. Ба зиёда аз 11 давлати Аврупо сафар намуда, донишу малакаи худро такмил додааст. Донандаи забонҳои русӣ, англисӣ ва ӯзбекӣ мебошад. Ҳоло ба ҳайси мутахассиси шуъбаи “Робитаҳои хориҷӣ ва идораи лоиҳаҳо” дар Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М.Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд  фаъолият бурда истодааст.

Доир ба фаъолияту нақшаҳои минбаъдаи Исфандиёр Рофиев як сӯҳбате доштем, ки фишурдаи онро манзури хонандагони “Сухани халқ”  мегардонем:

-Дар аввал мехостам, нуқтаи назари Шуморо доири эълон шудани солҳои 2020-2040 оиди рушди фанҳои техникӣ фаҳмида бошам?

Пешвои муаззами миллат дар вохӯрии хеш бо зиёиёну кормандони соҳаи илму маориф таъкид намуда буданд, ки: «Имрӯз бе илму инноватсия, технологияҳои иттилоотиву коммуникатсионӣ ва ташаккули ҷаҳонбинии техникӣ қадаме ба пеш гузошта намешавад». Замона замонаи техника мебошад. Қариб ҳамарӯза ҳаёти мо аз техника иборат мебошад. Хуб мешуд, ба ин самт аҳамияти ҷиддӣ диҳем. Зеро техникаю технология меҳнатнокии моро камтар намуда барои босамар истифода бурдани вақтамон мусоидат менамояд. Ҷавони асри 21 бояд пеш аз ҳама, соҳибилм, бомаърифат ва бо донишу маърифати технологӣ мусаллаҳ бошад. Эълон шудани солҳои 2020-2040 оиди рушди фанҳои техникӣ аз тарафи Пешвои миллат саривақти буда, барои мо ҷавонон шароит фароҳам меорад, то донишу малакаи худро боз ҳам такмил дода аз ин имкониятҳои фароҳамоварда самаранок истифода барем.

-Хабар ёфтем, ки ба наздики аз сафар баргаштем, таассуроти шумо аз ин сафар чӣ гуна аст?

Ҳамаи ин муваффақиятҳову дастгириҳо албатта аз тарафи Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М.Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд мебошад. Аз рӯи барномаи   ERASMUS+    ба Латвия сафар доштам. Бо маданияти Аврупо, самти нақлиёту роҳсозӣ ва системаҳои хизматрасонии давлати Аврупо аз наздик шинос шудам.  Таассуроти бисёр хубе аз ин сафар дорам. Зеро маҳз ин барнома сабаб шуд, ки аз 11 давлати Аврупо дидан кунаму ҷаҳонбинии худро васеъ намоям. Дӯстони зиёде аз хориҷӣ кишвар пайдо намудам.

- Ҷавонони имрӯза чӣ гуна дидан мехоҳед?

Ватандӯст. Аз ҷавонон ва ҳамсолонам даъват менамудам, ки  дар  аввал Ватани худро  дӯст доранд. Ҳеҷ гоҳ ба ин марзу бум хиёнатро раво набинанд. Забонҳои хориҷиро аз худ намуда донишу малакаи худро баланд бардоранд. Зеро маҳз донистани забон барои мо тамоми дарҳои ояндаи зиндагиамонро мекушояд.

-Нақшаҳои минбаъдаи Шумо?

Нақшаҳои минбаъдаи ман бисёранд. Дар аввал мехоҳам он донишу малакае, ки аз Аврупо омӯхтам дар донишкада истифода барам. Тоҷикистони азизамро дар арсаи ҷаҳон муаррифӣ намудану парчами Тоҷикистонро баланд бардоштан мақсади асосии ман маҳсуб меёбад.

-Дурнамои Тоҷикистонро чӣ гуна дидан мехоҳед?

Давлати пешрафтатарин дидан мехоҳам. Барои ин бояд мо ҷавонон муттаҳид бошем, аз як гиребон сар баровада баҳри пешрафти Ватани азизамон саъю кӯшиш намоем. Ояндаи миллатро ба мо ҷавонон бовар намудаанд.  Аз ин лиҳоз барои насли оянда  Ватани ободу зеборо ва сулҳу суботи сиёсии пойдорро бояд ба мерос гузорем.

 

 

Бо ба даст овардани Истиқлол ва сайъу талошҳои бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон, Тоҷикистон ба як кишвари ободу зебо ва амн табдил гардид. Дигар рафту омад байни дигар давлатҳои мухталиф рӯз то рӯз рӯ ба афзоиш ёфта сатҳи иқтисодии кишвар низ рӯ ба беҳбудӣ овард. Истиқлол ба шаҳрвандони Тоҷикистон пеш аз ҳама демократия, баробарҳуқуқӣ ва соҳибихтиёриро дод, ки инҳо яке аз неъматҳои арзишманде мебошанд. Бо ба даст овардани Истиқлол Тоҷикистон соҳиби муқаддасоти худ ба мисли пули миллӣ, парчаму нишон ва дигар унсурҳои миллӣ гардид.

 Имрӯз дар ҳақиқат, замоне фаро расидааст, то бо истифода аз имконияту захираҳои нерӯи инсонӣ иқтидори кишварро баланд бардошт. Зеро инкишофу муваффақияти давлат на танҳо аз захираҳои зеризаминӣ, балки бо захираи инсонӣ, ҳадди тавонмандӣ, маҳорати бунёд кориву созандагии шаҳрвандони он вобаста мебошад.

Ба андешаи мо, имрӯз дар ҳолати маърифати дурусти моҳияти масъалаи нерӯи ҷавонон метавон боз ҳам дар самтҳои гуногуни ҳаёти кишвар, аз он ҷумла, дар соҳаи варзиш, илм, ихтирооту навоварии техникӣ ба мувваффақиятҳои бештар ноил гардид. Таҷрибаҳо нишон додаанд, ки сифати нерӯи инсонӣ ҳарчи баланд бошад, ҳамон қадар имконияти рушду инкишофи давлат бештар мегардад. Имрӯз давлатҳои пешрафта ҳамон кишварҳое ҳисоб мешаванд, ки бо истифода аз нерӯи инсонӣ ба дастовардҳои баланд ноил гардидаанд. Дар ин самт, яке аз масъалаҳои муҳим дар роҳи инкишофи нерӯи ҷавонон – ин тарбияи тафаккури созанда ва бунёдкорӣ дар байни онҳо ба ҳисоб меравад.

Тафаккури созанда ҷузъи таркибии тафаккури давлатӣ қарор гирифта, дар байни аҳолии наврасу ҷавони кишвар тарбия ва тарғиб карда шавад. Ин чунин тафаккурест, ки ба рушди шахсияти ҷавонон, созандагиву бунёдкорӣ, таҳкими суботу оромӣ ва баланд бардоштани обрӯву нуфузи Тоҷикистон дар арсаи байналмилалӣ мусоидат менамояд.

Тарбияи тафаккури созанда ва бунёдкорӣ дар байни ҷавонон имкон фароҳам меоварад, нерӯи зеҳниву ҷисмонии дуруст шинохта шуда, ба самти созандагиву бунёдкорӣ равона гардад. Меҳнатдӯстӣ чун унсури асоси ин тарзи тафаккур дар роҳи бунёди зиндагии арзанда барои ҳар фарди ҷавон, саҳм доштан дар ободии ҷомеа, пешравии кишвар, ҳифзи суботу оромӣ ва ба рушди ҳамаҷонибаи давлату миллат замина мусоид мегузорад. Дар ҳақиқат, меҳнат ҳам шахсро тарбия мекунад ва ҳам ӯро ба дастовардҳои баланд мерасонад. Ба андешаи донишмандон, дар бунёд ниҳодани бинои рӯзгор мақоми амал - меҳнату заҳмати шахсӣ ивазнопазир аст. Меҳнат на танҳо дар бунёди бинои рӯзгор, ҳатто, дар ҷодаи ба сатҳи шахсият расидани ҳар нафар мақоми асосӣ дорад. Таҷрибаҳои бойи шахсиятҳои варзида ин ҳамон натиҷаи маҷмӯи меҳнату заҳматҳое ҳастанд, ки дар давраи муайян анҷом додаанд.

Бояд гуфт, ки яке аз масъалаҳои ҳассоси замони имрӯз, ки бевосита ба ҳаёти ҷавонони кишвар дахл дорад, торафт доман паҳн намудани идеологияҳои бегона ва зудбоварии ин қишри ҷомеа ба ҳаргуна ваъдаҳои беасоси созмонҳои ифротӣ мебошад. Чуноне ки таҷрибаҳои солҳои охир нишон медиҳад, бештар вақт ҷавонон бо сабабҳои паст будани маърифати динӣ, фарҳанги сиёсӣ-ҳуқуқӣ, мушкилотҳои иҷтимоӣ фирефтаи идеологияи бегонаи ифротии динӣ гашта, вориди созмону ҳаракатҳои ифротгароёнаи динӣ мегарданд ва дар ин роҳ ҷони худро дар хатар мегузоранд. Дар умум онҳо на танҳо барои худ, балки барои падару модар, ҷомеаи тоҷик, миллати тоҷик, дини ислом ва давлати соҳибистиқлоли Тоҷикистон як масъалаи сиёсӣ мегарданд. Аз рӯи оморҳои мавҷуда, аксарияти онҳое, ки ба созмони бо ном «давлати исломӣ» ҳамроҳ шуданд, аксарият ҷавонон буда, бо роҳҳо ва мақсадҳои гуногун вориди хоки давлати Ироқ гардиданд. Аз ҳамин лиҳоз имрӯз ҷавонони тоҷик ба яке аз қишрҳои осебпазири ҷомеа мубаддал гардидаанд, ки аз нерӯи зеҳниву ҷисмонии онҳо гурӯҳҳои гуногуни сиёсиву динӣ ва қудратҳои хориҷӣ барои пиёда намудани мақсадҳои ғаразноки худ истифода менамояд. Бо ҳамин далел ва сабабҳои дигар имрӯз барои ҷавонон доштани маърифати баланди сиёсӣ ва зиракии сиёсӣ ниҳоят муҳим мебошад, то ки онҳо фирефтаи созмонҳои сиёсиву динии ифротӣ нагарданд. Ҳизбу созмонҳои ифротгароии дар ҷомеаи имрӯза зуҳур ва фаъолият дошта, пуштибони хориҷӣ дошта аз рӯи ҳадафҳои муайяни сиёсиву идеологӣ ва геополитикӣ амал менамоянд. Ҳамаи ҳизбу созмонҳои то имрӯз ба вуҷуд омада аз фурсати муносиби мавҷуда, яъне аз камсаводии динии ҷавонон ва шароити иҷимоиву иқтисодии ҷомеа истифода мебаранд.

Аз ин рӯ ҷалби ҷавонон ба корҳои созандагиву ободкорӣ, ҳаёти сиёсии кишвар ва фароҳам намудани шароити боз бештар ба фаъолнокгардии онҳо метавонад пеши паҳн гардидани идеологияҳои бегона дар ҷомеа гардад.

Дар чунин шароити яке аз вазифаҳои асосии ҷавонон саҳм доштан дар таҳкими истиқлолияти давлатӣ ва таҳкими пояҳои давлатдории миллӣ буда, маҳз бо фаъолияти густурда, пеша намудани касбу кори гуногун, пайваста ба меҳнат машғул шудан ва бо доштани тафаккури созандаву ободкорона метавон ин рисолати таърихиро иҷро намуд.

Насим Тошхӯҷаев, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Неругоҳи барқии обии “Роғун” яке аз бузургтарин иншооти энергетикии Тоҷикистон мебошад, ки баробари ба фаъолият оғоз кардан дар кишварамон истиқлолияти энергетикиро таъмин менамояд.

Ниҳояти дурандешӣ ва оқилии Пешвои муаззами миллат аст, ки тавонистанд, собит намоянд, бунёди неругоҳи барқии обии “Роғун” на  танҳо аҳамияти ҷумҳуриявӣ, балки аҳамияти минтақавӣ низ дорад.

Аз ин лиҳоз, як чанд паҳлӯҳои  қудрати НБО– и “Роғун” –  ро тасдиқ  менамоем:

1.НБО– и “Роғун”  Тоҷикистонро ба истиқлолияти пурраи энергетикӣ расонида, онро аз бунбасти коммуникатсионӣ раҳоӣ мебахшад.

2.Зарфияти пурраи ин нерӯгоҳ 11,8 ва фоиданокиаш 8,6 мукааб километр буда, дар он об сарфакорона ҷамъ гардида, безарар ба турбинаҳои неругоҳ ба поён ҷорӣ мегардад. Яъне, дар ин неругоҳ об ҳамчун манбаи таҷдиди энергия хизмат менамояд, вале худ сарф намегардад. Аз ин лиҳоз, барқи тавлиднамудаи он аз ҷиҳати экологӣ тоза ва безарар мебошад.

  1. Бунёди ин неругоҳ имкон медиҳад, ки новобаста аз фасли сол, ҳама силсиланеругоҳҳои дарёи Вахш бо иқтидори пурра фаъолият намоянд. Ба туфайли бунёди ин неругоҳ самаранокии фаъолияти силсиланеругоҳҳои рӯди Вахш ҳамасола дар маҷмӯъ аз 0,7 то 1,1 млрд.кВт* соат энергия меафзояд.
  2. НБО– и “Роғун” дар баробари таъмин намудани истиқлолияти энергетикии Тоҷикистон, инчунин, барои густаришёбии самтҳои дигари иқтисодиёти минтақа заминаи мусоид фароҳам меоварад. Ба туфайли бунёди он 320 ҳазор гектар заминҳои кишварҳои поёноб (аз ҷумла, Ӯзбекистону Туркманистон) шодоб шуда, ҳолати мелиоративии зиёда аз 4 млн. гектар заминҳои кишварҳои поёноб дар маҷмӯъ беҳтар мегардад.
  3. Бунёди ин неругоҳ дар минтақаи Осиёи Марказӣ талаботро ба энергияи ҳароратӣ як дараҷа коҳиш медиҳад.
  4. Неругоҳ натанҳо дар ҳудуди Тоҷикистон, балки дар минтақа зарурати сохтани неругоҳҳои хурдро аз байн мебарад.
  5. Ин неругоҳ ҳадди ақали талаботро ба неруи барқ дар минтақаи Осиёи Марказӣ таъмин менамояд.
  6. Неругоҳи мазкур на танҳо ширкати “Алюминийи тоҷик” –ро ба барқ пурра таъмин менамояд, инчунин, барои ташкили комплекси агросаноатии қисмати ҷанубии Тоҷикистон имкониятҳои мусоид фароҳам меорад.
  7. Таҳлилҳои илмӣ собит менамоянд, ки обанборҳои дар кӯҳсор бунёдшаванда назар ба обанборҳои дар ҳамвориҳо бунёдшаванда 5 – 10 маротиба камтар заминҳои корамро фаро гирифта, қимати баланди иқтисодӣ доранд.
  8. Натиҷагирии корҳои илмӣ аз он башорат медиҳанд, ки ин неругоҳ як дараҷа барои пешгирӣ намудани офатҳои табиӣ, бахусус обхезиҳо, дар ҳудуди ҷумҳурӣ ва берун аз он тарҳрезӣ гардидааст.
  9. Тибқи андешаҳои олимон ҳар гуна олудаҳои обовард дар ин обанбор такшин мешавад, ин омил боиси таъмини фаъолияти дуру дарози дигар силсиланеругоҳҳои ин рӯд мегардад.
  10. Ин неругоҳ дар баробари хусусияти ирригатсионӣ– энергетикӣ ва энергетикӣ – ирригатсионӣ доштан, инчунин қимати баланди иқтисодӣ дар самти рушди туризм дорад.
  11. Ба туфайли бунёди неругоҳи мазкур 75% –и заминҳои вилоятҳои Хатлону Суғд ба таври худҷоришаванда обёри мегарданд.
  12. Батанзимдарории муназзами маҷрои об дар ин неругоҳ имкон медиҳад, ки 6,7 км куб оби захирашаванда на танҳо барои истеҳсоли неруи барқ, инчунин, дар мавриди зарурӣ барои қонеъ намудани талаботи кишварҳои поёноб низ истифода гардад.
  13. Ин неругоҳ имкон медиҳад, ки маҷрои об дар ҳавзаи Амударё ба таври самараноку оқилона идора ва истифода бурда шавад.

Агар бо чунин далелу андешаҳо қимати ин неругоҳро натиҷагирӣ намоем, он гоҳ маълум мегардад, ки дар ҳақиқат, арзиши об аз нафт, газ, ангишт ва дигар навъҳои сӯзишворӣ камтар нест. Аз ин рӯ, НБО– и “Роғун”  иншооти ҳаётан муҳими стратегии Тоҷикистон маҳсуб меёбад.

                          

                                              Ҳоҷиев А.А., дотсенти ДПДТТХ

ДУШАНБЕ, 30.12.2021 /НИАТ «Ховар»/. 30 декабря 2021 года в отношении гражданина Республики Таджикистан Чоршанбиева Чоршанбе Авазхоновича, 1995 года рождения, уроженца города Хорог, временно незаконно проживающего в Российской Федерации, по решению Останкинского районного суда города Москвы