Бешак рафтору кирдор ва амалкарди хоинони миллати тоҷик террористони наҳзатӣ, анҷумани бо ном озодандешон, гуруҳи 24, ҷунбиши ислоҳотгарон ва амсоли инҳоро мушоҳида намуда, ба хулосае омадан мумкин аст, ки ин хиёнаткорони лаъин ҳатто мавридҳое расида истодааст, ки аз ҳайвон низ ягон фарқ надоранд. Балки танҳо сураташон аз ҳайвон фарқ мекунаду сираташон маҷмӯи амалҳои ҳайвонигариро дарбар мегирад. Бузургони илму адаби тоҷик ҳанӯз зикр намуда буданд, ки инсон агар дорои ақлу тамиз ва ирдоку ҳуш намебуд аз ҳайвон ягон тафовуте надошд. Бахусус ба бар намудани либоси зебову худро бо он андармон кардан, бандаи ҳавову ҳавас ва нафс шудан инсонро ба сӯи ҳайвонӣ мекашад.

Дар баробари ин бояд хоинони миллати тоҷик дониста бошанд, ки танҳо сурати зебо нишонаву бақои инсон набуда, балки сирати зебо, доштани ақлу тамиз ва ба роҳ мондани хислати неку ҳамидаи инсонӣ муаррифгари инсон аст.

Сурати зебо мабин, бар сирати зебо нигар, 

Ақл дар сурати зебо нест, андар сират аст.

Бояд ин ноҷавонмардон, ки бар муқобили амнияту субот, оромиву якдилӣ ва ваҳдати миллӣ садо баланд мекунанд дарк ва эҳсос намоянд, ки сулҳу ваҳдат ва тинҷиву осудагӣ бо кӯшиш ва талошҳои фарзанди фарзонаи миллат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва хиради азалии мардуми азияткашидаи тоҷик ба даст омада, дигарбора мардум намегузорад, ки нохалафони наҳзатӣ ва хоҷагонашон ба кишвари мо осебе расонад. Маҳз сабабгори асосии ҷанги шаҳрвандӣ ва тамоми бесарусомониҳои он замон аъво ва пайравони ташкилоти экстремистӣ-террористии наҳзатӣ ва иддае аз ноҷавонмардони тоҷик буданд. Мардум дарк мекунад, ки маҳз бо пайдо шудани ҳизби наҳзати ислом ва ҷудокунии мусалмонон бо мусалмони ҳуҷҷатдор ва беҳуҷҷат, коштани тухми тафриқаву адоват байни мусалмонон, гузоштани ришҳои бенизом ва ба бар намудани либосҳои сиёҳу кутоҳ, тақликдорӣ ба фарҳанги бегона аз ҷониби наҳзатиҳо ва занону духтарони онҳо буд, ки мардумро ба сӯи бефарҳангиву ҷаҳолат кашида, боиси хонавайронии чандин оилаҳои солим гардид. Бо дарки ин маънӣ, бояд хоинони миллати тоҷик, наҳзатиҳое, ки худро ҳомии дини мубини ислом мепиндоранд, онҳое, ки худро озодашдеш ва онҳое, ки худро ислоҳотгар мешуморанд бояд барои дарки маънӣ, омӯзиши илму дониш камар банданду, даст аз хиёнаткорӣ бардоранд. Зеро дар ягон давур замон хиёнаткорро Ватан, миллат, ҳамватан, падару модар ва ҳатто дину маҳзаб низ намебахшад.

Дар баробари ин ба ҷавонони саодатманди Ватани маҳбуб муроҷиат менамоем, ки бояд аз пайравӣ ба ин гумроҳон, инсонсуратони ҳайвонсират канораҷӯӣ намоем, зеро инҳо на ба модар, на ба падар, на ба Ватан, на ба миллат, на ба мазҳаб, на ба зан, на ба фарзанд раҳму шафқат надоранд, ба ҷуз хоҷа. Аз ин рӯ, дар сурати ба домашон афтодан, онҳо моро ҳамчун моли муфт соҳибӣ намуда, ҳаёти ояндаи босаодаттамонро хоҳанд сӯзонид.

Рустам Ғуфронов, донишҷӯи ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Created: 17 July 2018

Hits: 2730

Таърихи сиёсии мамолики гуногун борҳо собит сохтааст, ки раванди бунёди давлату давлатдорӣ мушкил ва хеле пуртаззод буда, ҳар як марҳалаи инкишофи он хусусиятҳо дорад. Ин марҳилаҳо метавонанд орому сокит ва ё баръакс, муташанниҷу ноором ҷараён гирифта, хатарҳои бузургро дар роҳи мавҷудияти минбаъдаи давлат эҷод намоянд.

Маҳз аз ҳамин сабаб бисёр миллатҳо аз давлатдории миллии худ бенасиб гашта, фарҳангу забони худро ба нестӣ дода, дар маҷрои пурталотуми таърих симои миллиашонро гум кардаанд. Зеро натавонистаанд имконияти таърихиеро, ки баҳри пойдории онҳо фароҳам омада буд, мақсаднок истифода баранд, имконияте, ки на ҳама вақт муяссар гаштанаш мумкин аст.

Аммо миллати бузурги мо аз ин имтиҳони сахту сангин гузашта имрӯз қадамҳои устувор ба фардо мегузорад. Новобаста аз мушклиҳо садҳо шахсиятҳои маъруф дастоварду пешравиҳои миллатро дида, акидаҳои худро дигар намуданд. Аммо имрӯз берун аз Тоҷикистон чанде аз аҳримансифатон, бадтинтон, онҳое, ки дар сарзамини худ имконият барои қонунвайронкунӣ надоштанд, имрӯз бо ҳар баҳона оддитарин мушкилии ҷомеаро ба давлатдории кунунии рабт медиҳанд. Наход дигар давлатҳо ягон камбудӣ надошта бошад. Муҳоҷирати меҳнатӣ, хатари офати табиӣ ин ҳодисаҳои мъмуле ҳастанд, ки дар ҳама ҷо вомехӯранд ин омилҳоро асос кардани душманони миллат аз ҷумла гурӯҳи 24 чандон мувофиқи матлаб нест. Бо истифода аз минбари розу ниёз гуфтанием мо руҳи шикастнопазир дорем ва барои бедории шуури миллат таҳти роҳнамоии Пешвои миллат гоми устувор мегузорем.

Created: 13 July 2018

Hits: 2613

Мо, ҷавонони фаъоли Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техники Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд  аз пахши видеоии «фаъолони гурӯҳи 24» вобаста ба тӯҳмату буҳтонҳо  бисёр нороҳат шудем. Зеро ин ҷавонони беҳушу побанди хоҷагони бегона дар сар фикри ҷунунӣ дошта, пешравиҳои давлат ва Ҳукумати кишварро нодида мегиранд. Гӯиё бо ин суханони «подарҳавояшон» ҷомеаи кишварро ба худ ҷалб мекарда бошанд. Аз навори видеоӣ бармеояд, ки онҳо ба ин иқдоми худ бисёр ноӯҳдабароёна рафтор кардаанд. Зеро ягон далели муътамад барои сиёҳ кардани давлат мавҷуд нест. Маълум, ки пешрафти давлат ва роҳбарияти кишварро онҳо чашми дидан надоранд. Агар чунин намебуд ин қадар Нуриддин Ризоӣ мисли мурғи паршикаста доду фарёд намекард. Аз чеҳраҳояшон маълум буд, ки сахт эҳсосиянд ва маҷбуранд, ки чунин гӯянд.  Ин ҷавонон воқеан ҳам дар ғарибӣ ғуломанд. Ва ғуломдорон аз онҳо талаб доранд, ки бар муқобили душманонашон муборизаи беамон баранд.  Агар имрӯз мо насли наврасро  хислатҳои нек наомӯзонем, мо дар рӯи замин некиро намебинем. Беҳуда нагуфтаанд, ки одамони нек, ҷавонмардон хайрхоҳу ҳимматбаланд буда, дар рӯи замин ғайр аз ҷангҳои бародаркушӣ чизеро намегирем. «Ҷаҳонро гир на бо камону шамшер гуфтаанд, балки бо панду ҳикмат, бо ақлу заковат, бо илму дониши воло»

Имрӯз дар аксар кишварҳои ҷаҳон аз ин нерӯ, ҷавонони ҳушёру огоҳ баъзан ба манфиат, гоҳе бар зарари миллатҳову давлатҳо истифода мебаранд. Бар зарари мардум истифода шудани ин нерӯи хасос танҳо ба шарофати ҷавонони «ноогоҳ» ва «бехабар» аст. Бояд афкори ҷавонон тавре тағийр дода шавад, ки онҳо дар ҷомеа қудрату нерӯ ва тавонмандиҳои худро бештар ҳис кунанд.

Created: 13 July 2018

Hits: 2629

Инсони нексиришту фидокор ва поквиҷдону поктинат метавонад дар ниҳоди хеш бисёр нақшаҳои некро бипарварад.

Ҳамон афроде, ки қабл аз ҳама ба ҳурмати модарони меҳрубон, шири сафеди эшон ва дуои неки фардосози он мерасад, дигар ягон монеа нест, ки садди роҳи пешравиҳои ў гардад.

Пешвои миллат будану сарвари давлат шудан ин ҳама самараи фаъолияти фидокороне аст, ки ин аз ҷониби роҳнамои миллати мо Президенти мардумӣ, инсони покизасиришту қавиирода Асосгузори сулху вахдати милли Пешвои миллат, мӯҳтарам Эмомалии Раҳмон дида шуда, ин хусусиятҳои нек дар ниҳоди ин афроди барнодил пурра ба мушоҳида мерасад.

Президенти мардумӣ унвон доданд мардумони босаодати миллат, зеро сарвари мо арзандаи беҳтарин ҷоизаву унвонҳоянд, ба хотире ки як нафар шахси ғамхору меҳрубон ва ятимпарвару ростқавл ҳастанд. Дар ҳамон маконе, ки қудуми Ҷаноби олӣ мерасад, ободу шукуфон мегардад, ки ин боиси сарфарозиҳои тамоми мардумон мегардад.

Пас кӯрдилони гурӯҳи 24 дар мавриди баҳои воқеии додан ба роҳнамои миллат хатои маҳз карданд. Онҳо гумон доранд, ки аз паси худ тӯдаеро хоҳанд кашид. Магар афсари ноӯҳдабаро метавонад аз пасаш лашкари беҳудудро барад не. Пас ношудтарин бемуваффақтарин ҷавонон маҳз гурӯҳи 24 мебошанд

Created: 13 July 2018

Hits: 2537

Солиёни зиёд аст, ки дар фазои ободу озод зиндагӣ ба сар мебарем. Барои мо, духтарон дар қатори дигар қишрҳои ҷомеа давлат таваҷҷуҳи хосса дорад. Баланд бардоштани мақоми зан дар ҷомеа, таъсиси квота барои таҳсил дар бонуфузтарин муассисаҳои таҳсилоти олӣ ва дар ин замина дарёфти ҷойи корӣ ва муҳим рӯзгори ободу осуда аз таваҷҷуҳу ғамхориҳои давлат ва ҳукумат маҳсуб меёбад.  Аммо дар ҷомеаи кунуни ҳастанд қувваҳое, ки мехоҳанд бо истифода аз заифии иродаи ҷавонон онҳоро ба сӯи худ кашанд. Ҳадафи ҲНИ, гурӯҳи 24, «Озодандешон» маҳз чуни наст. Мо навори видеоии «фаълони гурӯҳи 24»-ро шадидан маҳкум мекунем ва гуфтанием, ҳар он чи ки онҳо иброз доштаанд, дурӯғи маҳз аст.

Мо,  духтарони фаъол аз ҳар вақта дида масъулу ҳушёр ва зирак бояд бошем, то ки пеши роҳи ҷавонони гумроҳро гирем, онҳоро ба роҳи рост ва бунёдкорӣ ҳидоят намоем. Бояд тамоми воситаҳоро барои фаҳмонидани хатогиҳои онҳо истифода барем. Вазифаи аввалиндараҷаи мо бо ҳамсолон будан ва дархри розу ниёзи онҳо шудан аст.

 Ҷомеаи меҳнатии ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд нисбати ин масъалаи доғи рӯз бетараф набуда, мунтазам дар муассиса оиди ин мавзӯъ соатҳои тарбиявӣ, вохӯриҳо бо кормандони ҳифзи ҳуқуқ сӯҳбатҳо гузаронида, донишҷӯёнро дар руҳияи ватандӯстӣ, инсонпарварӣ, муттаҳидӣ, тарбия менамоянд. Ҳамаи моро дозим аст, ки дастаҷамъона ба муқобили ҳар гуна ангезахои иғвоҷӯёна мубориза барем ва нагузорем, то даст нопоки бадхоҳон ба кишвари биҳиштосои мо низ дароз шавад, зеро бадхоҳон ҳеҷ гоҳ ба мақсад намерасанд.

Created: 13 July 2018

Hits: 2540

Шабакаҳои иҷтимоиро гуруҳҳои ифротгаро ба мақсади ғаразноки худ истифода мебаранд. Мутассифона, дар дар шабакаи иҷтимоии Фейсбук вақтҳои охир бадгӯиҳо ва суханони носазо нисбати Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон шунида мешавад.  Чанде пештар андешаҳои муғризони аъзои гурӯҳи 24 ва дигар зархаридони хоҷагони хориҷӣ пахш гардиданд, ки бадгӯиҳои зиёде нисбати ватану миллат ва Пешвои миллат баён доштаанд, ки мо онҳоро шадидан маҳкум менамоем.

Онҳо аз мақоми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат гирифтани муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон норизогӣ баён мекунанд. Ҳол он ки, ки Парлумони кишвар қонуни дахлдорро қабул кардааст ва раъйи худашонро вакилон доир ба ин масъала додаанд. Мардуми кишвар бо Пешвои муаззами миллат ифтихор менамоянд ва мо ҳеҷ гоҳ фирефтаи афкори аҷнабиён ва бегонагон нахоҳем гардид. Онҳоро аслан ҳеҷ кас намешиносад ва бо садои баланд нисбати кишвар бадгӯӣ мекунанд, ки ин кори онҳо басе норавост.

Ҳарчанд Шумо шахсияти Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро доғдор кардан мехоҳед, ин таънаву маломатҳои шумо аслан асосе надорад.

Шумо боисрор мегӯед, ки Тоҷикистон ба асри сангу динозаврҳо рафта истодааст! Мо ҳайронем, ки чаро шумо дастовардҳои солҳои охири кишварро нодида мегиред ва ба ҳамин айбгӯиҳоятон ба Тоҷикистон иснод меоред. Дар ин замона, ки як қисме аз кишварҳои ҷаҳонро ҷангу ҷидол ва нооромиҳо фаро гирифтааст, ношукрию носипосӣ нисбати оромиб ободии Ватан носипосист. Тоҷикистон дар ҳама самтҳо ба дастовардҳои назаррас ноил гашта истодааст ва аммо аз диди муғризонаи бархе аз гуруҳҳои ношукр мо гӯё кишвари оқибмондаву ғайридемократӣ мебошем.

Аммо мутаассифона, ношукриву носазогӯиҳои баъзе ашхоси ғаразманд аз расонаҳои хабарии хориҷӣ, аз сомонаҳои иҷтимоӣ садо медиҳад, ки камоли ношукрӣ аст.

Мо бояд шукрона кунем, ки сулҳу субот ва оромӣ дар кишвар ҳукмфармост ва мардуми сарбаланди Тоҷикистон таҳти сарварии Пешвои муаззами миллат собитқадамона ба сӯи ободкориҳо равонаанд. Мардум дигар фирефтаи афкори бегонагон ва бадгӯиҳои Шумо намегарданд. Шукри ободию осудагии Ватан намуда, бо тамоми ҳастӣ дар пешрафти кишвар саҳми арзандаи худро мегузорем.

 Қаюмов А,

номзади илми иқтисод

Created: 13 July 2018

Hits: 2876

Як зумра шахсиятхои манфиатҷӯ ва дурӯя, ки аз ин пештар симои аслии худро бо иғвову дасисаҳо нишон дода буданд, бо нишон додани як навори пур аз тӯҳмату иғво ба ҳамаҷо «фикрҳои бикр»-и худро паҳну парешон кардаанд.  

Ин нафарон дар муроҷиатномаи хеш гӯиё таҳаввулотеро медароварда бошанд, аз тоҷику тоҷикистонӣ даъват ба амал овардаанд, ки бо онҳо ҳамфикр шуда пайи носозгориҳои ҷамъият бошанд. Аммо воқеияти ҳол он аст, ки Истиқлолият ва ваҳдат неъматест гарон барои мардуми тоҷик, ки бо ҷаҳду талошҳои софдилонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба даст омада, ормонҳои деринаи мардуми кишварро амалӣ намуд. Ғамхориҳои доимии Пешвои миллат, хусусан, нисбат ба ҷавонон боиси ифтихор аст. Ҷавонони мо дар ҳар ҷое, ки бошанд ин ғамхориҳоро дарк намуда, ҳисси баланди миллӣ доранд, бо Ватан, миллат, давлати соҳибистиқлоли худ ва забону фарҳанги миллии хеш ифтихор менамоянд. Мо ҷавонон, яъне насли замони истиқлол аз наслҳои пешина бо савияи илму дониш, маърифату ҷаҳонбинӣ, сатҳи тафаккур ва одобу ахлоқ фарқи куллӣ дорем, ки ин ҳама боиси ифтихори мо мебошад. Мо ҷавонон шукрона аз он дорем, ки дар як кишваре зиндагӣ дорем – ободу осуда ва ин кишвар бо Ваҳдату субот асос ёфтааст. Шароити хуби зиндагие, ки мо дорем, байни бештари мамлакатҳои ҷаҳон бо фазои оромии худ фарқкунанда аст ва ин фазои оромро мо ҷавонон намегузорем, ки касе халалдор созад ва барои ҳимояи он ҳамеша омода ҳастем.

Created: 13 July 2018

Hits: 2949

Чанде пештар дар шабакаҳои иҷтимоӣ як гуруҳ ҷавонон дар Олмон гӯё гирдиҳамоӣ карда, валвала бардоштанд, ким о зидди сиёсати Пешвои миллатем. Ростӣ, онҳо кистанд, аслан касе намешиносад, чанд бехабаре бехираде, ки худро ҳомии озодию демократия медонанду бо тамоми неру худро ҳақ мешуморанд ва нисбати Тоҷикистон ва ҳукумати кишвар бадгӯи мекунанд.  Мо хуб медонем, ки ғарази таъсисёбии Гуруҳи 24 дар чист? Ғарази Шумо гумроҳонро ҳамчун ифодакунандаи нақш истифода бурда наворатон мегиранд, то ба ҳамаи ҳадафи худ, ки танқиди Тоҷикистон аст бирасанд. Агар Шумо воқеан дилсӯзи миллат ҳастед, биёед ба Ватан ва бо дили поку нияти пок барои фардои ободи Тоҷикистон хидмат намоед. Агар ободгар бошед, аз дохил истода Ватанро обод кунед, ки на ин ки аз дур истода, нисбати Ватан, миллат бадгӯӣ намоед.

Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми навбатии худ ба Маҷлиси Олии мамлакат даъват ба амал оварда, таъкид намуданд: “Бояд тадбирҳое андешем, ки дар қатори кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ тамоми қувваҳои солими ҷомеа ва ҳар як фарди ватандӯсту соҳибмаърифат ба муқобили ин зуҳуроти хатарнок сафарбар гарданд”.
Ин гуфтаҳои Сарвари давлат мову шуморо ҳушёр ва водор месозад, ки зиракии сиёсиро аз даст надода, ба воқеаҳои рухдодаистода дар кишварҳои Осиёи наздик эътибори ҷиддӣ зоҳир намоем, нагузорем, ки чунин падидаҳо ҳаёти ҷомеаи моро халалдор созанд. Мо бояд неруи созандагӣ, фаъолияти худро баҳри ҳифз ва таҳкими осоиштагии Ватани маҳбубамон равона созем.

Тарафдорони ғояҳои ифротгароӣ гуногунандеширо дар ҷомеа инкор карда, ақидаву назарҳои сиёсӣ, идеологӣ ва динии хешро бо дастгирии пешвоёни хориҷӣ пайгирӣ менамоянд. Таълимоти ифротгароӣ на ба тафаккур, балки ба таассубу хурофот (хусусан тақлидкорӣ ба ғояҳои тундгароӣ) такя намуда, роҳҳои созандагӣ ва ҳалли мусолиматомези мушкилоти иҷтимоию сиёсии ҷойдоштаро инкор менамояд, вобаста ба мушкилоти ҷойдошта танҳо айбҷўиро мебинанд. Пайравони ҳизбу ҷараёнҳои динии экстремистӣ ҳатто баъди дарки нодурустии ақидаҳо ва моҳияти таълимоти роҳбаронашон, онро тарк кардан намехоҳанд. Ба мафкураи онҳо бо ғояҳои ғалатро, ҳатто баромадан аз ҳизбу ҷараёнҳои динии экстремистӣ ҳамчун хиёнат ба дину муқобилият ба Худо мефаҳмонанд.

Мо кулли шаҳрвандони тоҷик хуб медонем, ки ин гуруҳҳои ба ном озодандешу дар асл ифротгаро дар хориҷи кишвар чӣ меҷўянд. Мо аминем, ки халқи мо дигарбора фирефтаи суханҳои аҳмақонаи шумо барин дасисабозон ҳаргиз намешаванд.

Сарамуаллими кафедраи
иқтисодиёти ҷаҳон
Ғайбуллоев К.Қ.

Created: 13 July 2018

Hits: 2579

Хабари нашри видеоии душманони миллат мо, ҷавонони факултетро, ки дар таътили тобистона қарор дорем, бетараф гузошта натавонист. Зеро имрӯз мо медонем, ки дигар миллату халқиятҳо дастоврдҳои моро дида наметавонанд ва зарфиятҳои моро ошокоро низ намегӯянд. Аммо иддае аз кундзеҳнон ба хотири ризоатмандии хоҷагони серпули худ мехоҳанд обрӯи миллати моро дар арсаи байналмилалӣ резонанд. Ин шахсиятҳое ҳастанд, ки дар гузашта ва имрӯз низ чун кӯрнамоакони давлат барои аз пой афкандани низоми давлатдорӣ кӯшиш менамоянд. Аммо ҷаҳдашон барабас меравад.

Имрӯзҳо мардуми сарбаланди тоҷик аз боду ҳавои Истиқлолият баҳра бурда, сиёҳро аз сафед, хубро аз бад, ҳақро аз ноҳақ,  дӯстро аз душман фарқ карда метавонад. Мо намехоҳем дар арсаи ҷаҳолат монем. Ин озодӣ, ин тинҷию амоние, ки ба мо муяссар гардидааст, шукрона мекунем. Шукрона аз он мекунем, ки мо давлат дорем, шукрона аз он мекунем, ки миллатамон  истиқлолияти комил ба даст овардааст.

Мо намегузорем, ки нохалафе ҷавонони кишвари азизи моро ба доми худ кашида, сарзамини биҳиштосо ва вазъи орому осудаи моро ноором созад.

Имрӯз мо сулҳу субот ва ваҳдати миллиро чун гавҳараки чашм ва сарвати бебаҳо ҳифз намоем, ба қадру манзалати истиқлолият ва давлатдории мустақилона расем, худро ҳамтақдир ва ҳаммароми  миллати хеш донем ва аз неъмати  бузурги Ватану ватандорӣ  ифтихор  намоем.

Created: 13 July 2018

Hits: 2640

Тоҷикистон дар солҳои навадуми асри гузашта дар вазъияти бисёр ногувору сахте қарор дошт. Вале мардуми шарафманди ватани азизамон нагузоштанд, ки сабабгорони ин вазъият ба мақсадҳои нопоки худ бирасанд. Фарзанди фарзонаи миллат каҳрамони халқи тоҷик, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо ташаббуси сулҳпарварониашон Тоҷикистони азиятдидаро аз вартаи ҳалокат наҷот доданд. Гурӯҳи мухолифинро даъват намуда, ба хотири якпорчагии миллат гуноҳҳои онҳоро бахшида, ба онҳо бовар карда баъзе аз корҳои баланди давлатиро ба онҳо супориданд. Аммо боиси таассуф аст, ки ин хоинони миллат шукргузории бахшиши Пешвои миллатро ба ҷо наоварда даст ба табаддулоти давлатӣ заданд, вале хушбахтона ба мақсади нопоки худ нарасида шармандавор шикаст хурданд ва ба хориҷа фирор намуданд. Онҳо дар хориҷа машғули таъсис додани гуруҳҳои мухолифини кишвар шуданд, ки ин боиси нигаронии кулли мардуми шарифи Тоҷикистон шудааст. Яке аз ин Таъсисдиҳандаи ин гурӯҳҳо «Гурӯҳи 24» мебошад, ки мақсади асосии он тафриқаву ҷудоиандозиҳо ва бадгӯиҳо нисбати Ватан мебошад.

Ин ҷо чанд нуқта хеле ҷолиб аст, ки аслу насаби аксарияти муассисони ин созмони ҳамчун тоҷик зери суол буда, дар зиёӣ набудани онҳо аслан шубҳае нест. Ин созмонхои навтаъсис худ тавқи ғуломӣ дар гардан доранд, аслан ба мафҳуми озодӣ ва озодандешӣ сарфаҳм намераванд.

Ҳамчунон, ки мо аз шабакаҳои интернети маълумот пайдо намудем дар Олмон онҳо гирдиҳамоӣ намуда, нисбати Пешвои миллат бадгӯиҳо намудаанд. Мехоҳед боз мардумро фиреб диҳед, боз мехоҳед дар байни мардум фитна эчод кунед хайф бар шумо садқаи ин Ватан шавед нону намаки ин сарзамин кӯратон кунад. Шумо иштибоҳ мекунед, мардуми шарифи Тоҷикистон хуб ҳақиқатро дарк намудаанд. Мардум аз сирату кофияи шумоён безор аст. Мардум аз сухану харфи шумоён безор шудааст.

.           Ҳама шоҳиди он ҳастем, ки Тоҷикистон соат ба соату рӯз ба рӯз тараққӣ карда истодааст, ҳатто давлатҳои хориҷа ҳавасманди бо Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамкориро доранд. Ин ҳам бо сиёсати хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати милли Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад, ки мо бояд қадрдонӣ кунем ва ба Ватани маҳбубамон Тоҷикистони азиз софдилона хизмат кунем.

Ҳазорҳо пардаю девори Чин ҳатто наметавонанд, мақсадҳои нопоки Шуморо пўшида бидорад. Мо аминем, ки халқи мо дигарбора фирефтаи суханҳои ахмақонаи шумо барин дасисабозон ҳаргиз намешаванд.

Ассистенти кафедраи

математекаи олӣ ва

технологияи инноватсионӣ  П. Назаров

Created: 13 July 2018

Hits: 2611