Назару интизорҳои Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон  аз ҷавонон бисёр нек ва баланД мебошад. Бинобар он Ҳукумати мамлакат барои дастгирии ҷавонон дар раванди илму фарҳанг ва маданияти комил  бисёр ғояҳои бузург пешниҳод карда истодааст. Зеро  ҷавонон ояндаи миллат ва пойдевори давлати азизамон мебошанд, ки тавассути меҳру муҳаббат ва нишондодҳои бузурги кирдорҳои онҳо  мамлакати  азизамон ба пеш меравад.

Инчунин  Президенти кишвар ҳангоми ҷаласаи нахустани шӯрои мазкур мақому рисолати ҷавононро дар давлати миллӣ чунин таъриф намуданд: “Аз баракати истиқлолияти  давлатӣ имрӯз дидгоҳ ва ҷаҳонбинии ҷавонон ба куллӣ тағйир ёфта, сатҳи одобу маърифат ва муносибати онҳо ба зиндагӣ ва иштирокаҳшон дар корҳои давлативу ҷамъиятӣ бомаротиб беҳтар шудааст. Онҳо нисбат ба ҷавонони охири асри гузашта ба масъалаҳои ҷамъиятӣ ва давлатӣ назари ниҳоят фаррох доранд”.  Ин гуфтаҳои Ҷаноби олӣ бениҳоят бузург буда, ҳиссиёт ва муҳаббати  ҳар як ҷавононро баланд мегардонад.

Айни замон бо сад афсӯс сомонаҳое, мавҷуданд, ки бо ваъдаю суханҳои фирефтаи худ фикру ахлоқи ҷавонони имрӯзаро вайрон карда истодаанд. Ба монанди  Bomdod.com , ки яке аз қабили чунин сомонаҳо мебошад.  Имрӯзҳо ки дар арсаи ҷаҳон телекоммуникатсия хеле авҷ ёфта истодааст, бинобар он бисёр ҷавонон ба иентернет бисёр вақти худро гузаронида, ба чунин сомонаҳо ворид гашта истодаанд. Сухану ваъдоҳои ноҷолиб ва фирефтаи ин сомонаҳоро гӯш карда истодаанд, ки ин боиси ифтихор нест. Зеро мақсади  онҳо бо ин суханҳо дурӯғи худ дар он зоҳир мегардад, ки  сулҳу суботро аз кишвари азизамон мағлуб намуда, давлатамонро ба давлатҳои харобазор табдил диҳанд. 

Бо ин мушкилиҳо, яъне чунин сомонаҳо имрӯзҳо тамоми дунё дар ҷунбиш мебошад, зеро чунин сомонаҳо дар тамоми мамлакатҳои дунё фикру ахлоқи ҳамидаи шаҳрвандонро вайрон намуда истодааст, ки ин вайрониҳо сулҳу суботи бисёре аз мамлакатро мағлуб намуда, давлатро ба харобазорҳо табдил дода истодааст. Бинобар ин ҳар як ҷавонон ба ин гуна сомонаҳо ба монанди Bomdod.com  ворид нагарданд ва ба ягон суханҳои дурӯғи онҳо аҳамият надиҳанд. Худ ва ёру наздиконро аз чунин сомонаҳо эмин нигоҳ доранд. Зеро маърифати дурустии онҳо метавон боз ҳам дар самтҳои гуногуни ҳаёти кишвар, аз ҷумла, дар соҳаи варзиш, илм, ихтирооту навоварии техникӣ  давлати азизамон ба муваффақиятҳои бештар ноил гардад. Инчунин ҳар як ҷавонон бояд дар ёд дошта бошанд,  ки бо ташабусҳои шоиста ва эҳсоси баланди ватандорӣ дар рушди Тоҷикистони азиз ҳиссси арзишманд мегузоранд. 

 

    Акбарова Н. А.., Ассистенти кафедраи моли ва қарз