Барои тамоми оламиён мусаллам аст, ки бо ташаббусҳои фитнаҷӯёне ҷаҳони имрузаро падидаҳои номатлуб аз қабили пайдошавии гурӯҳҳои иртиҷоӣ ва сиёсатбозиҳои “сиёсатмадорон” фаро гирифтааст. Ва дар ҳамин баробар минбари розу ниёзи ин “сиёсатмардорон” сомонаҳое ҳастанд, ки бо воситаи ақидаҳои тундгарои ин нохалафон миёни мардуми олам иғвову дасисаҳо меангезанд. Мо бояд донем, ки сомонаҳои иғвоангезе ба монанди “Ахбор. ком”, “Паём .нет” ва “Кимиёи саодат” фаъолият мебаранд, маҳз аз рӯи фармонҳои ифротгароне кор мекунанд ва даромади асосии онҳо низ аз ҳамин ҷиҳат аст. Вагарна ҳеҷ маълум нест, ки як нафар паси ин ҳама найрангбозиҳо кор карда бошад.

         Мо хуб медонем, ки бо айби бархе “исломдонҳо”- и аз ислом бехабар барои манфиатҳои худхоҳон кор карда, вазъи тамоми оламро муташанниҷ карданианд. Маълум аст, ки ин бадкешон аз рӯи ин амали худ пули муфте ба даст меоранду ба ин воситаи ба мисоли “ҷаноби Кабирӣ” сармояву молу мулкро ҷамъ менамоянд.

Бояд қайд кард, ки пуркунадаи балансии ин сомонаву сайтҳо ва нафарони фитнаҷӯй ин эрониҳо ҳастанд, зеро ин далелро мушоҳидаҳо исбот карда истодаанд. Пас имрӯз вазифаи мост, ки алайҳи ин зуҳуроти номатлуби аср мубориза барем. Нагузорем, ки ин нохалафон ҳадафҳои ғаразноки худро амалӣ созанд ва вазъро аз имруз бештар муташанниҷ гардонанд.

         Дар ҳақиқат давлату Ҳукумати ТОҷикистон ояндаи дурахшони худро дар нерӯи ҷавонони солимақлу равшанфикр мебинад. Зеро ҷавонони боақлу закц ҳамеша ҳушёру зирак ва масъулиятшиносу худогоҳ аст ва ба касе иҷозаи онро намедиҳад, ки сулҳу ормии ватанашро халалдор намоянд. Барои пойдории вағдати миллц ва устувории Истиқлолият талош менамояд, то Ватани маҳбубаш аз равшании сулҳ нурборон гардад.

         Ин ҳама дастовардҳое, ки миллати тоҷикро муяссар гаштааст, дар ҳақиқат душманонашро ба ғазаб овардааст. Зеро дасти онҳо та ба дараҷае кӯтоҳу нотавон ҳастанд, ки зӯру тавонашон танҳо ба ҳангомабозиҳо мерасаду мардумро бо дасисаҳои бемаъно бар зидди ҳам мешӯронанд. Вале яқин медонам, ки кам мондааст ба он рӯзе, ки тамоми он нахалафон ва амалҳои бади онҳо аз решааш ҷудо мешаваду кишварҳое, ки сулҳро орзу мекунанд ба ормонҳои хеш хоҳанд расид. Бо боварии том гуфта метавонам, ки тамоми олам алайҳи ин зуҳуроти номатлуб қарори муборизаи беамони худро эълон кардааст ва дар анҷоми ин амали некбинона ва осудахоҳонаи худ муваффақ хоҳад гашт.

М. Раҳимова, мудири кафедраи дизайн ва меъмории ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд