Мо, мардуми Тоҷикистони соҳибистиқлол имрӯзҳо дар фазои тинҷиву осоиштагӣ, сулҳу субот, озодона зиндагӣ намуда, кору фаъолият дорем. Албатта солхои охир дар даврони соҳибистиқлолии  ҷумҳури корҳои ободониву созандагӣ ру ба таназзул оварда аст.

  Халқи тоҷик, дар охири қарни гузашта бисёр ҳам лаҳзаҳои ҳассоси зиндагониро паси сар намуд ва ин рӯзҳои вазнину сангин ҳеҷ аз ёди мардуми кишвар нахоҳад рафт.  Рӯзҳои сахте, ки мардуми кишвар аз сар гузаронид бояд  дар хотири миллатамон боқӣ бимонад, зеро аз ин ҳолати вазнини рӯҳиву ҷонӣ баромадан корнамоиҳои сарвари ҷонфидои миллати мо Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти кишвар Эмомалӣ Раҳмон басо назаррасу ибратангез аст. Ҳар як шаҳрванди худшиносу худогоҳ ва соҳиби ғуруру иродаи қавӣ, ватандусту сулҳпарвари мо аллакай лаззати бесарусомонӣ ва муҳоҷиратро чашидаааст, имрӯз тамоми халки меҳанпарасту қавииродаи  мо аз имтиҳони душвори зиндаги гузаштаем, таълимоти асили диниро аз идеологияҳо ва пешвоёни онҳо, ки дар зери пардаи муқаддасоти инсонӣ-исломӣ одамро аз ҳуқуқу озодиҳо маҳрум карданӣ мешаванд, бо шууру тафаккури инсонияти хеш  ба осонӣ дар тафовут гузошта метавонем. Дар ҷараёни фоҷиае, ки халқи мо аз сар гузаронд, мардум дарк намуд, ки иғвову дасисаҳои байни бародар бо бародар ва кӯшишҳои қувваҳои тафриқаандозони пасипардагӣ, талошҳои тоҷикро ба асил ва ғайриасил, мусулмон ва номусулмон ҷудо кардан чӣ гуна бадбахтиҳо ба бор оварда метавонистанд, хушбахтона барои бахти кишвари мо фарзанди барӯманди халқи тоҷик баҳри наҷоти имрӯзиён худованд фардеро фиристод, ки давлати тоҷиконро аз нав эҳё намуд.   Ба  хотири ба истиқлолият баровардани давлат, кӯшиш намуд, тамоми чораҳоро андешида, маҷбур гардид, ки кулли кору фаъолиятро аз аввал оғоз намояд. Конститутсияи кишвари мо Ҷумҳурии Тоҷикистон ва мардумро ҳамҷун давлати соҳибихтиёру комилҳуқуқ, демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ягона эълон менамояд. Бо шарофат ва хирадмандиву зиракии Пешвоии миллат имрӯзҳо сатҳи муқаддасоти ахлоқии халқи тоҷик бениҳоят дар арсаи баландтарин қарор дорад.

Он чи ки аён аст, ҳоҷат ба баён нест гуфтаанд. Мардуми кишвари мо худ гувоҳанд  дар даврони истиқлолият чӣ қадар роҳҳо автомобилгард,  корхонаҳои нав бунёд гардид,   ҷойҳои кории нав пайдо гардид, музди меҳнати кормандони тамоми соҳаҳои хоҷагии халқ баланд гардид. Асосаш он аст, ки сулҳу ваҳдат дар кишвари мо танинандоз аст. Имрӯзҳо агар аз ҳар як сокини кишвар пурсон шавӣ аз тинҷиву оромии кишвар ва тараққиёти он шукргузор ҳастанд.

Абдуқодир Акрамов, декани факултет, номзади илмҳои техникӣ,

Шамшод Алиев, мудири кафедраи нақлиёт, номзади илмҳои техникӣ,

Мазбут Холиқов, муовини декан оид ба тарбия, унвонҷӯ

 

 

 

 Дар шароити муосири ҷаҳонишавӣ ва паҳн гардидани бӯҳрони иқтисодиву молиявии умумиҷаҳонӣ экстремизм дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ҳам дар тамоми ҷаҳон яке аз падидаҳои хатарноки ҷомеа ба ҳисоб меравад.

Мубориза бар зидди гурӯҳҳои терро­ристи ва экстремисти (ифротга­роӣ) қисми таркибии таъмини амнияти на танҳо Ҷумҳурии Тоҷикистон, балки тамоми ҷомеаи ҷаҳонӣ мебошад. Вазъи бӯҳрони ҷомеа, пеш аз ҳама дар иқтисодиёт, мавҷудияти муноқишаҳои  иҷтимоию сиёсӣ дар муносибатҳои бай­нидавлатӣ ва байнимазҳабӣ , номукаммалии заминаи меъёрии ҳуқуқӣ, ки проблемаҳои баҳсноки минтақавӣ ва байналмилалиро  танзим  мекунад, ба­рои ба миён омадани чунин ҷиноятҳо ба монанди терро­ризм ва экстремизм мусоидат менамояд. Аз ин рӯ, мубориза бар зидди терро­ризм ва экстремизм, ки вақтҳои охир хусусияти байналмилалӣ гирифтааст, бояд дар асоси тадбирҳои маҷмӯи умумидавлатии  муқовимат анҷом дода шавад. Ҳар як шаҳрванд аз мақсаду мароми ҲНИ, ки чун ҳизби террористиву экстремистӣ эътироф шудааст, огаҳ бошанд ва ба навиштаҳои онҳо посухӣ воқеӣ диҳанд.

Дар замони ҳозира, дар шароити бархӯрди тамаддунҳо ва вусъатёбии ҷаҳонишавӣ, дар ҷараёни инкишофи тамоми соҳаҳои ҳаёти ҷомеа, маҷмӯъи масъалаҳое ба миён меоянд, ки ҳалли онҳо заруриятӣ, аз ҷумла таҳкими соҳибихтиёрӣ, эҳёи анъанаҳои фарҳангӣ-миллӣ, ғояҳои пешқадам ва созандаро маротибаи дигар тақозо мекунанд. Дар арафаи асри XXI, ки Тоҷикистон ба марҳилаи сифатан нави инкишофу пешрафт ворид шудааст  ва роҳи бунёди давлати демократӣ ва ҳуқyқбунёдро бебозгашт пеш  гирифтааст, зарурияти тарғибу ташвиқоти тарзи солимӣ ҳамзистӣ, муносибатҳои нави ҷамъиятӣ ва пешбарӣ кардани ғояҳои пешқадам дар тарбияви маънавии ҷавонон баръало мушоҳида шуда истодаанд.

Амиртемур Ваҳҳобов, декани факултет, номзади илмҳои техникӣ

Диларабо Комилова, мудири кафедраи химия ва теҳнологияи хӯрока,

Толмас Сайфуллоев, номзади илмҳои кишоварзӣ  

 

Ҷаҳони имрӯзаро ифротгаройиву тундравӣ фаро гирифта истодааст. Мутаассифона, ангезаи ин падидаи номатлубро ба мардуми мусалмон нисбат медиҳанд, ки комилан хато аст. Аммо ба ном «исломгароён» дар қабои дини мубини ислом дар гӯшаю канори олам ба акту террор даст мезананд. Ин амали онҳо миёни мардум тарсу ваҳмро ҷо намудааст.

Имрӯзҳо дар тамоми гӯшаю канори дунё лаҳзае нест, ки мо аз тарконида шудани мошине ё ҳамлаи ҷангиёни бо номи муҳофизи ислом хабардор нашавем. Дар ҷаҳон муборизаи гурӯҳҳои ҷудоихоҳ назири мухолифони давлатҳои Афғонистон (ал Қоида, Толибон) Сурия (мухолифони тундраваш), ҳукумати Туркия (курдҳо) табдилшуда ба ҳаракатҳои тундгароӣ, ки дар пай террор ва даҳшатафканиҳоро ба дунбол доштаанд. Як гурӯҳи ҷангҷӯи ба ном «исломӣ» дар Сурия бо номи Ироқу Шом таи чанд соли охир бо мақсади бунёди хилофат ва ташкили ҷаҳони ислом  ҷони ҳазорон ҳазоронро рабуданд.

Рӯз ба рӯз шеваи муборизаи ин гурӯҳҳо дар ҷаҳон тағйир ёфта, боз мардум шаҳди ин даҳшатафканиҳоро мечашанд. Гузашта аз ин шумораи зиёди ҷавонон, ки гумроҳона ба ин ҳаракат шомил мешаванд, рӯз аз рӯз зиёд мегарданд, ки миёни онҳо тоҷикон низ кам нестанд.  Ин нафаронро бо баҳонаи нишон додани  садоқати худ ба дини мубини ислом ва гирифтани дастмузди беш ба ин ҳаракатҳо шомил месозанд, ки комилан ин амали онҳо ғалат аст.

Бузургтарин олимон ва донишмандони улуми ислом борҳо таъкид доштаанд, ки даҳшатафканию террори шахсиятҳо ва мардуми оддӣ ҳеҷ рабте ба исломи воқеӣ надорад.

Бино ба иттилои сарчашмаҳои хабарӣ мусалмонон дар Испания, Марокко, Лубнон, Миср, Фаронса бо тарафдорони дигар адён паҳлӯ ба паҳлӯ тақрибан 800 сол бидуни ҳеҷ муноқишае зиндагӣ намудаанд. Ин нишонаи эътиқод ва самимияти ростини мусалмонон мебошад. Дар ҳеҷ як сарчашма зикр нашуда, ки муътақидони ислом бояд даст ба куштор ва ноамниҳои ҷомеа зананд. Гуфта мешавад, ки бояд марди мусалмон ҳамеша дасту дилаш поку дар хидмати бародари мусалмонаш бошад. Вақте як нафари тундгаро бо дурӯғ фардеро мефиребад, ба сӯи торикӣ ва ҷаҳлу ҷаҳолат мебарад, пас ҳеҷ гоҳ ҳамсӯҳбати ӯ ва атрофиёнаш ҷомеаи солимро бунёд карда наметавонанд.

Дар яке аз шумораҳои нашрияи «Чархи гардун» дар бораи терроризм ва экстеремизм маводе нашр гардида буд, ки дар он аз ҷумла омадааст: «…бо таваҷҷӯҳ ба ҷараёнҳои тунгароӣ шоҳ Абуллоҳи 2 Бини Ал Ҳусейн соли 2004 пешниҳод карда буд, ки идеяи мусалмон-террорист ё мусалмонон паҳнкунандаи террор бояд дар ҷамъият роҳ наёбад. Дар ин маврид Абдуллоҳи 2 таъкид доштааст, ки ҳар гуна куштори дастаҷамъона ё барқасдона бо номи ҳимоят аз ислом ба ҳеҷ ваҷҳ қобили қабул нест. Вай ин ин гуна рафторро маҳкум карда, гуфтааст, ки ислом ниёз ба ҳимояти мардуми террорист надорад. Раҳбарони давлатҳои Эрон, Афғонистон, Покистон низ ба шиддат аз нафарони тундгаро ва даҳшатафкан интиқод намудаанд».

 Маҳмуди Аҳмадинажод, собиқ раиси Ҷумҳурии Исломи Эрон аз ҷумла дар як хитобааш ба Шӯрои амнияти СММ гуфта буд, ки мусалмонон набояд бо ин гуна ҳимоят аз ислом (террор) номи мусалмон ва ҷомеаи мусалмониро доғдор намоянд. Албатта, дар ҷомеае, ки он ҷо фарҳанги мардуми мусалмон дар сатҳи лозим нест, талоши гурӯҳҳои ифротӣ барои расидан ба мақсадашон зиёд мешавад.»  Вале ба ҳар сурат набояд чунин пиндошт мубориза бо ин гурӯҳҳо танҳо хоси мақомоти қудратӣ ва мансабдорони давлатист. Хатари тундгароӣ бозгӯйи он аст, ки ҳеҷ сарҳад ва пулиси сахтгири ҷаҳон наметавонад, дар баробари он ба танҳои истодагарӣ намояд. Имрӯз тасавуроти маҳдуди ҷавонон дар бораи тунгаройӣ ва наворҳои  сомонаҳои интернетӣ мафкураи ин қишри ҷомеаро тамоман дигар кардааст. Имрӯз тавоноӣ дар доштани яроқу аслиҳа нест, балки бузургтарин нерӯ ва қувва ин пур кардани фазои холии иттилоотӣ мебошад. Маҳз чунин шева ё бархӯд дар ҷомеа ба сар задании ҷангҳои ақидавӣ оварда мерасонад, ки гурӯҳҳои тунгароӣ ба осонӣ аз он ба манифати худашон истифода мебаранд. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон дар баромадаш «Масъулият барои фардои миллат» таъкид медорад, ки «баъзеҳо бар он ақидаанд, ки ба терроризм ва ифротгароӣ танҳо бо усули низомӣ пирӯз шудан имкон дорад. Ба чунин ақида розӣ шудан мумкин нест, зеро ҳалли низомии ин масъала ҳанӯз нокифоя мебошад. Он тамоми омилҳоеро, ки чун қоида боиси пайдоиши терроризм ва ифродгаройӣ мегарданд, пурра нест карда наметавонад».

 Собиқ президенти Русия Д.Медведев (ҳоло сарвазир) дар ҳамоише аз донишмандони Чеченистон даъват кард, ки бо роҳи фаҳмондадиҳӣ аз амалҳои даҳшатафканӣ пешгирӣ намоянд. Президенти он вақтаи Русия Д. Медведев ба мақомот тавсия дод, ки барои фаҳмонидани хатарҳои тундгароӣ ва даҳшатафканӣ дар мактабу донишкада ва муссисоти дигар бо ширкати уламои шинохта семинарҳо баргузор намоянд. Ин пешниҳоди Д. Медведев дар кадом сатҳ амалӣ гашт, ба мо рӯшан нест. Аммо аз чунин як бархӯрд бармеояд, ки мубориза бо тундгароӣ проблемаи тамоми кишварҳои минтақа мебошад. Имрӯз дар Осиёи марказӣ ҳарчанд, ки мубориза бо гурӯҳҳои тунгаро амсоли ҲИУ ва Ҳизбу таҳрир зиёд шуда, аммо амалҳои пинҳонкоронаи онҳо низ кам нагардидааст. Ҳаракатҳои тунгароӣ мазкур дар тамоми Осиёи марказӣ таъсири бевосита дошта, бо амалҳои тахрибкоронаашон мардумро ба ваҳшат меафкананд. Дар ҷомеаи ҷаҳон роҳҳо ё василаи мубориза бар зидди тунгароӣ ва ифродгароиро меҷӯянд. Ҳар кишваре дар ин мубориза консепсияи хоси худро дорад.

Дар тамоми ҷаҳон имрӯз ҳаракатҳое ба монанди «Ҳамос», «Ҳизбуллоҳ», «Бародарони мусалмон», «Ҷамоати исломӣ», «Ал Фаҷр», «Ҳаракат ул-Ансор», «Артиши имом», «Танзим давлат ул Иршод», «Ҷомеаи исломӣ» ва ғайра амал мекунанд, ки бо шаклу шеваи хоси муқовимату мубориза давлатҳои худро ором намегузоранд. Ин ҳаракатҳо ҳамагӣ як даъво ҳимоя аз манифатҳои ислом дошта, аммо то ҳанӯз мушаххас накардаанд, ки чаро муламонон аз дасти нафарони тунгарои ин гурӯҳҳо ҳалок мешаванд. Агар ҷомеа бар зидди тунгароӣ дар ҷамъият коре карда натавонад, пас амнияту осоиштагии башарият барқарор гаштанаш мушкил аст.

Моро зарур аст, ки аз ҳар гуна ақидаҳое, ки гӯё ислом ин гуфаасту он гуфтааст дасТ кашида, балки худамон аз рукнҳои исломӣ огоҳӣ пайдо намоем. Ба ақидаи Орифҷон Байзоев, ноиби раиси шӯрои уламои дини вилоят дини мубини ислом ба ҳодисаҳои Шарқи наздик  ягон дахл надорад. Танҳо кӯрдилон, беимонҳо аз номи ислом бар зидди ислом кор карда истодаанд. Дар “Қуръон”- и азимушшанъ омадааст, ки ҳар касе ки қасдан ҷони дигар инсонро мегирад, ҷояш абадуддаҳр дар қиёмат аст ва он касе ки саҳван ҷони дигареро меситонад, пас ӯ бояд ба ин амалаш ҷуброн диҳад. Амалҳое, ки имрӯз ба номи гурӯҳи исломистон ба монанди ҲНИ нисбати инсон ва қадри он мекунад, на ба фармудаҳои Худо рост меояду на ба талаботҳои қонуни он кишвар. Инсонро гӯсфандвор сар гирифтан магар аз “мусулмони асил” будани мо шаҳодат медиҳад, албатта на.

Пас моро мебояд ҳушёрии сиёсиро аз даст надода, оқибатҳои ин амалҳои нангинро дар мизони ақл санҷида, баъд рафтор намоем. Зеро тангназарӣ, зиёдаравӣ бар манфиати кор нест.

А. Абдуваҳҳобов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Масъалаи муборизаи дастаҷамъона бо терроризму ифротгароӣ ва ҳамагуна зуҳуроти номатлуб имрӯз дар меҳвари фаъолияти ниҳодҳои давлативу ҷамъиятӣ қарор гирифта истодааст. Зеро ба андешаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон террорист Ватан миллат ва дину мазҳаб надорад. 

Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон мутаассифона иддае аз фарзандони нохалаф ҳузур доранд, ки ба қадри сулҳу субот ва оромӣ нарасида, бар муқобили сохти конститутсионии кишвар садо баланд менамоянд, ки яке аз ин нохалафон роҳбари ҳизби наҳзати исломӣ Муҳиддин Кабирӣ мебошад. Роҳбари ташкилоти экстремистӣ-террористии ҳизби наҳзати исломӣ Муҳиддин Кабирӣ ва дигар ҳамсафони гумроҳаш гумон мебаранд, ки мардуми Тоҷикистон аз корҳои кардаи ин қабил афроди беватан огоҳ нестанд.

 Маҳз наҳзатиҳо чунон ба модар-Ватан рафтори гумроҳона, хиёнат карда истодаанд, ки ҳадду канор надорад. Агар ба фаъолияти ин хоинон мушоҳида намоем, чунин ба назар мерасад, ки кору рафтори инҳо дар заминаи дастуру супоришҳои хоҷагонашон амалӣ гардида, танҳо нияту мақсадҳояшон гумроҳкунии мардум ва бахусус ҷавонон буда, мехоҳанд кишвари демокративу озоду соҳибистиқлоли моро ба кишвари исломии хоҷагонашон мубаддал гардонанд. Зеро бо гирифтани кӯмакҳои хоҷагон қисме аз онро барои тарғибу ташвиқи расму ойин, фарҳангу мазҳаб ва андешаҳои ғаразноки хоҷагонаш ба наҳзатиҳои намакзада тақсим намуда, қисми дигарашро барои ҳаёти шахсии хеш ва қисмати боқимондаро ба фитнагарон барои барангехтани сару садо ва бофтани найрангу буҳтон тақсим менамоянд.

Албатта дар ин кор аллакай Кабирӣ таҷрибаи калон дорад. Бинобар ин Кабирӣ, ки аз хоҷагонаш маблағҳои муфт ва бедардимиёнро ҳамарӯза соҳиб мешавад, намехоҳад аз чанги хоҷагонаш раҳо шавад. Ин хоинон супориш ва дастури хоҷагони хеш ва маблағи муфтро аз дидори гарми волидайн боло гузошта, ҳатто аз онҳо рӯй гардонидаанд. Мо ҷавонони худогоҳу хештаншинос рафтору кордори чунин бешарафонро маҳкум менамоем, намегузорем, ки дигарбора ин нохалафон ҷавонони моро гумроҳ кунанд!

Хушбахтона мо ҷавонони даврони соҳибистиқлолии Ватан зери раҳнамоиву пуштибонӣ ва ҳидоятҳои падаронаи Пешвои маҳбубу ғамхор ва Сарвари оқилу дурандеш муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар иттиҳоду ҳамдигарфаҳмӣ таълиму тарбия гирифта, ҳамагуна буҳтон ва туҳматҳои беасоси наҳзатро, ки дар маҷмуъ бар зидди арзишҳои милливу мазҳабии мо равона гардидааст маҳкум менамоем ва намегузорем, ки наҳзатиҳои разил бори дигар мисли солҳои ҷанги шаҳрвандӣ бо хоҷагонашон ҳамсолони моро гумроҳ намуда, онҳоро муқобили сулҳу оромӣ ба камол расонанд.

Рустам Ғуфронов, донишҷӯи курси 3, ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

 

 

 

 

Мо - зиёиён дар назди насли имрўзу фардо вазифадорем, ки Истиқлолияти давлатии худро ҳимоя намуда, баҳри боз ҳам шукуфоии кишвар, осудагии халқу миллати тамаддунофари тоҷик саҳмгузор бошем.

Онҳое, ки имрўз бо номи ислом ба корҳои ношоиста ва кирдорҳои номатлуби хилофи аркони динию мусалмонӣ даст мезананд,  кўшиш намуданд, ки обрў ва нуфузи кишвари моро дар арсаи байналмилалӣ паст зананд ва барои ноил шудан ба ҳадафҳои нопоки худ тамоми воситаҳоро истифода намуданд. Рафтори ғайриахлоқӣ ва ғайриинсонии ашхоси шомил ба гурўҳҳои ифротгаро, ки боиси халалдор гардидани амнияти миллату давлати соҳибистиқлоли мо мегардид, махсусан, тахрибкорию қатли инсонҳои бегуноҳ, истифодаи дину мазҳаббаҳрирасидан ба ҳадафҳои нопоки ифротгароию террористӣ, ба иззату шаъни инсонӣ созгор нест. Онҳое бо мақсади расидан ба ҳадафҳои нопоки шахсии худ ба чунин аъмоли тахрибкорӣ, кушторҳои ваҳшиёна, ҷанги бародаркуш даст заданд, ки ҳадду андозаи инсонигариро намедонанд, лоиқи номи инсонӣ нестанд. Имрўз, ки ҳадафҳои нопоки собиқ Ҳизби наҳзати исломӣ бо роҳбарии Муҳиддин Кабирӣ ба аҳли ҷомеа тамоман равшану ошкор шудааст, аз ҳар як нафар шахси ватанпарвару ватандўст баҳри решакан кардани ин гуна падидаҳои номатлуби ҷомеа масъулияти ҷиддӣ тақозо мешавад. Давлату ҳукумат, мардум ва ҷомеаи сулҳпарвари Тоҷикистони азиз имрўз аз ҳодисоти нангини ба сари миллату давлати мо омада сабақи бузурги таърихӣ гирифта, минбаъд намегузорад, ки ҷомеаи моро чунини қувваи зулмонию аҳриманӣ фарогир шавад.

Мо, устодон чунин рафтори ношоиста ва ваҳшиёнаи афроди ҷиноятпешаро ҳамаҷиҳата маҳкум мекунем. Бахусус ки имрўз Тоҷикистон дар арсаи байналмилалӣ бо ташаббусҳои наҷибу созанда, бунёдкорона ва хирадмандонаю башардўстонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мавқеи хоса пайдо намудааст, бо боварии комил зикр менамоем, ки мардуми шарифи кишвар дар атрофи ин сиёсати созанда боз ҳам муттаҳидтар гардида, бахотири ояндаи дурахшони кишвари азизамон бо ин гуна хатарҳои таҳдидкунанда ба амнияти миллату давлат сарҷамъона муборизаи беамон мебарем.

 

Абдушукур Назаров, доктори илмҳои иқтисод,

Азизулло Авезов, доктори илмҳои иқтисод,

Анвариддин Муҳиддинов, доктори илмҳои кишоварзӣ

 

Туризм это не только путешествия  и отдых, это важная сфера экономики, это дополнительные финансовые ресурсы, это развития государства. Туризм влияет на экономику государств, влияет на авторитет государств, влияет на развития государств.  В мире существуют разные страны, они получают доходы от разных сфер экономики,  пример к этому Монако.  В Монако экономика развивается в основном за счет туризма и там туризм является важная сфера экономики.

 Основная причина  развития туризма – это туристические ресурсы, специфические свойства природной  среды, исторические социально культурные объекты, красивые и интересные достопримечательности и некоторые другие ресурсы.

Туризм в Таджикистане развивается год за годом.  Спрос к туризму постепенно увеличиваются.  У нас увеличивается число туристов из разных стран.  Их привлекают  живописное сочетание горных хребтов и альпийских лугов Памира, где соседствует истоки могучих рек и необыкновенные красота озер. У нас огромное количество достопримечательности,  природные  парки, исторические музеи, культурные объекты, активный отдых на открытом воздухе, музыкальные представление, зоопарки, ночная жизнь,  и другие достопримечательности.  В нашем стране много красивых мест, где особенно в Душанбе, Сугде и Хороге.

За последние время число прибывших туристов  постепенно возрастает. Туристы прибывают в нашу страну из разных стран мира из Ирана, Российской Федерации, США, Китая, Узбекистана, Турции, Германии, Японии, Франции, Южной Кореи и другие. У нас существует  90 туристических агентств, 60 из них работают с иностранными туристами.  Согласно  данным международных экспертов, каждый турист во время пребывания в нашей стране тратить в день примерно 25$. [1]

Широкое применение интернет-технологий становится одной из актуальнейших задач в индустрии туризма. Создание мощных компьютерных систем бронирования средств размещения и транспорта, экскурсионного и культурно-оздоровительного обслуживания, информация о наличии и доступности тех или иных туров, маршрутов, туристского потенциала стран и регионов — весь комплекс этих вопросов становится актуальным для организации текущей и будущей деятельности туристских предприятий.

Специалисты признают, что на сегодняшний день туризм является одной из ведущих и наиболее динамичных отраслей мировой экономики, за быстрые темпы роста он признан экономическим феноменом столетия и в ближайшие годы станет наиболее важным ее сектором. Туризм играет значительную роль в экономике, так как участвует в формировании валового внутреннего продукта, создании дополнительных рабочих мест и обеспечении занятости населения, активизации внешнеторгового баланса.

 Туризм оказывает огромное влияние на такие ключевые отрасли экономики, как транспорт и связь, строительство, сельское хозяйство, производство товаров народного потребления и другие, т. е. выступает своеобразным катализатором социально-экономического развития. В свою очередь, на развитие туризма воздействуют различные факторы: демографические, природно-географические, социально-экономические, исторические, религиозные и политико-правовые.

Без Интернета невозможно представить деятельность современной туристической фирмы, Интернет используется практически во всех основных бизнес-процессах внутри туристической компании, начиная от поиска и привлечения клиентов в качестве коммуникационного и маркетингового инструмента и заканчивая формированием турпродукта.

 Туристам надо показать красивые места больше и больше, ведь у нас огромное количество таких красивых мест. Там показать самые красивые места в Таджикистане.  Например;  горы, природные ресурсы, длинные реки, красивые водопады, высокие горы для альпинистов, зимнюю и летнюю природу,  и всю эту надо показать ко всему миру.   Развивать рекламу и маркетинг, создать огромную сайт о достопримечательности Таджикистана.

Интернет постепенно занимает все более значимый сегмент туристского рынка. Турфирмы, перевозчики, гостиничные сети и другие компании объединяются в Сети и предлагают возможности онлайн-бронирования. В свою очередь путешественники все чаще не только ищут здесь информацию об отелях и местах отдыха, но и самостоятельно бронируют все необходимые услуги.

За 2015 году количество посетителей сайтов крупнейших агентств Expedia и Thompson выросло на 74% - оба делают ставку на онлайн-бронирование билетов, гостиниц и прочих туристских услуг. Подобная тенденция наблюдается и в Таджикистане, где за первые 8 месяцев 2016 года рост посещаемости туристских сайтов достиг 35-45%. По последним данным, поисковые системы ежемесячно обрабатывают около 200 млн. запросов на туристскую тематику. [2]

В Великобритании например, не менее 19 млн. жителей полностью или частично формируют свои путешествия с помощью интернета. Исследования EyeforTravel за 2015 год также показывают значительный рост интереса к онлайн-бронированию в Центральной и Восточной Европе. Так, в Чехии за последние два года количество забронированных через интернет туристических услуг возросло в два раза. В Словении и Словакии рост составил 62%. Согласно прогнозам Euromonitor International, до 2018 года в странах Евросоюза туристский рынок в интернете вырастет на 30% и достигнет оборота в 47 млрд. фунтов стерлингов.[3]

Последние исследования показывают, что на самостоятельном бронировании авиабилетов можно сэкономить около 9%, а полного комплекса туристских услуг – до 25% относительно стоимости турпакета в турфирме. Эти факты сильно заботят агентов, которые привыкли зарабатывать на перепродажах и теперь вынуждены искать новые пути развития. Более открытыми для интернет-пользователей становятся и крупные корпорации: например, свои блоги уже создали Avis Rent-A-Car и авиакомпания Delta. Обычные пользовательские текстовые блоги также постепенно выходят на новый уровень видеоблогов и подкастов (тематических информационных аудиофайлов).

Заметное развитие происходит в мобильных технологиях. Появляются возможности подкаст-путеводителей в любом доступном месте (например, в туристском офисе или в крупных торговых центрах), все проще забронировать билет или отель в беспроводных системах онлайн-бронирования.

Современные технологии позволяют туристической организации:

-  расширить диапазон услуг, предоставляемых клиенту;

-  повысить оперативность работы и снизить издержки;

-  более эффективно взаимодействовать с партнерами;

-  использовать мультимедийные рекламно-информационные продукты;

-  получить доступ к обширным информационным ресурсам.

Индустрия туризма за последние годы существенно изменилась в связи с развитием и расширением использования компьютерных технологий. Отличительные черты туристского продукта требуют быстрого предоставления необходимых сведений о наличии свободных мест в предприятиях размещения и транспорта, а также их резервирование и бронирование. Это вполне осуществимо при условии широкого применения современных компьютерных технологий обработки и передачи информации.

Интернет способен не только передавать информацию. Благодаря графическим возможностям компании могут получать наглядный материал (фотографии гостиниц, номеров, средств транспорта, туристских мест и объектов), который широко используется для привлечения клиентов. Сеть также предлагает широко доступные поисковые возможности (позволяя задать определенные параметры поиска), которые помогают клиенту оценивать и сравнивать стоимостные параметры предложений, сохранять заинтересовавшую его информацию и т. д.

Главная особенность туристского электронного магазина — детализированное описание каждого тура, отеля, на определенную дату с соответствующими ценами предлагается возможность заказать конкретный туристский пакет. Неразвитая система интернет-платежей еще не позволяет сегодня совершать покупки тура через Интернет, но определиться с туром, с конкретным отелем, произвести предварительный заказ вполне реально.

  Если на  сайте  приведём  такие услуги  для туристов, например; показывая им  какая услуга, какая удовольствия, какая комфортность, какие красивые и интересные места, какие гостинцы,  цена,  еда и все необходимые рекомендации будет, то туристам станет легко узнать о нашей родине.

 

 

  Баротов  Джалолхон  Фархотович, cтудент 4- го курса ,

Политехнический институт Таджикского Технического  

университета имени академика  М.Осими в г. Худжанде

                                                         Факультет инженерно – экономический

Кафедра Мировая экономика

 

Дар раванди ҷаҳонишавӣ барои амнияти ҷомеаи муосир фаъолияти ҳизбу ҳаракатҳои ифротгаро таҳдиди колн дорад. Ин раванд барои рушди давлатҳо ва фаъолияти созмонҳои бонуфузи ҷаҳонӣ муаммоҳои зиёд ба вуҷуд меоварад. Инро дар мисоли давлатҳои Афғонистон, Покистон, Сурия, Ироқ, Либия, ва ғайра дидан мумкин аст. Дар ҳамаи давру замон чунин ташкилотҳо арзи вуҷуд доранд, ки ба нафрати мардум рӯ ба рӯ мешаванд, аз ҷумлаи ташкилоте, ки ғаризаи нопок дораду манфури халқу ватан шудааст ташкилоти экстремистӣ-террористӣ ҳизби наҳзати исломӣ мебошанд, ки мазҳаби аҳли суннат вал ҷамоат, яъне мазҳаби ҳанафиро зери по карда ба мазҳаби шиа пайрав намуда ҷавонону мардумонро ба    гумроҳи бурда истодааст.

Имрӯз раҳбарияти ҳизби наҳзати исломӣ, ки дар хориҷ гурезаанду дар ҷустуҷўи интерпол мебошанд, гоҳҳо бо тариқи интернет аз куҷое овоз баланд мекунанду худро ҳоми дину диёнат, мазҳабу арзишҳои миллӣ мегиранд, дар асл бошад бо далелу ҳуҷҷатҳои раднопазир         ҳақиқатан шиа будани роҳбарони ҳизби наҳзати исломӣ аз ҷумла, Муҳиддин Кабирӣ, Зубайдуллои Розиқ, Илҳом Ёқубов ва дигарон ба  ҳамагон маълум мебошад. Ҳадаф аз шиагароии онҳо ба фикри банда паноҳ бурдани онҳо ба сӯи Ҷумҳурии Исломии Эрон, ки онҳо аҳли суннатро ҳеҷ вақт қабул надоранд, рӯйи рост носазо мегӯянд ва Ҷумҳурии Исломии Эрон маблағгузори асосӣ мебошанд.                  Дар Тоҷикистон ташкил кардани ҳизби наҳзати исломӣ аз аввал муғризона буд, мехостанд бо номи ислом низоми давлатдориро дигаргун кунанд, мазҳаби шиаро бо кадом роҳе набошад ба сари мардум таҳмил кунанд. Шукри Худо ақли солим ғалаба кард, онҳо натавонистанд, ки давлати демократиро аз байн баранд, аммо тавонистанд, ки баъзе аъзо ва хусусан роҳбарияти ин ҳизби хиёнаткорро ба шиагароӣ моил кунонида аз мазҳаби бобоӣ рӯ гардононд. Афсўс, то имрӯз дар дохили Тоҷикистон шиашудаҳо низ вуҷуд доранд, бояд онҳо фикр кунанд, тавба кунанд ва ба мазаҳбӣ аҷдодӣ баргарданд, зеро мазҳабфурӯшӣ баробари ватанфурӯшӣ аст. Касе ки ватанашро мефурўшад, ӯ тайёр аст, ки дар ҳамаи ҳолат мазҳаб, номус қадру қиммат ва арзишҳои миллии худро фурўшад. Раванди рӯзгор исбот намуд, ки дар замони имрӯза барои Тоҷикистон аз ҳама хатарноктарин аз дин сӯи истифода кардан, мазҳабро тағйир додан, аз номи дин ҳизб ташкил карда, мардумро гумроҳ кардан аст. Дар хатми сухан бо итминони комил мегӯям, ки роҳи пешгирифтаи ин ватанфурӯшон, мазҳабфурӯшон хато ва оқибати он саргумӣ мебошад.

Бояд ҳимояи Ватан ва таъмини амнияти миллӣ барои ҳар фарди миллат масъалаи рақами як бошад, зеро ҳифзи Ватан бақои ҳастии миллат мебошад. 

Рустам Ғуфронов,

донишҷӯи курси 3-и ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд


Фаъолияти ҳизби террористиву экстремистии наҳзати исломӣ пас аз як амали хоинона моҳи сентябри соли 2015 пурра баста шуд. Аммо то ҳол роҳбарони гурезаи онҳо хориҷ аз кишвар бо истифода аз  расонаҳои иғвоангези дар хориҷа сабтиномшуда мехоҳанд, фазои солими кишварамонро ғуборолуд намуда, дар зеҳну тафаккури шаҳрвандон андешаи ботилро ҷо созанд. Гузашта аз ин як гурӯҳ ба ном рӯзноманигорони «ҳирфаи»-и ин «нерӯи осебпазир» аз созмону ташкилотҳои байналмилалии ҷаҳонӣ даъват ба амал меоранд, ки ба мушкилоти онҳо расидагӣ кунанд. Ин гурӯҳ, ки аз ҷониби хоҷагони беруна маблағгузорӣ мешаванд, бо истифода аз далелу аснодҳои бардурӯғ мехоҳанд фаъолияти кунунии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистонро маҳкум намоянд. Онҳо камтарин мушкилоти имрӯзаи кишварро баҳона пеш оварда, ҷомеаро ба гумроҳӣ бурдан мехоҳанд. Ба андешаи онҳо мавҷи муҳоҷирони меҳнатие, ки имрӯз дар кишварҳои Русия кору зиндагӣ мекунанд, маҳз аз сатҳи пасти зиндагии онҳо дарак додааст ва онҳо иҷборан ба Русия рафтаанд. Ин далел ва мушоҳида комилан хатост. Зеро муҳоҷирати меҳнатии қувваҳои корӣ дар арсаи байналмилалӣ як ҳодисаи маъмул аст. Дар кишварҳои гуногуни олам он ба мушоҳида мерасад ва дар ҳар ҷо қувваи корӣ баҳри пайдо намудани ҷои кори хубтаре, ки музди меҳнати бештаре дода тавонад, кӯшиш мекунанд. Тибқи иттилои коршиносони олам мамлакатҳои Чину Туркия аз ҳисоби муҳоҷирини меҳнатии худ буҷаи кишварашонро ғанӣ мегардонанд. Ҳоло ҳудуди ду миллион сокинони Ҷумҳурии Ӯзбекистон, қариб 800 ҳазор мардуми қирғиз, беш аз як миллион қазоқиҳо дар кишвари Русия кору зиндагӣ мекунанд. Пас маълум мешавад, ки муҳоҷирони меҳнатии кишвари мо низ ба хотири боз ҳам хубтар таъмин намудани маишати зиндагии худ озими Русия мешаванд. Агар зиндагии сокинони кишвар воқеан ҳам вазнин мебуд, падару модарон имрӯз аз ҳар вақта дида бештар майл ба маълумоти олӣ гирифтани фарзандони худ саъй намеврзиданд. Имрӯз онҳо ҳатто дар хориҷа истода аз Вазорати маориф ва илми кишвар дархост намуданд, ки маҷлиси падару модарони фарзандонашонро ба таври онлайнӣ тариқи шабакаҳои иҷтимоӣ пахш намоянд, то онҳо аз ҷараёни таълиму тарбияи фарзандонашон огаҳӣ ёбанд. Сол аз сол зиёд шудани теъдоди донишҷӯён, арзи ҳастӣ намудани 39 муассисаҳои олӣ, шароити хуби таълиму тадрис имкон фароҳам овардааст, ки имрӯз маънавиёти ҷомеа боло равад.

Шахсан мо- ҷавонон аз он шукрона мекунем, ки дар кишвари озоду обод зиндагӣ дорем. Сатҳи зиндагӣ сол то сол беҳтар мешавад. Дар муассисаи мо барои ҳам устодон ва ҳам донишҷӯён шароити мусоиди корӣ ва таълимӣ мавҷуд аст. Маҳз таваҷҷӯҳи давлат ва Хукумати кишвар аст, ки пояи моддиву техникии донишкада торафт мустаҳкам гардида, баръакс шумораи зиёди волидон фарзндҳояшонро бинобар хуб будани вазъи таълим аз донишгоҳҳои хориҷа ин ҷо меоранд.

Ҳар як сокини кишвар ба хубӣ дарк мекунад, ки беҳтарин неъмат ин сулҳу осоиш аст. Дур намеравем, мамлакати ҳамсояи Афғонистонро бинед, то ба ҳол бинобар нофаҳмиҳои қувваҳо сокинони оддӣ зарар мебинанд. Дар ин кишвари ҳамзабону ҳамфарҳанг наздики 35 сол аст, ки ҷанг рафта истодааст. Иқтисодиёти футуррафта, нигоҳҳои хастаи сокинонро мебинему ҳазор маротиба шукрона мекунем, ки ин ҳодисаҳои мудҳишро таҳти роҳнамоии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар такя ба нерӯи хиради сокинон паси сар намудем. Ҳоло кишвари мо марҳилаи давлатсозиро паси сар намуда, ба давлатдории воқеӣ акнун қадамҳои қатъӣ мегузорад. Дар оростани қасри муҳташами ин давлати бузурги таърихӣ, ки номаш дар фарҳанги ҷаҳонӣ чун миллати қадима муаррифӣ шудааст, мову Шумо бо меҳнати созанда, бо дили соф кӯшиш варзем.  Боварӣ дорем, ки душманони миллати мо дар муқобили мардуми ваҳдатшиор якдилу якмаром маҳв хоҳанд шуд. Зрелые индивидуалки Новосибирска предлагают незабываемое удовольствие и глубокую интимную близость, которую могут подарить лишь опытные и развратные дамы.

Ҳусейнҷон Қаландоров,

номзади илмҳои техникӣ,

мудири кафедраи таъминоти барқ ва автоматика

Тоҷикистон ба марҳилаи нави рушд ворид гардида, дар арсаи байналхалқӣ ва ҳалли муаммоҳои дохилии худ ба натиҷаҳои назаррас ноил гардида истодааст. Албатта инкор кардан мумкин нест, ки дар ҳаёти иқтисодӣ, сиёсӣ ва иҷтимоии ҷумҳурӣ муаммоҳои зиёде мавҷуд мебошанд.

Ин дастовардҳои кишварро гурўҳҳое ҳастанд, ки нодида мегиранд. Зиёда аз ин қувваҳое ҳам мавҷуданд, ки ба ҳукумати имрўза дар мухолифат қарор дошта, мехоҳанд вазъро ноором созанд. Мисоли онро мо дар фаъолияти ҲНИ дида метавонем, ки раҳбарияшро Муҳиддин Кабирӣ бар ӯҳда дорад.  Зикр кардан ба маврид аст, ки Кабирӣ намоишкорона дар сомонаҳои Ахбор.сом ва Паём нет муроҷиатномаҳои бесару нӯге ба мардум мефиристад. Аз баромадхояш маълум, ки ба эҳсосот сахт дода шудааст ва худ намедонад, ки чиҳо гуфта истодааст.  Ҳамаи суханҳои ӯ дурӯғ буданашро мардуми шарифи кишвар медонанд. Вале филми «Бозгашт аз ҷаҳаннам» ва иқрориАёмиддин Сатторов, собиқ мубаллиғ ва яке аз муассисони ҲНИ парда аз рӯи дасисабозиҳои ӯ бардошта шуд. Ин нафари худхоҳ бо ҳизби хуношоми худ дар Аврупо чун гурӯҳи бегуноҳи фақат пешравии миллаташро мехонда вонамуд карда, миллонҳо доллари хоҷагонашро бар манфиати шахсии худ сарф мекард ва мекунад. Маҳз ин ҳизб дар ошӯбгариҳои шаҳри Хоруғ, воқеаи нангини Тавилдара ва ба ҳалокатрасии чандин афсарон, ошӯб дар шаҳри Ваҳдат ва ниҳоят дар амалиёти терактии охири моҳи июл ру дода даст дорад.

Моро мебояд, ки  ба хотири оромии ҷомеа, ба хотири ягонагии ҷомеа ва ба хотири он сулҳу суботе, ки имрўз Тоҷикистон соҳиб шудааст, аз ҳар вақта дида ҳушёртару зирактар бошем. Инро бояд дарк кард, ки истиқлолият бе таъмини амният вуҷуд дошта наметавонад.

 

М.Ғозиева, номзади илмҳои таърих,

Ш. Файзиева,  унвонҷӯи кафедраи забони давлатӣ ва ҷомеашиносӣ

М. Раҳмонова, номзади илмҳои суханшиносӣ,

М. Оқилова, номзади илмҳои филологӣ,

М.Раҳматова, номзади илмҳои филологӣ

 

 

 

 

 

 

  Мутафаккири бузурги Юнони қадим Арасту гуфта буд: «Оила - пояи асосии ҷомеа ва давлат аст. Дар давлате, ки устувории оилаҳо зиёд аст, дар он ҷомеаи солим ҳукмфармост». Ин нукта масалан барои хушбахтии оилаҳои ҷавон бисёр муҳим аст. Масъалаҳои муҳими рӯз маърифати оиладорӣ, баланд бардоштани масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд, омода кардани фарзандон ба ҳаёти мустақилона ва пойдории оила аз ҷумлаи мушкилаҳое мебошанд, ки диққати доимии тамоми мақомоти давлатӣ, муассисаҳои таҳсилотӣ ва кулли аъзои ҷомеаро тақозо меккнад. Мусаллам аст, ки ҷомеаи солим аз оилаи солим ва насли солим ташаккул меёбад.

Оилаи солим - оилаест, ки бунёдашро меҳру садоқат ва якдигарфаҳмӣ асос мегузорад. Вақте талош барои ободии ҷомеаи солим равона аст, пас оилаи солим бояд дар меҳвари он қарор дошта бошад ва вайронии он боиси нобудии ҷомеа хоҳад гашт.

Мутассифона,  сафи ҷавонони гумроҳи шомили ҳизбу ҳаракатҳои ифротгаро сол то сол зиёд мегарданд. Асоси шомил шудани ҷавонон ба ҳар гуна ҳизбу ҳаракатҳои номатлуб ин надонистани сарнавишти таърихии миллати худ, фориғболию бехабарӣ ва носипосӣ нисбати мероси маънавӣ- фарҳангии хеш, бегонапарастию қадр накардани қимати дастовардҳои истиқлолияти миллӣ оварда мерасонад.

Боиси қайд аст, ки нақши фарҳанг, ташвиқоту тарғиботи таълиму тарбияи насли наврас дар ҳамин раванд дар таҳкими эҳсоси ватандорӣ, худшиносии миллӣ, эҳтиром ба таърихи ниёгон ва дар пешгирӣ аз низоъҳои иҷтимоӣ ниҳоят бузург аст. Беҳуда нест, ки қувваҳои манфиатҷӯй дар оғози амалҳои ғаразноки худ аввал арзишҳои фарҳангӣ-маънавӣ (ахлоқию динӣ)-ро коҳиш дода, фалаҷ месозанд, баъдан ҳисси нобоварӣ ва таҳдид намуда, ба амалҳои зишт ва хавфноки худ даст мезананд.

Сабаби  пайдоиш ва паҳн гардидани ин гуна падидаҳои номатлуб аз он шаҳодат медиҳад, ки сатҳи ноустувори шароити зиндагӣ, бехабар будан аз маърифати ҳуқуқӣ ва худшиносӣ, таълиму тарбияи нокифояи насли наврас, хусусан, ҷавонон боиси шомил шудани онҳо ба гуруҳи ифротгаро мегардад. Дар филми «Бозгашт аз ҷаҳаннам» Аёмиддин Сатторов, яке аз муассисон ва мубалиғони ҲНИ иқрор мешавад, ки маҳз ҳамин гумроҳӣ, ба қадри кофӣ надоштани дониши диниву сиёсӣ ҷавонони моро ба кӯи навмедӣ бурд ва ин зарфиятро масъулони ҳизби террористии наҳзатӣ оқилона ва мувафаққона ба кор бурданд. Воқеан ҳам, дар чунин вазъият масъулияти азими таърихӣ ва рисолати шаҳрвандии истиқлолияти миллӣ ва осоиштагии ҷомеаи худро аз чунин пайомадҳои манфӣ ва таъсири қувваҳои моҷароҷӯ эмин нигоҳ дорем. Танҳо нафари хирадманд метавонад оилаи солим бунёд намояд, инчунин фарзандони муваффақ самараи оилаи солиманд. Зеро таълиму тарбияи хуби фарзандон ба ҷаҳду талошҳои пайвастаи падару модар вобаста аст. Марду зане, ки соҳиби маърифат, илму ҳунар ҳастанд, ҳар оина муассиси оилаи хуб ва фарзандони намуна гашта метавонанд.

Барои он ки оила солим бошад, аз кӯдакистон, муассисаҳои ибтидоиву миёна, олии касбӣ бояд ба ин масъала таваҷҷуҳи зиёд намоем, ҷараёни машғулиятҳои тарбиявиро дар муассисаҳои таълимӣ самаранок истифода барем.                                      

Муаттара Раҳматова,

номзади илмҳои филологӣ,

устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Дар ҷаҳони муосир баробари таҳаввулоти илму техника ҳастанд ҷараёнҳое, ки мехоҳанд бо истифода аз эҳсоси динии мардум афкори онҳоро ба манфиати шахсии ин гурӯҳҳо истифода баранд.

 Яке аз онҳо ҳизби наҳзат мебошад, ки ҳадафи онҳо пеш аз ҳама дар эҷоди нифоқу бадбинии байни мусалмонон, барҳам задани ягонагии онҳо медонанд. Имрӯзҳо саркардагони ин ҳизби саркаш хориҷ аз кишвар дунболи хизмати хоҷагони хориҷии худ қарор дошта, бо ҳизбу ҳаракатҳои амсоли «Ихвон-ул-муслимин», «ат-Тақфир в-ал-ҳиҷра», «ал-Ҷиҳод», «Муназзимат-ут-таҳрир ал-исломия». «Ҳизб-ут-таҳрир ал-исломия», «Ал-қоида», «ас-Салафия ал-ҷиҳодия»  ҳамкории зич доранд.  

Баъди тамошои филми „Бозгашт аз ҷаҳаннам“ ба чунин хулоса омдем, ки агар ҷавонони мо ба ин арзишҳои миллӣ аз назари фаҳмиши наҳзатиён муносибат кунанд, пояҳои ҳуввият, худшиносӣ ва ифтихори миллии мо хароб мегардад. Бинобар ин, вуруди ақидаҳои наҳзатӣ ба ҷомеаи тоҷик дар ибтидо таҳдиди мазҳабӣ-фарҳангиро ба миён оварда, минбаъд аз паи он метавонад таҳдиди сиёсиро низ ба бор орад.

Имрӯз, дар раванди ҷаҳонишавӣ муқобила ба густариши ақидаву афкори гуногуни бегона бидуни мавҷудияти ақидаи устувор ва мантиқан пурзӯр дар кадом соҳае, ки набошад, ғайриимкон аст. Бинобар ин, ягона роҳ барои хунсо намудани зуҳури ҳар гуна гурӯҳу ҳаракатҳои тундгаро ва ифротӣ, махсусан дар заминаи ақидаҳои динӣ, пеш аз ҳама, мусоидат ба боло бурдани сатҳи донишҳои дунявию илмӣ  мебошад. Ҷилавгирӣ кардан аз ифроту тафрит яке аз омилҳои муҳими ҳифзи ваҳдати миллӣ, суботи ҷомеа ва рушди давлати миллӣ мебошад.

Ф. Аминов, муовини директор оид ба тарбияи ДПДТТ, номзади илмҳои техникӣ

М. Темурова, мудири шуъбаи тарбия

Ф. Бобокалонов, мудири шуъбаи таълим, номзади илмҳои аграрӣ

З.Акрамова, мудири шуъбаи илм, номзади илмҳои иқтисодӣ