Тоҷикон аз азал  дорои фарҳанги бой ва арзишҳои милливу маънавии хос буданд. Аксарияти мамолики олам тоҷику Тоҷикистониро маҳз бо оинҳои неки ниёгон ва анъанаҳои миллиашон мешиносанду онро миллати маданиятпарвару фарҳангдӯст эътироф кардаанд. Хосатан занҳои зебову олиҳаи Тоҷикистон ончунон зебо либоси миллии тоҷиконаро бар бар менамоянд, ки он ифодакунандаи назокати занона мебошад. Зеро дар ҳақиқат либоси миллии тоҷикона ҳам зебову шинам ва ҳам инъикоскунандаи оинҳои неки башарият мебошад.

Дар даврони Истиқлолияти давлатӣ бо шарофати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар баробари вусъат ёфтани тамоми соҳаҳои афзалиятноки ҷомеа ба истеҳсоли матоъҳои ватанӣ, ки маҳз бо нахи пахта истеҳсол гардида ба саломатии инсон безарар мебошад рушд ёфтааст. Бо ифтихор метавон аз ин озодию ободӣ тоҷикона пӯшему онро пос дорем. Зеро на ҳар миллату халқияти саодате, ки мо имрӯз онро дорем, соҳиб мебошанд.  Ба ҳамин хотир ҳамаи моро мебояд, ки сазовори чунин саодати зиндагии шоиста бошему арзишҳои олии халқамонро эҳтиром намоем.

Ҳамаи моро маълум аст, ки дар ҷомеаи муосир баробари зуҳур пайдо кардани ҳар гуна ташкилотҳои ифротӣ, дар байни мардум истифодаи фарҳанги бегонапарасти низ мақоми худро касб кардааст. Аммо чунин рафтори занону бонувни мо, фарҳанги халқи моро коста мегардонад, зеро ки имрӯз бо таассубкори ба  фарҳанги бегонагон либосу фарҳанги дигар қавму миллатро истифода мекунанд. Вақте, ки мо худ дорои либоси миллӣ ва дигар оинҳои ниёгонии тоҷикона ҳастем чи зарур аст, ки тақлид ба бегонапарастӣ намоем. Мардуми тоҷик ҳеҷ гоҳ дар такя ба арзишҳои бегонагон амал намекард. Ҳоло ҳам аксарияти мардум нафрат ба онҳое доранд, ки ба фарҳанги миллӣӣ тоҷикона нуқс ворид намуда, тақлид ба фарҳанги бегонагон аз ҷумла сатру ҳиҷоб баста, ҷомеаи соҳибистиқлолу озодиро моро рахна заданианд. Ҳоло, ки  мардуми мо дорои инқадар аришу фарҳанги воло ҳастанд чӣ зарурат аст мардуми моро, то аз либоси бегонагон истифода мекунанд. Моро атласу чакану адрас дар тамоми ола ҳамчун нишони тоҷикон машҳур кардааст. Сатр бар сару ҳиҷоб бар тан ҳеҷ гоҳ оини тоҷикон набуд. мардумони  тоҷик хосатан занону бонувон моро бо либоси миллии тоҷикона др тамоми олам шинота гардониаанд. Мо албатта маҳз бо оинҳои тоҷиконаи хеш ифтихор дорем ва то ҷон дар бадан дорем аз Тоҷикистон ва аз арзишҳои олии он ҳифзу ҳимоя хоҳем кард.

Раҳмонқулова Эъзозахон, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд