Истиқлолият ба саҳифаҳои торику фаромӯшгаштаи миллати тоҷик равшанӣ андохта, падидаҳои худшиносию ифтихори миллиро ба бор овард ва ба фарзандони бедордилу фидоӣ рӯҳу мадор бахшид.

Бавуҷудоии миллати тоҷик, раванди давлатдории тоҷикон ва саҳми аҷдодони мо дар ташаккули фарҳанг ва тамаддун дар асоси сарчашмаҳои бостонӣ исбот намудааст, ки аҷдодони мо дар гузаштаи таърих ҳамчун бунёдгузори фарҳанг ва тамаддун баромад намуда, дар ривоҷу равнақ додани он саҳми арзанда гузоштаанд.

Таҳкими ғояҳои далатдорӣ дар шароити мураккаб гаштани вазъи геополитикӣ дар минтақа ва ҷаҳон, шиддат гирифтани рақобат ва бархӯрди манфиатҳои кишварҳои абарқудрат ва таҳти таъсири равандҳои ҷаҳонишавӣ осебпазир гардидани истиқлолияти давлатҳои миллӣ торафт аҳамияти ҷиддӣ пайдо мекунад. Ҳар фарди миллатро мебояд дар зиракии сиёсӣ, донишу маърифати баланд, худшиносию худогоҳӣ, омӯхтани таърихи хеш як лаҳза ҳам масъалаи ҳифзи давлат ва таъмини амнияти миллӣ ва нигоҳ доштани суботу оромии ҷомеаро фаромӯш насозад ва дар мадди аввал қарор диҳад.

Воқеан ҳам, ба миён омадани далватҳо, бахусус давлатҳои миллӣ ва пойдориву устувории онҳо аз натиҷаи амалҳои ватандӯстонаи сарварони сиёсӣ ва боло гирифтани ҳисси ватандӯстии мардумонаш вобастагӣ дорад.

Намунаи барҷастаи роҳбари лаёқатманд, дурандеш ва хирадманд Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошанд, ки аз оғози ба мансаби Роҳбари давлат таъин шудан боварии халқро сазовор шуда, дар рӯзҳои барои кишвар фоҷеаноку тақдирсоз тавонистанд Тоҷикистонро аз вартаи нобудӣ берун кашида, ба самти сулҳу субот ва пешрафт раҳнамо созанд.

Миллатҳои зиёд то ҳол барои соҳибватан шудан дар мубориза ҳастанд. Аз ин рӯ, ҳар фард қарзи инсониву виҷдонии хеш бидонад, ки ҳифзи Ватан баҳри ободиву осоиштагии ин миллат ва ин Ватан талаби замон аст ва пойдории онро таҳким мебахшад. Бошараф бошему ватандӯстдор ва номбардори Ватан дар арсаи ҷаҳонӣ!

Раҳмонқулова Л.З.,  ассистенти кафедраи молия ва қарзи ДПДТТ ба номи академик М.С.Осимӣ

 

 Дар таърихи давлатдории навини тоҷикон яке аз санаи сарнавиштсоз   Рӯзи Ваҳдати миллӣ маҳсуб меёбад, ки дар баробари истиқлолияти давлатӣ ҷойгоҳ ва мақоми махсус дорад. Шарҳи воқеии ин ду санаи таърихиро Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба таври зайл бозгӯ кардаанд:

«Яке аз музаффариятҳои бузурги даврони Истиқлолият ноил гаштан ба ваҳдати миллӣ мебошад. Маҳз ваҳдати миллӣ ба мо имкон дод, ки то имрӯз корҳои бузургеро ба анҷом расонем».

   26 сол муқаддам дар саҳифаи таърихи миллати тоҷик низ ин падидаи софу беолоиш, ин натиҷаи заҳматҳои ватандӯстона ва дурандешонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Рӯзи ваҳдати миллӣ ба миён омад ва  сокинони кишвар бо умед ба ояндаи нек маҷрои зиндагии хешро тағйир доданду комёбиву хушбахтиҳои навин рӯйи кор омаданд. Зеро дар ин марзу бум хандаи беиллат, оромишу нишот ва орзуҳо қариб ба арсаи нестӣ рафта буд.

Он лаҳзаҳои ҳассос  дар ҳақиқат душвор буд, зеро  ҷанге, ки бештар аз 150 ҳазор нафарро кушт, 1 миллион нафарро муҳоҷири иҷборӣ кард, 500 ҳазор нафар кӯдаконро бесарпаноҳу бекас кард ва хисоротҳои дигари равонӣ ва иҷтимоиву иқтисодӣ оварда буд.

Дар он рўзҳо эҳтимоли аз байн рафтани давлат, пароканда гардидани миллат ва нобуд шудани кишвар ба назар мерасид.

      Хушбахтона, ба ин ҳама бедодгариҳо Ваҳдати миллӣ анҷом бахшид.         

    Баҳри ба даст омадани сулҳи тоҷикон бо азму иродаи қавӣ ҳамон инсоне, ки ин миллатро аз вартаи нобудӣ раҳонид, давлатро сохт ва   фазои якдилии мардумро  ҷовидон пайваст, бо сулҳ, ваҳдат ва бақои миллат. Ҳамон абармарде, ки вожаҳои истиқлолият, якдилӣ, ягонагӣ, ваҳдат, сулҳу оромӣ, суботи сиёсиро дар вуҷуди халқ ҷой намуд ва ҳисси эҳтиромашро боло гузошт, Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошанд, ки бо кору пайкори ибратомӯзи хеш дар қалбу ҷони мардум  маъво гирифтаанд. Ва мо имрӯз боифтихор сарвари кишвар Эмомалӣ Раҳмонро “МЕЪМОРИ СУЛҲУ ВАҲДАТ“ меномем. Зеро бо иродаи бузурги ватандӯстона ва ҷавонмардона тавонистанд, ки  бо қувваҳои даргир ва мусаллаҳ давоми 40 моҳ гуфтушунид анҷом диҳанд ва ин хидматҳо , дилу нияти пок ва муҳаббат ба Тоҷикистон натиҷаи дилхоҳ дод.

 27-уми июни соли 1997 дар шаҳри Маскав Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризояти миллӣ дар Тоҷикистон ба имзо расид. Бо имзо гардидани ин Созишнома раванди рушди босуботи соҳаҳои мухталифи хоҷагии халқи кишвар, худшиносии миллӣ, маърифатпазирӣ, ободиву озодӣ ва амният дигарбора ба Ватани азиз баргашту Тоҷикистони азиз дар арсаи ҷаҳонӣ  қомат афрохт.  Ҳикмати ҷовидонаи ваҳдати миллии халқи тоҷик муъҷизаи асри 21 ба шумор рафта, ин муъҷиза бо бузургтарин бозёфти миллии халқи тоҷик ба гушу дили тамоми ҷаҳониён расидааст. Дар ҳақиқат Ваҳдат мафҳуми ҳастисози миллати тоҷик мебошад. Ваҳдат муҳимтарин омили хушбахтии кудакон, модарон  ва мардуми тамоми дунё буда, онро на ҳама кас қодири офаридан дорадОнро мардони бузург фозилу бофарҳанг, оқилу ҷонфидо меофаранд, ки яке аз чунин мардон Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон аст, ки изҳор намудаанд:  «Ваҳдат пояи миллат аст». 

Муъҷиби хушнудист, ки руз аз руз мардуми кишвар аз неъматҳои истиқлолияти давлати азизамон баҳравар гардида, дар раванди ҳаёту зиндагӣ онро эҳсос намуда истодаанд. Маҳз арҷгузории мардуми матину меҳнатдусти ватан ба арзишҳо ва муқаддасоти миллӣ, расидан ба қадри истиқлолияти давлатӣ, сулҳу ваҳдат ва амнияту осудагии кишвар аст, ки имруз фарогирии занону ҷавонон дар сафи ҲХДТ бештар шуда истодааст. Имруз ин пайвандгарони миллат бо саҳмгузорӣ дар баргузории як зумра чорабиниҳои адабию фарҳангӣ ва сиёсии кишвар корҳои назарраси тарғиботию ташвиқотиро анҷом медиҳанд.

   Вале бо вуҷуди ин  имрӯзҳо дар шароити нави таърихӣ зуҳури равияву ҳаракатҳо ва ақидаҳои ифротӣ ҷомеаи ҷаҳонро ба ташвиш овардааст. Аз ин рӯ бояд мо фаъолони ҷомеа бо роҳи мусоидат дар  тарғибу ташвиқ ва такягузорӣ ба арзишҳои таърихию фарҳангӣ мазмуну муҳтавои ифтихор аз давлату миллат, расидан ба қадри сулҳу ваҳдати миллӣ, ватандустиву меҳанпарастиро тавре ба дили мардум ва хосатан ҷавонон ҷо намоем, ки он ҳиссиёт ангезандаи эҳсоси олиро, яъне муҳаббатро дар қалби онҳо ҷуш занонад. То ки ба қадри соҳибватанӣ ва озодӣ, ва аз ҳама муҳимаш сулҳу суботи ҷомеа ва давлат бирасанд.

 Дар баробари ин ҳама арзишҳо имруз ҳамчун зан, модар, Ваҳдати занону модарони тоҷикро орзу дорам. Зеро пирузии оила, авлод, наҷоду миллат ва давлат маҳз аз иттифоқиву якдилӣ ва ваҳдат сарчашма мегирад. Зеро бузургтарин дастовради инсоният ин сулҳу субот ва ҳамдигарфаҳмию ҳамзистии осоишта мебошад. Маҳз осоишу осудагӣ,якдиливу якдигарфаҳмӣ  инсонҳоро ба хушбахтӣ мерасонад.

    Пас бошад, ки ваҳдати тоҷикон ҷовидон чу офтоби дурахшон дар сари ҳар як тоҷику тоҷикистонӣ нурпошӣ кунаду сулҳу ваҳдат пояндаву побарҷо бимонад 

Шаҳноза Рустамова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд  

Баландбардории имкониятҳои иқтисодии  мардум яке аз масъалаҳои  асосии рӯз ба ҳисоб меравад. Иҷрои он аз ҳукумату давлат меҳнати пурсамарӣ босабронаи ба асосҳои илмӣ такъя намударо талаб мекунад. Пешравӣ дар ҳама соҳа аз нақшаи пухтаву ба асосҳои илм такъя намуда сар мезанад.

Дар зарфи панҷ соли охир аз ҳисоби ҳамаи манбаъҳои маблағгузории буҷети давлатӣ барои дастгирии табақаҳои осебпазири аҳолӣ тавассути пардохти нафақа, кумакпулӣ ва ҷубронпулиҳо, нигоҳдории муассисаҳои ҳифзи иҷтимоӣ ва уҳдадориҳои дигар зиёда аз 19 миллиард сомонӣ, аз ҷумла танҳо дар соли 2022-юм 4,3 миллиард сомонӣ равона карда шуд.  Дар як радиф бо  ин, то охири соли 2022 ба 475 ҳазор шаҳрванди эҳтиёҷманди кишвар, аз ҷумла кӯдакони ятим ва бесаробон, маъюбон, оилаҳои камбизоат ва гирандагони нафақаи иҷтимоӣ кумаки молиявии яквақта дар ҳаҷми 600 сомонӣ иловатан равон карда шуданаш лозим, ки дар соли равон  пардохт карда мешавад ва ба ин мақсад 285 миллион сомонӣ маблағ ҷудо карда шудааст.

Борҳо дар баромадҳои худ роҳбари мамлакатамон, Пешвои миллат зикр намуда буданд, ки  ҳадафи олии давлат ва Ҳукумати мамлакат мунтазам баланд бардоштани сатҳу сифати зиндагии мардуми азизамон мебошад.

Вобаста ба ин, Ҳукумати мамлакатро зарур аст, ки пешрафти устувори минбаъдаи иҷтимоиву иқтисодии кишварро нигоҳ дошта, соли 2023 суръати рушди иқтисодиро дар сатҳи на кам аз 8 фоиз таъмин намояд.  Албатта ин рушдро ноил гаштан меҳнати пурсамарро аз мардуми мамлакат талаб мекунад. Ҳамаи инро ва нишондиҳандаҳои солҳои пешинро ба инобат гирифта и нақшаи азимро ба има гирифта шудааст. Боварӣ дорем, ки ин нақшаҳо ҳам мисли нақшаҳои солҳои пешин ҳалли худро меёбад.

Дар соли 2023 даромади умумии пулии аҳолӣ 15 фоиз афзоиш ёфта, ба 100 миллиард сомонӣ бояд баробар гардад.  Барои иҷрои ин мақсад давлат ва Ҳукумати мамлакатро зарур аст, ки таваҷҷуҳи асосиро  ба рушди босуботи соҳаҳои иқтисоди миллӣ, пешгирӣ кардани таъсири хавфҳои эҳтимолӣ ба он, истифодаи самараноки иқтидорҳои мавҷуда, ташкили корхонаҳои истеҳсолӣ, таъсиси ҷойҳои кории нав, баланд бардоштани рақобатнокии маҳсулоти ватанӣ, тақвияти содирот, ташаккули «иқтисоди сабз», суръат бахшидан ба раванди рақамикунонии бахшҳои иқтисодиёт, инкишофи неруи инсонӣ ва беҳтар намудани сифати хизматрасониҳои иҷтимоӣ равона карда шавад. Албатта барои иҷрои ин мақсадҳо самаранокии меҳнати фардии кормандонро баланд бардоштан лозим.  Аз дигар тараф сифати маҳсулотро барои беҳтар намудан маълумотӣ техники кормандон ва коркунони ёрирасонро ба зинаи нав бардошта шуданаш лозим.  Ин масъалаҳо дастдиҳанда аст ва иҷрои он барои хубтару беҳтар гардидани маҳсулот ва арзиши он мусоидат мекунад. Ин бошад имкониятҳои иқтисодии мамлакатро барои баланд бардоштан, бе афзоиёбии ҳаҷми умумии маҳсулоти истеҳсолшаванда, имконият пайдо мекунонад. Ба ин тарафи кор низ бояд диқати махсус диҳем.  Сифат, харидор, даромадӣ иловагӣ аз ҳисоби вобаста ба сифат баландбардории нарх баамал меояд. Мо бояд аз ҳар як мол максимум фоидаи бадаст дарояндаро гирем.

Замоне, ки дар он зиндагӣ дорем замони технологияҳои нав мебошад. Истифода ва тадбиқи онҳо дар ҷараёни истеҳсолӣ мушкулкушои ҳаммаи муаммоҳои ҳам сифативу ҳам миқдорӣ  мебошад. Бо мақсади баландгардонии  рушди истеҳсолӣ бояд раванди банақшагирии стратегиро дар ҳамаи сатҳҳои идоракунии давлатӣ пурра ҷорӣ карда, барои иҷрои нишондиҳандаҳои дар ҳуҷҷатҳои барномавӣ пешбинишуда тадбирҳои заруриро роҳандозӣ намуда пешравии истеҳсолот, истеҳсолӣ нематҳои моддиро  афзун гардонем.  Зеро бою ғанигардии буҷаи мамлакат ҳама ҷиҳата аз истеҳсоли маҳсулотҳои саноативу индустриалӣ сахт вобаст мебошад.  Аз ин лиҳоз раванди саноатикунонии босуръати малакатро, ки ҳадафи чорӯм қабул кардем тезонем. 

Барои нигоҳ доштани рушди босуботи иқтисодӣ, таъмин намудани устувории лаёқати молияи мамлакат, афзоиши даромад ва баланд бардоштани самаранокии буҷет асосҳои илмии қонунгузорӣ фароҳам оварда шуда, корҳо дар самти мукаммал гардонидани низоми миллии молия ва андоз сифатан беҳтар карда шавад  ва барои ба зинаи нав бардоштани дараҷҷаи некӯаҳволии сокинони мамлакат чораҳо андешида шавад.  Зеро шахс, истеҳсолкунанда ва таъмини иқтисодӣ, молиявии онҳо  дар қонунгузории мамлакатҳои дуньё дар мадди аввал меистад.    

Дар натиҷаи тадбирҳои амалишуда ҳаҷми буҷети давлатӣ ҳамасола афзоиш ёфта, дар соли 2022 қисми даромади он ба 33 миллиард сомонӣ баробар гардид, ки нисбат ба соли 2018-ум 38 фоиз зиёд мебошад.  Ин бошад албатта таъсири худро барои баландбардории шароит ва сатҳу сифати зиндагии мардуми кишвар беътаъсир намемонад. Бигзор ин тадбигҳо зиёд шаванду мардуми мо хубтару беҳтар зиндагӣ кунанд. Диққати Пешвоямон низ ба ин равона карда шудааст.

 

Файзулло Ҷалилов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

 

      Ба ҳамаи мо аз расонаҳо маълум аст, ки як гурӯҳи хоинони давлатамон дар хориҷи кишвар паноҳ бурда, бар зидди кишвари худ санггпартоӣ мекунанд. Ва ҳаммаслакони худро ба кор меандозанд. Ин нохалафон дар шабакаҳои интернетии ютубу дигар сомонаҳо ба паҳн кардани ҳар гуна хабару иғвоҳо ва суханрониҳои беҷоя машғуланд. Мо бо боварии комил гуфта метавонем, ки ҷавонони бонагу номуси тоҷик гуфтаҳои иғвоангези хоинони миллат аҳамият намедиҳанд ва намегузоранд, ки ба миллати хеш газанде бирасад.

     Ифтихор аз он дорем, ки  миллати тоҷик мо бо нангу номус ва ҷасорату матонати худ марзу буми хоки аҷдодии хешро ҳифз менамоянд ва намегузорем, ки нохалафе тинҷию осудагии моро халалдор намоядМо тоҷикон миллати сулҳдӯст, меҳмондӯст бомадинияту бомаърифат мебошем

. Тоҷикон дар  тамоми дунё мақоми арзанда дошта,  бо таърихи куҳан ва фарҳанги воло шӯҳратёб гаштааст. Мардуми ноҳияи Шаҳристон хеле бо якдигар иттифоқ мебошанд. Дар ноҳия миллатҳои ӯзбек, қирғиз ва қазоқ зиндагонӣ мекунанд, ки онҳо шаҳрванди Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҳисоб мераванд ва бо тоҷикон муносибатҳои хешутаборӣ дошта, байни ҳамдигар ҳамчун як шаҳрванди Ҷумҳурии Тоҷикистон бе хусумат ва  бе адовати миллӣ зиндагонӣ мекунад. Қирғизҳо дар деҳаи Фирдавсии минтақаи ҷанубии ноҳия истиқомат мекунаду бо чорводорӣ мағул мебошанд. Нооромии сарҳадии байни Тоҷикистону Қирғизистон мардуми қирғизнишини ноҳияи Шаҳристон вокуниш ва ақидаи ибрози худро оиди ин нооромии марзӣ баён намуда, мегӯянд, ки мо ҳама як инсон ҳастем, як бародару як қавм буда, байни худ набояд кинаву ғараз дошта бошем ва ҳалли масъалаҳои сиёсиро набояд бо силоҳу хунрезӣ, балки бо гуфту шунидҳои сулҳовар байни намояндагони ду миллат ҳалу фасл намоем.

    Чи тавре ки шоири ширинкаломи мо М. Турсунзода овардаанд.

                 Менависам ман суруди сулҳро бо хуни дил,

                 Бо тапиданҳои беороми рузафзуни дил.

                 То яроқи тез гардида ба дасти дӯстон,

                 Ҷангҷӯёнро кунад шармандаи рӯи ҷаҳон.

    Дар ҳақиқат,хотири ҷамъи падару модарон ва зиндагии осудаву хоби ороми кӯдакон ин худ як барқарориву мавҷудияти сулҳу амонӣ маҳсуб мешавад.

Маҳмудова Фароғат Мирзонасриевна, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Дар соли сипари гашта бо шарофати заҳмати содиқонаи мардуми кишвар раванди созандагиву ободкорӣ бомаром идома ёфта, нақшаву барномаҳои пешбинигардида ҷиҳати таъмин намудани рушди устувори иқтисоди миллӣ ва баланд бардоштани сатҳу сифати зиндагии сокинони мамлакат заҳматҳои зиёда кашида ба он муваффақ шуданд, ки  дурнамои ба нақша гирифтаро сарбаландона иҷро намоянд, гарчандедар солҳои охир хусусан ин соли сипарӣ гашта вазъи сиёсиву иқтисодии ҷаҳон хеле мураккаб гардида, ҳоло инсоният дар давраи ниҳоят ҳассос ва душвортарини таърихи қариб сад соли охири худ қарор дорад.   Ба ҳаммаи ин нигоҳ накарда  дар натиҷаи татбиқи самараноки ислоҳоти иқтисодӣ, амалӣ намудани стратегияву барномаҳо ва тадбирҳои зиддибуҳронӣ дар панҷ соли охир рушди иқтисодиёти Тоҷикистон ҳамасола ба ҳисоби миёна дар сатҳи 7,3 фоиз таъмин гардида, маҷмӯи маҳсулоти дохилӣ аз 71 миллиард ба 115 миллиард сомонӣ расид ва ба ҳар сари аҳолӣ 1,5 баробар афзоиш ёфт.

Дар натиҷаи чораҳои дурандешона дидани ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон бо сарварии Пешвои миллат  соли 2022 корҳо  барои устувор нигоҳ доштани нишондиҳандаҳои макроиқтисодӣ, коҳиш додани таъсири хавфҳои эҳтимолӣ ба иқтисоди миллӣ, фаъолияти босуботи низоми бонкӣ, афзоиши истеҳсоли маҳсулоти саноативу кишоварзӣ, беҳтар гардонидани фазои сармоягузорӣ ва дастгирии соҳибкорӣ тақвият пайдо карда, рушди иқтисоди миллӣ дар сатҳи 8 фоиз таъмин карда шуд.

Вобаста ба ин дар панҷ соли охир сатҳи некуаҳволии мардум тадриҷан баланд шуда, даромади пулии аҳолӣ аз 41,1 миллиард сомонии соли 2018 ба 87 миллиард сомонӣ дар соли 2022 расонида шуд, яъне 2,1 баробар зиёд гардид.

Музди миёнаи меҳнат дар кишвар якуним баробар ва андозаи нафақаи ниҳоӣ 1,3 баробар афзоиш ёфт, ки инро мардуми кишвар ҳис намуда  боз бо ҷидду ҷаҳд ба кор шурӯ намуда истодаанд.  Меҳнат барои рушди Тоҷикистон талаботи якӯминдараҷаи мардумамон гаштааст.  Ба ин боис  сатҳи камбизоатӣ аз 27,4 фоизи соли 2018 то 22,5 фоиз дар соли 2022 коҳиш дода шуд.

Дар натиҷаи тадбирҳои дурбинона дидан аз тарафи ҳукумати Тоҷикистон  беш аз 900 ҳазор, аз ҷумла дар соли 2022-юм 190 ҳазор ҷойи кории нав таъсис дода шуд, ки ба беҳтар гардии вазъи шуғли аҳолӣ дар кишвар сабаб шуд.

Ҳаҷми умумии хароҷоти буҷети давлатӣ ба соҳаҳои иҷтимоӣ аз 9,1 миллиард сомонии соли 2018 то 14,7 миллиард сомонӣ дар соли 2022 ё 62 фоиз зиёд гардид.

Дар панҷ соли охир танҳо барои рушди соҳаҳои маориф ва тандурустӣ 36 миллиард сомонӣ равона гардида, ҳиссаи маблағгузории соҳаҳои иҷтимоӣ дар ҳаҷми умумии хароҷоти буҷети давлатӣ  44 фоизро ташкил кард.

Дар давраи зикршуда аз ҳисоби ҳамаи сарчашмаҳои маблағгузорӣ 842 бинои муассисаи таълимӣ барои 382 ҳазор хонанда, аз ҷумла дар соли 2022-юм 190 бинои таълимӣ барои 87 ҳазор хонанда сохта, ба истифода дода шуд, ки дар 31 соли истиқлоли давлатӣ 3430 муассисаи нави таълимӣ барои қариб якуним миллион хонанда сохта, ба истифода дода шуд.  Агар солҳои шӯравиро ба хотир оварем дар 70 соли замони гузашта ҳамагӣ 3229 муассисаи таълимӣ бунёд гардида буду халос.   Имрӯз дар муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумии кишвар 2 миллиону 300 ҳазор нафар хонандагон ба таҳсил фаро гирифта шудаанд. Соли 1991 ин нишондиҳанда ҳамагӣ 1 миллиону 325 ҳазор нафарро ташкил медоду халос.

Агар то соли 1991, яъне дар 70 соли замони гузашта дар мамлакат ҳамагӣ 2862 муассисаву иншооти тандурустӣ бо 52 ҳазору 800 нафар корманд фаъолият дошта бошад, пас дар даврони соҳибистиқлолӣ, хусусан, дар 25 соли охир 2827 муассисаву иншооти тандурустӣ сохта, ба истифода дода шудааст. Ҳоло шумораи муассисаҳои тандурустии мамлакат нисбат ба соли 1991 қариб ду баробар зиёд гардида, ба 5116 ва кормандони онҳо ба 79 ҳазор расидааст.

Ин рақамҳо барои он, ки амали шавад мардуми Тоҷик халқи меҳнатдӯстамон пайваста корнамои нишондодаанд. Маҳз дар натиҷаи меҳнати софдилонаи халқамон ин нақшаҳо иҷро шудааст.  Ягон кор бе меҳнат иҷро намешавад. Он чӣ иҷро шуд маҳз дар натиҷаи меҳнати суботкорона иҷро гардид.

Ақл ва заковати роҳбари давдатамон, Пешвоямон дар қасабабандии нақшаҳо нуқтаи асосиро бозидааст.  Ба ҳаммаи мардуми кишварамон, ки дар соҳаҳои гуногун кор ва фаъолиятӣ меҳнатӣ мебаранд барори кор барои амалӣ кардани нақшаҳои қабул карда, хоҳонем.

Файзулло Ҷалилов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

 

Саодати ҳар як халқу миллат дар пойдории сулҳу субот ва ягонагии давлат аст. Беҳуда нест, ки ба хотири саодатмандиву зафармандии мардуми шарафманди тоҷик Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар партави ҳидоятҳои ватандӯстона моро таъкид менамояд, ки мо бояд бо ҳисси баланди ифтихор аз Ватану ватандорӣ роҳ ба сӯи куллаҳои мақсуд кадам ниҳода бошем.

Зеро нусрати зиндагии кулли мардуми мо маҳз ба туфайли Истиқлоли давлатиамон ба даст омадаст. Гиромидоштӣ ҳар як арзишҳои олии Ватани маҳбубамон нишони худогоҳии мост.

Яқин мепиндорам, ки миллати пешрафтаву мардуми шарафманди тоҷик ҳамеша шукргузор аст, ки фазои ниҳоят ободу озоди Тоҷикистонро мебинаду дар он зиндагии хушу хуррам дорад.

Ҳоло мардуми тоҷик ҳар куҷое набошад аз тоҷику Тоҷикистони будани худ мефахраду меболад, зеро имрӯз тамоми халқиятҳои ҷаҳон ба миллати тоҷдори тоҷик ҳазор аҳсант мехонанд, ки ин сарзамини камзамини беназир дорои сулҳу ваҳдати Миллист.

Дар ҳақиқат Тоҷикистон пас аз ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ ба комëбиву муваффақаиятхои беҳамто шарафëб шуд, ки ин бевосита ба хирадмандиву сиëсатмадории Пешвои миллат рабт дорад. Маҳз талошу заҳматҳои пайгиронаи сарвари давлат буд, ки оташи ҷанги бародаркуш дар Тоҷикистон хомӯш гашта мардуми ба озодӣ баромаданд ва дар мамлакат демократияи ҳақиқӣ ҳукмронӣ намуд.

Имрӯз дар назди мо дигар вазифаи хомӯш намудани ҷанг дар кишвар нест, танҳо кифоя аст, ки ба хотири барбод нарафтани заҳмату талошҳои миллионҳо нафар фидоиëни роҳи мустақили дар Тоҷикистон мо бояд озодии мардумонамонро ҳифз намуда, ба ояндагон низ онро ба мерос гузорем.

Ин аст қарзи шаҳрвандии ҳар як шаҳрванди миллатамон, ки омили пешрафту тараққиëти Тоҷикистонро таъмин менамояд.

Маҳмудова Фароғат Мирзонасриевна, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

 

Дар соли сипари гашта бо шарофати заҳмати содиқонаи мардуми кишвар раванди созандагиву ободкорӣ бомаром идома ёфта, нақшаву барномаҳои пешбинигардида ҷиҳати таъмин намудани рушди устувори иқтисоди миллӣ ва баланд бардоштани сатҳу сифати зиндагии сокинони мамлакат заҳматҳои зиёда кашида ба он муваффақ шуданд, ки  дурнамои ба нақша гирифтаро сарбаландона иҷро намоянд, гарчандедар солҳои охир хусусан ин соли сипарӣ гашта вазъи сиёсиву иқтисодии ҷаҳон хеле мураккаб гардида, ҳоло инсоният дар давраи ниҳоят ҳассос ва душвортарини таърихи қариб сад соли охири худ қарор дорад.   Ба ҳаммаи ин нигоҳ накарда  дар натиҷаи татбиқи самараноки ислоҳоти иқтисодӣ, амалӣ намудани стратегияву барномаҳо ва тадбирҳои зиддибуҳронӣ дар панҷ соли охир рушди иқтисодиёти Тоҷикистон ҳамасола ба ҳисоби миёна дар сатҳи 7,3 фоиз таъмин гардида, маҷмӯи маҳсулоти дохилӣ аз 71 миллиард ба 115 миллиард сомонӣ расид ва ба ҳар сари аҳолӣ 1,5 баробар афзоиш ёфт.

Дар натиҷаи чораҳои дурандешона дидани ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон бо сарварии Пешвои миллат  соли 2022 корҳо  барои устувор нигоҳ доштани нишондиҳандаҳои макроиқтисодӣ, коҳиш додани таъсири хавфҳои эҳтимолӣ ба иқтисоди миллӣ, фаъолияти босуботи низоми бонкӣ, афзоиши истеҳсоли маҳсулоти саноативу кишоварзӣ, беҳтар гардонидани фазои сармоягузорӣ ва дастгирии соҳибкорӣ тақвият пайдо карда, рушди иқтисоди миллӣ дар сатҳи 8 фоиз таъмин карда шуд.

Вобаста ба ин дар панҷ соли охир сатҳи некуаҳволии мардум тадриҷан баланд шуда, даромади пулии аҳолӣ аз 41,1 миллиард сомонии соли 2018 ба 87 миллиард сомонӣ дар соли 2022 расонида шуд, яъне 2,1 баробар зиёд гардид.

Музди миёнаи меҳнат дар кишвар якуним баробар ва андозаи нафақаи ниҳоӣ 1,3 баробар афзоиш ёфт, ки инро мардуми кишвар ҳис намуда  боз бо ҷидду ҷаҳд ба кор шурӯ намуда истодаанд.  Меҳнат барои рушди Тоҷикистон талаботи якӯминдараҷаи мардумамон гаштааст.  Ба ин боис  сатҳи камбизоатӣ аз 27,4 фоизи соли 2018 то 22,5 фоиз дар соли 2022 коҳиш дода шуд.

Дар натиҷаи тадбирҳои дурбинона дидан аз тарафи ҳукумати Тоҷикистон  беш аз 900 ҳазор, аз ҷумла дар соли 2022-юм 190 ҳазор ҷойи кории нав таъсис дода шуд, ки ба беҳтар гардии вазъи шуғли аҳолӣ дар кишвар сабаб шуд.

Ҳаҷми умумии хароҷоти буҷети давлатӣ ба соҳаҳои иҷтимоӣ аз 9,1 миллиард сомонии соли 2018 то 14,7 миллиард сомонӣ дар соли 2022 ё 62 фоиз зиёд гардид.

Дар панҷ соли охир танҳо барои рушди соҳаҳои маориф ва тандурустӣ 36 миллиард сомонӣ равона гардида, ҳиссаи маблағгузории соҳаҳои иҷтимоӣ дар ҳаҷми умумии хароҷоти буҷети давлатӣ  44 фоизро ташкил кард.

Дар давраи зикршуда аз ҳисоби ҳамаи сарчашмаҳои маблағгузорӣ 842 бинои муассисаи таълимӣ барои 382 ҳазор хонанда, аз ҷумла дар соли 2022-юм 190 бинои таълимӣ барои 87 ҳазор хонанда сохта, ба истифода дода шуд, ки дар 31 соли истиқлоли давлатӣ 3430 муассисаи нави таълимӣ барои қариб якуним миллион хонанда сохта, ба истифода дода шуд.  Агар солҳои шӯравиро ба хотир оварем дар 70 соли замони гузашта ҳамагӣ 3229 муассисаи таълимӣ бунёд гардида буду халос.   Имрӯз дар муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумии кишвар 2 миллиону 300 ҳазор нафар хонандагон ба таҳсил фаро гирифта шудаанд. Соли 1991 ин нишондиҳанда ҳамагӣ 1 миллиону 325 ҳазор нафарро ташкил медоду халос.

Агар то соли 1991, яъне дар 70 соли замони гузашта дар мамлакат ҳамагӣ 2862 муассисаву иншооти тандурустӣ бо 52 ҳазору 800 нафар корманд фаъолият дошта бошад, пас дар даврони соҳибистиқлолӣ, хусусан, дар 25 соли охир 2827 муассисаву иншооти тандурустӣ сохта, ба истифода дода шудааст. Ҳоло шумораи муассисаҳои тандурустии мамлакат нисбат ба соли 1991 қариб ду баробар зиёд гардида, ба 5116 ва кормандони онҳо ба 79 ҳазор расидааст.

Ин рақамҳо барои он, ки амали шавад мардуми Тоҷик халқи меҳнатдӯстамон пайваста корнамои нишондодаанд. Маҳз дар натиҷаи меҳнати софдилонаи халқамон ин нақшаҳо иҷро шудааст.  Ягон кор бе меҳнат иҷро намешавад. Он чӣ иҷро шуд маҳз дар натиҷаи меҳнати суботкорона иҷро гардид.

Ақл ва заковати роҳбари давдатамон, Пешвоямон дар қасабабандии нақшаҳо нуқтаи асосиро бозидааст.  Ба ҳаммаи мардуми кишварамон, ки дар соҳаҳои гуногун кор ва фаъолиятӣ меҳнатӣ мебаранд барори кор барои амалӣ кардани нақшаҳои қабул карда, хоҳонем.

Файзулло Ҷалилов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

Ҳоло, ки Тоҷикистон марҳилаи гузариш дар самти пешрафту тараққиëтро аз сар мегузаронад, мардумони бо фарҳангу бо маданиятро водор месозад, ки беш аз ҳарвақта баҳри амалигардонии ҳадафҳои стратегии кишварамон кӯшиш намоем, то миллати мо ҳамеша дар сафи пеш қарор дошта бошад. Бо тамоми қувваю нерӯи зеҳниву ақли баҳри гиромидошти арзишҳои олии Ватани азизамон Тоҷикистон бояд талош варзем, зеро моро дар тамоми олам ҳамчун миллати пешрафтаву ташаббускор дар самти муаммоҳои халталаби замони нав мешиносанд ва эътироф мекунанд.

Бояд қайд кард, ки ҳар фарди баору номуси миллати тоҷдори тоҷик аз ҳифзу Ватани худ саркашӣ накарда, баракс ба хотири пояндагии сулҳу субот дар Тоҷикистон агар лозим шавад, ҷоннисори кунанд.

Зеро имрӯзи ободи моро низ гузаштагони мо бо нархи ҷони хеш харида, тавонистанд фазои Истиқлолиятро дар Тоҷикистон танинандоз кунанд. Чунин буд нишони ватандӯстии гузаштагони мо, ки ҳатто барои Ватан аз баҳри ҷони ширини хеш мегузаштанд. Аммо бубинем, ки имрӯз бар мо оид ба баланд бардоштани ҳисси меҳанпарастӣ чи гуна тарғиботҳои бегонаро дар зеҳни мо ҷой кардани мешавад. Дар ҳамин асно мехоҳам нуқтаеро дарҷ намоям, ки дигар осон нест, фирефтани марудмони огоҳи тоҷик. Зеро муқаддас будани Ватанро ҳар кадоми онҳо хуб медонанду онро ҳифз менамоянд.

Тоҷикистон ягона давлате, ки ҳамеша аз ҳимояи озодии халқ талош мекунанд. Пас моро мебояд, ки ҳамдилу ҳамзабон ва ҳамрадифи амалҳои ватандӯстонаи эшон бошем.

Дидани чеҳраҳои хандони модарон ва шукуфтанҳои рухсори кӯдакон худ зиндагии шоистаи мардумони тоҷикро инъикос менамояд.

Маҳз ба хамин хотир шукргузорӣ як нишони одилист ва хирадмандии Тоҷикони тоҷдор аст. Зеро рӯзҳоеро ҳам ин мардумони азиятдида аз сар гузаронида буданд, ки танҳо ғаму андӯҳу кулфатро мемонд. Шукри Худо, ки ба Истиқлолу озодӣ расида, он рӯзҳоро паси сар намуданд.

 

Маҳмудова Фароғат Мирзонасриевна, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Дар соли сипари гашта бо шарофати заҳмати содиқонаи мардуми кишвар раванди созандагиву ободкорӣ бомаром идома ёфта, нақшаву барномаҳои пешбинигардида ҷиҳати таъмин намудани рушди устувори иқтисоди миллӣ ва баланд бардоштани сатҳу сифати зиндагии сокинони мамлакат заҳматҳои зиёда кашида ба он муваффақ шуданд, ки  дурнамои ба нақша гирифтаро сарбаландона иҷро намоянд, гарчандедар солҳои охир хусусан ин соли сипарӣ гашта вазъи сиёсиву иқтисодии ҷаҳон хеле мураккаб гардида, ҳоло инсоният дар давраи ниҳоят ҳассос ва душвортарини таърихи қариб сад соли охири худ қарор дорад.   Ба ҳаммаи ин нигоҳ накарда  дар натиҷаи татбиқи самараноки ислоҳоти иқтисодӣ, амалӣ намудани стратегияву барномаҳо ва тадбирҳои зиддибуҳронӣ дар панҷ соли охир рушди иқтисодиёти Тоҷикистон ҳамасола ба ҳисоби миёна дар сатҳи 7,3 фоиз таъмин гардида, маҷмӯи маҳсулоти дохилӣ аз 71 миллиард ба 115 миллиард сомонӣ расид ва ба ҳар сари аҳолӣ 1,5 баробар афзоиш ёфт.

Дар натиҷаи чораҳои дурандешона дидани ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон бо сарварии Пешвои миллат  соли 2022 корҳо  барои устувор нигоҳ доштани нишондиҳандаҳои макроиқтисодӣ, коҳиш додани таъсири хавфҳои эҳтимолӣ ба иқтисоди миллӣ, фаъолияти босуботи низоми бонкӣ, афзоиши истеҳсоли маҳсулоти саноативу кишоварзӣ, беҳтар гардонидани фазои сармоягузорӣ ва дастгирии соҳибкорӣ тақвият пайдо карда, рушди иқтисоди миллӣ дар сатҳи 8 фоиз таъмин карда шуд.

Вобаста ба ин дар панҷ соли охир сатҳи некуаҳволии мардум тадриҷан баланд шуда, даромади пулии аҳолӣ аз 41,1 миллиард сомонии соли 2018 ба 87 миллиард сомонӣ дар соли 2022 расонида шуд, яъне 2,1 баробар зиёд гардид.

Музди миёнаи меҳнат дар кишвар якуним баробар ва андозаи нафақаи ниҳоӣ 1,3 баробар афзоиш ёфт, ки инро мардуми кишвар ҳис намуда  боз бо ҷидду ҷаҳд ба кор шурӯ намуда истодаанд.  Меҳнат барои рушди Тоҷикистон талаботи якӯминдараҷаи мардумамон гаштааст.  Ба ин боис  сатҳи камбизоатӣ аз 27,4 фоизи соли 2018 то 22,5 фоиз дар соли 2022 коҳиш дода шуд.

Дар натиҷаи тадбирҳои дурбинона дидан аз тарафи ҳукумати Тоҷикистон  беш аз 900 ҳазор, аз ҷумла дар соли 2022-юм 190 ҳазор ҷойи кории нав таъсис дода шуд, ки ба беҳтар гардии вазъи шуғли аҳолӣ дар кишвар сабаб шуд.

Ҳаҷми умумии хароҷоти буҷети давлатӣ ба соҳаҳои иҷтимоӣ аз 9,1 миллиард сомонии соли 2018 то 14,7 миллиард сомонӣ дар соли 2022 ё 62 фоиз зиёд гардид.

Дар панҷ соли охир танҳо барои рушди соҳаҳои маориф ва тандурустӣ 36 миллиард сомонӣ равона гардида, ҳиссаи маблағгузории соҳаҳои иҷтимоӣ дар ҳаҷми умумии хароҷоти буҷети давлатӣ  44 фоизро ташкил кард.

Дар давраи зикршуда аз ҳисоби ҳамаи сарчашмаҳои маблағгузорӣ 842 бинои муассисаи таълимӣ барои 382 ҳазор хонанда, аз ҷумла дар соли 2022-юм 190 бинои таълимӣ барои 87 ҳазор хонанда сохта, ба истифода дода шуд, ки дар 31 соли истиқлоли давлатӣ 3430 муассисаи нави таълимӣ барои қариб якуним миллион хонанда сохта, ба истифода дода шуд.  Агар солҳои шӯравиро ба хотир оварем дар 70 соли замони гузашта ҳамагӣ 3229 муассисаи таълимӣ бунёд гардида буду халос.   Имрӯз дар муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумии кишвар 2 миллиону 300 ҳазор нафар хонандагон ба таҳсил фаро гирифта шудаанд. Соли 1991 ин нишондиҳанда ҳамагӣ 1 миллиону 325 ҳазор нафарро ташкил медоду халос.

Агар то соли 1991, яъне дар 70 соли замони гузашта дар мамлакат ҳамагӣ 2862 муассисаву иншооти тандурустӣ бо 52 ҳазору 800 нафар корманд фаъолият дошта бошад, пас дар даврони соҳибистиқлолӣ, хусусан, дар 25 соли охир 2827 муассисаву иншооти тандурустӣ сохта, ба истифода дода шудааст. Ҳоло шумораи муассисаҳои тандурустии мамлакат нисбат ба соли 1991 қариб ду баробар зиёд гардида, ба 5116 ва кормандони онҳо ба 79 ҳазор расидааст.

Ин рақамҳо барои он, ки амали шавад мардуми Тоҷик халқи меҳнатдӯстамон пайваста корнамои нишондодаанд. Маҳз дар натиҷаи меҳнати софдилонаи халқамон ин нақшаҳо иҷро шудааст.  Ягон кор бе меҳнат иҷро намешавад. Он чӣ иҷро шуд маҳз дар натиҷаи меҳнати суботкорона иҷро гардид.

Ақл ва заковати роҳбари давдатамон, Пешвоямон дар қасабабандии нақшаҳо нуқтаи асосиро бозидааст.  Ба ҳаммаи мардуми кишварамон, ки дар соҳаҳои гуногун кор ва фаъолиятӣ меҳнатӣ мебаранд барори кор барои амалӣ кардани нақшаҳои қабул карда, хоҳонем.

Файзулло Ҷалилов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

 

Бо назардошти таъсири тағйирёбии иқлим ба захираҳои об, бахусус пиряхҳо Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни суханронии навбатии худ дар Иҷлосияи 76-уми Маҷмаи умумии СММ аз зарурати эълон намудани соли 2025 ҳамчун Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо, ки бори нахуст дар ҷаласаи нахустини сатҳи баланди гурӯҳи муассисони Эътилофи ҷаҳонии обу иқлим аз ҷониби Сарвари давлат пешниҳод гардида буд, ёдовар шуда, изҳор доштанд, ки ташаббуси мазкур барои ҷалби бештари таваҷҷуҳи ҷомеаи ҷаҳонӣ ба ҳалли масоили обу иқлим ва обшавии пиряхҳо мусоидат хоҳад кард. Ба андешаи коршиносони соҳа, пешниҳоди ташаббуси навбатии Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон доир ба эълони соли 2025 ҳамчун Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо дар шароити имрӯзаи тағйирёбии иқлим муҳим ва саривақтӣ мебошад.

Ин ҷо намунае аз як гӯшаи саршори обҳои поку беғаш ва тозаеро аз Тоҷикистони соҳибиқбол меорем, ки он ҳам дар мисоли Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон маҳсуб ёфта, ки он иқлими ба худ хосро дорост ва манбаи оби тоза мебошад. Яке аз номвартарин манобеи обӣ дар Бадахшон ин прияхи Федченко мебошад, ки калонтарин пиряхи   Осиёи  Марказӣ  маҳсуб  ёфта,   дар  ВМКБ  маскан гирифтааст. Дарозии  он 77 км, паҳноиаш аз 1700 то 3100 метрро дар бар гирифта, аз нишебии  шимоли  қаторкӯҳҳои Язгулом ибтидо меёбад. Пирях  шохаҳои зиёд дорад. Нуқтаи баландтарини пирях 4200 метр муайян шудааст. Қисми миёнаи пирях дар як шабонарӯз бо суръати 70 — 75 см ҳаракат  мекунад.  Аз  зери  пирях  дарёи  Селдара ҷорист. Ҷоришавии  оби  он  дар  фасли   тобистон ба 300 м_3 сония мерасад. Умуман, ВМКБ дорои ҳашт пирях мебошад, ки аз онҳо дарёҳҳои тозаи мусаффо ҷорӣ мегарданд. Ин гӯшаи саршори обҳои зулол дорои 18 кӯлҳои гуногун мебошад, аммо кӯли чуқуртаринаш Сарез аст ва он яке аз кӯлҳои зеботарину бонуфузи Тоҷикистони мост. Он дар натиҷаи  зилзилаи шадид (7-9  балл  аз  рӯи  ҷадвали   Рихтер)  пайдо шудааст.  Кӯли  Сарез  солҳои  тӯлонӣ мешавад, ки  таваҷҷуҳи  тадқиқотчиён,  олимон,  адибон ва сайёҳони  одиро  ба  худ ҷалб  намудааст. Он  қариб  60  км  дарозӣ  дорад,  умқи максималии  он  то  ба  505  метр  расида,  ҳаҷми оби ҷамъшудааш 17км3-ро ташкил медиҳад. Мусаллам аст, ки Бадахшони нозанинамон дорои захираҳои зиёди обҳои тоза ва чашмаҳои шифоӣ буда, истифодаи оқилонаи онҳо аз фоида холӣ нест. Дар ҳудуди вилоят 72 манбаи обҳои гарм ва минералӣ мавҷуданд, ки на ҳамаи онҳо мавриди баҳрабардорӣ қарор гирифтаанд. Аз 72 манбаи оби гарм ва минералӣ 13 ададашонро дар соҳаи агросаноатӣ истифода бурдан мумкин аст. Дар таъмин намудани аҳолӣ бо оби ошомиданӣ ва полезӣ саҳми "Барномаи ҷонибдории инкишофи иҷтимоии манотиқи кӯҳистон" назаррас аст. Тӯли даҳ соли охир дар ҳудуди вилоят дар масофаи 1450 км қубурҳои обгузар васл гардиданд. Бо истифода аз таҷрибаи олимони Пажӯҳишгоҳи биологии Помир айни ҳол дар мавзеи Ҷелондеҳ шахсони алоҳида дар шароити гармхонаҳо парвариши сабзавотро ба роҳ мондаанд ва хулласи калом ин ки Бадахшони Тоҷикистон  сарчашмаи асосии оби тозаи мамлакат ба ҳисоб рафта, дар оянда интиқол додани оби тозаи он ба дигар кишварҳои ҷаҳон низ имконпазир аст.

Дар сатҳи номуайяну номушаххас ҷойгиршавии захираҳои об пеш аз ҳама ба сатҳи релеф ва омилҳои иқлимӣ сахт вобастагӣ дорад. Масалан, дар минтақаи муътадил ва экваторӣ ба як нафар 25 ҳазор М-3 оби нӯшокӣ дар як сол, вале дар минтақаи биёбону нимбиёбон, ки аз 1/3 ҳиссаи аҳолии дунё зиндагӣ мекунанд, ба як нафар ҳамагӣ 3 ҳазор М-3 об рост меояд. Ин обро ҳам аксар барои обёрии замин истифода мебаранд.Аммо иқдому рисолатҳои шоистаи садри кишвар  ҷиҳати пиёда гардидани ҳамкориҳои бештари ҷомеаи ҷаҳонӣ дар роҳи расидан ба рушди устувор дар соҳаи об заминаи мусоид фароҳам меорад.

Қобили қайд аст, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон моҳи марти соли 2021 дар мулоқоти якуми Панели сатҳи баланд оид ба масъалаҳои об ва иқлим, ки дар шакли видеоконференсия баргузор гардид, иштирок ва суханронӣ намуданд. Сарвари давлат сабаби асосии тағйирёбии иқлимро дар обшавии босуръати пиряхҳо дар натиҷаи гармшавии сайёра маънидод намуда, таъкид доштанд, ки обшавии пиряхҳои Арктика ва Антарктида боиси баландшавии сатҳи уқёнуси ҷаҳонӣ гардидааст ва ин омил, дар навбати худ метавонад ба ҳаёт ва некӯаҳволии садҳо миллион сокинони Замин, хусусан дар кишварҳои хурди ҷазиранишин ва минтақаҳои наздисоҳилии онҳо таҳдид ба бор орад. Ғайр аз ин, роҳбари давлат мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон пешниҳод намуданд, ки соли 2025 "Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо" ва  ҳамзамон "Рӯзи ҷаҳонии ҳифзи пиряхҳо" муайян шуда, "Бунёди махсуси байналмилалии ҳифзи пиряхҳо" таъсис дода шавад.

Садри олии мамлакат мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон 1 декабри соли 2010 зимни суханронй дар ҳамоиши ахири сатҳи олии САҲА таваҷҷӯҳи аҳли сайёраро ба масоили амнияту субот дар минтақа ва ҷаҳон, истифодаи босамари захираҳои обию энергетикӣ, бартарафсозии монеаҳои сунъии нақлиётию транзитӣ, ҳифзи муҳити зист ва пешгирии фаъол аз гармшавии иқлим, хусусан дар минтақаи Осиёи Марказӣ, ҷалб намуд.

Ширкати пайвастаи Тоҷикистон дар чорабиниҳои САҲА, хусусан иштирок ва суханронию масъалагузориҳои роҳбари кишвар Эмомалӣ Раҳмон дар ҳамоишҳои сарони давлатҳо ва ҳукуматҳои кишварҳои аъзои ин созмон

- 3 декабри соли 1994 дар Будапешт,

- 30 декабри соли 1996 дар Лиссабон,

- 18 ноябри соли 1999 дар Истанбул,

- 1 декабри соли 2010 дар Остона ва дар Форуми VIII иқтисодии САҲА

- 10 апрели соли 2000 дар Прага ба рушди ҳамкории бисёрҷанба мусоидати фаъол намуданд.

Аслан, омӯзишу таҳқиқотҳоро бобати мавзӯи обу пиряхҳо мавриди назар қарор диҳем дармеёбем, ки ҳанӯз аз замонҳои насли аввали инсон ҳам обу пиряхҳо масъалаи муҳиму рузмарра ба ҳисоб мерафтааст, чун ин ҷо як намунаеро меорем, ки одамон аз замонҳои қадим боварӣ доштанд, ки дар Уқёнуси Ҷанубӣ қитъае вуҷуд дорад, ки ҳамеша мавриду омӯзишу пажуҳиши олимони дунё қарор мегирад. Маҳз 200 сол пеш, маллоҳони Русия боз як қитъаи дигар - Антарктидаро кашф карда буданд. Аз он вақт инҷониб, он танҳо барои мақсадҳои илмӣ аз худ карда шудааст. Дар натиҷа пешгӯии обу ҳаво дақиқтар гардид, солномаи иқлимии Замин дар тӯли миллион сол барқарор карда шуд, ояндаи сайёра дар давраи гармшавии глобалӣ маълум шуд. Дар бораи кашфиётҳои муҳимтарин ва лоиҳаҳои нисбатан мувофиқ аст.

 Файзулло Ҷалилов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Дар соли сипари гашта бо шарофати заҳмати содиқонаи мардуми кишвар раванди созандагиву ободкорӣ бомаром идома ёфта, нақшаву барномаҳои пешбинигардида ҷиҳати таъмин намудани рушди устувори иқтисоди миллӣ ва баланд бардоштани сатҳу сифати зиндагии сокинони мамлакат заҳматҳои зиёда кашида ба он муваффақ шуданд, ки  дурнамои ба нақша гирифтаро сарбаландона иҷро намоянд, гарчандедар солҳои охир хусусан ин соли сипарӣ гашта вазъи сиёсиву иқтисодии ҷаҳон хеле мураккаб гардида, ҳоло инсоният дар давраи ниҳоят ҳассос ва душвортарини таърихи қариб сад соли охири худ қарор дорад.   Ба ҳаммаи ин нигоҳ накарда  дар натиҷаи татбиқи самараноки ислоҳоти иқтисодӣ, амалӣ намудани стратегияву барномаҳо ва тадбирҳои зиддибуҳронӣ дар панҷ соли охир рушди иқтисодиёти Тоҷикистон ҳамасола ба ҳисоби миёна дар сатҳи 7,3 фоиз таъмин гардида, маҷмӯи маҳсулоти дохилӣ аз 71 миллиард ба 115 миллиард сомонӣ расид ва ба ҳар сари аҳолӣ 1,5 баробар афзоиш ёфт.

Дар натиҷаи чораҳои дурандешона дидани ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон бо сарварии Пешвои миллат  соли 2022 корҳо  барои устувор нигоҳ доштани нишондиҳандаҳои макроиқтисодӣ, коҳиш додани таъсири хавфҳои эҳтимолӣ ба иқтисоди миллӣ, фаъолияти босуботи низоми бонкӣ, афзоиши истеҳсоли маҳсулоти саноативу кишоварзӣ, беҳтар гардонидани фазои сармоягузорӣ ва дастгирии соҳибкорӣ тақвият пайдо карда, рушди иқтисоди миллӣ дар сатҳи 8 фоиз таъмин карда шуд.

Вобаста ба ин дар панҷ соли охир сатҳи некуаҳволии мардум тадриҷан баланд шуда, даромади пулии аҳолӣ аз 41,1 миллиард сомонии соли 2018 ба 87 миллиард сомонӣ дар соли 2022 расонида шуд, яъне 2,1 баробар зиёд гардид.

Музди миёнаи меҳнат дар кишвар якуним баробар ва андозаи нафақаи ниҳоӣ 1,3 баробар афзоиш ёфт, ки инро мардуми кишвар ҳис намуда  боз бо ҷидду ҷаҳд ба кор шурӯ намуда истодаанд.  Меҳнат барои рушди Тоҷикистон талаботи якӯминдараҷаи мардумамон гаштааст.  Ба ин боис  сатҳи камбизоатӣ аз 27,4 фоизи соли 2018 то 22,5 фоиз дар соли 2022 коҳиш дода шуд.

Дар натиҷаи тадбирҳои дурбинона дидан аз тарафи ҳукумати Тоҷикистон  беш аз 900 ҳазор, аз ҷумла дар соли 2022-юм 190 ҳазор ҷойи кории нав таъсис дода шуд, ки ба беҳтар гардии вазъи шуғли аҳолӣ дар кишвар сабаб шуд.

Ҳаҷми умумии хароҷоти буҷети давлатӣ ба соҳаҳои иҷтимоӣ аз 9,1 миллиард сомонии соли 2018 то 14,7 миллиард сомонӣ дар соли 2022 ё 62 фоиз зиёд гардид.

Дар панҷ соли охир танҳо барои рушди соҳаҳои маориф ва тандурустӣ 36 миллиард сомонӣ равона гардида, ҳиссаи маблағгузории соҳаҳои иҷтимоӣ дар ҳаҷми умумии хароҷоти буҷети давлатӣ  44 фоизро ташкил кард.

Дар давраи зикршуда аз ҳисоби ҳамаи сарчашмаҳои маблағгузорӣ 842 бинои муассисаи таълимӣ барои 382 ҳазор хонанда, аз ҷумла дар соли 2022-юм 190 бинои таълимӣ барои 87 ҳазор хонанда сохта, ба истифода дода шуд, ки дар 31 соли истиқлоли давлатӣ 3430 муассисаи нави таълимӣ барои қариб якуним миллион хонанда сохта, ба истифода дода шуд.  Агар солҳои шӯравиро ба хотир оварем дар 70 соли замони гузашта ҳамагӣ 3229 муассисаи таълимӣ бунёд гардида буду халос.   Имрӯз дар муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумии кишвар 2 миллиону 300 ҳазор нафар хонандагон ба таҳсил фаро гирифта шудаанд. Соли 1991 ин нишондиҳанда ҳамагӣ 1 миллиону 325 ҳазор нафарро ташкил медоду халос.

Агар то соли 1991, яъне дар 70 соли замони гузашта дар мамлакат ҳамагӣ 2862 муассисаву иншооти тандурустӣ бо 52 ҳазору 800 нафар корманд фаъолият дошта бошад, пас дар даврони соҳибистиқлолӣ, хусусан, дар 25 соли охир 2827 муассисаву иншооти тандурустӣ сохта, ба истифода дода шудааст. Ҳоло шумораи муассисаҳои тандурустии мамлакат нисбат ба соли 1991 қариб ду баробар зиёд гардида, ба 5116 ва кормандони онҳо ба 79 ҳазор расидааст.

Ин рақамҳо барои он, ки амали шавад мардуми Тоҷик халқи меҳнатдӯстамон пайваста корнамои нишондодаанд. Маҳз дар натиҷаи меҳнати софдилонаи халқамон ин нақшаҳо иҷро шудааст.  Ягон кор бе меҳнат иҷро намешавад. Он чӣ иҷро шуд маҳз дар натиҷаи меҳнати суботкорона иҷро гардид.

Ақл ва заковати роҳбари давдатамон, Пешвоямон дар қасабабандии нақшаҳо нуқтаи асосиро бозидааст.  Ба ҳаммаи мардуми кишварамон, ки дар соҳаҳои гуногун кор ва фаъолиятӣ меҳнатӣ мебаранд барори кор барои амалӣ кардани нақшаҳои қабул карда, хоҳонем.

Файзулло Ҷалилов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд