Дар ҳақиқат Раёсати Қӯшунҳои сарҳадии давлатии амнияти миллии ҶТ ҳушёриву зиракии худро истифода намуда тавонистанд баъзе маълумотҳоро дар бораи аҳдшикании ҳамсоядавлатбасамъи марду расонида бошанд.
Мардуми тоҷик дар ягон давру замон аввилин шудаба сари касе тир накушодааст.воқеаҳои рӯзҳои охир нишон дод, ки ба ҷои бо муросо азрӯйи аҳдибастаи тарафайн корҳои сарҳадиро ба тартиб биёранд , баръакс иғвогариву дасисабозӣ карда оромии сокинони ҳар ду кишварро халалдор менамоянд.
Ҳоло марзу бум аниқ шавад баъд оварда мешавад, ҳамон сарҳадбонону сохтмони камингоҳҳои оташфишон, сохтмони хандақҳо овардани тӯпу туфангҳоро, ҳамаи ин боиси нооромии сокинони дар марзи қирғиз истиқомат дошта гардида истодааст.
Мадуми тоҷик он рӯзҳои мудҳишро, ки моҳи сентябр ба вуқуъ, пайваст, гиряи модарони аскарбачагони ғӯрамарг, кӯдакони хурдсол,падару модарони аз тиру туфанг ҳалок гардидаро то ҳол бо ашки сӯзон ёдоварӣмекунанд.
Ҳамсоя ба ҳаққи Худо баробар аст, эй ҳамсояҳои “азиз” ба худ биёед, наход то ҳол ҷанг ва оқибати онро дарк накарда бошед.
Мардуми қирғиз солҳои аввали соҳибистиқлолии кишвар ба мо дасти ёрӣ дароз карда буд, аз як ҷӯй об мехӯрдему аз як ҳаво нафас мегирифтем. Рафтуомаду тиҷоратии ин ду ҷумҳурӣ то ба сари қудрат омадани баъзе роҳбарони қирғиз беҳтарин буд, мардуми қирғиз чашматонро кушоед ба атроф нигоқ кунед,нагузоред, ки чунин постҳои бемаъниро,ки боиси ваҳму тарси фарзандонамон мегардад,гузошта бошанд.
Кафедраи ЗДҶ Темирова Х.И.
