Муҳаммадиқболи Садриддин пас аз сафари бобарори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба кишвари Чин  ва баҳои Сарвари давлати Чин нисбати Президенти мо ҷойи шиштан наёфта, барои кофтани айб боз аз таги нохун чирк мекобад. Худ иқрор мешавад, ки ягон дастоварди Сарвари давлатро чашми дидан надорад. Охир ба гуфти худаш бояд чашми ҳақбин дошт. Мо марҳилаи душворро  паси сар кардем. Агар ҳамин марди хирад намебуд,  ин ришдорону муттастиб ҳеҷ коре барои миллат намекарданд. Албатта сари минбар суханчинӣ кардан ба ҳама осон аст. Аммо ҷомеаро ки пур аз таассубу хурофотпарасти буд, фурӯ нишон додан ин қаҳрамоист, ки бояд ба он арҷ гузорем.