Донишҷӯёни азиз!

Наврӯзи сабздомани имсола дар чунин айёме меҳмони азизи мост, ки бо ибтикори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон шаҳри бостонии Хуҷанд маркази таҷлили ин ҷашни ниёгон барои бошандагони Ҷумҳуриҳои Ӯзбекистон ва Қирғизистон маҳсуб мешавад. Дар чунин сатҳ баргузор шудани ҷашни Наврӯз бори дигар аз иди фархундаю пуршараф ва бостонии қавмҳои ориёӣ будани он далолат медиҳад.

Воқеан бузургию маҳбубӣ ва умри тӯлонию бегазанди Наврӯзро Пешвои миллат бо муҳаббат ва эҳтироми зиёд таъкид карда буданд: «Ин ҷашни бостонӣ рамзи офариниши ҳаёт ва эҳёи табиат буда, барои мо – тоҷикон азизу муқаддас ва бисёр гиромӣ мебошад. Зеро сарнавишт, фарҳанг ва оинҳои ориёии мо аз даврони қадим то имрӯз бо суннатҳои Наврӯзӣ ва густариши онҳо пайванди қавӣ доранд».

Яке аз суннатҳои наврӯзӣ таблиғи дустиву ваҳдат ва ҳусни ҳамсоядорӣ аст, ки ин оинро кишвари мо дар сатҳи баланд риоя менамояд.

Наврӯз дар радифи ҳама маросимҳои миллӣ ба рамзи рӯзи нав, нахустқадами фархундаи фасли гулшукуфти сол – баҳори нозанин, баробарии шабу рӯз ва ниҳоят оғози соли нави ниёгон тӯли садсолаҳо орзую ормонҳоро рангин месозад, ба дилҳо аз барори сол умед мебахшад ва ниятҳоро пок мекунад, ризқу рӯзии мардумро бо донаи умеди марди деҳқон фаровон мегардонад.

Ин ҷашни шукуҳмандро ҷомеаи меҳнатии донишкада бо дастовардҳои илмиву эҷодӣ пешвоз мегиранд. Ба шарофати сиёсати маорифпарваронаи Роҳбари давлат дар ҳошияи эълони солҳои 2025 – 2030 «Солҳои рушди иқтисоди рақамӣ ва инноватсия» алҳол вазъи сифати озмоишгоҳҳо бо шумули вусъатёбии маркази омӯзиши зеҳнӣ беҳтар гардида, фаъолияти парки технологӣ қавитар ва омӯзиши забонҳои хориҷӣ ба роҳ монда шуд. Сол аз сол сафи омӯзгороне, ки рисолаи номзадиро ҳимоя мекунанд, афзуда истодааст.

Алҳол пешорӯи мо баланд бардоштани сифати таҳсил, қабули муваффақонаи довталабон, густариши робитаҳои хориҷӣ, ҳамкории судманд бо ташкилоту муассисаҳо меистад, ки боварӣ дорам мо дар якҷоягӣ ин нақшаҳои созандаро иҷро менамоем.

Инак соли нави тоҷикон, Наврӯзи навбаҳорон бо хушиҳову нишоти бепоён ба остони ҳар сокини кишвари азиз қадам ранҷа менамояд.

Ин ҷашни басо зебою қадимаи ниёгон бо қудуми хуҷастааш ба хонадони ҳар яки мо файзу баракат, ба дили пиру ҷавон умеду орзуҳои наҷиб меоварад. Наврӯзи оламафрӯз бо қадамҳои нек ва бахосияти худ боварӣ ва эътимодро ба ояндаи дурахшони ҷомеа қавитар мегардонад, ба қалбу рӯзгори мардум суруру ангезаи муҳаббат мебахшад. Ниёгони сарбаланди мо Наврӯзро бо шодиву хуррамӣ ва тантанаи бузург истиқбол намуда, беҳтарин орзую умед ва таманниёти хешро ба он вобаста мекарданд, баҳри ояндаи дурахшон ва созандагиву бунёдкорӣ нақшаҳо тарҳрезӣ менамуданд.

Дар ин лаҳзаҳои фараҳбахш аз номи роҳбарияти донишкада ҳамаи Шумо – устодон, кормандон ва шогирдони азизро бо фарорасии иди бостонию ҳамешаҷавони Наврӯз аз таҳти дил муборакбод мегӯям.

Дар чунин фасли накӯву зебо таманнои онро дорам, ки баҳори сабзу тар ва меҳрпарвар ба корҳои Шумо авҷу барор ва ба хонадонатон сарсабзиву сарбаландиҳо оварад, дастархонатон пур аз нозу неъмат бошад ва Шумо ҳамеша мисли баҳори нозанин хурраму сарсабз бошед!

НАВРӮЗИ ОЛАМАФРӮЗ МУБОРАК!

Бо эҳтиром,

Директори ДП ДТТХ Шаҳриёр Саъдуллозода