Ватан-модар, зодгоҳ калимаҳои ҳаммаъное мебошанд, ки фикри моро иҳота кард баробари ватан гуфтан дар пеши назари мо хонаи умеду орзуҳо, ҷое, ки мо вақти худро сипарӣ мекунем, намудор мегардад. Ватан хазинаи илҳом, макони ишқу ифтихор аст ва бо ранг ва таровати худ ба чаман шабоҳат дорад.

       Баҳри ҳифзи ватан ҳазорон нафар ҷони худро фидо кардаанд. Таърих гувоҳ аст, ки ҳазорон ҷавонмардон баҳри ватанамон ҳатто ҷонашонро фидо сохтанд. Ба монанди Спитамен, Муқаннаъ, Темурмалик.Спитамен бар зидди Искандари Мақдунӣ мубориза бурдааст ва ягона касе мебошад ки Искандар дар муҳориба бар зидди ӯ захмдор шудааст .Спитамен яке аз сарлашкари зирак буд, ки гурезҷангро истифода бурда, ба душман хеле зарбаҳои ҷонкоҳ задааст. Спитамен вақте, ки ба дасти душман меафтад намехоҳад ки ба душман сари худро паст кунад ва бинобар ин худашро ба ҳалокат мерасонад. Масалан қаҳрамони фидокор, ки ҷони худро барои ватан фидо кард, номаш дар қалби ҳар яки мо зинда мемонад. Ӯро ном Темурмалик аст. Вақте ки ҷасади ӯро меёбанд аз ҷайбаш як каф хок ва хатчае меёбанд. Дар хатча гуфта мешуд буд:"Эй он ки некхоҳи мардумон ва ватандӯст бошӣ, маро бо ин як каф хоки ватанам гӯрон, ки ёдгории ватани азизи ман аст."

       Ватандӯстӣ муносибати ҳисси нисбат ба Ватан буда, дар хизмат кардан ба Ватан ва муҳофизат намудани он ифода меёбад. Нишонаҳои ватандӯстӣ дар ҷамъияти ибтидоӣ пайдо шудаанд. Бо мурури замон ҳисси  дилбастагӣ ба замин ва забони худ бо дарки вазифаҳои шаҳрвандӣ дар назди ҷамъият пайваст гардид. Кӯшиши одамон барои инкишоф додани ҳаёти иктисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангии ватани худ, ҳифзи он аз истилогарони хориҷи нишонаи барҷастаи ватандӯсти аст. Дар шароити бавуҷудоии миллатҳо ва давлатҳои миллӣ, ватандӯстӣ қисми таркибии шуури ҷамъиятӣ, инъикоскунандаи инкишофи омилҳои умумимиллӣ он мегардад. Ватандӯстӣ дар ҳамаи давру замонҳо яке аз хислатҳои неки инсоният ба шумор меравад.

       Педагоги машҳур Сухомлинский В.А. мазмуни мафҳуми «Ватан»-ро одилона ба мафҳумҳои «Инсон», «Маънои зиндагӣ», «Меҳнат», «Қарз», «Оила», «Забони модарӣ», «Муҳити табиат», «Садоқат» алоқаманд мекунад.

      Бале, Ватан сарнавишту қисмати ҳар як инсон, модари мушфиқу меҳрубон аст. Агар модари аслӣ моро ба дунё оварда бошад, Ватан ба сарамон дасти навозишкорона гузошта, барои идомаи зиндагии рангин оғӯш кушодааст. Халқи тоҷик аз шумори он миллатҳоест, ки марзу буми худро хеле дӯст медорад ва барои ҳастии он ҷоннисорӣ мекунад.  

      Хулоса, ватан сарнавишту қисмати ҳар як инсон модари мушфиқу меҳрубон аст. Бояд ҳар яки мо ба ватанамон хизмат намоем ва қарзи фарзандиро адо намоем. Ватанро аз даврони бачаги бояд дӯст дошт. Чуноне ки шоир мефармояд:

Ватан сар мешавад аз гаҳвора,

Зи шири поку аз пистони модар.

Ватан сар мешавад аз он тавора,

Ки онро сохтааст дастони Модар.

Мадинахон Шарипова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 05 января 2024

Просмотров: 521

Рӯзҳои охир дар шабакаҳои иҷтимоӣ навору гузоришҳое паҳн карда мешавад, ки гӯиё ҳуқуқу манфиатҳои муҳоҷирин аз ҷониби Хадамотҳои қудратии Русия поймол карда мешавад. Аммо он нафароне, ки имрӯз дар Федератсияи  Русия, хосса дар шаҳри Маскав қарор доранд. Иқрор шуданд, ки ягон хел муносибати ноодамона надоранд. Он амалҳое, ки мешавад, худи мо ба он гунаҳкорем. Зеро қонунҳои он давлатро сарфи назар мекунем. Кӯшиш мекунем, ки бо ҳар баҳона мусалмон будани худро зоҳиран намоиш диҳем. Яъне риши дароз мемонем. Дар кӯчаҳо ба намояндагони дигар мазҳаб ангушти надомат нишон медиҳем. Магар бо чунин амаламон ба мардуми таҳҷоӣ хуш меоем,  не албатта. Барои ин моро мебояд, ки аввал забон омӯзем, баъд ҳунар он вақт дар ягон ҷо хору залил нахоҳем шуд.

Создано: 12 июня 2023

Просмотров: 562

Терроризм чун руйдоди хафноку мушкилпешгӯикунандаи  замони муосир ба ҷомеаи инсонӣ дар баробари фишору ҳамлаҳои психологӣ, инчунин ҳисороти моддию маьнавиро дар пай дошта   хушунат  нобоварию  бадбиниро миёни кишварҳо ва гурӯҳҳои иҷтимоию миллӣ тавлид менамояд.  Он  падидаи номатлубест,  ки баьзан  ба он либоси сиёсӣ пӯшнида,  дар натиҷа гурӯҳҳои ҷудогона ҳуқуқ ва қонуниятҳои давлатро зери шубҳа мегузоранд ва онҳо барои ба ҳадафхои шуми худ расидан   аз  терор истифода кардани мешаванд.

      Дар чанд соли охир терроризм чун  проблема дар ҷаҳони муосир  доман паҳн намуда,  он сол то сол мутташаккилонаю    бераҳмона   гардида   дар амалисозии  ин падидаи  нангин хатто аз техникаву технологияи муосир  истифода мебаранд.

      Дараҷаи хатаре, ки терроризм ба ҷомеьаи муосир дорад,   далелҳои  раднопазир бозгӯи он аст ва   кишварҳои   абарқудрат   бар зидди терроризм қонунҳо қабул менамояд ва ягон мулоқоти сарони кишварҳо бе муҳокимаи ин мушкилот  намегузарад. Аз ҷумла Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ин масир истисно нест ва ҳар сокини кишвари мо терроризмро бо ҳар  шакле,  ки зуҳур нанамояд, ҳамаҷониба маҳкум менамоянд.

  Месазад,  ки мо    омӯзгорон   дар соатҳои тарбиявӣ соатҳои  алоҳидаро ба ин мавзӯи доғи рӯз ҷудо намуда, донишҷӯёнро бо моҳияти терроризм ва хатари он ба ҷомеаро ошно созем. Муҳимтар аз ҳама, донишҷӯён донанд, ки аз рӯи ин амалҳои хатарнок ва номатлуб ҳамарӯза дар ҷаҳон садҳо нафар одамон ҷони ширини худро  аз даст медиҳанд. Шогирдони мо боз ҳам бидонанд, ки террористон ватан, дину оин ва мазҳаб надошта, ҳадафи онҳо танҳо даҳшатфиканӣ ва  бо ин роҳ ба максади шуми худ расидан мебошад. Аксари террористон аз номи дини мубини ислом ин амалҳоро инҷом медиҳанд, ки  ин ба исломи ноб ҳеҷ рабте надорад. Дини ислом терроризмро  маҳкум месозад ва террористон динро чун сипар истифода кардани мешаванд.

Бояд хотирнишон кард, ки доир намудани соатҳои тарбиявӣ дар мактабу донишкадаҳо ҳанӯз нокифо мебошад. Гузаронидани  семинару конфронсҳо дар ин мавзӯъ  бо доираи васеи  донишҷӯён ва падару модарон хеле боаҳмият аст. Бигузор семинару конфронсҳоро олимону коршиносони соҳа ва кормандони ҳифзи ҳуқуқ доир намоянд. Мо дар таълимгоҳҳо барои гузаронидани чунин чорабиниҳои муҳим тамоми шароитҳо дорем. Чуноне мегӯянд «муште аз хирвор» мо як намуди дарси соати тарбиявиро дар мавзӯи фавқ ба таваҷҷӯҳи омӯзгорон пешниҳод менамоем, ки дар он мавриди истифода қарор гирад, боиси истиқболи гарм аст.

Исмоилова С.К.

устоди ДПДТТ ба номи ак. М.С. Осимӣ

Создано: 05 января 2024

Просмотров: 540

Сухане чанд оид ба дастоварҳои кафедраи меъморӣ

Ҳанӯз соли 2004 бо ибтикори собиқ Раиси вилояти Суғд, Қосимов Қ.Р., дар филиали Хуҷандии ДТТ ба номи ак. М.С.Осимӣ таълими ихтисоси меъморӣ, бо ташкили кафедраи «Меъморӣ ва графикаи муҳандисӣ» оғоз гардидааст. Поягузори ин самт номзади меъморӣ, рӯҳашон шод бод Ҳакимов Ҳамид (1932-2011) вобаста мебошад.

Баъдан ихтисоси меъморӣ дар ҳайъати кафедраҳои сохтмон (2012-2016), дизайн ва меъморӣ (2016-2021) ва мустақил аз соли 2022 инҷониб амал карда истодааст. Тӯли солҳои фаъолияти худ кафедра дар тарбияи лоиҳакашони биноҳои шаҳрвандӣ ва муҳити шаҳрсозӣ саҳими бориз гузошта, беш аз 300 нафар меъморон-дастпарварони кафедра дар истеҳсолот бомуваффақият фаъолият намуда истодаанд.

Аз ҷумла, Бобоҷонов Шаҳриёр (сармеъмори ноҳияи Б.Ғафуров), Амонов Муқим (сармеъмори ноҳияи Мастчоҳ), Нодиров Феҳраст (сармеъмори шаҳри Бӯстон), Сангинов Мақсудҷон (мушовири раиси вилоят оид ба масъалаҳои сохтмон ва меъморӣ), Ҳикматов Абдураҳим (сармеъмори шаҳри Хуҷанд), Набиев Валиҷон (сармеъмори ноҳияи Ғончӣ), Раҳимова Дилноза (сармеъмори ноҳияи Шаҳристон), Бобоева Нодира (Директори ҶДММ «Бунёдгари Суғдзамин», Қозиев Муҳаммадносир-сармеъмори ҳамин муассиса, берун аз қаламрави вилоят Маҳмудов Мирзодаврон (сармеъмори ҶДММ «Сомон», ш. Душанбе), Ҳайдаров Умар (сармеъмори ҶС «Афшин», ш. Бохтар) ва даҳҳо нафари дигарро метавон ном бурд, ки дар муаллифӣ ва татбиқи лоиҳаҳои созандагию ободкории ҳар гӯшаи Ватан саҳми худро гузошта истодаанд.

Пас мо устодон чаро ифтихор аз дастпарварони худ накунем? Бо мақсади дар сатҳи байналмиллалӣ омода сохтани меъморони ба талаботи лоиҳакашии рақамӣ рақобатпазир бо донишгоҳҳо ва донишкадаҳои хориҷи кишвар (Самарқанд, Тошкент, Бишкек, Москва ва монанди онҳо) ва ҷумҳуриявӣ алоқаи зич дар тайёр намудани кадрҳои илмӣ-меъморӣ,  гузаронидани конфронсҳои илмӣ дар мавзӯҳои рузмарра ва ҳамҷоя навиштани монографияҳои илмӣ ҷараён дорад.

Бо мақсади дар сатҳи баланд гузаронидани машғулиятҳои назариявию амалии меъморӣ солҳои охир таҳия намудани адабиётҳои таълимӣ бо забони давлатӣ анъана гардидааст. Ин иқдом албатта дар сатҳу сифати савияи касбии хатмкунандагони ихтисоси меъморӣ хело мусоидат менамояд.

Юсуфов Ф.Ғ., устоди кафедраи меъморӣ,  аъзои Иттифоқи меъморони собиқ ИҶШС, Ҷумҳурии Тоҷтикистон

Создано: 12 июня 2023

Просмотров: 581

Дар шароити имрӯза ҷаҳонишавӣ  имконияти бузурги пешрафт ва дар айни замон таҳдидҳои ҷиддӣ  ва ҷадидро ба ҳаёти инсоният ворид сохта истодааст. Давлатҳои абарқудрат ба хотири манфиатҳои иқтисодиву сиёсӣ давлатҳои аз лиҳози сиёси сустарро майдони ҳарбу зарб табдил дода, бар замми даромадҳои азими иқтисодӣ аз ҳисоби нафту газ ҳамчунин яроқу силоҳу худро ба таъбири халқӣ «ба пул зада истодаанд».

Набардҳое, ки имрӯз дар мамлакатҳои Сурия, Фаластин, Украина доир шуда истода шаҳодати гуфтаҳои болоиянд. Касе ҳақ будани худро исбот карда наметавонад. Аз як сӯ аҳолии осоишта аз ин ҷанги бемаънӣ хисроти калони моддиву маънавӣ мебинанд. Аз сӯи дигар ҷони ҳазорон-ҳазор размандагон, ки худ намедонанд бо кадом мақсад вориди ҷанг шудаанд,  қурбони ин фирефтаю дасисаҳо гардида истодаанд. Барои инсоне, ки ақлу шуур дорад ин нобасомониҳо бояд дарси ибрат шавад. Ҳамонгуна, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон  дар ин росто қайд карда буданд : «..Ҷаҳонишавӣ  чун дар ҳама ҷо барои асолат  ва ҳуввияти миллӣ, арзишҳои волои ахлоқиву маънавӣ, симо ва сирати миллии мо хатари ҷиддӣ  эҷод намуд. Ба ин сабаб талоши мунтазам ва қотеонаи мо барои ҳифзи онҳо самти афзалиятноки фаъолияти дохилӣ  ва хориҷии давлати ҷавони Тоҷикистонро ташкил дод ва силсилаи чораҳои доманадорро тақозо  намуд».

Ба ҷузъ он ки имрӯз аслиҳаи асосии абарқудратҳо ташкили ғояҳои носоз дар зеҳну шуури ҷавонони навроҳи зиндагист, ҳамзабон ин гурӯҳҳо бо истифода аз дину эҳсос  ва мазҳаб мехоҳанд дар симои мусулмон мусулмони дигарро душман созанд.

Умуман чун нек назар созем дар саргаҳи сиёсати носози ҷаҳонӣ нафароне меиставнд, ки заифии қавму миллатҳоро ба хуюӣ андӯхтаанд. Медонанд, ки мардуми дини мубини исломро парастиш мекардаро танҳо бо иродаи шахсӣ ва эҳсоси худи онҳо иетавон шикат дод. Маҳз мазҳаб, фирқа, равияҳо ва ҷунбишҳои гуногун ба хотири саркӯб кардани аҳли мусулмон гардида истодааст. Яъне аз номи ислом бар зидди ислом. Ин сиёсати ҷангҷӯёна. Низоъбарангез, кинаву кудурати  байни бародарҳо гардида истодааст.

 Мардуми тоҷик бо сарварии Пешвои муаззами миллат ин гуна амалу кирдорҳои зиддинсониро ҳаргиз қабул намедорад, балки барои решакан кардани амалҳои ношоиста талош меварзад.

 Таърихи талхи начандон дури Ватанамон моро водор месозад, ки сари ҳар гуфтору рафтори «исломиёни бунёдгаро» ва «хоҷагони» онҳо дуруст хулоса намоем. Пешгирии ҷараёну ҳаракатҳои ғайриқонунӣ кори дастҷамъона аст. Бояд дар мактабу коргоҳҳо ва оила моҳияти аслии мухолифони заифи мо, чеҳраи манфури иҷрокунандаҳои ин амалҳоро ба аҳли ҷомеа нишон диҳем. Он гоҳ мо қарзи худро дар назди Ватан адо ҳоҳем кард.

Абдусабур Абдуваҳҳобов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 27 декабря 2023

Просмотров: 426

Ҷумҳурии Тоҷикистон оғози солҳои навадум марҳилаи сахтум сангинро паси сар намуд.  Танҳо иқболи баланди миллат боис бар он шуд, ки мо роҳи саодатро бо сарварии оғози давлатсозии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ёфтем ва онро собиққадамона пеш мебарем.

Аммо таърих гувоҳ аст, ки дар ҳама даву замон нафарони ношукр, барои даъваӣти бемақсадноқ муқобили ҷараён мебароянд. Онҳо бо чашми бино сохтмони истиқлолро намебинанд. Бо ҳар розу восита мехоҳанд аз паша фил созанд. Раванди ба гурӯҳҳои ифротӣ пайвастани ҷавонон дар кишварҳои гуногуни ҷаҳон нишон медиҳад, ки насли нави ифротгароёни “динӣ”, хусусан, пайравони гурӯҳи террористии ба ном “Давлати исломӣ” роҳҳои наву пуртаъсири таблиғу ташвиқи андешаҳои худро дар байни ҷавонон ба роҳ мондаанд.

Ҳамзамон, дар ин давра иддае аз нотавонбиноне ҳастанд, ки тамоми дастоварди давлату милати тоҷикро нодида гирифта, ба пешравии Тоҷикистон ҳасад мебаранд. Яке аз чунин афроди бешараф Муҳаммадиқболи  Садриддин мебошад, ки амалу кирдорҳояшро мо борҳо таиқи барномаи “Паёми муҳоҷир” мебинем.  Ӯву зархаридони хоҷагони хориҷиашон ҳамарӯза тариқи шабакаҳои иҷтимоӣ  фитнаангезӣ намуда, афкори муғризонаю саршори дурӯғу тӯҳматҳои бофтаи худро иброз медоранд.

Аммо мардуми ваҳдатшиори Тоҷикистон бо ҳисси огоҳӣ аз ин зуҳуроти номатлуб ҳеҷ гоҳе фирефтаи фитнаангезиҳо намешаванд. Аз сӯи дигар, халқи Тоҷикистон ва наслҳои ояндаи он ҳеҷ гоҳ он кирдорҳои разилонаи онҳоро фаромӯш нахоҳад кард, ки чӣ рӯзҳои сахтеро бар сари мардуми мо оварда буданд. Бинобар ин, имрӯз ҳамаи моро зарӯр аст, ки ба хотири ҳифзи оромии ватану миллати худ, пойдории истиқлолият ва Ваҳдати Миллӣ камари ҳиммат бубандему зиракиву ҳушёриро аз даст надиҳем.

Пешвои миллат  дар Паёмашон ба Маҷлиси Олӣ таъкид намуданд, ки хоинони миллат ва хоҷаҳои хориҷии онҳо то ҳанӯз аз нақшаҳои нопоки ғаразноки худ, ки ибтидои солҳои 90-ум доштаанд, даст накашидаанд. Онҳо то ба ҳол аз хориҷи кишвар бо тамоми роҳу воситаҳо кӯшиш карда истодаанд, ки ҷомеаи моро ноором сохта, фарҳангу мазҳаби бегонаро ба сари мардуми мо таҳмил кунанд. Мардуми шарифи Тоҷикистон, махсусан, ҷавонони бонангу номуси кишвар инро набояд фаромӯш кунанд ва бояд ҳамеша ҳушёру зирак бошанд.

Фаъолияти чунин равияҳои экстремистӣ, радикалӣ, хурофотпарастӣ яке аз омилҳои асосии хатарзо барои имрӯзу фардои тамоми кишварҳои олам, аз ҷумла, давлатҳои соҳибистиқлоли Осиёи Миёна ба шумор меравад ва аз мо андешидани чораҳои мушаххасро талаб менамояд.

Мо миллати соҳибиқболем ва барои ҳифзи ҳар пораи он кӯшиш хоҳем кард. Чунин заҳҳоксифатон ҳаргиз дар фитрату зеҳни мо чун дӯсти воқеӣ қал намегарданд. Зеро онҳо сияҳдиланд ва чунин хоҳанд монд.

Муҳайё Тошхӯҷаева, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 12 июня 2023

Просмотров: 567

 Дар таърихи давлатдории навини тоҷикон яке аз санаи сарнавиштсоз   Рӯзи Ваҳдати миллӣ маҳсуб меёбад, ки дар баробари истиқлолияти давлатӣ ҷойгоҳ ва мақоми махсус дорад. Шарҳи воқеии ин ду санаи таърихиро Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба таври зайл бозгӯ кардаанд:

«Яке аз музаффариятҳои бузурги даврони Истиқлолият ноил гаштан ба ваҳдати миллӣ мебошад. Маҳз ваҳдати миллӣ ба мо имкон дод, ки то имрӯз корҳои бузургеро ба анҷом расонем».

   26 сол муқаддам дар саҳифаи таърихи миллати тоҷик низ ин падидаи софу беолоиш, ин натиҷаи заҳматҳои ватандӯстона ва дурандешонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Рӯзи ваҳдати миллӣ ба миён омад ва  сокинони кишвар бо умед ба ояндаи нек маҷрои зиндагии хешро тағйир доданду комёбиву хушбахтиҳои навин рӯйи кор омаданд. Зеро дар ин марзу бум хандаи беиллат, оромишу нишот ва орзуҳо қариб ба арсаи нестӣ рафта буд.

Он лаҳзаҳои ҳассос  дар ҳақиқат душвор буд, зеро  ҷанге, ки бештар аз 150 ҳазор нафарро кушт, 1 миллион нафарро муҳоҷири иҷборӣ кард, 500 ҳазор нафар кӯдаконро бесарпаноҳу бекас кард ва хисоротҳои дигари равонӣ ва иҷтимоиву иқтисодӣ оварда буд.

Дар он рўзҳо эҳтимоли аз байн рафтани давлат, пароканда гардидани миллат ва нобуд шудани кишвар ба назар мерасид.

      Хушбахтона, ба ин ҳама бедодгариҳо Ваҳдати миллӣ анҷом бахшид.         

    Баҳри ба даст омадани сулҳи тоҷикон бо азму иродаи қавӣ ҳамон инсоне, ки ин миллатро аз вартаи нобудӣ раҳонид, давлатро сохт ва   фазои якдилии мардумро  ҷовидон пайваст, бо сулҳ, ваҳдат ва бақои миллат. Ҳамон абармарде, ки вожаҳои истиқлолият, якдилӣ, ягонагӣ, ваҳдат, сулҳу оромӣ, суботи сиёсиро дар вуҷуди халқ ҷой намуд ва ҳисси эҳтиромашро боло гузошт, Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошанд, ки бо кору пайкори ибратомӯзи хеш дар қалбу ҷони мардум  маъво гирифтаанд. Ва мо имрӯз боифтихор сарвари кишвар Эмомалӣ Раҳмонро “МЕЪМОРИ СУЛҲУ ВАҲДАТ“ меномем. Зеро бо иродаи бузурги ватандӯстона ва ҷавонмардона тавонистанд, ки  бо қувваҳои даргир ва мусаллаҳ давоми 40 моҳ гуфтушунид анҷом диҳанд ва ин хидматҳо , дилу нияти пок ва муҳаббат ба Тоҷикистон натиҷаи дилхоҳ дод.

 27-уми июни соли 1997 дар шаҳри Маскав Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризояти миллӣ дар Тоҷикистон ба имзо расид. Бо имзо гардидани ин Созишнома раванди рушди босуботи соҳаҳои мухталифи хоҷагии халқи кишвар, худшиносии миллӣ, маърифатпазирӣ, ободиву озодӣ ва амният дигарбора ба Ватани азиз баргашту Тоҷикистони азиз дар арсаи ҷаҳонӣ  қомат афрохт.  Ҳикмати ҷовидонаи ваҳдати миллии халқи тоҷик муъҷизаи асри 21 ба шумор рафта, ин муъҷиза бо бузургтарин бозёфти миллии халқи тоҷик ба гушу дили тамоми ҷаҳониён расидааст. Дар ҳақиқат Ваҳдат мафҳуми ҳастисози миллати тоҷик мебошад. Ваҳдат муҳимтарин омили хушбахтии кудакон, модарон  ва мардуми тамоми дунё буда, онро на ҳама кас қодири офаридан дорадОнро мардони бузург фозилу бофарҳанг, оқилу ҷонфидо меофаранд, ки яке аз чунин мардон Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон аст, ки изҳор намудаанд:  «Ваҳдат пояи миллат аст». 

Муъҷиби хушнудист, ки руз аз руз мардуми кишвар аз неъматҳои истиқлолияти давлати азизамон баҳравар гардида, дар раванди ҳаёту зиндагӣ онро эҳсос намуда истодаанд. Маҳз арҷгузории мардуми матину меҳнатдусти ватан ба арзишҳо ва муқаддасоти миллӣ, расидан ба қадри истиқлолияти давлатӣ, сулҳу ваҳдат ва амнияту осудагии кишвар аст, ки имруз фарогирии занону ҷавонон дар сафи ҲХДТ бештар шуда истодааст. Имруз ин пайвандгарони миллат бо саҳмгузорӣ дар баргузории як зумра чорабиниҳои адабию фарҳангӣ ва сиёсии кишвар корҳои назарраси тарғиботию ташвиқотиро анҷом медиҳанд.

   Вале бо вуҷуди ин  имрӯзҳо дар шароити нави таърихӣ зуҳури равияву ҳаракатҳо ва ақидаҳои ифротӣ ҷомеаи ҷаҳонро ба ташвиш овардааст. Аз ин рӯ бояд мо фаъолони ҷомеа бо роҳи мусоидат дар  тарғибу ташвиқ ва такягузорӣ ба арзишҳои таърихию фарҳангӣ мазмуну муҳтавои ифтихор аз давлату миллат, расидан ба қадри сулҳу ваҳдати миллӣ, ватандустиву меҳанпарастиро тавре ба дили мардум ва хосатан ҷавонон ҷо намоем, ки он ҳиссиёт ангезандаи эҳсоси олиро, яъне муҳаббатро дар қалби онҳо ҷуш занонад. То ки ба қадри соҳибватанӣ ва озодӣ, ва аз ҳама муҳимаш сулҳу суботи ҷомеа ва давлат бирасанд.

 Дар баробари ин ҳама арзишҳо имруз ҳамчун зан, модар, Ваҳдати занону модарони тоҷикро орзу дорам. Зеро пирузии оила, авлод, наҷоду миллат ва давлат маҳз аз иттифоқиву якдилӣ ва ваҳдат сарчашма мегирад. Зеро бузургтарин дастовради инсоният ин сулҳу субот ва ҳамдигарфаҳмию ҳамзистии осоишта мебошад. Маҳз осоишу осудагӣ,якдиливу якдигарфаҳмӣ  инсонҳоро ба хушбахтӣ мерасонад.

    Пас бошад, ки ваҳдати тоҷикон ҷовидон чу офтоби дурахшон дар сари ҳар як тоҷику тоҷикистонӣ нурпошӣ кунаду сулҳу ваҳдат пояндаву побарҷо бимонад 

Шаҳноза Рустамова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд  

Создано: 24 июня 2023

Просмотров: 1895

Пас аз он ки бар тахти шоҳӣ нишаст,

Шукӯҳи Хуросон биёмад ба даст. 

                                        Наҷиби Борвар

Тоҷикон ва форсизабонони Хуросон ҳамчун миллати фарҳангсолор, соҳибихтиёр ва тамаддунофар дар имтидоди таърих ҳамеша саҳми басазои худро дар рушди тамоми соҳаҳои давлатдорӣ, зербинои љомеа, иқтисод, тиҷорат, илм, фарҳанг, адабиёт, меъморӣ ва ҳунар гузоштаанд.

Создано: 12 июня 2023

Просмотров: 7941

Тамоми мардуми  Ҷумҳурии Тоҷикистони соҳибистиқлол талош доранд, ки дар устуворӣ ва таҳкими  истиқлолияти давлатӣ ҳарчӣ бештар  саҳм гузоранд.  Аммо баъзе нохалафони чунин пешравӣ  ва шукуфоии мамлакати азизамонро дида наметавонанд ва кӯшиш ба харҷ  доранд, ки онҳо халалдор  созанд.

Як қисмат шаҳрвандони кишвар дар хориҷа бо роҳбарии хоҷагони зархариди худ намехоҳанд Тоҷикистони  биҳиштосо рӯй ба беҳбудӣ орад. 

Ҳоло Тоҷикистон бо сарварии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  ободу орому осуда шудааст, мардумаш рӯ ба ҳаёти осоишта оварданд. Чанд сол қабл ҳатто тассавур намекардем, ки  дар давлати ҷангзадаи мо ин қадар роҳҳо, корхонаҳои бузурги саноатӣ, иншооти иҷтимоӣ, мактабҳо бунёд карда шаванд.

Имрӯз мо бояд дарк кунем, ки мубориза бо ин хиёнаткорони  Ватан танҳо вазифаи мақомоти амният ва тартиботи ҳуқуқ нест ва бояд тамоми шаҳрвандон алайҳи  ин иқдоми ноҷавонмардона садо баланд кунанд. Мо ин қувваҳоро бояд содда нагирем. Тори риштаи ин найрангбозон дар дасти хориҷиёне ҳастанд, ки оромии кишвари моро  намехоҳанд. Бо маблағҳои калон ҷавононро дар роҳи хиёнаткорӣ равона сохта, кӯшиш медиҳанд, ки  мардуми моро бар зидди худамон истифода баранд.

Биёед дасти ҳамдигар бигирему барои ҳифзи Ватан аз ин дасиссабозон устувор биистем. Ҳифзи марзу буми кишвар, сулҳу суббот ин ҳама давлату боигарии Тоҷикистон дар дасти ҷавонон буда, вазифаи онҳост нигоҳ доштани ин ҳама муқадасоти меҳан аст. Вагарна ин нохалафон аз хориҷа истода ба обрӯи мо латма мезананд ва майдонро холӣ дида, борони дуруғу тӯҳматро ба сари мо хоҳанд рехт.

Создано: 12 июня 2023

Просмотров: 547

Муҳаммадиқболи Садриддин пас аз сафари бобарори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба кишвари Чин  ва баҳои Сарвари давлати Чин нисбати Президенти мо ҷойи шиштан наёфта, барои кофтани айб боз аз таги нохун чирк мекобад. Худ иқрор мешавад, ки ягон дастоварди Сарвари давлатро чашми дидан надорад. Охир ба гуфти худаш бояд чашми ҳақбин дошт. Мо марҳилаи душворро  паси сар кардем. Агар ҳамин марди хирад намебуд,  ин ришдорону муттастиб ҳеҷ коре барои миллат намекарданд. Албатта сари минбар суханчинӣ кардан ба ҳама осон аст. Аммо ҷомеаро ки пур аз таассубу хурофотпарасти буд, фурӯ нишон додан ин қаҳрамоист, ки бояд ба он арҷ гузорем.

Создано: 27 мая 2023

Просмотров: 589