Инсоният дар давраи рақамикунонӣ қарор дорад. Ду даҳсолаи охир афзоиши миқёси татбиқ ва истифодабарии технологияҳои муосири иттилоотӣ дар ҳаёти ҷомеа мушоҳида карда мешавад. Ва шабакаи умумиҷаҳонии Интернет, гуфтан мумкин аст, ки ҳамчун яке аз василаи робитаи байниҳамдигарии гуруҳи аҳолӣ ва ахбори умум хусусияти хоси замони мо шудааст. Интернет торафт бештар қариб тамоми соҳаҳои ҳаёти ҷамъиятро забт мекунад. Умуман, ҳаёти имрӯзаро бе технологияи иттилоотӣ ва шабакаи Интернет тасаввур кардан имконнопазир аст.

Аз рӯи мушоҳидаҳо гуфтан мумкин аст, ки гуруҳи бештари истифодабарандагони фаъоли шабакаи умумиҷаҳонии Интернетро ҷавонон ташкил медиҳанд. Дар ҳаёти ҷавонони имрӯза зери таъсири Интернет як қатор табаддулот ба вуҷуд омаданд: шабакаҳои анъанавии қабули маълумот, хислати муносибати байнишахсӣ тағйир ёфта, низоми арзишҳои инсонӣ дигаргун шудааст.  Ҳоло таҳқиқоти олимон исбот намудааст, ки истифодаи бенизому бемеъёри телефонҳои мобилӣ, махсусан аз ҷониби наврасону ҷавонон, ба сустшавии фаъолияти ҷисмонӣ, пастшавии қобилияти фикрронӣ, қабули ахбор, бемор шудани узвҳои шунавоӣ ва хатто ба безурётӣ оварда мерасонад.

Пас суоле ба миён меояд, ки шабакаи Интернет ба ташаккулёбии шахсият чӣ гуна таъсир мерасонад? Ба ақидаи мо, метавонад ҳам манфӣ ва ҳам мусбӣ таъсир расонад. Таҳқиқоти дар ин соҳа гузаронидашуда далели он аст, ки шабакаи умумиҷаҳонӣ ба услубу тарзи ҳаёт, одатҳо ва тартиботи рӯзи истифодабарандагон таъсири назаррас мерасонанд.

Мутаассифона, таъсири манфии шабакаи интернет ба истифодабарандагон, бахусус насли ҷавони ҷомеа бештар ба назар мерасад. Имрӯзҳо мушоҳида мекунем, ки аксарияти ҷавонон маданияти истифодабарии васоити муосири муошират ва шабакаи интернетро ба таври бояду шояд дуруст дарк накардаанд.  Онҳо аз телефон ва шабакаи интернет на барои гирифтани маълумоти мукаммалкунандаи донишу малака, балки барои дарёфти дигар маълумоти ба ахлоқи ҷомеа зарарнок сару кор мегиранд. Соатҳои тӯлонӣ вақти худро зоеъ сарф мекунанд. Махсусан, дар шабакаҳои иҷтимоӣ, ки он ҷо ҳар рӯз маълумоту ахбори нав ба нав нашр карда мешавад ва гуруҳҳои мухталифи истифодабардагон мавҷуданд, навиштаҷоти бемантиқ, дашному таҳқиромези бархе ҷавонон боиси таассуф аст. Ё ҳар гуна иттилооти иғвоангез нашр мекунанду шарҳҳои беасос менависанд. Аҷоиботаш он аст, ки ин гуна амалҳо аз тарафи ашхосе, ки дар шабакаи иҷтимоӣ саҳифаи қалбакӣ ё ному насаби мустаор доранд, раво дида мешавад. Масъулону маъмурони шабакаҳои иҷтимоиро мебояд ба ин гуна ҳолатҳо роҳ надиҳанд.

Дар ташаккулёбӣ ва риоя кардани маданияти истифодабарии интернет оила нақши муҳиму ҳалкунанда мебозад. Дар оила бо воситаҳои алоқа ва шабакаи Интернет чӣ гуна  муносибат кунанд, фарзанд аз он ибрат мегирад. Бояд худи падару модар назди кӯдак бисёр аз телефонҳои мобилӣ истифода набаранд.

Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёмҳои худ борҳо таъкид мекунанд, ки одобу маданияти истифодабарии дастовардҳои технологияҳои муосир, аз ҷумла телефонҳои мобилӣ, шабакаи интернет аз тарафи ҷавонон бояд риоя карда шавад. Ҷавононро мебояд бо мақсади ғанӣ гардонидану такмил додани савияи дониш, ҷаҳонбинии худ барои дарёфти маълумоти  манфиатдор, китобҳову навгониҳои соҳаи илм шабакаи интернетро истифода баранд.

Турсунова Ш.Т., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 12 феврали 2022

Дида шуд: 510 маротиба

Агар касе боре барои меҳмонӣ ба ҷамоатҳои деҳоти Сурху Чоркӯҳ, Воруху Лаккон рафтанӣ шавад, ҳатман бо мушкилии марзӣ дар минтақаҳои Қаробоғ ва Равоти Ҷумҳурии Қирғизистон рӯ ба рӯ мешавад. Ҳол он ки 20 сол муқаддам мардуми ин ҷамоатҳо бемамониат аз ин гузаргоҳҳо рафтуо мекарданд ва ҳусни ҳамсоядориро риоя менамуданд. Аз рӯи адолат нест, вақте ту аз роҳи ҳамсоя бемалол истифода мебарию, худат роҳи онҳоро мебандӣ. Ҳолати роҳбандии мавзеи Қаробоғ мушкилии беш аз 100 ҳазор сокинони ин ҷамоатҳоро зиёд намуд. Ба хотири рафтуо ҷониби Тоҷикистон маҷбур шуд то аз ҳудуди деҳаи Чорқишлоқ бо бунёди як пул роҳро сӯи ҷамоатҳои деҳоти Сурху Чоркӯҳ ва Ворух боз намоянд.  Ба чунин ҳолат бошандагони ҷамоати Лаккон низ мувоҷеҳ шуда, сокинони беш аз 15 ҳазораи ин ҷамоат ва бошандагони маҳаллаи Даҳана 4 километр роҳро дароз намуда, баъд ба хонаашон мераванд. Зеро роҳ байни Исфара ва Лакконро низ қирғизон бастанд. Пирони деҳаҳои ҷамоатҳои деҳоти Лаккон ва Боғистон ба хотир меоранд, ки мавзӯи Равот ҳамагӣ 70 – сол сол пеш чун мавзеи чарогоҳҳои қаламрави кишвари Тоҷикистон ҳисоб шуда, чорвои мардум ва хоҷагиро қирғизони кӯчманчӣ бонӣ мекарданд. Ҳоло низ дар ин деҳаҳо набераю абераҳои онҳо умр ба сар мебаранд. Қисматҳои Оқой ва Қаробоғ низ ҳамчунин замоне замини ба истилоҳ “қирғизӣ” гардид, ки мардумони таҷҳҷоӣ аз ҳисси раҳму ғамхорӣ ба онҳо иҷозат доданд, ки хонаҳои муваққатӣ бунёд кунанду азоби бехонагиро накашанд. Имрӯз ба ҷои ин раҳмхӯрӣ насли нави ҳамсоягон бо далелу арқоми бепоя даъвои онро доранд, ки соҳибони бумии ин мавзеҳоянд. Онҳо фаромӯш карданд, ки фарҳанги заминдорӣ, кишоварзиро маҳз аз ҳамсоягони тоҷик омӯхтанд. Банда дар як мақолааи пештараам бо мисолҳои возеҳ фаҳмонида будам, ки боғдориву шоликориро маҳз тоҷикон ба қирғизони маҳал омӯзониданд. То дирӯз маркази маъмурии вилояти Ботканд шаҳри Ботканд нақлиёти ҷамъиятие надошт, ки мардумаш бемамониат ба шаҳри Исфара ояду талаботи рӯзгорашро пеш барад. Бо иродати роҳбарони онвақтаи вилоят ва шаҳри Исфара ҳар рӯз чор автобус аз муассисаи нақлиёти рақами 35 –и шаҳри Исфара дар хатсайри Исфара – Ботканд фаъолият мебурд. Устодони Донишгоҳи технологии Исфара дар ташкили Донишгоҳи давлатии Ботканд саҳми беназир доранд. Пизишкони сироятшинос ва ҷаррорҳи Исфарамарз дар Беморхонаи марказии шаҳри Ботканд барои тарбияи мутахассисони ҷавон ёрмандӣ намуданд. Омӯзгорони фанҳои забони русӣ ва англисӣ дар муассисаҳои таълимии ин ҳамсояшаҳр барои тарбияи насли наврас хизмати хубе анҷом доданд. Сохтмончиён барои бунёди ин навшаҳр солҳои зиёд кор намуданд. Ин ҳама равобит ба хотири он буд, ки мо ҳамсояро ба таъбири халқии болотар аз хеши дур медонем. Аммо воқеияти ҳол нишон медиҳад,  ки насли нави қирғизон аз пирони деҳа, ки онҳоро чун оқсақол ҳурмат мекунанд, ҳатто маълумоте дар ин бора нагирифтаанд. Кор то ҷое расидааст, ки барои сохтмони қитъаҳои замини наздиҳавлигии сокинони ҷамоати Чилгазӣ, ки бо мавзеи Равот ҳамсарҳад аст, ҷониби қирғиз иҷозат намедиҳад, то манзил бунёд намоянд. Қариб 100 хоҷагии ин ҷамоат интизори “иҷозат”-и қирғизони “зӯр” ҳастанд.  Барои мо ҳамсоягон боз аламовар он аст, ки васоити ахбори Ҷумҳурии Қирғизистон ба оламиён тоҷиконро ҳамонтавре инъикос мекунад, ки халқи хунхору ғаддор бошем. Бубинед, вазъро худашон ноором сохта, мардумро ба дигар мавзеҳо мекӯчонанд ва онҳоро маҷбур мекунанд, то гӯянд тоҷикҳо моро азоб медиҳанд. Дар воқеаҳои хунини охири моҳи апрели соли гузашта як ҷавонзан аз маҳаллаи Сомониёни ҷамоати деҳоти Ворух бо ашк ва надомат қайд кард, ки ба ҳамсояааш робитаи хуб дошт, ҳамаи нозукии рӯзгордориро омӯзонида, ҳатто як бурида нонро бо ҳам медидем. Шоме набуд, ки ба хонаи якдигар хӯрок набарем. Имрӯз фарзандони ҳамин ҳамсоя бо бегонаҳо ҳамроҳ шуда, хонаи маро сӯзонида валангор намуданд. Магар чунин аст қадри одамиву ҳамсоягарӣ.  

Маврид ба зикр аст, ки шоми санаи 27  январ барои сокинони маҳаллаи Сомониёни ҷамоати деҳоти Ворухи шаҳри Исфара чун фарҷоми моҳи апрели соли гузашта шоми наҳс ва пуризтироб буд. Зеро ҷониби ҳамсоякишвар, аниқтараш мардуми дилозори Оқсой – и ноҳияи Боткенд боз даст ба хунрезӣ зада, нақшаҳои қаблан тарҳрезишудаашонро дар амал татбиқ намуданд. Ба ин мардуми муштзӯр қушунҳои сарҳадӣ ҳамроҳ шуда, бо истифода аз пуламёт ва минамётҳо ва ҳатто сарнишинони беодам сӯи мардум тир кушоданд. Дар натиҷа бино бар 17 нафар захмӣ ва 2 нафар ҷон ба ҷаббор супорид. Аз ҷониби Қирғизистон бошад, 6 нафар захмӣ гардиданд, ки он онҳо ҳамагӣ афсарони қушунҳои сарҳадӣ мебошад. Ин ноинсонҳо то кадом андоза шаъни одамгариро гум кардаанд, ки машинаи ёрии таҷилиро, ки барои бурдани захмиҳо ба беморхонаи марказии шаҳри Исфара омада буданд, ҳадафи тирборон қарор доданд, ки ин корро дар ягон ҷанг касе мушоҳида накарда буд.

Айни ҳол сабаб ва омилҳои норомӣ ва ҷангу хунрезӣ таҳқиқ мешаванд. Раиси Кумитаи давлатии амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Саймумин Ятимов ва Раиси вилояти Суғд муҳтарам Раҷаббой Аҳмадзода бо ҳамтоёни қирғизӣ омилҳои сар задани ин муноқишаро ҳаматарафа баррасӣ намуда истодаанд. Комиссияи давлатӣ аз нав ба кораш шурӯъ намуд. Лозим ба зикр аст, ки Васоити ахбори оммаи Ҷумҳурии Қирғизистон ҷониби Тоҷикистонро ба он гунаҳкор месозанд, ки мардум роҳи Исфана – Боткандро бастаанд ва ҳамин боиси норозигии мардум гаштааст. Мантиқан ин даъвои онҳо нодуруст аст. Аз бастани ин роҳ ба Тоҷикистон на суд асту на зиён аст, ҳол он ки ин мавзеъ таърихан замини Тоҷикистон аст ва бар иттилои собиқ шаҳдори Исфара Гулафзо Савридинова зимни як қарордод ба сифати иҷора ба ҷониби Қирғизистон барои рафтуомади мардумон аз ҷониби Исфана ба Ботканд дода шуда буд. Раиси вилоят муҳтарам Раҷаббой Аҳмадзода дар ин маврид таъкид бар он доштаанд, ки Тоҷикистон ба ҳеҷ ваҷҳ монаи рафтуомади мардуми қирғиз нахоҳад шуд, вале аз ҳамсоягон  низ даъват ба амал оварда шуд, ки ба рафтуомади сокинони маҳаллаи Хоҷаи Аъло ва ҷамоати деҳоти Ворух халал ворид насозанд.  Асли воқеа он аст, ки мардуми Оқсой қаблан аз рӯи сенарияи омодашуда як сокини маҳаллаи “Сомониён”- ро, ки тавассути портер рег мекашонд, боздошта ӯро  истинтоқ мекунанд, ба онҳо силоҳбадастони қушунҳои марзӣ ҳамроҳ мешаванд.  Онҳо ин нақшаро бояд чанд рӯз пеш вақте як сокини шаҳри Исфараро, ки бо Камаз аз маҳалаи Оқсой мегузашт сангборон карда, мехосатанд шӯру валвала бархезонанд, аммо таҳаммулпазирии мардуми тоҷик ба ин имкон надод.

Мақсуди харидани ҳавопаймоҳои бесарнишин чист? Дар наздикии марз овардани машинаҳои зиреҳпӯш бо шумораи зиёди афсарону аскарон ба хотири чӣ? Наход мӯсфедони деҳа ҷавононро насиҳат накунанд, ки оини ҳамсоядориро бояд нигаҳ дошта шавад. Дар ҳодисаҳои моҳи апрели соли гузашта як зан аз маҳаллаи Сомониён, ки хонааш пурра валангор шуда буд, гиря карда қайд намуд, ки ба ҳамсояи қирғизам ҳамаи корҳои рӯзгордории тоҷиконаро омӯхтам. Ба чизе ниёз дошт, ҳатман ҳоҷаташро мебаровардам. Бар ивази ин ҳама некиҳо ӯву фарзандонаш остинро чапа пӯшида, ба ман душманӣ варзиданд.

Ба силоҳбадастони қирғиз бояд ҳодисаҳои моҳи апрел дарси ибрат шавад. Аз ҳар ду ҷониб хисоротҳои зиёди моливу ҷонӣ ба қайд гирифта шуд.

Ҳаминаш айён аст, ки фарҷоми ҳама гуна ҷангҳо обқибатҳои ҳузновар дар пай дорад. Моро роҳи мусолиҳатомезро ҳамеша пеша мекунем. Сабру таҳаммули мардум сарҳад дорад. Мо ба давлат ва Ҳукумати худ, ба Сарвари давлати худ эътимод дорем ва Қувваҳои мусаллаҳи кишвар на бо он ҳолате, ки 10 – 20 сол и пештара аст. Мо мардуми сулҳхоҳем, ҷангро намепазирем, аммо намегузорем, ки як пораи хоки Ватан ба тарафи бегона гузарад. 

Абдусабури Абдуваҳҳоб, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 04 феврали 2022

Дида шуд: 481 маротиба

Положение на границе с Кыргызстаном с каждым днем все становится беспокойной. Казалось бы, что на переговорах на высоком уровне достигли условных договоренностей и стороны должны  соблюдать их по истечении срока демаркации и делимитации, но мы видим факты, нарушающие эти договоренности.

Кыргыстан – страна, входящая в состав СНГ, в состав стран ОДКБ, страна-сосед, столько лет соседствующая с Таджикистаном в мире и добрососедстве, откуда же такая предвзятость?

Могли ли солдаты, подневольные люди, без приказа или распоряжения командования, поступить с мирным населением нашей страны таким зверским способом, в чем виновны мирные жители? Куда смотрят местные власти? Или они тоже действует под давлением верховных властей? Или они занимаются самоуправством? Чем же  они руководствуются? Столько вопросов напрашивается, после прочтения статьи, голова кругом идет.

Мирное население Таджикистана, даже не подозревающее о целях и намерениях солдат, даже и не одиночек, а в большом количестве, открывших огонь по ним, по транспортным средствами другим инфраструктурным сооружениям, как оно должно реагировать на эти события?

Кто же их защитит, если не пограничники, с головой бросившиеся их защищать, кто же если не местные власти и руководство страны?

Таким образом, Кыргызстан, подтягивая отдельные военные подразделения и технику к границе Баткента, открывая огонь в мирных жителей и транспорт, обостряет обстановку, вместо того, чтобы решить какие-то нерешенные проблемы и недопонимания мирным путем.

В течении нескольких лет на границе с Кыргызстаном происходят стычки и конфликты между мирными людьми обеих стран, между мирными людьми и военными, что зачастую приводит к волнениям среди населения и тревоге за мирное сосуществование.

Таджики - мирный гостеприимный народ, старающийся не влезать в какие-то распри, но когда дело доходит до нарушения каких-либо границ, законов, договоренностей, то мы тоже можем ответить также. Как говорят у нас в народе , «отвечать добром на добро», у нас вошло в привычку, так пусть не злоупотребляют ею…

М. Окилова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд 

Нашр шуд: 04 феврали 2022

Дида шуд: 503 маротиба

Тавре ҳамагон огаҳ ҳастанд, чанд ҳафтаи охир шаҳрҳои Алмато ва дигарон аз нуқтаҳои доғи аҳли сайёра гардид. Зеро бо айби кӯрдилон, нафароне, ки мехостанд кишвари амнтаринро ба ҷангистон табдил ёфта, хазинаашро рабояд, вале тирашон хок хӯрд. Он гирдиҳамоӣ, ки аксарашонро ҷавонон ташкил медоданд, махсус барои нооромӣ созмон дода буданд. Мо хуб  медонем, ки дар бисёр кишварҳо алакай мушоҳида гардидааст, ки барои ноором сохтани як кишвари пешрафтаи осуда,  дасти иғвогарони бархе аз кишварҳои ғарб ҳамеша дароз аст. Зеро аз чунин нооромии кишвар манфиати зиёде ба даст меоранд. Инак, шоҳид гардидем, ки бо дассисаву найрангҳо як кишвари пешрафтаи тинҷу оромро ба чӣ ҳол оварда расониданд. Имрӯз тамоми васоити ахбори оммаи ҷаҳонӣ дар бораи Қазоқистон ҳарф мезананд. Ҳатто як хоини ба ном тоҷик Иқболи Садриддин нисбати Ҷумҳурии Қазоқистон ва роҳбарияти он дассисаҳо эҷод намуда истодааст. Хонандагони азиз! Бовар кунед дар ҳамаи ин ташкили гирдиҳамоиҳо нақши асосиро пул мебозад. Ин нарху наво ва ё дигар ҳамааш баҳона ва асосе доштанаст. Тасаввур намекунед, ки барои ҳар як иштирокчии гирдиҳамоӣ ҳаррӯза чи қадар маблағ дастрас мегардад. То кишвари Қазоқон дучори қашоқӣ ва тангдастӣ гардад. Имрӯз давлатҳои абадқудради дунё ба мисоли ИМА, Британия, Олмон, Исроил, Туркия барои соҳибияти фарҳангу тамаддун ва иқтисоду молиявии давлатҳои рӯ ба инкишоф талош варзида истодаанд. Яке аз нақшаи манфиатовари давлати бузург барои ғасби давлати нотавон ин ташкили эътирози мардум мебошад, ки баъди эътироз, гирдиҳамоӣ, ғоратгарӣ, таркиш ва баъдан ҷанг сар зада давлат ба нестӣ меравад.  Аҳсан ба (СААД) Созмони Аҳдномаи Амнияти Дастаҷаъмӣ, ки бо дастгирии роҳбарони олимақоми ин кишварҳо дере нагузашта аз пайи оромии ин кашвар гардиданду кумакҳои ҳарбии худро ба хотири ором кардани вазъи Қазоқистон фиристоданд. Албатта, дар ин кумаки дастаҷамъона саҳми кишвари мо низ назаррас мебошад, ки бо дастури  Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва ҷонибдории Маҷлиси Олии кишвар ҳайати 200 нафараи зудамалӣ низомӣ ба кумаки кишвари ба мо дӯст сафарбар гардид. Маълум гардид, ки дар сурати дӯсту тифоқ будани давлатҳои аъзои чунин созмон нотавонбинони ғарб натавонистан ба ҳадафҳои худ расанд. Ва мардуми эътирозгар дар асоси муроҷиатномаи дурусту пурмуҳтавои Перезиденти феълии кишвар муҳтарам Қосим Ҷомарт  Тоқаев, ки ба гуфтаҳои худ содиқ аст, майдонро тарк намуданд.   Вобаста ба таъсири нооромии Қазоқистон ба Осиёи миёна! Махсусан ба Тоҷикистон ҳаминро бояд гуфт, ки қисме аз таъминоти ғаллаи Тоҷикистон тибқи шартномаи байни ду давлат аз Қазоқистон ба Тоҷикистон ворид мегардад. Дар сурати чунин ҳолатҳои фавқулодда Қазоқистонро зарур аст, то барои аҳолии худ дар ҳолати фавқулодда захираи ғаллаи худро то ором гардидани вазъият нигоҳ дорад. Инчунин, қисме аз дигар молу ашёҳо низ ба Тоҷикистон аз ҳамин кишвар ворид мегардад дар ин сурат болоравии нархи он ба вуҷуд омаданаш аз эҳтимол дур нест.                     

Аз ин рӯ, ҳамаи моро зарур аст ба хотири оромиву осудагии кишвари азизамон- Тоҷикистон, зиракиву ҳушёриро аз даст надода нагузорем то чунин норозигиҳои бемавриду бемазмун аз ҷониби гумроҳону фирефтагон ба вуҷуд ояд. Зеро оқибати ҳама бадбахтиҳо ва нооромиҳо дар кадом давлате, ки набошад аз ташкили чунин гирдиҳамоиҳо сарчашма ёфта, алангаи он тамоми кишварро паҳн менамояд.

 Аюбҷон Воҳидов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 22 январи 2022

Дида шуд: 767 маротиба

 Читаю срочную информацию о конфликте на таджикско-кыргызской границе, горький осадок на сердце: до каких пор мы, соседи, будем враждовать. Недостаточно убитых и покалеченных в этом бессмысленном противостоянии!?    

Некоторым гражданам Кыргызстана не нравится, как освещают СМИ происходящие события. Так, около офиса редакции Kaktus.media в Бишкеке 28 января собрались несколько десятков человек, недовольных тем, как это медиа освещало последний вооруженный конфликт на кыргызско-таджикской границе. Участники акции потребовали закрыть издание за то, что оно опубликовало информацию таджикского информагентства «Азия-Плюс», в которой содержалась позиция официальных властей Таджикистана по пограничному конфликту. Должен разочаровать кыргызских читателей: Азия-Плюс» не подвластна официальным властям Таджикистана и пишет то, что считает правильным и правдой.  А правда то, что первыми начали конфликт кыргызские граждане. Читаем: «Перестрелка на таджикско-кыргызской границе началась вечером 27 января после конфликта между местными жителями. По одной из версий, кыргызстанцы забросали камнями автомобили граждан Таджикистана на территории таджикского села Сомониён, была перекрыта дорога в местности Торт-Кочо Баткенского района КР» Заметьте, не таджикские, а кыргызские граждане забросали камнями. Причем не на территории Кыргызстана, а на земле таджикского села Сомониён. Т.е. они незаконно прошли на таджикскую землю, нарушив границу.

Читаем далее информацию в СМИ: «Жертвами конфликта на таджикско-кыргызской границе 27 января стали двое граждан Таджикистана. Один из них — водитель скорой помощи больницы города Исфары Абдулатиф Шарифов, он погиб от взрыва минометного снаряда, выпущенного кыргызской стороной, который попал в карету скорой в селе Ходжаи Аъло. Житель того же села Обидджон (Обидчон) Туйчиев погиб в собственном дворе — также от разрыва минометного снаряда, сообщает пресс-центр Погранвойск Госкомитета нацбезопасности (ГКНБ) Таджикистана». То, что водитель пострадал от кыргызских граждан, перешедших на таджикскую территорию, и то, что в своем селе погибли мирные жители от минометных снарядов на своей земле, свидетельствует об акте агрессии со стороны граждан и военных Кыргызстана. Так дальше продолжаться не может. Необходимо по факту инцидента возбудить уголовное дело и наказать всех, кто повинен в этом конфликте. И, конечно, обеим сторонам конфликта проявить мудрость и волю и навсегда решить этот сложный вопрос. Альтернативы мирному решению конфликта нет!

Солиев З.Т., доцент кафедры языков  Худжандского политехнического института

Нашр шуд: 04 феврали 2022

Дида шуд: 508 маротиба

Он нооромиҳое, ки чанд рӯз пеш дар Ҷумҳурии Қазоқистон рух доданд, мо, аҳли зиё нафароне, ки тӯдакаши ҷомеа ҳастем бояд боз ҳам ҳушёртар созад. Зеро як кишваре ноором шуд, ки сатҳи зиндагӣ баланд ва сокинонаш дар руҳияи хуб умр ба сар доштанд.

Аммо бо айби иддае аз манфиатхоҳон дар як рӯз дар аксари мавзеҳои ин кишвари пешрафта ҷангу ҷидол, нофаҳмиҳо ба вуҷуъ пайвастанд.  Аллакай аз рӯзи дуввум эътирозгарон талаби истеъфои ҳукуматдоронро талаб намуданд ва даст ба бетартибиҳои оммавӣ зада гурӯҳҳои манфиатҷӯ халқро ҳамчун сипари боэътимоди худ истифода менамуданд. Кош мардуми бофарҳанги қазоқ аз мақсаду ниятҳои нопоку ифротгароёнаи гурӯҳҳои манфиатҷӯи радикалии динӣ огаҳӣ ёбанду садди роҳи онҳо гарданд, вагарна хонаи бо сад ранҷу уқубат ва заҳмату талошҳо обод кардаи худро ба вайрона ва боди фано табдил хоҳанд дод.

Роҳбарияти олии мамлакати қазоқ бо раҳбарии Қосим Жомарт Токаев нисбати ин қазия ситоди боэътимод таъсис намуда, аз пайи ҳалли мушкилоти ҷомеаи шаҳрвандӣ ва ба оммафаҳмонӣ шурӯъ намуданд. Азбаски тазоҳурот бо нақшаи пешакии таҳрезигардида ва характери ифротию террористиро касб карда буд, мақсаднок амалӣ мегардид. Ҳарчанд ҳайати ситод бо салоҳиятнокӣ корҳои таблиғотӣ мебурд ва эҳтиёҷи эътирозгаронро дар кӯтоҳтарин лаҳза ҳалшаванда арзёбӣ менамуд, лекин соат ба соат, рӯз то рӯз вазъият муташшаниҷтар гардид.

Ҳукуматдорони қазоқ оқибатҳои нохушоянди чунин амалкардҳои эътирозгарон ва даст доштани гурӯҳҳои террористиро дар қаламрави кишварашонро сари вақт пайхас намуда, аз давлатҳои аъзои СПАД (Созмони Паймони Амнияти Дастаҷамъӣ) кумак хостанд. Аз нигоҳи мо давлатдорони қазоқ ниҳоят иқдоми беҳтарину афзалиятнокро пеша карданд, ки ин иқдом ҳамҷониба ба нафъи онҳо ва сабақу омодагиҳо барои муборизаи дастаҷамъонаи давлатҳои аъзо бар зидди терроризму экстремизм ва сепаратизми миллӣ хоҳад буд.Тоҷикистон, ки яке аз узви давлатҳои аъзои СПАД ба шумор меравад, дар ҷараёни ин мубориза фаъолона ширкат варзида мавқеи худро дар муборизаи дастаҷамъонаи зидди терроризми байналмилалӣ мушаххас намуда, таҷрибаи чунин амалиётҳои зидди террористиро мукаммалтар месозад,ки ниҳоят хуб аст.

Воқеаҳои имрӯзаи Қазоқистон натанҳо барои бародарони қазоқ балки барои давлатҳои ҳамсоя, аз ҷумла барои мо тоҷикон аламовар аст. Зеро,ки Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун шарики боэътимоди Ҷумҳурии Қазоқистон ба шумор рафта, дар соҳаҳои мухталифи ҷомеа бо якдигар муносибатҳои дуҷониба доранд.

Дарду ранҷи ҷомеаи шаҳрвандии кишвари дӯст барои мо низ дарду алам аст.

Хулоса, дар ҳама ҳодисаву фоҷеаҳое, ки дар ин ё он гӯшаву канори олам ба вуқӯъ мепайвандад бармало даст доштани гурӯҳҳои манфиатҷӯву ифротгаро ки мақсаду ҳадафи аслиашон бенизому ноором сохтани ҳаёти осоиштаи мардум ва аз байн бурдани сохтиконститутсионии давлатдории муосир мебошад возеҳу рӯшан аст.

Аз ин рӯ моро мебояд пайваста бар зидди чунин гурӯҳҳо дар мубориза буда то нагузорем, ки чунин пастфитратон ба ҳадафи нопокашон расидагӣ намоянд.

                                   Аюбҷон Воҳидов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 22 январи 2022

Дида шуд: 1692 маротиба

Чи хеле ки, ба ҳамагон маълум аст, имрӯз шабакаи ҷаҳонии «Интернет» ба яке аз манбаъҳои асосии иттилоотӣ табдил ёфтааст. Аммо на ҳама маълумот фоидаовар буд метавонад. «Шабакаҳои иҷтимоӣ», ки доираи васеи аудитория доранд, дар миёни пайравони ифротгароӣ ҳамчун минбари таблиғи афкори худ маҳбубият пайдо кардаанд.

Экстремизм дар шабакаҳои интернетӣ пеш аз ҳама таблиғот аст. Дар он маҷмӯи ҳадафҳо ва арзишҳое, ки ифротгарон эътироф мекунанд, тарғиб, «пешравӣ» ва «ногузирии» онҳо исбот ва мухолифону норозиён маҳкум карда мешаванд. Агар ташкилот як зерфарҳанги муайянро эътироф кунад, пас дар он дар бораи тарзи рафтор, либос, намуди зоҳирӣ ва ғайра маслиҳат дода шуданаш мумкин аст.  «Маслихат» ва «машваратҳо» ҳам дар бораи ҳаёти ҳарруза — чӣ бояд кард ва чиро набояд кард, чӣ тавр “дуруст”- ро дуруст иҷро кардан лозим аст, дода мешаванд. Баъди он ба «ҳамроҳ шудан» ва иштирок намудан дар «мубориза» - дар ин ё он шакл даъват менамоянд. Вақтҳои охир дар шабакаҳои интернетӣ бештар «барномаҳои тарбиявӣ» оид ба муносибатҳо бо органҳои ҳифзи ҳуқуқ, ки характери «таълимоти ҳуқуқӣ» дорад, пайдо мешаванд. Ин кор, чун қоида, тавассути сайтҳои интернетии ҳаракату созмонҳои дахлдор ва ҳамчунин дар ҳамоишҳои ҷамъиятию сиёсӣ, дар блогосфера, тавассути шабакаҳои иҷтимоӣ, ки дар кадоме гурӯҳҳои гуногуни ифротгароӣ бештар ташкил карда мешаванд, сурат мегирад.

Таблиғоти интернетии ифротгарӣ чӣ хатар дорад? Пеш аз ҳама, аз будаш беҳтар тавсиф кардани он чизе, ки онҳо "эътирози фаъол" мешуморанд - чунин " хаёлпарастӣ" энергияро ба самти харобиовар равона мекунад. Ин махсусан ба ҷавононе дахл дорад, ки аксар вақт пур аз эътирози дохилӣ мебошанд - хусусан агар на ҳама чиз дар давлат хуб бошад.

Дар зери таъсири чунин таблиғот шахсиятҳои ташаккулёфтаистода ба инкор кардани арзишҳои аз ҷониби умум пазируфташуда саркарда, рафтори зиддиҷамъиятӣ  мекунанд ва ба ҷои таҳсил ва такмили ихтисос чунон гумроҳ мешаванд, ки аз авбошии муқаррарӣ фарқ кардан душвор аст.

 «Маводи экстремистӣ» чӣ гуна шуда метавонад? Албатта, танҳо суди олӣ метавонад ин ё он матнро ифротгароӣ эътироф кунад, аммо бояд ҳама аломатҳои ифротгароиро дониста, онро  ёфта тавонистанаш лозим аст.

Инак, «маводи экстремистӣ» метавонад чунин маълумотро дар бар гирад:

• барангехтани кинаю адовати иҷтимоӣ, нажодӣ, миллӣ ё динӣ (даъват ба куштор, лату кӯб ё бадарға кардани ашхоси миллат ё дини дигар);
• таблиғи истисноӣ, бартарӣ ё паст будани шахс аз руи мансубияти иҷтимоӣ, нажодӣ, миллӣ, динӣ ва забонӣ;
• даъвати оммавӣ барои амалӣ намудани фаъолияти террористӣ ё сафедкунии оммавии терроризм, аз ҷумла бо истифода аз воситаҳои ахбори омма (дар ин ҷо изҳороти шахс (сарчашма) дар бораи дуруст эътироф шудани идеология ва амалияи терроризм, зарурати дастгирӣ ва тақлид, фаҳмида мешавад);
• таблиғ ва намоиши оммавии хусусият ва ё рамзҳои ташкилотҳои экстремистӣ;
• даъвати бо зӯрӣ тағйир додани низоми давлатӣ (яъне даъват ба инқилоб, шӯриш, итоат накардан ба ҳокимияти қонунӣ интихобшуда).

Агар дар матне, ки хонда мешавад, ҳадди аққал яке аз аломатҳои номбаршуда мавҷуд бошад, хонанда ба ин матн бояд эҳтиёткорона муносибат кунад.

Ҳамин тавр, барои муқовимат ба паҳншавии ақидаҳои ифротгароӣ танҳо талошҳои мақомоти давлатӣ кофӣ нест ва ҳатто барои бахши русизабони он ҳам тамоми Интернетро пайгирӣ кардан ғайриимкон аст.Бинобар ин ҳар як фарди солимфикр фаҳмиданаш зарур аст, ки рафтори беақлона ва пайравӣ кардан ба «махлуқи одамизод», ки мақсади асосии он зуроварию харобкорӣ аст, ба чӣ оварда мерасонад.

Қосимова М.Ҳ. омӯзгори калони кафедраи иқтисоди муҳандисӣ ва менеҷмент

Нашр шуд: 04 феврали 2022

Дида шуд: 543 маротиба

Дар паёми имсолаи Президенти мамлакатамон чунин хотиррасон карданд: “Ҳанӯз дар солҳои оғози истиқлолият, яъне дар солҳои бисёр вазнини солҳои 1992 – 1998 Ҳукумати мамлакат бо мақсади таъмин намудани аҳолӣ бо маҳсулоти озуқа ва пешгирӣ кардани гуруснагӣ 75 ҳазор гектар заминро ҳамчун заминҳои президентӣ тақсим намуд”.

Дар ҳақиқат дар ин солҳо масъалаи таъмини озуқаворӣ масъалаи ҳалталаб ва ошӯб бунёдкунанда ба маризи масъалаи муҳимӣ фавран ҳалли худро ёбанда, ба миён омада буд. Қишри начандон нотаъмин аз ҷиҳатӣ иқтисодии аҳолӣ бисёр мушкилиҳо мекашиданд. Инро ба эътибор гирифта, роҳбарияти давлати ҷавон ислоҳотӣ начандон калон гузаронида, як миқдор таъмин бо озуқавориро гузаронида ба он мувваффақ гардид, ки таъмини иқтисодӣ мардумро як миқдор беҳтар кунад.

Илова бар ин дар зарфи 20 соли охир 138 ҳазор гектар замин, аз ҷумла 52 ҳазор гектар аз ҳисоби заминҳои обӣ ба 1 миллиону 400 оила барои манзили истиқоматӣ, ҷудо карда дода шуд. Ин ва дигар чораҳои андешидашуда ба он овард, ки таъмини иқтисодии мардум хуб шуд. Ҳамаи ин аз заковати давлатдории Пешвоямон шаҳодат медиҳад. Ҳамаи ислоҳотҳои аз тарафи Пешвоямон гузаронидашуда айнивақтӣ ва муфид буда, ҳалли муаммоҳоро барои сабук кардан нақши ҳалкунанда гузоштааст. Ислоҳотҳо ба он овард, ки дар даврони истиқлолият 54 ҳазор гектар замин обёри гашта, дар 200 ҳазор гектар заминӣ обӣ кишти такрорӣ гузаронида шуд, ки таъмини иқтисодии мардумро беҳтар гардонид. Ҳамаи ин чораҳои андешидашуда, маданияти истифодабарии заминро аз тарафи деҳқонон ба маротиб беҳтар гардонид. Дар натиҷаи истифодабарии ин дигаргунсозиҳо афзоиши ҳаҷми истеҳсоли маҳсулоти кишоварзӣ аз 11 миллиарди соли 1992 ба 40 миллиард дар соли 2021 расонида шуд. Афзоиши аҳолӣ моро водор мекунад, ки дар ин самт ислоҳотҳоро пайдарҳам гузаронида шуда маҳсулотҳои ғизоиро ва афзоиши аҳолӣ дар як радиф барем. Ин самт ҷиҳатҳои мусбии худро дорад ва онро бо истифодабарии технологияҳои нав бартарф намоем. Камии миқдори заминҳои кишт дар мамлакати мо-моро водор месозад, ки пайваста аз технологияҳои нав ва навтарин истифода барем. Бинобар он роҳбарияти давлатамон ба ин самти кор диққати махсус медиҳанд.

Дабир Мирзоев, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 22 январи 2022

Дида шуд: 567 маротиба

Намояндагони наҳзатӣ бо ҳар роҳу усуле, то тавониста истодаанд, миллати моро танқиду тақлиди бардурӯғ намуда, дар расонаҳои ахборотӣ шабакаҳои иҷтимоӣ, ҳар тариқа хабарҳои бемаъниву бемӯҳтаворо паҳн карда истодаанд. Ба ҳамагон маълум аст, ки пас аз мамнӯъ гаштани фаъолияти ТЭТ ҲНИ дар кишвари мо аъзоён ва тарафдорони он, аксар чун қавми тарсу ва фирориву босмачӣ аз Кабирӣ оғоз то дигар шогирдони «сухандону сиёсатшиносу кордонаш» дар кадом мамлакатҳои ғарб парешону бесарпаноҳ гаштаанд. Маврид ба зикри хос аст, ки имрӯз бояд ҳар кадом аз шаҳрванони баору номуси кишвар бо ҳисси баланди ифтихор аз Ватану ватандорӣ намуда, амалҳои номатлуби нафароне хиёнаткору бадрфторон ва кӯрнамаконро маҳкум намоем. Нагузорем, ки ин нохалафон, наҳзатиёни мухолиф ҳадафҳои нопоки хешро бо воситаи мо амали созанд ва аз номи шаҳрвандони бегуноҳи кишвар дар ҷомеа доғ гузоранд. Макони ин наҳзатиҳои дарбадару ғулом, ки мамлакатҳои ғарб гаштааст аз ҳамон макон садо баланд кардани шудаанд, яъне БА Ҳар восита ақӣдаҳои нопоки хешро расонаи ва таблиғ кардаанд.

Тавре аз Паёми имсолаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бармеояд, қайд карданд, ки: «…дар шароити имрӯзаи ҷаҳонӣ, ки миқёси олам пур аз ҳаводисоти сиёсатбозиҳост, ба мисли ҷавонони солҳои наваддуми садаи гузаштаи фирефтаи афкороти бегонагони ифротгаро нагрдида, ба хотири пос доштани як зарра хоки муқаддаси ватан талош намоянд. Бо ҳисси баланди ифтихори миллӣ кишвари худро дӯст доранд ва арзишҳори онро қадр кунанд».

Хизмат ба ватан дар роҳи ҳақиқату адолат барои ҳар кадоме аз шаҳрвандони миллат шараф аст. Ҳимояи обрӯву нуфузи байналмилалии он бошад, вазифаи ҳар мардуми баору номуси кишвар маҳсуб меёбад. Аз ҳамин лиҳоз барои ҳар кадоме аз мардуми шарифи миллати тоҷик ба хусус аз ҷавонони оқилу доно даъват ба амал меоварам, ки хоҳ дар дохили кишвар ва ё хоҳ дар хориҷ иқомат дошта бошанд, ҳам ба фитнаву дурӯғи ин исломгароёне, ки аз рӯӣ «исломшиносӣ» - ашон дар қарни гузашта миллатамон, наздик ба ҳали таназзулёби рӯ ба рӯ гашт, бовар накунанд.

Бо боварии том гуфта метавонам, ки дар радифи гуфтаҳои дар боло зикр кардаам, тамоми ҷавонони кишвар, ки ояндаи миллати тоҷикро бино месозанд, бо ҳисси баланди масъулиятшиносӣ дарк ва ба хотири пешгирии ҳодисаҳои номатлуб дар миқёси кишвар талош варзида саҳми босазо хоҳанд гирифт, зеро пеши роҳи чунин ошӯбгаронро танҳо қувваи пешбарандаи халқ, яъне ҷавонони саодатманди диёр бо заковату матонати мардонагии хеш гирифта метавонанд.

Ҷавонони азиз, ҳама вақт кӯшиш намоед то ба боварии давлату Ҳукумати кишвар, хосатан, мардуми миллати тоҷик содиқ бимонед. Хушбахтии тамоми милати тоҷик, хосатан насли ҷавон дар он аст, ки бо дастгириву ғамхориҳои сарвари созандаи кишвари азизамон, Пешвои миллат имрӯз мо ба озодии воқеи расидаем. Ва барои ҳифзу ҳимояи ин муқаддасоти кишвар ҷони хешро дареғ наҳоҳем дошт.

Имрӯзҳо вазъи иқтисодии на танҳо ҷумҳуриии мо балки тамоми ҷаҳон имрӯз муташанниҷ гардидаву баъзе аз масъалаҳои дигар ба мисоли амалхои номатлуби гурӯҳҳои ифротгорою иртиҷоии терористон бо вуҷуди пешгири намудан, вақтҳои охир каме авҷ ёфтааст. Ин ҳама сабаби он гардидааст, ки дар байни мардум,  ақидаҳои бемаъни пайдо гардида,  ин масъала аз тарафи дигар боиси бекор мондани муҳоҷирони меҳнатӣ дар хориҷаи кишвар  шуда истодааст.  Ва маҳз ҳамин зуҳуроти номатлуб, ҳам ба иқтисодиёти ҷаҳонӣ ва ҳам ба мафкураи ҷомеаи ҷаҳонӣ халал ворид менамояд.

Ин нобакору нохалафон худ саркардаи ҷанги хонумонсӯзи бародаркушӣ буданд. Кабирӣ майдоннишиноҳоро байни мардум ташкил намуда, ҳамон вақт низ мардумро тафриқа андохта буд, яъне миллатчигиро оғоз карданд. Вале ин мутаҳамони нотавон ин ҳодисаҳоро нақшаи давлуту ҳукумат медонанд, ки ин танҳо тӯҳмат асту халос. Ин хислати рафтори бадкирдоронаи онҳо то ба дараҷае омадааст, ки то кунун нияти нопоки худро бо мардуми худ бо миллати худ амалӣ кардани хастанд. Пас масъалаи ошӯбу исён ва шаҳру тавзеҳоти он ба наҳзатиҳо чӣ лозим? Агар ба миллат ва ҳаёти озоди мардум ёр мешудед. Ҳамон саркардагони исёну ошӯб, ки аксар бо ҷурми даст доштан, дар тарғиботи ТЭТ боздошт шудаанд, зиндонӣ намешуданд. Ва он шумори ҳалокшудагонеро, ки қайд намудед, ин танҳо муболиғаву воҳимаҳои шумост. Бовар кунед вақтҳои охир дурӯғу муболиғоти ин наҳзатиҳо касро дилбазан кардааст. Ба фикратон агар шумо ҳар чи хоҳед амалӣ мешавад. Вале донед, ки ин танҳо хаёлпарастист. Зеро то кай худхоҳиву худписандӣ, то кай гапи ин назҳтиҳо гапу гуфтаҳояшон амалишаванда. Ин давлату ин миллат аз худ соҳибе дорад, ки барои якпорчагии он ҷони худро фидо месозад. Он рӯзҳо гузашту рафт, нияти фаъолият медоштед, инсонвор бояд кор мекардед, на ин ки мардумонро илми ҷангу ҷидол ва силоҳбадастиро медодед.

Мо устодону омӯзгорон ва хосатан волидайнро мебояд, ки фарзандонамонро аз чунин оризаҳои нопок дур сохта, дар онҳо ҳисси баланди худоогоҳии миллӣ ва масъулиятшиносиро бедор намоем. Онҳоро дар руҳияи ватандӯстиву хештаншиносӣ тарбия намоем.

         Дар ҳамин радиф вазифаи ҷоноҷони ҳар кадом аз мардуми баору номуси миллат дар он аст, ки бо азму иродаи қавӣ, бо масъулияти ватандорӣ ва бо худогоҳии миллӣ, ба хотири ояндаи дурахшони миллати хеш дар пайрави аз иқдомҳои созандаи Пешвои миллат, мо низ кушишу заҳмат намоем. Ин ватан, ин сарзамин хоки муқаддаси мост. Замине, моро сафо бахшидаву зиндагониамонро нусрат бахшид.

Хоса танҳо ҷавонони соҳибмаърифату босавод метавонанд сулҳу ваҳдат, ягонагӣ ва Истиқлолияти Тоҷикистонро ҳифзу ҳимоя карда, пояҳои онро устувору мустаҳкам менамоянд. Беҳуда нест, ки Пешвои миллат ҷавононро қувваю нерӯи созандаи халк ва ояндаи дурахшони Тоҷикистон наномидаанд. Ҷавононро мебояд, ки ҷавобан ба ғамхориҳои давлату ҳукумат ва Пешвои миллат ҳамеша ватандӯсту меҳанпарвар ва худогоҳ бошанд ва ҳар як зарраи хоки ин марзи мукадасро пос доранду зиракии сиёсии хешро аз даст надиҳанд.

Назира Бобоҷонова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 04 феврали 2022

Дида шуд: 528 маротиба

Маълум аст, ки ҳоло дар ҷаҳон вазъияти ахлоқӣ ва риояи амнияти шаҳрвандон ва ҳифзи онхо аз ҳамлаҳои информатсионии ифроти хеле мушкил гардидааст . Ҳалли масъалаи дур доштани дастрасии мардум ба сомонахон ифротиро хатто давлатхои абарқудрати ҷаҳон наметавонанд барои сокинонашон кафолати ҳаматарафа диҳанд.  Интернети муосир хеле рушд кардааст ва имкониятҳои зиёде барои боз намудани саҳифаҳои гуногунро додааст. Аз ин гуруҳҳои гуногуни ифротӣ ба манфиати худ истифода менамоянд ва кӯшиш мекунанд, ки барномаҳои ифротии худро тариқи интернет ба ҷомеа эълон созанд ва ин як навъ шакли нави корбарин ин гуруҳҳост. Онҳо бо иваз кардани ном мақсадҳои нопоки худро пардапуш менамоянд. Масалан собиқ наҳзатиён ҳоло бо номи "Паймони миллӣ" баромад мекунанд.

Мо сокинони кишвар бояд ҳушёрии сиёсиро нигох дорем. Ба сомонахои ифротин akhbor.com, nahzat.ru., ksadat.com., payom.net. isloh.org, guruhi24.net, ozodandeshon.org надароем. Онҳо нахуст бо рақамҳои гуногун ба боварии мардум даромада, сипас ба нашри матлабҳои иғвобарангезу фитнаангез даст мезананд, ки аз ҷониби тарафдорони фирефтаи ваъдаҳои бардурӯғшудаашон мавриди истиқболи хуш қарор мегиранд . Ҷавонони ноогох бехабар аз воқсияти ҳол ба ин сомонаҳо даромада, дар ниҳоят ба як мушкилии бузург , яъне фанатизм вомехӯранд, ки асло аз он халос шудан имкон надоранд

Холо аъзоёни ташкилотҳои террористӣ - экстремистии Хизби наҳзати ислом ва Паймони миллӣ дар хорич аз кишвар қарор гирифта, бар зидди миллати тоҷик мубориза мебаранд ва талош менамоянд, ки бо гуногун мафкураи чавононро вайрон намоянд ва онҳоро ба роҳгумӣ баранд, ки ин хиёнати бузурги хоинони бадкеш бар миллат аст.

Ҳамаи хиёнатҳо ва матлабҳои бардурӯғи сомонаҳои ифротии ин ташкилотҳои террористӣ - экстремистиро ба инобат гирифта, прокурори генералии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи бастани сомонаҳои интернетӣ дар ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон ва манъи воридоту аудиосабтхо , видеонаворҳо . рузномаю адабиёт ва варақаҳои онҳо ба ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон бо ариза ба Суди Олии Ҷумҳурии  Тоҷикистон муроҷиат кардааст, ки ин ҳам барои наҷоти шаҳрвандон азӯояҳои ифротӣ-террористӣ мебошад.

 Мо сокинони аз он хушнудем, ки даҳони чунин нохалафон акнун расман баста шуд. Масалан, дар асоси ҳалномаи Суди Олӣ сомонаҳои интернетии”  www.akhbor.com вa nahzat.ru, ки ба ташкилотҳои террористӣ-экстремистии “Ҳизби Наҳзати Ислом» , « Паймони миллии Тоҷикистон” ва дигар ташкилоти экстремистиву террористӣ хизмат мекунанд , аз 19 марти соли 2020 баста шуда , воридоту паҳни аудиосабтҳо , видеонаворҳо , рузномаю адабиёт ва варақаҳои онҳо ба ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон манъ карда шудааст

Аз дигар тараф , кишвари ба мо ҳамсоя ва дӯсти Узбекистон сомонаҳоеро , ки маводи дорои хусусиятҳои ифротгароӣ нашр мекунанд , ба расман бастан карор намудааст. Ин нуқта дар конуни " Мубориза бо ифротгароӣ " -и Ўзбекистон пешбниӣ шудааст , ки ахиран аз тарафи президенти ин кишвар Шавкат Мирзиёев имзо шуд.

Дар сомонаи ифроти isloh.net Мухаммадикбол Садриддин оид ба Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Э Раҳмон суханони пур аз фитнаву дурӯғ, кинаву адоват, сафсаттагуиҳои зидди давлату ҳукумати кишварамонро нашр намудааст. Хоҷагони хориҷии Мухаммадиқболи Садриддин ҳамон хоҷагони наҳзатиён аст ва  супориши онҳо ба паҳн кардани хабарҳои бардуруғ машғул аст. Магар ӯ намедонад, ки дар сотхои 90 - ум бо дасти наҳзатиёни хунхор зиёда аз 150 ҳазор шахрвандони бегуноҳи кишварамон ба қатл расонида шуда буданд. Ин шахси разил мехохад, ки ба сари халқи мо боз ҳамон бадбахтиро орад. Аз ин сабаб ба бӯҳтонҳои ў бовар накунед. Вай барои пулу моли ҳаром ватанаш ва наздиконашро мефурӯшад.

Қудусова М.А., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд    

Нашр шуд: 22 январи 2022

Дида шуд: 542 маротиба