Эълон гардидани солҳои 2020-2040 “Бистсолаи омўзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф” омўзгорону мутахассисони соҳаи илмҳои дақиқ ва табиатшиносиро водор мекунад, ки дар тадриси ин илмҳо аз ҳама гуна имконоти мавҷуда оқилона истифода баранд. Яке аз роҳҳои баланд бардоштани сифати таълим ин истифодаи системаҳои математикаи компютерӣ (СКМ) дар раванди омӯзиши фанҳои дақиқ мебошад. Бояд қайд кард, ки дар айни замон шумораи зиёди СКМ мавҷуданд, ки онҳоро барои ноил шудан ба ҳадафҳои зикршуда бомуваффақият истифода бурдан мумкин аст. Аз ҳама маъмултарини онҳо дар айни замон барномаҳои Maple, Mathematica, MatLab, Mathcad ва Derive мебошанд.

Дар зер маълумоти мухтасар оид ба баъзе аз ин барномаҳои муосир оварда шуда, дар охир тавсияи методӣ оид ба истифодаи онҳо дода шудааст. 

Дар умум, аз ибтидои асри ҷорӣ сар карда, ҷаҳони математикаи компютерӣ  дар муқоиса бо бисёр соҳаҳои дигари таъминоти барномавӣ дигаргуниҳои зиёдтарро аз сар гузаронда, ба самти пешравӣ тамоили бештареро нишон дода истодааст.  Дар тӯли ин солҳо «маҳсулнокӣ»-и системаҳои мавҷуда ба маротиб афзоиш ёфта, маҷмӯи имкониятҳои функсионалии онҳо, бо сабаби  дар амал татбиқ кардани натиҷаҳои тадқиқоти нави илмӣ хеле  ғанӣ гардидаст.  Инчунин барномаҳои  нави аслии компютерӣ  барои ҳалли масъалаҳои математикӣ арзи ҳастӣ кардаанд, ки аксаран барномаҳои кушод буда, озодона паҳн шуда истодаанд.

Аз рӯйи бартарӣ доштан дар намуди  ҳисобкуниҳо системаи математикаи компютерӣ (СМК)-ро ба ду синф метавон тақсим кард: бастаҳои муҳандисӣ ва системаҳои алгебраи компютерӣ. Бастаҳои муҳандисӣ барои самаранок иҷро кардани ҳисобкуниҳои ададии  калонҳаҷм сохта шудаанд, системаҳои алгебраи компютерӣ бошанд, пеш аз ҳама ба табдилдиҳии  рамзҳо, табдили объектҳои  математикӣ ва ҳалли таҳлилии масъалаҳои ба онҳо алоқаманд  нигаронида шудаанд. Бояд қайд кард, ки дар марҳилаҳои аввали пайдоиши компютерҳо, диққати асосӣ ба автоматикунонии ҳисобкуниҳои ададии  калонҳаҷм равона карда  шуда буд. Дар вақтҳои  охир бошад, системаҳои алгебраи компютерӣ дар маркази рушду нумӯъ ҷой гирифтаанд.

Алгебраи компютерӣ дар миёнаи асри XX дар марзи илмҳои математика ва информатика пайдо шуд. Метавон гуфт, ки алгебраи компютерӣ илм дар бораи алгоритмҳои самараноки кор бо объектҳои математикӣ мебошад. Синонимҳои истилоҳи "алгебраи компютерӣ", "ҳисобкуниҳои рамзӣ", "ҳисобкуниҳои таҳлилӣ", «табдилдиҳиҳои аналитикӣ», «ҳисобкунии формалӣ» мебошанд. Системаи алгебраи компютерӣ (англ. computer algebra system, CAS) ин маҷмӯи барномаҳои амалӣ мебошад, ки барои ҳисобкуниҳои рамзӣ пешбинӣ шудаанд. Бояд қайд кард, ки дар байни системаҳои универсалии алгебраи компютерӣ бастаҳои тиҷоратии Maple ва Mathematica мавриди истифодаи васеъ қарор дошта, такмил ва тавсеаи майдони истифодаи онҳо дар тӯли зиёда аз чоряк аср, доимо амалӣ шуда истодааст.

Маълумот оид ба системаҳои маъмултарин ва оммавии математикаи компютерӣ, системаҳои MathCAD  ва MathLAB, ки ба таҳсилоти олӣ нигаронида шудаанд аз шабакаи интернетӣ дастрас кардан мумкин аст.

Mathematica. Системаи Mathematica маҳсулоти ширкати Wolfram Research, Inc буда, маҷмӯи хеле васеи воситаҳое дорад, ки алгоритмҳои мураккаби математикиро ба барномаҳо табдил медиҳад. Дар асл, ҳамаи алгоритмҳои дар курси математикаи олии донишгоҳҳои техникӣ мавҷудбуда ба хотираи системаи компютерии Mathematica ворид шудаанд. Дар баъзе кишварҳо (масалан, дар ИМА) системаи таҳсилоти олӣ бо ин барнома зич алоқаманд аст. Яке аз афзалиятҳои бузурги системаи Mathematica дар он аст, ки операторҳо ва усулҳои навиштани алгоритмҳо оддӣ ва табиӣ мебошанд. Mathematica дорои бастаи пурқуввати графикӣ мебошад, ки тавассути он графики  функсияҳои хеле мураккаби як ва ду тағиребандаро сохтан мумкин аст. Бартарии асосии Mathmatica, ки онро дар байни дигар системаҳои сатҳи баланд  савзовори баҳои баланд гардонда аст, дар он аст, ки ин система имрӯз дар саросари ҷаҳон хеле васеъ паҳн шуда, соҳаҳои бузурги татбиқро дар таҳқиқоти илмӣ, муҳандисӣ ва инчунин дар соҳаи маориф фаро гирифтааст.

Maple. Ин маҳсулоти ширкати Waterloo Maple Software буда, аз соли 1984 арзи ҳастӣ дорад.  Ин барнома ба ҳисобҳои мураккаби математикӣ, намоиши аёнии тасвирии маълумот ва амсиласозӣ нигаронида шудааст. Maple имкон медиҳад,  ки ҳам ҳисобҳои ададӣ ва ҳам таҳлилӣ ҳамзамон бо таҳрири матн ва формулаҳо дар варақаи корӣ иҷро карда шаванд.

Корбаст ва пешниҳоди формулаҳо дар формати полиграфӣ, тасвири графикии олиҷаноби ду ва сеченакаа бо аниматсия,  Mapleро  ба таҳриргари графикии илмии пурқувват табдил додаанд.

Забони барномасозии махсуси оддӣ, ва имконияти интиқоли маълумотҳо ба барномаҳои дигар бошанд, Mapleро ба воситаи хеле муассири сохтани алгоритмҳои нав табдил додааанд. Maple дорои интерфейси фаҳмо, қоидаҳои оддии кор ва функсияҳои васеъ мебошад.   

Аз таҷрибаи истифодаи математикаи компютерӣ дар донишгоҳҳо метавон гуфт, ки барномаи Maple барои мақсадҳои таълим хеле мувофиқ аст.  Ин барнома дорои китобхонаи бойи барномаҳо мебошад, ки истифодааш хеле осон аст. Дар барномаи Maple, дар умум, зиеда аз 3000 фармон мавҷуд аст, ки қариб ҳамаи бахшҳои математикаро фаро мегиранд.

 Барномаи Maple имконият фароҳам меорад, ки усулҳои гузаронидани дарсҳои амалӣ ва лексионӣ барои донишҷӯени ихтисосҳои гуногун самараноктар шаванд.

Ногуфта намонад, ки сарфи вақт барои шиносоӣ, омӯхтани барномаи Maple ва соҳиби малакаҳои аввалини корӣ шудан, дар муқоиса бо сарфи вақт барои омӯхтани барномаҳои дигар хеле кам аст. Ба замми ин бояд қайд кард, ки унсурҳои фаъолияти тадқиқотӣ ва омӯзишӣ, ки дар натиҷаи мавриди истифода қарор додани ин барнома пайдо мешаванд, таваҷҷӯҳи донишҷӯенро ба фанни омӯхташаванда хеле зиед мекунанд.

Дар охир, ба хонандаи ин сатрҳо, дар омӯхтани барномаи Maple сабру тоқат ва бурдборӣ таманно карда, дар истифодаи он бо мақсади зарурияти касбӣ ва  талаботи инфиродӣ муваффакиятҳо орзумандам.

Сардор Ғуломнабиев, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд 

Нашр шуд: 27 декабри 2023

Дида шуд: 325 маротиба

Гурӯҳҳои ифротгароӣ ҳамчун як хатари бузурги минтақа ва ҷаҳон, имрўзҳо амният ва мавҷудияти аксари кишварҳои мусулмоннишинро зери таҳдиди ҷиддӣ карор додаанд. Муссалам аст, ки чанд рӯзи охир бархурд ва нофаҳмоиҳое дар минтақаи шарқи наздик шуда истодааст, ҷавонони дохил ва хориҷи кишварро дар шабакаҳои иҷтимоӣ бо маълумоти бардурӯғ гумроҳ месозанд.

Роҳи дурустии мубориза бо ин хатар танҳо сафарбарсозии тамоми имкониятҳои моддиву маънавӣ ва ба роҳ мондани як набарди умумимиллӣ ба ҳисоб меравад. Кишвари озоде, ки имрӯз мо дорем ва имкониятҳои беназире, ки барои мо ҷавонон фароҳам оварда шудаанд, ин ҳама аз шарофату дастгириҳои Ҳукумати Тоҷикистон ва хизматҳои шоистаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст. Сокинони минтақаи Бадахшон, умуман шаҳрвандонро зарур аст зиракии сиёсиро аз даст надода, худ ва наздиконро аз хатари чунин гурўҳҳои ифротӣ эмин нигоҳ дошта тавонанд. Дар замони кунунӣ ҳар як шаҳрванд бояд дақиқан донад, ки ин зуҳурот ба ватану миллати мо, ба фарҳангу оини мо, ба зиндагии осоиштаи мо, ба модару хохар ва зану фарзанди мо, ба хонаву молу мулки мо хулоса ба тамоми манфиати шахсӣ ва ҷамъиятӣ чӣ қадар хатарҳои зиёде хоҳад расонд.

Хушбахтона, дар кишвари мо имрӯзҳо барои пешгирии шомил гаштани ҷавонон ба ҳар гуна ҳизбу ҳаракатҳо чораҳои зарурӣ андешида мешавад ва дар баробари ин моро зарур аст барои баланд бардоштани сатҳи фарҳанги ҳуқуқии ҷомеа ва ҳифзи иҷтимоӣ - ҳуқуқии сокинон бояд пеш аз ҳама таъмини суботу ҳамдигарфаҳмӣ дар ҷомеа, рафтори қонунии шаҳрвандон ва ба ин восила ақидаҳои тундгарою ифротиро дар ҳамбастагӣ пешгирӣ намоем. Ҳамчунин аз як гиребон сар бароварда, зери сиёсати хирадмандонаи роҳбарияти олии кишвар арзишҳои миллӣ ба монанди Истиқлоли давлатӣ ва амнияту осоишро дар кишварамон чун гавҳараки чашм  ҳифз намуда, нагузорем ҳеҷ як нохалафе амнияту осоиши кишвари маҳбубамон- Тоҷикистони азизро халалдор созад.

Ибодқул Каримов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 27 декабри 2023

Дида шуд: 273 маротиба

Сегодня, по мере обострения отношений между государствами, увеличения числа экстремистов и террористов, вопрос служения Родине, ее защиты и внимания к национальной святости стал еще более важным. Родина остается матерью, которая воспитывает и ласкает свое дитя, и каждый ребенок всегда должен быть готов защитить Родину. Гордость каждой матери – сын, который несет ответственность за защиту своей Родины, которая является причиной мира и стабильности, единства, свободы, детского смеха и национального флага. Именно отсюда юноши служат в рядах Вооружённых Сил нашего родного Таджикистана, укрепляя материально-техническую базу Вооружённых Сил, учатся великой школе мужества и продолжают с честью подниматься по служебной лестнице с высоко поднятой головой. Хороший отец станет для сына примером для подражания и покажет ценность жизни, мира, стабильности и достоинства Родины. Два года службы в рядах Вооруженных Сил Таджикистана делают каждого молодого человека более независимым и умным, а возвращение домой с военным билетом в руке заставляет гордиться своим патриотизмом. Родители, сестры и братья приветствуют их с большой гордостью и благодарят как героев. Они говорят спасибо за то, что их сын вместе со многими другими детьми-патриотами защитил границы Родины, чтобы люди могли спать спокойно. Это показательный пример для сотен молодых людей, которые убежали в другие страны, потому что боялись службы.

Именно эти молодые люди, прошедшие обязательную военную службу, держат военные базы каждой страны в состоянии «Будь готов». Поэтому каждое государство и нация полностью доверяют своей молодежи и проводят ее через школу мужества, школу жизни, чтобы страна была процветающей и мирной. Их воспитывает настоящий мужчина, зрелый и терпеливый человек. Похвальные действия молодых людей, которые служили, должны заставить многих молодых беженцев почувствовать стыд. Каждый умный и красивый юноша должен понимать, что никто не защитит свою землю, свою мать и свой дом, кроме уроженцев Родины. Мы считаем, что каждый молодой человек должен слушать свое сердце, ведь оно всегда говорит, что служение Родине – мой долг.

Дилафрӯзхон Саидхоҷаева, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 27 декабри 2023

Дида шуд: 345 маротиба

Дар бисёр кишварҳои дунё алалхусус дар Тоҷикистони маҳбубамон ҷавонон ба ҳайси як нерӯи бузурги созанда ва бунёдкор ва  эътироф гардидаанд, таҳкими нерӯи иқтисодиву иҷтимоӣ ва сиёсии мамлакатро бе иштироки фаъолонаи ҷавонон тасавур кардан ғайри имкон аст. Аз ин хотир Асосгузории сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бештар ба ҷавонони худогоҳу ватанпарвар таваҷҷуҳи хосса зоҳир менамояд. Зеро ҷавонони Ватан меросбарандаи давлату миллати куҳанбунёди Тоҷикистони азизамон мебошанд.

         Мутаассифона, гуруҳҳои ифротӣ бо ҳар роҳу васоит барои ҷалби мардум махсусан, ҷавонони ноогоҳ талош меварзанд. Яке аз омилҳои ҷалби ҷавонон ба гуруҳҳои ифротӣ ин омили иҷтимоӣ мебошад. Вазъи иқтисодии ҷавононро ба инобат гирифта, таблиғгарони ғояҳои ифротӣ ба ҷавонон пулу мол ва сарвати зиёд ваъда менамоянд. Ҷавононе, ки ҷаҳонбинии хуби сиёсӣ надоранд, равандҳои ҷомеаи ҷаҳониро дарк карда наметавонанд, ингуна гуруҳҳои ифротиро дунболагири мекунанд. Махсусан ютубканали “Паёми муҳоҷир”, сомонаҳои “Паём. нет” ва даҳҳои дигарро метавон ном бурд, ки ҳадафашон ифротӣ кардани ҷавонон ва мағзшӯӣ аст.

         Бинобар ин, яке аз роҳҳои пешгирӣ ин баланд бардоштани маърифати динӣ  ва сиёсии ҷавонон, дуруст ба роҳ мондани корҳои таблиғоти нисбати ғояҳои гуруҳҳои ифротӣ ва инчунин фаҳмондадиҳии моҳият, оқибат ва паёмадҳои гуруҳҳои ифротӣ мебошад.

         Мебояд, мо ҷавонон барои Ваҳдати миллӣ, сулҳу оромӣ, суботи сиёсӣ, созандагиву ободонӣ, рушди устувори иқтисодӣ ва зиндагии шоистаи мардум дар паҳлуи Пешвои милат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон софдилона ва содиқона устувор бошем.

 Исмоил Исмоилов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 27 декабри 2023

Дида шуд: 315 маротиба

Муқаддас будани инсон ва ҳаёти вай, парваридани ҳисси миллӣ-ватандӯстӣ, инсонгароӣ, тақвиятбахшии ҷаҳонбинӣ ва ташаккули зиракии сиёсии хонандагон аст.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо дар ҳамоишҳои сатҳи байналмилаӣ терроризмро маҳкум  карда, онро вабои асри номидаанд.

Терроризм ва пайдоиши он таърихи тӯлонӣ дорад. Калимаи “террор” дар забони лотинӣ бо ду маъно: “тарс”, “даҳшат” ва “воситаи тарс”, “ваҳмандозандаи  ҳолат” маънидод шудааст. Вожаи “террор” дар асри XVIII дар Фаронса эътироф шуда, дар Россия бошад, асри XIX амалҳои даҳшататафканӣ бо номи “терроризм” сари забонӣ гашт. Терроризм ҷинояти сангину хафнок маҳсуб ёфта, он, пеш аз ҳама, ба халалдор ва корношоям намудани амнияти ҷамъиятӣ, фаъолияти муътадили мақомоти ҳокимият, садама ба саломатии шаҳрвандон, ходимони сиёсиву ҷамъиятӣ равона гардидааст.

Терроризм бо он аҳдофи нангину шуми худ аз ҷониби ашхосе созмондиҳӣ дода мешавад, ки онҳо мехоҳанд суботи ҷомеаро вайрону халалдор намуда, бо роҳҳои ғайриқонунӣ ба ҳокимият соҳиб шаванд. Барои онҳо ҳеҷ чиз муқаддас нест, ҳатто ҳаёти одамони бегуноҳ ва солмардону кӯдакон. Ҳоло терроризм ва экстремизм, ки мафҳуми он ифродгароӣ аст, дар як поя қарор доранд. Мақсади онҳо ҷомаи амал пӯшонидани ҳадафҳои ғаразнокашон мебошад.

Ҷавонон, ки дар таълимгоҳҳо мехонанд ва ояндасозони Ватан ҳастанд, бояд мафҳум ва мақсади ин гурӯҳҳоро хуб дарк намоянд. Террористону ифродгароён мехоҳанд ҷавононро барои иҷрои амалҳои   нопокашон истифода кунанд, онҳо бо таблиғҳои дуруғини хеш ба худ ҷалб месозанд. Онҳо набояд фирефтаи ваъдаҳои ин гурӯҳҳои шайтонӣ шаванд ва то ҷон дар рамақ доранд, бар зидди террористону ифротгароён муборизаи беамон баранд, зеро онҳо душманони аҳли башаранд. Экстремизм (ифротгароӣ) ҷинояти махсусан вазнин буда, ба оромии кишвар, сулҳу субот, ҳаёт ва саломатии инсон, амнияти сохти конситутсионии ҳокимияти давлатӣ, соҳаи иқтисодиёту иҷтимоиёт ва системаи сиёсии давлат, ягонагӣ ва бехатарии мамлакат зарар мерасонад. Ҷавонони мо бояд бо ин моҳияти гурӯҳҳои харобиовар дуруст сарфаҳм бираванд ва кӯшиш намояд, ки дар таҳлили мавзу фикри солими худро баён карда тавонанд.

Исмоилова С.К.

устоди ДПДТТ ба номи ак.М.С. Осимӣ

Нашр шуд: 27 декабри 2023

Дида шуд: 436 маротиба

Пӯшида нест, ки зуҳуроту ҳаводиси номатлуби замони муосир, ба монанди ифротгароӣ, экстремизм ва терроризм ба сулҳу оромӣ ва амнияти тамоми мамолики ҷаҳон хатар эҷод кардааст. Ифртгароиву терроризм танҳо ба як минтақа ё сарзамин дахолат надорад. Чуноне ки борҳо таъкид шудааст, он сарҳад, миллат надорад. Бо баробари тараққиёти илму техника, тарзҳои алоқа васоиту роҳҳои паҳн кардани амалҳову ғояҳои созмонҳову ташкилоти террористӣ низ вусъат меёбад. Имрӯз ҳамагон шоҳиди он ҳастанд, ки тавассути интернет ва шабакаҳои иҷтимоӣ мафкураи қишри ҷавони ҷомеа тағйир дода мешавад. Даҳҳо ҷавонон бо ин роҳ ба доми фиреби сиёсии созмону ташкилотҳои террористиву экстремистӣ гардида, ҷони худро зери хатар гузоштаанд. Чуноне ки Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон таъкид мекунанд, “яке аз омилҳои густариш ёфтани ифротгароӣ ва терроризм ин аз ҷониби ташкилотҳои террористӣ васеъ истифода гардидани технологияҳои муосири иттилоотӣ, бахусус, шабакаи интернет бо мақсади пешбурди

ташвиқоти экстремистӣ, ба сафҳои худ ҷалб намудани аъзои нав, омода ва роҳбарӣ намудан ба амалҳои харобкоронаи онҳо маҳсуб меёбад”. Ҳоло имконияти технологияи муосир торафт хатари зуд ва дар фурсати кӯтоҳ паҳн намудани идеологияи ифротиву террористиро дар ҷомеа бештар намудааст. Сар задани ҳодисаҳои ваҳшиёна на танҳо боиси фавти аҳолӣ мегардад, ҳамчунин эътимоди аҳолиро нисбати мақомотҳои амниятиву давлатӣ коста гардонида, фаъолнокии сиёсии онҳоро то ба андозае суст мегардонад. Чанд муддат аксарияти мардум гумон мекарданд, ки гӯё созмонҳои террористиву экстремистӣ аз байн рафтаанд. Аммо ҳодисаи рӯзҳои охири давлатҳои ҳамсоя далели он аст, ки чунин созмонҳо ба таври махфӣ дар ҷомеа фаъолият бурда истодаанд ва набояд нисбати оқибатҳои фоҷиабори фаъолияти созмонҳои иртиҷоӣ бепарвоӣ зоҳир намуд. Моро зарур аст, ки ба қадри сулҳу  субот, амнияти миллӣ ва пешрафти кишварамон ҳар лаҳза бирасем ва барои рушди ободии ҷомеа саҳмгузор бошем. Таърих гувоҳ аст, ки Тоҷикистон дар давраи аввали соҳибистиқлолӣ давраи нооромӣ ва бетартибиҳои сиёсиву низомиро паси сар намудааст ва мардуми кишвар чунин ҳодисаи харобиоварро, ки бо дасти созмонҳои ифротӣ ва бо пуштибонии ташкилоту давлатҳои хориҷӣ сурат гирифт, аз ёд набаровардаанд. Маҳз созмону ташкилотҳои террористиву ифротӣ аз чунин фурсат истифода намуда, даст ба қатлу куштор ва харобкорӣ заданд.

Ба амал омадани чунин ҳодисаи нохуш моро ҳушдор медиҳад, ки то ҳол

созмонҳои ифротиву террористӣ интизори фурсатҳои муносиб ва аз пайи амалӣ сохтани мақсадҳои ғаразноки хеш мебошанд. Дар чунин шароит, ҳифзи суботу амнияти ҷомеа ҳаво шарт ва асоси амалӣ намудани ҳамагуна ҳадафу барномаҳои созанда дар ҷомеа мебошад. Бидуни ҳифзи суботи сиёсӣ, амнияти миллӣ ва ягонагии ҷомеа таъмин ва амалӣ сохтани ҳаргуна манфиатҳои давлатӣ ғайриимкон ва ба даст оварданаш аз назари воқеъбинона номумкин аст. Аз ҳамин нуқтаи назар шаҳрвандонро зарур аст, ба қадри оромиву суботи кишвар расида бошанд ва дар пешрафти Ватани азизамон саҳми муносиб гузоранд. Дар пешрафту мувафаққияти давлати Тоҷикистон таъмини амнияти миллии кишвар басо муҳим ва ҳифзи он яке аз вазифаҳои на танҳо мақомотҳои ҳифзи ҳуқуқ, балки ҳар як шаҳрвандон, махсусан мо ҷавонони худогоҳу ватандӯсти кишвар мебошад.

Рушду нумӯи ҳар ҷомеа ва давлат қабл аз ҳама аз фазои амниятии он

вобаста мебошад. Таъмини амнияти шахс, гурӯҳ ва давлат имкон медиҳад, ки ҷомеа зина ба зина ҳадафҳои худро амалӣ созад. Мисоли равшани ин гуфтаҳо вазъияти солҳои 90-уми асри гузашта дар кишварамон мебошад. Аз сабаби нооромии сиёсӣ давлат танҳо дар фикри ба эътидол овардани вазъи кишвар буд ва маҳз баъди ба имзо расидани «Сулҳи тоҷикон» мавзӯи рушди стратегии кишвар мавриди баррасӣ қарор гирифтанд. Комёбиҳои ҳам сиёсати дохилӣ ва ҳам сиёсати хориҷии кишвар баъди солҳои 2000-ум рӯи кор омаданд ва Тоҷикистон ба натиҷаи назаррас ноил гардид. Имрӯз низ барои ноил шудан ба натиҷаҳои боз ҳам беҳтару хубтари рушди иҷтимоиву иқтисодӣ ва сиёсиву фарҳангӣ моро зарур аст, ки суботу оромӣ ва амнияти давлатиро ҳифз намоем. Дар вазъияти имрӯза пешгирии роҳи паҳншавии идеологияҳои ифротиву террористӣ вазифаи ҳар шахс буда, муқобилияти шадид ва оштинопазир бо идеологияҳои иртиҷоӣ омили комёбӣ дар ин самт буда метавонад. Аз ин рӯ, ба қадри сулҳу амният расидан ва барои пешрафту ободии кишвар саҳм гузоштан вазифаи ҳар шаҳрванд, махсусан мо, ҷавонон мебошад.

Турсунова Ш.Т., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 27 декабри 2023

Дида шуд: 163 маротиба

Дар шароити имрӯза ҷаҳонишавӣ  имконияти бузурги пешрафт ва дар айни замон таҳдидҳои ҷиддӣ  ва ҷадидро ба ҳаёти инсоният ворид сохта истодааст. Давлатҳои абарқудрат ба хотири манфиатҳои иқтисодиву сиёсӣ давлатҳои аз лиҳози сиёси сустарро майдони ҳарбу зарб табдил дода, бар замми даромадҳои азими иқтисодӣ аз ҳисоби нафту газ ҳамчунин яроқу силоҳу худро ба таъбири халқӣ «ба пул зада истодаанд».

Набардҳое, ки имрӯз дар мамлакатҳои Сурия, Фаластин, Украина доир шуда истода шаҳодати гуфтаҳои болоиянд. Касе ҳақ будани худро исбот карда наметавонад. Аз як сӯ аҳолии осоишта аз ин ҷанги бемаънӣ хисроти калони моддиву маънавӣ мебинанд. Аз сӯи дигар ҷони ҳазорон-ҳазор размандагон, ки худ намедонанд бо кадом мақсад вориди ҷанг шудаанд,  қурбони ин фирефтаю дасисаҳо гардида истодаанд. Барои инсоне, ки ақлу шуур дорад ин нобасомониҳо бояд дарси ибрат шавад. Ҳамонгуна, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон  дар ин росто қайд карда буданд : «..Ҷаҳонишавӣ  чун дар ҳама ҷо барои асолат  ва ҳуввияти миллӣ, арзишҳои волои ахлоқиву маънавӣ, симо ва сирати миллии мо хатари ҷиддӣ  эҷод намуд. Ба ин сабаб талоши мунтазам ва қотеонаи мо барои ҳифзи онҳо самти афзалиятноки фаъолияти дохилӣ  ва хориҷии давлати ҷавони Тоҷикистонро ташкил дод ва силсилаи чораҳои доманадорро тақозо  намуд».

Ба ҷузъ он ки имрӯз аслиҳаи асосии абарқудратҳо ташкили ғояҳои носоз дар зеҳну шуури ҷавонони навроҳи зиндагист, ҳамзабон ин гурӯҳҳо бо истифода аз дину эҳсос  ва мазҳаб мехоҳанд дар симои мусулмон мусулмони дигарро душман созанд.

Умуман чун нек назар созем дар саргаҳи сиёсати носози ҷаҳонӣ нафароне меиставнд, ки заифии қавму миллатҳоро ба хуюӣ андӯхтаанд. Медонанд, ки мардуми дини мубини исломро парастиш мекардаро танҳо бо иродаи шахсӣ ва эҳсоси худи онҳо иетавон шикат дод. Маҳз мазҳаб, фирқа, равияҳо ва ҷунбишҳои гуногун ба хотири саркӯб кардани аҳли мусулмон гардида истодааст. Яъне аз номи ислом бар зидди ислом. Ин сиёсати ҷангҷӯёна. Низоъбарангез, кинаву кудурати  байни бародарҳо гардида истодааст.

 Мардуми тоҷик бо сарварии Пешвои муаззами миллат ин гуна амалу кирдорҳои зиддинсониро ҳаргиз қабул намедорад, балки барои решакан кардани амалҳои ношоиста талош меварзад.

 Таърихи талхи начандон дури Ватанамон моро водор месозад, ки сари ҳар гуфтору рафтори «исломиёни бунёдгаро» ва «хоҷагони» онҳо дуруст хулоса намоем. Пешгирии ҷараёну ҳаракатҳои ғайриқонунӣ кори дастҷамъона аст. Бояд дар мактабу коргоҳҳо ва оила моҳияти аслии мухолифони заифи мо, чеҳраи манфури иҷрокунандаҳои ин амалҳоро ба аҳли ҷомеа нишон диҳем. Он гоҳ мо қарзи худро дар назди Ватан адо ҳоҳем кард.

Абдусабур Абдуваҳҳобов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 27 декабри 2023

Дида шуд: 630 маротиба

             Боиси сарфарозист, ки дар пешрафти Тоҷикистони соҳибистиқлол ҷавонон нақши арзанда ва саҳми созанда доранд. Маҳз бо назардошти ин, соли 2017 дар Ватанамон Соли ҷавонон эълон гардид ва тадбири мазкур дар татбиқи сиёсати давлатӣ вобаста ба дастгирии насли ҷавон нақши муҳим бозид.

    Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми навбатиашон ба Маҷлиси Олии кишвар бо зикри иштироки фаъолонаи онҳо дар маъракаҳои муҳими давлативу ҷамъиятӣ ва корҳои ободониву бунёдкорӣ ҷавононро бори дигар неруи созанда ва пешбарандаи ҷамъият арзёбӣ карданд.

    Махсус таъкид гардид, ки ғамхориҳои давлату Ҳукумат танҳо барои  соли муайян пешбинӣ нашуда, баръакс ҳалли масоили вобаста ба насли наврасу ҷавон минбаъд низ яке аз самтҳои муҳимтарини фаъолияти хоҳад буд.

    Имрӯз, дар марҳилаи ҷаҳонишавии давлатҳову тамаддунҳо, тағйирёбии вазъи сиёсӣ ва иқтисодиву амниятии ҷаҳон лозим аст, ки худи ҷавонон ташаббускори амалҳои созанда бошанд, зиракии сиёсиро аз даст надода, ба муқобили зуҳуроти номатлуб мубориза баранд. Албатта, дар ин радиф аз онҳо омода будан ба ҳифзи амнияти ҷомеа ва давлат, гиромӣ доштани таъриху фарҳанги халқ ва саъю талош барои пешрафту ободии минбаъдаи Ватан низ тақозо мешавад.

    Падидаи ҷолиб он аст, ки аксари кулли ҷавонони саодатёри Тоҷикистон бо дарки масъулият, ҳисси баланди ватандӯстӣ, ифтихори миллӣ ва номуси ватандорӣ ҷиҳати расидан ба ҳадафҳои олиашон саъю талоши созанда мекунанд. Муассифона, дар ин миён боз чун хор дар гулистон нафароне ҳастанд, ки бо иқдомҳои ношоиста, амалҳои носавоб ва ниятҳои нопокашон ба номи ҷавонони Тоҷикистон доғ меоранд. Далели ин гуфтаҳо изҳороти Анҷумани озодадешагони Тоҷикистон мебошад, ки чанде пеш тариқи воситаҳои ахбор расонаӣ гардид.

    «Ҳафт бор чен куну як бор бур!» гуфтаанд хирадмандон. Ин панди онҳо маънои онро дорад, ки инсон пеш аз даст задан ба ягон амал бояд аввал нақшаву нияташро хуб дар мизони андеша баркашад. Фикр кунад, ки ин амалаш бо кадом мақсад аст, чӣ натиҷа медиҳад ва оқибати он чӣ мешавад. Агар аз иқдому ташаббуси мо манфиате ба аҳли ҷомеа расад, албатта, он қобили пайравию дастгирист. Вагарна, чуноне ки мегӯянд, бадхоҳи касон ҳеҷ ба мақсад нарасад ва инсони бадхоҳу бадкор на ба халқ писанд асту на ба Худо.

     Тоҷикистон дар оғози солҳои соҳибистиқлолӣ ба гирдоби низоъҳои дохилӣ кашида шуд, ки то ҳол оқибатҳои ногуворашро дар ҳаёти рӯзмарраи худ эҳсос менамоем. Он бесарусомониҳо рушду нумуи Ватанамонро ба даҳсолаҳо қафо партофт, миллиардҳо доллар ба хоҷагии халқ зиён расид. Мутаассифона, талафоти ҷонӣ ҳам кам набуд.

Таърих гувоҳ аст ва насли миёнсолу калонсол хуб медонанд, ки ҷанги шаҳрвандӣ дар диёри мо аз ҳамин гуна шиорпартоиҳо, даъватҳои зиддиинсонӣ, изҳороту муроҷиатҳо, майдоннишинию бегонапарастии як зумра нафарони ба гуфти худашон демократ, ислоҳотталаб, навҷӯву навгаро ва дилсӯзи халқу Ватан оғоз ёфт. Аммо ҳамин ки оташи ҷанг фурӯзон шуд, онҳо худро мисли муш ба сӯрохиҳо кашиданд, ҷони худро гирифта гурехтанд, ҳаволаи ҳазорон нафар бегуноҳонро ба Худо карданд.

    «Баҳс омад – наҳс омад»-ро оқилон беҳуда нагуфтаанд. Ин сухани кӯтоҳ ҳикмати бузургеро дар худ нуҳуфтааст. Яъне дар куҷое, ки ҳамдигарнофаҳмӣ ва тафриқаандозӣ ба миён омад, оромию осоиш, тинҷиву амонӣ ва серию фаровонӣ аз он ҷо кӯч мебандад. Ва чуноне, ки аз  изҳороти «равшанфикрон» маълум мешавад, имрӯз боз як зумра сиёҳкорон, ватанфурӯшон, бадхоҳон ва душманони сулҳу ваҳдати сартосарии мо мехоҳанд аз рӯи ҳамон сенарияи куҳна амал намуда, ҳаёти осоиштаи моро халалдор намоянд. Камбудию норасоиҳои ҷузъие, ки дар зиндагии аҳли ҷомеа ҷой доранд, байрақи дасти онҳост. Шахси ноогоҳ дар ибтидо гумон мекунад, ки мақсад аз даъвату муроҷиатҳои ин тоифа бартараф намудани мушкилоту муаммоҳои рӯзгори халқ ва ислоҳи вазъияти ҷойдошта аст. Лекин таҳлилҳо нишон медиҳанд, ки чунин «ташаббусҳо» танҳо обро лой кардану моҳӣ доштан мебошад. Агар зиндагиномаашонро таҳлил намоед, ба хубӣ аён мешавад, ки чунин ҷавонони «дилсӯзи халқу Ватан» дар асл барои ободии диёр ва ба зиндагии шоиста расидани мардум коре накардаанд. Балки худ бори гарони гардани дигарон ҳастанд. То имрӯз касе аз онҳо манфиате надидаанд.

     Шиорпартоиву даъвати бадхоҳона, изҳороту муроҷиати ғаразнок аз дасти ҳама меояд, кори душвор нест. Масъалаи асосӣ он аст, ки мо баҳри таъмини саодати аҳолӣ ва ободонии диёрамон чӣ кореро анҷом додаем ё ба анҷом мерасонем.

     Зиндагӣ маҷмӯаи бешу камист. Ҳатто дар пешрафтатарин кишварҳо дар рӯзгори сокинон муаммою мушкилоти ҳалталаб мавҷуданд. Мардуми рус мақоле доранд, ки Москва дар як рӯз сохта нашудааст. Яъне иҷрои ҳар кор, ислоҳи ҳар камбудиву норасоӣ муҳлати муайянро тақозо менамояд.

     Дар давоми солҳои соҳибистиқлолӣ дар Тоҷикистон чунон корҳои бузурге ба анҷом расиданд, ки дар давоми зиёда аз 70 соли мавҷудияти Иттиҳоди Шӯравӣ нарасида буданд. Новобаста ба ин Пешвои муаззами миллат дар Паёми навбатиашон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон баён доштанд, ки «бо  вуҷуди ҳамаи дастоварду пешравиҳо  дар назди мову шумо ҳанӯз ҳам мушкилоту масъалаҳои зиёди ҳалталаб қарор доранд». Ва имрӯз вақти он аст, ки бо муттаҳидӣ дар атрофии Сарвари давлат Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон мо аз пайи ислоҳи ҳамон мушкилоту масоили ҳалталаб шавем. Вагарна бо қабули муроҷиатномаю изҳорот, даъватҳои барқасдонаю душманонаи бадхоҳони давлату миллат мурод ҳосил намешавад.

    Насли наврасу ҷавон табақаи осебпазир маҳсуб мешаванд. Ба ин мазмун, ки душманону бадхоҳон, тундгароёну мансабхоҳон аз содагӣ, дилсофӣ, камтаҷрибагӣ ва ноустувории онҳо истифода бурда, нақшаҳои нопокашонро амалӣ карданӣ мешаванд. Аз ин рӯ, насли миёнсолу калонсолро лозим аст, ки сади ин роҳ шаванд, нагузоранд, ки фарзандонашон ба роҳҳои бад рафта, ба доми чунин афроди нопок гирифтор шаванд.

     Даъватамон аз насли наврасу ҷавон бошад, ин аст, ки ҳушёрии сиёсиро аз даст надиҳанд. Чуноне доноён мегӯянд, «кӯр асояшро як бор гум мекунад». Солҳои 90-уми асри гузашта бояд барои ҳар нафар сабақ ва дарси ибрат бошад.

 Ибодқул Каримов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд 

Нашр шуд: 27 декабри 2023

Дида шуд: 155 маротиба

Мардуми тоҷик аз азал сулҳдӯсту сулҳофар буд. Бо эътимоду боварӣ гуфта метавонам, ки мо ҳеҷ, гоҳ ба дурӯғу бофтаҳои фитнаангезии хоинони давлату миллат дода намешавем. Боиси таассуф аст, ки хоинони Тоҷикистон ҳама дастоварду муваффақиятҳо, сулҳу оромӣ, хизматҳои шоёни Сарвари давлатро дида наметавонанд ва аз ғаразу кинаҳои хеш достонҳои дурӯғ эҷод намуда, мардумро ба худ ҷалб мекунанд.

Таърих гувоҳ аст, ки бо амалкарди душманони миллат Тоҷикистон ба мушкилии маънавию моддӣ дучор гардида, мамлакат дар гирдоби ҳалокат қарор дошт.  Маҳз фитнаи ТЭТ ҲНИ ҷавонони тануманд, донишманду ҳунарманд ва ҳазорон фарзандони номбардори моро аз байн бурданд, ки он ба рушди пешрафти минбаъдаи Тоҷикистон даҳсолаҳо таъсиргузор хоҳад монд. Нафаре, ки аз сиёсат бохабаранд, ба гуфтаҳои ин ифротгароён бовар намекунад саҳму талоши ҳар сокини кишварамонро дар таҳкими сулҳу ваҳдати миллӣ ва саҳмгузорӣ дар рушди минбаъдаи он мушоҳида мекунем. Итминон дорам, ки мардуми Тоҷикистон ва наслҳои ояндаи он ҷанги шаҳрвандиро, ки аз кӯтоҳандешӣ ва хиёнату иғвоангезии чунин ашхос сар зада буд, ҳеҷ гоҳ фаромӯш нахоҳанд кард.

Имрӯз мардуми Тоҷикистон дигар он шаҳрвандони солҳои 90-ум нестанд, ки зери таъсири ғояҳои дурӯғин қарор гирифта, қурбонии ҷангҷӯёну фурсатталабони ватанфурӯш гарданд.

Мамлактро як ҳадаф, як идея ба ҳам муттаҳид месозад. Ин ҳам бошад бо ҷону дил онро дӯст доштан, содиқона хизматашро ба ҷо овардан ва арҷ гузошта ба меҳнатҳои шабонарӯзии Сарвари давлат мебошад. Танҳо ҳамдилӣ, садоқат ба ормонҳои халқ, маърифати баланд метавонад моро аз ҳама оризаҳо эмин дорад. Миллати сарбаланди тоҷик дар ягон давру замон бо мақсади ғасби ҳокимият ҷанг шуруъ накардааст. Ба ҳамин хотир он сабақҳое, ки дар оғози соҳибистиқлолӣ гирифтаем, имрӯз бароямон дарс аст.

Исмоил Исмоилов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд 

Нашр шуд: 27 декабри 2023

Дида шуд: 346 маротиба

  Чӣ тавре ки медонем, дар замони имрӯза бисёр ҳизбу ҳаракатҳое ҳастанд, ки ҷавононро бо ҳар гуна воситаҳо мехоҳанд аъзои худ бигардонанд ва бар зидди давлат, қоидаву қонунҳои кишвар бароянд.

    Аз сабаби чӣ ҷавонон ба ҳар гуна ҳизбҳо шомил мешаванд?

  Якчанд ҳизбҳое ҳастанд, ки амалкунии онҳо дар дохили кишварамон манъ карда шудааст, ки фаъолияти пинҳонӣ карда истодаанд. Ва онҳо бо ҳар гуна роҳу воситаҳо мехоҳанд ҷавонон ва умуман одамонро аъзоёни худ бигардонанд. Онҳо бисёртар бо воситаи шабакаҳои интернетӣ, бо пахши ҳар гуна видеороликҳо фикру андешаҳои одамонро дигаргун мекунанд. Шомилшавӣ ба ҳизбу ҳаракатҳои гуногун, асосан дар байни наврасон ва ҷавонон дида мешавад. Сабаб дар он аст, ки аксарияти ҷавонон вақти холигии хешро дар беҳуда истифодабарии шабакаҳои интернетӣ ва тамошои видеороликҳои беҳуда, сарф мекунанд. Онҳо дарки онро надоранд, ки вақти инсон ғанимат аст ва онро бояд сарфакорона истифода бурд.

     Шомил шудан ба ҳизбу ҳаракатҳои гуногун оқибати хуб надорад ва мувофиқи кодексҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷазо дода мешавад. Ҷавонон бояд вақтҳои холигии худро беҳуда дар шабакаҳои интернетию дохилшавӣ ба ҳар гуна сайтҳо истифода набаранд, балки дар хизмати падару модар бошанд, ба варзиши ҷисмонӣ машғул шаванд,  бо хондани асарҳои бадеию худомӯзӣ машғул шаванд ва набояд фаромӯш созанд, ки ояндаи ҳар як инсон дар дасти худи ӯст.

Каюмова М.Г., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 11 декабри 2023

Дида шуд: 360 маротиба