Офарин ба он давлатҳое, ки ба халқи тоҷик, миллати тоҷик, ба сулҳҷӯву сулҳпарвар будани ин миллати азияткашида бовар карда  сарпарастии сулҳро ба ӯҳда гирифта барои пешгирии ҷанги шаҳрвандӣ, ҷанги бародаркуш хотима гузоштанд. Ва ба пойдории миллати мо,  ҳастии фаҳанги волои тоҷикона заминагузорӣ намуданд. Масъулияти беш доштанд аз онҳое, ки зодагони ин марз буданд. Ин ҷо амалҳои ифроткоронаи наҳзатиҳоро дар назар дорам, ки бо чунин амалҳои бадахлоқии хеш ҷомеаро доғ гузошта, бо роҳбари Паймони миллии Тоҷикистон аз пуштибонии он нафарони бадахлоқе, изҳор кардааст, ки бигзор ин амалҳо дар паси парда монад. Ва дар дил онро хоҳон аст, ки бигзор фарҳанги милли тоҷикон бадин васила зарба хӯрад.

Мо, миллати саодатманд ва куҳантамаддуни тоҷик ҳаргиз ба ин иҷозат нахоҳем дод, ки бо чунин ақидаҳои нопокатон моро тавсия диҳед, зеро то кунун касе аз наҳзатиҳо барои коре тавсия напурсидааст. Аз ин рӯ инро қабул намоед, ки дигар касе шуморо гӯш нахоҳад, кард. Вақте, ки шумо ин қадар тарафдори он бошед, ки чунин амалҳои аз доираи одоб берун идома ёбад.