Ҷавонони бонангу ор ва бошарафи миллати мо ҳамеша кӯшиш ба харҷ медиҳанд, ки сазовори номи бузурги ҳимоятгари Ватан бошанд. Аз ин хотир оиди бетараф набудани кулли ҷавонон ва  зиёи кишвар нисбат ба вазъи муташанниҷи сиёсии ҷаҳон ва гаравидани ҷавонони кишвар ба ҳар гуна ҳаракатҳои носолим ва ҳар гуна хусусиятҳои ифротгароиву ҳодисаҳои террористӣ дошта баён созам. Ман боварии комил дорам, ки  агар якдилона, бар зидди мухолифони миллат, дар тафаккури ҷавонон ва зеҳни онҳо ғояҳои баланди  дӯст доштани ватан ва устувор будан ба мазҳабу  суннати аҷдодӣ пур гардонем ва мудом  дар мулоқоту сӯҳбатҳо  аз дастовардҳои ватанамон нақл намоем аз оқибатҳои хеле бад доштани хизмат кардан  ба хоҷагони халқҳои беруна, ки ҳадафашон бештар кардани беимону бемазҳаб ва террористу ватанфурӯш  аст, огоҳ созем боварии комил дорам, ки ҳеҷ гоҳ сафи чунин ҷавонони роҳгумзада зиёд намегардад. Ва ин зарбаи сахте мешавад, барои наҳзатиҳо шахсан Кабирӣ.

Дарки масъулияти волои меҳанпарастии мардумон метавонад омили пешрафти диёр бошад, инчунин барои маърифатнокии наслҳои имрӯза ҷомеа ба таҷрибаҳои бойи бузугсолон ниёз дорад. Мутмаинам, ки агар сулҳофару сулҳхоҳ чун сарвари оқили давлат бошем, дигар барои ташвиш асосе боқӣ намемонад.