Ватану ватандориро бояд аз Пешвои миллат омӯхт, ки дар ҳама вазъият сарпаноҳи халқу пуштибони миллат аст. Ҳамеша аз манфиатҳои мардум ҳарф мезанад, ҷони хешро барои озодии ин миллат борҳо нисор кардааст.
Дар ҳақиқат замони муосир раванди ҷаҳонишавии тамаддунҳо барои куи мардумони сайёра таассуроти амиқе дар хотираҳо боқи гузошта истодааст ва ин таъсирҳо соҳои со аз хотирҳо канда шуданаш амри маҳо аст. Зеро ҳар он коре, ки ба фитнаву иғво ва дасисаҳо оғозу анҷом дорад, ҳатман, ки ба мардум ба халқ ба зиндагии онҳо рахна ворид месозад. Ҳаёти хушу хурраму ободи онҳоро ба заробазор мубаддал месозад. Замоне буд, ки миллати тоҷик аз дасти бархе аз ташкилотҷӣёну гурӯҳбозони ифротгар дар оташи ҷанг кам монда буд сӯзад. Маҳз дар ҳамон вақҳо низ хиради азалии сулҳпарастону ватандӯстон ва ҷасурмардони кишвар мо аз ин бало беру номада будем.
Мо ҳама мусалмонем, инро бояд дар дил нигоҳ дорем, на инки барои реклама намудан гурӯҳу созмону азҳоб нашкил намуда, мусалмононро қатл намоем.
Мо бояд бо Ватани маҳбуби худ Тоҷикистони биҳиштосо ифтихор намоем. Онро қадр кунем, чун ин макон ягона сарпаноҳи миллионҳо нафари ватандӯсту худогоҳ ва сарзамини биҳиштосои ҳар шахс аст.
Мусаллам аст, ки мардуми адолатпарвари миллати тоҷик ҳақиқатҷӯиро танҳо барои он равона месозад, ки ҳақиқат рӯи об бошад ва адлу инсоф дар муҳити давлати демократӣ ҳукмрон бошад.
Воқеан дар замони ҷанги бародаркушӣ миллати тоҷик ҷонибдори ин адолатпарвариву ҳақиқатпарастии сарвари давлат буд, ки дар натиҷаи он оташи ҷанги бародаркуш хомӯш гардида, сулҳу субот дар кишвар парвози озод намуд.
Он сулҳ миллати тоҷикро сарҷамъ намуда, ба кишвар саодати зиндагӣ ва амнияти миллӣ бахшид. Суботе, ки ба ваҳдату сарҷамъӣ далолат намуд. Сулҳе, ки миллати тоҷикро дар арсаи баландпояи ҷаҳонӣ чун кишвари салоҳпарвар, башардӯст муаррифӣ намуд. Суботе, ки гарави асоии истиқлолияти давлат гардид ва барои пойдор гардидани халқи тоҷик мусоидат кард.
Ҷоиз ба таъкид аст, пас аз имзо расидани Оштии миллӣ, кишварҳои зиёд ба давлату миллати тоҷик ва иродаи қавии сулҳпарваронаи эшон аҳсан хонданд.
Шароити нави таърихӣ ва рушду такомули босуръату таѓйирёбандаи муносибатҳои иқтисодию сиёсӣ, иљтимоию фарҳангӣ ва љамъиятиву ҳуқуқӣ тақозо менамояд, ки фарзандони бонангу ори миллати тољик бо васоиту омилҳои маъмулу пазируфташуда, таърих, забон, фарҳанг, ҳуввият ва асолати худро ҳифз ва инкишофи онро таъмин намояд.
Мо бояд ффахр кунем, ки маҳз бо шарофати ғамхориҳо ва дастгириҳои бевоситаи сарвари давлат миллати тоҷик сӯи қуллаҳои муроду мақсуд ҷасоратмандона гом зада масири хешро дар арсаи байналмиллал амик пайдо намудааст.
Амон Раҳимов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
