Масъалаи ифротгароӣ яке аз зуҳуроти номатлуб дар ҷомеаи муосир маҳсуб ёфта, таҳти таъсири авомили мухталиф имкони густариш ёфтани он дар байни ҷавонону наврасон беш аз пеш ба назар мерасад. Бо ин мақсад, дар ростои пешгирии шомилшавии ҷавонон ба ҳизбу ҳаракатҳои ифротгаро, роҳ надодан ба таълимоти ғайрирасмии динӣ, тақвият бахшидани ҳисси худшиносию худогоҳӣ ва ватандўстӣ дар ҷомеа бояд пайваста чораандешӣ карда шавад.
Гузашта аз ин, бояд мунтазам дар байни ҷавону наврасон вохўриҳо ташкил карда, ба ин васила бо пешниҳоди орову андешаи маърифатӣ диққати асосӣ ба он равона карда шавад, ки ҷавонону наврасон ҳушёриву зиракии сиёсиро аз даст надода, дар орову андешаи худ ба ҷуз меҳри Ватан ва садоқат ба Ватан дигар чизеро ҷой надиҳанд ва ватандўст, худшиносу худогоҳ бошанду арҷ гузоранд ба муқаддасоти кишвар ва эҳтиром оваранд ба арзишҳои милливу давлатӣ ва бо амри дилу амри виҷдон бо дастгирӣ аз сиёсати дурандешона ва бунёдгароёнаи давлату Ҳукумати кишвар, ки таҳти роҳбарӣ ва заҳматҳои шабонарўзии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон амалӣ мегарданд, саҳми арзандаи хешро бояд гузошт.
Дар ин замина аҳли ҷомеа, хосатан волидон пайваста бояд баҳри он талош варзанд, ки ҷавонону наврасон бештар ба омўхтани осори илмию бадеӣ машғул шуда, дар сиришти худ ҳисси ифтихору худшиносии миллиро ҷой дода, таърихи пурифтихори гузаштаву имрўзаро омўзанд ва огоҳӣ пайдо намоянд аз асолати таърихӣ ва гиромӣ доранд арзишҳои милливу давлатиро ва бештару дақиқназарона осори гаронарзиши гузаштаву муосирро мутолиа намоянд. Гузашта аз ин, дар муассисаҳои таълимӣ, дар байни аҳолӣ зимни мулоқоту вохўрӣ ба ҷавонону наврасон аз вазъи ҷаҳони имрўза ва таҳдиду хатарҳои даҳшатбори терроризм ва экстремизми байналмилалӣ ба ҳаёти осоиштаи сокинони сайёра, аз ҷумла сокинони кишвари маҳбуби мо, авзои ноороми ҷаҳони муосир, марому ҳадафҳои гурӯҳҳои ифротгаро изҳори андеша карда шуда, ҳамин нукта гўшзад карда шавад, ки агар яке аз омилҳои шомил шудани наврасону ҷавонон ба ҳизбу ҳаракатҳои тундрав ва гурӯҳҳои террористиву экстремистӣ ноогоҳӣ ва сустиродагии онҳо бошад, аз тарафи дигар, ба шуғлу кори муайян банд набудани бархе аз ҷавонону наврасон ва суст будани пояи тарбия хонаводагӣ ва аз назорати падару модар ва ањли ҷомеа дур будани онҳост. Дигар ин ки, мунтазам ба ҷавонону наврасон бо роҳандозии корҳои фаҳмондадиҳӣ дастурҳо дода бояд шаванд, ки аз истифодаи ғайримақсадноки телефонҳои мобилӣ дурӣ ҷуста, ба сомонаҳои иҷтимоӣ дода нашаванд ва ба таълимоти дини ислом аз рўйи ақлу фаросат муносибат карда, фирефтаи рўҳониёни таҳсилнодида нашаванд, ки бисёре аз онҳо аз асолати миллӣ ва асли таълимоти дини ислом дуранд, зеро ноогоҳии онҳо метавонад замина бошад ба пайравиву шомилшавии онҳо ба ҳизбу ҳаракатҳои террористиву эктстремисӣ. Аз ин рў, имрўз замоне фаро расида, ки бояд ҷавонону наврасон зери парчами сулҳу ваҳдати миллӣ, Истиқлолияти давлатӣ ва сиёсати хирадмандонаву дурандешони Пешвои муаззами миллат, Ҷаноби Олӣ, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон якҷону яктан муттаҳид шуда, баҳри оромӣ ва сулҳу субот дар ҷомеа талош варзида, дар коҳиш додани шомилшавии ҷавонун наврасон ба ҳизбу ҳаракатҳои террористиву эктсремистӣ ва гурӯҳҳои ифротӣ дастаҷамъона саъю талош кунанд. Ҳамзамон, бояд ҳамагон мусоидат намоянд, ки ҷавонону наврасон вақтҳои холигии худро беҳуда ба масраф надода, аз пайи омўзиш бошанд ва дар замири худ андешаеро парваранд, ки бояд ба Модар – Ватан хизмат кунанд ва аз хизмати ҳарбӣ саркашӣ накунанд, далер боматонат, шуҷоъ ва дар ҳифзи марзу буми Ватан ҳамеша омода бошанд.
Таҳмина Атаева, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
