Ҳар як халқу миллат сулҳу субот дӯстиву рафоқат ваҳдату ягонагиро орзу дорад, зеро фақат дӯстиву рафоқат ваҳдату ягонагӣ инсонро хушбахт менамояд. Аммо афроде ҳастанд, ки мехоҳанд ин орзуи тамоми аҳли башарро барҳам диҳанд.

 Чун аз расонаҳои ватаниву хориҷӣ огаҳӣ пайдо намудем, санаи 29. 07 соли равон дар деҳаи Себистони ноҳияи Данғара як гурӯҳи бадхоҳон сайёҳони хориҷиро бо нақлиёт пахш намуда, гӯё ба садама дучор шуда бошанд ва бо ҳамин амалиёти нопок риштаи умри чанд нафарро барканданд. Аз рӯйи маълумотҳо  чор нафар сайёҳони хориҷӣ ба ҳалокат расида, чанд тани онҳо бо ҷароҳатҳои вазнин бистарӣ шудаанд. Албатта, ин кирдори онҳо беҷавоб нахоҳад монд. Зеро ҳар амал подоши худро дорад. Набояд ин ҳикмати ҳаётиро фаромӯш кард:

Ҳар ки бо душмании халқ равон аст, чу баҳр,

Зуд бошад, ки сари хеш чу гирдоб хурад.

        Аз ҳисоби ин ҷинояткорон як нафар аз тарафи мақомоти қудратӣ дастгир, чанд нафари дигар  нобуд шуда, якчанд нафар дар ҷустуҷӯяенд.

     Мо, ҷавонони ДПДТТ аз ин амали ноҷавонмардона сахт андӯҳгин буда, ба пайвандону наздикони ин шахсон ҳамдардии бепоён изҳор менамоем. Зеро воқеан ҳам, ин кирдор боиси ангезаи нафрати ҳамдиёрон гардида, мардумро ба ҳамдилию сарҷамъӣ водор менамояд.

Ҷамшед Масаидов, сарвари бахши кор бо ҷавонони ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Хиромон Пӯлодзода, донишҷӯи курси 3,

Ғуфрон Рустамов, донишҷӯи курси 2,

Манучеҳр Шарипов,  донишҷӯи курси 3,

Аёмиддин Саидов, донишҷӯи курси 3