Дар шаҳри Венаи Австрия як гурӯҳи манқуртони ба номи тоҷику аммо «лаббайгӯякон»-и охундҳои давлати исломӣ бо таъсиси «форуми озодандешон» мехоҳанд тарафдорони худро зиёд намоянд, то ба наҳзатиҳои мағлубшуда чун қаноти рост кӯмакрасон бошад. Ба гуфти онҳо ин гурӯҳ замоне таъсис ёфтааст, ки дар кишвари мо сатҳи ришваву фақр баланд шуда, ҷомеаи демократӣ ва дунявиат аз ҷониби давлат ва Ҳукумат риоя намешавад.
Мо, аъзоёни кафедраи агротехнологияи Донишкадаи политехники Донишгоҳи техники Тоҷикистон вақте ин муроҷиати онҳоро мутоила кардем, ангушти ҳайрат газидем. Зеро суханҳои пояи воқеи надошта, мардум, хосса ҷавононро ба гумроҳӣ мебарад.
Мо бо ифтихор мегӯем, ки дар солҳои соҳибистиқлолии кишвар ҳадафҳои давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурӣ танҳо барои ободии диёр, беҳбудии вазъи иҷтимоӣ, таҳкими равандҳои демократӣ равона карда шудааст.
Новобаста аз он, ки бенизомиҳо сиёсӣ, бӯҳрони амиқи молиявӣ ҷаҳонро зери таъсири худ мегирад, ҳамоно давлати мо дар роҳи рушди устувор, озоди афкору баён қарор дорад. Бинобар ин ҳар як ибора ва ҷумлае, ки «озодандешон» навиштаанд, дурӯғи маҳз аст.
Мо намефаҳмем, ки онҳо бо кадом роҳ сатҳи иҷтимоиёти мардумро боло мебардоранд. Дар ҳоле, ки худ дар хориҷи кишвар ба қавле «гӯшти якдигарро» мехӯранд. Ҳамзамон онҳо бо боврии том қайд кардаанд, ки бо ҳизбу ҳаракатҳои амалмекардаи кишвар робитаи хубро ба роҳ мемонад, то якҷоя камбудиҳои ҷомеро ислоҳ намоянд. То ҷое иттилоъ дорем, ягон ҳизб ва ҳаракатҳои дар қаламрави Тоҷикистон буда аз мавҷудияти чунин анҷуман изҳори бехабар намуда, гузашта аз ин муроҷиати онҳоро маҳкум намуда истодаанд.
Эълон шудани сиёсати дарҳои кушод дар давлати мо имконияти хубе фароҳам овардааст, то чунин таҷриба аз ҷониби афроди дилхоҳ хубтару амиқтар омӯхта шавад. Зеро Тоҷикистон ва мардуми шарафманди он на танҳо оромию осоиштагии худ, балки сулҳу оромии сартосариро дар миқёси ҷаҳон хостгоранд.
Пас, имрӯз моро зарур аст, ки чунин армуғонро ҳифз намоем. Зеро мо масъул ҳастем ваҳдату ягонагии миллатамонро барои ҳамешагӣ таъмин намуда, дар баробари ин онро ба наслҳои оянда мерос гузорем. Аз бузургтарин дастовардҳои кунунии кишварамон на бепарвоёнаву бетарафона, балки огоҳонаву бедордилона бархӯрдор бошем, то бидонем, ки салоҳи кор дар кучост?
Мо яктану як руҳем ва шикастнопазирем.
Гурӯҳи устодони кафедраи агротехнология
- Hits: 2870
Дар ҳоле, ки ҷаҳони муосир аз кашфиёту ихтирооти бемислу монанд тавассути расонаҳои хабарии олам баҳсу мунозираҳо ороянд, чанд «равшанназарону равшанзамирон»-и гурезаи тоҷик дар хориҷи кишвар бо таъсиси як форуми «озодандешон» гӯиё «инқилобе» дар ҷамъияти кунунии кишвар карданианд. Ин нафарон, ки ба гуфти худашон «камбудиҳои ҷомеаи кишварро таҳаммул карда натавонистанд» мехоҳанд, ба даври худ сиёсатмадорону олимони даврро кашанд. Ва бо ҳамин баҳона вазъи сиёсии кишварро муташанниҷ намуда, табадуллотеро ҷорӣ намоянд. Ин нақшаю орзуҳои онҳо аз афсонае беш нест. Зеро ки дар кишвари мо ба ҷузъ аз Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дигар тӯдакаше нест. Ва мардуми болиданазар ва саодатгуҳар танҳо ба нафаре эътимоду боварӣ доранд, ки амалан корашро нишон диҳад. Таҷрибаи талхи аввали солҳои навадум, иқтисодиёт ва сиёсати ба рукуд рафта сабақи хуби таърихие хоҳад буд, барои ҳар яки воқеан равшанзамир.
Имрӯз Тоҷикистон дар ҳама бахшҳо пешрав аст. Дар мисоли назари хосса ва таваҷӯҳ ба ҷавонони ба истилоҳ рақамӣ танҳо ҳамин нуктаро метавон ёдрас намуд, ки имрӯз дар сатҳи Ҳукумати Ҷумҳурӣ барои роҳандозии Ҳукумати электронӣ ҳамагуна шароитҳо муҳайё аст. Барои ҷавонони навовари соҳиблаёқат бо ибтикори Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши кишвар озмуни беҳтарин лоиҳаи инноватсионӣ барои дарёфти Ҷоизаи ба номи Исмоили Сомонӣ таъсис ёфта, ҳамасола беҳтарин барномасозон гирандаи ин ҷоиза мегарданд. Ҳамчунин Вазорати маориф ва илми кишвар низ дар доираи озмуни лоиҳаи инноватсионӣ барои беҳтарин олимони ҷавон тӯҳфаҳо медиҳад.
Дар донишкадаи мо низ барои рушд ва пешрафти технологияи иттилоотӣ ва дар ин замина огоҳии комил ёфтани ҷавонон аз навигариҳои илму техника воситаҳои хуби омӯзишӣ фароҳам оварда шудааст. Мо устодони донишкада мекӯшем, ки шогирдони мо аз маънавиёт ва сиёсат огаҳ бошанд. Рақибони сиёсии мо тариқи расонаҳои хабарӣ ҷор мезананд, ки кишвар рӯ ба «таназзул» ниҳодааст, аммо онҳо боре ҳам зикр намекунанд, ки замоне бинобар паст будани вазъи иҷтимоӣ сафи донишҷӯён дар мактабҳои олӣ кам буд. Ҳоло дар 39 муассисаҳои таҳсилоти олии кишвар беш аз 200 ҳазор донишҷӯ таҳсили илм доранд. Ва аксари ин донишҷӯён таҳсилдидаи имрӯзи мактабу маориф ҳастанд. Онҳо такягоҳ ва нерӯи солими миллатанд. Пайравони Пешвои миллат ва ҷоннисорони ин миллати куҳанбунёд мебошанд. Мафкураи моро ягон қувваи аҳриманӣ дигар карда наметавонад.
Пас ба олимони кундзеҳн гуфтанием: «Зӯри беҳуда миён мешиканад.
Гуруҳе аз олимони кафедараи барномарезӣ ва низомҳои иттилоотӣ
- Hits: 3234
Мардуми сарбаланд ва ваҳдатшиори диёр! Дар ҷаҳони пур аз таззоду нобасомониҳо имрӯз қувваҳое арзи ҳастӣ намуда истодаанд, ки ҳадафшон нооромии ҷомеа ва паҳн кардани иғвову дасисаҳо мебошад. Мо сад дар сад ба навиштаҳои корманди Академияи илмҳои ҶТ Сайфуллоев Нуриддин розием. Зеро он анҷумане, ки чанд тан аз ба гуфте «рӯшанфикрону озодандешон» таъсис додаанд, ҳаргиз маънии онро надорад, ки онҳо иродаи халқро соҳиб ҳастанд.
- Hits: 2959
Роҳбарон ва аъзоёни Ҳизби назҳати исломи Тоҷикистон дар хориҷи кишвар низ фаъолияташро беш аз пеш пурқувват намуда истодаанд. Раёсати ҲНИТ мунтазам оид ба манъи ғайриқонунии фаъолияти ҳизб, таъқиб ва фишори аъзоёни ҳизб аз тарафи мақомоти давлатӣ ва ҳаёти носолими мардуми Тоҷикистон ахборот ва маълумоти бардурӯғ пахш менамоянд. Дар назари аҳли ҷомеа худро ҳамчун ашхоси ҷабрдида ва бегуноҳ аз кишвар ронда шуда нишон дода, ҳадаф ва мақсадҳои асосии худро амалӣ карда истодаанд. Барои ҳаёт ва фароғати хушро дар хориҷи кишвар таъмин кардан, маблағи калон лозим аст. Аз ин лиҳоз, аъзоёни ҳизб бояд ҳомиён ва сарпарастони худро бовар кунонанд, ки онҳоро беасос аз ватан рондаанд. Эшон дар ин кор таҷрибаи калон доранд. Зеро ки роҳбарон ва пайравони ҲНИТ аввали солҳои 90 асри 20 низ пас аз шикаст хӯрдан, яъне Ҳукумати қонуниро аз байн бурда натавонистан ватанро тарк намуда буданд. Вале бо ҳиллаву дурӯғ мардуми зиёди гумроҳро бо худ ба хориҷи кишвар бурда тавонистанд. Бо ташаббус ва заҳмати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва Ҳукумати мамлакат ҳама гурезагон ба Ватан баргардонида шуда буданд.
Аз ин рӯ, роҳбарони ҳизб фикр доштанд, ки пас аз ба хориҷа фирор намудан, нафарони зиёде онҳоро дастгирӣ менамоянд. Аммо мардуми бомаърифат ва сулҳхоҳи тоҷик онҳоро пайравӣ накарданд, баръакс баъд аз ниқоб аз рӯй бардошта, амалиёти кушоду руйрости зиддидавлатӣ (моҳи сентаябри соли 2015), аз мақсади ниҳоии онҳо бохабар гашта, ҳатто пайравонаш фаъолияти онҳоро маҳкум карда, аз ҲНИТ рӯй гардониданд. Алҳол бошад, маълум нашуд, ки чаро аъзоёни камшумори ҳизб зидди Ҳукумати қонунӣ мубориза намуданд? Магар онҳо мақсад доштанд, дар кишвар табаддулот гузаронида, сари қудрат оянд? Магар аз вазъу муҳити сиёсиву иҷтимоӣ, майлу хоҳиши мардум ва қудрату тавоноии мақомоти ҳифзи ҳуқуқ бехабар буданд? Албатта, не! Онҳо хуб огоҳ буданд, ки ин бор ҳам шикаст мехӯранд.
Онҳо бо нақшаи пешакӣ аз тарафи ҳомиён ва роҳбарони ҳизб тарҳрезӣ шуда, амалиёт намуда, шикаст хӯрда, аз кишвар фирор карданд. Ҳадафи асосӣ аз он иборат буд, ки бо ҳамин амалиёти бесамар дар байни ҷаҳониён худро ҷабрдида ва таъқибшуда нишон дода, минбаъд ҳам дастгирӣ ва маблағгузории сарпарастонашонро таъмин намоянд. Бояд қайд кард, ки қисман ба ин мақсади ниҳоӣ ноил ҳам шуданд, дар хориҷа сарпаноҳ пайдо карданд.
Пас саволе ба миён меояд, ки ба баъзе давлатҳои хориҷа ин мухолифин чаро лозиманд? Аввалан, баъзе давлатҳо мухолифини дигар кишварҳоро моддӣ ва маънавӣ дастгирӣ намуда, дар оянда барои расидан ба ҳадафҳои худ, яъне тавассути онҳо фишор овардан ба дигар давлатҳо ва иҷро намудани мақсадҳои ғаразноки худ онҳоро моҳирона истифода мебаранд. Сониян, барои дар оянда ноором ва муташанниҷ намудани вазъи кишварҳои дигар онҳоро муваққатан дар мамлакати худ нигоҳ медоранд. Билохира, дар назари ҷаҳониён худро чун «давлати адолатхоҳ» ва «ҳомиёни самимии» ҷабрдидагони дигар кишварҳо вонамуд мекунанд. Вале мақсади давлатҳои мазкур як аст, онҳоро барои ба даст овардани ҳадафҳо ва манфиатҳои стратегии худ дар вақти зарурӣ истифода бурдан аст. Мухолифин чун лӯхтак муддате барои расидан ба мақсадҳои сиёсии давлатҳои мутараққӣ хизмат менамоянд ва пас аз иҷрои вазифаи худ аз арсаи ҷаҳонӣ дур карда мешаванд ва дигар касе онҳоро ёдовар намешавад. Оқибати ҳама қувваҳо ва нафароне, ки ба миллати худ ва ватани худ хиёнат карда, ба ҳомиён ва сарпарастони хориҷӣ хизмат менамоянд, нобудӣ ва шармандагӣ мебошад.
Зафар Раҳмонов, устоди кафедраи забони давлатӣ
ва ҷомеашиносии ДПДТТ ба номи М.Осимӣ
- Hits: 5255
Мо, духтарони Донишкадаи полиехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ва ҷавонони саодатманди диёр нисбати изҳороти аъзоёни «Форуми озодандешони Тоҷикистон» ҳаминро гуфтанием, ки аз дурӯғғуиву лофзаниҳои беҳуда даст кашида, воқъияти ҳолро пешниҳоди мардум кунанд. Мо аз «дилсӯзони миллат» қотеъона талаб дорем, ки номи баланди миллатро доғдор накунанд ва тӯҳмату бӯҳтонҳои муғризона обрӯи кишварамонро дар арсаи ҷаҳонӣ паст назананд. Ин марзи биҳиштосо ва сокинони ваҳдатшиор кайҳо душманро аз дӯст фарқ намудаанд.
- Hits: 2739
Муҳтарам устодон ва шогирдон!
Аз номи ҳамаи бонувони Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд фаро расидани 25 - солагии таъсисёбии Рӯзи Қувваҳои мусаллаҳи ҷумҳурии соҳибистиқлоламонро ба Шумо муборакбод мегӯям.
- Hits: 3112
Рӯзи гузашта расонаҳои наҳзатӣ эълон намуданд, ки гӯё «гурӯҳе аз шахсиятҳои сиёсии тоҷик, ки дар хориҷ аз кишвар ба сар мебаранд», созмонеро бо номи «Анҷумани озодандешони тоҷик» таъсис намудаанд. Ин номи баланд ва ин даъвои бузург боис шуд, то таваҷҷуҳ намоем, ки ин ин «озодандешон» кистанд ва ин иқдом то куҷо ҷиддист?
- Hits: 2880
Сарсухан шукронаи сулҳ ва шукронаи оромии кишвари беҳамтои мо Тоҷикистони азиз, ки рӯз аз рӯз боз ҳам зебову ва боз ҳам гулгуншукуфост. Ин ободиро бояд қадр намуд, то ки ин оромии ҷомеаро баъзе ашхосони бе виҷдон халалдор насозанд.
- Hits: 3050
Изҳороти Анҷумани озодандешони Тоҷикистонро мутоила карда, ба чунин хулоса омадем, ки дар кишвари мо то ҳол ҳамагӣ торикандешон зиндагӣ доштаанду мо ба «қадри» озодандешагон нарасидем.
- Hits: 2856
Имрӯз яке аз масъалаҳои мубрами ҷаҳон, ки хатари байнимиллалиро ба миён овардааст – рушди ифротгарроию даҳшатафканӣ ва тероризм мебошад, ки беш аз пеш хусусияти фаромиллӣ ва глобалӣ касб мекунад.
- Hits: 3125
Мо, устодон ва шогирдони Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд дар ҷавоб ба изҳороти «Анҷумани озодандешагони Тоҷикистон», ки худро аз пешравон ва донотарошони ҷомеаи пешрави берун аз Тоҷикистон мегиранд, гуфтанием, ки аз суханҳои по дар ҳавои худ даст кашида, мағлубияти худро ҳамчун «рақиби ноӯҳдабаро» қабул намоянд. Воқеияти ҳол он аст, ки душманони миллат пешравии кишварамонро нодида мегиранд. Дар кишвари мо таҳти сиёсати хирадмандона ва оқилонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳама соҳаҳо пеш рафта, зина ба зина сатҳи зиндагии сокинон рӯ ба беҳбудӣ ниҳода, дараҷаи дониш ва мафкураи мардум, хосса ҷавонон боло рафтааст. Дар изҳороти гурӯҳи ба ном «Озодфикрон» омадааст, ки ҳадафи ин Анҷуман пешгирии зуҳуроти номатлуби ришваситонӣ дар кишвар аст. Аммо то кадом андоза суханони онҳо рост аст, касе намедонад.
- Hits: 2866
