- Шумо дар инҷо:
-
Асосӣ
- Хабарҳо
Фарзанди фарзонаи миллат, ходими номдори давлатию сиёсӣ, Қаҳрамони Тоҷикистон Бобоҷон Ғафуров тамоми ҳаёт ва фаъолияти худро ба гирдоварӣ ва бузургдошти таърихи миллати тоҷик ва манзури ҷаҳониён гардонидани он сарф намудааст. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба шахсияти таърихиву мондагори Бобоҷон Ғафуров арҷ гузошта, китоби ин олими тавоно, ходими барҷастаи сиёсиву фарҳанги “Тоҷикон”-ро намунаи олии ватандорӣ унвон кардаанд. Бобоҷон Ғафуров дар фаъолияти роҳбарии худ ба ҳалли масъалаҳои муҳимтарини тараққиёти иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳанги машғул мешуд. Пешомадҳои стратегии ҷумҳуриро андеша намуда, роҳҳои мушаххаси амалӣ гардонидани онҳоро муайян мекард. Ба Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ―7‖ июли соли 2022 таҳти рақами АП-227 дар бораи соли 2023 баргузор кардани озмуни Ҷумҳуриявии «Тоҷикон-оинаи таърих» маро водор сохт, ки аз таърихи номгузории гимназияи 24- и шаҳри Хуҷанд ба номи Бобоҷон Ғафуров ва ташкили осорхона дар ин боргоҳ хотираҳои худро рӯйи қоғаз биёрам, чунки тарбия намудани ҷавонон дар пешрафти иқтисодиёту иҷтимоиёти ҷумҳурӣ бо назар кардан ба таърихи миллат вазифаи аввалиндараҷаи мо мебошад. Пас аз номгузорӣ шудани мактаб, бо иқдоми директори гимназия Гавҳар Арипова ва дастгирии Раиси шаҳри Хуҷанд Бахтиёр Ашӯров дар назди мактаб осорхонаи ба номи Бобоҷон Ғафуров ташкил карда шуд. Барои ҷамъ кардани маводҳо гуруҳи корӣ ташкил карда шуд, ки ман он вақт вазифаи муовини директор оид ба корҳои тарбияро дар гимназия ба уҳда доштам. Гуруҳи корӣ бо номи ―”Ҷӯяндагон» бо фарогирии 11 нафар аъзоёни комиссия таъсис дода шуд. Ҳар як аъзои гуруҳ вазифаи худро дошт. Дар давоми 3 моҳи истироҳати тобистона зиёда аз 2500 ҳазор номгӯйи ашё ва экспонатҳои таърихӣ ҷамъоварӣ карда шуд, ки ҳоло дар осорхона маҳфуз аст. Корҳои тарғиботиву ташкилӣ бо ҷӯшу хурӯш идома дошт. Декабри соли 1988 бахшида ба 80-солагии фарзанди фарзонаи миллат дар гимназия конференсияи Ҷумҳуриявӣ бо иштироки муаллими Бобоҷон Ғафуров Ҳасанов Абдуғаффор ва фарзанди он кас олими шинохта Усмонҷон Ғаффоров баргузор гардид. Боиси хушнудист, ки ташаббуси мо аз тарафи МИҲД-и ш.Хуҷанд дастгирӣ ёфта ягона фарзанди Бобоҷон Ғафуров Нинел Бобоҷоновна ба ш.Хуҷанд даъват карда мешаванд. Вохӯриҳо бо шахсони донандаи ҳаёт ва фаъолияти ин марди сиёсатмадор ба мо руҳу илҳоми тоза мебахшид. Бо таклифи духтари Бобоҷон Ғафуров Нинел Боҷоновна ва маслиҳати гуруҳи кории гимназия ба ман насиб гашт, ки барои дарёфти экспонатҳои нав ба шаҳри Москва сафар намоям. Дар Маскав маро Нинел Бобоҷоновна хуш пазируфтанд ва барои осорхона додани экспонатҳо, расмҳо аз ҳаёти падар ваъда карданд, лекин рӯзи дигар хабар доданд, ки он кас бо сафари корӣ ба мӯҳлати як моҳ ба хориҷа доранд. Ҳамон рӯз маро насиб гашт, ки дар Академияи шарқшиносии ш.Маскав бо Олимҷон Ғафуров вохӯрам, ҷустуҷӯй карда то Академия омадам, маро дар назди дар посбонҳо пешвоз гирифтанд, пас аз пурсуҷӯй ба сӯйи утоқи кории он кас роҳбаладӣ кард. Ба утоқи корӣ ворид шудам, утоқи кории калони барҳаво дар пештоқ марде аз ҷой хеста маро пешвоз гирифтанд, бо дидани он кас аз чашмонам ашк ҷорӣ шуданд, ба назарам гӯё Бобоҷон Ғафуров омада истода бошанд.
-Биёед, духтарам, аз Ленинобод омадед?
-Бале, гиря гулӯгирам карда буд.
-Нағз омадед, касе шуморо озор дод?
-Не, Нинел Бобоҷоновна сафари корӣ доштаанд, аз ин хотирпарешон шудам.
Аҳволи маро пурсиданд, аз мақсади ман огоҳ шуданд, шод шуданд, ки дар зодгоҳашон ба муассисаҳои таълимӣ номи бародари зиндаёдашон гузошта мешавад. Бо ҳамсарашон Капиталина Ғафурова телефонӣ ҳамсӯҳбат шудам, он кас дар бораи китобхонаи бузурги Бобоҷон Ғафуров, лекин дар истироҳати меҳнатӣ ҳастанду имконияти бо ман вохӯрдан надоштанашон маълумот доданд. Пас аз сафари Маскав ба шаҳри Душанбе сафарӣ доштам. Дар он ҷо бо хоҳару бародарони Бобоҷон Ғафуров Тоҷинисо, Хайринисо ва як бародари дигарашон вохӯрдам. Аз он ҷо расми падарашон Сангинов Ғафур ва модарашон Розия Озодро барои осорхона дастрас намудам. Ҳамчунин якчанд китоб тӯҳфа карданд:”Таърихи мухтасари халқи тоҷик”, се ҷилд китоби “Таърихи халқи тоҷик”, “История таджикского народа в кратком изложении: С древнейших времен до Великой Октябрской Социалистической революции 1917г.”.
Имрӯзҳо омодагӣ ба ҷашни 115-солагии Қаҳрамони Тоҷикистон, сиёсатмадори маъруф Бобоҷон Ғафуров дар тамоми гӯшаву канори мамлакат ва берун аз он вусъати тоза мегирад. Хизмати Бобоҷон Ғафуров ҳамҷун директори Академияи шарқшиносӣ барои ошно намудани тамаддуни Шарқу Ғарб бо номи “Искандари Мақдунӣ ва Шарқ” ниҳоят бузург аст. Чи тавре ки Ҷаноби Олӣ дар китоби “Чеҳраҳои мондагор” овардаанд:”Тоҷикон” воқеан шиносномаи миллат аст. Ин шоҳасари безавол, ки самараи меҳнати сисолаи олим аст, аз ҷумлаи таҳқиқоти бунёдӣ ва фарогирандаи таърихи халқҳои Осиёи Марказӣ ба шумор меравад. Ин асар барҳақ, китоби рӯйимизии ҳар як фарди соҳибмаърифати тоҷик мебошад ва барои худогоҳии миллӣ ва рушди тафаккури таърихии мардуми мо чун обу ҳаво зарур аст”. Аз ин лиҳоз бо кӯмаку дастгирии Ҷаноби Олӣ китоби “Тоҷикон” ба ҳар як оилаи тоҷик дастрас карда шуд. Омӯхтани ин асарҳо, ташкил кардани осорхонаҳо, гузаронидани озмунҳо ба монанди “Фуруғи субҳи доноӣ китоб аст”, “Илм фуруғи маърифат”, «Тоҷикон-оинаи таърих» аз он дарак медиҳад, ки мо - устодон дар таълиму тарбияи фарзандон дар руҳияи ватандӯстиву меҳанпарастӣ тарбия кардан фаъол бошем. Хулоса, дар охири асри ХХ ва оғози асри ХХ1 дигаргуниҳои зиёдеро дар соҳаи илму технология ва иқтисодиёт дида истодаем. Мо вақте бо таърих ва асарҳои таърихии алломаҳои тоҷик ошно мегардем, барои ҳамқадами замон шудан, ба пешравии миллат ягон ҳиссаи сазовори худро гузоштан, ворисони сазовори тамаддунсози ниёгон будан кӯшиш менамоем.
Имрӯз дар гимназияи №24-и шаҳри Хуҷанд, осорхона амал менамояд, ки дар ташкили он 35 сол пеш омӯзгорону шогирдони зиёд саҳми худро гузоштаанд: Арипова Гавҳар, Маҳмудова Гавҳар, Рустамов Юлдошбой руҳашон шод бод. Ман фахр дорам, ки солҳои тӯлонӣ дар ин гимназияи номдори вилояти Суғд кор ва фаъолият намуда, хотираи ин абармарди таърихиро бо ҷамъи устодон ва шогирдон шод намудем.
Темирова Хайринисо Исломовна, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 220 маротиба
Это честь каждого таджика и таджикского народа, что Республика Таджикистан сегодня под руководством Основателя национального мира и единства, Лидера нации, Президента Республики Таджикистан уважаемого Эмомали Рахмона признана во всем мире как активное и инициативное государство в направлении решения глобальных проблем, таких как нехватка питьевой воды и борьба с известными нежелательными явлениями века, в том числе с терроризмом и экстремизмом.
Стоит отметить, что Правительство Республики Таджикистан приняло национальные стратегии по борьбе с терроризмом и экстремизмом на 2016-2020 годы и борьбе с незаконным оборотом наркотиков на 2013-2020 годы, а также ряд других новых документов в этом направлении. По сути, терроризм и экстремизм в настоящее время считаются одними из самых опасных нежелательных явлений века для мира и спокойствия жителей планеты.
Терроризм и экстремизм обострились как никогда и со своими ужасными и жестокими последствиями стали самой серьезной проблемой человечества в текущем столетии. В современное время терроризм распространяется в различных регионах мира, вызывая большую общественную опасность и создавая угрозу безопасности отдельных государств и регионов. В то же время террористические акты обеспокоили миролюбивые народы мира. Несмотря на принимаемые в последние годы меры в направлении борьбы с терроризмом, угроза новых террористических актов не только не исчезла, но и возрастает.
Массовые убийства и кровопролития в ряде регионов мира являются неопровержимым свидетельством того, что терроризм и экстремизм являются врагами человечества, и люди с опаской относятся к таким опасным группировкам. Сегодня из-за нежелательных и ужасающих действий экстремистских и террористических группировок погибают многие ни в чем не повинные граждане, а бесчисленное количество детей остаются сиротами.
Из-за наличия таких групп вне рамок человечества, действующих в ряде регионов мира, скорбят тысячи мирных и счастливых семей, матери скучают по своим детям, а дети скучают по своим родителям. Сегодня в ряде стран идут разрушительные войны, вызывающие рост числа вынужденных беженцев, голод и другие социальные проблемы.
Любой гражданин не должен допускать экстремизм ни в каком виде, потому что он нарушает права и свободы человека и гражданина. Экстремизм нарушает нравственные устои общества и угрожает безопасности региона и всего мира, в том числе безопасности Республики Таджикистан. Бороться с экстремизмом должен каждый. Экстремист - это человек, который занимается корыстными актами упрямства и экстремизма. Эти действия и проявления могут происходить во всех сферах человеческой деятельности - в религии, политике, идеологии, науке и даже в спорте. Специальные иностранные организации в регионе заинтересованы в пропаганде экстремистских идей, пропагандируют и распространяют эти идеи среди молодежи. Сейчас террористические группировки, известные как «Исламское государство», «Хизб-ут-Тахрир», «Хезболла», «Аль-Каида» и им подобные, активно реализуют свои политические амбиции. Основной целью этих террористических группировок является достижение политических и экономических амбиций. В частности, для захвата источников переработки нефти и газа и других природных ресурсов, за которыми стоят очень большие капиталы.
Достойно благодарности, что сегодня наш дорогой Таджикистан обладает величайшими благами государственности - миром, спокойствием и полным единством, а его жители живут в тени безопасности и мира. Сегодня Республика Таджикистан является одной из немногих стран мира, где царит полный мир и стабильность, и никто не чувствует ни малейшей опасности для своей жизни. Принимая во внимание этот фактор, несколько раз в ходе опросов международных институтов Республика Таджикистан достигала очень видных позиций среди стран мира по уровню безопасности и защищенности иностранных туристов.
Поэтому сегодня каждый гражданин Таджикистана, независимо от политической позиции и религиозных убеждений, чтобы сохранить эту атмосферу безопасности и мира, не должен оставаться в стороне и с благодарностью за эти великие блага день и ночь трудиться для дальнейшего процветания этого солнечного края. Потому что эта наш край и наша земля, и только мы можем любить ее всей душой и сохранить данное стабильное состояние как достояние будущим поколениям.
Эту атмосферу мира и спокойствия, которая была достигнута в обмен на неустанные усилия Основателя мира и национального единства, Лидера нации – Президента Республики Таджикистан уважаемого Эмомали Рахмона, следует беречь как зеницу ока, и мы не должны позволить никакому фактору разрушить ее.
Баходурова С.А.,доцент Худжандского политехнического института
Таджикского технического университета им. акад. М.С. Осими, к.э.н
- Дида шуд: 173 маротиба
Тавре аз расонаҳои хабариву иттлоотӣ бармеояд, раиси собиқ ҲНИ Мухиддин Кабирӣ то ҳол кӯшиш карда истодааст, ки худ ва аъзоёни ифротгарашро бо баҳонаҳои гуногун сафед намуда, амалҳои характери терористи доштаашро ба гардани худи давлати мо партояд. Яке аз чунин амали зишти ў гумроҳ намудани ҷавонони мост.
Ҷоиз ба зикру қайд аст, ки ин нобакорон намаки хоки ватан хӯрда ба маъное ба намакдон пуф карданд, зеро онҳо ношукру носипос ва мухолифони миллатанд. Ба ҷои он ки ташаббусҳои созанда аз ҷониби он нохалафон барои пешравии кишвар пешниҳод мешуд, баръакс дар ҳолате, ки давлату миллат барои ҳар кадоми шаҳрвандон дар эъмори ҷомеаи шаҳрвандӣ талош варзанд, эшон мухолифи ин амалҳои созанда шуданд. Барои арзишҳои миллии мо зарба задани шуданд. Бар ватану модари хеш хиёнат карда, дастовардҳо ва муқаддасоти кишварамонро пушти по заданд.
Мо, устодону донишҷӯён амалу кирдорҳо ва тарғиботи дар қолаби динии наҳзатиҳоро, ки ҳоло Кабирӣ талқин карда истодааст, маҳкум менамоем ва минбаъд муборизаи худро нисбат ба ин гурӯҳи ифротии қавитар хоҳем гардонд, зеро миллатро бояд аз ин фасодкорон тоза кард.
- Дида шуд: 243 маротиба
Студенческие годы – это лучшие годы в жизни любого человека. Именно это время наполнено самыми интересными и незабываемыми событиями. Для студенческой поры также характерны романтика и беззаботность. Много радости приносит человеку студенческая жизнь. Сначала это эйфорическое чувство восторга от того, что он поступил и стал студентом, потом приятное чувство волнения от предвкушения самостоятельной жизни, радость от новых знакомств и встреч.
Эта прекрасная пора, о которой мечтает, пожалуй, каждый школьник, во все времена считалась неким символом молодости, веселья и первой любви. И счастлив тот, кто сумел прожить годы своей студенческой жизни насыщенно и полно. Студенческие годы – это взрослая и полноценная жизнь, еще не вошедшая в колею заурядности и беспросветных будней. Это торжество юности и здоровья, сознания того, что все дороги на свете открыты для решительных и целеустремленных покорителей невозможного. Это поистине безграничные возможности для выбора своего пути. Университет — это место, где проходят лучшие годы жизни. Здесь мы встречаем новых друзей, учимся, влюбляемся. С нами ещё молодые родители, готовые всегда и во всём помочь. Появляются первые собственные деньги, а с ними — ощущение новизны происходящего. Открытия, наблюдения всего вокруг с позиции уже взрослого человека, но всё же под присмотром опытных наставников. А это значит, что можно не бояться последствий. Всегда есть кто-то, кто подскажет, как лучше, даст правильный совет или рекомендацию.
Именно этот период и является наиболее значительным и дорогим в плане накопления знаний, повышения уровня эрудиции, изучения иностранных языков. Студенчество – это отличный шанс увидеть мир, вступив в одну из многочисленных программ обмена, это пора новых знакомств и обретения крепкой дружбы на долгие, долгие годы.
Как говорится, студенты живут весело с рубежными, семестровыми и экзаменами. А сколько всего еще предстоит пережить! У каждого человека свои незабываемые воспоминания о студенческой жизни. Как трудно сдавали семестровые, рубежные и экзамены, а потом так здорово это дело отмечали. Как толпились с распечаткой перед сдачей семестровых. Как заказывали доставку обеда в аудиторию.
Студенческие годы - это время, когда можно получить образование, завести новых друзей, попробовать новые вещи и начать строить свою карьеру. Кроме того, это время свободы и независимости, когда можно искать свое место в жизни и развиваться как личность. Однако, каждый человек имеет свой опыт и свой взгляд на этот вопрос.
В памяти остается только самое лучшее. Особенно интересна и увлекательна студенческая жизнь тех, кто живет в общежитии. Там столько друзей и знакомых! Каждый человек может вспомнить множество удивительных и забавных историй из своей студенческой жизни, ведь это поистине особая пора.
Годы студенчества – это еще и первая любовь, первые ошибки и переживания, поцелуи и сердечные клятвы. Возможно, именно в этот период кто-то встретит спутника на всю жизнь, а кто-то обретет бесценный опыт и извлечет печальные уроки.
Здесь всё играет важную роль в становлении человека как личности. Просторные аудитории, электронные доски, кафедра преподавателя. Границы, которые устанавливаются между наставником и обучающимися. И главным критерием работы университета, на мой взгляд, является не его рейтинг в числе мировых вузов, а то, насколько довольны им студенты. Нравится ли им там учиться, хотят ли совершенствоваться в получении новых знаний? Останутся ли у них на всю жизнь счастливые воспоминания о своей молодости в этих стенах, такие, какие они будут бережно хранить в душе, обзаведясь своими детьми, работой и хозяйством? А сейчас они молодые, получающие удовольствие от жизни люди. Очень жаль, что это время проходит также быстро, как и сама молодость. И наступают те многочисленные проблемы, в которых ежедневно живёт человек, навсегда закрывший за собой дверь универа. Приходят заботы, которые старят, вместе с ними незаметно протекает жизнь. Но память о лучших студенческих годах, как солнце способна согревать даже в самую лютую жизненную стужу. Но вот настаёт время, и уже со своими детьми возвращаются в университет бывшие студенты, чтобы снова чувствовать себя молодыми двадцатилетними людьми. А во время встреч однокурсников начинаются все те же шутки, что были много лет назад
Про себя могу сказать, что преподаватель должен внимательно относиться к своим подопечным. Не омрачать их лучшие годы ненужной зубрёжкой. Для поддержки университетской атмосферу творчества и радости давать им оригинальные групповые задания, которые будут развивать в студентах навыки коммуникации и сплачивать их. Быть позитивно мыслящим, неравнодушным к студентам преподавателем. Иначе они пройдут мимо него и преподаваемого им предмета. Студентам не запомнятся в их светлой памяти эти вызубренные теории, а останутся как они выполняли групповые задания, сочиняли совместно сценарий, готовились к выступлению, как бегали с оформлением дипломов.
Прекрасная, яркая и ошеломляюще счастливая пора! И чтобы ее сияние и трепетная память согревали человека всю его жизнь, студенты должны быть активными не только в учебном процессе, но и активно участвовать в общественной жизни университета, сами проявлять инициативу и организовывать различные мероприятия, участвовать в молодежных проектах и использовать все возможности, которые предоставлены молодежи.
Баходурова С.А., доцент Худжандского политехнического института
Таджикского технического университета им. акад. М.С. Осими, к.э.н
- Дида шуд: 167 маротиба
Мо ҷавонон бояд донем, ки имрӯз дар баробари саҳми калони мо дар раванди ташаккули ҷомеа, ҳамзамон дигар нафароне ҳастанд, ки бо фаъолияти носозгори хеш аз номи худ ба номи ин миллат иснод меоранд. Паи “диндорон” и наҳзатиҳо рафта, худро дар вартаи мағлубият мебиннанд, зеро ки фирефтаи доми ин маккорон мегарданд. Динро аз таассуб ҷудо карда натавониста, шомили ин ё он гурӯҳе мегарданд, ки мақсадҳои нопок дорад.
Мо медонем, ки ифротиёни наҳзати таҳти роҳбарии Кабирӣ хоҳони онро дорнад, ки ба ҳар воситаи миёни мадуми кишвар тарғиботи дин кунанд. Аммо ба ҳамаи мо маълум аст, ки дини онҳо, дини қатлу дини куштор аст, зеро онҳо лаънатзадаи Худову бандагонаш гардидаанд. Ва динро аз рӯи ниуоби худ ба мардум талқин менамоянд. Мо бояд донем, ки дини ислом барои наҷот омадааст, на барои мардумҷудоиву кофир гуфтану тафриқаандозӣ, фитнаангезву қатлу куштор.
- Дида шуд: 227 маротиба
Қарни XXI пур аз мушкилот, ихтилофу зиддиятҳо гаштааст, ки яке аз сабабҳои он афзудан ва густариши терроризм, экстремизм, ифротгароӣ ва дигар зуҳуроти хатарафзо мебошад. Айни замон амалҳои марбут ба террористӣ дар ҷаҳон муташанниҷ боқӣ мемонад. Сарфи назар аз тадбирҳои солҳои охир андешидашуда дар самти мубориза бо терроризм, таҳдиди амалҳои нави террористӣ на фақат аз байн нарафтааст, балки афзоиш ёфта истодааст. Дар гӯшаҳои гуногуни ҷаҳон фаъолшавии созмонҳои террористӣ ва ташкилоту созмонҳои маблағгузори онҳо ба мушоҳида мерасад.
Таассуфовар он аст, ки дар ҳудуди ҷумҳурӣ содиршавии ҷиноятҳои хусусияти экстремистӣ ва террористӣ дошта то ҳол ба назар мерасад. Ин моро ҳушдор медиҳад, то ба хулоса оем ва дарк намоем, ки омилҳои барангезандаи кинаву адовати динӣ ва ҳамзамон миллию маҳаллӣ дар ҷомеаи мо то ҳол пурра решакан нашудаанд.
Вобаста ба вазъияте, ки имрӯз дар ҷаҳон ба амал омадааст, яке аз самтҳои афзалиятноки сиёсати сарони давлатҳо, ин мубориза бар зидди экстремизм ва терроризм мебошад. Дар Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар робита ба ин таҳдиду талошҳо омадааст: «Тоҷикистон ҳамчун давлати соҳибихтиёр, демократӣ, ҳуқуқбунёд ва дунявию иҷтимоӣ узви ҷомеаи ҷаҳонӣ буда, дар ҷараёни таҳаввулоти босуръати ҷаҳонишавии муносибатҳои иқтисодию иҷтимоӣ ва рушди соҳаҳои гуногуни ҳаёт қарор дорад».
Чӣ хеле ки аён аст, дар Ҷумҳурии Тоҷикистон бо мақсади пешгирӣ ва бартараф намудани ин равияҳои номатлуб Қонун «Дар бораи мубориза бар зидди экстремизм (ифротгароӣ) ва Кодекси ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон амал менамояд. Ин муаммо дар маркази таваҷҷӯҳ ва баҳси сиёсатмадорону сиёсатшиносон, рӯзноманигорон, ҷомеашиносон, уламои дин ва зиёиёни эҷодкор хулоса миёни тамоми мардуми солимақлу равшанфикр қарор гирифтааст. Баҳри пурра аз байн бурдани ташкилоту созмонҳои террористиву террористон бояд тамоми узви ҷомеа муттаҳид гардад.
Имрӯз ҳар як фарди ҷумҳурӣ аз ҷумла ҷавонон бояд дарк намоянд, ки ошкору бартараф намудани ин гуна амалҳои номатлуб танҳо вазифаи мақомоти ҳифзи ҳуқуқ набуда, ҳамчунин вазифаи ҷонии ҳар як шаҳрванди бонангу номуси миллат, бахусус, қишри ҷавони кишвар, мебошад. Мо, ҷавонон, хуб дарк мекунем, ки дар як қатор давлатҳо идома доштани ҷангҳои харобиовар боиси афзоиши шумораи фирориёни иҷборӣ, бекорӣ гуруснагӣ ва шиддат гирифтани муаммоҳои дигари иҷтимоӣ гардидаанд.
Ҷавонони ба ору номуси кишвар ба қадри давлати соҳибистиқлол ва зиндагии орому осуда расида, ҳеҷ гоҳ зиракии сиёсиро аз даст надиҳанд ва ҳаргиз фирефтаи таблиғоту ақидаҳои бебунёди ифротӣ нашаванд. Ба хотири ҳифзи сулҳу оромӣ ва пойдории суботи сиёсиии ҷомеа мо, ҷавонон, ҳама бояд муттаҳид бошем ва ба фаъолияти сохтору мақомотҳои давлатӣ ҳамаҷониба мусоидат намоем.
Турсунова Ш.Т., омӯзгори ДПДТТХ
- Дида шуд: 171 маротиба
Ҳар чи қадар аз суханҳои подарҳавои Муҳаммадиқболи Садриддин ва ёронаш нисбат ба халқу диёр суханҳои бепоя зада шавад, ҳамон қадар муҳаббати мардум нисбати диёр зиёдтар мегардад. Магар Тоҷикистон мисли солҳои навадум имрӯз харобу нообод аст. Магар чашми ҳақбин надорем, ки танҳо дар вилояти Суғд дар як муддати муайян беш аз 12 ҳазор иншшоотҳо рӯи кор омада истодаанд. Магар халқ дар зеи сиёсати хирадмандонаи Сарвари давлат озодона умр ба сар намебпрад. Пас чаро мо Сарвари давлатро дӯст надорем, эҳтиромаш накунем. Ӯ ҳимояткунандаи ҳуқуқу манфиатҳои халқ аст.
- Дида шуд: 224 маротиба
Ҷумҳурии Тоҷикистон оғози солҳои навадум марҳилаи сахтум сангинро паси сар намуд. Танҳо иқболи баланди миллат боис бар он шуд, ки мо роҳи саодатро бо сарварии оғози давлатсозии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ёфтем ва онро собиққадамона пеш мебарем.
Аммо таърих гувоҳ аст, ки дар ҳама даву замон нафарони ношукр, барои даъваӣти бемақсадноқ муқобили ҷараён мебароянд. Онҳо бо чашми бино сохтмони истиқлолро намебинанд. Бо ҳар розу восита мехоҳанд аз паша фил созанд. Раванди ба гурӯҳҳои ифротӣ пайвастани ҷавонон дар кишварҳои гуногуни ҷаҳон нишон медиҳад, ки насли нави ифротгароёни “динӣ”, хусусан, пайравони гурӯҳи террористии ба ном “Давлати исломӣ” роҳҳои наву пуртаъсири таблиғу ташвиқи андешаҳои худро дар байни ҷавонон ба роҳ мондаанд.
Ҳамзамон, дар ин давра иддае аз нотавонбиноне ҳастанд, ки тамоми дастоварди давлату милати тоҷикро нодида гирифта, ба пешравии Тоҷикистон ҳасад мебаранд. Яке аз чунин афроди бешараф Муҳаммадиқболи Садриддин мебошад, ки амалу кирдорҳояшро мо борҳо таиқи барномаи “Паёми муҳоҷир” мебинем. Ӯву зархаридони хоҷагони хориҷиашон ҳамарӯза тариқи шабакаҳои иҷтимоӣ фитнаангезӣ намуда, афкори муғризонаю саршори дурӯғу тӯҳматҳои бофтаи худро иброз медоранд.
Аммо мардуми ваҳдатшиори Тоҷикистон бо ҳисси огоҳӣ аз ин зуҳуроти номатлуб ҳеҷ гоҳе фирефтаи фитнаангезиҳо намешаванд. Аз сӯи дигар, халқи Тоҷикистон ва наслҳои ояндаи он ҳеҷ гоҳ он кирдорҳои разилонаи онҳоро фаромӯш нахоҳад кард, ки чӣ рӯзҳои сахтеро бар сари мардуми мо оварда буданд. Бинобар ин, имрӯз ҳамаи моро зарӯр аст, ки ба хотири ҳифзи оромии ватану миллати худ, пойдории истиқлолият ва Ваҳдати Миллӣ камари ҳиммат бубандему зиракиву ҳушёриро аз даст надиҳем.
Пешвои миллат дар Паёмашон ба Маҷлиси Олӣ таъкид намуданд, ки хоинони миллат ва хоҷаҳои хориҷии онҳо то ҳанӯз аз нақшаҳои нопоки ғаразноки худ, ки ибтидои солҳои 90-ум доштаанд, даст накашидаанд. Онҳо то ба ҳол аз хориҷи кишвар бо тамоми роҳу воситаҳо кӯшиш карда истодаанд, ки ҷомеаи моро ноором сохта, фарҳангу мазҳаби бегонаро ба сари мардуми мо таҳмил кунанд. Мардуми шарифи Тоҷикистон, махсусан, ҷавонони бонангу номуси кишвар инро набояд фаромӯш кунанд ва бояд ҳамеша ҳушёру зирак бошанд.
Фаъолияти чунин равияҳои экстремистӣ, радикалӣ, хурофотпарастӣ яке аз омилҳои асосии хатарзо барои имрӯзу фардои тамоми кишварҳои олам, аз ҷумла, давлатҳои соҳибистиқлоли Осиёи Миёна ба шумор меравад ва аз мо андешидани чораҳои мушаххасро талаб менамояд.
Мо миллати соҳибиқболем ва барои ҳифзи ҳар пораи он кӯшиш хоҳем кард. Чунин заҳҳоксифатон ҳаргиз дар фитрату зеҳни мо чун дӯсти воқеӣ қал намегарданд. Зеро онҳо сияҳдиланд ва чунин хоҳанд монд.
Муҳайё Тошхӯҷаева, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 580 маротиба
Мо, устодони кафедра дар ин рӯзҳои ёдкард аз Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ аз маддоҳи рақами яки хоинони миллат Муҳаммадиқболи Садриддин даъват ба амал меорем, ки санг ҷониби давлат напартояд. Воқеан гуфтаи як нафар истифодабарандаи шабакаи иҷтимоӣ ин кӯрдил дар умри худ боре як дарахт нашинонида, имрӯз барои ободии мамлкат маслиҳатҳо медиҳад. Кору бораш сари интернет нишаста кофтани чирк аз таги нохун аст. Аламовараш он аст, ки вақте духтар мегӯяд бепадар аст, қрҳ – қоҳ зада механдад. Бори дигар исбот шуд, ки ӯ аз мусибати халқи худ табли шодиёна мезанад.
Лаънат ба чунин нафаре, ки аз номи халқ бар зиди халқ кор мекунад
- Дида шуд: 278 маротиба
Пас аз он ки бар тахти шоҳӣ нишаст,
Шукӯҳи Хуросон биёмад ба даст.
Наҷиби Борвар
Тоҷикон ва форсизабонони Хуросон ҳамчун миллати фарҳангсолор, соҳибихтиёр ва тамаддунофар дар имтидоди таърих ҳамеша саҳми басазои худро дар рушди тамоми соҳаҳои давлатдорӣ, зербинои љомеа, иқтисод, тиҷорат, илм, фарҳанг, адабиёт, меъморӣ ва ҳунар гузоштаанд.
- Дида шуд: 8142 маротиба
Пешвои миллат, Эмомалӣ Раҳмон дар паёми навбатии худ оиди дастгирӣ намудани соҳибкорон сухан ронда иброз намуданд, ки дар замони соҳибистиқлолӣ тадбирҳои зарурӣ амалӣ гардида, дар ин самт барои соҳибкорон имтиёзу сабукиҳои зиёд ҷорӣ карда шуданд. То имрӯз ба онҳо беш аз 120 намуди имтиёзу сабукиҳои андозиву гумрукӣ пешниҳод шуда, шумораи сохторҳои бақайдгирии давлатии фаъолияти соҳибкорӣ аз 4 ба 1 кам гардидааст ва хизматрасонӣ дар ин самт ба таври ройгон ба роҳ монда шудааст. Дар соли 2022 маблағи имтиёзҳои андозиву гумрукии истифодагардида зиёда аз 12 миллиард сомониро ташкил медиҳад.
Дар натиҷаи пасту бекор кардани меъёрҳои 5 намуди андоз зиёда аз 1,5 миллиард сомонӣ ҳамчун дастгирӣ дар ихтиёри субъектҳои соҳибкорӣ боқӣ монд.
Дар натиҷа соли 2022 шумораи субъектҳои соҳибкорӣ ба 339 ҳазор расид, ки нисбат ба соли 2018 беш аз 76 ҳазор зиёд мебошад.
Зикр бояд кард, ки соҳибкорони мамлакат, дар навбати худ, дар раванди саноатикунонии босуръати кишвар, бунёди корхонаҳои истеҳсолӣ, иншооти иҷтимоӣ ва таъсиси ҷойҳои кории нав саҳми назаррас гузошта истодаанд ва бовари дорем, ки чунин иқдомоти созанда аз ҷониби соҳибкорони ватандӯст вусъати боз ҳам бештар пайдо мекунанд.
Дар панҷ соли охир аз ҷониби соҳибкорони мамлакат ба маблағи умумии беш аз 12 миллиард сомонӣ қариб 18 ҳазор иншооти таъиноти истеҳсоливу иҷтимоӣ сохта, ба истифода супорида шуд, ки он бетараф набудани соҳибкоронро нисбати тақдири ватану мамлакатаморо нишон медиҳад. Соҳибкорон ҷанини пешравии мамлакат мебошанд. Ҳукумати мамлакат вазифадор аст, ки ҷиҳати боз ҳам беҳтар намудани фазои сармоягузориву соҳибкорӣ, махсусан, сармоягузории мустақимро, иҷрои кафолату имтиёзҳо ва чораҳои дастгирии давлатӣ, ҳавасмандгардонӣ ва қадрдонии соҳибкорон, инчунин, рушди инфрасохтори сармоягузориву соҳибкорӣ тадбирҳои иловагиро роҳандозӣ намуда пешравии иқтисодии мамлакатро таъмин намоянд..
Пешвои миллат пешниҳод намуданд, ки бо мақсади идома додани ислоҳоти соҳа ва танзими муносибатҳои иҷозатдиҳӣ ва иҷозатномадиҳӣ қонунгузории соҳа такмил дода шуда, муносибатҳои зикршуда дар доираи як санади меъёрии ҳуқуқӣ танзим ва шумораи онҳо то 60 фоиз ихтисор карда шавад.
Ҳамчунин, роҳбарони вазорату идораҳо, мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатӣ вазифадоранд, ки ташаббусҳои созандаи соҳибкорону сармоягузоронро ҳамаҷониба дастгирӣ намоянд ва доир ба ҳалли масъалаҳои вобаста ба фаъолияти онҳо ва бартараф кардани мушкилоту монеаҳои ҷойдошта тадбирҳои бетаъхир андешанд. Соҳибкории хурду миёнаро бештар дастгири намудан лозим зеро аз адади онҳо шумораи андоз супорандагон вобаст мебошад. Гарчанде онҳо амалҳои на он қадар бузургро иҷро кунад ҳам, лекин вобаста ба шумораи онҳо воридот ба буҷетӣ давлат меафзояд. Соҳибкорон дар марҳилаи ҳозира яке аз милаи асосии пешбарандаи корҳо дар хоҷагии қишлоқ ва саноат ба ҳисоб меравад.
Дабир Мирзоев, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 246 маротиба
