Мо, устодони кафедра дар ин рӯзҳои ёдкард аз Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ аз маддоҳи рақами яки хоинони миллат Муҳаммадиқболи Садриддин даъват ба амал меорем, ки санг ҷониби давлат напартояд. Воқеан гуфтаи як нафар истифодабарандаи шабакаи иҷтимоӣ ин кӯрдил дар умри худ боре як дарахт нашинонида, имрӯз барои ободии мамлкат маслиҳатҳо медиҳад. Кору бораш сари интернет нишаста кофтани чирк аз таги нохун аст. Аламовараш он аст, ки вақте духтар мегӯяд бепадар аст, қрҳ – қоҳ зада механдад. Бори дигар исбот шуд, ки ӯ аз мусибати халқи худ табли шодиёна мезанад.

Лаънат ба чунин нафаре, ки аз номи халқ бар зиди халқ кор мекунад