Маълумки, дин ҳамиша инсонларни яхшиликка, эзгу мақсадларга чорлаган. Шу боис кейинги даврда мусулмонларнинг эътиқоди ва диний ҳиссиётларидан устакорлик билан фойдаланиб, диний экстремистлар ва террорчилар томонидан ислом байроғи остида амалга оширилаётган жиноятлар уларнинг ҳақиқий қиёфасини намоён этмоқда. Экстремистлар ва террористларнинг ғайри инсоний ва ғайри диний ҳаракатлари бизни доимо ҳушёр ва огоҳ бўлишга, ҳақиқий диний қадриятларни уларниинг сохта ва ўта ғаразли талқинларидан кескин фарқлашга ёрдам берадиган билимларни эгаллашга ундайди.

Шунингдек, терроризмнинг бугунги кунда ўта хавфли сиёсий ҳодисага айланиб бораётганлиги бир томондан, икиинчи томондан эса унинг диний экстремизм билан чирмашиб кетиш жараёнининг кучайиши, унга қарши курашнинг ягона, янги тизимини шакллантиришни тақазо қилмоқда.

Терроризм тушунчаси: мақсади, услублари ва унга қарши курашнинг зарурлиги
Дарҳақиқат, бугунги кунда юзага келаётган таҳликали вазиятни, айниқса диний экстремизм ва терроризмнинг жамият барқарорлигига солаётган таҳдидини тўғри баҳоланмаслик ва уларга қарши курашни кучайтириш зарурлигини тўғри ва ўз вақтида англаб етмаслик катта зарарли оқибатларга олиб келиши мумкин. Терроризм ва диний экстремизмга қарши кураш масаласи бутун инсониятнинг олдида турган стратегик вазифалардан бирига айланди. Террористик ҳаракатга қарши самарали кураш олиб боришдан олдин бу реакцион халқаро кучнинг ўзига хос жиҳатларини яхши билиб олишимиз ўта муҳимдир.

Терроризм лотинчада “teror” сўзидан олинган бўлиб беқарорликни келтириб чиқариш, аҳолининг кенг қатламларига ваҳима ва қўрқув уйғотишга қаратилган сиёсий курашнинг ўзига хос усулидир. Террорчилик ҳаракатлари даврлар ўтиши билан, бугунги кунга келиб, бутун башариятнинг муаммосига айланди. Террорчилик ҳаракатлари кўп йиллар давомида турли жойларда аҳолининг онгини заҳарлаш орқали ҳокимиятни қўлга киритишга уриниб келган.“Терроризм-бу сиёсий кураш методларидан бири бўлиб, чекланмаган, ҳарбий ҳаракатлар билан алоқадор бўлмаган ўз мақсадларига жисмоний зўравонлик орқали эришишга қаратилган ҳаракатдир”. Терроризмда ягона кўриниш йўқ. У хилма-хил шакл ва кўринишларда олиб борилади. Масалан: давлат, муқобил, консерватив ёки инқилобий, диний, миллий.

Терроризмнинг тарихий ва ҳозирги замон кўринишлари ўртасида катта тафоввуд мавжуд. Терроризм биринчи навбатда сиёсий курашнинг “террорчилик” теракт шаклини қўллашга ҳаракат қилади. 

Террорчилик ҳаракатига хос хусусиятлар:

1.Террорчиларнинг “Зўрлик” давлатни қулатувчи ва ҳокимиятга эришишини осонлаштирувчи парокандаликка олиб келади” деган ғояга асосланиб ҳаракат қилиши;

2.Ҳеч қандай уруш бўлмаётган, тинчлик ҳукмронлик қилаётган, жамиятда демократик институтлар фаолият кўрсатаётган бир шароитда муқобил усулларни атайин инкор этган ҳолда, сиёсий масалаларни зўрлик йўли билан амалга оширишга ҳаракат қилиши;

3.Унинг муайян сиёсий мақсад ёки амалий натижаларга эмас, балки муайян шаклдаги хуруж натижасида одамлар орасида хавотирли шов-шувга эришиши.
Террорчилик ҳаракатларининг олиб борилиши услублари даврлар ўтиши билан ўзгариб келмоқда. Даврлар ўтиши билан экстремистлар ва террорчиларнинг давлат тўнтаришини амалга ошириш, жамиятда беқарорликни келтириб чиқариш йўлида қўллаган услублари ҳам ўзгариб турган. Бугунги кундаги террорчилик услублари анча кенгайиб бораётганлиги билан характерланади.

Шу боис давлатимиз барча фуқаролари, бўлажак мутахассис ёшларимизнинг диний эктремистик ва террористик ташкилотлар томонидан тинч ҳаётимизнинг омили бўлган хавфсизликка солинаётган таҳдиднинг юзага келиши сабаблари тўғрисида аниқ маълумотга эга бўлишлари муҳим аҳамият касб этади.

Дадахон Ҷӯраев, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд  

Маълумки, дин ҳамиша инсонларни яхшиликка, эзгу мақсадларга чорлаган. Шу боис кейинги даврда мусулмонларнинг эътиқоди ва диний ҳиссиётларидан устакорлик билан фойдаланиб, диний экстремистлар ва террорчилар томонидан ислом байроғи остида амалга оширилаётган жиноятлар уларнинг ҳақиқий қиёфасини намоён этмоқда. Экстремистлар ва террористларнинг ғайри инсоний ва ғайри диний ҳаракатлари бизни доимо ҳушёр ва огоҳ бўлишга, ҳақиқий диний қадриятларни уларниинг сохта ва ўта ғаразли талқинларидан кескин фарқлашга ёрдам берадиган билимларни эгаллашга ундайди.

Шунингдек, терроризмнинг бугунги кунда ўта хавфли сиёсий ҳодисага айланиб бораётганлиги бир томондан, икиинчи томондан эса унинг диний экстремизм билан чирмашиб кетиш жараёнининг кучайиши, унга қарши курашнинг ягона, янги тизимини шакллантиришни тақазо қилмоқда.

Терроризм тушунчаси: мақсади, услублари ва унга қарши курашнинг зарурлиги
Дарҳақиқат, бугунги кунда юзага келаётган таҳликали вазиятни, айниқса диний экстремизм ва терроризмнинг жамият барқарорлигига солаётган таҳдидини тўғри баҳоланмаслик ва уларга қарши курашни кучайтириш зарурлигини тўғри ва ўз вақтида англаб етмаслик катта зарарли оқибатларга олиб келиши мумкин. Терроризм ва диний экстремизмга қарши кураш масаласи бутун инсониятнинг олдида турган стратегик вазифалардан бирига айланди. Террористик ҳаракатга қарши самарали кураш олиб боришдан олдин бу реакцион халқаро кучнинг ўзига хос жиҳатларини яхши билиб олишимиз ўта муҳимдир.

Терроризм лотинчада “teror” сўзидан олинган бўлиб беқарорликни келтириб чиқариш, аҳолининг кенг қатламларига ваҳима ва қўрқув уйғотишга қаратилган сиёсий курашнинг ўзига хос усулидир. Террорчилик ҳаракатлари даврлар ўтиши билан, бугунги кунга келиб, бутун башариятнинг муаммосига айланди. Террорчилик ҳаракатлари кўп йиллар давомида турли жойларда аҳолининг онгини заҳарлаш орқали ҳокимиятни қўлга киритишга уриниб келган.“Терроризм-бу сиёсий кураш методларидан бири бўлиб, чекланмаган, ҳарбий ҳаракатлар билан алоқадор бўлмаган ўз мақсадларига жисмоний зўравонлик орқали эришишга қаратилган ҳаракатдир”. Терроризмда ягона кўриниш йўқ. У хилма-хил шакл ва кўринишларда олиб борилади. Масалан: давлат, муқобил, консерватив ёки инқилобий, диний, миллий.

Терроризмнинг тарихий ва ҳозирги замон кўринишлари ўртасида катта тафоввуд мавжуд. Терроризм биринчи навбатда сиёсий курашнинг “террорчилик” теракт шаклини қўллашга ҳаракат қилади. 

Террорчилик ҳаракатига хос хусусиятлар:

1.Террорчиларнинг “Зўрлик” давлатни қулатувчи ва ҳокимиятга эришишини осонлаштирувчи парокандаликка олиб келади” деган ғояга асосланиб ҳаракат қилиши;

2.Ҳеч қандай уруш бўлмаётган, тинчлик ҳукмронлик қилаётган, жамиятда демократик институтлар фаолият кўрсатаётган бир шароитда муқобил усулларни атайин инкор этган ҳолда, сиёсий масалаларни зўрлик йўли билан амалга оширишга ҳаракат қилиши;

3.Унинг муайян сиёсий мақсад ёки амалий натижаларга эмас, балки муайян шаклдаги хуруж натижасида одамлар орасида хавотирли шов-шувга эришиши.
Террорчилик ҳаракатларининг олиб борилиши услублари даврлар ўтиши билан ўзгариб келмоқда. Даврлар ўтиши билан экстремистлар ва террорчиларнинг давлат тўнтаришини амалга ошириш, жамиятда беқарорликни келтириб чиқариш йўлида қўллаган услублари ҳам ўзгариб турган. Бугунги кундаги террорчилик услублари анча кенгайиб бораётганлиги билан характерланади.

Шу боис давлатимиз барча фуқаролари, бўлажак мутахассис ёшларимизнинг диний эктремистик ва террористик ташкилотлар томонидан тинч ҳаётимизнинг омили бўлган хавфсизликка солинаётган таҳдиднинг юзага келиши сабаблари тўғрисида аниқ маълумотга эга бўлишлари муҳим аҳамият касб этади.

Дадахон Ҷӯраев, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд  

 

 

Як қарн пеш занони бонувони мо ҳама чодарпӯш буданд. Дари мактабу маориф, тандурустӣ ба рӯи зан баста буд. Дар оилае, ки духтар тавлид мешуд, аллакай аз замони хурдсолӣ тақдирашро бар фоидаи мардон ҳал мекарданд. Духтареро, ки ба ҳукми гул аст, напурсида,  таълим надода ба хонае гусел мекарданд, ки онҷо пур аз ангезаҳои таасубу хурофотпарастӣ буд. Инқилоб ғалаба карду занҳо рӯ ба олами равшан баромаданд. Ҳафтод соли ин аҳд занони тоҷик мисоли дигар занон дар умури давлатдорӣ, мактаб, тандурустӣ, фарҳанг собитқадамона фаъолият бурданд. Истиқлолияти давлатӣ он ҳама монеаҳое, ки занон доштанд бартараф сохт. Қонунҳои махсус барои занону бонувон ба тавсиб расиданд. Акнун дар канори мардон занон низ, вакил, шаҳрдор, роҳбари мактаби олӣ ҳастанд. Муҳимаш барои донишандӯзиву сайқали маҳорат ҳама шароит муҳайё аст.Зеро ба ҷузъ аз 39 муассисаҳои таҳсилоти олии кишвар, ҳазамон даҳҳо коллеҷу омӯзишгоҳҳо барои баланд бардоштани сатҳи маънавиёти духтарон мусоидат менамояд.

Таъсиси квотаи Президентӣ роҳи бузергеро барои духтарон боз намуд. Аммо ҳизби ба номи террористиву экстремистии ҲНИТ мехоҳад, ки имрӯз занону духтарони моро дубора чодарпӯш намояд. Аз маънавиёт дур созад. Ба андешаи онҳо, ҳар он касе, ки чодарпӯш нест, кофар аст. Вале мо мегӯем, мо либоси миллии худро дорем. Ва банди дигар мафкураи таасуб нестем.

Ҳар он суханоне, ки имрӯз нисбати зан-модар аз забони ин «мусулмонони ҳақиқӣ» садо медиҳад, болотар аз ҳазён чизе нест. Ба ин хотир ҳар сухан ва ҳар амале, ки наҳзатиён мегӯянд, мо бояд бо мисолҳои аниқу дақиқ қотеъона посух гуем. Мо урфу одатҳои ғарбиёнаро низ қабул надорем ва ба гуфти «исломтарошон» низ гӯш намедиҳем. Мо як Ватан, як одат ва як миллат дорем, ки ба он арҷ гузошта, дар партави сиёсати маънавиасоси Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон кору зиндагӣ дорем.  

 

 

 

Бахши кор бо ҷавонон ва варзиши шаҳри Хуҷанд тибқи    нақшаи муштарак бо шуъбаи кор бо занон ва оилаи мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлати шаҳри Хуҷанд бо мақсади баланд бардоштани малакаи варзишии донишҷӯдухтарон, ҷалби онҳо ба варзиш ва тарзи ҳаёти солим ва  дар ин замина пешгирии ҳаргуна ҳодисаҳои номатлуб Спартикиадаи байни донишҷӯдухтарони донишгоҳҳои олӣ ва коллеҷҳои шаҳри Хуҷандро баргузор намуд. Ин чорабинӣ  бахшида ба Рӯзи модар ва эълон гардидани  соли 2018 чун Соли рушди сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ доир гардида, он дар толорҳои варзишии коллеҷи омӯзгорӣ, тиббӣ ва маҷмаи варзишии 20-солагии Истиқлолият аз рӯи панҷ намуди варзиш- волейбол, шашка, шоҳмот, тенниси рӯи миз, варзиши сабук мусобиқа баргузор шуданд.

Дирӯз дар толори варзишии факултети муҳандисӣ- иқтисодии  донишкадаамон маросими ҷамъбасти ин мусобиқаи бонуфуз доир шуд. Дар расми ифтитоҳи ҷоизасупорӣ мудири бахши ҷавонон ва варзиши шаҳри Хуҷанд Баҳтиёр Исматҷонов ва мудири шӯъбаи кор бо занон ва оилаи  мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлати шаҳри Хуҷанд Муяссара Сангинова ба ғолибон ва ҷоизадорон ифтихорнома медал ва ба дастаҳои ғолиб ҷом ва сипосномаҳо супориданд. Дастаи донишҷӯдухтарони Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар ҷамъбаст  сазовори ҷойи дуюм гардиданд. Онҳо бо Сипоснома ва тӯҳфаҳои хотиравӣ сарфароз гардиданд. Махсусан ҳунару малакаи  донишҷӯдухтари бахши дуюми ихтисоси2-50.01.02.та Отаназарова Мафтуна (ғолиби мусобиқа дар намуди шашка ва тенниси рӯи миз) Дадобоева Машҳура (ғолиби мусобиқа дар намуди шоҳмот) арзандаи ситоиш аст.

Ҳамаи иштирокчиёни мусобиқа барои дастгирӣ ба раёсати донишкада, шахсан ба директор Саидӣ Дилафрӯз Раббизода изҳори миннатдорӣ менамоянд.

 

 

 

Мо, ҷавонони фаъоли Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ҳама гуна маводҳои ғаразнок ва суханҳои бардурӯғи маддоҳон ва тарафдорони ҳизби ба ном террористиву экстремистии ҲНИТ-ро маҳкум намуда, қайд карданием, ки чунин шеваи таблиғотие, ки имрӯз «аъзоёни содиқ»-и ин ҳизб тавассути шабакаҳои иҷтимоӣ паҳн мекунанд, аз рӯи оини ҷавонмардӣ нест. Зеро он асноде, ки онҳо дар нигоштаҳояшон меоранд, ягон заминаи воқеӣ надоранд. Баръакс, ин нафарони «фидоӣ» дар ҳар суханронии худ аз Худову расул ёдовар шуда, худ намедонанд, ки ягон рукни диниро ба  инобат намегиранд.Зеро мавҷи ҷавонони гумроҳе, ки имрӯз дар майдонҳои набарди Ироқу Шом ҷон ба  ҷаббор супоридаанд, маҳз маҳсули ташвиқу тарғиби «сарсупурдагон»-и ҲНИТ мебошанд. Инро мо не, худи шоҳидони ҳол нақл мекунанд.Он ҷавононе, ки ба умеди ояндаи зиндагии шоиста дар муҳоҷирати меҳнатӣ қарор доранд, банди макру ҳияли таблиғгарони ҲНИТ гардида, ҳаёти худ, волидон ва фарзандони худро сӯзонида истодаанд. Иддаи дигар ба хотири таълимоти илми исломӣ дар хориҷи кишвар аз ҷониби афроди маълуми ҲНИТ таълимоти террористиву экстремистиро меомӯзанд, ки ин хатар ба ҷомеаи ҷаҳонӣ, хатар ба миллат аст.

 Худованд он касонеро дӯст медорад, ки худро дӯст дорад, пойбанди ҳама гуна иғвоҳо нашавад.

Дар ҳоли ҳозир ҲНИТ душмани миллат ва аз ҳама асосаш душмани ҷавонон аст. Аъзоён ва пайравони ин ҳизби ошӯбгар мехоҳанд ҷавононро ба истлоҳ манқурт созанд.  

Мо медонем, ки имрӯз ҲНИТ такя ба ҷавонон дорад ва дар гузашта низ ҷавононро гумроҳона ба ҳизбашон шомил намуда буданд. Ба ҷавонони хушёру зирак, ватандӯсту имони пок дошта муроҷиатан гуфтнием, ки ба қадри оромӣ ва шароити хуби таълиму тадрис расед. Зеро имрӯз барои тақвияти дониш, маҳорату малака, ҳунаромӯзиву рушди истеъдод дар Тоҷикистон ҳама шароит мавҷуд аст. Бигзор садоқати худро барои ободии диёр, барои модарону хоҳарони худ нишон диҳем. Зеро дӯст доштани  Ватан, обу хок, модар як ҷузъи имон аст.

 

     Аксарияти аҳолии Тоҷикистонро ҷавонон ташкил медиҳанд, ки онҳо давомдиҳандаи кору фаъолияти насли калонсол, нерӯи созанда ва иқтидори воқеии пешрафти ҷомеа, ояндаи миллат ва давлат мебошанд. Тадбиқи босамари сиёсати давлатии ҷавонон аз рӯзҳои нахустини соҳибистиқлолӣ дар меҳвари фаъолияти Ҳукумати Тоҷикистон қарор дорад. Ҷавонон бояд аз ҳама қишрҳои ҷомеа фаъол бошанд, рамзҳои давлатӣ, муқаддасоти миллӣ, дастовардҳои Истиқлолиятро ҳифз кунанд, амнияти давлат, шарафу номуси ватандориро ҳимоя карда худро аз ҳама хафу хатарҳои номатлуби ҷаҳони муосир эмин нигоҳ доранд. Имрӯз терроризм ва экстремизм ҳамчун вабои аср ва амнияти ҷаҳон ба ҳар як сокини сайёра таҳдид карда, барои башарият хатари на камтар аз силоҳи ядроиро ба миён овардааст. Терроризм ва ифротгароӣ ин барангезандаи низои миллӣ, иҷтимоӣ ва динӣ мебошад, ки қурбони он дар ин ё он минтақа асосан ҷавонон мегарданд. Бинобар ҷавонон дар ҳар ҷое, ки бошанд, бояд ҳисси баланди миллӣ ба Ватан, миллат, давлати соҳибистиқлоли худ ва забону фарҳанги миллии хеш ифтихор намоянд ва барои ҳимояи онҳо ҳамеша омода ва ҳушёру зирак бошанд.

       Тарбияи шахсиятҳои донишвару ватандӯст, соҳибкасбу ҳунарманд ин вазифаи аввалиндараҷаи мактабу маориф мебошад. Ба насли ояндасози миллат пеш аз ҳама дарк кунондан лозим аст, ки терроризм ва террористиро ба худӣ ва бегона, ашшадӣ ва ислоҳгаро, хубу бад ҷудо кардан мумкин нест. Террорист Ватан, дин, мазҳаб ва миллат надорад. Аммо расидан ба ояндаи нек танҳо бо суханони шифоҳӣ, ифтихори забонӣ муяссар намешавад. Дар ин роҳ самимият, масъулиятшиносии дар дӯшдошта, нерӯи эҷодиву хиради инсониро дареѓ надоштан нисбат ба фаъолияти ҳамдигар бетараф набудан лозим аст. Бояд дар ҷавонон ва насли ояндасози миллат, завқи забономӯзӣ, хондани адабиётҳои бадеӣ, шунидани васояти ахбори омма, интихоби дурусти касб барои ояндаи дурахшон бедор намуд. Чихеле, ки мегӯянд: «Ҳамсуҳбатӣ омили ҳамзабонист, ки расидан ба ҳамдилиро метезонад». Барои бедор кардани завқи забономӯзии ҷавонон бояд фазои маърифат муҳассилин ѓанӣ гардонида шавад. Ҳар як омӯзгор дар соатҳои тарбиявӣ, дар суҳбатҳои инфиродӣ ба хонандагон, бо истифода аз ҳар роҳу восита (намоиши филмҳои тарбиявӣ, хондани китобҳои бадеӣ, иштирок дар чорабиниҳои беруназсинфӣ, маҳфилҳои фаннӣ ва варзишӣ, ташкили саёҳат ба хона – музейҳои таърихи кишваршиносӣ) дар дили хонандагон нисбати маҳалгароӣ, ифротгароӣ нафрат пайдо намуда, оқибати бади ин амалҳоро фаҳмонад. Ҷавонон бояд дар ҳар давру замон, дар ҳолатҳои гуногун зиракии сиёсиро аз даст надиҳанд, ба суханони душманони дохилию хориҷӣ фирефта нашаванд. Роҳҳои пешгирии ҷавонон аз шомилшавӣ ба ҳизбу ҳаракатҳо хеле зиёд аст. Мо метавонем бо воситаи фиттаҳо он ҷавонони гумроҳе, ки ба дасисаи душманон гирифтор шуда, ҳоло қисме дар ѓарибиҳо фавтидаву қисме сарсону саргардонанд, намоиш диҳем, то ҷавонон бохабар шаванд. Суҳбатҳо ташкил намуда, дар бораи моҳияти «Қуръон ва дини ислом» маълумот диҳем, то ки ҷавонон фаҳманд, Қуръон саропо панд аст ва покиро талаб мекунад. Қуръон дурӯѓ гуфтан, дуздӣ кардан, зино кардан, хун рехтанро манъ мекунад. Ҳоло он, ки ҷавонони гумроҳ дар зери ниқоби ислом хунрезӣ мекунанд, гӯё, ки дар роҳи ростиву имон ва дин меҷангида бошанд. Магар онҳо Модар, хоҳар, фарзанд ва Ватан надоранд?

       Ба хонандагон моҳияти рафтори некро фаҳмондан лозим. Онҳо бояд донанд, ки маънои «Кори савоб» ин ниҳоли сабзонидан, шогирде тарбия кардан, иморате сохтан, маконеро обод кардан аст. Роҳи дигар ин ҳамкорӣ бо волидайн аст. Мактабу оила бояд ҳамкории зич дошта бошанд. Ҳам волидайн ва ҳам омӯзгор бояд аз ҳар қадами ҷавонон бохабар бошанд. Волидайн имрӯз дар баробари мактаб вазифадор аст, ки дар тарбияи фарзандаш масъулиятшинос бошад, зеро тарбия аз оила сар шуда, дар муассиса сайқал меёбад. Аз таҷрибаи зиндагӣ ва фаъолияти корӣ ба хулосае омадам, ки оилаи солим, фарзандони солим ба камол мерасонад. Аксарияти он ҷиноятҳое, ки аз тарафи ҷавонон содир мешаванд, аз оилаҳои носолим буда, падару модари онҳо маърифати паст дошта, нисбати таѓдири кӯдаки худ бетарафанд. Вақте фарзанд дар оила танқисӣ мекашад, меҳру муҳаббатро ҳис намекунад, албатта ба корҳои ношоям даст мезанад. Имрӯз маориф ва мактабро зарур аст, моҳияти «Қонуни масъулияти падару модарро дар тарбияи фарзанд» дар ҷамъомадҳои умумимактабӣ, маҷлисҳои падару модарон, соатҳои тарбиявӣ ҳаллу фасл намоянд.

А Рашидов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

 

Мо-устодони Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд, ки дар фазои сулҳу оромӣ бо истифода аз шароитҳои мусоиди таълимӣ ба шогирдон дарс мегӯем, аз он изҳори ташвиш дорем, ки ҳоло низ дар ҷомеа мисли ҳизби террористиву экстремистии ҲНИТ ва гуруҳҳое ба ном «Озодандешон» мавҷуданд, ки мехоҳанд ба оромӣ ва пешрафти кишварамон халал ворид созанд. Он навиштаҳои бӯҳтонангез ва изҳороти бе сару нӯги дастандаркорони гурӯҳи «Анҷумани озодандешон» бо истифода аз минбарҳои моҷароҷӯй имрӯз наметавонад иродаи халқи ваҳдатшиори кишварамонро шиканад. 

«Муҳтарам Муҳиддин Кабирӣ», ин гурӯҳ «фидоиёни» ҳизби шумоянд ва воқеан ҳам  агар Шумо лидери як ҳизби «пурқувват» мебудеду дар ҷомеа, хоссатан миёни ҳамкешони худ мақом ва мартаба медоштед, имрӯз паноҳандагиро дар кишварҳои Аврупо намегирифтед ва чунин изҳоротҳои нобарҷоро паҳн наменамудед, балки бегуноҳии худро дар Ватан исбот менамудед. Он далелу рақамҳои малулхотир, ки солҳои охир нисбати ҳизби шумо ошкор шуд, пештар ҳам давлат ва ҳукумат медонист. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба хотири сулҳи бебозгашт ва таъмини амнияти миллӣ борҳо аз гуноҳҳои ба қавле «кабираи» Шумо ва пайравонатон баромада буданд. Вале душманӣ, ки дар дилу тинататон ҷой буд, боз амалҳои ноҷавонмардонаи солҳои навдумро такрор кардан хостед.

Мо қатъиян аз Шумо ва ҳаммаслаконатон талаб дорем, ки таҳрибкориро бас кунед, обрӯи миллати тоҷдори моро дар арсаи ҷаҳонӣ нарезонед. Ба навиштаҳои муғризонаи худ хотима бахшед. Баръакс, нафарони ҳамсафу кӯрдили худро ҳушдор диҳед, ки халқи шарифи кишвар дигар гумроҳиро ба гӯшаи фаромӯшӣ бурдаанд. Мо якдил ва яктанем ва барои ободиву тинҷии мамлакатамон тифоқона кор мебарем. Ягон душман ҳақ надорад, ки бо қиммати ҷони ҳазорон-ҳазор ҷавонон, оҳу зори модарони дилфигор ва заҳматҳои шабонарӯзи Сарвари давлат  сулҳи ба дастовардаро ба норомӣ бадал кунад. 

 

Раҳмонов А, Акбаров А, Ғуломнабиев С, Раҷабов Ғ, Темирова Ҳ, Аминов Ф, Темирова М, Бобоҷонова Н, Холиқов М, Файзиева Ш, Абдуваҳобов А, Масаидов Ҷ, Раҳматова М, Ҷалилов Ф, Солиев З, Холматов Т, Тошхӯҷаев Н, Акрамова З, Исомаддинова Р , Бобоева Т, Хоҷаева Н, Довудов З, Ғозиева М      

 

Терроризми     ва  экстремизми   байналмилалӣ   дар  ҷаҳони  муосир  аз  масъалаҳои  доғи  рӯз  ва  нигаронкунанда  ба  ҳисоб  меравад. Ин  хатари  даҳшатовару  марговар  мардуми  сулҳхоҳи  дунёро  ба  ташвиш  овардааст. Мо  бояд  дарк  кунем, ки  авзои  сиёсии  олам  дар  ибтидои  асри  21  ба  куллӣ   тағйир  ёфт. Экстремизми  динӣ   ва  терроризми  байналмилалӣ    аз  доираи  давлатҳои  алоҳида  баромада  ба  падидаи  ҳалоктовари  аҳли башар  табдил  ёфтааст.  Ҷумҳурии  мо  бошад  вобаста  ба  мавқеи  геполитикии  худ  фоҷеаи  экстремизми  динӣ   ва терроризимро  аз  сар  гузаронид. Солҳои  90-уми  асри  гузашта  ҳаракати  фундаментализми  исломӣ   қисмати  ҷанубии  Тоҷикистонро  пурра  фаро  гирифта  боиси  марги  ҳазорон  нафар  мардум  гардид. Беҳтарин   фарзандони   сарсупурдаи  миллат  ва  даҳҳо  дигар  симоҳои  варзида  қурбони  террор  гаштанд.

Ҳизбҳои  сиёсии  он  давр  зери  ниқоби  муборизаи  сиёсӣ   даст  ба  экстремизм  заданд.

 

Соли дуюм аст, ки бо ибтикори Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд конференсияи илмӣ- амалӣ дар мавзӯи «Таҳсилоти фосилавӣ» доир мегардад.

Конференсия бо сухани муқаддимавии директори донишкада, номзади илмҳои техникӣ Саидӣ Дилафрӯз Раббизода оғоз ёфт. Номбурда дар баромадаш зикр сохт, ки мақсади асосии ташкил намудани тарзи фосилавии раванди таълим дар донишкада таъмини имконияти азхудкунии барномаи таълимӣ бевосита аз мавқеи ҷойгиршавии донишҷӯ ё вақти ҳозиршавии муваққатӣ, инкишоф ва татбиқи фазои ягонаи иттилоотии таълим, васеъ намудани доираи хизматрасонии таълимӣ, баланд бардоштани сифати таълим ва ҷолибияти таҳсил дар донишкада мебошад. Сарвари давлат ҷорӣ гардидани системаи таҳсилоти фосилавиро  дар шароити пешрафти иқтисодиву истеҳсолӣ амри зарурӣ шуморида, ба роҳбарони мактабҳои олӣ дастур дода буданд, ки ҳар чи тезтар ба ин усули таълимӣ гузаранд. Дар донишкада 5 сол инҷониб системаи таҳсилоти фосилавӣ фаъолият мебарад. Аллакай аввалин хатмкардаҳои он дар соҳаҳои гуногуни хоҷагии халқ фаъолияти шоиста доранд. Таъсиси сомонаи махсус (www.fosilavi.tj), ки аз ҷониби кормандони донишкада – хатмкунандагони ихтисосҳои компютерии донишкада сохта шудааст, дар соли 2017 боз беҳтар гардид. Дар сомона модулҳои нав сохта шуданд, ки гузаронидани вебинарҳоро осон карда, механизми назорати давомоти донишҷӯён дар дарсҳои виртуалӣ ва бартарафкунии бархатии қарзҳои академӣ амалӣ мегардад.

Хуршед Мақсудов, муовини директор оид ба таълими донишкада, номзади илмҳои физика ва математика  дар мавзуи “Таҳсилоти фосилавӣ ва масъалаҳои амалигардонии он” баромад намуда, таъкид дошт, ки имрӯзҳо низоми таҳсилоти фосилавӣ дар дунё хеле маъмул гаштааст. Зеро ин намуди таҳсилот барои шахсоне, ки ҷои кории худро тарк карда наметавонанд, бо доштани мушкилиҳои ҳаррӯзаи зиндагӣ имконияти таҳсили шакли рӯзона надоранд, шароит медиҳад, ки соҳиби маълумоти олии касбӣ гарданд. Бартарии дигари таҳсилоти фосилавӣ дар он аст, ки вақт самаранок истифода шуда, камшавии хароҷот аз ҳисоби маблағи хониш ва воситаи нақлиёт дида мешавад. Дар навбати худ  камбудии асосии ин навъи таълим он аст, ки набудан ё камии мотиватсияи беруна ва норасоии назорат дар муқоиса бо таҳсили рӯзона аст .

“Таҳлили хусусиятҳои тадбиқи низоми таҳсилоти фосилавӣ дар ДПДТТ ба номи академик М.Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд” чунин унвон дошт баромади Раъно Исомаддинова, сардори маркази таҳсилоти фосилавӣ, номзади илмҳои физика ва математика. Номбурда зимни маърӯза  баён дошт, ки бо воситаи сомонаи махсус барномаи кории фан (силлабус), қисми назариявӣ, қисми амалӣ: намунаи иҷрошудаи санҷишҳои ҷорӣ, маводи имтиҳонӣ, санҷишҳои марҳилавӣ, наворҳои дарсӣ, презентатсияи овознокшуда, супоришҳо ба донишҷӯён фиристода мешавад. Омӯзиши синхронӣ ва асинхронӣ, вебинар барои донишҷӯ имконият фароҳам меорад, ки дар вақти ба худаш мувофиқ ба саҳифаи интернетии худ даромада, аз машғулиятҳо огоҳ бошад. Пешрафт, давомот ва макони донишҷӯ пайваста дар мадди назари масъулин қарор мегирад. Дар сурати камфаъолиятӣ оиди иштирок дар сесияи таълимӣ, гузариш аз саныиши дониши бархаттӣ, супоридани қарзи академӣ ба онҳо мактуб-огоҳнома фиристода мешавад.

Назирҷон Муллоҷонов, мутахассис-барномасози маркази таҳсилоти фосилавии ДПДТ оиди  коркарди низоми иттилоотии таҳсилоти фосилавӣ гузориш дода, баён дошт, ки барои саривақт дастрас намудани супоришҳо нақши вебинар ва технологияи интиқоли маълумотҳои аудиоӣ ва  видеоӣ хеле калон аст.  Номбурда дар асоси таҷрибаи андӯхтааш дар ин самт бо мисолҳои возеҳ ба ҳозирин афзалиятҳои вебинарро фаҳмонд.

Дар идомаи конференсия мутахассиси маркази таҳсилоти фосилавии Донишгоҳи давлатии шаҳри Кӯлоб Уроқов Мирзомурод дар мавзӯи  “Низоми таҳсилоти фосилавӣ дар донишгоҳ”, Парвиз Солиев, сардори маркази технологияҳои компютерӣ ва таъмини фаъолияти системаи иттилоотии ДПДТТ дар мавзӯи  “Системаи идоракунии захираҳои таълимӣ дар формати SCORM“, Заррина Акрамова, сардори шуъбаи илм ва инноватсия, оиди  мавзӯи “Самаранокии дарсҳои  онлайн дар таҳсилоти фосилавӣ“, Маҳина Усмонов, устоди кафедраи “Барномарезӣ ва низомҳои иттилоотӣ”  дар мавзӯи  “Программные средства внекальной работы со студентами” ва Абдуллаев А.- сармутахассиси шуъбаи таълими фосилавии ДДХ ба номи академик Б. Ғафуров дар мавзӯи  “Ташаккули низоми таҳсилоти фосилавӣ дар ДДХ ба номи Б. Ғафуров: вазъи кунунӣ ва дурнамо” гузоришҳои ҷолиб намуданд.

 Дар баромадҳо таъкид шуд, ки бояд моҳият ва аҳамияти ин навъи таълим ҳар чи бештару тезтар то ба довталаб расонида шавад, то ӯ имкон пайдо кунад, ки ҳам таҳсил намояду ҳам зиндагиашро пеш барад. Зеро Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ин маврид қайд кардаанд, ки “... Ин тарзи таҳсил имкон медиҳад, ки бо нигоҳ доштани сифати таълим хароҷоти зиёдатӣ барои як донишҷӯ то 2-3 баробар кам карда шавад ва шахс аз истеҳсолот ҷудо нагардида, аз тариқи интернет соҳиби дониш ва ихтисоси зарурӣ гардад”.

Конференсияи мазкур роҳи наверо дар самти вусъат бахшидани тарзи таҳсилоти фосилавӣ кушод. 

Ташаккули хатарҳои ҷиддӣ мисли терроризм ва экстремизм  ба маъмулии ин мафҳумҳо диққати хосаи ҷомеаро асос гузоштааст. Агар қаблан унсури ғасби ҳокимият тавассути силоҳ ва тиру туфанг буд, имрӯз баробари дигаргуншавии ҷаҳонӣ ин омил таъғири шакл намудааст. Расидан ба аҳдофи муғризона бо истифода аз мафкураи имрӯз осонтарин ва дастрастарин ҷодаи мубориза гардидааст.

 

Бахши кор бо ҷавонон ва варзиши шаҳри Хуҷанд тибқи    нақшаи муштарак бо шуъбаи кор бо занон ва оилаи мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлати шаҳри Хуҷанд бо мақсади баланд бардоштани малакаи варзишии донишҷӯдухтарон, ҷалби онҳо ба варзиш ва тарзи ҳаёти солим ва  дар ин замина пешгирии ҳаргуна ҳодисаҳои номатлуб Спартикиадаи байни донишҷӯдухтарони донишгоҳҳои олӣ ва коллеҷҳои шаҳри Хуҷандро баргузор намуд. Ин чорабинӣ  бахшида ба Рӯзи модар ва эълон гардидани  соли 2018 чун Соли рушди сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ доир гардида, он дар толорҳои варзишии коллеҷи омӯзгорӣ, тиббӣ ва маҷмаи варзишии 20-солагии Истиқлолият аз рӯи панҷ намуди варзиш- волейбол, шашка, шоҳмот, тенниси рӯи миз, варзиши сабук мусобиқа баргузор шуданд.

Дирӯз дар толори варзишии факултети муҳандисӣ- иқтисодии  донишкадаамон маросими ҷамъбасти ин мусобиқаи бонуфуз доир шуд. Дар расми ифтитоҳи ҷоизасупорӣ мудири бахши ҷавонон ва варзиши шаҳри Хуҷанд Баҳтиёр Исматҷонов ва мудири шӯъбаи кор бо занон ва оилаи  мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлати шаҳри Хуҷанд Муяссара Сангинова ба ғолибон ва ҷоизадорон ифтихорнома медал ва ба дастаҳои ғолиб ҷом ва сипосномаҳо супориданд. Дастаи донишҷӯдухтарони Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар ҷамъбаст  сазовори ҷойи дуюм гардиданд. Онҳо бо Сипоснома ва тӯҳфаҳои хотиравӣ сарфароз гардиданд. Махсусан ҳунару малакаи  донишҷӯдухтари бахши дуюми ихтисоси2-50.01.02.та Отаназарова Мафтуна (ғолиби мусобиқа дар намуди шашка ва тенниси рӯи миз) Дадобоева Машҳура (ғолиби мусобиқа дар намуди шоҳмот) арзандаи ситоиш аст.

Ҳамаи иштирокчиёни мусобиқа барои дастгирӣ ба раёсати донишкада, шахсан ба директор Саидӣ Дилафрӯз Раббизода изҳори миннатдорӣ менамоянд.

 

Бо мақсади густариши робитаҳои корхонаву ташкилотҳо бо иқдоми Раёсати Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷиикистон дар факултети муҳандисӣ- технологӣ мулоқоти судманд доир гардид. Дар чорабинӣ намояндагони наздики 20 ташкилоту корхонаҳо ширкат варзиданд.

Директори донишкада, номзади илмҳои техникӣ Саидӣ Дилафрӯз Раббизода зимни ифтитоҳи чорабинӣ таъкид дошт, ки донишкада ба хотири ҳар чи бештар фарогир шудани хатмкунандагон бо ҷойи кори мувофиқ чор сол пеш дар назди донишкада Маркази мартабаро таъсис дод. Бо таъсиси ин марказ робитаи корхонаҳою ташкилотҳо бо донишкада густариш ёфта, дар ярмаркаи «Интихоби мутахассисони арзанда», ки ду сол ин ҷониб баргузор мегардад, наздики 60 корхонаву ташкилотҳо иштирок намуда, зимни мулоқотҳо мутахассисонро ба кор ҷалб месозанд. Ин тадбир имкон дод, ки беҳтаринҳо соҳиби ҷойи кори мувофиқ гарданд.

 Вохӯрии имрӯза низ аз ҳамин иқдом сарчашма гирифта, қадаме бар пеш барои рушди ҳамкорӣ хоҳад буд. Зеро то ҷое иттилоъ дорам, имрӯз теъдоди корхонаҳои истеҳсолии хурду миёна зиёд гардида, ба он мутахассисони касбӣ лозиманд. Зарур аст, ки дар ҳамкорӣ дар назди коргоҳҳо кафедраҳо таъсис диҳем, то таҷрибаомӯзон бевосита аз ҷараёни истеҳсолӣ ошноии наздик пайдо намоянд. Донишкада имкон дорад, кормандонеро, ки бевосита ба таҷрибаомӯзон роҳнамоӣ мекунад, тариқи шартнома маблағгузорӣ намояд. Ҳамкории муштарак имкон медиҳад, ки мо дар назди коргоҳҳо бо ҷалби мутахассисони ҷавон сехҳои хурди истеҳсолӣ таъсис намоем. Чун аксар соҳиби хоҷагиҳои деҳқонӣ ҳастем, ба мутахассисони касбии соҳавӣ низ эҳтиёҷи бештар дорем.

 Мо минбаъд имкон дорем, ки вобаста ба талаботи бозори меҳнат мутахассисонро омода созем.  Барои донишандӯзӣ ва тақвияти маҳорату малакаи донишҷӯён дар донишкада шароит фароҳам буда, танҳо дар як соли охир  донишкада фаъолияти худро нисбати 2 гранти аврупоӣ аз рӯйи лоиҳаи “Таҳсилоти олӣ барои низоми озуқаворӣ ва стандартҳо дар Осиёи Марказӣ” – и барномаи Эрасмус+ - и Иттиҳоди Аврупо ва лоиҳаи барномаи “Таҳсилоти касбӣ дар Осиёи Марказӣ-III” (GIZ - Ҷамъияти Олмон оид ба ҳамкориҳои байналмилалӣ) бевосита оғоз карда, дар давоми як сол аллакай дар такмили ихтисоси кормандону омӯзгорон ва таҷҳизонии озмоишгоҳҳо ба дастовардҳои назаррас соҳиб шуд. Танҳо дар як соли охир аз ҳисоби лоиҳаҳо ба маблағи 1 миллиону 833 ҳазору 200 сомонӣ таҷҳизотҳо ворид карда шуданд.

Чанде аз роҳбарону ташкилотҳо барои тақвияти ҳамкорӣ таклифҳои судманд дода, аз ҷумла пешниҳод намуданд, ки минбаъд моҳе як маротиба ҷамъ шуда, нақшаҳои минбаъдаро тарҳ резӣ намоем.

Меҳмонон аз лабораториҳои муосири ташхиси маводҳои хӯрока, микробиология ва биохимия, технологияҳои коркард ва истеҳсоли маводҳои хӯрокаи донишкада дидан намуда, ба шароиту имконоти муассиса баҳои баланд доданд.