Мо бо баромадҳои собиқ раиси ҳизби мамнӯъ шудаи ТЭТ ҲНИ Муҳиддин Кабирӣ бо мусоҳибони «Тасмим» шинос шудем. Ҳангоми баромади худ дар назди сиёсатмадорон ва дипломатҳои баландпояи конфронси САҲА ваъзи ҳодисаҳои охири кишвар, ваъзи аъзо ва тарафдорони ТЭТ ҲНИ инчунин оқибатҳои мамнуъ гаштани фаъолияти ҳизб аз тарафи мақомоти Тоҷикистон бо мусоҳибони «Тасмим» сӯҳбат орост, ки пур аз тӯҳмату бӯҳтони холист.
«Ҷаноб» - и Муҳиддин Кабирӣ магар фаромўш кардааст, ки сар кардаи ҷанги бародаркушу таҳлилии Тоҷикистон ҳамон «исломгароён» набуданд, ки ҳангоми фаъолияти ТЭТ ҲНИ чӣ навгониҳо барои беҳбуди халқ чӣ корҳо ба субот расониданд.
Баъди ба имзо расидани сулҳ ва ваҳдату ягонаги ба онҳо бовар карда ба вазифаҳои гуногунро супориданд. Лек аксарияти онҳо ба Ватан хиёнат карданд, мисоли охирин воқеаҳои сентябри соли 2015 бо роҳбарии ҷонишини вазири мудофиа генерал Ҳоҷӣ Ҳалим Назарзода ва ҳаммаслаконашон, ки ҳамаи онҳо аъзои ТЭТ ҲНИ буданд. Имрӯз бошад, Кабирӣ ин хиёнаткору хоинро «женероли бошахсият буду, тӯдагӣ набуд» гуфтааст. Бо шахсиятиаш ҳамин бошад, Худо аз нафраташ нигоҳ дорад. Ин генерали хоин аз кӯрнамакиву номардиаш ба Ватану миллат хиёнат кард, шахсияту ҳуввият барои ин иблисон ҳайф аст.
Оё аъзоёни ТЭТ ҲНИ ҳуқуқ доранд, ки мазҳаби ғайр ва бегонаро зўран ба зўран ба аҳолии мусулмони Тоҷикистон таҳмил диҳанд. Вале чунин амалро иҷро сохтанд. Пас имрӯз Кабирӣ мегӯяд, ки сабаби баста шудани фаъолияти азҳоб дар тарси давлату миллат аст. Ба чунин афкороташ ӯ натанҳо қувваи моро, балки тарафдорони хешро заиф месозад. Зеро то кай авомфиребои мекунанд ва то кай дурӯғ мегӯянд. Ҳамаи мо медонем, ки умри дурӯғ кӯтоҳ аст. Аз ин ҷост, кия гон суханони ин нобакорон исботи худро намёбад. Ва аз дигар ҷониб баён намоям, Кабирӣ зимни сӯҳбати хеш, кӯдаквор сухан гуфтааст. Ақли касе ба ин бовар мекунад, ки хоинон нафарони бошахсиятанд. Ин муболиғот як тараф, ки гӯиё Эмомалӣ Раҳмон аз ин «бошахсиятони» ҳисси тарс доранд. Дар баёнияи Кабирӣ омада, ки: «решаи тасмимоти Раҳмонро бояд дар тарси ӯ аз инсонҳои бошахсият, боҳувият ва мустақил ҷустуҷӯ кард. Ва агар боз чанд нафар бо чунин вежагиҳое дар гурӯҳе, ҳизбе ва ҳатто маҳфиле даври ҳам ҷамъ шаванд, барои ӯ ин як хатари бузург маҳсуб мешавад. Аз байн бурдани аҳзоб, шикастани тоҷирони муваффақ, зиндонӣ кардан, куштор ё водор ба муҳоҷират кардани шахсиятҳои мустақил, натиҷаи ин тарс аст».
Барои чӣ «ҷаноб» - и Кабирӣ доири ин ҷинояти нангине, ки аз бо фармони худи ӯ ва ҳизбиёнаш ягон даҳан сухан нагуфтааст. Албатта, ки касе айби худро намебинад, хосатан Кабирӣ, ки бисёр «бошахсият» аст, чунин камбудиашро дида наметавонад ва ягона гапу сухан дорад, ки мақомоти кишвар ва Эмомалӣ Раҳмон дигар далели аниқ нест, доим дурӯғ ва тӯҳмат.
Тоҳиров Т.И. – омӯзгори калони кафедраи А ва ИН
