Ватану ватандорӣ аз азал оини неки ниёгони миллати тоҷик буд ва чунин хоҳад монд. Бале ҳамаи мо Ватанро дӯст медорем ва дар ҳаққӣ Ватан ҳамеша мехоҳем сазовор хизмат карда бошем. Ватани тамоми тоҷикони рӯӣ ҷаҳон Тоҷӣкистон аст. Тоҷикистоне, ки шӯҳраташро оламиён қадр кардаву марудмонашро дар арсаҳои байналмиллали ҳамчун халқи сулҳпарвар шинохта. Албатта ҳар яки мо шаҳрвандонеи баору номуси миллат аз ин шону шӯҳрати кишварамон ифтихор намуда, ба хотири беш аз пеш шӯҳратманд гардонидани он талошу заҳматҳои шабонарӯзӣ бояд кашида бошем.
Мусаллам аст, ки гардишу ҷараён ва бурду бохт дар раванди давлатдории навини мамолики дунё дигаргуниҳои сиёсиеро ба вуҷуд овард. Ҳатто касе оиди зуҳури терроризму экстремизми динӣ ақӣдае надошт. Аммо якбори пайдо гаштан ва паҳн шудани чунин ташкилотҳои тундгаро дар миёни мамлакатамон ва дигар давлатҳо як хатари ҷиддиеро барои башарият таҳдид менамояд.
Мо набояд барои онҳо иҷозаи онро дода бошем, ки моро ба гумроҳиву миллатамонро ба ҳолати табоҳ биёрад. Барои ин моро мебояд, ки пеш аз ҳама ба хотири пойдории суботи ҷомеаи шаҳрванди ва устувории пояҳои давлати соҳибистиқлоламон талошу заҳматҳо кашида бошем. Қадри якпорчагии онро карда, шукр гӯем, ки давлату ҳукумати кишварамон таҳти дастуру супоришҳои бевоситаи Асосгузорисулҳӯ ваҳадти миллӣ – Пешвоми миллат, Президенти кишвар, муҳатарм Эмомалӣ Раҳмон бо ақӣдаҳои созандагиву бунёдкорӣ ба решаи мухолифони бадхоҳи миллат теша мезананд.
Ҳамаи мо марудмони ватандӯсторем ва нан ҳмин масъулияти баланди мардумон буд, ки моро саодати халқи озод насиб шуд. Моро давлати соҳибистиқлолу ободу озод насиб гардид. Ва моро нусрати зиндашогии пурнишот ҳамдаму ҳамроз гардид.
Пас имрӯз вазифаи ҳар як нафари худогоҳи миллат, ки ҷавоби ин ғамхориҳо, ҷавоби ин ҳама ҷоннисориҳоли гузаштагонамон барои имрӯзи ободи мо тавассути хизматҳои арзанда барои халқу миллат дода бошем. Зеро барои мо имрӯзро б очи қадар гарониҳо дурахшон намуданд. Мо албатта ба хотири ин доимо шукргузорем. Аммо бояд донем, ки ояндаи Тоҷӣкистон танҳо бо дурахшон хоҳад буд. Бо ҷавононе, ки қадру қиммати ин Ватану ин сарзаминро медонанд ва бо дарки баланди масъулиятшиноси ва худогоҳии миллӣ барои эъмори давлати демократӣ саҳм гирифтан меҳоҳанд.
Танҳо мо соҳибони аслии ин Ватанем ва ободии он низ маҳз дар дасти мо ҷавонон аст. Ба ҳамин хотир ҳамаи моро ин вазъияти пурталотуми ҷаҳон имрӯз водор месозад, ким о набояд ба суханони авомфиребонаи нохалафон дода шуда, зиндагонии бемушкилоти хешро ба ҷаҳаннам табдил намоем. Баракс мо бояд чунон бар зидди онҳо бо хиради худ мубориза барем, ки шакасти қувваи онҳо боиси пешрафти ҷандин давлатҳои ҷангзада гардад.
Ҷавонони азиз, ҳамаи мо фарзандони ин миллати тоҷики тоҷдор ҳастем. Мо фарзандони Исмоили Сомониву вориси арзандаи Эмомалӣ Раҳмон гардем. Нашавад, ки кадом бадбину бадкинае кирдорҳои ношоистаашро дар кишвари биҳищтосои мо амалӣ созад.
Шаҳноза Рустамова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
