Гиромӣ ва пос доштани марзу буми Ватан, муқаддасоти миллӣ пеш аз ҳама дар ихтиёри ҳар як ватан дор аст. Вагарна аз дасти нохалафе  ҳар минтақаи обод ба харобазор мубаддал шуданаш мумкин. Мардумони миллати тоҷик ба хотири амнияти миллӣ, суботи ҷомеа ва ягонагии мардумонаш ҳамеша сулҳҷуёна талош менамояд. Ва албатта ин як омили пешрафт ва дар тамоми олам шинохта гардидани миллати мо буд. Аммо бояд зикр кард, ки дар ҳр давру замон ҳар ҳалқу миллат дорои душманони хоинон гаштааст ва ҳатто таърих онро исбот менамояд.

Қайд кардан бамаврид аст, ки барои несту нобуд сохтани решаи ин нобасомониҳо бояд бохирадона мубориза бурд. Агар хирадмандиву шуҷоати нафарони ватандӯсту ватанпарварон намебуд, ҳанӯз миллати тоҷик дар айёми сар задани ҷанги хонумонсӯзи шаҳрванди завол меёфт. Алабатта ҳамаи мо бо номи он қаҳрамонони шуҷову далери миллатамон ифтихор дорем ва аз корномаҳои онҳо дарси ибрат мегирем. 

Ватан ҷои муқаддас ва сарзамини зебоманзари ҳар тоҷику Тоҷикистонӣ аст ва ҳифзу ҳимояи он низ маҳз дар дасти онҳое мебошад, ки соҳибони аслии ин ватананд. Зеро мо набояд ба умеди онҳое шавем, ки танҳо аз дасташон вайронкориву нотинҷкунӣ меояд. Баракс мо бояд ҳамаи он амалҳои бадкирдоронаашонро маҳкум намуда, онҳоро тарбияи ватандӯстӣ диҳем.

Миллати сохибистиқлолу сохибиқболи тоҷик бо роҳбарии Пешвои миллат, сарвари кордону оқил,  мўҳтарам Эмомалӣ Раҳмон имрўз роҳу равишеро барои пешгири аз шомилшавии ҷавонон ба хар гуан ташкилотхои ифротгар ҷустуҷӯ мекунад ва мардуми азизи мо кўшиш мекунанд, ки ҳар чӣ бештар ин ҷавонони гумроҳро аз ин роҳ баргарданд ва ҳамеша ба ватани азази худ  хидмат кунанд, бо кору фаъолияти хуби худ давлати азизашонро ба пеш баранд ва имрӯз муроҷиати ҳизби наҳзати ислом ба СММ ва ба сомонахои ташкилкардаи худ Вomdod.tj? Рayom. net  ва ба монанди инхо ба тамоми ҷаҳон даъвои беҳуда аст. Зеро Ҷумҳурии Тоҷикистон ягон таъқиб нисбат ба аҳзоби сиёсӣ ва ё ашхос раво надидааст.  Баръакс мардум имрӯз ҳушдор гашта, аз нооромии давлатҳои араб ба хулоса омада, худро аз ҳизбҳои динӣ канорагирӣ карда истодааст.

      Вобаста ба гуфтахои дар боло зикршуда иброз медорам, ки бояд хар як фарди худшинос пеш аз хама ватани худро дуст дошта онро пос дорад. Зеро мустакилияти миллати мо ба осони ба даст наомадааст. Ба хотири пойдор гардонидани озодию субот дар кишвар хамаи мо худро аз чунин хоинону нобакорон канор гирем. Ҳанӯз фоҷиаи даҳшатбори асри гузаштаро фаромӯш насохтаем, ки имрӯз ин падидаҳои бегона дар ҷомеа бо ном гурӯҳҳои тундрави террору ифротӣ ба зиндагии орому тинҷи мо таъсироти манфии худро расонида бо ҷангу ваҳшонияти ташкилоташон мардумро ба таҳлука оваранду взъияти осоиштаи мамолики моро муташанниҷ созанд.

 Қаюмова С. А., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд