Солҳои охир ҳаракатҳои ифротгароӣ бо амалҳои ғайриахлоқию, ғайриинсонӣ бо амалҳои разилонаи худ тамоми сайёраро ноором гардонида ҳаёти осудаю осоиштаи мардумро зери хатар гузошта истодаанд.
Инсоне, ки ҳамеша ҷонибдори оромиву осудагии миллату давлат ҳаст ҳеҷ гоҳ тарафдори даҳшату хунрезӣ нест. Аммо хоини миллат Муҳиддин Кабирӣ ҳамеша дар баромадҳояш миллати моро бо суханҳои дуруғу бемантиқаш назди ҳамагон шарманда карданист. Халқи тоҷик дигар он халқи роҳгумзада нест, ки ба фиребу найрангҳои ин хоини миллат роҳгум занад. Ин нокас барои манфиати худ бо супориши хочагони худ ба ҳар корҳои паст даст мезанад. Муҳиддин Кабирӣ ғурури миллии худро фаромўш карда, суханҳои бегонагонро барои худ ҳатмӣ донист. Ин палид дар ҳамин Тоҷикистони биҳиштосо ба дунё омада, имрўз душмани миллати худ гардидааст. Аз суханрониҳои ин афроди нопок мушоҳида намудан мумкин аст, ки ҳанўз ҳам дар хаёли ў тасаввуротҳои 20 сол пеше, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон аз сар гузаронида буд дар майнаи ў ҷо дорад. Ў ҳануз ҳам дар он ақида ҳаст, ки халқро чун солҳои пешин бифиребад ва миллати тоҷикро боз ба парокандагию сарсонӣ оварад. Хар як шаҳрванди Тоҷикистон имрўз симои аслии ўро ба пуррагӣ шинохт ва ҳеҷ гоҳ ба фиребу дасисаҳои ў бовар намекунанд.
Он зиддиятҳои дохилие, ки дар Тоҷикистон ва дигар давлатҳо ба вуҷуд омадааст давлатҳои бузург онро бо мақсади геополитики худ истифода бурда истодаанд. Ин хоинон ва ватанфурўшон дар давлатҳои Аврупо зиндагии муҳоҷирона дошта дур аз Ватан ҳар гуна амалҳои ғайриинсонӣ мекунанд. Чунин хиёнаткоронро на ватан на ҷомеъа ҳеҷ гоҳ намебахшад. Ин хоинони миллат ва ватанфурўш аз дурр истода тариқи сомонаҳои интернети суханҳои дурўғу фитнаангезиро нисбати ҷомеъаи мо паҳн мекунанд. Онҳо ҳамеша барои манфиати нопокашон кор мекунанд. Имрўз ҳамаи дунё аз корҳои зишти онҳо воқифанд. Ин хоинони миллат имрўз бозичаи хориҷиён гаштаанд. Муддати чанд сол аст, ки мардуми кишварро тинҷу осоишта зиндагӣ кардан намемонанд обрўи нуфузи Тоҷикистонро аз хориҷа истода дар арсаи ҷаҳон паст кардан мехоҳанд. Он дасисабозиҳои хоинони миллат ки нисбати кишвари азизи мо мекунанд ҳеҷ гоҳ ба мақсад намерасанд. Зеро гуфтаанд бадхоҳи касон ҳеҷ ба мақсад нарасад. Аз ин рў супоришҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат мўҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сармашқи кори худ намуда, баҳри пешбурди кишвари азизамон талош варзем.
Матлуба Турсунова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
