Тоҷикистон аз рӯзе, ки барои ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ талош намуд, барои қабули стратегияи рушди Тоҷикистон барои ояндаро тарҳрезӣ намуда бошад ҳам, маҳз дар ҳамон вақт ба хотири талоши мансабу манфиатпарастӣ қувваҳое барои нобуд намудани миллати тоҷик пайдо шуданд, ки бар зидди онҳо хушбахтона мо тавонистем, ки ғолиб омада, пойдории давлати худро таъмин намуда бошем. Гарчанде, ки миллати тоҷик он замон дучори парешониву сарсониҳои зиёде шуд, хиради сиёсӣ ва дониши азалии мардумони тоҷик, теша бар решаи душманони халқ зад.

Ҷоиз ба зикри хос аст, ки ягона амали муҳиму сарнавиштсоз дар роҳи рушди Истиқлолияти давлатӣ ин баргузории Иҷлосияи 16- ум буд. Зеро дар ин иҷлосия бештар дар ҳифзи давлатдории миллӣ ва нуфузи ниҳодҳои сохти демократии Тоҷикистон нақши басе бориз гузошт. Маҳз ба ҳамин хотир баргузории Иҷлосияи 16 -ум дар хотироти мардумони тоҷик ҳамчун ҷаласаи таърихӣ сабт гаштааст. То кунун аз забони пиру барно оид ба аҳамияти таъриҳиву сулҳофарии Иҷлосия мешунавем ва эҳсоси ватадӯстиамонро дучанд мегардонем. Заминаи осоиштагии мардуми тоҷик маҳз дар фаъолияти босамари сиёсии Пешвои миллат асос ёфтааст. Ба ҳамин хотир ҳамаи моро мебояд, ки Тоҷикистонро азиз, муқаддасоти онро гиромӣ ва арзишҳои олии онро пос дорем. Ояндагон моро вақте меросбарони тоҷикони тоҷдор меҳисобанд, ки мо Истиқлолияти давлатиамонро рушд бахшида, онро ба маънои том ба ояндагон мерос бурда тавонем.

Миллати тоҷик марҳилаҳои басо вазнину муташанниҷеро паси сар кард, гарчанде, ки Истиқлолияти давлатӣ ба осонӣ ба даст наомад вале хиради волои мардумони тоҷик ғолиб шуд, то ваҳдату сулҳу оромиро дар пайрави аз ақидаҳои созандаи сарвари давлат дар Тоҷикистон ҳукмрон кунад.

Қайд кардан хело маврид аст, ки фаъолияти созандаи имрӯзаи ҷавонони мо заминаи мусоид барои зиндагонии шоиста ва босаодати ояндагон аст. Маҳз барои ҳамин вазифаи ҷоноҷони мост, ки барои ояндагон моро ҳамчун меросбарону вориси Сомониву Эмомалӣ Раҳмон донистанашон аз имрӯз кӯшиш намоем, ки дар пайравии ақидаҳои хирадмандонаву дурбинонаи Пешвои миллат, амале анҷом дода бошем, ки ҳамеша Ватанамон ободу осуда ва пояҳои давлатдории миллатамон устувор мардумонаш ҷовидон монанд, инчунин ному мақоми Тоҷикистон бояд бештар аз имрӯз шуҳрати ҷаҳонӣ касб карда, тоҷиконро дар тамоми олам ҳамчун мардуми ваҳдатофар шиносанду эътироф намоянд.

Амон Раҳимов, устоди ДПДТТХ