Дар шароити имрӯза ҷаҳонишавӣ  имконияти бузурги пешрафт ва дар айни замон таҳдидҳои ҷиддӣ  ва ҷадидро ба ҳаёти инсоният ворид сохта истодааст. Давлатҳои абарқудрат ба хотири манфиатҳои иқтисодиву сиёсӣ давлатҳои аз лиҳози сиёси сустарро майдони ҳарбу зарб табдил дода, бар замми даромадҳои азими иқтисодӣ аз ҳисоби нафту газ ҳамчунин яроқу силоҳу худро ба таъбири халқӣ «ба пул зада истодаанд».

Ислом ба зоти худ надорад айбе,

Ҳар айб ки ҳаст, дар мусулмонии мост.

 

 

Яке аз амалҳои нангини ташкилоти террористии наҳзати исломӣ дар солҳои навадуми асри гузашта кушта шудани шумораи зиёди олимону донишмандон ва умуман зиёиён буд. Дар хусуси чунин ҷиноятҳои мудҳиши наҳзатиҳо филмҳои мустанад ва гузоришҳои телевизионӣ ҳам намоиш дода шудаанд, ки дар онҳо шоҳидони он воқеаҳои хунин суханронӣ карда, террорҳою кушторҳои наҳзатиҳоро  тасдиқ намудаанд.

Мақсади асосии роҳбарияти ташкилоти террористию экстремистии наҳзатӣ аз куштори равшанфикрони тоҷик, дар ҷомеа ба вуҷуд овардани фазои тарсу ноумедӣ ва даҳшат буд. Бо ин гуна амалҳои палидона онҳо мехостанд вазъияти кишварро ноором сохта, ҳадафҳои шуми худ, яъне бо роҳи зуроварӣ ғасб кардани қудрати сиёсӣ ва тағйир додани сохти давлатдориро амалӣ кунанд.

Мехостам андешае чанд перомуни мақсад, ният ва ҳадафҳои сарварон, ҷонибдорон  ва пайравони ҲНИТ сухане арза дошта бошам. Бешак ҳамаи мардуми мо бошандагони Тоҷикистони азиз мусулмонанду ва ба дини муқаддаси ислом эътиқод ва пайравӣ доранд.

 Вазири маориф ва илми мамлакат Раҳим Саидзода дар доираи сафари кории худ ба вилояти Суғд аз Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик Муҳаммад Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд боздид ба амал овард.
Нахуст аз раванди супоридани имтиҳоноти маҳорат, ки дар синфхонаҳои алоҳидаи донишкада бо фарогирии беш аз 400 нафар довталабон сурат мегирифт, аз наздик шиносоӣ пайдо карда шуд. Маълум гардид, ки ин намуди имтиҳоноти Маркази милллии тестии назди Президенти Ҷумиҳурии Тоҷикистон бо ташкили тамоми шароити лозима ва низоми хос аз тарафи Донишкада сурат гирифта истодааст. Довталабон ва волидайни онҳо ба Вазири маорифи маориф ва илми ҷумҳурӣ Раҳим Саидзода дар ин бора қаноатмандии хешро изҳор доштанд.
Раҳим Саидзода ҳазамон аз пойгоҳи таълимию илмии донишкада, аз ҷумла аз озмоишгоҳҳои ин муассисаи таълимӣ шинос гардид. Таъкид шуд, ки таълиму тарбия, шароиту имконияти таҳсилу фаъолият ба пойгоҳи моддии муассисаи таълимӣ вобаста буда, тайёр шудани муатахасисони баландихтисос ба он тавъам аст. Ташкили теъдоди зиёди озмоишгоҳҳои фаннӣ мувофиқ ба ихтисосҳои донишкада намунаи пайравӣ ба дигар муасссисаҳои олии мамлакат арзёбӣ гардид.
Вазири маориф ва илми мамлакат ба иҷроиши Барномаҳои давлатӣ дар соҳаи маориф таваҷҷуҳ зоҳир карда, ба сатҳи омомдагиҳо ба соли нави хониш, фаъолияти дохилии комиссияи қабули донишкада ва дигар масоили рўзмарра таваҷҷуҳи махсус зоҳир карда, ба роҳбарияти донишкада ҷиҳати боз ҳам баланд бардоштани савияи дониши донишҷўён, иштироки фаъолонаи онҳо дар озмуну олимпиадаҳои ҷумҳуриявӣ ва байналхалқӣ дастуру супоришҳои махсус дод.
 

      Дар рӯзномаи «Согдийская Правда» (24 ноябри соли 2017) мақолаи муфассале таҳти унвони «Шоҳиди зиндаи бедодии ҲНИТ» чоп гардид. Дар он сӯҳбати Сияҳаков С.Ш. - яке аз роҳбарони САМНИТ (ниҳоди амнияти ИНОТ) дар солҳои 90-ум асри гузашта оид ба фаъолияти тахрибкоронаи ҲНИТ дар солҳои ҷанги шаҳрвандӣ дар Тоҷикистон оварда шудааст.

Дар доираи баргузории  ҳафтаи илми тоҷик бо  иқдоми Раёсати илм ва инноватсияи Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон  озмуни "Донишҷӯ ва пешрафти илмию техникӣ” суръат гирифта, он дар Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи С.Айнӣ бо иштироки муовини якуми вазири маориф ва илм Ҷамшед Ҷӯразода, натиҷагирӣ шуд.

Озмуни мазкур тибқи низомнома дар ду давр: даври донишгоҳӣ ва даври ҷумҳуриявӣ баргузор гардида, ғолибон бо дипломи дараҷаи 1,2,3 ва ифтихорнома сарфароз гардонида мешаванд. Дар озмуни имсола аз 46 муассисаи таҳсилоти олии касбии ҷумҳурӣ 23 муассиса иштирок намуда, 290 кори илмӣ пешниҳод гардид.

Тибқи хулосаву баҳогузории гурӯҳи корӣ 26 нафар сазовори дипломи дараҷаи якум, 49 нафар сазовори дипломи дараҷаи дуюм, 42 нафар сазовори дипломи дараҷаи сеюм ва 20 нафар сазовори ифтихорнома гардиданд.

Боиси ифтихор ва саодат аст, ки ду нафар дастпаварони Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон – Мирмухамедова Шаҳноза дар бахши “Техника ва технология” ва Сайдалиев Муҳаммад дар бахши “Инноватсия ва ихтироъкорӣ соҳиби ҷойҳои дуюм ва сеюм гардида, бо диплом ва тӯҳфаи хотиравӣ сарфароз гардиданд. Ин дастоварди бузургро ба донишҷӯён муборакбод мегӯем ва итминон дорем, ки сафи чунин ҷавонони ҳушманду доно солҳои минбаъда афзун хоҳад шуд.  

Ёдовар бояд шуд, ки озмуни ҷумҳуриявии корҳои илмию эҷодӣ ва навоваронаи ҷавонони кишвар таҳти унвони «Донишҷӯ ва пешрафти илму техника» бо иштироки донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти олии касбии кишвар аз ҷониби Вазорати маориф ва илм гузаронида мешавад.

 

 

 

 

Вақте маводи мазкурро омодаи навиштан будам, ба хотирам суханони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни мулоқот бо зиёиёни кишвар омад. Он кас қайд карда буданд, ки имрӯз дар ҷомеа эҳтиром нисбати муллоҳо афзудааст, аммо қадру манзалати оне, ки умре пайи таълиму тарбияи фарзандон аст, ба гӯшаи фаромӯшӣ рафтааст. Воқеан ҳам, ин гуфтаҳои Сарвари давлат ҷон дорад. Ба маъракае даъват шудам. Анбӯҳи одамон паси дарвозаи маъракадор сарҷамъ буданд. Аз вақти таъин намудани ба истилоҳи мардум «зиёфат» ним соат гузашта бошад ҳам, касе ба даруни хона даромаданӣ набуд. Чун сабаб пурсидем, маълум гардид, ки домуллои маҳалла дар маъракаи дигар будаасту ҳамин замон омада мемондааст. Ниҳоят домуллои маҳалла бо як мошинаи гаронарзише назди дарвозаи маъракадор омада таваққуф намуд. Чун нек назар кардам, ӯ ба синну сол тахмин 40-45-сола менамуд. Аммо ришҳои мондаву либоси дарози ба домуллоҳо хос ӯро аз будаш калонсолтар мекард. Домулло бо карру фар аз даъватшудагон пеш вориди хона шуда, дар ҷойи аз ҳама боло рафта нишаст ва бо хондани яке аз оятҳои каломи раббонӣ ҳозиринро ба хӯрдан даъват кард. Шояд ин амал як ҳодисаи маъмул дар ҳоли ҳозир бошад, аммо бароям чунин рафтори домулло писанд наомад. Зеро дар ин маърака нафароне ҳам ҳузур доштанд, ки ҳам ба синну сол ва ҳам аз рӯи обрӯ ва нуфуз аз ин домулло боло меистоданд. Ҳатто марде, ки дар назди ман буд, худро омӯзгори деҳа муаррифӣ намуд, бо ифтихор шогирдаш будани домуллоро қайд кард. Ва ин ҷавони аз илми шариат бархӯрдор мебоист онҳоро аз худ пеш гузаронида, баъд медаромад. Баъдан дар ҳаққи маъракадор ӯ неву шахси калонсолтар дуо мегуфт. Зимни тановули хӯрок ӯ аз аҳкоми шариат ёд карда, ҳатто бузургтарин парастиши Худовандро дар эъзозу икроми волидон ва дар сурати реҳлати онҳо дӯстони наздики онҳо донист, аммо худ ба оддитарин одобу ахлоқи инсонӣ риоя накард.

Хулоса, аз ин зиёфати ошноям ошуфтаву малулхотир берун шудам ва ба худ андешидам, ки чаро имрӯз обрӯ ва мартабаи домуллоҳо баланд шудаасту муаллимро, ҳамон тавре ки пештар ҳурмат мекарданд, имрӯз эҳтиром намекунанд ва азиз намедоранд.

Аз рӯи нақли модаркалонам, ки чанд сол пеш аз ин ҷаҳонро реҳлат кардаанд, дар замони шӯравӣ, ки хондани намозу ба масҷид рафтан манъ буд, «одамони кӯҳна» намозашонро мехонданд, аммо касеро талқин намекарданд. Аз амнияти худ метарсиданд. Чунин даъватҳои ошкоро аввалҳои  соли навадум ба қавле «мӯд» шуданд.  Дар хотирам аст, ки мо, толибилмони мактаб аз рӯи таассуб бошад ё бо амри дил аз волидонамон хоҳиш мекардем, ки ба мактаби шабонаи омӯзиши динӣ равем. Онҳо низ ба хотири гирифтани дониши динӣ ба иқдоми мо розӣ шуда буданд. Ду домулло ба мо аз фанни «муаллими сонӣ» дарс мегуфтанд. Аҷибаш он, ки ин домуллоҳоро, ки ба «дониши мукаммалашон» он вақт сахт эътимод доштем, ҳар шаб сари хони густурдаи яке аз шунавандагон ба мо дарс мегуфтанд. Яъне, бар замми ҳаққи хизматашон мо бояд бо навбат онҳоро меҳмондорӣ мекардем. Хулоса, аз ин домуллотарошон, ки худро аз муридони олими  равоншод Саид Абдулло Нурӣ муаррифӣ мекарданд, чизеро наомӯхта, онҳо ба якборагӣ щайб заданд. Дар он солҳо даҳҳо домуллоҳое буданд, ки худро шогирди ин олими бузурги дин эълон намуда, эҳсосоти мардумро бар манфиати хеш истифода мебурданд. Ва онҳое ки имрӯз қадре аз ин илми исломшиносӣ огаҳӣ пайдо кардаанд, бо дамандозиву фотеҳа ба фотеҳа гаштан ҳам кисаҳояшонро пур мекунанду ҳам шикамашонро.

Манзури овардани ин мисолҳо дар чӣ буд? Ман аз он дар шигифтам: мардуми мо то куҷо кутоҳназаранд, ки кӯдаки беморро ба умеди шифоёбӣ аввал ба шифохона неву ба даргоҳи мулло мебаранд, то  дам андозаду кӯдак шифо ёбад. Чун ҳолати бемор вазнин мешавад, баъд ба беморхона мебаранд. Агар кӯдак шифо наёбад, аз гиребони табиб мегиранд. Аммо то ҳол ба мушоҳида нарасидааст, ки касе аз домулло сабаби шифо наёфтани фарзандашро пурсон шавад.

 Имрӯз шумораи домуллоҳо дар ҷомеа бамаротиб афзудааст. Чаро чунин аст? Аввал ин ки тавре дар боло ишора шуд, ба домуллоҳо ҷомеа бештар таваҷҷӯҳ доранд, сониян набудани касбу кор иддае аз ҷавонони моро водор мекунад, ки даст ба домуллогӣ зананду нони беминнате ёбанд. Дар ин самт ба ақидае бархе розиам, ки мегӯянд: «садоқат ба илму касбомӯзӣ нуфузи муллоҳоро кам мекунад». Зеро ҷавони дар даст касбдошта  ҳаргиз дар фикри домуллогӣ нестанд ва нахоҳанд шуд.

Сардори давлатамон дар чандин баромадҳои худ таъкид намудаанд, ки муллогӣ касб нест. Агар мақсад омӯзиши илми шариат бошад, айни замон қариб дар тамоми шаҳру ноҳияҳо мадрасаҳои исломӣ фаъолият мебаранд. Барои омӯзонидани наврасон бошад, дар назди аксарияти масҷидҳои ҷомеъ мактабҳои ибтидоии аз қайди давлатӣ гузашта мавҷуданд.

Одатан мардуми мо мулло гуфта, шахсеро мефаҳмид, ки ба монанди муаллим роҳнамо ва тарбиятгари аҳли ҷомеа бошад. Ҳатто имрӯз ҳам, одамони калонсол ба нишони эҳтиром ба муаллимон «домулло»- гӯён муроҷиат менамоянд. Мутаассифона, рафтору амали бисёрии муллоҳои навбаромад ба ин талабот ҷавоб намедиҳад. Муллогӣ на роҳнамоиву ҳидоят, балки воситаи рӯзгузаронию сарватҷамъкунӣ барои онҳо шудааст.

Мушоҳидаҳо нишон медиҳад, ки шахси хонда ва бомаърифат ҳаргиз духтурро монда, ба пеши мулло намеравад. Ҳамчунин, тавре ки болотар таъкид намудем, рӯ ба омӯзиши касбу ҳунар ва меҳнати ҳалол овардан ҷавононро ба созандагию бунёдкорӣ таҳрик менамояд.  Бо ибораи дигар, онҳо бахти худро дар меҳнат меҷӯянд, шариатро аз хурофот фарқ карда, динро ҳамчун худошиносӣ ва наздикшавӣ ба асли худ истифода мебаранд.

Бадбахтӣ дар он аст, ки дар замони имрӯза бисёр падару модарон рисолати азалии худро ба ҷо намеоранд ва боз аз мактабу маориф домангир ҳастанд. Ин гуна волидон гоҳо худашон дидаву дониста фарзандонашонро шогирди муллотарошон мекунанд, ки на ҳама вақт оқибати хуб медиҳад.

Аз рӯи маълумотҳо айни замон зиёда аз 300 нафар ҳамватанони мо дар Сурия «ҷиҳод» мекунанд. Ҳамаи онҳо шогирдони чунин муллоҳои ифротгаро ҳастанд ё худашон ба чунин дараҷа расидаанд. Ҷиҳоди онҳо танҳо барои нафс ва молу сарват аст. Агар мақсад ризо кардани парвардигор бошад, онҳо метавонистанд дар Ватани худ гӯшаеро обод намуда, дастгири ниёзмандон бошанд.

Чунин ҳолат дар гузашта низ ба мушоҳида расида, боиси нигаронии равшанфикрон шуда будааст. Аз ин ҷост, ки шоир Фахрии Рӯмонӣ мегӯяд:

Ҳар гову харе, ки соҳиби дунё шуд,

Дар маъракаҳо ҷои вай аз боло шуд.

Норафта ба мактабу наомӯхта сухан,

Аз каҷравии замона домулло шуд.

Мутааассифона, имрӯз айнан чунин ҳолат дар ҷомеаи мо ба назар мерасад. Бояд ҳамагӣ аз паи ислоҳи он шавем ва насли наврасу ҷавонро ба роҳи дурусти зиндагӣ ҳидоят намоем.

Абдусабури Абдуваҳҳоб, рӯзноманигор

 

Бо мақсади муаррифии дастовардҳои донишкада, шиносои бо иқтидори илмӣ, пояи моддиву техникӣ, раванди таълим субҳи имрӯз дар Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд Рӯзи дари кушод барои хатмкунандагони муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумии вилоят, литсею коллеҷҳо баргузор гардид.

Саҳни бинои асосии донишкада бо намоиши дастовардҳои илмии донишкада зеб дода шуда, устодони кафедраҳо зарурият ва муҳимияти ихтисосҳои худро барои толибилмон муаррифӣ намуданд. Зимни суҳбат таъкид шуд, ки Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М.С.Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд аз навтарин муассисаи олии кишвар мебошад, ки дар ин боргоҳи таълим ҷиҳати амалишавии чор ҳадафи стратегии мамлакат муҳандисони соҳаҳои сохтмон, меъмор,  алоқа, энергетика, нақлиёт, саноати сабук ва хӯрока, барномасозону иқтисодчиён, молияшиносону тарроҳон  ва агротехнологҳоро омода карда мешавад.

Беш аз ҳазор нафар довталабон аз 7 толори лексионӣ, 48 озмоишгоҳ, 2 сехи истеҳсолӣ ва 1 минтақаи таълимиву таҷрибавӣ, 1 маркази таълимӣ, 26 синфхонаи компютерӣ, 4 кабинети лингафонӣ, 2 толор ва майдони варзишӣ дидан карда, шавқ ва хоҳиши идома додани таҳсилро дар донишкада иброз доштанд.  Ба толибилмон махсусан самаранок истифода бурдани 134 тахтаҳои электронӣ ва 312 адад видеопроекторҳо , ҳамкории мутақобила бо ширкату коргоҳҳои ҳудуди кишвар, ташкили кафедраи сайёр ва ҳамовора илмро ба амалия татбиқ намудани устодони донишкада писанд афтод.Бо ҳузури беш аз 500 нафар довталабон дар маҷлисгоҳи асосии донишкада мулоқоти озоду шаффофи директори донишкада, номзади илмҳои техникӣ Саидӣ Дилафрӯз Раббизода доир гардид. Номбурда ҷавонони даврони соҳибистиқлолро аз насли хушбахти айём дониста, таъкид дошт, ки таҳти сиёсати ҷавонпарварона ва хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳуриии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои тақвияти дониш, ҳунар ва малакаи ҷавонон ҳамаи шароит муҳайё гардидааст. Махсусан бо ташаббуси Сарвари давлат ба хотири бедор намудани шавқи ҷавонон ба илмҳои муосир солҳои 2020 – 2040 “Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф” эълон гардида, иқдоми дигар дар ин самт - ташкили озмуни ҷумҳуриявии “Илм фурӯғи маърифат” барои ҷавонон роҳи васеи илмомӯзиро кушод. Маҳз сиёсати маорифпарваронаи Роҳбари давлат буд, ки хатмкунандагони донишкада дар давоми 10 соли охир дар бонуфузтарин ширкатҳои бонкӣ, коргоҳҳои истеҳсолӣ, саноат, сохтмон фаъолияти густурда доранд. Чорабинии имрӯза шиносоии наздик бо дастовардҳои донишкада маҳсуб шуда, орзуҳои довталабонро ба хотири интихоби дурусти касб амалӣ менамояд.

 

Муяссар Ҳайдарзода, мудири шуъбаи кор бо муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумии Раёсати маорифи вилоят аз ҳамкориҳои самарабахши Раёсати маориф ва донишкада ёдовар шуда, зикр дошт, ки Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд аз бузургтарин муассисаи олии касбии мамалакат дар шимоли Тоҷикистон маҳсуб шуда, дар омодасозии мутахассисони соҳибкасб махсусан дар техникаву технология, рушди соҳаҳои саноат, истеҳсолот нақши мондагор дорад.

Аз ҷониби Раёсати донишкада ба хотири санҷиши дониши довталабон озмуни “Донишманд” дар мавзӯи “Ҳифзи пиряхҳои Тоҷикистон” баргузор гардид. Маълум шуд, ки ҷавонон иқдоми башардӯстонаи Сарвари давлатро нисбати эҳтироми ва гиромидошти неъмати бебаҳои табиат – об дастгирӣ мекунанд ва ин мавзӯро хуб азхуд кардаанд. Дар натиҷа бо баҳодии ҳайати ҳакамон дастаи “Федченко” бар дастаи “Зарафшон” пирӯзӣ ба даст овард.

Дар вазъияти тантанавӣ ба ғолибон ва иштирокдорони озмуни “Донишманд” аз ҷониби роҳбарияти донишкада Сипоснома ва тӯҳфаҳои хотиравӣ супорида шуд.

Аз ҷониби аҳли ҳунари донишкада, ки ҳамагӣ донишҷӯён мебошанд, барномаи рангини суруду рақсҳо пешкаши довталабон карда шуд.

Аксарияти довталабон таассуроти амиқ аз Донишкада гирифта, омодагии худро барои супоридани ҳуҷҷат ба ин боргоҳи маърифат иброз доштанд.

 

 

 

 

DUSHANBE, 26.01.2024 (NIAT Khovar) – Today, the Tajik city of Buston hosted a regular meeting of the co-chairs of the Tajik and Kyrgyz governmental delegations on the border delimitation and demarcation Saimumin Yatimov and Kamchybek Tashiev.

Субҳи имрӯз тибқи анъанаи солҳои пешин нахустин гурӯҳи наваскарони даъвати баҳорона аз ҳисоби ҷавонони вилояти Суғд ба сафи Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон сафарбар   шуданд. Ба ин муносибат дар Амфитеатри Қасри Арбоб бо ҳузури беш аз 7 ҳазор ҷавон, афсарону сарбозон, фаъолони вилояти Суғд чорабинии тантанавӣ баргузор гардид. Дар ин маъракаи муҳим ҷомеаи устодону шогирдони ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд фаъолона ширкат варзида, бо парчамҳи давлатӣ наваскаронро гусел намуданд.

  Раиси вилояти Суғд Раҷаббой Аҳмадзода зимни суханронӣ зикр кард, ки артиши миллӣ сипари тавоно ва кафили осудагиву амнияти мамлакат дониста мешавад. Раиси вилоят ба фарзандони далеру шуҷоъ, ки бо хоҳиши худ  хизмати Модар-Ватанро ихтиёр намудаанд, фатҳи қуллаҳои баланди мардонагиву матонатро таманно намуд.

Аз миёни даъватшавандагон, хатмкунандаи ихтисоси барномасозии факултети информатика ва энергетикаи  Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон Фирӯз Раҳмонов сухан карда, баён дошт, ки орзуҳоям амалӣ гардиданд. Бояд гӯям, ки аз як тараф волидонам барои баланд гардидани эҳсоси ватандорӣ замина гузошта бошанд, аз сӯи дигар ҳар ҳарфу ҳиҷои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сабаб шуданд, то бо хоҳиши худ ба хизматӣ ҳарбӣ равам. Аз ҳамсолони худ даъват мекунам, ки барои ҳифзи марзу бум ҳамеша омода бошанд.

   

Дар чорабинии тантанавӣ бо ҳузури даъватшавандагон ва модарони онҳо анъанаи мардумии нонгазон низ сурат гирифт.

 Сипас барои иштирокчиёни чорабинӣ бо ҳузури санъаткорони номии вилоят барномаи фарҳангӣ пешниҳод шуд.