Тоҷикистони соҳибистиқлол, имрӯз бо як мароми беш аз пеш рушд мекунаду тараққӣ меёбад ва ин далели он аст, ки миллати мо демократӣ асту комилҳуқуқ. Таърих гувоҳ, ки кадом давлат  роҳи демократӣ ва дунявиро пеш гирифтааст ин давлат равнақ ёфта тараққӣ карда истодааст. Он давлатҳое, ки бо қонунҳои хурофотӣ-динӣ амал мекунанд оянда надоранд. Ин далелро бисёр шахсоне, ки дар ин гуна давлатҳо буданд тасдиқ мекунанд.

Мутаасифона, бархе аз кӯрдилон ва хиёнаткорон дар миллати мо низ Истиқлолияти давлатӣ ва озодии миллатро нодида гирифта, нисбати ватан хиёнат карданд. Аммо натиҷаи амали онҳо ба ҳадде расид, ки имрӯз фирорианду дарбадари кишварҳои ғарб шудаанд. Ин ҷавоби ношукриву носипосист.

Албатта, ки ҷомеаи демократӣ, ҳуқуқбунёд ва озоди мо аз чунин ашхоси нопок безоранд.  Гурезагону хиёнаткорон Ватан надоранд, онҳо Худозада ва нафратзадаи халқанд.