Истиқлолият ба саҳифаҳои торику фаромӯшгаштаи миллати тоҷик равшанӣ андохта, падидаҳои худшиносию ифтихори миллиро ба бор овард ва ба фарзандони бедордилу фидоӣ рӯҳу мадор бахшид.

Бавуҷудоии миллати тоҷик, раванди давлатдории тоҷикон ва саҳми аҷдодони мо дар ташаккули фарҳанг ва тамаддун дар асоси сарчашмаҳои бостонӣ исбот намудааст, ки аҷдодони мо дар гузаштаи таърих ҳамчун бунёдгузори фарҳанг ва тамаддун баромад намуда, дар ривоҷу равнақ додани он саҳми арзанда гузоштаанд.

Таҳкими ғояҳои далатдорӣ дар шароити мураккаб гаштани вазъи геополитикӣ дар минтақа ва ҷаҳон, шиддат гирифтани рақобат ва бархӯрди манфиатҳои кишварҳои абарқудрат ва таҳти таъсири равандҳои ҷаҳонишавӣ осебпазир гардидани истиқлолияти давлатҳои миллӣ торафт аҳамияти ҷиддӣ пайдо мекунад. Ҳар фарди миллатро мебояд дар зиракии сиёсӣ, донишу маърифати баланд, худшиносию худогоҳӣ, омӯхтани таърихи хеш як лаҳза ҳам масъалаи ҳифзи давлат ва таъмини амнияти миллӣ ва нигоҳ доштани суботу оромии ҷомеаро фаромӯш насозад ва дар мадди аввал қарор диҳад.

Воқеан ҳам, ба миён омадани далватҳо, бахусус давлатҳои миллӣ ва пойдориву устувории онҳо аз натиҷаи амалҳои ватандӯстонаи сарварони сиёсӣ ва боло гирифтани ҳисси ватандӯстии мардумонаш вобастагӣ дорад.

Намунаи барҷастаи роҳбари лаёқатманд, дурандеш ва хирадманд Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошанд, ки аз оғози ба мансаби Роҳбари давлат таъин шудан боварии халқро сазовор шуда, дар рӯзҳои барои кишвар фоҷеаноку тақдирсоз тавонистанд Тоҷикистонро аз вартаи нобудӣ берун кашида, ба самти сулҳу субот ва пешрафт раҳнамо созанд.

Миллатҳои зиёд то ҳол барои соҳибватан шудан дар мубориза ҳастанд. Аз ин рӯ, ҳар фард қарзи инсониву виҷдонии хеш бидонад, ки ҳифзи Ватан баҳри ободиву осоиштагии ин миллат ва ин Ватан талаби замон аст ва пойдории онро таҳким мебахшад. Бошараф бошему ватандӯстдор ва номбардори Ватан дар арсаи ҷаҳонӣ!

Раҳмонқулова Л.З.,  ассистенти кафедраи молия ва қарзи ДПДТТ ба номи академик М.С.Осимӣ