Ҳар як падару модар бо  умеди он, ки ниҳоли умрашон бебор намонаду ҳаёташон бемақсад нагузарад, бо ҳазорон орзуву ормонҳои нек фарзанд ба дунё меоранд, ки номи онҳоро зинда нигоҳ дорад. Дар дами пирӣ асои дасташон бошаду бо ватанпарастиву башардўстӣ ба номи онҳо раҳмат биёварад. Барои пойдории авлодашон бо ному нишони нек насл ба дунё орад, хулоса номбардору аламбардори модару Ватан бошанд.

Сад афсўс, ки имрўз дар байни ҷавонони мо пайдо мегарданд, нафароне, ки ба рўи падару модаронашон, ба рўи мардумони халқ ва якпорчаи муқаддаси Ватани азизашон хок пошида, он орзуву ормонҳои парваридаи волидонро пушти по мезананд. Рўзи гузашта тариқи оинаи нилгун филми омода намудаи ВКД тамошо намудам, ки дар он дастгиршудагони қотилони саёҳони хориҷӣ нивор гирифта шуда буд. Кош гуфтам ба Худо, ки ҳеҷ гоҳ ин воқеа сар намезаду ҳоло мардум низ чунин манзараи мудҳишеро тамошо намекарданд. Кош ин фарзандони кўрнамаки хиёнаткор модарро дар чунин вазъияти ногувор гирифтор намекард. Кош, ки ин ҷавонон раҳгумзада, ба доми фиреби роҳбарони ТТЭ ҲНИ М.Кабирӣ Корӣ Носирӣ Худозада намеафтоданд. Ва сад таасуф, ки даст ба чунин ҷинояти махсусан вазнин, яъне қатли инсон намекарданду имрўз паси панҷараи ҳабс намеафтоданд. Вале боз аз ин нохалафон, ки худ бо хоҳиши худ ба чунин гўрўҳҳои иртиҷоӣ шомил гаштанд, нафратам меояд. Ҳангоми тамошои ин барнома лаҳзаи аз ҳама таъсирбахштарин дар он буд, ки дар дили модари бародароне, ки ба куштори саёҳони хориҷӣ саҳм доштанд, оташи пурсўзе аланга дошт. Ва он оташи аз оҳи зори ин модари аламдор баромада рўзе мешавад, ки аз гармии худ решаи чунин гурўҳҳои ифротгароро сўзонида ба хокистар мубаддал мегардонад. Суханони бо дарду алам гуфтаи модар, ки: «охир ман фарзанди терорист таваллуд накарда будам, ман фарзанди одамкушро ба дунё наоварда будам» то ҳанўз дар гўшам салавот дода, чашмони аз оби  дида пур гаштааш: «лаънат ба ин Кабирӣ ва он қорӣ Носири бадбахт, худо кунад, ки дар оташи дили ман сўзию хокистар гардӣ» аз пеши назарам, ҳеҷ дур нарафта истодааст. Барояш албатта мушкил аст,  фарзанде , ки замоне худ нахўрдаву напўшида ўро ба мисоли гавҳараки чашм нигоҳубин кард, имрўз терорист, қотил ва маҳбус гаштааст.

Чанде пеш дар шабакаҳои иҷтимоӣ изҳороти намояндагони ТТЭ ҲНИ бо унвони «мавҷи шиканҷа барои маҳбусони сиёсӣ»-ро ба риштаи муҳокима кашида будам. Дар он ҷо ин нохалафони ватанфурўш идао намудаанд, ки гўё барои дастгиршудагони намояндагони ТТЭ ҲНИ мавҷи шиканҷа барои маҷбуран эътироф намудани гуноҳҳо ва бардурўғ додани баёнот дар пайравии нафароне, ки ба гуноҳашон иқрор гардида, ҳамаи сирҳои ҲНИ –ро фош намуданд. Акнун худ қоил хоҳанд, гашт, ки то чи андоза иғвою дасисаҳои онҳо бемавриду бемаъност. Баробари дидани ин барнома воқиф гардидам, ки дастгиршуда, худ бо «забони тоҷикӣ» иброз намуд, ки таҳти фармони роҳбарияти ТТЭ ҲНИ ин амалиёт сурат гирифт ва барои рўпўш намудани гуноҳи Кабирӣ давлати исломии Эрон, яъне қори Носир гуноҳро ба гардан гирифт. Ҳоло маълум гашт, ки принсипи кори шум очи тавр ҷараён дорад, амадҳои даҳшатоварро содир намуда, гуноҳро ба гардани дигарон бор мекунед. Куҷост оини мардигарии Шумо «ҷаноби Кабирӣ» ? дидем, ки то чи андоза «сиёсати боқувват доштаед».

Хушбахтона мо имрўз давлати соҳибистиқлол ва Пешвои муаззами миллатро дорем, ки ҳамеша барои амнияти кишвар камари ҳиммат бастааст. Кормандони давлатиро дорем, ки бо таҷрибаи бою кордонии хеш чунин нафарони ба мардум зиёноварро дастгир намуда, осудаҳолиро таъмин менамоянд.

 Ҳар суханронӣ, ҳар мулоқот, ҳар амали Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон хоҳ дар қаламрави ҷумҳурӣ, хоҳ дар хориҷи он намунаҳои дурахшон, воло ва ибратбахши ватандорӣ, ифтихори миллӣ, башардўстӣ ва сулҳҷўӣ мебошанд. Дуруст аст, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон давлати тозабунёд мебошад ва он дар ислоҳоти бузурги сиёсӣ, иқтисодӣ ва фарҳангӣ аввалин қадамҳои худро мегузорад, вале ҷолиби таваҷҷўҳ он аст, ки ин ҳама навсозиҳо бо дили пур ва камоли бовари Президенти кишвар сурат мегиранд. Дар ин росто, қабл аз ҳама, дарк бояд кард, ки истиқлолият волотарин ва боарзиштарин дастоварди миллати тоҷик мебошад ва бунёдгузори рушди он, бешубҳа, пешвои миллат аст.  Моро зарур аст, ки  ба қадри ҳар як пораи хоки ин сарзамин бирасем ва онро ҳифз намоем. Нагузорем, ки ба ин хок чунин нафарои хиёнаткор реша давонанд ва  дарахтеро, ки онҳо ба ин хок шинонидани мешавад, бо якдиливу якдастӣ теша ба решааш занем.

Маърифат Мавлонова,

котиби масъули  нашрияи «Меҳвари дониш»-и ДПДТТ

дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 07 сентября 2018

Просмотров: 2557

Барои онҳое, ки ба қадри тинҷиву оромии кишвар намерасанд, гуфтаниам, ки хамагӣ 27 сол муқаддам бо айби иддае ба ном «равшанфикрон ва ошкоргӯён» қариб буд, ки ин миллат ва ин Ватан дар гирдбоди фано равад. Ҳазорҳо нафар тарки диёр намуда, иҷборан муҳоҷиратро пеш гирифтанд.

Имрӯз дар вобастаги ба муаммои ба миён омада, ки намояндагони ТЭТ ҲНИ аз минбарҳои худсохтаву амалкарди номатлубашон тарафдорӣ мекунанд, қаблан фикри шахсии хешро баён менамоям, ки замоне мардумфиребӣ намуда мардумро алайҳи якдигар ба шўр овардед. Миллате, ки нону намакашро мехўрдед, ноором ва вазъи озодиро халалдор намуда, заҳмату хизматҳои мардумро пушти по задед. Имрўз бошад бо якравию мутаҳамӣ садо баланд карда, дастовардҳои миллату давлатро нодида мегиред, ин нобиноӣ ва ношукрии “ҷаноби Кабириро” мехоҳам бо як маҳфум ифода намоям, «ин айби чашби туст, ки зебоиро намебинад, мо мардумони сарбаланди ин диёр бошем шукронаи даврони мустакилияту озодӣ намуда, ба ояндаи дурахшони миллат такя ба  Худованд ва Пешвои миллатамон дорем”.

 Кишвари биҳиштосои мо Тоҷикистони соҳибистиклолу комилҳуқуқ, воқеан ҳам, макони миллати босаводону соҳибназарон буду ҳаст. Зеро бо гузашти ҳазорсолаҳо ин миллати кӯҳанбунёд анъанаҳои неки ниёгон ва асолати хешро гум накард, балки имрӯз он аҳамияти бештари умумиҷаҳониро соҳиб гаштаву поянда  гардидаст.

Имрўз нафарони нохалафе ба мисоли М.Кабирӣ ҳамаи ин неъматҳои даврони истиқлол ва дастовардҳои бузурги моро нодида гирифта, хостанд чунин арзишҳои олимақоми давлатиамонро аз байн баранд. Лекин бояд М.Кабирӣ ва зердастонаш, ки имрўз ноҷавонмардона паси пардаҳо нопадид гашта аз як тарафи олам ба мардумони тоҷик гапу кор меомўзонанд бояд донанд, ки ин сарзамин аз худ соҳиб дорад ва соҳибони аслии он танҳо оромиву осоиштагӣ мехоҳанд. Маҳз барои ҳамин баъди ифшо ва  маълум гардидани ТЭТ ҲНИ барои қатъи фаъолияти он дар кишварамон мардум низ ҳукми мамнўъ доданд. Зеро онҳо низ медонанд, ки фаъолияти он барои осудаҳолии аҳолӣ набуда, балки худхоҳӣ ва мансабталошист ва оқибати кор онҳо ба ҳар гуна падидаҳои номатлуб оварда мерасонад.

Албатта, дар тӯли таърих кам набуданд ходисаву воқеаҳое, ки   ин сарзамин мавриди забти душманон нагардида бошад,  бо кўмаки Худованд таҳти хизмату заҳматҳои шабонарузӣ ва корнамоиҳои бевоситаи  Пешвои миллат Эмомалӣ Рахмон  сулҳу ваҳдат ва якдилӣ дар ин миллат барои ҳамеша боқӣ хоҳад монд.

Мояи ифтихор аст, ки барои ҷавонони мо фардои Ватан, сулҳу ваҳдат, ободиву осоиштагии мардум бефарқ нест, балки пайваста кӯшиш мекунанд, Ватани хешро дӯст медоранд ва дар оянда ҳам мехоҳанд, ки нафъи худро ба мардум расонанд. Бояд зикр кард, эшонро худшиносии миллӣ мебояд, то ки фирефтаи ҳар гуна тарғиботу ташвиқоти бегона нагарданд ва ҳисси бегонапарастию тақлидҳои ба худ ва миллат зарароварро аз шуури худ дур намоянд.

Маърифат Мавлонова, котиби масъули нашрияи

“Меҳвари дониш”-и ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 04 сентября 2018

Просмотров: 2620

Прочитав статью Юрия Макеева «Таджикистан. Мировое сообщество признало ПИВ террористической организацией. Однако…...», я погрузился в глубокие раздумья. Я подумал и ужаснулся: куда мы идём. Если мировое сообщество долгие годы доверяло международным организациям, например ОБСЕ, – беспристрастной защитницей прав человека и сторонницей развития демократии, то сейчас эта влиятельная организация   почему-то стала изменять своим принципам и своему предназначению. Так, прекрасно зная, что ряд международных авторитетных организаций признал ТЭО ПИВ террористически-экстремистской организацией, Организация по безопасности и сотрудничеству в Европе приглашает её представителей на планируемую в Варшаве ежегодную конференцию «О выполнении мер в области человеческого измерения».

Парадоксальность состоит в том, что свою миссию ОБСЕ видит в повышении ценности человека в обществе и в объективной оценке всех членов сообщества. Однако их сотрудники, не принимая во внимание те террористические акты, которые совершили члены    ТЭО ПИВ в течение последних лет, приглашают их на свою авторитетную конференцию, чтобы их представитель произнёс речь о «развитии демократии и нарушении прав человека». Помнится, как в прошлом году Мухиддин Кабири, председатель ТЭО ПИВ, не только принял участие на этой конференции, но и произнёс речь. Содержание выступления этого изменника родины всем известно. На конференции он говорил о «пытках в отношении к политзаключённых в застенках страны», в то время как предъявляемые им обвинения не имели под собой   реальной почвы.

Здесь напрашивается вопрос: почему ОБСЕ во время приглашения участников конференции не могла принять во внимание точку зрения Правительства Республики Таджикистан по данной проблеме?  Почему ответственные лица в ОБСЕ, которые долгие годы имели свои рабочие кабинеты в различных регионах страны, не смогли проанализировать ситуацию? Почему не провели анкетирование среди населения, в котором могли бы выявить, доверяет ли население страны партии, в действительности признанной террористической и экстремистской?

Государства-члены ШОС, вместе занимающие территорию в 4,4 млн. км2, населённую более 3,3 млрд. человек, признали ТЭО ПИВ экстремистской и террористической организацией. А на одной из международных конференций Министр иностранных дел Республики Индия (член ШОС) Мубашар Джовид Акбар в своём докладе на тему «Противодействие терроризму и грубому экстремизму», объявив экстремистско-террористическую организацию ПИВТ наряду с другими мировыми организациями угрозой человечеству, призвал мировое сообщество вести совместную борьбу с этим негативным явлением общества.

Недавно В Каире состоялась конференция на тему «Египет и Таджикистан в борьбе против террористических организаций. Подробный анализ деятельности «Ихвон-ул-муслимин» и ТЭО ПИВТ». Участники конференции отметили, что пройдённый путь ПИВ и «Ихвон-ул-муслимин» во многом идентичен, что эти партии имеют общие цели: совершение государственного переворота и установление религиозного фундаменталистского государства.

Почему Таджикистан и другие авторитетные организации, такие как РАТС ШОС, АТЦ СНГ, ОДКБ, Интерпол признали ПИВ экстремистской и террористической организацией, а её руководитель объявлен в розыск в Интерпол?

ПИВ, как и другие легитимные партии страны, на протяжении вот уже более 20-и лет осуществляла свою деятельность на территории Таджикистана.  Она организовывала ячейки, «претворяла» в жизнь свои программные цели.

Сайты и издания партии вали эффективно, имели большое количество приверженцев за счёт «дилетантов-фанатов исламистов». «Высшее партийное руководство» не допускало, чтобы другие активисты партии занимали места в парламенте страны. М.Кабири был постоянным представителем этой партии в парламенте. 

Высшее руководство партии постоянно в своих выступлениях объявляло, что количество членов партии превысило 50 тысяч и что в скором времени они займут большинство мест в парламенте и займутся «благоустройством» страны.

Однако на протяжении этих лет руководство партии, найдя общий язык со своими иранскими хозяевами, замыслили изменить конституционный строй путём переворота.

Ещё в 90-е годы прошлого века они составили план и вместе со своими иранскими наёмниками попытались возбудить национальную, клановую, местническую вражду.

Историки доказали, что лишь митинги и инцидент с армянами позволили вывести на площадь «Шахидон» большое количество обманутых людей.  

После вспыхнувшего пламени войны и клановой вражды, члены ПИВ приступили к убийству известных людей республики, которые были в основном из северного региона республики. Они таким образом хотели втянуть мирный регион в пламя войны и, используя «благоприятную» для них ситуацию, добиться своей цели. Обстановка в стране ухудшилась до такой степени, что горные области республики до 1997 года находились в состоянии войны с новым правительством национального согласия. И только 1997-ой год положил конец этой бессмысленной войне.  И они просчитались. Как говорится, потерпели фиаско.  Но начиная с 1997 года и до наших дней они тайно вынашивали план добиться реализации своих «высших» целей. Трагический случай убийства молодых бойцов в Тавильдаре, вооружённое восстание в городе Вахдате под руководством мятежного генерала Ходжахалима Назарова, вербовка сотен подобных манкуртам обманутых молодых людей в Сирию и Ирак, террористическая деятельность против иностранных туристов, намерение взорвать 201-ую дивизию РФ, расквартированную на территории Таджикистана – всё это плоды «круглосуточных усердий» членов ПИВ.   Так за какие заслуги признавать ПИВ как законную партию!? За то, что целью данной партии является обман народа, внесение религиозного раздора, вбивание клина между мусульманами, убийство и террор!? 

Мы, профессорско-преподавательский состав Худжандского политехнического института Технического университета Таджикистана имени академика М.С.Осими очень хотели бы попросить ОБСЕ, влиятельную международную организацию, воздержаться от приглашения ТЭО ПИВ к участию на конференцию в Варшаве, поскольку ее представители не имеют ни политического, ни морального права участвовать в этой конференции, тем более выступать на ней.

 Каждый житель нашей страны осуждает предательские действия запрещённой в республике ПИВ. Мир и согласие - величайшие ценности для нашего народа. Существование этой террористической организации – постоянная угроза для нашей нации.   

Солиев Зохир Тохирович,

кандидат филологический наук,

дотсент, преподаватель ПИТТУ в городе Худжанде 

Создано: 05 сентября 2018

Просмотров: 2750

Чун анъана ҳамасола дар Варшава конфронси сатҳи умумиҷаҳонӣ САҲА дар доираи васеи иштироки давлатҳои аъзо сурат мегирад. Ва дар он конфронс асосан масъалаҳои фаъолияти ҳизбҳои сиёсӣ мавриди муҳокимаи иштирокдорон қарор мегирад. Чун солиёни пешин таъсисдиҳандагони конфронс ба ин ҳамоиши бузург  ТЭТ ҲНИ-ро чун як ҳизби сиёсӣ даъват намуданд.  Маврид ба зикр аст, ки аз рӯи бандҳои ҳуқуқии фаъолияти САҲА онҳо бояд бар зидди ташкилотҳое, ки террористиву экстремистӣ мубориза намуда, чунин ташкилотҳоро решакан намоянд, на ин, ки тарафдори эшон бошанд. Таи чанд соли охир, тавре аз фаъолияти кории ин созмон бармеояд, иштирок дар конфронси САҲА ба як шаҳри бедарвоза мубаддал гашта, минбари он минбари розу ниёз ва тарғибгару ташфиқгари намояндагони ТЭТ ҲНИ шудааст.

Имрӯз барои муқовимат  бар зидди тероризму экстремизми динӣ на танҳо чора ва тадбирҳои андешидашудаи низоми давлатӣ, инчунин беҳтар мебуд, ки чунин тадбирро барои амнияти аҳолии тамоми курраи замин, ҳамаи он ташкилотҳое, ки барои муборизаи беамон бар зидди ТЭТ фаъолият мебаранд, мақсаднок кор карда, нафъи худро дар пойдор намудани сулҳу якдилӣ расонанд. На барои он, ки аз роҳбарону намояндагоне, ки ташкилоти онҳо ҳамчун ТЭТ эътироф карда шудааст, ҳамкорӣ кунанд.

Замоне, барои бо ташкилкунандагони чунин чорабиниҳо, ки дар сатҳи баланд ташкил  мегардид ва он дар доираи САҲА мегузашт, дар тамос шудан ва ҳамчунин иштирок намудан барои баромад дар минбари баландпояи он хоҳишмандон номнавис гардида, як қатор расмиётҳоро мегузаштанд, баъд иҷозати иштирок дар конфронсро соҳиб мешуданд. Аммо вазъи шароит имрӯз чунин нест. Ташкилкунандагон тавре, кик асе иштирок мекунад, парвое надоранд. Назарашон танҳо ба онҳое, ки асосан манфиати ташкилотро бо манбаҳои моддӣ рӯпуш мекунанд.

Аз фаъолият ва корбарии ташкилкунандагони ин конфронс, маълум гардид, ки вазъ дар САҲА, куллан дигар шудаст. Инро ҳатто иштироки намояндагони ТЭТ ҲНИ соли 2016 баъди ноором намудани кишварамон дар ин конфронс ширкат кард собит месозад, ки САҲА ташкилоте нест, ки бар зидди тероризм муқовимат намояд, балки он аз корномаҳои ин ташкилот дифоъ намуду ба онҳо онҳо дар конфронс дар боз кард. Агар САҲА барои нафъи халқу миллатҳои ваҳдатхоҳ ва аз рӯи қонуниятҳои фаъолияти худ кор мекард, дар конфронси худ ба он нафароне, ки ширкаташон чун ташкилоти ТЭТ ҲНИ эътироф карда шудааст, имконияти иштирок ва ҳатто суханронӣ карданро аз ин минбари баланди байналмилалӣ иҷозат намедод. Ба дилхоҳ хоҳишманде, ки имрӯз байни омма обрӯю эътибор надошта, дар қонуншиканӣ ва даст доштан дар амалҳои террористӣ инчунин ҷинояткор дар кофтукови якчанд ширкатҳо (Феҳристи ягонаи кофтукови СМЗТ СҲШ) қарор дошта  ҳуқуқи ба даст овардани ин имкониятро намедод. Дар асл бароям як чиз аҷиб аст, ки қариб тамоми олам медонанд, ки роҳбари ТЭТ ҲНИ М. Кабирӣ аз зумраи он се ҳазор нафар терористон маҳсуб ёфта номи ӯ низ дар Феҳристи ягонаи кофтукови СМЗТ СҲШ шомил гардидааст, вале ӯ дар пеши чашми онҳо баромад мекунаду касе ӯро нигоҳ дошта наметавонад, ин чи тарзи кофтуков аст, ки дар пеши чашмашон, суро-аи аниқ дидаву дониста ӯро дастгир намекунанд.

Мақсади аввалине, ки Тоҷикистон ба ин созмон ҳамкорӣ менамояд, пеш аз ҳама таҳким бахшидан ба сулҳу субот ва амнияти миллист, на ин ки бо душманону хиёнаткорони ватан дар як саф нишаста сӯҳбат намудан. Зеро ба мо маълум буд, ки яке аз бандҳои фаъолияти САҲА ин мубориза (на ҳамкорӣ!) бар зидди терроризми байналмилалӣ, татбиқи лоиҳаҳо оид ба масоили мубориза бар зидди чунин таҳдидҳо мебошад. Ҳоло бошад маълум гардид, ки он дигар ташкилоти мустақили байналмилалӣ нест, балки ба як созмоне табдил ёфт. Ва барои ҷонибдории фаъолияти ТЭТ кор карда истодааст, ки баргузории ин конфронсҳо бошад барои тарщиби ТЭ мебошад.

  Робитаи устувор ва рушди ҳамкорие, ки Тоҷикистон бо САҲА дорад ба ҳадафҳо ва принсипҳои сиёсати хориҷии пешгирифтаи Тоҷикистон мутобиқ ва ба манфиати таҳкими соҳибихтиёрӣ, давлатдорӣ ва амнияти миллии он ҷавобгӯ буд. Албатта то он замоне, ки моҳи сентябри соли 2016 дар Варшава дар форуми САҲА аъзо ва тарафдорони ТТЭ ҲНИ футболкаҳои бо аксҳои роҳбаронашонро ба бар карда, ба ҷонибдории онҳо аксия ташкил карданд, ки ташкилкунандагони созмон низҳ дар ин кор ҳамкории зич доштанд ва онҳоро тарафдори менамуданд. Аз ҳамон вақт маълум гашт, ки нияти асосии ин созмон, ки меъёрҳои қонунгузории мавҷуда ва созишномаҳои дар самти таъмини амният дар минтақа батавофуқрасидаро дағалона поймол карда, бар хилофи конвенсияҳо ва қарорҳои умумиэътироф амал мекунад, ошкор шуданд. Ин амали онҳо дар ҳоле ба миён омад, ки вазифаҳои зиддитеррористии ҶТ ва САҲА мувофиқа карда шуда, бояд дар ҳамкории зич бар асоси машварат бо мақомоти Тоҷикистон ҳангоми риояи пурраи қонунҳо ва қоидаҳои ин кишвар ҳал карда шаванд.

Дар умум метавон мисолҳои зиёдеро таи солхҳои охир аз фаъолияти тахрибкоронаи САҲА ёдовар гардид, ки дар давлатҳои алоҳидаи пасошӯравӣ ва  манотиқи даргир маълуманд. Бинобар фаъолияти берун аз қонунии САҲА, чанде пеш намояндагиҳои онро дар қаламрави ҷумҳуриҳои ИДМ ва дар Руссия, Озобойҷон тамоман бастаанд, зеро ҳукуматдорони ин давлатҳо зарурати фаъолияти САҲА-ро дар кишвари худ намебинанд ва намехоҳанд, ки аз намояндагони худхоҳ дар давлати худ пуштибонӣ кунанд.

Баъди он ки ташкилкунандагони конфронси САҲА ба маҷлиси худ дар Варшава ҷоннибдорони ТТЭ ҲНИ-ро роҳ дод, дигар бо ин созмон ҳамкорӣ намудани Тоҷикистон бемаъност, зеро бо чунин амали худ онҳо ваколатҳои барномаи тасдиқшударо паст намуданд ва бо ин рафтор канда шудани риштаи ҳамкори низ қариб ба миён омадааст. Ҳамин тариқ, фаъолияти ин ташкилоти байналмилалӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон маҳдуд гардида, идораҳое, ки дар шаҳрҳои Рашту Хуҷанд, Қурғонтеппа, Кӯлоб ва Шаҳритус фаъолият мебурданд, баста шуданд.

Итминони комил дорам, ки канда кардани риштаи ҳамкори бо ин созмон дар оянда нуфузи Тоҷикистонро баландтар мегардонад, зеро аз соли 2016 инҷониб намондагӣ дар САҲА бемаъност. Чунки ин созмон Қарори Судии Олии Ҷумҳуриамонро поймол намуда, дар конфронс барои намояндагони ҲНИ, ки ҳамчун ТЭТ эътироф гардидаст роҳ дода, барои баромади эшон дар минбари он ҷой ҷудо кард.  Бо созмоне, ки душманону хиётнаткорони ватанамонро пайравӣ мекунанд, набояд ҳамкорӣ кард, зеро ҳамкории аз ин беш ба пешравии миллати мо халал ворид хоҳад кард.

Фаррух Аминов,

муовини директор оид ба тарбияи ДПДТТ

дар шаҳри Хуҷанд, номзади илмҳои техникӣ

Создано: 04 сентября 2018

Просмотров: 2664

Бо ифтихори баланду сарфарозии беш аз пеш ва бо шукронаи ободиву озодии меҳанам нафас мегирам. Зеро фазои оромие, ки дар кишвари мо ҳукмрон аст, зиндагии моро зебову ҳаётамонро рангоранг ва пурмазмун месозад.

Дар зиндаги барои баъзе касу баъзе чизҳо дар ҳайрат мемонам, ки чаро аз ақли солими хеш истифода бурда наметавонанд, модоме, ки эшон чунин рафтор мекунанд, ба маъное ақли онҳоро бо ҳар гуна дасисиаҳо медузданд. Мақсуд аз ин гуфтаҳо он аст, ки ислом гуфта ба суханони дурӯғу бемантиқ бовари ҳосил менамоянд, гӯё бар он ақидаҳое, ки вақте ислом аст, албатта ҳақиқат доранд, бале чунин афкор дар гузаштагонамон буд, аммо як дафъа худ қазоват намоед, ки имрӯзиён, ба ҷои ин ки номбардори аҷдодонамон бошанд, баръакси ҳолат ислом гуфта бо ниқоби иблиси хеш қариб тамоми мардуми ҷаҳонро ба по хезонида истодаанд. Дар оғози соҳибистиқлолии кишвар бо иғвову дасисаи баъзе аз душманони Тоҷикистон ба ҷанги шаҳрвандцӣ кашида шуд ва оқибатҳои ин ҷанги нангинро мо то ба ҳанӯз эҳсос менамоем. Хушбахтона, мо имрӯз шукрона аз он мекунем, ки дар фазои сулҳу ваҳдат ва озодии афкору андеша зиндагӣ дорем. Ва ин албатта ифтихори мо ҷавонон аст, ки барои мо имрӯз шароити мусоид фароҳам оварда шудааст.

Бояд зикр намоям, ки як қатра хуни бегуноҳ рехтаи мардум ягон мақсадро асоснок карда  наметавонад, ки имрўз М.Кабирӣ мардумро ба ин роҳ барад. Роҳе, ки оқибаташ марги бешарафона асту бас. Коре, ки на аз рўи одоби инсон асту на аз рўи қонунияти ислому қуръон.

Дар асл ба шумо М. Кабирӣ, мегўям, ки ин ҳама изҳроти шумо ва зердастону ҳамсафонатон чи маънои томе дорад ё надорад, бемантиқ аст, зеро ин аз рўӣ мардигари нест, ки зўру тавони хешро дар паси хоҷагони беруна бинед. Бояд инро донед, ки чи тавре намояндагонатон оҳиста оҳиста хатогии хешро фаҳмида истодаанд, фардо шумо танҳо мемонед.  Инро донед, ки шумо ва аъзоёнатон барои кадом ваъдаҳои бардурўғи он хоҷагонатон бовар намуда, вазъи миллати моро нотинҷ карданӣ ҳастед. Барои қатъ шудани фаъолияти ҳизбиатон худатон гунаҳкореду ақлу ҳуши пулпарастиатон, ки якбора фаъолияти хешро дигар намуда аз паи хоҷагони эронии худ шудед. Ташкилотеро созмон додед, ки терористону ифротгароёнро ба ҳам мутаҳҳид сохт ва инро албатта медонем, ки ин бо хоҳиши фармондеҳони шумо оғоз гардид. Чӣ магар ба қувваю заковати худ боварӣ надоред, ки фармонбардору мутакои хоҷагони давлатҳои ҷангзада гаштед. Акнун кирдори ноадолатонаи худатон бас нест, ки мардуми моро ба ташкилоти терористиву экстремистиатон ташвиқу тарғиб намуда истодаед. Боз даъвои онро доред, ки қоидаҳои дохили мамлакатро маҳкум мекунед. Ҳоло ин салоҳиятро касе ба шумо надодааст.

Мутмаинам, дур нест он рӯзе, ки дар дилҳои мардуми рӯи олам танҳо шодиву сурур танинандоз гардида, қабл аз ҳама ҷавонони имрӯза аз ақлу заковати хеш кор мегиранд ва он осори пурғановати гузаштаву имрӯзаро барои ояндагон чун меросхӯри воқеъӣ, чун арҷгузорӣ ба бобоёни тоҷдор ва чун вориси арзандаи қаҳрамонони халқ бо дилу нияти неку созанда ба хотири фардои дурахшони миллати азизамон Тоҷикистон ба наслҳои ояндаи солим месупоранду бо дасти хеш ояндаи кишвари азизамонро мисоли чаман мегардонанд.

Ба Шумо ҷавонони босаодат гуфтаниам, ки ба он гапҳои бардурӯғ,  ки тариқи интернет ва дигар воситаҳои иттилоотӣ  байни мардум паҳн мешаванд бовар накунед. Ҳар як фард танҳо дар ватани худ метавонад пурра хушбахт бошад. Дар он ҷое, ки  куштори одам ба ҳукми қонун дароварда шудааст, хеҷ гоҳ ободӣ намешавад. Тоҷикистонро дӯст доред ва онро чун гавҳараки чашм эҳтиёт кунед, зеро он ҷаннати рўи замин аст. 

Ҷамшед Мирсаидов, мудири бахши кор бо ҷавонони ДПДТТ

дар шаҳри Хуҷанд,

докторанти донишкада

Создано: 04 сентября 2018

Просмотров: 2624

Пас аз мутоилаи маводи Юрий Макеев таҳти унвони «Тоҷикистон. Ҷомеаи ҷаҳонӣ ТТЭ ҲНИ-ро ташкилоти террористӣ эътироф кардааст. Аммо…» андешаҳои гуногун маро фаро гирифт. Гумон кардам ва андаке ваҳшатзада ҳам шудам, ки мо ба куҷо равонаем. Агар ҷомеаи ҷаҳонӣ солҳои тӯлонӣ ба созмонҳои байналмилалӣ амсоли Созмони амнияти ҳамкории Аврупо чун ҳомии ҳуқуқи инсон, рушди демократия  эътимоду боварӣ мекард, пас ин ташкилоти бонуфузи ҷаҳонӣ низ пойбанди ин ё он қувва гардидааст. Агар не, дидаву дониста, бо он ки ТЭТ ҲНИ-ро якчанд ташкилотҳои бонуфузи байналмилалӣ ҳамчун ташкилоти террористиву экстремистӣ эътироф кардаанд, ба конфронси солонаи худ, ки «Оид ба чораҳои татбиқшуда дар самти андозагирии инсонӣ» унвон дорад, даъват намекард.

 Парадоксро бубинед,  рисолати САҲА баланд  бардоштани қадри инсон дар ҷомеа ва нигоҳи баробар ба аҳли башар аст. Аммо дастандаркорони онҳо бо вуҷуди он амалҳои террористие, ки аъзои ТЭТ ҲНИ дар як соли охир нисбати сокинон кардаанд,  ин ҳамаро нодида гирифта ба конфронси бонуфузи худ даъват мекунад, то намояндаи он сухан аз «Рушди демократияву нақзи ҳуқуқи шаҳрвандон гӯяд». Ва дар назар аст, ки чун соли пешин Муҳиддин Кабирӣ, раиси ТЭТ ҲНИ дар ин конфронс иштирок ва ҳатто баромад кунад. Муҳтавои маърӯзаи ин хиёнаткори миллат ба ҳама маълум. Ӯ дар ин конфронс аз  «азобу шиканҷа дар маҳкамаҳои кишвар нисбати маҳбусони сиёсӣ» сухан мекунад. Ҳол он ки ба ин тӯҳмату ғиреви ӯ асоси воқеӣ нест.

 Ин ҷо суоле ба миён меояд, ки  чаро САҲА зимни даъвати иштирокдорони конфронс нуктаи назари давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистонро дар ин бобат нагирифт? Чаро масъулини САҲА, ки солҳои сол дар минтақаҳои гуногуни кишвар дафтари кории худро дошт, вазъро таҳлил накарданд? Миёни мардум пурсишномае нагузаронданд, ки оё сокинонии кишвар ба ин ҳизбе, ки воқеан ҳам террористиву экстремистӣ эътироф шудааст, бовар доранд ё не. Давлатҳои шомил ба Созмони ҳамкории Шанхай ва нозирони ӯ, ки ҳудуди 4,2 миллиард аҳолии сайёраро дар бар мегиранд, эътироф кардаанд, ки ТЭТ ҲНИ ташкилоти экстремистиву террористӣ аст.   Инчунин дар як ҳамоиши бонуфузи сатҳи ҷаҳонӣ Вазири давлатии корҳои хориҷии Ҷумҳурии Ҳиндустон (узви СҲШ) Мубашар Ҷовид Акбар зимни суханронӣ дар мавзӯи «Муқовимат бо терроризм ва ифротгароии хушунатомез» ташкилоти экстремистиву террористии ҲНИ-ро дар қатори дигар ташкилотҳои ҷаҳонӣ хатар ба ҷомеа эълон дошта, аз ҷомеаи ҷаҳонӣ даъват ба амал овард, ки муборизаи дастҷамъона ба ин зуҳуроти номатлуби ҷомеа бибаранд.  Ҳамакнун дар шаҳри Қоҳираи Миср таҳти унвони «Миср ва Тоҷикистон дар мубориза бар зидди ташкилотҳои террористӣ. Таҳқиқи муфассали фаъолияти «Ихвон-ул-муслимин» ва ташкилоти террористию экстремистии Ҳизби наҳзати исломӣ» як конфронс доир шуда, иштирокчиёни ҳамоиш иброз доштанд, ки роҳи тайкардаи ҲНИ бо фаъолияти «Ихвон-ул-муслимин» монандии беш дошта, ҳар ду як мақсад доранд, табаддулоти давлатӣ ва бунёди кишвари фундаменталии динӣ. 

Чаро Тоҷикистон ва дигар созмонҳои бонуфуз амсоли СМЗТ СҲШ, МЗТ ИДМ, СААД, Интерпол ҲНИ-ро  ташкилоти экстремистиву террористӣ эътироф кардаву роҳбари ӯ дар ҷустуҷӯи интерпол қарор дорад? ҲНИ чун дигар ҳизбҳои қонунии кишвар ҳудудуди беш аз 20 – сол дар Тоҷикистон фаъолият бурда, бо ташкили ячейка, ташкилотҳои худ дар қаламрави кишвар дар пиёда кардани ҳадафҳои оинномавию барномавии хеш «саъй мекард». Сомонаву нашрияи он фаъолияти бомаром ва аз ҳисоби «фанатони исломпарасти зоҳирбин» муштариёни зиёд дошт. «Роҳбарияти олии ҳизбӣ» намегузоштанд, ки дигар фаъолони ҳизб дар курсии парлумони кишвар нишинанд. Кабирӣ ҷойгузини он буд.  

 Роҳбарияти олии ҳизб пайваста дар маърӯзаҳои худ эълон медоштанд, ки шумораи аъзоён аз сарҳади 50 ҳазор гузаштаасту онҳо дар ояндаи наздик курсиҳои парлумониро бештар гирифта, барои «ободии кишвар» саъй меварзанд. Аммо дар тӯли ин солҳо роҳбарияти ҳизб ба таври махфиёна бо охундҳои эронии худ забон як карда, андешаи таҳаввулотро дар сохтори конститутсионии кишвар мекарданд. Онҳо ҳанӯз солҳои навдуми асри гузашта чунин як нақшаи бобарори худро кашида, бо зархаридони эронии худ барои ангеза ёфтани низои миллӣ, қавмӣ ва маҳаллӣ кӯшиш варзиданд. Коршиносони таърихӣ исбот кардаанд, ки маҳз майдоннишиниҳо ва қазияи арманиҳоро онҳоро оғоз бахшида, мардуми зиёдро гумроҳ намуда ба майдони «Шаҳидон» кашиданд. Баъд аз аланга гирифтани оташи ҷанг ва низои қавмӣ, онҳо нақшаи аз байн бурдани шахсиятҳои маъруфи кишвар оғоз карданд, ки аксаран зода ва парвардагони минтақаи шимоли кишвар ҳастанд. Онҳо бо ин роҳ мехостанд, ин минтақаи оромро низ ба гирдоби ҷанг кашанд. Ва ҳамин тавр аз вазъи мусоид хостаҳои худро бароварда кунанд. Аммо тирашон хок хӯрд. Афсурдагӣ то ба дараҷае расид, ки то соли 1997 дар минтақаҳои кӯҳӣ бо ҳукумати нави муросои миллӣ дар ҷанг шаванд. Ниҳоят соли 1997 ба ҷанги бемаънӣ нукта гузошт. Ба қавле «тарбуз аз бағалашон афтид». Аммо аз соли 1997 то ин ҷониби онҳо ба таври пинҳонкорона ҳамон мақсадҳои «оли»-и худро барои пиёда кардан кӯшиш варзиданд. Ҳодисаи куштори наваскарон дар минтақаи Тавилдара, шӯриши мусаллаҳона дар шаҳри Ваҳдат бо сарварии генерали ошӯбгар Ҳоҷиҳалим Назаров,  ба Сурияву Ироқ кашидани садҳо ҷавонони манқуртшудаи гумроҳ, амали террористӣ бар зидди сайҳони хориҷӣ, нияти тарконидани  дивизияи 201-уми Федератсияи Русия, ки дар қаламрави Тоҷикистон фаъолият дорад, ин аст ҳосили «заҳматҳои шабонарӯзӣ»-и наҳзатиён.

Пас барои кадомин хизматҳои ҲНИ ин ҳизбро чун ҳизби қонунӣ эътироф кунад. Дар ҳоле, ки мақсади наҳзатиён фиреб додани халқ, мазҳабгароӣ, тафриқаандозӣ байни мусулмонон, қатлу куштор аст.

Мо, устодони Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон бисёр мехостем, ки ин ташкилоти бонуфузи ҷаҳонӣ дар иштироки ТЭТ ҲНИ-ро дар конфронси Варшава бозбинӣ кунанд. Зеро онҳо ҳаққи иштирок ва баромад карданро надоранд. Ҳар як сокини кишвар амалҳои хиёнаткоронаи онҳоро маҳкум кардаанд. Барои миллати азизи мо беҳтарин неъмат ин сулҳу салоҳ аст. Будани ин ташкилоти террористӣ ҳамон гунае, ки гуфтам хатарест барои миллати мо.

Абдусабури Абдуваҳҳоб, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд  

Создано: 04 сентября 2018

Просмотров: 2742

Мо, ҷомеаи меҳнатии ДПДТТ бо хушҳоливу сарфарозӣ аз ваҳдати миллӣ, истиқлолияти давлатӣ  ва сулҳу субот ба нафароне чун хиётнаткори ватан ба мисли М.Кабирӣ  гуфтанием, ки миллати мо миллати тоҷдор ва мардумонаш босаводу комилақланд. Аз ҳамин лиҳоз барои сулҳу ваҳдат мекӯшанд, зеро асос ҳамин ваҳдат аст. Аз азал миллати  тоҷикро маҳз ҳамин хиради воло ба худшиносию таҳаммулпазирӣ  ба хушбахтию саодати беназир овардааст. Ва ин хушбахтиро дигар ба касе иҷозат намедиҳем, ки барбод диҳад.

Шумо, хиёнаткорони ватан бояд донед, ки дигар мардуми асри нав ба мисоли фиребхӯрдагони соли 90-ум нестанд, ки дасисаҳои бемантиқатонро гӯш диҳанду ба маъное «баромади бомавридатонро аз минбари баланди умумиҷаҳонии конфронси САҲА», ҷонибдори намуда, манфиати халқу миллати худро ба по зананд.

Ҳамвора дар изороти хеш баён менамоем, ки дигар САҲА ташкилоти нафъовари миллатҳои аъзо нест, балки он минбари маърӯзаи намояндагони ТЭТ гаштааст, ки дар ин конфронс бо ёрмандии ташкилкунандагонаш боз роҳбари ТЭТ ҲНИ имконияти ширкат варзиданро пайдо сохтаст. Иштироки намояндагони ташкилотҳои ТЭТ аз шаҳодат медиҳад, ки пеш аз ҳама САҲА фаъолияти худ ва мақоми худро дар миёни созмонҳо коста гардонид, зеро замоне, ки ба фаъолият оғоз намуда, давлатҳоро ба аъзогӣ даъват сохт дар кори онҳо танҳо мубориза бар зидди тероризм дида мешуд, на ҳамкорӣ намудан бо ТЭТ ҲНИ.

Мутмаинем, ки дар муддати начандон дур сафи чунин хиёнаткорон кам гардида, кишварамон бо такя ба нерӯи солими ҷавонон рушду тараққӣ  хоҳад кард.

Раёсати ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 04 сентября 2018

Просмотров: 2768

 Аҳли кормандони корхонаи таълимӣ – истеҳсолии «Нобиноён» - и шаҳри Исфара ба унвони директори донишкада Саидӣ Дилафрӯз Раббизода ва дар шахсияти он кас ба тамоми кормандони Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М.С. Осисмӣ бо хушнудии беандоза барои дастгирии ҳамешагӣ ва кўмаки башардўстонаашон изҳори миннатдорӣ менамуда, иброз карданд: «Муаллимаи азиз, то чи андоза башардўсту хайрхоҳ будани Шумо ва кулли кормандонатонро ҳамагӣ медонанд ва Шуморо чун зани дастгиру савобҷўй эътироф менамоянд. Зеро Шумо маротибаҳои зиёд ба коргоҳи мо дасти мадад дароз намуда, барои пешрафти корхонаи мо саҳми назаррас гузоштед. З-ин сабаб ба Шумо ва ҷомеаи кормандонатон арзи сипос менамоем».

Бо эҳтиром Ҳакимов Ҳ, директори КТИ «Нобиноён»-и шаҳри Исфара                                                                                       

Создано: 01 сентября 2018

Просмотров: 2735

 Таърих гувоҳ, ки кадом давлат  роҳи демократӣ ва дунявиро пеш гирифтааст ин давлат равнақ ёфта тараққи карда истодааст. Он давлатҳое, ки бо қонунҳои хурофотӣ-динӣ амал мекунанд оянда надоранд. Ин далелро бисёр шахсоне, ки дар ин гуна давлатҳо буданд, тасдиқ мекунанд. Ман боварӣ дорам, ки намояндагони ТЭТ ҲНИ бо сарварии М.Кабирӣ гарчанде, ки то имрўз мардумро алайҳи якдигар барангехта истодаанд, мешавад рўзе, ки аз ин кирдори худ пушаймон хоҳанд шуд.

Имрузҳо мушоҳида мекунам, ки тамоми мардуми диёрамон нисбати чунин бешарафон, ки аз баҳри Ватан, ҷои хуби кор, волидону зану кўдакони маъсум мегузаранду ба вазъияти оромиро муташанниҷ мегардонанд, нафрати бепоён доранд.

 Ҷоизи қайд аст, ки ҷомеаи демократӣ, ҳуқуқбунёд ва озоди мо аз чунин ашхосони нопок безоранд. 

Гурезагону хиёнаткорон ба монанди намояндагони ТЭТ ҲНИ Ватан надоранд, онҳо Худозада ва нафратзадаи халқанд.

Ҳоло, барои меҳнати ҳалолу осуда зиндагӣ кардан,  дар Тоҷикистон ҳамаи шароитҳо муҳайё мебошанд. Танҳо азми қавиву саъйи комил барои ин зарур аст.  Ман боварӣ дорам, ки бо шукрона аз тинҷиву оромӣ  зиндагии мардум  боз хам беҳтару хубтар хохад щуд.

Создано: 04 сентября 2018

Просмотров: 2515

Чун ҳамасола таҷлили Рӯзи дониш дар литсейи политехникии ДПДТТ ба номи академик М.Осимӣ  хеле хотирмон гузашт. Дар ибтидои чорабинӣ директори литсей Аминова Зебо ҳамаи хонандагон ва устодонро бо оғози соли нави таҳсил табрик намуда, оиди дастовардҳои литсей дар соли сипаришуда суханронӣ намуд ва барои ҷамъомадагон дар пешравии кору хониш бурдбориву камёбиҳо таманно кард. Аз ҷумла қайд гардид, ки муаллими литсей Бобоҷонов Ҷӯрабой ғолиби озмуни муаллими беҳтарини сол гардида бо тӯҳфаи хотиравии Раиси вилоят сарфарозонида шуд. Инчунин толибилмони мактаб дар олимпиадаҳои фаннӣ дар шаҳр , вилоят ва ҷумҳурӣ  ба сазовори мақомҳои  назаррас гардиданд. Литсей боша,д бо заҳмату талошҳои бевоситаи роҳбарият ва кормандон сол аз сол ободу зебо гардида истодааст.  Ҷоизи қайд аст, ки соли равон 17 нафар хатмкунандагони литсей тавассути ММТ ба ДПДТТ дохил шуда, сазовори номи пуршрафи донишҷӯ гардиданд.

Дар вазъияти тантанавӣ хонандагони синфи як ба сафи мактаббачагон қабул гардиданд ва хонандагони синфҳои болои  ба онҳо туҳфаҳои хотиравӣ дода барои идомаи хониши хубу аъло ҳидоят намуданд.

Создано: 01 сентября 2018

Просмотров: 2910