- Шумо дар инҷо:
-
Асосӣ
- Хабарҳо
Ҷаҳони имрӯзаро ифротгаройиву тундравӣ фаро гирифта истодааст. Мутаассифона, ангезаи ин падидаи номатлубро ба мардуми мусалмон нисбат медиҳанд, ки комилан хато аст. Аммо ба ном «исломгароён» дар қабои дини мубини ислом дар гӯшаю канори олам ба акту террор даст мезананд. Ин амали онҳо миёни мардум тарсу ваҳмро ҷо намудааст.
Имрӯзҳо дар тамоми гӯшаю канори дунё лаҳзае нест, ки мо аз тарконида шудани мошине ё ҳамлаи ҷангиёни бо номи муҳофизи ислом хабардор нашавем. Дар ҷаҳон муборизаи гурӯҳҳои ҷудоихоҳ назири мухолифони давлатҳои Афғонистон (ал Қоида, Толибон) Сурия (мухолифони тундраваш), ҳукумати Туркия (курдҳо) табдилшуда ба ҳаракатҳои тундгароӣ, ки дар пай террор ва даҳшатафканиҳоро ба дунбол доштаанд. Як гурӯҳи ҷангҷӯи ба ном «исломӣ» дар Сурия бо номи Ироқу Шом таи чанд соли охир бо мақсади бунёди хилофат ва ташкили ҷаҳони ислом ҷони ҳазорон ҳазоронро рабуданд.
Рӯз ба рӯз шеваи муборизаи ин гурӯҳҳо дар ҷаҳон тағйир ёфта, боз мардум шаҳди ин даҳшатафканиҳоро мечашанд. Гузашта аз ин шумораи зиёди ҷавонон, ки гумроҳона ба ин ҳаракат шомил мешаванд, рӯз аз рӯз зиёд мегарданд, ки миёни онҳо тоҷикон низ кам нестанд. Ин нафаронро бо баҳонаи нишон додани садоқати худ ба дини мубини ислом ва гирифтани дастмузди беш ба ин ҳаракатҳо шомил месозанд, ки комилан ин амали онҳо ғалат аст.
Бузургтарин олимон ва донишмандони улуми ислом борҳо таъкид доштаанд, ки даҳшатафканию террори шахсиятҳо ва мардуми оддӣ ҳеҷ рабте ба исломи воқеӣ надорад.
Бино ба иттилои сарчашмаҳои хабарӣ мусалмонон дар Испания, Марокко, Лубнон, Миср, Фаронса бо тарафдорони дигар адён паҳлӯ ба паҳлӯ тақрибан 800 сол бидуни ҳеҷ муноқишае зиндагӣ намудаанд. Ин нишонаи эътиқод ва самимияти ростини мусалмонон мебошад. Дар ҳеҷ як сарчашма зикр нашуда, ки муътақидони ислом бояд даст ба куштор ва ноамниҳои ҷомеа зананд. Гуфта мешавад, ки бояд марди мусалмон ҳамеша дасту дилаш поку дар хидмати бародари мусалмонаш бошад. Вақте як нафари тундгаро бо дурӯғ фардеро мефиребад, ба сӯи торикӣ ва ҷаҳлу ҷаҳолат мебарад, пас ҳеҷ гоҳ ҳамсӯҳбати ӯ ва атрофиёнаш ҷомеаи солимро бунёд карда наметавонанд.
Дар яке аз шумораҳои нашрияи «Чархи гардун» дар бораи терроризм ва экстеремизм маводе нашр гардида буд, ки дар он аз ҷумла омадааст: «…бо таваҷҷӯҳ ба ҷараёнҳои тунгароӣ шоҳ Абуллоҳи 2 Бини Ал Ҳусейн соли 2004 пешниҳод карда буд, ки идеяи мусалмон-террорист ё мусалмонон паҳнкунандаи террор бояд дар ҷамъият роҳ наёбад. Дар ин маврид Абдуллоҳи 2 таъкид доштааст, ки ҳар гуна куштори дастаҷамъона ё барқасдона бо номи ҳимоят аз ислом ба ҳеҷ ваҷҳ қобили қабул нест. Вай ин ин гуна рафторро маҳкум карда, гуфтааст, ки ислом ниёз ба ҳимояти мардуми террорист надорад. Раҳбарони давлатҳои Эрон, Афғонистон, Покистон низ ба шиддат аз нафарони тундгаро ва даҳшатафкан интиқод намудаанд».
Маҳмуди Аҳмадинажод, собиқ раиси Ҷумҳурии Исломи Эрон аз ҷумла дар як хитобааш ба Шӯрои амнияти СММ гуфта буд, ки мусалмонон набояд бо ин гуна ҳимоят аз ислом (террор) номи мусалмон ва ҷомеаи мусалмониро доғдор намоянд. Албатта, дар ҷомеае, ки он ҷо фарҳанги мардуми мусалмон дар сатҳи лозим нест, талоши гурӯҳҳои ифротӣ барои расидан ба мақсадашон зиёд мешавад.» Вале ба ҳар сурат набояд чунин пиндошт мубориза бо ин гурӯҳҳо танҳо хоси мақомоти қудратӣ ва мансабдорони давлатист. Хатари тундгароӣ бозгӯйи он аст, ки ҳеҷ сарҳад ва пулиси сахтгири ҷаҳон наметавонад, дар баробари он ба танҳои истодагарӣ намояд. Имрӯз тасавуроти маҳдуди ҷавонон дар бораи тунгаройӣ ва наворҳои сомонаҳои интернетӣ мафкураи ин қишри ҷомеаро тамоман дигар кардааст. Имрӯз тавоноӣ дар доштани яроқу аслиҳа нест, балки бузургтарин нерӯ ва қувва ин пур кардани фазои холии иттилоотӣ мебошад. Маҳз чунин шева ё бархӯд дар ҷомеа ба сар задании ҷангҳои ақидавӣ оварда мерасонад, ки гурӯҳҳои тунгароӣ ба осонӣ аз он ба манифати худашон истифода мебаранд. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон дар баромадаш «Масъулият барои фардои миллат» таъкид медорад, ки «баъзеҳо бар он ақидаанд, ки ба терроризм ва ифротгароӣ танҳо бо усули низомӣ пирӯз шудан имкон дорад. Ба чунин ақида розӣ шудан мумкин нест, зеро ҳалли низомии ин масъала ҳанӯз нокифоя мебошад. Он тамоми омилҳоеро, ки чун қоида боиси пайдоиши терроризм ва ифродгаройӣ мегарданд, пурра нест карда наметавонад».
Собиқ президенти Русия Д.Медведев (ҳоло сарвазир) дар ҳамоише аз донишмандони Чеченистон даъват кард, ки бо роҳи фаҳмондадиҳӣ аз амалҳои даҳшатафканӣ пешгирӣ намоянд. Президенти он вақтаи Русия Д. Медведев ба мақомот тавсия дод, ки барои фаҳмонидани хатарҳои тундгароӣ ва даҳшатафканӣ дар мактабу донишкада ва муссисоти дигар бо ширкати уламои шинохта семинарҳо баргузор намоянд. Ин пешниҳоди Д. Медведев дар кадом сатҳ амалӣ гашт, ба мо рӯшан нест. Аммо аз чунин як бархӯрд бармеояд, ки мубориза бо тундгароӣ проблемаи тамоми кишварҳои минтақа мебошад. Имрӯз дар Осиёи марказӣ ҳарчанд, ки мубориза бо гурӯҳҳои тунгаро амсоли ҲИУ ва Ҳизбу таҳрир зиёд шуда, аммо амалҳои пинҳонкоронаи онҳо низ кам нагардидааст. Ҳаракатҳои тунгароӣ мазкур дар тамоми Осиёи марказӣ таъсири бевосита дошта, бо амалҳои тахрибкоронаашон мардумро ба ваҳшат меафкананд. Дар ҷомеаи ҷаҳон роҳҳо ё василаи мубориза бар зидди тунгароӣ ва ифродгароиро меҷӯянд. Ҳар кишваре дар ин мубориза консепсияи хоси худро дорад.
Дар тамоми ҷаҳон имрӯз ҳаракатҳое ба монанди «Ҳамос», «Ҳизбуллоҳ», «Бародарони мусалмон», «Ҷамоати исломӣ», «Ал Фаҷр», «Ҳаракат ул-Ансор», «Артиши имом», «Танзим давлат ул Иршод», «Ҷомеаи исломӣ» ва ғайра амал мекунанд, ки бо шаклу шеваи хоси муқовимату мубориза давлатҳои худро ором намегузоранд. Ба ин гурӯҳи ҳаракатҳои террористӣ ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон низ шомил гардида, бо амалҳои нангини худ хостанд кишвари моро низ ҷангзада кунанд. Ин ҳизб ва дигар ҳизбҳои ба ном исломӣ ҳамагӣ як даъво ҳимоя аз манифатҳои ислом дошта, аммо то ҳанӯз мушаххас накардаанд, ки чаро муламонон аз дасти нафарони тунгарои ин гурӯҳҳо ҳалок мешаванд. Агар ҷомеа бар зидди тунгароӣ дар ҷамъият коре карда натавонад, пас амнияту осоиштагии башарият барқарор гаштанаш мушкил аст.
Моро зарур аст, ки аз ҳар гуна ақидаҳое, ки гӯё ислом ин гуфаасту он гуфтааст дас кашида, балки худамон аз рукнҳои исломӣ огоҳӣ пайдо намоем. Ба ақидаи Орифҷон Байзоев, ноиби раиси шӯрои уламои дини вилоят дини мубини ислом ба ҳодисаҳои Шарқи наздик ягон дахл надорад. Танҳо кӯрдилон, беимонҳо аз номи ислом бар зидди ислом кор карда истодаанд. Дар “Қуръон”- и азимушшанъ омадааст, ки ҳар касе ки қасдан ҷони дигар инсонро мегирад, ҷояш абадуддаҳр дар қиёмат аст ва он касе ки саҳван ҷони дигареро меситонад, пас ӯ бояд ба ин амалаш ҷуброн диҳад. Амалҳое, ки имрӯз ба номи гурӯҳи исломистон нисбати инсон ва қадри он мекунад, на ба фармудаҳои Худо рост меояду на ба талаботҳои қонуни он кишвар. Инсонро гӯсфандвор сар гирифтан магар аз “мусулмони асил” будани мо шаҳодат медиҳад, албатта на.
Пас моро мебояд ҳушёрии сиёсиро аз даст надода, оқибатҳои ин амалҳои нангинро дар мизони ақл санҷида, баъд рафтор намоем. Зеро тангназарӣ, зиёдаравӣ бар манфиати кор нест.
Абдусабури Абдуваҳҳоб, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 2967 маротиба
Мусоҳибаи Муҳиддин Кабирӣ бо хабарнигоре, ки чанд рӯз пеш дар шабакаи байналмилалии интернет паҳн шуд, ба ёдам як ҳикоятеро овард. Устоде бо ҷамъи шогирдон аз кӯчае мегузаштанд, ки дар гӯшае саге мурдааст. Ва бӯи ғализи он атрофу акнофро паҳн кардааст. Шогирдон чун ба ин саг наздик шуданд, ҳамагӣ нафасҳояшонро муддате маҳкам карданд, аммо устодашон баръакс ба саг наздик шуда, лабонаш моили табассум шуд. Шогирдон аз ин рафтори устод дар ҳайрат шуда, савол доданд, ки чаро ба саги мурдаи бадбӯй наздик шуда боз хандидед, магар дилатон беҳузур нашуд? Устод дар ҷавоб гуфт: медонед, дандони саг онқадар пурҷилост, ки аз нури офтоб боз зеботар гардидааст. Шогирдони азизам, ба ҳар чизи нохуб бо назари нек нигаред, хубиашро қабул кунеду аз бадиаш ҳазар кунед.
Ба арсаи сиёсӣ омадани ҳизбе ба номи исломӣ тақозои замон буд ва ин ҳизб дар ҷомеа рисолати худро анҷом дод. Яъне, бо гузашти ба қавли худашон беш аз 40 сол дигар ҷомеа ниёз ба Ҳизби наҳзати исломӣ надорад. Аммо саркардагону масъулини онҳо ҳанӯз ҳам шиори «охирин уммеди ин умедворон зинда бод»-ро сармашқи кори худ қарор дода, аз ҷомеаи ҷаҳонӣ даъват ба амал меоранд, ки ба онҳо барои идома додани фаъолият иҷозат диҳанд. Аммо ин нафарон намеандешанд, ки халқи заршинос вуҷуд доштани онҳоро намепазирад, зеро аз исломгароии сохтаи наҳзатиён хаста шудаанд. Онҳо дарк карданд, ки воқеаҳои нангини солҳои навадум боз такрор мешавад, агар наҳзатиён фаъолияташонро идома диҳанд.
Худ дар мизони андеша баркашед. Ин ҳизб чӣ мехост? Қудрат ва тавоноӣ, дар фарҳанги маънавии мардум маҷбуран таҳмил кардани таассубу хурофотпарстӣ ва ахиран террору экстримизм. Магар ҳодисаҳои давлатҳои арабӣ, Афғону Покистон барои мо дарси ибрат нест. Пас ин мардуми ваҳдатшиор ҳадафмандона будани ин ҳизбро инкор намуд. Хубиаш он аст, ки мардум кӣ дӯсту ки душманро дар симои ҳамин ҳизб фаҳмида гирифт.
Воизону муаббирони наҳзатӣ дар оғози изҳороти худ гӯиё мардумро тарсониданӣ мешаванд, ки агар «ҳуқуқи наҳзатиён поймол шавад, хатари ҷанги бародаркуш сар мезанад», аммо ин «воломақом»-ҳо боре ҳам намеандешанд, ки дигар мардум сабукбор нестанд, дар мағз-мағзи устухонашон ҷароҳатҳои ҷанги бародаркушро эҳсос кардаанд. Ва идома ёфтани ин қувва баръакс хатари ҷанги шаҳрвандиро шиддатнок менамоянд. Онҳо даъво пеш меоранд, ки ҳодисаҳои моҳи сентябри соли гузашта кори дасти наҳзатиён нест, аммо воқеияти ҳол нишон дод, ки Кабирӣ бо ҷамъи ёронаш бо фармоиши хоҷагони беруниаш ва маблағҳои ҳангуфт мехостанд дар кишвар табадуллоти давлатӣ барпо кунанд, магар ин исботи гуфтаҳои болоӣ нест. Ягон қувва ва ирода наметавонад ҳуқуқ ва манофеи шаҳрвандони кишварро нақз намояд. Намедонам аз кадом сарчашма гирифтаанд, ки мақомоти низомии кишвар ба оилаҳои роҳбарони ин ҳизб ҷабру ситам мекунанд. Ҷоҳилият дар зиндонҳои кишвар ҳукмфармо аст. Ин ҳама дурӯғи маҳз буда, баръакс аз ин нафарон хоҳиш карда шуд, ки ба ҳаёти солим баргарданд ва зиндагиро бо чашми ҳақбин нигоҳ кунанд. Замоне аъзои ин ҳизб будан ҳеҷ маънои душмани халқу давлат буданро надорад. Чунки тавре аз мушоҳидаҳо ва назарпурсиҳо бармеояд, аксари аъзои ҲНИТ он нафароне ки худ намедонанд, ки шомили ин ҳизб ҳастанд.
Ҷомеаи имрӯзаи мо ҷомеаи ободу озод аст. Касе ки қонунҳои кишварро риоя мекунад, ӯ зиндагии осудаҳолона дорад. Ба рӯяш мактабу масҷидҳо кушодааст. Хонад, маърифатнок шавад. Онҳо аз Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдат- Пешвои миллат интиқод карда, чунин болоназар будани Сарвари муаззами кишварро чашми дидан надоранд. Чашми ҳасуд кӯр аст. Магар роҳбари давлат сазовори чунин баҳо нест, дар ҳоле ки миллат ба ҳадди нестӣ мерасид, маҳз ӯ ҷон ба каф гирифт ва масулияти дирӯзу имрӯзи кишварро бар дӯш гирифт. Мулкро тинҷ кард, кинву кудуратро аз дили размандагон берун сохт ба гузашта салавот гуфт. Бо гузашти беш аз 24 сол танҳо барои ободӣ ва беҳдошти рӯзгори мардум кӯшиш варзид. Халқи тоҷикро ба оламиён чун миллати соҳибтамаддун ва фарҳангофар муаррифӣ кард. Халқ худ ӯро ҳомӣ ва пешвои худ интихоб кард. Ботини Сарвари давлат, ки пок аст ҳамвора кишварамон пеш меравад.
Мо имрӯз ба шарофати сиёсати ояндабинонаи роҳбари муаззами кишвар ба натиҷаҳои назаррас ноил шуда истодаем. Ва ин ҳама ободиро аз самараи меҳнати ҳалол ва тинҷиву оромии кишвар дида истодаем.
Мо фарзандони содиқи Ватанем ва ҳаргиз намегузорем, ки идеяи бегона мафкураи моро пойбанди ифротгароӣ гардонад. Зеро фардои ин миллат бо Сарвари оқилу донояш дурахшон аст.
Турсун Холматов, устоди ДПДТТ
- Дида шуд: 3005 маротиба
Аз баимзорасии Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ соли рафта 20- сол пур шуд. Ва тавре ҳолдонон мегӯянд, ҳамон қадаре, ки мо аз ин рӯзи босаодат дур шавем, ҳамон андоза муҳимияту арзишмандии онро эҳсос менамоем. Расидан ба ин рӯзи саодат самараи талошу ҷонбозиҳои шахсиятҳои алоҳида ба мисоли Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллаи муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад, ки имрӯз сокинони ваҳдатшиори кишварамон ин қаҳрамониҳои Сарвари давлатро арҷ мегузоранд.
- Дида шуд: 2976 маротиба
Дар маҷлисгоҳи Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Мастчоҳ бо иштироки вакили Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Нурулло Оқилзода ва гуруҳи тарғиботӣ бо роҳбарии Дилафрӯз Саидӣ - директори Донишкадаи политехникии ДТТ ба номи М. Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд, мулоқоти судманд бо сокинони ноҳия баргузор гардид, ки ҳадаф аз он ташвиқи нуктаҳои Паёми Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва фаҳмонидани самтҳои афзалиятноки фаъолияти Ҳукумати мамлакат барои имрӯзу оянда таъкид гардид
Нахуст раиси ноҳияи Мастчоҳ Ғайрат Азиззода доир ба муҳтавои ҷаласа маълумот дода, меҳмонон ва аъзои ҳайати гуруҳи тарғиботиро муаррифӣ намуд. Раиси ноҳия зимни муқаддимаи кутоҳ оид ба Паёми навбатии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ибрози андеша намуда, таъкид кард, ки ин навбат низ Президенти кишвар бо муҳаббат ба халқу миллати тоҷик роҳҳои боз ҳам беҳтар намудани сатҳи зиндагии шаҳрвандонро нишон дода, барои рушди ҳамаи соҳаҳо дастури мушаххасу муфид ироа карданд.
Нурулло Оқилзода, вакили Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон зимни маърузаи пурмуҳтаво оид ба дастовардҳои муҳимтарини Ҳукумати кишвар бо роҳбарии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва нақшаҳои бузурги дар Паёми навбатӣ қайдгардида изҳори назар карда, иброз намуд, ки Паёми Пешвои миллат яке аз муҳимтарини асноди рушди мамлакат буда, барои имрӯзу ояндаи беҳтар заминаи устувор мегузорад.
Сипас Дилафрӯз Саидӣ - роҳбари гуруҳи тарғиботӣ ва узви ҳайати мазкур Тайиба Бобоева низ оид ба Паёми Пешвои миллат ва нукоти муҳимтарини он андешаҳои худро иброз намуданд.
Дар вохӯрии мазкур роҳбарони ҳамаи сохтору ташкилоти ноҳиявӣ, масъулини мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, раисони ҷамоатҳои шаҳраку деҳот, уламои дин, зиёиён, намояндагони ВАО, фаъолони ҷомеаи шаҳрвандӣ, дар маҷмуъ беш аз 400 нафар сокинони дорои касбу кори гуногун иштирок доштанд.
"Нигоҳи халқ"
- Дида шуд: 3010 маротиба
Мутаассифона, алҳол роҳбарон ва пайравони ҲНИТ дар хориҷи кишвар фаъолияти зиддидавлатии худро фаъолона идома медиҳанд. Зиёда аз он ба муборизаи ошкоро зидди давлат ва ҳукумат даъват ба амал меоваранд. Пайваста сиёсати дохилӣ ва берунии ҳукумати Тоҷикистонро танқид намуда, танҳо камбудӣ ва норасоии фаъолияти давлат мавриди муҳокимаи онҳо қарор гирифтааст. Онҳо ободӣ ва рушди рӯзафзуни кишварро эҳсос намекунанд ё дидан намехоҳанд. Мақсади асосӣ дар байни мардум нооромӣ ва нобоварӣ нисбати сиёсати давлат ба амал овардан аст. Сарварони ҲНИТ ба ҳар ҳодисаву воқеа ва амалиёти дохил ва бурунмарзии кишвар нуқтаи назари боғарази худро баён намуда, мардумро ба иштибоҳ медароранд. Чунончи, оид ба муҳоҷирони тоҷик сухан ронда, тарки Ватан намудани онҳоро аз дидгоҳи худ маънидод менамоянд. Ба ақидаи онҳо, бештари муҳоҷирон аз сиёсати давлат норозӣ шуда, кишварро тарк кардаанд. Инчунин, мисол меоваранд, ки бо чандин муҳоҷирони тоҷики ба Аврупо омада, суҳбат кардаанд ва онҳо гӯё оид ба фишору таъзиқи ҳукумат шикоятҳо намудаанд ва аз сиёсати давлат норозигӣ баён намудаанд. Пас аз шиносоӣ аз даъвоҳои беасос ва дурӯғи таблиғгарони ин ҳизб шахс ба ҳайрат меояд, ки чаро онҳо аз ҳар як лаҳза ва ҳодисаи оддӣ проблемаи калони сиёсӣ сохта, мардумро ба иштибоҳ меандозанд.
- Дида шуд: 3106 маротиба
Дар сӯҳбати як рассоми гурҷӣ, ки тифоқан тариқи вилояти мо ба ҷониби вилояти Оши Ҷумҳурии Қирғизистон сафар мекард, қарор доштам. Ӯ аз табиати афсонавии кишвари мо васф карда, мардумашро батолеъ унвон кард. Аз вазъи душвори геополитики ҷаҳон ёдовар шуд ва қайд кард, ки ноамниҳои давлатҳои Ироқу Шом агар аз як ҷониб ба кишварҳои абарқудрат вобаста бошад, аз ҷониби дигар маҳз тангназарии худи мусулмонҳост. Ба андешаи ин марди сафардида, ки ними ҷаҳонро тавассути мусаввираҳояш тай кардааст, дар ҷаҳон як қувва ва нерӯе мавҷуд аст, ки мехоҳад заифии ин ё он давлат ва ё миллатро бар зидди ҳамон давлат муқобил гузорад.
- Дида шуд: 3067 маротиба
Президенти мамлакат дар ҳамаи мулоқоту паём ва баромадҳояшон иброз менамоянд, ки бояд мо, ҷавонон зиракии сиёсиро аз даст надиҳем, ҳама вақт кӯшиш намоем, ки ин Ватанро азизу муқаддас нигоҳ дошта, аз ҳамаи оризаҳои нопоку ғаразнок эмин дорем, баҳри вусъат бахшидани корҳои ободониву созандагӣ дар самти тараққиёти мамлакат саҳми сазовори хешро ба ҳайси як шаҳрванди ватандӯсту худогоҳ гузошта бошем. Нагузорем, ки пойи, нохалафе ин сарзаминро олудаи бадиҳо гардонад. Ба ҳамин хотир, ҳар як лаҳза дар фикри он бошем, ки диёрамон ободу зебо ва гулгулшукуфон бошад. Инчунин дар баромадҳои пешвои миллат доимо дарҷ мегардад, ки мо бояд зиракии сиёсиро аз даст надода, барои пойдории миллати хеш рӯ ба сӯи муроду мақсад қадамҳои устувороне гузорем.Агар мо имрӯз сиёсати кунунии давлатамонро ҳифзу ҳимоя намоем, ҳеҷ гоҳ гирифтори ҳолати ногуворе, ки давлати морро табоҳ созад,нахоҳем гашт.
- Дида шуд: 3090 маротиба
Айни замон таваҷҷуҳи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба масъалаи ҳар чӣ бештар бо донишу маърифати сиёсӣ ва улуми ҷамъиятшиносӣ фаро гирифтани ҷавонон беандоза зиёд аст. Бахусус, “Соли ҷавонон” эълон шудани соли 2017 барои оғози марҳилаи тозаи баррасии самтҳои фаъолияти ҷавонон ва таҷдиди назар ба барномаҳои таълимӣ дар ҳамаи шаклҳои таҳсилот дар арсаи ҷаҳонишавӣ шароити мусоиде фароҳам овард.
- Дида шуд: 2987 маротиба
Қарни 21 айёми гулгулшукуфоӣ ва тараққиёти илму техника буда, моро водор менамояд, ки дониши худро баланд бардорем ва барои гулгулшукуфоии Тоҷикистони озоду соҳибстиқлол ҳиссагузор бошем. Пеш аз ҳама дар пеши мо вазифаи аз ҳама муқаддас муҳофизати марзу буми кишвари азизамон- Тоҷикистон истодааст, ки мо бояд зиракии сиёсии хешро боло бардорем ва нагузорем, ки ҳаргуна афроди зишт ба монанди ғояҳои ҳизби ба номи террористиву экстремистии наҳзати ислом дар шуури мо ақидаҳои номатлуби терроризм ва экстремизимро ҷой диҳад.
- Дида шуд: 3072 маротиба
Ба варзиш машғул шудан натанҳо гарави саломатист, балки инсонро аз ҳама гуна амалҳои ношоиста эмин медорад. Вобаста ба рушди варзиш дар сатҳи давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар солҳои соҳибистиқлолии кишвар корҳои зиёде ба сомон расонида шудааст. Мулоқоти бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо варзишгарон ҳама гуна мушкиливу муаммоҳои варзишгаронро ҳал намуд. Алҳол дар кишвар даҳҳо ҷоизадорони мусобиқаҳои сатҳи Аврупову Осиё ва ҷаҳонӣ кор ва зиндагӣ доранд.
- Дида шуд: 4592 маротиба
Дар ҷаҳони муосир ҳисси ҷоҳталабона ва манфиатхоҳонаи гурӯҳҳои алоҳида, ки бо назардошти манфиатҳои геополитикии кишварҳои абарқудрат барои пиёда карда ҳадафҳои носозгор равона гардидаанд, боиси харобиҳо ва аланга гирифтани ҷангҳои дохилӣ гардида истодаанд. Дар Ҷумҳурии Тоҷикситон, ки дар оғози даҳсолаи охири асри гузашта ба майдони ҷангу оташ табдил ёфта буд, кам нест инсонҳое, ки зери парчами ислом ҷавонони ноогоҳу фирефташударо ба доми худ андохта, бо маслиҳати хоҷагонашон мехоҳанд бори дигар ҳамон саҳнаи хунини охири асри ХХ-ро аз нав такрор кунанд. Терроризм дар ҷаҳони муосир яке аз василаҳои санҷидашудае мебошад, ки ба дар мубориза ба он манфиатхоҳон сиёсати духӯраро пеш гирифтаанд, ки ин албатта як мушкилотеро барои рушди кишварҳо дар замони муосир эҷод мекунад. Бо ишорат ба ин матлаб Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвоми миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикситон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳамон дар Паёмашон таъкид намуданд, ки: «Вақтҳои охир дар ҷаҳон раванди бартариҷӯӣ, мусаллаҳшавии бошитоб, пайдоиши нишонаҳои марҳалаи нави “ҷанги сард” боиси нигаронӣ гардидааст. Соли ҷорӣ дар гӯшаҳои гуногуни олам нооромиву низоъҳо идома ёфта, барои ҷомеаи ҷаҳонӣ ҳамчун айёми душвору пуртазод эътироф гардид.Дар ин давра зиёда аз сад давлати дунё мавриди ҳамлаҳои ғайриинсонии террористон ва ифротгароён қарор гирифт.Воқеият чунин аст, ки ҷӯрофияи нооромиҳо торафт доман паҳн намуда, таҳдиду хатарҳои глобалӣ имрӯз ба асосҳои бунёдии тартибу низоми ҷаҳонӣ ва усулҳои муносиботи байналмилалӣ таъсиргузор мебошанд.»
- Дида шуд: 3147 маротиба
