Тавре аз расонаҳои хабариву иттлоотӣ бармеояд, раиси собиқ ҲНИ Муҳиддин Кабирӣ то ҳол кӯшиш карда истодааст, ки худ ва аъзоёни ифротгарашро бо баҳонаҳои гуногун сафед намуда, амалҳои характери терористи доштаашро ба гардани худи давлати мо партояд. Яке аз чунин амали зишти ў гумроҳ намудани ҷавонони мост.
Аз гуфтугӯи рубарӯии роҳбарияти ТЭТ ҲНИ бармеояд, ин наҳзатиҳо аз худ он қадар озозандешу истиқлолхоҳ тарошидаанд, ки Кабирӣ қувваи худро ҳамчун нерӯи истиқлолхоҳ маррифӣ кардааст. Ин қадар суханони “босамимият”, ки барои ба даст овардани Истиқлолият ҳизб ташкил кардааст. Албатта, ки суол вақте атрофи ташкили созмони нави наҳзатиҳо “Паймони миллии Тоҷикистон” рафт, ҷаноби Кабирӣ афзуд, ки фаъолияти ин ва ташкили ин паймон солҳост, ки тарҳрезӣ шудааст. Бале, мо хуб медонем, ки ҳама кори Шумо паси парда аст ва имрӯз ҳатто чеҳраҳои манқурти наҳзатӣ низ паси пардагӣ шудааст. Ҳама вақт нақшаи А ва Б наҳзатиҳо омода аст, ҳамон нақшае, ки ифротию ғаразнок. Вагарна чаро барои худ шабакаҳои иҷтимоии махсус кушода, хабарҳои дурӯғу бӯҳтонангезро расонаӣ мекунанд. Агар ростгӯву ростқавл бошанд, ҷасоратмандона назди халқу миллат сарбаланд карда сухан мекунанд. На ин, ки паси пардаҳои пинҳонӣ. Гургназаронаву авомфиребона.
Фаъолияти ғайрисозанда, иғвоангезанда ва ғаразҳои таҳрибкорона ва экстремистии бархе аз мардуме, ба қавли ношукурбандаҳо аз ҷониби тамоми ҷавонон маҳкум карда мешавад ва тарафдори ҷиддии қатъ карда шудани фаъолияти барҳам додани чунин ашхосоне ба монанди хиёнаткоронанд.
Аъзоёни ин азҳоб тараферо интихоб кардаанд, пешаеро интихоб кардаанд, ки ҷазои нобахшиданӣ дорад. Бо ин амали зишткоронаи худ аз ҷониби мардум тавқи лаънатеро ба сар гирифтаанд. Ин бадмазҳабони бадкешони наҳзатианд. Ин паймони сулҳу милли инҳо танҳо найранг асту бас.
Қайд меанмоям, ки ин нобакорон намаки хоки ватан хӯрда , ба маъное ба намакдон пуф карданд, зеро онҳо ношукру носипос ва мухолифони миллатанд. Ба ҷои он ки ташаббусҳои созанда аз ҷониби он ҷавонмардоне, ки имрӯз миллат ба эшон ниёз дорад ба нафъи миллату давлат амалӣ гарданд, амалҳои ноҷавонмардона ва ношоистаи аъзоёну пайравони хоҷагони беруна дар дохили кишвар, даъвоҳои беасоси онҳо на танҳо дастгирӣ ва пайравӣ наёфтанд, балки боиси маҳкумӣ аз ҷониби ҷомеаи имрўзи кишвар ва берун аз он гардиданд.
Амиртемур Ваҳҳобов, декани факултети муҳандисӣ – технологии ДПДТТ
