Пас аз нашри видеонамоиши «Манқурт» ва хондани мақолаи Самиев Холмаҳмад таҳти унвони «ТЭТ ҲНИ ҲАМОНО АЗ РОҲИ ТЕРРОР КОРА МЕГИРАД» хотироти ман ба амали террористии чанд сол пеш  санаи якуми сентябр дар шаҳри Хуҷанд рухдода рафт. Дар ин амали ваҳшиёна ҷавонони истаравшанӣ даст доштанд, ки гӯиё барои қасос ин корро карданд. Бо ҳамин хотирҷамъ гардида шукронаи тинҷиву аммонии кишварамро мекардам. Чун медидам, ки дар гӯшаву ақсои олам ҳодисаи даҳшатбори худро дар бозору масҷид тарконидани одамонро медидаму ангушти ҳайрат мегазидам, ки то куҷо насли одамӣ бераҳму золим ва кундзеҳн шудааст, ки дидаву дониста ҷони худрову дигаронро ба ҳақ месупорад. Чун хондаму иттилоъ ёфтам гурӯҳҳои зиёде бо номи исломӣ миёни омма, хосса ҷавонон ташвиқоти зиддиинсонгароёна мебаранд. Гӯиё исломи пок бояд дар хилофат ва тибқи амрҳои он зиндагӣ кунад. Ҳодисаи даҳшатбори куштори сайёҳон санаи 29 июл дар ноҳияи Данғара дар қатори дигарон маро низ ошуфтахотир намуд. Зеро миллати фарҳангпаноҳи маро чун минтақаи амалкарди террористӣ васоити ахбори омма муаррифӣ намуданд.

 Аслан решаи ин ҳодиса аз куҷост ман пас мутоилаи маводи Холмаҳмад Самиев, устоди Донишгоҳи миллии Тоҷикистон дарёфтам. Пушти ин ҳодисаи нангин Абу усомаи Норакӣ яке аз парвардагони мактаби террористии ҲНИ меистад.  Ӯ ки Назаров Тоҷиддин ном дорад,   ҳанӯз айми ҷавонӣ чун узви фаъоли  ҲНИ бо тавсияи Манонов Шералӣ ба Русия рафта, дар ҷалби ҷавонон ба сафи ҲНИ кӯшишҳо кардааст. Чун қудрати ҲНИ то боре кам гардид, ҷавононро ба ДИИШ даъват мекардагӣ шуд. Ӯ шаҳри Хоши Ҷумҳурии Исломии Эронро макони зиндагии худ қарор дода, аз ин мактаби терористии Эрон сабақҳои террористӣ гирифтааст. Ва вазифаи ӯ бар ивази маблағҳои ҳангуфти хоҷагони Эронӣ ва Кабирӣ ташкил намудани амалҳои террористӣ дар ҳудуди Тоҷикистон мебошад.

Чӣ бояд кард, ки ҷавонони мо ба чунин роҳ нараванд. Тарбияро аз оила бояд шуруъ кард. Ин мисраҳоро навишта хотироти даврони ҷавониам пеши назарам омад. Раҳмати модари меҳрубонам мегуфтанд, ки «Вақте, ки ба падарат дар муошират мешавӣ, чашматро ба замин нигоҳ карда гапзанон кун», ки ин эҳтиром нисбат ба падар аст. Боз таъкид мекарданд, ки дар «вақти суханронӣ бо падарат калимаҳои дағалонаро истифода набар!». Ин суханҳо як ҷаҳон маънии калон дорад, ки дар амал ҷорӣ кардан ин гуфтор барои баодоб шудани фарзанд саҳми арзандаро мегузорад.

Дар ҷавониам, раҳматӣ падари бузургворам моро ба инсондӯстиву хоксорӣ ва меҳнатдӯстию гирифтани савоб аз хизмати калонсолон тарбия мекарданд. Он кас мегуфтанд, ки «Вақте, ки калонсолон ягон бор мебардоранд ва дар роҳравӣ азият мекашанд, ба онҳо дасти ёри дароз намо, яъне даррав рафта бори онҳоро то ҷои лозимӣ бурда деҳ ё зери дасташон қаппида то хонаашон бурда мон». Ин сухану маслиҳатомезӣ калонсолон, албатта ҷоизи қайд аст ва имруз ин хел маслиҳатҳо бояд ҳамчун қоида дар майнаи ҷавонон ҷой гирад.

Абдушукур Назаров,

доктори илмҳои иқтисод,

профессор,

устоди кафедраи иқтисодиёти ҷаҳонии ДПДТТ,

шаҳрванди фахрии шаҳри Хуҷанд

 

Аз куштори 4 сайёҳи хориҷӣ, ки дар минтақаи Данғараи вилояти Хатлон бо дасти терористони давлати исломӣ ва ТЭТ ҲНИТ рух дода, як ҳафта сипарӣ шуд. Новобаста аз ин мӯҳлати начандон дур атрофии ин ҳодисаи нанговар дар нашрияву сомонаҳои хориҷӣ версияҳои гуногун дар бораи фармоишгари асосии ҳодисаи мазкур ба табъ расиданд. Аввалин шуда мақомоти қудратии кишвар эълон дошт, ки пушти ин қазия ТЭТ ҲНИ меистад ва ин беасос ҳам набуд. Зеро ҳини дастгир шудани яке аз саркардаҳои ин гурӯҳ Х Абдусамадов иқрор шудааст, ки ӯ бо тавсияи қорӣ Носир, як узви ҲНИ ба ин кор даст заданд. Аммо баъдан ҷониби ДИИШ дар сомонаҳо эълон доштанд, ки масъулияти ин акти террористиро гурӯҳи ҷангиёни ДИИШ ба гардан мегиранд. Ва ҳатто навори видеоиро низ пахш намуданд, ки дар он ҷавонон ба номи Ал- Бағдодӣ, роҳбарияти ДИИШ қасам ёд мекунанд.

Пас аз нашри ин изҳорот мақомоти кудратии кишвар аз ҷониби расонаҳои хориҷӣ махсусан расонаҳои нашри руси мавриди интиқод қарор гирифтанд. Ҷониби наҳзатиён низ бо исрор даст надоштани худро эълон доштанд. Аммо моҳияти масъла дар ин чанд рӯз равшану возеҳ гардид. Маълум шуд, ки ҲНИ ва ДИИШ дар ҳамбастагӣ ин корро анҷом додаанд.

Зиндагиномаи Абдусамадов Х он аст, ки ӯ парвардаи мактаби террористии Қуми шаҳри Эрон буда, баъдан тариқи Афғонистон ба Тоҷикистон омада, дар чандин амалиётҳо ширкат варзид. Тавассути Озарбайҷон ба Эрон рафта онҷо машқу тамрин кард. Муаллифи мақолаи «Коршиносони ғайрҳирфавии Рус ҳақиқатро нодида мегиранд» Баҳтиёр Раҳимов дуруст қайд кардааст, ки Х. Абдусамадов узви ҳақиқии ҷангиёни ДИИШ мебуд, пас баъди амалиётҳои ҷангӣ ӯ ба Эрон не, балки ба Туркия мерафт. Яъне, ин нафари гумроҳро маҳз хоҷагони Эронӣ бар зидди Тоҷикистон омода намуданд.

Фармоишгари ҳодисаи террористӣ дар Тоҷикистон маҳз Қорӣ Носир, ки дар гузашта узви фаъоли ТЭТ ҲНИ буд, мебошад. Падари ӯ низ сарсупурдаи ин ҳизб буд. Маҳз Қорӣ Носир бо супориши хоҷагони Эронии худ ҷавонони гумроҳро, ки аксаран дар Русия буданд, ба доми худ кашида, ин амали ноҷавонмардонаро ташкил намуданд. Онҳо бо маблағи хеле кучак оилаҳои солими кишварро ба доми бало кашиданд Ҳатто волидайни яке аз ин кушташудагони ҳодисаи террористӣ иқрор шудааст, ки фарзандаш моҳи феврал барои пулкоркунӣ ба муҳоҷирати меҳнатӣ рафта, ҳамагӣ ду бор пули ночиз ба унвониашон фиристодаанд. Маҳз гумроҳии фарзандаш буд, ки ӯ ҳатто боре ҳам занг зада аз омаданаш пайғом нафиристодааст. Пас маълум, ки душманони миллат ин ҳамаро тарҳрезӣ намуда, ба хотири паст намудани эътибори миллат, шаъну шарафи ҳар як сокини кишвар ба чунин пастфитратиро раво диданд. Мардум бори дигар дарк намуд, ки пушти ин ҳама ноамниҳо кӣ меистад? Наҳзатиён ва Эрониён. Шахсияти рӯзномнигорони варзидаи Рус Аркадий Дубнов ва Виктор Панфилов ба ҳамаи мо маълум. Маҳз ҳамин хабарнигорони рус мақомоти интизомии кишварро ба ноӯҳдабароӣ ва гуноҳро ба гардани ТЭТ ҲНИ бор кардан матолиб навишта, ҷомеаи ҷаҳониро ҳушдор доданд, ки Ҳукумат нисбати рақиби «сарсахташ» тӯҳмат мекунад. Парда аз рӯи ҳақиқат бардошта шуд. Ин журналистони фурӯхташуда ҳамеша аз манфиати ҲНИ ҳимоят мекунанд, зеро манфиати беше аз ин мебинанд. Аслан муаллиф дуруст қайд кардааст, ки ҳадафи ҷангиёни бо ном ДИИШ ва наҳзатиёни исломӣ як аст. Нооромии ҷомеа. Пас ин бор низ ҲНИ ба шикаст дучор шуд…  

Абдуқаҳҳор Бӯриев,

устоди кафедраи физика ва математикаи ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд,

номзади илмҳои физика ва математика,

собиқадори меҳнат

 Тафаккури ҷомеаи муосир имрӯз имкон намедиҳад ки нафарони маҳдуд ба ҳизбу ҳирфаҳои сиёсӣ мардумро ба ҷониби мақсаду омолҳои шахсиашон раҳнамун созанд. Зеро халқи тоҷик аз зарбаҳои сахти таърих сабақ омӯхта, аз худсӯзиву ҷудоихоҳӣ ба худсозиву кишварсозӣ омада расидааст. 

Муҳиддин Кабирӣ, раиси ҳизби экстремистиву террористии ҲНИ ва ҷамъи ёронаш натавонистанд аҳдофу мароми ҳизби хешро дар замони фаъолияти қонуниашон миёни ҷомеа роҳндозӣ намоянд.  Тавсеаи суҳбату нишастҳои мардум бо Муҳиддин Кабирӣ худ ошкор буд, ки ӯ ва ҳизби ӯ чи мақсадҳои нопок доранд.  Бояд ӯ амалан ба анҷоме коре даст занад буд, ки он шоиста бошад ва агар аз дасташон намеомад ақаллан, кӯшиш мекарданд, ки ба истиқрору оромии кишвар халал ворид насозанд.

Ҳодисае, ки чанд рӯз пеш дар минтақаи Себистони ноҳияи Данғара рух дод маҳз дасти наҳзатиён бо ёрии манқуртони ДИИШ буд. Танҳо Худованд медонист, ки агар мақомоти амнияти 14 нафар манқуртони дигарро, ки мехостанд тариқи дарёи панҷ ба Тоҷикистон  гузаранду даст ба террор зананд, боздошт наменамуданд.

 Аммо фарҷоми сабукфикриҳо чи шуд ба худатон маълум. Мо бояд аз ин сабақи хуб гирем ва ҳушёрии сиёсиро аз даст надиҳем.

Н.Бобоҷонова, устоди кафедраи дизайн ва меъморӣ

Р. Зокиров, устоди кафедраи дизайн ва меъморӣ

М. Мирхолиқов, номзади илмҳои техникӣ, устоди кафедраи дизайн ва меъморӣ

 

 

Қазияи Ҳамзаи бемор, фарзанди Тилло Кабирӣ ва набераи роҳбари ТЭТ ҲНИ Муҳиддин Кабирӣ дар ҳафтаи охир ончунон расонаӣ шуд, ки таблиғгарони ин гурӯҳи ифротӣ даст ба боло намуда ҳатто гуфтанд, ки мо «ғолиб» шудем.

Думравони ҲНИ дар муроҷиатномаҳои худ ҷониби Тоҷикистонро ба он айбдор карданд, ки ин қазияро сиёсӣ намуданд, бехабар аз он, ки баъд аз бохти ногаҳонӣ дар конфронс бахшида ба Рӯзи ваҳдати миллӣ ин қазия баҳонае буд барои қасдгирӣ. Ҳарчанд ҷониби Тоҷикистон ахиран пас аз тахт шудани ҳуҷҷатҳои Ҳамза ва модараш ба онҳо иҷозати парвозро доданд, дар расонаҳои гуногун нуктаи назари «чеҳраҳои ошно» ба монанди  Алим Шерзамонов, Бобоҷон Қаюмзод, Файзинисо Воҳидова, Мирзо Салимпур, Виктория Надеждина ба таври яктарафа баҳогузорӣ шудааст. Онҳо  дар нигоштаҳояшон  ин қазияро пирӯзӣ гуфтаанд. Аслан ин нафарон бераҳму кӯрдиланд, ки бемории Ҳамзаро баҳона карда, алами шахсии худро болои давлат ва Ҳукумат бор карданд. Гумон мекунам барои онҳо саломатии Ҳамза чандон муҳим нест. Муҳим он аст, ки Ҳамза барояшон баҳона буд. Шахсан нафрати манн нисбати Кабирӣ боз ҳам зиёдтар шуд. Ӯ метавонист  ёрдамчиёни худро гӯяд, ки аз саломатии Ҳамза фикр кунанд на манфиати худу ҳизб.  Ҳатто Файзинисо Воҳидова «ҳуқукшинос» ончунон дар навиштааш  модари Ҳамзаро тасвир кардааст, ки гӯиё аз зулмоту зулму дод ӯ берун рафта бошад. Воҳидоваи қадрношинос Шумо худро олиҳа нагиред. Пушти парвандаҳои Шумо низ садҳо оилаҳо хисроти зиёде дидааст.

Чун мебинем, аксари мусоҳибон ҳамонҳоеанд, ки алайҳи давлат идеологияи «манфиатҷӯёна» мебаранд. Пас маълум, ки онҳо «фабрикаи ҷавоб» кушодаанд на давлат ва Ҳукумати Тоҷикистон.

Дар расонаҳои хабарӣ чарх задании хабари бемории набераи Муҳиддин Кабирӣ Иброҳим Тиллозода ва «монеа» эҷод кардани мақомоти кишвар барои табобати ӯ дар хориҷи кишвар сару садоҳои гуногунро ба бор овард. Гурӯҳе, ки аз асли воқеа хабардор нестанд, ба хотири дилсӯзӣ аз ин кӯдаки маъсум шадидан  мақомоти интизомиро барои «бераҳмӣ» интиқод мекунанд. Аммо воқеияти ҳол он аст, ки командаи Муҳиддин Кабирӣ бо истифода аз ин ҳолати қулай барои бадном кардани давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон саъй меварзанд.Чунин шеваи мафкураи мардумро ба даст овардан аз шеваҳои асосии корбарии Кабирӣ ва ёронаш мебошанд. Ин як навъ кӯшиши бадном кардани давлат мебошад. Ҳол он ки модари Иброҳим, яъне келини Муҳиддин Кабирӣ иқрор мешавад, ки омили ба тахир афтодани сафари онҳо ба хориҷи кишвар барои табобат дигар аст. Яъне ҳуҷҷатҳо барои сафар бо айби худи модари Иброҳим пурра тахт нашудаанд. Ин барои онҳо дар хориҷи кишвар мушкилӣ эҷод мекунанд. Аммо наҳзатиён ин ҳамаро ҷомаи сиёсӣ пӯшонида, мехоҳанд ҷомеаи ҷаҳониро ҳушдор диҳанд, ки ҳуқуқҳояшон нақз мешавад. Бояд мардона иқрор шуд, ки Кабирӣ ин бор низ мағлуб гардид. Зеро чунин баҳон, ки ба эҳсоси мардум бозӣ кардан аст, барои рақибе, ки худро пурқувват вонамуд мекунад, айб аст. Мард бояд буд ва мардона мубориза бурд.

Албатта мо медонем, ки чунин мушкилӣ ва вазъи ноҳинҷорро барои душман раво намебинем. Кӯдак бемор аст, вале онро ҳангома кардану дилашро ба зиндагӣ сард намудан чӣ ҳоҷат аст. Сандгиле низ ин ҳамаро дида, ба хотири саломатӣ аз ҳама чиз гузашт мекунад. Аммо бояд барои табобат дар хориҷ шахс зинаҳои ҳуҷҷатгузориро паси сар намояд, вагарна дар хориҷ  ба мушкилиҳои дигар мувоҷеҳ хоҳад шуд. Аммо пайвандони тифле, ки бемориаш чандин моҳҳо гузаштааст, акунун аз хобир гарон хестаанд. Мебоист, ки ғами кӯдакро пештар мехӯрданд. Аммо имрӯз бемории набера аслиҳаи асосии ҷанги иттиллотии Кабирӣ гардидааст, ки бо ин амалаш ӯ мехоҳад ҷонибдорони хешро боз ҳам зиёд намояд.

Бо қатъияти том гуфтанием, ки чунин сенариясозиро сокинони кишвар қабул надоранд ва бе  ҳамон имзоҳои сохтаву муроҷиатҳои беасос давлат ҳомии сокинонаш ҳаст ва ҳаргиз пеши роҳи табобати Иброҳим Тиллозодаро нахоҳад гирифт.

Яқинан мо ҳам мехоҳем, ки Ҳамза шифои комил ёбад. Зеро ӯ гуноҳ надорад, модари дилреши ӯ низ дар ин бозиҳои сиёсии наҳзатиён сахт азият дид. Тифлии беғашии кӯдаконаи Ҳамзаро ҳамаи мо орзумандем.

Бойпочо Фатҳиддинов,

номзади илмҳои техникӣ,

дотсент,

устоди кафедраи автомобилҳо ва идоракунии нақлиёт

    

 

 

 

 Хатарҳои нави геополитикӣ, ки сарчашмааш аз давлати исломии Ироқ ва Шом бармеояд, ҷомеаи ҷаҳониро ба ташвиш овардааст. Махсусан ангезаҳои ин қувваҳои иртиҷоӣ  ба зеҳну тафаккури ҷавонони мо таъсири баде гузошта истодааст. Аксари ҷавонони мо дар муҳоҷирати меҳнатӣ пойбанди афкори  ифротгароёна гардида, фарҷоми тақдиру қисмати хешону прайвандони хешро фикр намекунанд. Гузашта аз ин дар қатори ин ниҳоди террористи барои миллати мо хавфи дигари амниятӣ ин фаъолияти густурдаи ҳизби терроистию ифротгарои наҳзати исломи кишвар хатари дигаре ворид кардааст.

Аъзоёни ин ҳизб барои ширкат кардан дар ҷангҳои зидди давлатҳои қонунии Ироқ ва Сурия шомили ДИИШ гаштанд.

Мувофиқи иттилооти Вазорати корҳои дохилии Тоҷикистон ҳоло дар кишварҳои Сурия ва Ироқ наздик ба 300 нафар шаҳрвандони Тоҷикистон меҷанганд. Нисбати 85 шаҳрвандони Тоҷикистон, ки дар кишварҳои Ироқ ва Сурия меҷанганд, аз ҷониби Прокуратураи генералии Ҷумҳурии Тоҷикистон парвандаи ҷиноятӣ кушода шудааст.

Боиси зикр аст, ки ҳизби наҳзати ислом пеш аз ҳама ҷузъи таркибӣ ва ҷудонопазири шабакаи террористӣ буда, бо радиои ифротии «Зелло» ҳамкории зич доранд. Маҳз ҳамин тадбири онҳо буд, ки чанд тан аз ҷавонони навхат барои канда шудани риштаи ҷони сайёҳони бегуноҳ сабаб гардиданд.  

Чӣ бояд кард? Беҳтарин мубориза бар зидди тундгароён ин маърифати баланди сиёсӣ доштан аст. Ҷомеаро бояд мо омода кунем, то мафкураи онҳо ба ин ҳизбҳо нагаравад. Он гоҳ мо пирӯз хоҳем шуд.

Анвариддин Муҳиддинов, доктори илмҳои биологӣ,

Толмас Сайфуллоев, номзади илмҳои кишоварзӣ

А. Рашидов, номзади илмҳои кишоварзӣ

 

 

Борҳо ба хул савол медиҳам, ки чаро аксари узви ҷомеа дар мавриди интиқоди кишвари мо аз ҷониби душманони миллат мавқеи бетарафиро ишғол мекунанд. Гӯиё лаб ба хомӯшӣ нишастан беҳтарин неъмат барои онон аст. Имрӯз даҳҳо сомонаҳои иҷтимоӣ бо пуштибонӣ аз амалҳои ноҷавонмардонаи душманони миллат наворҳои онҳоро пахш намуда, ба суханҳои бемазмуну пучи онҳо арҷ мегузоранд.

Як тан аз воизони ҲНИ, ки худро аз табори озодандешон медонад Шарофиддин Гадоев, ки қаблан дар Тоҷикистон соҳибкори муваффақ буд, имрӯз гуреза шуда, касби «ровигӣ»-ро бар ӯҳда дорад. Идеяҳои хому хаталаи ӯро мо борҳо дар видеомуроҷиатҳо дидаему ба нерӯи зеҳнӣ, донишу малакаи ӯ баҳои сазовор додаем. Аммо ин бор ин нафари гумроҳзада, ки пойбанди хоҷагони бегона гардидааст, дар яке аз «барнома»-ҳои худ аз ҷомеаи кишвар ва онҳое, ки дар хориҷ зиндагӣ мекунанд, даъват ба амал овард, ки санаи 14 август дар шаҳри Берлин гирдиҳамоӣ ташкил кунанд. Номбурда мақсади гирдиҳамоиро гӯиё аз «беадолати ҳукумати кунунӣ» медонад. Ин нафар ва роҳбарони онҳо замоне дар кишвар осудаҳолона маблағҳои ҳангуфт ба даст меоварданд. Чун давлат ва Ҳукумат лаҷоми сарчашмаҳои даромади молиявии онҳоро дошт, думро хода карда, имрӯз алами худро бо воситаи мардуми осоишта гирифтанӣ мешаванд.

Шарофиддин Гадоев дар барномаи бесару нӯги худ аввал аз тақдири тифлаки маъсум Ҳамза ёдовар шуда, иброз доштааст, ки давлат ба хотири қасд ситониданд аз Кабирӣ нахостанд небераашро ба хориҷ фиристанд. Охир эй ноодамон, нобакорон мақомотҳои қудратӣ на ба хотири Кабирӣ балки ба хотири тақдири ин тифл дар хориҷи кишвар нагузоштанд то онҳоро дар печутоби муҳоҷират танҳо монанд. Зеро чун пой бар остонаи давлати Туркия ниҳодӣ ҳатман аз расмиёти буду бошад мепурсад. Агар воқеан ҳам Ҳукумат хостгори бад шудани ҳолати Ҳамза мебуд, ба ӯ ҳуҷҷатҳояшро намедоданд. Маҳз  сари вақт омода шудани паспорти хориҷӣ имконият дод, ки онҳо сафар кунанд. Душманони миллат ба ҷои сипос намудан, боз аз домони Ҳукумат мегиранд. Ин худи наҳзатиён, хосса Кабирӣ ва ёронаш бо истифода аз бемории наберааш қазияро сиёсӣ намуданд. Боз ҷониби мухолифин шарм накарда алайҳи ин амали ҷавонмардонаи мақомотҳои қудратии тоҷик «пикетҳо» доир намуданд. Худи модари Ҳамза ба корманди радиои «Озодӣ» иқрор шуда буд, ки мушкилӣ танҳо ба ҳуҷҷатгузорӣ буд. Аммо кӯрдилон Роҳбари давлат ва умуман сиёсати кунуниро тавре вонамуд мекунанд, гӯиё дар тинати ҳукуматдорон раҳму шафқате нест. Магар онҳо бехабаранд, ки дар сиёсати давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва шахсан Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  дасти ёрӣ дароз кардан ба ятимону бепарасторон ва маъюбону камбизоатон  дар мадди аввал қарор мегирад. Мо борҳо шоҳид шудаем, ки Сарвари давлат зимни сафарҳои кори худ ба ин ё он минтақаи ҷумҳурӣ ҳатман аз рӯзгори ятимону бепарасторон ошноӣ пайдо намуда, шодишарики тантаҳои онҳо мегарданд.

Махсусан дар сафари навбатии худ ба вилояти Суғд Сарвари давлат дар шаҳрҳои Истаравшану Конибодом бо доираи васеи наврасони ятим сӯҳбати гарму самимӣ намуда, дар баробари тақдими тӯҳфаҳо онҳоро барои таҳсили хубу меҳнатдӯстӣ талқин намуданд. Дар ин вохӯрӣ ба Вазорати маориф ва илми кишвар дастур доданд, ки барои идомаи таҳсил ва муҳайё намудани шароити зисти онҳо аз тамоми воситаҳо истифода баранд.

Ҳамчунин тайи солҳои соҳибистиқлолии кишвар роҳбарони вилояту шаҳру навоҳӣ, масъулони корхонаву ташкилотҳоро муваззаф гардиаанд, ки сарпарасти Хонаи кӯдакон  ва мактабинтернатҳо бошанду новобаста аз ҷашну маросимҳо аз аҳволи наврасон огоҳ бошанд.  Ҳамасола барои беҳтарнамоии шароити таҳсилу зиндаги ятимону бепарасторон аз буҷаи давлат миллионҳо сомонӣ масраф мешавад. Алҳол дар ҳудуди вилоят наздики 40 Хонаҳои кӯдакон, мактаб-интеренатҳо мавҷуданд, ки дар ин муассисаҳо кӯдакон ба таҳсилу тарбия фаро гирифта шудаанд.

Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд низ пайваста барои беҳбудии вазъи иҷтимоии ятимону бепарасторон тадбирҳои судманд меандешад. Чанде пеш дар рӯзҳои таҷлили Наврӯзи оламафрӯз ба мактаб- интернати шаҳри Бӯстон компютерҳои замонавӣ ва нақлиёти мусофирбари хизматӣ тақдим карда шуд. Ин таваҷҷӯҳи агар аз як тараф барои боз ҳам баланд бардоштани фарҳанги истифодаи технологияи муосир кӯдакон мусоидат намояд, аз ҷониби дигар ба онҳо имконият медиҳад, ки дар мавсими таътили тобистон аз маконҳои хушобу ҳавои вилоят ва ҷумҳурӣ тавассути ин нақлиёт дидан кунанд.

Мо медонем, ки дар сатҳи Ҳукумати Ҷумҳурӣ барномаҳои махсус барои ятимон роҳандозӣ гардида, аксари хатмкунандҳо тавассути квотаҳо ба мактабҳои олӣ роҳхат мегирад. Дар муассисаҳои олӣ бошад, ба онҳо стипендия, кӯмакпулиҳо дода мешавад.

Ҳамчунин мо медонем, ки ятимон аз харидории либоси мактабӣ озод буда, ба онҳо имконияти баробар таҳсил кардан дар мактабҳои президентӣ ва гимназияву литсейҳо дода шудааст.   

Бо ин гуфтаҳои хеш Шарофиддин Гадоев ҳамчунин ибораеро ба кор бурд, ки худ ба он лоиқ нест: «Бетарафӣ аз бешарафист. Маҳз чунин бешарафон аст, ки мулки тинҷу ободи мо ба боди сиёсати дуруғини онҳо олуда мешавад.

Номбурда Фоима Давлатова фарзанди Шабнам Худойдодаваро низ сиёсӣ намуда, масъулини қудратии кишварро ба он айбдор месозанд, ки ба хотири модараш ӯро иҷозати парвоз надоданд. Аммо ин ҷо матлаб дигар аст. То ҷое иттилоъ дорам Фотима низ дар ҳуҷчатгузориҳо саҳв кардааст ва дар сурати ислоҳи вазъ ӯ метавонад сафарашро анҷом диҳад. Бо намоишномаҳои дурӯғин Шарофиддин Гадоев мехоҳанд ба тори эҳсоси мардум нохун зананд. Мо боварии комил дорем, ки гирдиҳамоии наҳзатиён ба як саҳнаи мазҳакаомез бадал хоҳад шуд. Зеро ҳамонтаве ки мушоҳидаҳо нишон медиҳанд, мардум тӯдакаше доранд, ки бо роҳи сидқу сафо  ва аз рӯи меҳру вафо давлатро идора мекунанд.

Абдусабури АБДУВАҲҲОБ, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Тоҷикистони азизи мо дар охири садаи ХХ ба даргириҳои ҳалокатбор ва ҷанги бемаънии бародаркушӣ, ки асосу мақсади ин аъмол ба даст овардани ҳокимияти сиёсӣ буд, рўбарў гардид. Касрату касофати ҷанги шаҳрвандӣ боиси марги ҳазорон одамони бегуноҳ, муҳоҷирати бешумори сокинони осоиштаи Ватан, харобию хонаю манзилҳо, фалаҷ гардидани саноату истеҳсолот ва маҷмўан сабаби паҳн гардидани бўҳрони сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва маънавию фарҳангӣ шуд. Ба василаи маводи матбуоти даврӣ, мақолаю хотираҳо, китобҳо, ёддоштҳо, сабтҳои радиоию телевизионӣ мардуми тоҷик дарёфт, ки дар саргаҳи оташ афрўхтани низоъу кашмакашҳои дохилӣ кадом нерўҳо қарор доранд. Бо гузашти вақт мо дарёфтему фаҳмидем, ки ҳама гуна ҳодисаҳои нохуши солҳои 90-ум дар Тоҷикистон рухдода бо дастури хоҷагони хориҷӣ ва хоинони ватанӣ сурат гирифтааст.

Бо вуҷуди далелҳои беҳисоб ва шинохти шахсиятҳое, ки воқеан дар харобии сарзамини аҷдодӣ даст доштанд, Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо имзои якчанд қонуни афв гунаҳкорони ҳаводиси сиёсиро бахшиданд. Баъди талошу музокироти батакрор сулҳи деринтизор насиби халқу миллати мо ва тамоми сокинони мамлакат гардид. Давлату ҳукумат барои ҳар нафари сиёсии дар ҳодисаҳои солҳои 90-уми асри гузашта сарзада имконоту шароити ягонаро чун дигар шахсон фароҳам овард. Баъди оромию сулҳу субот бозингарони сиёсӣ ба Ватан баргашта, аз ҷомеаи озоди шаҳрвандии кишвар истифода бурда, бо ташкили ҳизб, рўзнома, маҷалла, сомона ва садҳо тақвиму варақаҳои пурнақшу нигор кори таблиғотиро бо усули мухталиф ба роҳ монданд. Ҳарчанд аксари онҳо соҳиби корхонаю муассисаҳои хусусӣ ва машғулиятҳои озоди соҳибкорию тиҷоратӣ буданд, ва ба қавле, дар шурўъу идомаи ҳамаи кори барояшон судманд озод буданд, ё вазифаҳои баландмақоми давлатиро ба уҳда доштанд, аз рўзгору таърихи начандони дур ибрат нагирифтанд. Маълум шуд, ки роҳбарияти Ҳизби наҳзати исломӣ ва ҳаммаслакони онҳо пайи шикастани пояҳои Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ тасмимҳо гирифта, дар дунболи табаддулоти сиёсӣ мебошанд. Ин буд, ки ин шахсиятҳои дар ҳақиқат барои таъмину пойдории мафҳумҳои муқаддаси Сулҳу Ваҳдат хавфнок аз камингоҳ берун омаданд ва чеҳраи аслии худро дар шакли табаддулоти сиёсӣ зоҳир карданд. Маҳз ҳамин кирдори сарварони ин ҳизби ифротии сиёсӣ боиси марги шахсони бегуноҳ, бахусус марги кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ гардид. Роҳбарият ва таблиғгарони Ҳизби наҳзати исломӣ дар хориҷ аз зодгоҳ ин аъмоли ноҷавонмардонаро назорату раҳнамоӣ карданд. Чи хеле ки дар урфият мегўянд «хас каму ҷаҳон пок». Дар фурсати кўтоҳ пайи ин тахрибкорон аз хоки поки Ватан рўфта шуд, вале сад афсўс, ки ин ҷамъи фирефта берун аз кишвар, дар долону толорҳо ва ҷойҳое, ки дар мамлакатҳои Аврупо чорабиниҳои сиёсӣ баргузор мешаванд, сўи ҳамватанону ҳаммилатони худ санги маломат меафкананд.

Филми мустанади «Манқурт», ки чанд рӯз пеш тавассути телевизион пахш шуд, бори дигар собитгари гуфтаҳои болоиянд. Маҳз бо супориши Муҳиддин Кабирӣ шумораи зиёди ҷавонони кишвар ба хлориҷ рафта, бинобар гумроҳии худ ба мактабҳои террористӣ шомил шуданд ва имрӯз аз роҳи интихобкардаашон сахт пушаймонанд.

Бояд ёдовар шуд, ки имрўз ҳар як шаҳрванди Ҷумҳурии Тоҷикистон аз мақсадҳои нопоку ғаразноки «муҳоҷирони сиёсӣ» огоҳ аст. Ин тоифа чашми бози дидани пешравиҳои сарзамини хешро надоранд ва дар кишварҳои хориҷӣ ба ҷойи баланд бардоштани парчами Ватан, ифтихормандию сарфарозӣ аз Сулҳу Ваҳдат ба туҳматноманависию дурўғу фиреб машғуланд.

 Тоҷикон халқи соҳибтамаддун ва дурандешанд. Ҳар яки мо бо роҳбарии Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон намегузорем, ки фарзандони раҳгумкарда боз тири кину адоват ҷониби бародару хоҳари худ кашанд. Мо фиребхўрдагони солҳои 90-уми асри ХХ нестем ва барои мо Сулҳу Ваҳдат, якпорчагӣ, ҳамдилӣ, ҳамраъйӣ ва бахту саодати якдигар волотарин гавҳарест, ки сарнавишт насибамон сохтааст.

Зафар Раҳмонов, номзади илмҳои филологӣ, дотсенти кафедраи забони давлатӣ ва ҷомеашиносӣ

Руководители и члены ТЭО ПИВ, находящиеся в международном розыске, продолжают свои безуспешные попытки привлечь внимание к исламистской партии и созданию "халифата". Они прячутся от заслуженного уголовного наказания за свои террористические действия, обращаясь к публике виртуально, посредством интернета.

Новым подтверждением причастности ТЭО ПИВ к террористической деятельности является выступление террориста-неуча "Абу Усома Нораки", активного члена ТЭО ПИВ. Он, на протяжении долгого времени используя религиозную безграмотность молодежи, привлекал ее в ряды ТЭО ПИВ. "Абу Усома Нораки" является одним из организаторов и руководителей теракта, совершенного 29 июля с.г. в отношении иностранных туристов на территории Дангаринского района Таджикистана, главным исполнителем которого был Абдусамадов Хусейн, активный член названной партии. О том, что "Абу Усома Нораки", прикрывающийся знаменем ИГИЛ, является членом ТЭО ПИВ свидетельствует тот факт, что он проживает в г.Хош Исламской Республики Иран. А, как известно, ни один член ИГИЛ из числа граждан РТ не сможет там жить, если только он не является членом ТЭО ПИВ. Факты упрямая вещь. И они убедительно свидетельствуют об этом.

И все же, кто он - "Абу Усома Нораки"? Под псевдонимом "Абу Усома Нораки" скрывается Назаров Тоджиддин Мирзорахимович, 1989 года рождения, уроженец и житель кишлака Узбеклангар города Нурек, с неполным средним образованием. Он плохо учился в школе, в связи с чем, был исключен из нее. Основным его занятием стало воровство на базаре, в магазинах и фруктовых садах. Закономерно, что этот парень попал в поле зрение местных мул. Ему не посчастливилось в школе, воровстве, зато "повезло" в религиозном обучении. Назаров Т.М., еще будучи подростком, вместо того, чтобы обучаться уму разуму в местной школе, посещал мечети. В этой связи Назарова Т.М. взял под свое начало руководитель ячейки ТЭО ПИВ г.Нурек Манонов Курбон.

Справка: Манонов Курбон Шералиевич, 1942 года рождения, уроженец Пянджского района, активный член ТЭО ПИВ, участник боевых действий во время гражданской войны в Таджикистане на стороне ОТО. На протяжении долгого времени Манонов К. обучал Назарова Т.М. религиозным догмам, восхищался успехами ученика, в связи с чем, несмотря на молодые годы, назначил его заведующим отделением культуры партийной ячейки г.Нурек, а также включил в футбольную команду "Солмони Форс", где тренировались другие члены ТЭО ПИВ.

В 2014 году, согласно указанию руководства ТЭО ПИВ, Назаров Т.М. в целях привлечения молодежи в ряды данной партии был направлен на территорию Российской Федерации, а после ему было дано указание вступить в ряды ИГИЛ.

Конечно, все эти действия не были инициативой самого Назарова Т.М., а управлялись его пивовским наставником Маноновым Курбоном, который в свою очередь действовал по подсказке высшего руководства ТЭО ПИВ. Его брат Манонов Абдушукур Шералиевич в 2015 году, после провала попытки вооруженного госпереворота в Таджикистане бежал в Латвию. Манонов А. как член ТЭО ПИВ продолжает свою антиконституционную деятельность, принял активное участие в позорной и неудачной конференции ТЭО ПИВ в июле 2018 года в г.Дортмунд. Его брат Манонов Хабибулло Шералиевич, 1978 года рождения, член ТЭО ПИВ принимал активное участие в сентябрьских событиях 2015 года, после чего бежал в Иран, где скрывается в настоящее время. Другой брат Манонова К. - Манонов Искандар Шералиевич, 1987 года рождения, уроженец Дангаринского района, в детстве получил нелегальное религиозное образование и при содействии Манонова Хабибулло в 2006 году был отправлен на учебу в медресе "Джамоат-ул-Мустафо" г.Гургон Исламской Республики Иран. Супругой Манонова Искандара является Гаибова Зайтуна Умаровна, 1987 года рождения, уроженка Фархорского района, которая обучалась в религиозной школе в г.Мешхед ИРИ. Все члены семьи Маноновых состоят в ТЭО ПИВ. В годы гражданской войны они находились в Иране, в 1998 году вернулись в Таджикистан.

Различные послания от имени и под флагом ИГИЛ подобно Назарову Т.М. в целях пропаганды и устрашения названная террористическая организация уже не использует. Это ТЭО ПИВ размахивает чужим знаменем, черным флагом ИГИЛ, прикрывая им свое очередное преступление.

Если кто-то настроен реалистично и у него есть желание взглянуть истине в глаза, биография, идеологическая ориентация, этапы формирования Назарова Тоджиддина как бойца ИГИЛ - члена ПИВ должны служить поводом для размышления.

Использование бренда ИГИЛ в качестве инструмента, завесы, прикрытия для своих целей, сокрытия следов деятельности ТЭО ПИВ, совершившей жестокий теракт в отношении иностранных граждан, которую ИРИ поддерживает идеологически, морально и материально, является нормой деятельности, методом многих спецслужб планеты. Как видно, в этом плане покровители ТЭО ПИВ - не исключению. Какая разница, какого цвета кошка? Лишь бы она действовала по назначению.

Так было и в 1990-е годы в Таджикистане, когда ТЭО ПИВ на основе плана своих зарубежных спонсоров начала вооруженную фазу гражданской войны. Первыми ее преступлениями были взятие в заложники, убийства, расчленение человеческих тел.

На пути пыток и издевательств над людьми именно они предвосхитили ИГИЛ на более, чем два десятилетия.

Изобретением пивовцев была "бочка-тюрьма" и "бочка-пытка". Бросив невинных людей в такие бочки, члены ТЭО ПИВ приказывали снаружи железными предметами бить по ним. От ужасного и громкого звука у человека в бочке лопались ушные перепонки. Человека доводили до состояния невменяемости, или же сердце у него останавливалось от сильной психологической нагрузки. Эти страшнейшие способы наказания, пыток и казней, изобретенные ТЭО ПИВ, были применены к тысячам граждан.

В любом государстве никогда не простят такие немыслимые преступления какой-либо террористической организации. Взять ту же Европу. Прошло 80 лет, но и сегодня не простили преступления, совершенные фашистами, и не простят в будущем. Указанные преступления ТЭО ПИВ ничем не уступают фашизму. Если фашисты убивали людей в газокамерах, то ТЭО ПИВ делала то же самое в железных бочках. Таким образом, можно с уверенностью сказать, что ТЭО ПИВ с начала 90-х гг. является изобретателем, "преподавателем" зверских бесчинств над человечеством, а ИГИЛ старательным "учеником-последователем". ТЭО ПИВ с самого начала своего существования была террористической и экстремистской организацией. Ее жертвами стали люди разных национальностей, проживающие в республике. И это - лишь несколько фактов, подтверждающих причастность ТЭО ПИВ к бесчеловечным преступлениям. Какие еще необходимы доказательства?

Поэтому новый теракт ТЭО ПИВ в Таджикистане, совершенный ею в отношении иностранцев, является симптомом того, что кровавую историю 1990-х пытаются повторить.

Публичное обращение таких неучей, членов ТЭО ПИВ, как Назаров Т.М и ему подобных, это - дело методическое, вполне ожидаемое.

Спросите любого жителя Таджикистана, родственников жертв гражданской войны в РТ. Пусть они расскажут вам подробности попытки создания исламского государства в РТ под флагом ТЭО ПИВ. Тогда вам станет известно, имеется ли разница между ТЭО ПИВ и ИГИЛ.

Указанное документальное подтверждение становления, перевоплощения в одночасье члена ТЭО ПИВ Назарова Тоджиддина в члена ИГИЛ - это простая, обычная закономерность. Если выяснять их общую цель, у обеих организаций это - создание Исламского государства. Как они пытались создать его в Сирии. Их идеологии идентичны. Изучите опыт гражданской войны в Таджикистане и узнаете их методы действия. Незначительная часть из них уже упомянута. Делайте выводы, ищите где есть сходство и различия. Не забывайте и об их покровителях. И о западных. И о восточных. И все становится ясно.

Самиев Холмахмад

кандидат исторических наук, доцент Таджикского национального университета

Центразия.ру

Волидайн пас аз ба дунё омадани тифл нахуст бо ниятҳои наҷиб ва орзуву умеди бепоён ӯро номи нек гузошта, барои ба камол расидан ва инсони нек шудани ӯ ҷаҳду талош меварзанд. Худ намехӯранду фарзандро мехӯронанд. Худ намепӯшанду ҷигарбандашонро мепӯшонанд. Шабҳо шабзиндадорӣ намуда,  худ намехусбаду фарзанди азизашонро мехобонанд. Ва хулоса тамоми ҳастии хешро баҳри фарзандаш бахшида, мекӯшад, ки тифли нозпарвардаш хубу саодатманд ба воя расида, фардо дар дами пирӣ дастгиру мададгораш гардад. Ба таъбири шоири бузург Тошхоҷа Асирӣ:

Падар аз шавқи дил дар кӯдакӣ дасти писар гирад,

Ба уммеде, ки дар пирӣ писар дасти падар гирад.

Аммо, мутаассифона, мисли Муҳиддин Кабирӣ ва дигар нохалафоне низ дар дунё арзи ҳастӣ доранд, ки аз гуфтаи волидайн берун по ниҳода, ҳатто волидонро мусибатзада карда, ба Модар-Ватан хиёнат мекунанд.                  

Тавре маълум аст террорист Муҳиддин Кабирӣ, ки пас аз ҳамчун ташкилоти террористӣ – экстремистии эътироф гардидани ҳизби наҳзати исломӣ ҳатто ба гуфтаҳои падараш гӯш наандохта, аз кишваре, ки дар он ба воя расидааст,  фирор карда, имрӯзҳо бар муқобили Ватан – Модар сангпартоӣ мекунад. Борҳо падари Муҳиддин Кабирӣ тариқи расонаҳои иттилоотӣ ба фарзанди нохалафаш муроҷиат намуда, хостори ба Ватан баргаштани ӯ карда буд, аммо муроҷиаташ ҳамчун падар ба писараш нагузашт. Падари Кабирӣ аз рафтору кирдори разилонаи фарзандаш ҳамарӯза тариқи расонаҳову садову симо огоҳ гардида, аз ба камол расидани чунин фарзанд борҳо изҳори норозигӣ кардааст. Тибқи иттилои бархе аз хешовандони наздики Тилло Кабиров, ӯ баъди ба бемории вазнин гирифтор шуданаш, ки сабабгори асосии ӯ фарзанди хоинаш террорист Муҳиддин Кабирӣ мебошад, Кабириро оқ карда будааст. Маҳз чунин кирдору рафтори Муҳиддин Кабирӣ ба он боис гардид, ки падараш дар назди хешу ақрабо ва ҳамдеҳагон шармсор гардида, дар дами пирӣ аз азоби фироқи фарзанди хоин ба бемории сактаи қаблӣ гирифтор гардида,  ҷон ба холиқи ҷонофарин супорид.  Аз ин  бармеояд, ки мусибати Кабирии террорист падарашро аз пой афтонду кушт. Ба ҳамин монанд имрӯзҳо чандин тан аз хоинони миллат аз дидори гарми падар маҳрум гардида, ҳатто аз гӯшаи тобути падар набардоштаанд. Ин хоинон супориш ва дастури хоҷагони хеш ва маблағи муфтро аз дидори гарми волидайн боло гузошта, ҳатто аз онҳо рӯй гардонидаанд. Мо, ҷавонони худогоҳу хештаншинос рафтору кордори чунин бешарафонро маҳкум менамоем, намегузорем, ки дигарбора ин нохалафон ҷавонони моро гумроҳ кунанд!

Рустам Ғуфронов,

донишҷӯи ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

 Дар Қоҳира Конференсияи байналмилалии илмӣ-тадқиқотӣ оид ба фаъолияти ташкилотҳои террористию экстремистии Ҳизби наҳзати исломӣ ва «Ихвон-ул-муслимин» доир гардид

Конференсияи илмӣ-тадқиқотӣоид ба фаъолияти  «Ҳизби наҳзати исломӣ ва «Ихвон-ул-муслимин»  1-уми август, аз соати 18:00 то 21:00 дар толори Шӯрои мисрӣ оид ба корҳои хориҷӣ, воқеъ дар  шаҳри Қоҳира, шаҳраки Маодӣ, кӯчаи Курнейши Нил, бинои Бурҷи 2 доир гардид. Чорабинӣ зери сарпарастии пажӯҳишгоҳҳои давлатии илмӣ-тадқиқотии Ҷумҳурии Арабии Миср – Шӯрои Миср оид ба корҳои хориҷӣ, Форуми мисрӣ дар масъалаҳои ВАО, Маркази тадқиқоти сиёсӣ ва хабарии «Ҳивор» ва Намоишгоҳи баҳрӣ гузаронида шуд.

Конференсия зери унвони «Миср ва Тоҷикистон дар мубориза бар зидди созмонҳои террористӣ. Омӯзиши тафсилии фаъолияти «Ихвон-ул-муслимин» ва ташкилоти террористию экстремистии Ҳизби наҳзати ислом» сурат гирифт. Дар рафти он таърихи созмонҳои террористии «Ихвон-ул-муслимин» ва ҲНИ, шабоҳати вазъияти ду кишвар, муштаракот ва ягонагии ин созмонҳои террористӣ, ки ҳарду кӯшиши ноором сохтани суботи ҳам Миср ва ҳам Ҷумҳурии Тоҷикистон доранд, дастгирӣ ёфтани ин ташкилотҳо аз ҷониби Ҷумҳурии Исломии Эрон, масъалаҳои мубориза ва ҳамкорӣ бар зидди терроризм дар Миср ва Тоҷикистон баррасӣ шуд.

Ҳамзамон, дар ҷараёни конференсия аксҳои воқеии амалҳои террористии ҲНИ, аз ҷумла ҷиноятҳои сангини содиркардаи он дар давраи ҷанги шаҳрвандӣ, ошӯби гурӯҳи Ҳоҷӣ Ҳалим ва кушта шудани сайёҳони хориҷӣ дар ноҳияи Данғара, инчунин филми мустанади «Решаҳои ноаён» дар бораи фаъолияти тахрибкории Ҷумҳурии Исломии Эрон дар Тоҷикистон намоиш дода шуд.

Дар чорабинӣ беш аз 150 нафар бо шумули коршиносони соҳа, устодони факултетҳои сиёсии донишгоҳҳои Миср, пажуҳишгарони сиёсӣ, рӯзноманигорон, мансабдорони давлатӣ, корпуси дипломатии кишварҳои хориҷӣ ва шабакаҳои телевизиони давлатии Миср ширкат варзиданд.

Меҳмонони хосаи конференсия собиқ Сарвазири Ҷумҳурии Арабии Миср Исом Шариф, собиқ Вазири рушди иҷтимоии кишвар Ҷуда Абдулхолиқ, намояндагони Маҷлиси Шӯро (Парлумон), вазоратҳои корҳои хориҷа, авқоф, Муассисаи ал-Азҳар ва ҳизбҳои сиёсии Миср, кормандони сафоратҳои Озарбойҷон, Қазоқистон, Алҷазоир, руҳониёни калисои масеҳиён ва дигарон буданд.

Ҷиҳати ироаи хулосаҳои хотимавии конференсия, пажуҳишгарони машҳури мисрӣ — собиқ сафири ғайримуқими Миср дар Ҷумҳурии Тоҷикистон, собиқ ёрдамчии Вазири корҳои хориҷӣ ва директори Шӯрои Миср оид ба корҳои хориҷӣ профессор Иззат Саъд ва собиқ Сарвазири Ҷумҳурии Арабии Миср Исом Шариф чунин пешниҳодҳоро манзур сохтанд:

  1. Фаъол гардондани тамоми муассисаю мақомотҳои давлатӣ дар соҳаи мубориза бар зидди идеологияи созмонҳои террористӣ ва хатарҳои он.
  2. Ҷоннок намудани нақши ВАО дар мубориза ба муқобили таблиғоту ташвиқоти тахрибии созмонҳои террористии «Ихвон-ул-муслимин» ва ҲНИ.
  3. Ба роҳ мондани сафару вохӯриҳои дуҷонибаи коршиносону пажуҳишгарони Тоҷикистон ва Миср ҷиҳати табодули бештари донишу таҷриба дар масъалаҳои мубориза бар зидди экстремизм ва терроризм.
  4. Барпо намудани чорабиниҳои муштарак, аз қабили конференсия, семинар ва мизи мудаввар барои муҳокимаи паҳлуҳои гуногуни экстремизму терроризм ва роҳҳои пешгирии интишори онҳо.
  5. Роҳандозии ҳамкориҳои судманд миёни мақомотҳои дахлдори Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Арабии Миср дар соҳаи мубориза бар зидди терроризм ва воридсозии «Ихвон-ул-муслимин» ва ҲНИ ба рӯйхати ташкилотҳои террористӣ дар кишварҳои арабӣ, мусулмоннишин, ҳамчунин созмонҳои арабӣ, исломӣ ва байналмилалӣ.
  6. Дар давоми соли ҷорӣ барпо намудани конференсияи байналмилалӣ бо ҷалби намояндагони кишварҳои арабӣ ва мусулмоннишин, ки «Ихвон-ул-муслимин»-ро ҳамчун ташкилоти экстремистию террористӣ эътироф кардаанд (Арабистони Саудӣ, Миср, Амороти Муттаҳидаи Араб, Баҳрайн, Кувайт, Алҷазоир, Тоҷикистон, Қазоқистон, Ӯзбекистон, Афғонистон, Озарбойҷон, Россия ва Хитой).
  7. Маҳкум ва ҷилавгирӣ намудани дахолати Эрон ба корҳои дохилии мамлакатҳои арабӣ ва дигар кишварҳои хориҷӣ, бахусус Тоҷикистон, кумакҳои доимии он ба созмонҳои террористӣ ба мисли «Ихвон-ул-муслимин» ва ҲНИ, аз ҶИЭ талаб кардани эҳтироми истиқлолияту соҳибихтиёрии кишварҳо.

Натиҷаи конференсия дар шакли ҳуҷҷати хулосавӣ таҳия гардида, аз ҷониби ташкилкунандагони чорабинӣ ба мақомотҳои давлатии Миср, аз ҷумла вазоратҳои корҳои хориҷӣ, корҳои дохилӣ, адлия, Маҷлиси Шӯро ва корпуси дипломатии муқими ин кишвар ҷиҳати тасмимгирӣ расонида шуд.

Дар поёни чорабинӣ миёни пажуҳишгарони сиёсӣ, устодон ва донишҷӯёни Донишгоҳҳои Қоҳира ва Айн-уш-Шамс озмун эълон шуд, ки барои таҳия ва пешниҳоди кори илмӣ-тадқиқотии беҳтарин доир ба масъалаи фаъолияти террористии «Ихвон-ул-муслимин» ва ҲНИ, Шӯрои Миср оид ба корҳои хориҷӣ мукофот тақдим хоҳад кард.

Оид ба кори конференсияи мазкур дар васоити ахбори оммаи Миср хабару мақолаҳои бешумор ба табъ расида, кори конференсия аз тариқи шабакаҳои телевизионии Миср намоиш дода шуд.

Боиси тазаккур аст, ки Ҳизби наҳзати исломӣ аз ҷониби созмону ташкилотҳои бонуфузи байналмилалӣ, аз ҷумла Созмони Ҳамкории Шанхай (аҳолии давлатҳои аъзои ин Созмон беш аз 3,5 млрд), Созмони Аҳдномаи Амнияти Дастаҷамъӣ, Макарзи зиддитеррористии ИДМ ва ғайра ҳамчун ташкилоти террористӣ эътироф гардидааст.

Конференсия бо номи «Миср ва Тоҷикистон дар мубориза бар зидди созмонҳои террористӣ. Омӯзиши тафсилии фаъолияти «Ихвон-ул-муслимин» ва ташкилоти террористию экстремистии Ҳизби наҳзати ислом», ки бо ташаббуси олимон, сиёсатмадорон, рӯзноманигорон ва дигар зиёиёни Миср доир шуд, намунаи беҳтарини муттаҳидшавӣ ба муқобили терроризму экстремизм ва ҳамрайъӣ ба миллати тоҷик дар самти ифшо намудани симои душманонаи ҲНИ ва истифодаи он ҳамчун абзор аз ҷониби кишварҳои муайян, ба ҳисоб меравад.

 

Бознашр аз аз сомонаи АМИТ «Ховар» аз 02.08.2018

Воқеаи нангине, ки чан рӯз қабл дар кишвари мо рух дод, бори дигар моро ҳушдор менамояд, ки нисбати тақдири давлату миллати худ бетараф набошем. Онҳое, ки имрӯз дар пардаи ислом худро пинҳон мекунанду бо номи ислом ба корҳои ношоиста ва кирдорҳои номатлуб даст мезананд, кӯшиш мекунанд, ки обрӯ ва нуфузи кишвари моро дар арсаи байналмилалӣ паст зананд ва барои ноил шудан ба ҳадафҳои нопоки худ тамоми воситаҳоро истифода намоянд. Рафтори ноҷавонмардонаи ашхоси шомил ба гурӯҳҳои ифротгаро, ки чор нафар сайёҳони хориҷиро ба қатл расониданд,  ба иззату шаъни инсони комилу солимфикр созгор нест.  Онҳое даст ба чунин куштори ваҳшиёна заданд, ки  ҳадду андозаи инсонигариро намедонанд,  лоиқи номи инсонӣ нестанд.

     Мо, устодон, ки солҳои сол барои маърифатнокии ҷомеа саъй меварзем чунин рафтори ношоиста ва ваҳшиёнаи афроди ҷиноятпешаро ҳамаҷиҳата маҳкум мекунем. Бахусус, ки имрӯз Тоҷикистон дар арсаи байналмилалӣ бо ташаббусҳои наҷибу созанда, бунёдкорона ва хирадмандонаю башардӯстонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мавқеи хоса пайдо намудааст, бо боварии комил зикр менамоем, ки мардуми шарифи кишвар дар атрофи ин сиёсати созанда боз ҳам муттаҳидтар гардида, ба хотири ояндаи дурахшони кишвари азизамон бо ин гуна хатарҳои таҳдидкунанда ба амнияти миллату давлат  сарҷамъона муборизаи беамон мебарем.

  Ғайрат Раҷабов, номзади илмҳои физика ва математика,

Хайриисо Темирова, номзади илмҳои педагогӣ,

Абдушукур  Назаров, доктори илмҳои иқтисод,

Охунбобо Сайфиддинов, номзади илмҳои техникӣ

Осимов Зайниддин Осимович, номзади илмҳои техникӣ