Таҳти сиёсати оқилонаву дурбинонаи Асосгузори сулҳу ваҳадати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон имрӯз Тоҷикистони соҳибистиқлол дар ҷомеаи ҷаҳонӣ ҳамчун давлати тозаистиқлол, дунявӣ ва демократӣ шинохта шудааст. Ва ин ҳама пешравию рушди кишвар ва обрӯӣ он пеш аз ҳама ифтихори ҳар як шаҳрванди баору номуси миллат аст. Албатта ҳар яки мо дӯтсдорони ватанем ва аз ақидаҳои ояндабинонаи сарвари давлатамон ибрат гирифта, ҳисси ватандӯстиамонро тақвият мебахшем. Зеро хуб дарк мекунем, ки Ватан барои яки мо макони муқаддаст аст, то ба дараҷае муқаддас, ки онро ҳамрадифи модар гузоштаанд.
Бале оне, ки ватандӯсту ватанпараст аст, намегузорад, ки каси бегонаи ифротгаре хоки ватани ӯо пахш кунад ва оромиши марудмонашро таҳдид намояд. Ҳамаи мо ворисони арзандаи Сомонии бузург ва Эмомалӣ Раҳмони қаҳрамон ҳастем, зеро корномаҳои онҳо аз ҳар як шаҳрванди соҳибҳуқуқи кишвар тақозо менамояд, ки сатҳи маърифат ва фарҳанги сиёсии худро афзун намоянд. Хушбахтона мардумон имрӯз ин рисолатро хубу амиқ дарк намуда, паи рӯзгори ободу зиндагии пурнишот мегарданд ва василаи ин ҳама саодату соҳиби Втаани обод будани худро дар маърифати сиёсии ҳамаи шаҳрвандон мебианнд.
Таъмини суботи ҷомеа ва ягонагии марудм имрӯз дар кишвари мо дар дараҷаи аълост. Ҳатто замоне, ки миллати ҳамсоя марудмони қирғиз барои нооромми байни ду давлат дар сарҳад муноқишаву шӯру ғавғо бардоштани шуданд, миллати тоҷик бо хирадмандиву адолатпарастӣ роҳи сулҳу оштиро пеша наумданд. Ин ҳама ҳамдигарфаҳми кардан танҳо ба хотири тарсу ваҳмро аз дилу дидаҳои мардумон дур кардан буд. Ва аз тарафи дигар ин, ки марудми тоҷик дар ҳақиқат сулҳҷӯву ваҳдатпарастанд.
Ҳатто замоне, ки сулҳ миёни мардумон дар асри гузашта танинандоз гардид, аксарият давлатҳои рӯи олам ба сулҳпарастиву сулҳҷуии марудмони тоҷик аҳсанту офаринҳо хонда буданд. Аммо дар ҳамаи давру замон миллати тараққикардаи тоҷик аз ҷониби бархе бадбинон дар таъсири махсусе боқӣ мондааст, ки ин таъсиррасоннандагон намояндагони хоинони миллат ҳастанд. Онҳо ҳамеша мехоҳанд, ки Истиқлолияти давлатамон барбод рафта сулҳро ба ҷангу ҷидол табдил созанд. Ақӣдаҳои бегонапарстию ҳурофотиро дар байни мардум ҷо наумда, мардумфиреби мекуаннд. Вале дар асл таҳдидҳои онҳо нисбати миллату мардуми мо беасос буда, он танҳо всилаи амалҳои ифтрогароёнаашон мебошад.
Раҳимҷон Зокиров, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
