Тоҷикистон ба марҳилаи нави рушд ворид гардида, дар арсаи байналхалқӣ ва ҳалли муаммоҳои дохилии худ ба натиҷаҳои назаррас ноил гардида истодааст. Албатта инкор кардан мумкин нест, ки дар ҳаёти иқтисодӣ, сиёсӣ ва иҷтимоии ҷумҳурӣ муаммоҳои зиёде мавҷуд мебошанд.

Ин дастовардҳои кишварро гурўҳҳое ҳастанд, ки нодида мегиранд. Зиёда аз ин қувваҳое ҳам мавҷуданд, ки ба ҳукумати имрўза дар мухолифат қарор дошта, мехоҳанд вазъро ноором созанд. Мисоли онро мо дар фаъолияти ба ном «Гурўхи 24», «Озодандешон» ва ҲНИ дида метавонем, ки раҳбарияшро Муҳиддин Кабирӣ бар ӯҳда дорад.  Зикр кардан ба маврид аст, ки “Гурўҳи 24”-ро пас аз марги Умаралӣ Қувватов  Шарофиддин Гадоев, соҳибкори фирорӣ бар ӯҳда дошта, пайваста, намоишкорона дар сомонаҳои Ахбор.сом ва Паём нет муроҷиатномаҳои бесару нӯге ба мардум мефиристад. Аз баромадхояш маълум, ки ба эҳсосот сахт дода шудааст ва худ намедонад, ки чиҳо гуфта истодааст.  

Ба андешаи баъзе муҳаққиқон “Гурўҳи 24” созмони сиёсӣ нест, балки аз чанд нафар соҳибкорони норозӣ иборат аст, ки баъд аз пардохт накардани андоз ва берун пой ниҳодан аз чаҳорчўбаи қонун Тоҷикистонро тарк кардааст.

Новобаста аз он, ки ин гурўҳ сиёсист ё ғайри сиёсист, ба хотири оромии ҷомеа, ба хотири ягонагии ҷомеа ва ба хотири он сулҳу суботе, ки имрўз Тоҷикистон соҳиб шудааст, аз мақомотҳои дахлдор даъват ба амал оварда мешавад, ки нисбати ин гурўҳи носолим чораҳои зарурӣ андешида шавад. Зеро масъалаҳои таъмин  кардани амният дар мадди аввал меистад.  Инро бояд дарк кард, ки истиқлолият бе таъмини амният вуҷуд дошта наметавонад.