Вобаста ба вазъияте, ки имрӯз дар ҷаҳон ба амал омадааст, яке аз самтҳои афзалиятноки сиёсати сарони давлатҳо, ин мубориза бар зидди экстремизм ва терроризм мебошад. Пешвои миллат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёмҳо робита ба ин  масъала таъкид намудаанд: «Тоҷикистон ҳамчун давлати соҳибихтиёр, демократӣ, ҳуқуқбунёд ва дунявию иҷтимоӣ узви ҷомеаи ҷаҳонӣ буда, дар ҷараёни таҳаввулоти босуръати ҷаҳонишавии муносибатҳои иқтисодию иҷтимоӣ ва рушди соҳаҳои гуногуни ҳаёт қарор дорад.

Имрӯз дар як қатор давлатҳо ҷангҳои харобиовар идома дошта, боиси афзоиши шумораи фирориёни иҷборӣ, бекорӣ, гуруснагӣ ва шиддат гирифтани проблемаҳои дигари иҷтимоӣ гардидаанд. Терроризм ва ифротгароӣ беш аз ҳарвақта авҷ гирифта, бо оқибатҳои даҳшатбору бераҳмонаи худ ба проблемаи ҷиддитарини инсоният дар асри бистуяк табдил ёфтааст».

Ҳуқуқшиноси машҳури рус Л.А.Маджорян мегӯяд: «Терроризм амале мебошад, ки аз ҷониби шахсони алоҳида, ташкилот ва ё гурӯҳи одамон барои ба ҳадафҳояшон расидан равона карда мешавад». Вале бархе ҷавонони аз ҳадафҳои ғаразонаи чунин бадхоҳон ноогоҳ худ бехабар ба доми фиреби онҳо меафтанд ва оқибат аз амалҳои худ пушаймон мешаванду назди халқу Ватан бадному ҷинояткор мегарданд.

Дар доираи масъалаи ҷалби ҷавонон ба созмонҳои тундрав аз ҷониби Кумитаи давлатии амнияти миллии Тоҷикистон дар соли 2014 алайҳи 110 нафар барои ифротгароӣ ва терроризм ва нисбати 74 нафар ҳам барои ширкат дар ҷангҳои Сурияву Ироқ парвандаи ҷиноӣ боз шудааст. Ҳамчунин, зикр гардид, 30 ҷавони тоҷик дар ин ҷангҳо кушта шудаанд.

Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон тибқи қонунгузорӣ фаъолияти чунин созмонҳои экстремистӣ мисли «Ал-Қоида», «Толибон», «Бародарони мусалмон», «Ҳаракати исломии Узбекистон», «Ҳизб-ут-Таҳрир», «Салафия», «Ҷамоати таблиғ», «Ҷамоати Ансоруллоҳ», «Ҷабҳат Ан– Нусра», «Гурӯҳи-24»  ва ҲНИ ғайриқонунӣ эълон карда шуда, фаъолияти онҳо дар қаламрави кишвар манъ карда шудааст. Аммо новобаста аз ин, бинобар маълумоти солҳои гузаштаи  Раёсати Вазорати корҳои дохилӣ дар мубориза бо ҷиноятҳои созмонёфта, то имрӯз аз сӯйи ин ниҳод 85 нафар барои узвият бо Ҳизби Исломии Узбакистон, 64 нафар узви Ҷамоати Ансоруллоҳ, 3 нафар узви Толибон, 4 нафар узви Ҷабҳат Ан-Нусра, 10 нафар – Давлат-ул-Ислом, 7 нафар – Мусалмонони Солеҳ, 11 нафар – Ҳизб-ут-Таҳрир, 35 нафар Салафия, 2 нафар – Гурӯҳи 24, 14 нафар барои ҳамкорӣ бо Ҷамоати Таблиғ боздошт шудаанд.

Таҳлили сарчашмаҳо нишон медиҳанд, ки бештар ҷавонон, ки яке аз қишри осебпазири ҷомеа ба ҳисоб мераванд ҳадафи асосии гурӯҳҳои экстремистӣ ва террористӣ мегарданд.

Аз ин лиҳоз, имрӯз, дар чунин айёми ҳассоси ҷаҳонишавии зуҳуроти номатлуб ҳар як шаҳрванди кишварро зиракии сиёсӣ мебояд, мо, соҳибватанонро лозим аст, ба арзишҳои олии ин Ватани азизамон арҷ гузорем, шукри даврони сулҳу субот, осоиштагӣ кунем.

Хиромон Пӯлодзода,

донишҷӯи курси 3,

ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 Амну осоиштагӣ, фазои ободу озод беҳтарин неъматест, ки Тоҷикстони мо тайи беш аз ду даҳсола онро соҳиб аст. Бо вуҷуди мушкилиҳои андаки иқтисодиву иҷтимоӣ сокинон бо шукрона барои пешрафти рӯзгори худ собитқадамона фаъолият мебаранд.

Албатта ин ҳама тифоқию ободӣ, солориву фурӯтании Роҳбари давлат на ба ҳар кас хуш меояд. Нерӯҳои опозитсионии кишвар, ки худро донову оқил метарошанд, имрӯз дар хориҷи кишвар бо кӯшиши ба даст овардани иродаи халқ бо амри хоҷагони худ кӯшиши ғайрат намуда истодаанд. Ин нафарон, ки роҳбариашонро Муҳиддин Кабирӣ бар дӯш дорад, бехабар аз онанд, ки ҳарчи қадар афкори мардумро зидди Ҳукумати кунунӣ метезонанд, ҳамон андоза халқ дар  симои давлат ва Ҳукумат такябон ва нерӯмандии худро мебинанд.

Мутаассифона, дар ин миён чанде аз равшанфикрон, хосса журналистон низ пойбанди идеологияи дӯрӯғини онҳо гардида, имрӯз ин нерӯи бузург бар зидди давлат нигаронида шудааст. Дар як моҳи охир наҳзатиён бо ҳамдастии чанде аз созмонҳо дар Берлин ҳамоиш барпо намуда, масъалаҳои имзои Созишномаи истиқрори сулҳро баррасӣ намуда, гӯиё қарор бароварданд, ки сулҳ сулҳи тоҷикон нест. Дертар қазияи тифлаки маъсум Ҳамзаи бемор дар расонаҳо паҳн шуда, душманони миллат  бо як маҳорати хосса бемори Ҳамзаро бархӯрди давлат ва ҲНИ муаррифӣ намуданд, ки ин хатои маҳз буд.

Чун Ҳамза бо модараш барои муолиҷа ба хориҷ фиристода шуд, онҳо «парчами пирӯзи»-ро боло бароштанд. Ҳол он ки худи мақомоти қудрати хостгори раҳо шудани Ҳамза аз ин бемори буд.

Баъдан куштори бераҳмонаи сайёҳони хориҷӣ аз ҷониби зархаридони Кабирӣ  кинаву адовати мардумро нисбати наҳзатиён болотар намуд. Наҳзатиён дар расонаҳои хориҷӣ  ҷор заданд, ки дар ин амал даст надоранд, аммо сари кафида зери тоқӣ намемонад. Маълум гардид, ки маҳз наҳзатиён бо сарварии Кабирӣ чанд моҳҳои охир тарҳи ин терактро кашида, бо анҷом додани амалашон хостанд ба Соли рушди сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ ва имиҷи Сарвари давлат зарбае зананд. Аммо меҳнати шабонарӯзии мақомотҳои интизомии кишвар ҳақиқатро рӯи об баровард. Бо вуҷуди гунаҳкорӣ Кабирӣ ба журналистони зархариди худ амсоли Аркадий Дубнов ва Олег Панфилов, ки бо нағораи Кабирӣ ҷавлон мезананд, рӯирост ҷониби Тоҷикистонро муттаҳам бар он карда истодаанд, ки ноҳақ амали террористиро бар гардани ТЭТ ҲНИ бор мекунанд. Аммо офтобро бо доман магар пӯшида мешавад.   

ТЭТ ҲНИ барои расидан ба мақсадҳои нопоки сиёсии худ ба амалҳои бешарафона даст зада, аз қатли инсонҳои бегуноҳ  рӯй намегардонанд. Дар зери шиорҳои «ҷиҳоду ғазоват» мехоҳанд ин «бемории бедаво»-ро бо кишварҳои дуру ҳамсоя таҳмил созанд. Бо ин кирдорҳои носолим, дунёро дар гирдоби тарсу даҳшатҳои тасаввурнопазир мехоҳанд нигоҳ доранд ва бо ин васила мавқеи сиёсии худро мустаҳкам намуда, соҳиби иқтидори иқтисодӣ гарданд. Муҳимтар аз ҳама иродаву афкори мардумро мехоҳанд ба даст оранд.  Ислом динест барои осудагиву амният ва ҳар як амале, ки дар аснои ибодат сурат мегирад, қалби инсонро ба шафқату муҳаббат ва раҳму адолат водор месозад. Тавре аз сарчашмаҳои аслӣ бармеояд, дар он дуруштиву ситам, таҷовузу ифрот ва дигар аъмоли зиддиинсонӣ вуҷуд надорад.

Муҳаррама Темурова,

мудири шуъбаи тарбияи ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Пас аз нашри видеонамоиши «Манқурт» ва хондани мақолаи Самиев Холмаҳмад таҳти унвони «ТЭТ ҲНИ ҲАМОНО АЗ РОҲИ ТЕРРОР КОРА МЕГИРАД» хотироти ман ба амали террористии чанд сол пеш  санаи якуми сентябр дар шаҳри Хуҷанд рухдода рафт. Дар ин амали ваҳшиёна ҷавонони истаравшанӣ даст доштанд, ки гӯиё барои қасос ин корро карданд. Бо ҳамин хотирҷамъ гардида шукронаи тинҷиву аммонии кишварамро мекардам. Чун медидам, ки дар гӯшаву ақсои олам ҳодисаи даҳшатбори худро дар бозору масҷид тарконидани одамонро медидаму ангушти ҳайрат мегазидам, ки то куҷо насли одамӣ бераҳму золим ва кундзеҳн шудааст, ки дидаву дониста ҷони худрову дигаронро ба ҳақ месупорад. Чун хондаму иттилоъ ёфтам гурӯҳҳои зиёде бо номи исломӣ миёни омма, хосса ҷавонон ташвиқоти зиддиинсонгароёна мебаранд. Гӯиё исломи пок бояд дар хилофат ва тибқи амрҳои он зиндагӣ кунад. Ҳодисаи даҳшатбори куштори сайёҳон санаи 29 июл дар ноҳияи Данғара дар қатори дигарон маро низ ошуфтахотир намуд. Зеро миллати фарҳангпаноҳи маро чун минтақаи амалкарди террористӣ васоити ахбори омма муаррифӣ намуданд.

 Аслан решаи ин ҳодиса аз куҷост ман пас мутоилаи маводи Холмаҳмад Самиев, устоди Донишгоҳи миллии Тоҷикистон дарёфтам. Пушти ин ҳодисаи нангин Абу усомаи Норакӣ яке аз парвардагони мактаби террористии ҲНИ меистад.  Ӯ ки Назаров Тоҷиддин ном дорад,   ҳанӯз айми ҷавонӣ чун узви фаъоли  ҲНИ бо тавсияи Манонов Шералӣ ба Русия рафта, дар ҷалби ҷавонон ба сафи ҲНИ кӯшишҳо кардааст. Чун қудрати ҲНИ то боре кам гардид, ҷавононро ба ДИИШ даъват мекардагӣ шуд. Ӯ шаҳри Хоши Ҷумҳурии Исломии Эронро макони зиндагии худ қарор дода, аз ин мактаби терористии Эрон сабақҳои террористӣ гирифтааст. Ва вазифаи ӯ бар ивази маблағҳои ҳангуфти хоҷагони Эронӣ ва Кабирӣ ташкил намудани амалҳои террористӣ дар ҳудуди Тоҷикистон мебошад.

Чӣ бояд кард, ки ҷавонони мо ба чунин роҳ нараванд. Тарбияро аз оила бояд шуруъ кард. Ин мисраҳоро навишта хотироти даврони ҷавониам пеши назарам омад. Раҳмати модари меҳрубонам мегуфтанд, ки «Вақте, ки ба падарат дар муошират мешавӣ, чашматро ба замин нигоҳ карда гапзанон кун», ки ин эҳтиром нисбат ба падар аст. Боз таъкид мекарданд, ки дар «вақти суханронӣ бо падарат калимаҳои дағалонаро истифода набар!». Ин суханҳо як ҷаҳон маънии калон дорад, ки дар амал ҷорӣ кардан ин гуфтор барои баодоб шудани фарзанд саҳми арзандаро мегузорад.

Дар ҷавониам, раҳматӣ падари бузургворам моро ба инсондӯстиву хоксорӣ ва меҳнатдӯстию гирифтани савоб аз хизмати калонсолон тарбия мекарданд. Он кас мегуфтанд, ки «Вақте, ки калонсолон ягон бор мебардоранд ва дар роҳравӣ азият мекашанд, ба онҳо дасти ёри дароз намо, яъне даррав рафта бори онҳоро то ҷои лозимӣ бурда деҳ ё зери дасташон қаппида то хонаашон бурда мон». Ин сухану маслиҳатомезӣ калонсолон, албатта ҷоизи қайд аст ва имруз ин хел маслиҳатҳо бояд ҳамчун қоида дар майнаи ҷавонон ҷой гирад.

Абдушукур Назаров,

доктори илмҳои иқтисод,

профессор,

устоди кафедраи иқтисодиёти ҷаҳонии ДПДТТ,

шаҳрванди фахрии шаҳри Хуҷанд

Рӯз то рӯз вазнин шудани вазъи сиёсии олам, бархӯрди тамаддунҳо, пурқувват шудани ҳизбу ҳаракатҳои ғайриқонунӣ, гароиши ҷавонон ба ҷараёнҳои тундгароӣ аз ҳар шаҳрванди соҳибназар донишу матонати волоро тақозо дорад. Махсусан барои сокинони кишвари мо, ки аз лиҳози геополитикӣ дар мавқеи ҳассос қарор дорад, огоҳ будан аз оқибатҳои ҳузнанегези амалҳои террористӣ бар фоидаи кор мебуд. Мо медонем, ки нақши васоити ахбори омма дар расонидани иттилооти воқеиву дуруст хеле калон аст. Аммо миёни рӯзноманигорон шахсияҳое низ мавҷуданд, ки ба хотири манфиатҳои шахсии худ касби муқаддаси худро пушти по мезананд. Солҳои кабл аксари рӯзномнигорони Рус ба вазъи сиёсии кишвари мо баҳои манфӣ медоданд, аммо воқеияти ҳолро дида, чандин нафарон фикри худро комилан нисбати кишвари мо дигар карданд. Яке аз чеҳраҳои саршиноси журналистикаи Рус Владимир Соловлёв борҳо аз ҳуқуқу манофеи тоҷикон ҳимоя кард. Чунин рӯзномнигорон ва шарқшиносони зиёде ҳастанд, ки моро дар ҳама ҷода чун меросбарони фарҳангӣ муаррифӣ мекунанд. Аммо теъдоди ҳасудхурону ҷоҳилон низ аз миёни рӯзноманигорон низ кам нестанд. Масалан Бахтиёр Раҳимов дар мақолаи хеш «Коршиносони ғайриҳирфаии Рус воқеиятро дидан намехоҳанд» исми Аркадий Дубнов ва Олег Панфилов,  А.Серенко, А.Грозин ва А.Князев барин рӯзноманигоронро овардааст, ки воқеаи даҳшатбори амали террористии санаи 29 июлро яктарафа баҳогузорӣ кардаанд. Ин шахсиятҳо рӯзноманигорони зархариди ТЭТ ҲНИ буда, онҳо бо ин амалашон мардуми Рус ва умуман ҷаҳониёнро алайҳи кишвари мо хезонанд. Аммо тирашон хок хӯрд. Имрӯз гунаҳкорони ин теракт дастгир шуданд ва дар назди қонун посух хоҳанд гуфт. Ин сиёсати духӯраи коршиносони Рус моро тақозо дорад, ки якдилу якҷо ва муҳимтар аз ҳама дар мавқеи худ устувор бошем.

Абдушукур Назаров,

Анваридин Муҳиддинов,

Азизулло Авезов, 

профессорони ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд.

 

 

 

Аз куштори 4 сайёҳи хориҷӣ, ки дар минтақаи Данғараи вилояти Хатлон бо дасти терористони давлати исломӣ ва ТЭТ ҲНИТ рух дода, як ҳафта сипарӣ шуд. Новобаста аз ин мӯҳлати начандон дур атрофии ин ҳодисаи нанговар дар нашрияву сомонаҳои хориҷӣ версияҳои гуногун дар бораи фармоишгари асосии ҳодисаи мазкур ба табъ расиданд. Аввалин шуда мақомоти қудратии кишвар эълон дошт, ки пушти ин қазия ТЭТ ҲНИ меистад ва ин беасос ҳам набуд. Зеро ҳини дастгир шудани яке аз саркардаҳои ин гурӯҳ Х Абдусамадов иқрор шудааст, ки ӯ бо тавсияи қорӣ Носир, як узви ҲНИ ба ин кор даст заданд. Аммо баъдан ҷониби ДИИШ дар сомонаҳо эълон доштанд, ки масъулияти ин акти террористиро гурӯҳи ҷангиёни ДИИШ ба гардан мегиранд. Ва ҳатто навори видеоиро низ пахш намуданд, ки дар он ҷавонон ба номи Ал- Бағдодӣ, роҳбарияти ДИИШ қасам ёд мекунанд.

Пас аз нашри ин изҳорот мақомоти кудратии кишвар аз ҷониби расонаҳои хориҷӣ махсусан расонаҳои нашри руси мавриди интиқод қарор гирифтанд. Ҷониби наҳзатиён низ бо исрор даст надоштани худро эълон доштанд. Аммо моҳияти масъла дар ин чанд рӯз равшану возеҳ гардид. Маълум шуд, ки ҲНИ ва ДИИШ дар ҳамбастагӣ ин корро анҷом додаанд.

Зиндагиномаи Абдусамадов Х он аст, ки ӯ парвардаи мактаби террористии Қуми шаҳри Эрон буда, баъдан тариқи Афғонистон ба Тоҷикистон омада, дар чандин амалиётҳо ширкат варзид. Тавассути Озарбайҷон ба Эрон рафта онҷо машқу тамрин кард. Муаллифи мақолаи «Коршиносони ғайрҳирфавии Рус ҳақиқатро нодида мегиранд» Баҳтиёр Раҳимов дуруст қайд кардааст, ки Х. Абдусамадов узви ҳақиқии ҷангиёни ДИИШ мебуд, пас баъди амалиётҳои ҷангӣ ӯ ба Эрон не, балки ба Туркия мерафт. Яъне, ин нафари гумроҳро маҳз хоҷагони Эронӣ бар зидди Тоҷикистон омода намуданд.

Фармоишгари ҳодисаи террористӣ дар Тоҷикистон маҳз Қорӣ Носир, ки дар гузашта узви фаъоли ТЭТ ҲНИ буд, мебошад. Падари ӯ низ сарсупурдаи ин ҳизб буд. Маҳз Қорӣ Носир бо супориши хоҷагони Эронии худ ҷавонони гумроҳро, ки аксаран дар Русия буданд, ба доми худ кашида, ин амали ноҷавонмардонаро ташкил намуданд. Онҳо бо маблағи хеле кучак оилаҳои солими кишварро ба доми бало кашиданд Ҳатто волидайни яке аз ин кушташудагони ҳодисаи террористӣ иқрор шудааст, ки фарзандаш моҳи феврал барои пулкоркунӣ ба муҳоҷирати меҳнатӣ рафта, ҳамагӣ ду бор пули ночиз ба унвониашон фиристодаанд. Маҳз гумроҳии фарзандаш буд, ки ӯ ҳатто боре ҳам занг зада аз омаданаш пайғом нафиристодааст. Пас маълум, ки душманони миллат ин ҳамаро тарҳрезӣ намуда, ба хотири паст намудани эътибори миллат, шаъну шарафи ҳар як сокини кишвар ба чунин пастфитратиро раво диданд. Мардум бори дигар дарк намуд, ки пушти ин ҳама ноамниҳо кӣ меистад? Наҳзатиён ва Эрониён. Шахсияти рӯзномнигорони варзидаи Рус Аркадий Дубнов ва Виктор Панфилов ба ҳамаи мо маълум. Маҳз ҳамин хабарнигорони рус мақомоти интизомии кишварро ба ноӯҳдабароӣ ва гуноҳро ба гардани ТЭТ ҲНИ бор кардан матолиб навишта, ҷомеаи ҷаҳониро ҳушдор доданд, ки Ҳукумат нисбати рақиби «сарсахташ» тӯҳмат мекунад. Парда аз рӯи ҳақиқат бардошта шуд. Ин журналистони фурӯхташуда ҳамеша аз манфиати ҲНИ ҳимоят мекунанд, зеро манфиати беше аз ин мебинанд. Аслан муаллиф дуруст қайд кардааст, ки ҳадафи ҷангиёни бо ном ДИИШ ва наҳзатиёни исломӣ як аст. Нооромии ҷомеа. Пас ин бор низ ҲНИ ба шикаст дучор шуд…  

Абдуқаҳҳор Бӯриев,

устоди кафедраи физика ва математикаи ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд,

номзади илмҳои физика ва математика,

собиқадори меҳнат

Ба шарофати соҳибистиқлолии кишвар дар қатори дигар соҳаҳо соҳаи энергетика сол то сол рушд мекунад.Сафари кори дирӯзаи Сарвари давлат Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба шаҳри Роғун ва аз наздик ошноӣ пайдо кардан бо ҷараёни сохтмон дар иншооти бузурги аср сокинони кишварро руҳбаланд намуд. Ин ҳама ободгариҳо моро ба ҳаёти хуррамона раҳнамун мекунад. Лекин рақибон сиёсии моро мебояд, ки аз раҳи мардиву садоқатмандӣ кора гиранд. Махсусан вақтҳои охир ТЭТ ҲНИ садо баланд мекунанд, ки дар кишвар волоияти қонун ва адолати иҷтимоӣ ба инобат гирифта намешавад. Аммо онҳо суханрон дигар хел мезананду дар амал кори дигар. Ҳодисаи чанд рӯз пеш ба вуқуъ омада ҷомеаи кишварро ҳушёр медиҳад, ки ҳушёрии сиёсиро аз даст надода, сарҷамъона бар зиддин чунин зуҳороти номатлуб мубориза барем.

Махсусан дар замоне, ки сухан аз шаъну эътибори давлат меравад, мо кӯшиг бояд кунем, ки барои баланд бардоштани дониши сиёсиву динии мардум кӯшиш варзем. Зеро миллати босаодат ва шоиста он миллатест, ки аз сидқи дил механашро дӯст дорад, роҳбарашро эъзозу эҷоз намояд. Ҳодисаи мазкур моро дигарбора дар атрофии идеяҳои созандаи Сарвари давлат муттаҳид месозад. Мо аз ҳар вақта пирӯз хоҳем шуд, агар муттаҳтиду тифоқ бошем.

Охунбобо Сайфиддинов, номзади илмҳои техникӣ, дотсент

Дадохон Ҷӯраев, номзади илмҳои техникӣ.

Ҳусейн Қаландаров,  номзади илмҳои техникӣ

 

Қазияи Ҳамзаи бемор, фарзанди Тилло Кабирӣ ва набераи роҳбари ТЭТ ҲНИ Муҳиддин Кабирӣ дар ҳафтаи охир ончунон расонаӣ шуд, ки таблиғгарони ин гурӯҳи ифротӣ даст ба боло намуда ҳатто гуфтанд, ки мо «ғолиб» шудем.

Думравони ҲНИ дар муроҷиатномаҳои худ ҷониби Тоҷикистонро ба он айбдор карданд, ки ин қазияро сиёсӣ намуданд, бехабар аз он, ки баъд аз бохти ногаҳонӣ дар конфронс бахшида ба Рӯзи ваҳдати миллӣ ин қазия баҳонае буд барои қасдгирӣ. Ҳарчанд ҷониби Тоҷикистон ахиран пас аз тахт шудани ҳуҷҷатҳои Ҳамза ва модараш ба онҳо иҷозати парвозро доданд, дар расонаҳои гуногун нуктаи назари «чеҳраҳои ошно» ба монанди  Алим Шерзамонов, Бобоҷон Қаюмзод, Файзинисо Воҳидова, Мирзо Салимпур, Виктория Надеждина ба таври яктарафа баҳогузорӣ шудааст. Онҳо  дар нигоштаҳояшон  ин қазияро пирӯзӣ гуфтаанд. Аслан ин нафарон бераҳму кӯрдиланд, ки бемории Ҳамзаро баҳона карда, алами шахсии худро болои давлат ва Ҳукумат бор карданд. Гумон мекунам барои онҳо саломатии Ҳамза чандон муҳим нест. Муҳим он аст, ки Ҳамза барояшон баҳона буд. Шахсан нафрати манн нисбати Кабирӣ боз ҳам зиёдтар шуд. Ӯ метавонист  ёрдамчиёни худро гӯяд, ки аз саломатии Ҳамза фикр кунанд на манфиати худу ҳизб.  Ҳатто Файзинисо Воҳидова «ҳуқукшинос» ончунон дар навиштааш  модари Ҳамзаро тасвир кардааст, ки гӯиё аз зулмоту зулму дод ӯ берун рафта бошад. Воҳидоваи қадрношинос Шумо худро олиҳа нагиред. Пушти парвандаҳои Шумо низ садҳо оилаҳо хисроти зиёде дидааст.

Чун мебинем, аксари мусоҳибон ҳамонҳоеанд, ки алайҳи давлат идеологияи «манфиатҷӯёна» мебаранд. Пас маълум, ки онҳо «фабрикаи ҷавоб» кушодаанд на давлат ва Ҳукумати Тоҷикистон.

Дар расонаҳои хабарӣ чарх задании хабари бемории набераи Муҳиддин Кабирӣ Иброҳим Тиллозода ва «монеа» эҷод кардани мақомоти кишвар барои табобати ӯ дар хориҷи кишвар сару садоҳои гуногунро ба бор овард. Гурӯҳе, ки аз асли воқеа хабардор нестанд, ба хотири дилсӯзӣ аз ин кӯдаки маъсум шадидан  мақомоти интизомиро барои «бераҳмӣ» интиқод мекунанд. Аммо воқеияти ҳол он аст, ки командаи Муҳиддин Кабирӣ бо истифода аз ин ҳолати қулай барои бадном кардани давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон саъй меварзанд.Чунин шеваи мафкураи мардумро ба даст овардан аз шеваҳои асосии корбарии Кабирӣ ва ёронаш мебошанд. Ин як навъ кӯшиши бадном кардани давлат мебошад. Ҳол он ки модари Иброҳим, яъне келини Муҳиддин Кабирӣ иқрор мешавад, ки омили ба тахир афтодани сафари онҳо ба хориҷи кишвар барои табобат дигар аст. Яъне ҳуҷҷатҳо барои сафар бо айби худи модари Иброҳим пурра тахт нашудаанд. Ин барои онҳо дар хориҷи кишвар мушкилӣ эҷод мекунанд. Аммо наҳзатиён ин ҳамаро ҷомаи сиёсӣ пӯшонида, мехоҳанд ҷомеаи ҷаҳониро ҳушдор диҳанд, ки ҳуқуқҳояшон нақз мешавад. Бояд мардона иқрор шуд, ки Кабирӣ ин бор низ мағлуб гардид. Зеро чунин баҳон, ки ба эҳсоси мардум бозӣ кардан аст, барои рақибе, ки худро пурқувват вонамуд мекунад, айб аст. Мард бояд буд ва мардона мубориза бурд.

Албатта мо медонем, ки чунин мушкилӣ ва вазъи ноҳинҷорро барои душман раво намебинем. Кӯдак бемор аст, вале онро ҳангома кардану дилашро ба зиндагӣ сард намудан чӣ ҳоҷат аст. Сандгиле низ ин ҳамаро дида, ба хотири саломатӣ аз ҳама чиз гузашт мекунад. Аммо бояд барои табобат дар хориҷ шахс зинаҳои ҳуҷҷатгузориро паси сар намояд, вагарна дар хориҷ  ба мушкилиҳои дигар мувоҷеҳ хоҳад шуд. Аммо пайвандони тифле, ки бемориаш чандин моҳҳо гузаштааст, акунун аз хобир гарон хестаанд. Мебоист, ки ғами кӯдакро пештар мехӯрданд. Аммо имрӯз бемории набера аслиҳаи асосии ҷанги иттиллотии Кабирӣ гардидааст, ки бо ин амалаш ӯ мехоҳад ҷонибдорони хешро боз ҳам зиёд намояд.

Бо қатъияти том гуфтанием, ки чунин сенариясозиро сокинони кишвар қабул надоранд ва бе  ҳамон имзоҳои сохтаву муроҷиатҳои беасос давлат ҳомии сокинонаш ҳаст ва ҳаргиз пеши роҳи табобати Иброҳим Тиллозодаро нахоҳад гирифт.

Яқинан мо ҳам мехоҳем, ки Ҳамза шифои комил ёбад. Зеро ӯ гуноҳ надорад, модари дилреши ӯ низ дар ин бозиҳои сиёсии наҳзатиён сахт азият дид. Тифлии беғашии кӯдаконаи Ҳамзаро ҳамаи мо орзумандем.

Бойпочо Фатҳиддинов,

номзади илмҳои техникӣ,

дотсент,

устоди кафедраи автомобилҳо ва идоракунии нақлиёт

    

 

 

Пас аз нашри видеонамоиши «Манқурт» ва хондани мақолаи Самиев Холмаҳмад таҳти унвони «ТЭТ ҲНИ ҲАМОНО АЗ РОҲИ ТЕРРОР КОРА МЕГИРАД» хотироти ман ба амали террористии чанд сол пеш  санаи якуми сентябр дар шаҳри Хуҷанд рухдода рафт. Дар ин амали ваҳшиёна ҷавонони истаравшанӣ даст доштанд, ки гӯиё барои қасос ин корро карданд. Бо ҳамин хотирҷамъ гардида шукронаи тинҷиву аммонии кишварамро мекардам. Чун медидам, ки дар гӯшаву ақсои олам ҳодисаи даҳшатбори худро дар бозору масҷид тарконидани одамонро медидаму ангушти ҳайрат мегазидам, ки то куҷо насли одамӣ бераҳму золим ва кундзеҳн шудааст, ки дидаву дониста ҷони худрову дигаронро ба ҳақ месупорад. Чун хондаму иттилоъ ёфтам гурӯҳҳои зиёде бо номи исломӣ миёни омма, хосса ҷавонон ташвиқоти зиддиинсонгароёна мебаранд. Гӯиё исломи пок бояд дар хилофат ва тибқи амрҳои он зиндагӣ кунад. Ҳодисаи даҳшатбори куштори сайёҳон санаи 29 июл дар ноҳияи Данғара дар қатори дигарон маро низ ошуфтахотир намуд. Зеро миллати фарҳангпаноҳи маро чун минтақаи амалкарди террористӣ васоити ахбори омма муаррифӣ намуданд.

 Аслан решаи ин ҳодиса аз куҷост ман пас мутоилаи маводи Холмаҳмад Самиев, устоди Донишгоҳи миллии Тоҷикистон дарёфтам. Пушти ин ҳодисаи нангин Абу усомаи Норакӣ яке аз парвардагони мактаби террористии ҲНИ меистад.  Ӯ ки Назаров Тоҷиддин ном дорад,   ҳанӯз айми ҷавонӣ чун узви фаъоли  ҲНИ бо тавсияи Манонов Шералӣ ба Русия рафта, дар ҷалби ҷавонон ба сафи ҲНИ кӯшишҳо кардааст. Чун қудрати ҲНИ то боре кам гардид, ҷавононро ба ДИИШ даъват мекардагӣ шуд. Ӯ шаҳри Хоши Ҷумҳурии Исломии Эронро макони зиндагии худ қарор дода, аз ин мактаби терористии Эрон сабақҳои террористӣ гирифтааст. Ва вазифаи ӯ бар ивази маблағҳои ҳангуфти хоҷагони Эронӣ ва Кабирӣ ташкил намудани амалҳои террористӣ дар ҳудуди Тоҷикистон мебошад.

Чӣ бояд кард, ки ҷавонони мо ба чунин роҳ нараванд. Тарбияро аз оила бояд шуруъ кард. Ин мисраҳоро навишта хотироти даврони ҷавониам пеши назарам омад. Раҳмати модари меҳрубонам мегуфтанд, ки «Вақте, ки ба падарат дар муошират мешавӣ, чашматро ба замин нигоҳ карда гапзанон кун», ки ин эҳтиром нисбат ба падар аст. Боз таъкид мекарданд, ки дар «вақти суханронӣ бо падарат калимаҳои дағалонаро истифода набар!». Ин суханҳо як ҷаҳон маънии калон дорад, ки дар амал ҷорӣ кардан ин гуфтор барои баодоб шудани фарзанд саҳми арзандаро мегузорад.

Дар ҷавониам, раҳматӣ падари бузургворам моро ба инсондӯстиву хоксорӣ ва меҳнатдӯстию гирифтани савоб аз хизмати калонсолон тарбия мекарданд. Он кас мегуфтанд, ки «Вақте, ки калонсолон ягон бор мебардоранд ва дар роҳравӣ азият мекашанд, ба онҳо дасти ёри дароз намо, яъне даррав рафта бори онҳоро то ҷои лозимӣ бурда деҳ ё зери дасташон қаппида то хонаашон бурда мон». Ин сухану маслиҳатомезӣ калонсолон, албатта ҷоизи қайд аст ва имруз ин хел маслиҳатҳо бояд ҳамчун қоида дар майнаи ҷавонон ҷой гирад.

Абдушукур Назаров, доктори илмҳои иқтисод,

профессор, устоди кафедраи иқтисодиёти ҷаҳонии ДПДТТ,

шаҳрванди фахрии шаҳри Хуҷанд

Борҳо ба хул савол медиҳам, ки чаро аксари узви ҷомеа дар мавриди интиқоди кишвари мо аз ҷониби душманони миллат мавқеи бетарафиро ишғол мекунанд. Гӯиё лаб ба хомӯшӣ нишастан беҳтарин неъмат барои онон аст. Имрӯз даҳҳо сомонаҳои иҷтимоӣ бо пуштибонӣ аз амалҳои ноҷавонмардонаи душманони миллат наворҳои онҳоро пахш намуда, ба суханҳои бемазмуну пучи онҳо арҷ мегузоранд.

Як тан аз воизони ҲНИ, ки худро аз табори озодандешон медонад Шарофиддин Гадоев, ки қаблан дар Тоҷикистон соҳибкори муваффақ буд, имрӯз гуреза шуда, касби «ровигӣ»-ро бар ӯҳда дорад. Идеяҳои хому хаталаи ӯро мо борҳо дар видеомуроҷиатҳо дидаему ба нерӯи зеҳнӣ, донишу малакаи ӯ баҳои сазовор додаем. Аммо ин бор ин нафари гумроҳзада, ки пойбанди хоҷагони бегона гардидааст, дар яке аз «барнома»-ҳои худ аз ҷомеаи кишвар ва онҳое, ки дар хориҷ зиндагӣ мекунанд, даъват ба амал овард, ки санаи 14 август дар шаҳри Берлин гирдиҳамоӣ ташкил кунанд. Номбурда мақсади гирдиҳамоиро гӯиё аз «беадолати ҳукумати кунунӣ» медонад. Ин нафар ва роҳбарони онҳо замоне дар кишвар осудаҳолона маблағҳои ҳангуфт ба даст меоварданд. Чун давлат ва Ҳукумат лаҷоми сарчашмаҳои даромади молиявии онҳоро дошт, думро хода карда, имрӯз алами худро бо воситаи мардуми осоишта гирифтанӣ мешаванд.

Шарофиддин Гадоев дар барномаи бесару нӯги худ аввал аз тақдири тифлаки маъсум Ҳамза ёдовар шуда, иброз доштааст, ки давлат ба хотири қасд ситониданд аз Кабирӣ нахостанд небераашро ба хориҷ фиристанд. Охир эй ноодамон, нобакорон мақомотҳои қудратӣ на ба хотири Кабирӣ балки ба хотири тақдири ин тифл дар хориҷи кишвар нагузоштанд то онҳоро дар печутоби муҳоҷират танҳо монанд. Зеро чун пой бар остонаи давлати Туркия ниҳодӣ ҳатман аз расмиёти буду бошад мепурсад. Агар воқеан ҳам Ҳукумат хостгори бад шудани ҳолати Ҳамза мебуд, ба ӯ ҳуҷҷатҳояшро намедоданд. Маҳз  сари вақт омода шудани паспорти хориҷӣ имконият дод, ки онҳо сафар кунанд. Душманони миллат ба ҷои сипос намудан, боз аз домони Ҳукумат мегиранд. Ин худи наҳзатиён, хосса Кабирӣ ва ёронаш бо истифода аз бемории наберааш қазияро сиёсӣ намуданд. Боз ҷониби мухолифин шарм накарда алайҳи ин амали ҷавонмардонаи мақомотҳои қудратии тоҷик «пикетҳо» доир намуданд. Худи модари Ҳамза ба корманди радиои «Озодӣ» иқрор шуда буд, ки мушкилӣ танҳо ба ҳуҷҷатгузорӣ буд. Аммо кӯрдилон Роҳбари давлат ва умуман сиёсати кунуниро тавре вонамуд мекунанд, гӯиё дар тинати ҳукуматдорон раҳму шафқате нест. Магар онҳо бехабаранд, ки дар сиёсати давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва шахсан Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  дасти ёрӣ дароз кардан ба ятимону бепарасторон ва маъюбону камбизоатон  дар мадди аввал қарор мегирад. Мо борҳо шоҳид шудаем, ки Сарвари давлат зимни сафарҳои кори худ ба ин ё он минтақаи ҷумҳурӣ ҳатман аз рӯзгори ятимону бепарасторон ошноӣ пайдо намуда, шодишарики тантаҳои онҳо мегарданд.

Махсусан дар сафари навбатии худ ба вилояти Суғд Сарвари давлат дар шаҳрҳои Истаравшану Конибодом бо доираи васеи наврасони ятим сӯҳбати гарму самимӣ намуда, дар баробари тақдими тӯҳфаҳо онҳоро барои таҳсили хубу меҳнатдӯстӣ талқин намуданд. Дар ин вохӯрӣ ба Вазорати маориф ва илми кишвар дастур доданд, ки барои идомаи таҳсил ва муҳайё намудани шароити зисти онҳо аз тамоми воситаҳо истифода баранд.

Ҳамчунин тайи солҳои соҳибистиқлолии кишвар роҳбарони вилояту шаҳру навоҳӣ, масъулони корхонаву ташкилотҳоро муваззаф гардиаанд, ки сарпарасти Хонаи кӯдакон  ва мактабинтернатҳо бошанду новобаста аз ҷашну маросимҳо аз аҳволи наврасон огоҳ бошанд.  Ҳамасола барои беҳтарнамоии шароити таҳсилу зиндаги ятимону бепарасторон аз буҷаи давлат миллионҳо сомонӣ масраф мешавад. Алҳол дар ҳудуди вилоят наздики 40 Хонаҳои кӯдакон, мактаб-интеренатҳо мавҷуданд, ки дар ин муассисаҳо кӯдакон ба таҳсилу тарбия фаро гирифта шудаанд.

Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд низ пайваста барои беҳбудии вазъи иҷтимоии ятимону бепарасторон тадбирҳои судманд меандешад. Чанде пеш дар рӯзҳои таҷлили Наврӯзи оламафрӯз ба мактаб- интернати шаҳри Бӯстон компютерҳои замонавӣ ва нақлиёти мусофирбари хизматӣ тақдим карда шуд. Ин таваҷҷӯҳи агар аз як тараф барои боз ҳам баланд бардоштани фарҳанги истифодаи технологияи муосир кӯдакон мусоидат намояд, аз ҷониби дигар ба онҳо имконият медиҳад, ки дар мавсими таътили тобистон аз маконҳои хушобу ҳавои вилоят ва ҷумҳурӣ тавассути ин нақлиёт дидан кунанд.

Мо медонем, ки дар сатҳи Ҳукумати Ҷумҳурӣ барномаҳои махсус барои ятимон роҳандозӣ гардида, аксари хатмкунандҳо тавассути квотаҳо ба мактабҳои олӣ роҳхат мегирад. Дар муассисаҳои олӣ бошад, ба онҳо стипендия, кӯмакпулиҳо дода мешавад.

Ҳамчунин мо медонем, ки ятимон аз харидории либоси мактабӣ озод буда, ба онҳо имконияти баробар таҳсил кардан дар мактабҳои президентӣ ва гимназияву литсейҳо дода шудааст.   

Бо ин гуфтаҳои хеш Шарофиддин Гадоев ҳамчунин ибораеро ба кор бурд, ки худ ба он лоиқ нест: «Бетарафӣ аз бешарафист. Маҳз чунин бешарафон аст, ки мулки тинҷу ободи мо ба боди сиёсати дуруғини онҳо олуда мешавад.

Номбурда Фоима Давлатова фарзанди Шабнам Худойдодаваро низ сиёсӣ намуда, масъулини қудратии кишварро ба он айбдор месозанд, ки ба хотири модараш ӯро иҷозати парвоз надоданд. Аммо ин ҷо матлаб дигар аст. То ҷое иттилоъ дорам Фотима низ дар ҳуҷчатгузориҳо саҳв кардааст ва дар сурати ислоҳи вазъ ӯ метавонад сафарашро анҷом диҳад. Бо намоишномаҳои дурӯғин Шарофиддин Гадоев мехоҳанд ба тори эҳсоси мардум нохун зананд. Мо боварии комил дорем, ки гирдиҳамоии наҳзатиён ба як саҳнаи мазҳакаомез бадал хоҳад шуд. Зеро ҳамонтаве ки мушоҳидаҳо нишон медиҳанд, мардум тӯдакаше доранд, ки бо роҳи сидқу сафо  ва аз рӯи меҳру вафо давлатро идора мекунанд.

Абдусабури АБДУВАҲҲОБ, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Одами солимақл ҳам медонад, ки зиндагӣ дар Аврупо бе меҳнати машаққати сангин амрест маҳол. Муҳиддин Кабирӣ ва ҷамъи ёронаш натанҳо он ҷо кор мекунанд, балки фаъолияташон барангехтани кинаву адоват, паҳн кардани фитнаву надомат ва ниҳоят бар гардани кишвар бор кардани тӯҳмату бӯҳтонҳо мебошад.  Худ маълум, ки ӯву ҳизбаш чун зулук молу сарвати хоҷагонашро макида, бар ивази ин “подошҳояшон” ба роҳбарияти олии шиамазҳабон ҳамарӯза гузориш медиҳанд.   Албатта дар ин кор аллакай Кабирӣ таҷрибаи калон дорад. Зеро бо гирифтани кӯмакҳои хоҷагон қисме аз онро барои тарғибу ташвиқи расму ойин, фарҳангу мазҳаб ва андешаҳои ғаразноки хоҷагонаш ба наҳзатиҳои намакзада тақсим намуда, қисми дигарашро барои ҳаёти шахсиаш ва қисмати боқимондаро ба фитнагарон барои барангехтани сару садо ва бофтани найрангу буҳтон тақсим менамояд. Бинобар ин Кабирӣ, ки аз хоҷагонаш маблағҳои муфт ва бедардимиёнро ҳамарӯза соҳиб мешавад, намехоҳад аз чанги хоҷагонаш раҳо шавад. 

Тавре мардуми шарафманди тоҷик бахубӣ огаҳӣ дорем, дар кишвари азизамон Тоҷикистони соҳибистиқлол бо талош ва кӯшишҳои пайвастаи фарзанди фарзонаи миллат, Сарвари оқилу маҳбуб, Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баҳри расидан ба орзуву омоли наҷиб ва фароҳам намудани шароити мусоиди зисту зиндагии тамоми сокинон шароитҳои мусоид фароҳам гардида истодааст.  Аз ҷумла вобаста ба масъалаи вусъати корҳои ободониву созандагиҳо ва анҷоми амалҳои неку савоб бо риоя ва суннатҳои писандидаи дини мубини ислом мулоқоти бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо аҳли ҷамоатчигии кишвар баргузор гардид. Роҳбари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар симои аҳли ҷамоатчигии мамлакат аз кулли ҳамвататон ҷиҳати расидан ба қадри сулҳу субот, оромиву тинҷӣ, осудагиву якдилӣ, якмаромиву иттиҳод, ҳамзистиву ҳаморомӣ ва ваҳдати ҷовидонӣ, дасти кӯмак ба ятимону бенавоён, пирону барҷомондагон ва дар маҷмуъ амалҳои хайру саховат ва созандагиву бунёдкорӣ, ки ҷавҳари дини мубини исломро ташкил дода, бахусус яке аз фазлатҳои хуби инсони маҳсуб меёбад даъват намуданд. Махсусан бунёди Донишгоҳи калонтарини исломӣ ва масҷиди калонтарин дар Осиёи Миёна худ далолати онро дорад, ки таваҷҷӯҳи давлат нисбати намозгузорон хеле калон аст. Давлат ва шахсан муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон хоҳони парастиши исломи воқеӣ ҳастанд. Чун мебнем, ки наздики 100 гурӯҳу созмон ва ҳаракатҳо бо истифода аз вожаи ислом даст ба қатлу куштор мезаннд, ҳаргиз дар тинати инсоният исломи ҳақиқиро ҷо карда намешавад.  Аммо фарзандони нохалафи миллат, ки бо роҳбарии террорист Муҳиддин Кабирӣ дар хориҷ зери паноҳандагиву пуштибонии хоҷагонашон ҳамчун зархарид умр ба сар мебаранду аз асли воқеа ва рӯзгори мардум огоҳ нестанд, баҳри барангехтани фитнаву найранг ва гумроҳкунии мардум ҳар гуна сару садо ва тафриқаандозиҳо карда истодаанд, ки боиси нафрат ва наълати мардум гардида истодааст. Фошофош эълон кардан оиди даст надоштан ба амали террористӣ, ки санаи 29 июл дар минтақаи Себистони ноҳияи Данғара ин чеҳраи машғуши душмани миллатро боз ҳам хиратар намуд. Зеро тафтишот маълум намуд, ки маҳз бо пуштибонии Кабирӣ қори Носир ва Абу усомаи Норакӣ амали террористӣ сурат гирифта, дар натиҷа 4 сайёҳи хориҷӣ фавтиданд. Ва ин амали нангину сангин барои обрӯ ва манзалати кишвари мо дар миқёси ҷаҳон зарбаи ҷонкоҳе зад.  Политехнический Институт Таджикского Технического Университета гордится своими достижениями в области образования и науки. Для тех, кто ищет надежное место для развлечений в интернете, рекомендуем ознакомиться с отзывами о казино Восток. Здесь вы найдете честные и подробные мнения игроков о разнообразии игр, уровне сервиса, бонусных предложениях и многом другом. Восток Казино предлагает отличные возможности для азартных игр с гарантией безопасности и качества.

Хушбахтона мо ҷавонони даврони соҳибистиқлолии Ватан зери раҳнамоиву пуштибонӣ ва ҳидоятҳои падаронаи Пешвои маҳбубу ғамхор ва Сарвари оқилу дурандеш муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар иттиҳоду ҳамдигарфаҳмӣ таълиму тарбия гирифта, ҳамагуна буҳтон ва туҳматҳои беасоси наҳзатро, ки дар маҷмуъ бар зидди арзишҳои милливу мазҳабии мо равона гардидааст маҳкум менамоем ва намегузорем, ки наҳзатиҳои разил бори дигар мисли солҳои ҷанги шаҳрвандӣ бо хоҷагонашон ҳамсолони моро гумроҳ намуда, онҳоро муқобили сулҳу оромӣ ба камол расонанд.

                                                      Рустам Ғуфронов,

донишҷӯи курси 3-и ДПДТТ

дар шаҳри Хуҷанд

 

 

Руководители и члены ТЭО ПИВ, находящиеся в международном розыске, продолжают свои безуспешные попытки привлечь внимание к исламистской партии и созданию "халифата". Они прячутся от заслуженного уголовного наказания за свои террористические действия, обращаясь к публике виртуально, посредством интернета.

Новым подтверждением причастности ТЭО ПИВ к террористической деятельности является выступление террориста-неуча "Абу Усома Нораки", активного члена ТЭО ПИВ. Он, на протяжении долгого времени используя религиозную безграмотность молодежи, привлекал ее в ряды ТЭО ПИВ. "Абу Усома Нораки" является одним из организаторов и руководителей теракта, совершенного 29 июля с.г. в отношении иностранных туристов на территории Дангаринского района Таджикистана, главным исполнителем которого был Абдусамадов Хусейн, активный член названной партии. О том, что "Абу Усома Нораки", прикрывающийся знаменем ИГИЛ, является членом ТЭО ПИВ свидетельствует тот факт, что он проживает в г.Хош Исламской Республики Иран. А, как известно, ни один член ИГИЛ из числа граждан РТ не сможет там жить, если только он не является членом ТЭО ПИВ. Факты упрямая вещь. И они убедительно свидетельствуют об этом.

И все же, кто он - "Абу Усома Нораки"? Под псевдонимом "Абу Усома Нораки" скрывается Назаров Тоджиддин Мирзорахимович, 1989 года рождения, уроженец и житель кишлака Узбеклангар города Нурек, с неполным средним образованием. Он плохо учился в школе, в связи с чем, был исключен из нее. Основным его занятием стало воровство на базаре, в магазинах и фруктовых садах. Закономерно, что этот парень попал в поле зрение местных мул. Ему не посчастливилось в школе, воровстве, зато "повезло" в религиозном обучении. Назаров Т.М., еще будучи подростком, вместо того, чтобы обучаться уму разуму в местной школе, посещал мечети. В этой связи Назарова Т.М. взял под свое начало руководитель ячейки ТЭО ПИВ г.Нурек Манонов Курбон.

Справка: Манонов Курбон Шералиевич, 1942 года рождения, уроженец Пянджского района, активный член ТЭО ПИВ, участник боевых действий во время гражданской войны в Таджикистане на стороне ОТО. На протяжении долгого времени Манонов К. обучал Назарова Т.М. религиозным догмам, восхищался успехами ученика, в связи с чем, несмотря на молодые годы, назначил его заведующим отделением культуры партийной ячейки г.Нурек, а также включил в футбольную команду "Солмони Форс", где тренировались другие члены ТЭО ПИВ.

В 2014 году, согласно указанию руководства ТЭО ПИВ, Назаров Т.М. в целях привлечения молодежи в ряды данной партии был направлен на территорию Российской Федерации, а после ему было дано указание вступить в ряды ИГИЛ.

Конечно, все эти действия не были инициативой самого Назарова Т.М., а управлялись его пивовским наставником Маноновым Курбоном, который в свою очередь действовал по подсказке высшего руководства ТЭО ПИВ. Его брат Манонов Абдушукур Шералиевич в 2015 году, после провала попытки вооруженного госпереворота в Таджикистане бежал в Латвию. Манонов А. как член ТЭО ПИВ продолжает свою антиконституционную деятельность, принял активное участие в позорной и неудачной конференции ТЭО ПИВ в июле 2018 года в г.Дортмунд. Его брат Манонов Хабибулло Шералиевич, 1978 года рождения, член ТЭО ПИВ принимал активное участие в сентябрьских событиях 2015 года, после чего бежал в Иран, где скрывается в настоящее время. Другой брат Манонова К. - Манонов Искандар Шералиевич, 1987 года рождения, уроженец Дангаринского района, в детстве получил нелегальное религиозное образование и при содействии Манонова Хабибулло в 2006 году был отправлен на учебу в медресе "Джамоат-ул-Мустафо" г.Гургон Исламской Республики Иран. Супругой Манонова Искандара является Гаибова Зайтуна Умаровна, 1987 года рождения, уроженка Фархорского района, которая обучалась в религиозной школе в г.Мешхед ИРИ. Все члены семьи Маноновых состоят в ТЭО ПИВ. В годы гражданской войны они находились в Иране, в 1998 году вернулись в Таджикистан.

Различные послания от имени и под флагом ИГИЛ подобно Назарову Т.М. в целях пропаганды и устрашения названная террористическая организация уже не использует. Это ТЭО ПИВ размахивает чужим знаменем, черным флагом ИГИЛ, прикрывая им свое очередное преступление.

Если кто-то настроен реалистично и у него есть желание взглянуть истине в глаза, биография, идеологическая ориентация, этапы формирования Назарова Тоджиддина как бойца ИГИЛ - члена ПИВ должны служить поводом для размышления.

Использование бренда ИГИЛ в качестве инструмента, завесы, прикрытия для своих целей, сокрытия следов деятельности ТЭО ПИВ, совершившей жестокий теракт в отношении иностранных граждан, которую ИРИ поддерживает идеологически, морально и материально, является нормой деятельности, методом многих спецслужб планеты. Как видно, в этом плане покровители ТЭО ПИВ - не исключению. Какая разница, какого цвета кошка? Лишь бы она действовала по назначению.

Так было и в 1990-е годы в Таджикистане, когда ТЭО ПИВ на основе плана своих зарубежных спонсоров начала вооруженную фазу гражданской войны. Первыми ее преступлениями были взятие в заложники, убийства, расчленение человеческих тел.

На пути пыток и издевательств над людьми именно они предвосхитили ИГИЛ на более, чем два десятилетия.

Изобретением пивовцев была "бочка-тюрьма" и "бочка-пытка". Бросив невинных людей в такие бочки, члены ТЭО ПИВ приказывали снаружи железными предметами бить по ним. От ужасного и громкого звука у человека в бочке лопались ушные перепонки. Человека доводили до состояния невменяемости, или же сердце у него останавливалось от сильной психологической нагрузки. Эти страшнейшие способы наказания, пыток и казней, изобретенные ТЭО ПИВ, были применены к тысячам граждан.

В любом государстве никогда не простят такие немыслимые преступления какой-либо террористической организации. Взять ту же Европу. Прошло 80 лет, но и сегодня не простили преступления, совершенные фашистами, и не простят в будущем. Указанные преступления ТЭО ПИВ ничем не уступают фашизму. Если фашисты убивали людей в газокамерах, то ТЭО ПИВ делала то же самое в железных бочках. Таким образом, можно с уверенностью сказать, что ТЭО ПИВ с начала 90-х гг. является изобретателем, "преподавателем" зверских бесчинств над человечеством, а ИГИЛ старательным "учеником-последователем". ТЭО ПИВ с самого начала своего существования была террористической и экстремистской организацией. Ее жертвами стали люди разных национальностей, проживающие в республике. И это - лишь несколько фактов, подтверждающих причастность ТЭО ПИВ к бесчеловечным преступлениям. Какие еще необходимы доказательства?

Поэтому новый теракт ТЭО ПИВ в Таджикистане, совершенный ею в отношении иностранцев, является симптомом того, что кровавую историю 1990-х пытаются повторить.

Публичное обращение таких неучей, членов ТЭО ПИВ, как Назаров Т.М и ему подобных, это - дело методическое, вполне ожидаемое.

Спросите любого жителя Таджикистана, родственников жертв гражданской войны в РТ. Пусть они расскажут вам подробности попытки создания исламского государства в РТ под флагом ТЭО ПИВ. Тогда вам станет известно, имеется ли разница между ТЭО ПИВ и ИГИЛ.

Указанное документальное подтверждение становления, перевоплощения в одночасье члена ТЭО ПИВ Назарова Тоджиддина в члена ИГИЛ - это простая, обычная закономерность. Если выяснять их общую цель, у обеих организаций это - создание Исламского государства. Как они пытались создать его в Сирии. Их идеологии идентичны. Изучите опыт гражданской войны в Таджикистане и узнаете их методы действия. Незначительная часть из них уже упомянута. Делайте выводы, ищите где есть сходство и различия. Не забывайте и об их покровителях. И о западных. И о восточных. И все становится ясно.

Самиев Холмахмад

кандидат исторических наук, доцент Таджикского национального университета

Центразия.ру