Бо шарофати татбиқи пайгиронаи сиёсати сулҳҷӯёна ва ваҳдатгароёнаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Ҷумҳурии тозаистиқлоли мо аз вартаи ҳалокату нобудӣ раҳо ёфтаву тоҷикон як ҷо сарҷамъу муттаҳид гаштанд, дар саросари Тоҷикистон сулҳу субот ва ризоияти миллӣ пойдор гардид.
Ба сари қудрат омадани фарзанди дилсӯзу худогоҳ, хирадманду адолатгустар, фарзонаву поксиришт, парчамбардори нангу номуси миллӣ, посдори ваҳдату ягонагӣ, сармеъмори кохи дӯстиву бародарӣ, Сарвари ҷонфидову марди оқил- Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сабаб шуда, ки сулҳу субот ва ризоияти миллӣ барқарор гардад, зеро маҳз сафару гуфтушунидҳои оқилона бо роҳбарони давлатҳои дахлдор, гурӯҳҳову нерӯҳои мухталиф ва размандаи дохилӣ, музокиротҳои дурандешонаву ҳадафманди бисёркарата боис ба он гашт, ки сулҳ маҷрои хешро дарёбад, кинаву кудурат аз байн биравад.
Бояд тазаккур дод, ки рисолати олӣ ва меҳвари фаъолияти Раиси муаззами ҲХДТ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон хидмат ба миллату Ватан буду ҳаст, зеро халқ бар он бовар аст, ки барқарор шудани сулҳу амонӣ ва ризоияти миллӣ аз нодиртарину бузургтарин хидмати Пешвои миллати мо муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон маҳсуб меёбад. Маҳз барномаҳои комилан нави сиёсиву иҷтимоии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон бо сарварии Президенти кишвар тавонист, Тоҷикистонро чун давлати соҳибихтиёр, демократӣ, ягонаву ҳуқуқбунёд дар байни давлатҳои муқтадир муаррифӣ намояд.
Иродаи бузурги ватанхоҳию ватандории Пешвои миллат буд, ки имрӯз давлатдории навини тоҷикон дар чорчӯбаи низоми ягонаи демократӣ фаъолият намуда, Тоҷикистонро то ба узвияти Созмони умумиҷаҳонии савдо ва бо иқтисоди ҷаҳонӣ пайванди ногусастанӣ дод.
Аз тарафи дигар, мақоми ҷаҳонӣ пайдо кардани ёдгориҳои таърихӣ ва расму ойини тоҷикон- таҷлили байналмилалии Наврӯзи Аҷам, татбиқи барномаи густурда ва пурвусъати «Об барои рушди устувор, 2018-2028», ки бо ташаббуси беназири Президенти Ҷумҳурии Тоҷикисмтон дар саросари ҷаҳони мутамаддин ҷараён дорад, аз намунаи ибтикоротест, созанда ва тамаддунофар.
Лозим ба ёдоварист, ки дар меҳвари сиёсати Президенти Тоҷикистон инсон чун нодиртарин мӯъҷизаи офариниш ва орзуву ниятҳо, кушишҳояш баҳри зиндагии шоиста қарор дорад. Ва ин ҳама саодатмандӣ, пирӯзиҳо асос бар риояи қонунҳои конститутсионӣ такя намуда, дар қатори давлатҳои мутараққии ҷаҳон нақш ва нуфузи беандоза пайдо кардани Тоҷикистон сабаб шуда, ки боиси ифтихори мардуми сарбаланди Тоҷикистон гардидааст.
Ходими намоёни давлатию ҷамъиятии Тоҷикистон Абдумаҷид Достиев дар китоби «Истиқлолияти Тоҷикистон ва сабақҳои он» дар мавриди хидматҳои шоистаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар раванди таҳкими ваҳдати миллӣ ва эҳёи Тоҷикистон ба тариқи зерин ибрози андеша менамояд, ки имрӯз ба тафаккури хонандаи ҳушёру зирак ва хушзеҳн овардани онро хеле зарур ва ҳатмӣ мешуморем: «Ҳукумати Раҳмонов Эмомалӣ Шарипов тамоми чораҳои ба ҳам овардани миллатро меҷуст ва дар ин роҳ аз ҳазору як чораҳои кӯчактарин яке ин буд, ки намояндагонашро ба назди роҳбарони хурду бузурги фирориён ё мухолифин ба гуфтушунид мефиристод. Ҳамаи ин боис шуду 35 нафар намояндагони фирориёнамон, бо сардории марди фозил, қаҳрамони меҳнат Талбак Садриддинов, писараш Сайнуриддин аз Афғонистон ба Ватан баргаштанд, то бубинанд, ки вазъи кишвар ором аст вар афта дар ин бора ба фирориёнамон, ҳақиқати ҳолро бифаҳмонанд ва онҳо ба Ватанашон баргарданд. Ин гурӯҳ зиёда аз як ҳафта саросари водии Вахшро дида ба Афғонистон баргаштанд.Имрӯз бояд гуфт, ки дар он рӯзҳо ин амрро ба ҷо овардан қаҳрамоние беш буд. Дар маҷмӯъ, ваҳдати кулли тоҷикон сарчашмаи соҳибистиқлолӣ аст. Сарфи назар аз маҳаллу миллату мазҳаб муттаҳид сохтани ҳамаи халқҳои Тоҷикистон мақсаду мароми Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон бо сарварии Раиси ҳаракати ваҳдати миллӣ ва эҳёи Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон буду ҳаст ва дар оянда низ хоҳад монд!
Абдусабури Абдуваҳҳоб, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
