Сиёсати сулҳхоҳонаи Ҳукумати Ҷумҳурӣ бо Сарварии Асосгузори сулҳу ваҳдати милли Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон пеши роҳи ифротгароёнро мегиранд. Азбаски халқи Тоҷикистон нисбат ба сарвари оқили худ меҳру муҳаббати беандоза дорад, ҳамеша он касро бо меҳр ба забон мегирад.

Диёри ҳамешасабзи мо, макони сулҳу оромӣ, меҳнати софдилона ва хизмати беминнат нисбат ба Ватан мебошад. На танҳо аҳолии маҳаллаи ҷумҳурии мо, балки одамони  бурунмарзӣ, ки бо сабабҳои гуногун дар дигар давлатҳо мехонанд ё ин ки кор мекунанд, аз Роҳбари давлати худ мефахранду меболанд. Онҳо боварии комил доранд, ки солҳои наздик Тоҷикистони азизи боз ҳам гул-гул шукуфта истодааст.

Барои пешрафти ҷомеаи имрӯзаи мо ҷавонони оқилу доно, зираку ҳушёр, ватанпарвар, соҳибмаълумот, бо иродаи мустаҳкам, ба ватану кишвар содиқ  ва аз ҷиҳати ҷисмонӣ тавонову пурқудрат лозиманд. Аз қадимулайём чунин ҷавононро бо роҳи имтиҳонкунӣ  ба сохторҳои  қудратии давлатӣ барои пешниҳод намудани вазифаҳои баланд  интихоб менамуданд. Навҷавонони боқуввату паҳлавон барои ҳимояи халқу ватан  чун обу оташ заруранд. Аз ин лиҳоз волидайн бо сари баланд, бо ифтихор фарзандонашонро барои хизмат ба сафи армия гусел менамуданд. То имрӯз ҷавонон аз ҷониби  ҳам волидайн ва ҳам устодон чун насли ояндасоз ҳаддалимкон  тарбияи хуб мегиранд.

Имрӯз бошад, дар ҷомеаи мо гурӯҳу, созмонҳое пайдо шудаанд, ки мо онро гурӯҳҳои иртиҷоӣ ном мегирем, зеро онҳо ба ҷуз ифротгароӣ, низоъандозӣ байни ҷомеа ва на танҳо ҷомеавайронкунӣ, инчунин одамвайронкунӣ чизи дигаре ба ҷамъият ато намекунанд. Идеологияи ифлосу бадхоҳи онҳо имрӯз ба нерӯи зеҳнии ҷавонони мо таъсири манфии худро мерасонад. Онҳо аз пайи ба доми фиреб кашидани насли наврас мебошанд.

Таи чанд соли охир тибқи расонаҳои хабарӣ ҳамагон воқиф гардида истодаанд, ки шаҳру навоҳиҳои вилояти Бадахшонро теъдоди зиёди ҷинояткорон ғасб кардаанд. Ин аст, ки ба хотири бартараф кардани сатҳи ҷинояткори ва ҷинояткорон дар ин вилоят ҳама чораҳои ботадбир андешида ва амалӣ намуданд, ки паи ин амалиёт чанде аз ҷинояткоронро боздошт ва лавозимотҳои эшонро мусодира намуданд.

Дар охир гуфтаниам, ки бо дастгир шудан ва бартараф намудани камбудиҳо якчанд муаммои ташвишовар ҳалли худро ёфт. Ҳамаи ин дастуру супоришҳои Пешвои миллат танҳо барои он равона гардидааст, ки мардумони минтақаи Бадахшон низ меваҳои Истиқлолиятро ба маънои томаш чашанд.

Бо итминони комил гуфта метавонам, ки Бадахшонро танҳо Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо ин тадбири дурбинонаи худ ба Бадахшони воқеи ба сарзамини зарзамини Бадахшон, ба минтақаи тамошобоби ҳазорон сайёҳон мубаддал сохтанд.

Бобоҷонова Назира Иномҷоновна, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд