Мо, ҷавонони кишвар аз он хушбахт ҳастем, ки ҳукумати мамлакат пайваста баҳри ҷалби насли ояндасоз ба корҳои давлатӣ чораандешӣ карда истодааст, ки ин ҳама аз шарофати сиёсати хирадмандона ва дурбинонаи меҳварии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад. Дар баробари пешравиҳо боз масъалаҳои нанговаре ҳастанд, ки бояд чанде сари ин масъала низ андеша ронд. Дар ҷаҳони муосир равандҳо ва зуҳуроте мавҷуданд, ки на танҳо ба як кишвар ва ё як минтақа, балки ба тамоми мамолики дунё ва дар маҷмуъ, ба кулли мардумони сайёра таҳдид мекунанд. Яке аз чунин зуҳуроти номатлуб, ки хатари минтақавию байналмилалиро ба бор оварда, тамоюли паҳншавиро дорад, терроризм ва экстремизм мебошанд, ки боиси нигаронии созмонҳои байналмилалӣ ва давлатҳои ҷаҳон гардидаанд. Тақозои замон ва авзои печидаи ҷаҳон мо ҷавонони содиқи меҳанро водор менамояд, ки дар баробари муқаррароти танзимкунандаи фаъолияти давлатӣ ва баҳри амалинамоии онҳо дар самти мубориза бар зидди терроризм ва экстремизм, фаъолияти якҷояи қишрҳои гуногуни ҷомеа зарур аст. Яъне, имрӯз танҳо муборизаи дастаҷамъонаи мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, мусоидати аҳолӣ бо мақомот ва ҳушёрию зиракии мардум имкон медиҳанд, ки пеши роҳи ин омилҳои манфӣ гирифта шавад, то ки суботу оромӣ таъмин ва ҳар як фард дар Ватани азизи хеш-Тоҷикистони соҳибистиқлол зиндагии ободу осоишта ба сар барад. Бояд ҷавобан ба ғамхориҳои падаронаи Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мо, ҷавонони кишварро зарур аст то насли навраси тоҷикро дар рӯҳияи ватандӯстӣ ва хештаншиносӣ тарбия намоем то дар оянда номбардору парчамбардори Тоҷикистони соҳибистиқлол бошанд.

Дабир Мирзоев, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд