Давлати муосири миллӣ дар заминаи ҳифз ва рушди арзишҳои миллӣ ва ҳувияти миллӣ арзи вуҷуд карда метавонад.

Боиси сарфарозиҳои мост, ки имрӯз ҷавонони давлати мо таҳти сарварии бевоситаи Пешвои миллати тоҷик таваҷҷӯҳи махсус зоҳир намуда,  самти сиёсати ҷавононро дар миллат боло бардоштаанд.

Мо бояд ба наслҳои ҷавон, ки идомадиҳандаи рисолати бузургу таърихии давлатдориамон мебошанд, пайваста таъкид намоем, ки аз таассубу хурофотпарастӣ ва ифротгароиву тангназариҳои диниву мазҳабӣ дур бошанд. Инчунин мо вазифадорем, ки ҳисси ифтихори миллӣ ва ватандӯстиву меҳанпарастии фарзандони худро тақвият бахшем, то ки онҳо арзишҳои фарҳанги ғаниву рангоранги гузаштаи миллати худро қадр намоянд.

 Имрӯз дар шабакаҳои иҷтимоӣ паҳн гаштааст, ки Тоҷикистон бинобар як кишвари нигаронии хос дошта буданаш, ба рӯйхати сиёҳи давлати Амрико ворид гаштааст. Гузашта аз бо муболиға ин наҳзатиҳои нобакор, ки дар табъу нашри муаммои ба рӯйхати сиёҳи давлати Амрико ворид шудани миллати моро даст доранд. Ва масъалаи ба танзим даровардани маъракаҳоро дар кишвар ба назар гирифта, идао кардаанд, ки ин гӯиё  аз он дарак медиҳад, ки дар миллати мо озодиҳои диниву мазҳаби вуҷуд надорад. Аминам, ки ин тӯҳматҳову дурӯғҳои наҳзатиҳоро касе бовар намекунад, зеро васвасаву шайтониҳои тарафдорони терористҳо аллакай мардумро дилбазан кардааст. Аз ин рӯ Амрико чи кор хоҳад кардан гиранд. Моро аз ин ҳеҷ ғаразе нест.